Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bóg" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nawrócenie jako warunek pojednania z Bogiem
Conversion as a Condition for Reconciliation with God
Autorzy:
Zając, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685912.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nawrócenie
pojednanie
grzech
Bóg
conversion
reconciliation
sin
God
Opis:
Niniejszy artykuł wyrasta z narracji zawartej w posynodalnej adhortacji apostolskiej Reconcilatio et paenitentia św. Jana Pawła II, który zdecydowanie przestrzegał chrześcijan przed utratą poczucia grzechu. Praca składa się z trzech proporcjonalnych części. W części pierwszej zostaną zaprezentowane wiodące przyczyny utraty poczucia grzechu we współczesnym świecie oraz strategia katechetyczna, która nawołuje do odróżnienie grzesznika od jego grzechu i jego przewinienia, aby osiągnąć prawdziwe pojednanie. W części drugiej zostanie podjęta próba uzasadnienia konieczności zwalczania wykroczeń moralnych, mogących pochodzić zarówno ze zwyczajnego zaniedbywania albo być skutkiem zobojętnienia duchowego. Zostanie wyjaśnione, że grzech to wyraźne zaburzenie przez wolny i świadomy czyn człowieka obiektywnego porządku Bożego istniejącego w świecie, oraz podkreślony fakt, że wciąż istnieje proces kuszenia do grzechu przez znaczące siły zła, a ten osłabia zdolność do nawrócenia. Zostanie także opisany pięciostopniowy proces pogrążania się w rzeczywistości grzechu. W części trzeciej zostanie wyjaśnione, dlaczego nawrócenie osobiste człowieka jest koniecznym elementem przebaczenia. Chociaż do prawdziwego przebaczenia win i krzywd może uzdolnić tylko Bóg, udzielający człowiekowi swej łaski, to jednak przebaczenie jest konieczne jako warunek prawidłowego rozwoju i dojrzewania osoby ludzkiej. Artykuł zakończą informacje, że bez nawrócenia i umiejętności przebaczenia nie ma prawdziwej wspólnoty międzyludzkiej, tym bardziej wspólnoty chrześcijańskiej.
This article stems from the narrative contained in the Post-Synodal Apostolic Exhortation Reconcilatio et paenitentia of Saint John Paul II, who strongly warned Christians against losing their sense of sin. The work consists of three parts. The first one presents the main causes of the loss of the sense of sin in the modern world, and a catechetical strategy that calls for making a distinction between sinners and their sins and misconduct in order to attain true reconciliation. In the second part, an attempt will be made to justify the need to combat moral misconduct, which may result either from mere negligence or spiritual indifference. The author explains that sin is an obvious disturbance of the objective order of God, caused by a free and conscious act of man, that exists in the world. Also, it will be highlighted that there still exists a process of temptation to sin by the significant forces of evil; this process weakens the ability to be converted. Moreover, the five-stage process of sinfulness is described. The third part will explain why man’s personal conversion is a necessary element of forgiveness. Although only God can truly forgive guilt and wrongdoing by giving man His grace, still forgiveness is necessary as a prerequisite for the proper development and maturation of the human person. The article ends with a reflection that without conversion and the ability to forgive there is no true human community, much less a Christian community.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 65-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czasy przykładać do miary Chrystusa. Postęp(owanie) ku Bogu a ubóstwienie postępu – kryteria J. Ratzingera/Benedykta XVI
To Measure the Times by the Yardstick of Christ Progress(ing) Towards God and Divinization of Progress – J. Ratzinger/ Benedict XVIs Criteria
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040612.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postęp
bałwochwalstwo
prawda
zbawienie
historia
Bóg
człowiek
teologia
Opis:
Nowoczesne rozumienie postępu, wynikające z naczelnego i niczym nieuwarunkowanego miejsca i rangi, jakie obecnie w antropologii zyskały wolność i rozum, okazuje się w istocie ograniczać kierunek rozwoju człowieka do poszerzania możliwości technologicznych i kultywowania nowości oraz zmiany jako wartości samych w sobie. W ten sposób zapoznany zostaje właściwy sens rozwoju (historii) ludzkości zmierzającej wszak od swojego początku w Bogu ku spełnieniu w Nim – zjednoczeniu z Chrystusem. Zamienianie docześnie użytecznych technik, umiejętności i narzędzi na inne, jeśli pozbawione jest moralnej miary, celu i duchowego odniesienia, nie można uznać za rzeczywiste doskonalenie. Ta niebezpieczna redukcja, uwodząca pozorną skutecznością działań i szybkimi doczesnymi profitami (materialnymi, psychologicznymi itp.) – przestrzega J. Ratzinger/Benedykt XVI – staje się niekiedy również udziałem Kościoła i teologii. Tymczasem ich zadaniem nie jest koniecznie „pozostawanie na czasie”, lecz ochrona świata i człowieka przed ideologiami i tendencjami niszczącymi, grzesznymi, śmiercionośnymi, a do takich należą technokracja i bałwochwalcza dyktatura postępu.
