Temat: antropológia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Atribúty kresťanskej antropológie
Attributes of Christian Anthropology
Atrybuty chrześcijańskiej antropologii
Autorzy:: Adam, Anton
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036836.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: antropologia
teologia
osoba
godność
anthropology
theology
person
dignity
Opis:: Teologia rozwija i formułuje swoje refleksje w kontekście obecności człowieka w świecie. Antropologia chrześcijańska jest szczególnie zaangażowana w tę misję. Protologia wskazuje na pierwotny zamysł Boga wobec człowieka, który jest ukierunkowany ku eschatologicznemu spełnieniu. Antropologia w wykładzie Kościoła katolickiego wyrasta na solidnym fundamencie misterium Chrystusa. Chociaż jest wiele rzeczy, które ulegają zmianie w czasie, to są wartości, które się nie zmieniają, gdyż mają fundament w Chrystusie. Kościół katolicki wskazuje na ostateczny cel życia człowieka. Antropologia stoi w służbie teologii w jej wielu wymiarach. Ważne jest, aby uznać personalistyczny wymiar teologii.
Theology develops and formulates its reflections in the context of human presence in the world. Christian anthropology is particularly committed to this mission. Protology points to God’s original plan for the man, who is oriented towards eschatological fulfilment. Anthropology in the teachings of the Catholic Church is based on a solid foundation of the mystery of Christ. Although many things change over time, there are certain values that are not subject to such change, because they have a foundation in Christ. The Catholic Church indicates the ultimate goal of human life. Anthropology stands in the service of theology in its many dimensions. It is important to recognize the personalist dimension of theology.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 2; 5-16
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Znaczenie katechetyczne polskiej drogi maryjnej w kontekście błędnych współczesnych antropologii
The Catechetical Significance of the Polish Marian Path in the Context of Erroneous Contemporary Anthropologies
Autorzy:: Zając, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035169.pdf
Data publikacji:: 2020-02-17
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: katecheza
droga maryjna
błędna antropologia
catechesis
Marian Way
erroneous anthropology
Opis:: Współczesne przemiany dotykają także obszaru antropologii i religijności. Często wynika to z faktu, że społeczeństwo nie chce zaakceptować istnienia Boga oraz zasad, które On ustanowił. Jednak człowiek potrzebuje stabilizacji i punktu orientacyjnego, szczególnie w obszarze religijnym. Taką przestrzenią, choć okazjonalnie oprotestowaną przez zwolenników laickiego stylu życia, pozostaje wciąż obszar mariologii i związana z nią pedagogizacja maryjna. Jest to swoisty fenomen, jak prosty wzór życia zwyczajnej kobiety, nakierowany na służbę Bogu oraz bliźnim, opiera się nieustannie próbie czasu i atakom ideowych przeciwników. Maryjny wzór osobowy pokazuje, jak ocalić niezmienną zależność, jaka istnieje pomiędzy stworzeniem a Stwórcą, z zachowaniem pełnej wolności człowieka. Wdrożenie do nauczania katechetycznego zasady obserwowania Maryi, aby znaleźć w Niej inspirację w realizacji chrześcijańskiego powołania, jest dla wielu katechetyków szansą przeciwstawienia się współczesnym ideologiom, które przyjmują niepełny obraz człowieka i przez to głoszą fałszywe antropologie. W celu ratowania polskiej tożsamości religijnej preferowana jest w katechezie tzw. polska droga maryjna. W jej realizacji chodzi o przygotowanie katechizowanych do rozumienia tytułów maryjnych, które odsłaniają maryjny fenomen pięknego życia. Katecheza maryjna przez pośrednictwo między tym, co w wierze instytucjonalne a tym, co spontaniczne, stanowi punkt odniesienia dla zwyczajnego życia. Strategia pedagogizacji maryjnej zakłada pełną prawdę o człowieku, ponieważ akcentuje nie tylko jego potrzeby cielesne i materialne, ale także format duchowy, osobowy, transcendentny oraz religijny, eksponuje również zasadę, że sprawa grzechu jest integralną częścią prawdy o człowieku. Religijna pedagogizacja musi być ściśle związana ze słuchaniem współczesnego katechizowanego oraz powinna korzystać z nowych języków i metod komunikacji, co jest współcześnie traktowane jako zwycięska strategia. W nauczaniu katechetycznym Maryja musi być przedstawiona jako ta, która wskazuje na Jezusa, zachęca do szukania Go oraz do zjednoczenia się z Nim. Tak powinny być formułowane perspektywy katechezy maryjnej w warunkach polskich.