Modern understanding of progress, resulting from freedom and mind that have been given such principal and unconditioned place and importance by current anthropology, turns out to restrict, in fact, the direction of human development toward extending technological capabilities and cultivating innovations or changes as values in themselves. This way the proper sense of the mankind (and its history) is perceived; of the mankind that, after all, makes its way from its origin in God towards its fulfillment in Him – toward the unification with Christ. Replacement of earthly useful techniques, skills or tools with others cannot be considered as a real improvement, if it is deprived of the moral yardstick, purpose and spiritual reference. J. Ratzinger/Benedict XVI warns that this dangerous reduction, deluding with ostensible effectiveness of operations and worldly profits (material, psychological etc.), sometimes involves also the Church and theology. Meanwhile, their task is not to necessarily `keep up with times', but to protect the world and men against destructive, sinful or deadly ideologies and tendencies, such as technocracy and idolatrous dictatorship of progress.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 21-45
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Existence as the Question of Faith: Tillich's Existential Reorientation of the Arguments for God's Existence
Egzystencja jako pytanie wiary: Tillicha egzystencjalna reorientacja argumentów na istnienie Boga
Autorzy:
Tritten, Tyler
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037794.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tillich
egzystencja
osoba
wiara
Bóg
existence
person
faith
God
Opis:
Artykuł prezentuje podejście Paula Tillicha do kwestii wiary w Boga. Nie jest to ujęcie apologetyczne, ale takie, które sytuuje ją na poziomie egzystencji każdej istoty ludzkiej. Autor dowodzi, iż pojęcie wiary, Boga, pytania i troski tworzą wspólny horyzont rozumienia osoby ludzkiej. Człowiek jest istotą stawiającą pytania, włączając w to pytanie o Boga i świętość. Jego istotą jest wierzyć, ale wiarą popadającą ciągle w niepewność, ale także zaufanie, powierzenie się Tajemnicy. Każda osoba jest ukonstytuowana przez wiarę, fenomen odsłaniający egzystencję, jako przeżywająca pytanie. Artykuł przekonująco dowodzi, iż wspomniane wymiary dotyczą ostatecznych i nieredukowalnych aspektów ludzkiej istoty.
Through a close reading of Paul Tillich this article argues that the human being asks questions because its existence is a question, pensive concern with the meaning of its own being. A chief task, then, is to explicate the impossibility of absolute despair and absolute apathy. Even despair and doubt witness to a concern with meaning insofar as it mourns its absence. In this respect, every person has a `god,' namely something regarded as holy, something concerning the individual ultimately or, in Tillich's terms, an object of ultimate concern. Even the atheist who dedicates her life to refuting belief in God testifies to this as her ultimate concern. Ultimate concern is thus Tillich's definition of faith: subjection to the holy. The author convincingly shows that faith, the question of and ultimate concern with the holy, is the primary phenomenon constituting human existence as a human person. Faith is the condition of personhood.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 69-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il personalismo di Joseph Ratzinger/Benedetto XVI
The Personalism of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Personalizm Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Autorzy:
Panaro, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035028.pdf
Data publikacji:
2020-02-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
personalizm
osoba
Bóg
wiara
relacyjność
personalism
person
God
faith
relationship
Opis:
Joseph Ratzinger w autobiografii zatytułowanej Moje życie pisze o swoim spotkaniu z personalizmem, który potem odnalazł jako jasno wyeksponowany u Marcina Bubera: „Stało się [spotkanie z personalizmem] dla mnie istotnym duchowym przeżyciem. Personalizm ten kojarzył mi się mimowolnie z myślą Augustyna, który w Wyznaniach wyszedł mi niejako naprzeciw z całą swoją ludzką namiętnością i głębią”. Od tamtego momentu cała teologia Ratzingera zaczęła emanować personalizmem. Jest on przekonany, że „Wiara chrześcijańska nie przedstawia jakiejś idei, lecz Osobę” (Wprowadzenie w chrześcijaństwo). Personalistyczne myślenie Josepha Ratzingera uwypukla się bardziej, gdy Ratzinger analizuje sakrament chrztu oraz treść wyznania wiary w Jednego a zarazem trójosobowego Boga. „U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś idei, ale natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą” (Deus Caritas est 1). Joseph Ratzinger/Benedykt XVI podkreśla znaczenie osoby w całej swojej teologii. Przedstawia on jednak personalizm w najczystszej postaci, szczególnie kiedy bada koncepcję osoby pod kątem trynitologicznym i chrystologicznym.
Joseph Ratzinger, in his autobiography entitled My Life, writes about his encounter with personalism, later found explained by Martin Buber, as: “A spiritual experience that left an essential mark, even if I spontaneously associated such personalism with the thought of St. Augustin, who in his Confessions had struck me with the power of all his human passion and depth.” From that moment on, all his theology emanates with personalism. He is convinced that “Christian faith does not relate to an idea but to a Person” (Intruduction to Christianity). The personalistic thinking of Joseph Ratzinger becomes evident when he describes the essence of the Sacrament of Baptism as well as the contents of the profession of faith in One and – at the same time – Three-personed God. “Being Christian is not the result of an ethical choice or a lofty idea, but the encounter with an event, a person” (Deus Caritas est, 1). Joseph Ratzinger-Benedict XVI underlines the significance of person in all his theology by focusing on the concept of person in Trinitology and Christology, in which he develops a personalism in the purest form.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 5-14
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Question of God – Today
Autorzy:
Müller, Gerhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035249.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
istnienie
wiara
objawienie
krytyka religii
God
Existence
Faith
Revelation
Critique of Religion
Opis:
Nowy ateizm, jaki wyłonił się z oświeceniowej i religijnej krytyki XVIII i XIX wieku, różni się od dawnych form negowania istnienia Boga czy też jego skuteczności w świecie. Wychodzi on z założenia, że intelekt wyzwolił się od zaciemnienia poprzez metafizykę i teologię objawienia i znalazł swój naturalny stan w immanentyzmie i sekularyzmie. Tym samym nieistnienie Boga byłoby oczywiste, ponieważ byłby On istotą wyimaginowaną, której istnienia nie można udowodnić empirycznie-naukowo a priori. Niektórzy prominentni myśliciele dowodzą intelektualnej niemożności pozytywizmu. Wychodząc od intelektualnych i egzystencjalnych pytań, których nie da się argumentacyjnie oddzielić od duchowej natury człowieka, dochodzą do przekonania, że człowiek stawiając pytania jest ukierunkowany na transcendentne pochodzenie i cel istnienia świata. W świetle ukierunkowania na Boga, historyczne świadectwo historycznego samoobjawienia się Boga w Jezusie Chrystusie może być ponownie ocenione. Wiara w Boga, który jest obecny w świecie, daje nadzieję także w obliczu śmierci, jak zeznał Dietrich Bonhoeffer na krótko przed swoją egzekucją przez bezbożnych nazistów.
Contemporary atheism, which has its roots in the Enlightenment as well as in the 18th and 19th-century critique of religion, differs from the historically more distant forms of negating God's existence or His effectiveness in the world. These approaches assume that the human intellect has freed itself from the Dark Ages of metaphysics and theology of revelation to find its natural state in immanentism and secularism. In this way, the non-existence of God becomes unquestionable, because He is nothing more than an imaginary being, whose existence cannot be proved empirically or granted an a priori status. At the same time, some prominent thinkers challenge the conceptual viability of positivism. Their arguments pertain to the intellectual and existential questions that are inseparable from the spiritual nature of the human being. They also point to the argumentative conviction that the human being displays a predilection to investigate the transcendent origin and purpose of the world. Reference to God allows a reappraisal of the historical evidence of the historical act of God's revealing Himself through Jesus Christ. Faith in God, who is present in the world, gives hope even in the face of death, as Dietrich Bonhoeffer confessed shortly before his execution by the godless Nazis.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek jako osoba w antropologii mistycznej Włodzimierza Łosskiego
Man as a Person in the Mystical Anthropology of Vladimir Lossky
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036683.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
człowiek
Bóg
antropologia teologiczna
Włodzimierz Łosski
person
man
theological anthropology
Vladmir Lossky
Opis:
Pojęcie „osoba” od kilkunastu wieków ma wielkie znaczenie w cywilizacji europejskiej. Kształtowanie się jego zakresu treściowego uwarunkowane było wpływami filozoficznymi, teologicznymi i kulturowymi dwóch głównych centrów cywilizacyjnych Europy, a mianowicie cesarstwa bizantyńskiego i cesarstwa rzymskiego. Stąd też istotne staje się pytanie: jakie są różnice w rozumieniu pojęcia „osoba” w świecie chrześcijańskiego Wschodu i w świecie chrześcijańskiego Zachodu? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie artykuł stanowi refleksję nad poglądami wybitnego teologa prawosławnego Włodzimierza Łosskiego. Od kilkudziesięciu lat jego spuścizna teologiczna inspiruje zarówno teologów prawosławnych, jak i katolickich, stanowiąc istotny punkt odniesienia w interpretacji Ojców Kościoła.
The notion “person” has been of the great importance in European civilization for several centuries. The formation of its content range was conditioned by the philosophical, theological, and cultural influences of the two major civilization centres in Europe, namely the Byzantine Empire and the Roman Empire. Hence the important question becomes: What are the differences in the meaning of the notion “person” in the world of the Christian East and in the world of the Christian West. In search of an answer to the above question, the article is a reflection on the views of the outstanding Orthodox theologian — Vladimir Lossky. For decades, his theological heritage has been inspiring both Orthodox and Catholic theologians, constituting an important reference point in the interpretation of the Church Fathers.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 53-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje eklezjologiczne Pnp 5,2-8
Ecclesiological Implications Pnp 5:2-8
Autorzy:
Bijata, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035244.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg-Oblubieniec
Kościół-oblubienica
Pieśń nad Pieśniami
God-Bridegroom
Church-bride
“Song of Solomon”
Opis:
Odkrywanie wielu znaczeń „Pieśni nad Pieśniami” pozwala na formułowanie ważkich zagadnień teologicznych: obraz Boga Oblubieńca (Chrystusa Oblubieńca), obraz ludu Bożego Oblubienicy, obraz mężczyzny i kobiety stworzonych do relacji oblubieńczych. Badania tej księgi inspirują do ukazywania nowych obrazów Kościoła: siostry, przyjaciółki, gołębicy, serca.