All Polish catechisms and textbooks for teaching religion after the Council's renewal contain numerous Marian references. We are also a nation in which devotion to Mary is an obvious phenomenon with a significant degree of intensity. There is also a justified theory that Poles are maintaining a high level of religion in European conditions thanks to Marian pedagogy. This, however, obliges us to make a deeper reflection. The current position of the Church's Teaching Office is the verification point for the Polish model of Marian catechesis. This publication is about answering the question whether education through catechesis on being a disciple of Christ and a genuinely committed member of the Church can make use of the principle functioning in catechesis: look at Mary, the Mother of Jesus, because in her you will find help in living your Christian vocation. In a time when false anthropologies are dominating, like denying the existence of God and the need for religion, and fundamental rules of sociallife and moral principles are being questioned, reference to a stable point in the Christian life seems to be really necessary. The pattern of combining a dignified life with fidelity to the Gospel’s principles according to the Marian Way can still be a strong foundation of catechetical communication.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Człowiek jako osoba w antropologii mistycznej Włodzimierza Łosskiego
Man as a Person in the Mystical Anthropology of Vladimir Lossky
Autorzy:: Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036683.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: osoba
człowiek
Bóg
antropologia teologiczna
Włodzimierz Łosski
person
man
theological anthropology
Vladmir Lossky
Opis:: Pojęcie „osoba” od kilkunastu wieków ma wielkie znaczenie w cywilizacji europejskiej. Kształtowanie się jego zakresu treściowego uwarunkowane było wpływami filozoficznymi, teologicznymi i kulturowymi dwóch głównych centrów cywilizacyjnych Europy, a mianowicie cesarstwa bizantyńskiego i cesarstwa rzymskiego. Stąd też istotne staje się pytanie: jakie są różnice w rozumieniu pojęcia „osoba” w świecie chrześcijańskiego Wschodu i w świecie chrześcijańskiego Zachodu? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie artykuł stanowi refleksję nad poglądami wybitnego teologa prawosławnego Włodzimierza Łosskiego. Od kilkudziesięciu lat jego spuścizna teologiczna inspiruje zarówno teologów prawosławnych, jak i katolickich, stanowiąc istotny punkt odniesienia w interpretacji Ojców Kościoła.
The notion “person” has been of the great importance in European civilization for several centuries. The formation of its content range was conditioned by the philosophical, theological, and cultural influences of the two major civilization centres in Europe, namely the Byzantine Empire and the Roman Empire. Hence the important question becomes: What are the differences in the meaning of the notion “person” in the world of the Christian East and in the world of the Christian West. In search of an answer to the above question, the article is a reflection on the views of the outstanding Orthodox theologian — Vladimir Lossky. For decades, his theological heritage has been inspiring both Orthodox and Catholic theologians, constituting an important reference point in the interpretation of the Church Fathers.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 53-64
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Duchowość chrześcijańska na tle współczesnych koncepcji duchowości. Zarys problematyki
Christian Spirituality in the Background of Modern Conceptions of Spirituality Outline of Issues
Autorzy:: Chmielewski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037638.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: duchowość
transcendencja
psychologia duchowości
metodologia
antropologia
spirituality
transcedency
psychology of spirituality
methodology
anthropology
Opis:: Współcześnie pojęcie „duchowość” jest bardzo popularne i przez to wieloznaczne. Obfita literatura przedmiotu prezentuje różne koncepcje duchowości, które można określić jako „nowa duchowość”. Wśród nich najbardziej wyróżnia się duchowość ateistyczna (duchowość bez Boga) i psychologia duchowości. Ich wspólną cechą jest opieranie się na wpisanej w ludzką naturę zdolności do transcendowania. Także kard. Karol Wojtyła w zdolności do autotranscendencji upatruje istoty duchowości, która przejawia się w szeroko rozumianej kulturze i cywilizacji. Autor artykułu proponuje, aby tę podstawową formę duchowości, która ma źródło w ludzkiej naturze, nazwać duchowością antropogeniczną. Jeżeli zdolność do autotranscendencji ma ukierunkowanie soteryjne, wówczas staje się ona duchowością religijną. Jej szczególną formą, ze względu na czynnik nadprzyrodzony, jest duchowość chrześcijańska. Ponieważ ma charakter „odgórny”, jest nieredukowalna do żadnej innej formy duchowości. Zawarta w ostatniej części artykułu propozycja metodologiczna zdaje się rozwiązywać − z jednej strony − możliwe napięcie między różnymi przejawami „nowej duchowości”, zwłaszcza duchowości bez Boga, a duchowością chrześcijańską. Z drugiej zaś strony − nie pozwala na stawianie znaku równości między nimi. Na tle różnych przejawów „nowej duchowości” i psychologii duchowości, duchowość chrześcijańska jawi się jako szczególnie godna uwagi propozycja transcendowania i spełniania się ducha ludzkiego.