Discovering the many meanings of “Song of Songs” allows us to formulate important theological issues: the image of God the Bridegroom (Christ the Bridegroom), the image of the people of God's Bride, the image of man and woman created for spousal relationships. The research of this book inspires to show new images of the Church: sister, friend, dove, heart.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 71-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uma Imagem de Deus para o futuro da Europa
Obraz Boga dla przyszłości Europy
An Image of God for the Future of Europe
Autorzy:
Duque, João Manuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706315.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Europa
obraz
Bóg
sekularyzacja
posthumanizm
Trójca Święta
Europe
image
God
secularization
post-humanism
Holy Trinity
Opis:
The article intends to explore the possible impact of the image of God originated in Judaism and Christianity on some elements of the configuration of Europe, in an essentially cultural perspective, although with also political effects. It is not intended to assess this impact only within Christian or Jewish communities, that is, in relation to the believers of these religious traditions. It is intended to extend this impact to European society, as such, since the effect of this image of God can also refer to non-believers, especially in the way they interpret their daily lives and their social structures. It is not, therefore, about the recovery of a theocratic system, but about the possibility of effects of the reference to God, as if God did not exist.
O artigo pretende explorar o possível impacto da imagem de Deus originada no judaísmo e no cristianismo sobre alguns elementos da configuração da Europa, em perspetiva essencialmente cultural, embora com efeitos também políticos. Não se pretende avaliar esse impacto apenas no interior das comunidades cristãs ou judaicas, ou seja, em relação aos crentes dessas tradições religiosas. Pretende-se alargar esse impacto à sociedade europeia, como tal, uma vez que o efeito dessa imagem de Deus pode referir-se também os nãos crentes, sobretudo no modo como interpretam o seu quotidiano e as respetivas estruturas sociais. Não se trata, portanto, da recuperação de um sistema teocrático, mas da possibilidade de efeitos da referência a Deus, como se Deus não existisse.
Celem artykułu jest zbadanie możliwego wpływu obrazu Boga wywodzącego się z judaizmu i chrześcijaństwa na niektóre elementy konfiguracji Europy, przede wszystkim w perspektywie kulturowej, choć ze skutkami również politycznymi. Celem artykułu nie jest ocena tego wpływu jedynie w obrębie wspólnot chrześcijańskich lub żydowskich, czyli w odniesieniu do wyznawców tych tradycji religijnych. Chodzi o rozszerzenie się tego wpływu na społeczeństwa europejskie jako takie, ponieważ oddziaływanie tego obrazu Boga może dotyczyć także niewierzących, zwłaszcza w sposobie interpretowania przez nich życia codziennego i struktur społecznych. Nie chodzi więc o powrót do systemu teokratycznego, ale o możliwość odniesienia się do Boga, tak jakby Bóg nie istniał.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 23-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość ekologiczna jako nowe ujęcie relacji z Bogiem, człowiekiem i przyrodą
Ecological Spirituality as a New Approach to the Relationship of God, Man and Nature
Autorzy:
Zalewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037630.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stwórca
Bóg
ekologia
styl kontemplacyjny
prostota
harmonia
the Creator
God
ecology
contemplative style
simplicity
harmony
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę duchowości ekologicznej w jej relacjach do Boga, człowieka i środowiska na podstawie encykliki papieża Franciszka Laudato si’. Papież podjął problematykę aktualną a zarazem skomplikowaną, której analiza narażona jest na różne formy redukcjonizmu bądź ideologizacji. Jego ujęcie duchowości ekologicznej bazuje na fundamencie Boga Stwórcy, który nadał stworzonemu światu porządek naturalny oraz ukształtował hierarchię bytów. Ta przesłanka chroni przed redukcjonistycznym patrzeniem na człowieka, a zarazem – przed uzurpowaniem przez niego władzy absolutnej. Na tym fundamencie Ojciec św. mógł rozwinąć postulat kontemplatywnego postrzegania świata, w którym odkrywa się stworzenia nie jako przedmioty do użycia, lecz nade wszystko widzi się w nich dar i wartość zadaną człowiekowi. Takie głębokie widzenie pozwala odkryć na nowo Boga jako Stwórcę i Ojca, z miłości powołującego człowieka i świat do istnienia. Dzięki wspólnocie pochodzenia od jednego Ojca chrześcijanin widzi w drugim człowieku − zwłaszcza w najsłabszym i bezbronnym − brata, z którym łączą go więzi solidarności i miłości. Wreszcie świat jest widziany nie jako miejsce eksploatacji i zdobyczy, lecz jako tajemnica, która prowadzi do Boga i w Bogu znajduje pełne wyjaśnienie. Im głębiej umysł oświecony wiarą kontempluje świat, tym bardziej widzi piękno i nieskończoność Boga. I zarazem im ściślej łączy się z Bogiem, tym bardziej świat odsłania mu swoje piękno i ścisłą relację ze Stwórcą.