The notion of “spirituality” is very popular in the contemporary times and therethrough is an ambiguous. The abundant literature of the object presents different conceptions of the spirituality, so we can qualify them as a “new spirituality”. The atheistic spirituality (or the spirituality without God) and the psychology of spirituality are the most distinguishes among them. The common feature of them is to base on written in human nature the ability to a transcendency. Also Karol Wojtyła in that ability to the autotranscendency sees the essence of spirituality, which manifests oneself in wide understanding of the culture and of the civilization. The author of the article proposes to name this basic form of spirituality which has its source in human nature the anthropogenical spirituality. If the ability to autotranscendency has a soteriological direction, it becomes then the religious spirituality. The Christian spirituality is her special form by virtue of the supernatural factor. Because its character is “from above”, it is not reducible to other form of spirituality. Contained in the last part of the article the methodological proposal admits to solve, from one side, the possible tension between different symptoms of the “new spirituality”, especially the spirituality without God, and the Christian spirituality. From the second side, it forbids to put an equals sign between them. On the background of different symptoms of “the new spirituality” and the psychology of spirituality, the Christian spirituality appears as a particularly remarkable the proposal of the transcendency and of the fulfilling of the human spirit.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 5; 159-179
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Antropologia konstytucji Gaudium et spes w perspektywie miłosierdzia
Anthropology of the Constitution Gaudium et Spes in the perspective of mercy
Autorzy:: Przygoda, Wiesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038185.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: antropologia teologiczna
miłosierdzie
konstytucja Gaudium et spes
theological anthropology
mercy
constitution Gaudium et Spes
Opis:: Inspiracją do napisania tego artykułu była pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia przez Sobór Watykański II konstytucji Gaudium et spes. Ponowna jej lektura upoważnia do stwierdzenia, iż podstawy i główne tezy antropologii teologicznej w niej zaprezentowane zachowują swoją aktualność. Natomiast przedstawiony w konstytucji Gaudium et spes kontekst społeczno-kulturowy życia i działalności człowieka wymaga uzupełnienia o nowe zjawiska, które przed pięćdziesięciu laty w ogóle nie występowały lub nie występowały z taką intensywnością, jak to ma miejsce aktualnie w społeczeństwach cywilizacji zachodniej. Zmiany w zakresie filozofii i stylu życia, w sferze wiary i religijności, a zwłaszcza w postrzeganiu ludzkiej seksualności oraz rozumieniu istoty małżeństwa i rodziny skłaniają do spojrzenia na soborową teologię człowieka przez pryzmat miłosierdzia. Również nauczanie papieży św. Jana Pawła II i Franciszka skłania do refleksji nad tajemnicą człowieka w duchu miłosierdzia chrześcijańskiego. Należy podkreślić, iż współczesnemu człowiekowi ukształtowanemu w mentalności kultury zachodniej jest o wiele trudniej znaleźć swoją drogę do Boga, niż miało to miejsce we wcześniejszych epokach. Jedną z dróg prowadzących do Boga, którą niewątpliwie można zaproponować współczesnemu człowiekowi, jest droga miłosierdzia.