An article presents environmental issues of spirituality in their relationship to God, man and the environment on the basis of the encyclical of Pope Francis Laudato si'. The Pope took up the current and complicated issue, analysis of which is exposed to various forms of reductionism or ideologies. His view of ecological spirituality is based on the foundation of God the Creator, who gave the world the natural order and also created and shaped the hierarchy of beings. This premise protects against reductionist looking at the man and at the same time − before usurp his absolute power. On this foundation, the Holy Father could develop postulate of the contemplative perception of the world in which he discovers the creatures as objects to use, but above all he sees in them a gift and value given to the man. Such a deep vision can rediscover anew God as Creator and Father for the love of establishing the human world into existence. Thanks to the origin of coming from one Father, Christian sees in others, especially in the weakest and defenceless a brother with whom he has ties of solidarity and love. Finally, the world is seen not as a place of exploitation and prey, but as a mystery that leads to God and God is the full explanation of it. The deeper the mind enlightened by faith contemplates the world, the more he sees beauty and infinity of God. And at the same time more closely connects with God, the more the world reveals to him its beauty and close relationship with the Creator.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 5; 125-146
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starość wkraczaniem w ostatni etap dojrzewania do eschatologii
Old Age is Entering the Last Stage of Maturing to Eschatology
Autorzy:
Słotwińska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036196.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
życie
starość
śmierć
eschatologia
rzeczy ostateczne
God
life
old age
death
eschatology
last things
Opis:
Artykuł poruszający problem ludzkiej starości, jako ostatniego etapu dojrzewania do eschatologii, omawia cztery kwestie: 1) definicje starości; 2) objawy oraz ramy wiekowe starości; 3) pozytywny i negatywny wymiar starości, 4) eschatologia w życiu człowieka starego. Pierwsza kwestia – precyzyjnie definiuje pojęcie starości w różnych aspektach: w aspekcie biblijnym (podejście do starości zmieniające się wraz z rozwojem Objawienia), pastoralnym (objęcie ludzi starszych pastoralną troską Kościoła), społecznym (człowiek starzejący się może doświadczać poczucia izolacji, nasilenia problemów eschatologicznych i kryzysów psychicznych, wywołanych m.in. lękiem przed przyszłością, wycofaniem się z pracy zawodowej i ról społecznych, obniżeniem statusu społecznego, osłabieniem kontaktów zawodowych), psychologicznym (tempo i obraz starzenia się zależą od zadatków genetycznych, doświadczeń życiowych i strategii adaptacyjnych), pedagogicznym (trzy sfery wychowania: 1. do starości – kierowane do pokoleń młodszych; 2. w starości – dotyczące osób starszych; 3. przez starość − realizowane, zwykle nieintencjonalnie, przez osoby starsze w swoim otoczeniu). „Objawy oraz ramy wiekowe starości” (kwestia druga), o starości mówi się najczęściej po osiągnięciu 60. roku życia. Charakterystycznymi objawami starości są: osłabienie biologicznych funkcji organizmu, zmiany w sprawnościach psychicznych i adaptacji społecznej, w realizacji zadań społecznych, kulturowych oraz duchowych. Ponadto, zagadnienie to w oparciu o teksty biblijne, ukazane na tle rozwoju Objawienia, przedstawia różny sposób interpretacji długości ludzkiego życia na ziemi. „Pozytywny i negatywny wymiar starości”, jako trzecia kwestia, ukazuje: pozytywne aspekty starości (np. satysfakcja z przejścia na emeryturę po ciężkiej pracy, możliwość poświęcenia więcej czasu dla współmałżonka, dla wychowywania wnuków, dla przewartościowania wykonywanych różnych działań) oraz negatywne (np. uświadomienie sobie kresu życia, lęk przed śmiercią, utrata osób bliskich, utrata poczucia, że jest się potrzebnym, pożytecznym). Należy również podkreślić, iż wymienione doświadczenia starości, charakterystyczne wprawdzie dla poszczególnych osób w podeszłym wieku, nie są przeżywane jednakowo, gdyż w konkretnym przypadku zależą od kontekstu rodzinnego, od stosowanego systemu wartości, dojrzałości psychicznej itp. „Eschatologia w życiu człowieka starego” (kwestia czwarta) przybliża pojęcie eschatologii w religiach pozachrześcijańskich, w Piśmie Świętym, w teologii, a przede wszystkim akcentuje proces kształtowania się eschatologii na przestrzeni dziejów i nauczania Kościoła. Sensem eschatologii jest całkowite zwrócenie się ku Chrystusowi, a nie doczesne oczekiwanie na koniec świata wraz z jego przemianą. Następuje odejście od nazwy „rzeczy ostateczne” i zostaje ona zastąpiona formułą chrystologiczną: jedyną „Ostateczną Rzeczą” całego stworzenia, obecną już teraz w Osobie Jezusa Chrystusa, a spełniającą się ostatecznie w wieczności, jest Bóg.
The article addresses the problem of old age as the final stage of maturing to eschatology and discusses four issues: 1) definitions of old age, 2) the symptoms and framework of old age, 3) the positive and negative dimensions of old age, and 4) eschatology in a senior person's life. The first issue precisely defines the concept of old age in various aspects: the biblical aspect (one's approach to old age changing with the advance of Revelation), the pastoral (granting the Church's pastoral care to senior citizens), social (an aging person may experience a sense of isolation, the escalation of eschatological problems and mental crises, caused, among others, by fear of the future, withdrawal from work and social roles, lower social status, fewer professional contacts), psychological (the rate and image of aging depend on genetics, life experiences and adaptation strategies), pedagogical (three areas of education: 1. preparing for old age addressed to younger generations, 2. during old age, concerning older people, 3. through old age, implemented, usually unintentionally, by elderly people in their environment). In “Symptoms and frameworks of old age,” the second issue, old age is usually described after reaching 60 years of age. The most common symptoms of old age are: weakening of the biological functions of the body and changes in mental abilities and social adaptation, especially in the implementation of social, cultural and spiritual tasks. In addition, this issue is based on Biblical texts, presented in the context of accepting Revelation and different ways of interpreting the length of human life on earth. The “Positive and negative dimension of old age,” the third issue, shows the positive aspects of old age (e.g. satisfaction from going into retirement after hard work, the opportunity to devote more time to one's spouse, raising grandchildren, and re-evaluating various activities) and the negative (e.g. awareness of the end of one’s life, fear of death, loss of close relatives, loss of the feeling that you are needed and useful). It should also be emphasized that these mentioned old age experiences, characteristic of individual elderly people, are not equally experienced by all, because each specific case depends on the family context, the applied system of values, psychological maturity, etc. “Eschatology in the life of a senior person,” the fourth issue, introduces the concept of eschatology in non-Christian religions, in the Holy Bible, in theology, and above all emphasizes the process of shaping eschatology throughout the Church's history and teachings. The essence of eschatology is to turn completely to Christ, and not the temporal waiting for the end of the world and its transformation. There is now a departure from the name “last things” and it is being replaced by a Christological formula: the only “Last Thing” of all creation, present now in the Person of Jesus Christ, and finally fulfilled in eternity, is God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 11; 205-226
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia miłosierdzia Bożego według bulli Misericordiae vultus papieża Franciszka
Theology Of God’s Mercy according to Pope Francis’ Bull Misericordiae Vultus
Autorzy:
Dola, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038059.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia
miłosierdzie
Bóg
Trójca Święta
Jezus Chrystus
Kościół
theology
mercy of God
Trinity
Jesus Christ
Church
Opis:
W bulli Misericordiae vultus papież Franciszek zachęca do zastanowienia się nad znaczeniem miłosierdzia Boga w ludzkich dziejach i do praktykowania chrześcijańskiego miłosierdzia w życiu. Zgodnie z papieską zachętą artykuł podejmuje refleksję nad treścią pojęcia Bożego miłosierdzia. Skupia się na tych jego aspektach, które okazały się podstawowe w papieskiej bulli. Przeprowadzone analizy dokonane są z perspektywy teologicznej, stanowią więc próbę interpretacji, uzasadniania i systematyzacji treści zawartych w papieskich wypowiedziach o miłosierdziu. Koncentrują się na trzech głównych tematach obecnych w papieskim rozważaniu: miłosierdzie Boga rozpatrywane jest w aspekcie trynitologicznym, chrystologicznym i eklezjologicznym. Miłosierdzie wypływa z wewnętrznego życia Trójjedynego Boga przenikniętego miłością. Skierowana do człowieka i świata miłość Boga doświadczana jest w dziejach zbawienia jako miłosierdzie zaradzające najgłębszym potrzebom człowieka dotkniętego grzechem. Boskie miłosierdzie osiągnęło pełny i doskonały kształt w nauczaniu i działalności Jezusa Chrystusa, szczególnie w Jego krzyżu i zmartwychwstaniu, które były ostatecznym przezwyciężeniem ludzkiego grzechu. Miłosierdzie Boga trwa w Kościele i przez Kościół dociera do świata. Kościół tym bardziej jest Chrystusowy, im więcej jest w nim miłosierdzia Boga. Nauczanie o miłosierdziu Bożym, a przede wszystkim świadczenie miłosierdzia potrzebującym jest – według papieża Franciszka – kryterium wiarygodności Kościoła wobec świata.