The inspiration of this article was 50 anniversary of the proclamation of the Constitution Gaudium et Spes by the Second Vatican Council. Re-reading of this document leads to the conclusion that the main message of theological anthropology is still important. On the other hand, social and cultural context of life and human activity, shown in the Constitution, needs be supplemented with new phenomena that fifty years ago did not exist or did not occur with such intensity, as it is currently in the societies of Western civilization. Changes concerning philosophy and lifestyle, faith and religiosity, especially changes in perception of human sexuality and the meaning of the essence of marriage and family leads to look at Vatican II’s theology of human beings from the perspective of mercy. The teaching of the popes St. John Paul II and Francis also invites us to reflect on the mystery of human being in the spirit of Christian mercy. It should be emphasized that for modern man, with the mentality of Western culture, it is much more difficult to find his way to God, than it was in previous times. One of the ways leading to God, can be proposed to modern man, is the way of mercy.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 35-50
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ks. Ireneusz Mroczkowski (1949-2020) teolog moralista
Fr. Ireneusz Mroczkowski (1949-2020) the Moral Theologian
Autorzy:: Derdziuk, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343189.pdf
Data publikacji:: 2021-07-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Ireneusz Mroczkowski
teologia moralna
historia teologii moralnej
antropologia
moral theology
history of moral theology
anthropology
Opis:: Ks. Ireneusz Mroczkowski (1949-2020) był teologiem moralistą zatrudnionym na KUL oraz na UKSW i innych uczelniach akademickich. Był aktywnym uczestnikiem życia Kościoła w Płocku jako rektor seminarium, członek Płockiego Towarzystwa Naukowego oraz redaktor „Studiów Płockich”. Pełnił posługę przewodniczącego Stowarzyszenia Teologów Moralistów w Polsce. W swojej twórczości naukowej zajmował się metodologią uprawiania nauki, antropologią teologicznomoralną, teologią ciała, małżeństwem i rodziną, feminizmem, prawami człowieka, moralnością życia społeczno-politycznego oraz ekologią. Zabierał też głos w sprawach wychowania seminaryjnego, kondycji Kościoła w Polsce, powołania i posłannictwa świeckich we współczesnym Kościele oraz aktualnego stanu świadomości moralnej. Był dobrym człowiekiem, który łączył prostą wiarę z dyscypliną rozumu i uczciwością serca.
Fr. Ireneusz Mroczkowski (1949-2020) was a moral theologian employed at the Catholic University of Lublin and at the Cardinal Stefan Wyszyński University and other academic schools. He was an active participant in the life of the Church in Płock as the rector of the seminary, member of the Płock Scientific Society and editor of Studies in Płock. He served as chairman of the Association of Moral Theologians in Poland. In his scientific work, he dealt with the methodology of moral theology, anthropology, theology of the body, marriage and family, feminism, human rights, morality of socio-political life and ecology. He also spoke about the issues of seminary education, the condition of the Church in Poland, the vocation and mission of lay people in the contemporary Church and the current state of moral awareness. He was a good man who combined simple faith with the discipline of reason and honesty of heart.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 3; 73-93
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Antropologiczne implikacje sztucznej prokreacji
Anthropological Implications of Artificial Procreation
Autorzy:: Wróbel, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040598.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: prokreacja
sztuczna prokreacja
FIVET
in vitro
antropologia
zasada personalistyczna
procreation
artificial procreation
in vitro fertilization
anthropology
personalistic principle
Opis:: Problematykę sztucznej prokreacji można analizować z różnych punktów widzenia. Dominują analizy z punktu widzenia prawnego, społecznego, sytuacji dziecka w związkach jednopłciowych oraz z punktu widzenia konsekwencji zdrowotnych dziecka i matki. Bardzo ważny jest wymiar antropologiczny, gdyż uwzględnia on sztuczną inseminację oraz możliwe w przyszłości sytuacje, gdyby ulepszone techniki umożliwiły odejście od budzących sprzeciw okoliczności i następstw ich stosowania. Wymiar antropologiczny dominuje we wszystkich dokumentach Magisterium Kościoła, w których zostaje omówiona problematyka sztucznej prokreacji. W tym wymiarze dają się wyróżnić dwa aspekty. Pierwszy ocenia ingerencje techniczne w prokreację z perspektywy ludzkiej płciowości współkonstytuującej ludzką osobę oraz płodności jako owocu i znaku małżeńskiej miłości. Akt prokreacji, na miarę godności małżonków i ich dziecka, nie może ograniczać się wyłącznie do jednego wymiaru: czy to wyłącznie duchowego, czy też wyłącznie cielesnego, a tym samym nie może być odłączony od osobowego, duchowo-cielesnego zjednoczenia między rodzicami. Tymczasem w sztucznej prokreacji dochodzi do rozerwania tego „oznaczenia jedności i oznaczenia rodzicielstwa”. Drugi aspekt ma na uwadze zasadę personalistyczną, która zabrania traktować osobę jako przedmiot lub jako środek do celu; nakazuje natomiast traktować ją jako wartość samą w sobie i cel sam w sobie. Zasada ta orientuje również ludzką prokreację. W żadnym momencie zaistnienia dziecka rodzice nie mają prawa do traktowania go jako „przedmiotu”−„środka” zaspokajającego ich pragnienie lub też pozwalającego im zrealizować ich cele. Analogicznie specjaliści, stosujący procedurę sztucznego zapłodnienia, nie mają prawa decydować o życiu dziecka, gdyż w ten sposób czynią siebie jego „panami”, uzurpują sobie prawo do decydowania o nim, o jego narodzeniu, o jego życiu lub o jego śmierci. Staje się to w szczególny sposób widoczne w przypadku kriokonserwacji ludzkich embrionów. Takiej relacji nie dopuszcza osobowa godność dziecka.
The issue of artificial procreation may be analyzed from a variety of points of view. Analyses made from the legal and social points of view, from the point of view of the situation of the child in same-sex relations and from the point of view of the consequences for the health of the child and the mother are the dominant ones. The anthropological dimension is very important, since it takes into consideration artificial insemination and situations that are possible in the future if improved techniques make it possible to depart from the circumstances that may be objectable and from the consequences of their use. The anthropological dimension dominates in all the documents issued by the Magisterium in which the issue of artificial procreation is discussed. In this dimension two aspects may be distinguished. The first one assesses the technical interferences with procreation from the perspectives of human sexuality co-constituting the human person and of fertility as the fruit and the sign of marital love. The act of procreation that is adequate to the spouses’ dignity may not be limited to one dimension only: either exclusively the spiritual, or exclusively the carnal one; and hence it may not be separated from the personal, spiritual-carnal unification of the parents. However, in artificial procreation this „determination of unity and determination of parenthood” is broken off. The other aspect is concerned with the personalistic principle that forbids treating a person as an object or as a means to reach an aim; it orders treating it as a value in itself and an aim in itself. This principle also directs human procreation. At no moment of the existence of the child may the parents treat it as an „object”−„means” satisfying their desire or allowing them to achieve their aims. In the same way the specialists following the procedure of artificial insemination do not have the right to make decisions about the child’s life, for in this way they make themselves „lords” of the child; they usurp the right to make the decisions about the child, its birth, its life or death. This is especially well seen in the case of cryoconservation of human embryos. Such a relation is not permitted by the child's personal dignity.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 3; 77-100
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Christian Understanding of the Human Person in the Perspective of African Cultures
Chrześcijańskie rozumienie osoby ludzkiej z perspektywy afrykańskiej
Autorzy:: Konye, Michael Nnamdi
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108739.pdf
Data publikacji:: 2022-08-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: antropologia chrześcijańska
kultura Igbo
Nri mit
relacyjność
Joseph Ratzinger
Richard Niebuhr
John Mbiti
Christian anthropology
Igbo culture
Nri myth
relationality
Opis:: The article attempts to present a few perspectives from African cultures on the Christian understanding of man. The central thesis argued for is that the interpenetration of the universalizing Christian culture and the particularizing cultures of indigenous peoples need not always breed tensions of values. As always, there are common entry points for harmonization which facilitates evangelization in view of those salvific fruits which `grace' always offers to `nature'. It can thus be clear from the above that my overall aim in this article is to show how the African cultural perspectives on the being of man shapes the reception of the Christian gospel about the human person as redeemed by Christ. To be sure, the key questions to which this article responds present themselves as follows: In what light does the Christian understanding of human person appeal to the African? In other words, what is the African perspective of the being of man and how does it influence the African's understanding of the Christian gospel of the redeemed humanity? Structurally, the article consists of three sections: First I shall present several entry points to the understanding of the human person, besides the chosen two perspectives — Christian and African — which we wish to harmonize. Next, I shall highlight the key principles which inform Christian anthropology on the one hand; as well as a few cultural generalities which are descriptive of a typical African anthropology. Finally, I try to present selected `anthropological' elements which highlight comparisons and divergences between Christianity and African cultures.