Pope Francis in the bull Misericordiae vultus encouraged to reflect on the meaning of God’s mercy in human history and the practice of Christian charity in life. According to the papal encouragement this article reflects on the content of the notion of God’s mercy. It focuses on these aspects which proved to be essential in the papal bull. The analyses performed are made from a theological perspective; they are therefore an attempt of interpretation, justification, and systematization of the content of the papal statements about mercy. They focus on three main themes present in the papal reflection: God’s mercy is being considered in trinitological, christological and ecclesiological aspects. Mercy comes from the inner life of the triune loving God. Addressed to the man and the world the love of God is experienced in the history of salvation as mercy remedying the deepest needs of the human being afflicted with sin. God’s mercy reached its full and perfect shape in the teaching and activity of Jesus Christ, especially in his cross and resurrection, which were ultimately the overcoming of human sin. God’s mercy lasts in the Church and reaches of the world through the Church. The Church is the more Christ’s, the more is the mercy of God. Teaching about God’s mercy, and above all the provision of charity to the needy is ‒ according to Pope Francis ‒ the criterion for the credibility of the Church towards the world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 5-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Tomasz w myśli Jakuba Arminiusza
Saint Thomas in the Thought of Jacob Arminius
Autorzy:
Dorocki, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040522.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Arminiusz
Tomasz z Akwinu
Bóg
stworzenie
Opatrzność
teologia reformowana
scholastyka
Arminius
Thomas Aquinas
God
creation
providence
Reformed Theology
scholasticism
Opis:
Celem artykułu jest wyeksponowanie elementów teologii Jakuba Arminiusza, mających swe źródło w myśli św. Tomasza. Arminiusz wyróżniał się bowiem wśród reformowanych teologów okresu poreformacyjnego ze względu na swoje zamiłowanie do Akwinaty. Tomistyczny charakter jego doktryny Boga, stworzenia i Opatrzności Bożej odgradzał go częściowo od nurtu kalwińskiej tradycji teologicznej, w której został wychowany. Holenderski reformator na początku swego dyskursu o Bogu, na wzór Doktora Anielskiego, mówił o analogicznym poznaniu Stwórcy. Bazując na tym założeniu oraz na metafizyce Tomasza, lejdejski profesor przyjmował tradycyjne, scholastyczne rozumienie Boga jako bytu niezłożonego, którego istota jest tożsama z istnieniem. Arminiusz był również intelektualistą podporządkowując wolę Absolutu Jego rozumowi. Natura Dei z konieczności jest dobra i sprawiedliwa, dlatego też akt stwórczy jest udzieleniem dobroci. Opatrzność Boża, która podtrzymuje wszystko w istnieniu, nie może działać przeciwko celom zawartym w powołaniu świata do bytu. Ona musi być zawsze zorientowana na to, co zgodne ze scientia et sapientia Dei. Lejdejczyk, tak jak Akwinata, nie był okazjonalistą, pozostawiając należne miejsce przyczynom wtórnym (causae secundae). Niniejsza prezentacja poglądów Arminiusza na tle Tomasza prowadzi do wniosku, że był on zależny od wielkiego mistrza scholastyki w kluczowych kwestiach swojej teologii.
The aim of this article is to expose the elements of the theology of Jacob Arminius, which has their foundation in the thought of saint Thomas. Arminius due to his fondness to the Aquinas, was distinguished among the reformed theologians of post-reformation era. The Thomistic character of his doctrines of God, creation and God’s providence partly separated him from the stream of Calvinist theological tradition, in which he was educated. The Dutch reformer starts his discourse about God, in the pattern of the Angelic Doctor, from the analogical cognition of Creator. Based on this presupposition and metaphysics of Thomas, the leiden’s professor accepted the traditional, scholastic understanding of God as a simple entity, who’s essence and existing are identical. Arminius was also intellectualist by subordinating the will of God to his reason. Natura Dei is perforce good and just, therefore the act of creation is the granting of kindness. God’s providence, that sustains everything in existence, cannot operate against the purposes contained in the bringing of the world to entity. It must be always oriented on what is consistent with the scientia et sapientia Dei. The Dutch reformer just like the Aquinas was not a occasionalist. He was leaving the rightful space for the second causes (causae secundae). The presentation of views of Arminius, on the background of Thomas, leads to a conclusion that he depended on the great master of scholasticism in the main points of his theology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 89-103
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „antropologii otwartej” do „chrystologii człowieka”. Wybrane aspekty filozoficzno-teologicznej refleksji Maurice’a Zundela
From “Open Anthropology” to “Human Christology”. Selected Aspects of Maurice Zundel’s Philosophical and Theological Reflection
Autorzy:
Zieliński, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343150.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maurice Zundel
antropologia
tożsamość człowieka
Bóg
Jezus Chrystus
wspólnota trynitarna
anthropology
identity of man
God
Jesus Christ
trinitarian community
Opis:
Dorobek piśmienniczy szwajcarskiego teologa Maurice’a Zundela (1897-1975) jest bogaty i zróżnicowany. W dużej mierze jego prace pozostają jednak nieznane i były słabo komentowane, zwłaszcza w krajach niefrankofońskich. Oprócz bycia filozofem i teologiem jest on postrzegany jako mistrz duchowy, mistyk, poeta zakochany w pięknie liturgii, rekolekcjonista i apologeta wiary chrześcijańskiej. Cała jego spuścizna pisarska zawiera refleksje antropologiczne, które mimo upływu czasu pozostają nadal aktualne. Niniejszy artykuł stanowi próbę wprowadzenia do szeroko rozumianej antropologii Zundela. Tekst składa się z trzech części. W pierwszej zarysowano kontekst filozoficznej i teologicznej refleksji Zundela, w której nakreślono jego kryteria antropologiczne. Rozważania Zundela koncentrują się wokół dwóch pytań: o człowieka (quel homme?) i o Boga (quel Dieu?), i to w porządku: od człowieka do Boga. Następnie przedstawione zostają zasady tzw. antropologii otwartej, odnoszące się do takich pojęć, jak alterité, intériorité i relation czy też do określeń dotyczących człowieka: od „prefabrykatu” do „osoby”. Trzecia część jest próbą zrozumienia zasad antropologicznych w kontekście Bożego objawienia: Bóg i człowiek we wzajemnej relacji, znaczenie Jezusa Chrystusa i całej wspólnoty trynitarnej w procesie poznawania tożsamości człowieka.