Artykuł dąży do przedstawienia chrześcijańskiego rozumienia człowieka z kilku perspektyw kultury afrykańskiej. Główną tezą argumentacji jest to, że wzajemne przenikanie się uniwersalnej kultury afrykańskiej i partykularnych kultur lokalnych nie musi prowadzić do konfliktu wartości. Jak zawsze istnieją wspólne punkty wyjścia, ułatwiające ewangelizację w perspektywie zbawczych owoców, które łaska zawsze oferuje naturze. W świetle powyższego, głównym celem artykułu jest pokazanie, jak afrykańska perspektywa kulturowa, dotycząca rozumienia człowieka, kształtuje recepcję Ewangelii o człowieku zbawionym przez Chrystusa. Główne pytania badawcze stawiane w artykule brzmią następująco: w jakim świetle chrześcijańskie rozumienie człowieka przemawia do Afrykańczyka? Jaka jest afrykańska perspektywa człowieka i jak wpływa ona na afrykańskie rozumienie orędzia chrześcijańskiego o odkupionej ludzkości? Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawione są punkty wyjścia do zrozumienia osoby ludzkiej, poza tym zostają zestawione dwie wybrane perspektywy: chrześcijańska i afrykańska. W drugiej części artykuł pokazuje główne zasady, które kształtują antropologię chrześcijańską, jak i kilka kulturowych wymiarów, które oznaczają specyfikę antropologii afrykańskiej. Wreszcie, tekst dąży do przedstawienia wybranych elementów antropologicznych, które naświetlają zbieżności i rozbieżności między chrześcijaństwem a kulturami afrykańskimi.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 5-24
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Women’s Dignity or Church Tradition? Christian Anthropology in the Debate about the Ordination of Women
Godność kobiet czy tradycja kościelna? Antropologia chrześcijańska w debacie na temat ordynacji kobiet
Autorzy:: Składanowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038173.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: ordynacja kobiet
godność człowieka
antropologia chrześcijańska
sprawiedliwość płciowa
ekumenizm
ordination of women
human dignity
Christian anthropology
gender justice
ecumenism
Opis:: Kwestia ordynacji kobiet nie tylko dzieli denominacje chrześcijańskie. Ma ona również coraz bardziej dzielący charakter, jeśli chodzi o wewnętrzne napięcia w poszczególnych Kościołach i Wspólnotach. Dlatego też problem ordynacji kobiet pozostaje we współczesnym ruchu ekumenicznym jednym z najtrudniejszych tematów do refleksji. Chociaż ordynacja kobiet została w pełni zaakceptowana w wielu chrześcijańskich Kościołach i Wspólnotach, inne grupy chrześcijańskie wciąż sprzeciwiają się uznaniu tej praktyki i jej teologicznemu uzasadnieniu. Chrześcijańska dyskusja ekumeniczna na ten temat zakłada wiele szczegółowych kwestii odnoszących się do różnych elementów teologii i etyki. Artykuł ma na celu przedstawienie antropologicznego kontekstu tej dyskusji. Kwestia ordynacji kobiet i jej relacji do tradycji kościelnej jest często poruszana z punktu widzenia antropologii i etyki chrześcijańskiej. Stąd artykuł zmierza do ukazania, że wspomniana dyskusja zakorzeniona jest w różniącej się interpretacji godności ludzkiej, zwłaszcza jeśli chodzi o jej związek z tradycją kościelną i współczesnymi zjawiskami społecznymi.
The question of the ordination of women not only separates Christian denominations. It becomes increasingly divisive within individual churches and communities. This is why the problem of women’s ordination remains in the contemporary ecumenical movement one of the most difficult issues to deal with. Although it has been fully accepted in many Christian churches and communities, other Christian groups still oppose to adopt this practice and its theological justification. A Christian ecumenical discussion on this topic involves many specific questions related to various branches of theology and ethics. This article aims to present the anthropological context of the debate. The issue of women’s ordination and its relation