The works of the Swiss theologian Maurice Zundel (1897-1975) are rich and diverse. To a large extent they are unknown and uncommented on, especially in non-francophone countries. In addition to a philosopher and theologian, he is seen as a spiritual master, mystic, poet in love with the beauty of the liturgy, retreatist, and apologist for the Christian faith. His entire writing legacy contains anthropological reflections that are still relevant despite the time that has passed. This article constitutes an attempt to offer an introduction to Zundel’s anthropology perceived in a broadest sense. The text consists of three parts. In the first one, the context for Zundel’s philosophical and theological reflection is outlined, in which he specifies anthropological criteria. The entirety of Zundel’s contemplation is focused around two questions: about man (quel homme?) and about God (quel Dieu?), and in such an order: from man to God. The principles of the so-called “open anthropology” are then presented, referring to such terms as alterité, intériorité and relation, or to expressions concerning man: from a “prefabricate” to “person.” The third part is an attempt to understand anthropological principles within the context of the divine revelation: God and man in their mutual relationship, the importance of Jesus Christ and the whole trinitarian community in the process of getting to know the identity of man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 103-122
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wszechmocny Bóg i niewolna wola. Kluczowe motywy luterskiej teologii w interpretacji współczesnych badaczy jego spuścizny
Almighty God and Unfree Will: Key Motives of Luther’s Theology in the Interpretation of Contemporary Researchers of His Legacy
Autorzy:
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035036.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marcin Luter
Bóg
wolność woli
teodycea
Oswald Bayer
Hans-Martin Barth
Albrecht Beutel
Martin Luther
God
freedom of will
theodicy
Opis:
Artykuł skupia się na dwóch wątkach teologii Marcina Lutra – jego wizji Boga i pojmowaniu wolności woli. Czyni to przez pryzmat dwóch współczesnych interpretacji teologii Reformatora przygotowanych przez renomowanych luterologów – Oswalda Bayera i Hansa-Martina Bartha. Ich odmienne w swej perspektywie i uporządkowaniu analizy ukazują teologię Marcina Lutra jako przepojoną radykalną wizją Boga wszechmocnego i pasywnego człowieka, który nie posiada wolności woli w kwestii zbawienia. Te rekonstrukcje teologii wittenberczyka zostały wpisane w pochodzącą od Albrechta Beutela diagnozę kluczowych struktur teologii Marcina Lutra: jej zakorzenienie w chrystocentrycznej wykładni Pisma Świętego, jej pojmowanie w kategoriach sztuki rozróżniania oraz jej oparcie na doświadczeniu.
The article focuses on two topics of Martin Luther’s theology — his vision of God and the understanding of freedom of will. It does so through the prism of two contemporary interpretations of the Reformer’s theology prepared by Oswald Bayer and Hans-Martin Barth, reputable researchers of Martin Luther. Their analyses, which differ in their perspective and order, show the theology of Martin Luther as imbued with the radical vision of an almighty God and passive man who has no freedom of will regarding salvation. These reconstructions were inscribed in the diagnosis of key structures of Martin Luther’s theology by Albrecht Beutel: its rooting in the Christocentric interpretation of the Bible, its understanding in terms of the art of discrimination, and its basing on experience.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 111-139
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarno-komunijna teologia stworzenia
Trynitarian-Communial Theology of Creation
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040619.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Trójjedyny Bóg
komunia
stworzenie
wszechświat ewoluujący
teologia stworzenia
przebóstwienie świata
Triune God
communion
creation
evolving universe
theology of creation
theiosis of the world
Opis:
Stwórcą świata jest Trójjedyny Bóg – transcendentny i immanentny jednocześnie wobec świata. W kontekście dialogu między teologią i naukami przyrodniczymi pojawiają się nowe wyzwania i perspektywy. Nauka ukazuje wszechświat ewoluujący na wszystkich poziomach, a najważniejszą racją konstytutywną dla teologii jest relacja nieustannego stwarzania. Odbicie Komunii Boga w stworzeniu i jego komunijna sakramentalność jest fundamentem trynitarno-komunijnej teologii stworzenia. Teologia wyróżnia trzy modele interpretujące działanie Boga w świecie: przez bezpośrednie interwencje, przez ustanowiony w nim ład i przez aktywną obecność. Ostatni model ukazuje, że stworzenie dokonało się nie tyle przez wszechmoc i mądrość, co przez miłość Boga. Istotnym elementem rozumienia trynitarnego dzieła stworzenia jest jego aspekt chrystologiczny, a perspektywa przebóstwienia wszechświata otwiera ostateczne wymiary tej wizji.
Creator of the world is the Triune God – the transcendent and immanent at the same time. Science reveals the universe evolving at all levels and the most important costitutive reason for theology is the relation of constant creation. Reflection of God's Communion in creation and communional sacramentality of created world are the foundation of Trynitarian-communional theology of creation. Theology distinguishes three models of interpreting the action of God in the world: through direct intervention, through the established order and through the active presence. The last model shows that the creation was accomplished not so much through the God's omnipotence and wisdom, but by the God's love. An important element of the Trinitarian understanding of creation is its Christological aspect and the theiosis of the universe opens the prospect of the final dimensions of this vision.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 137-152
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies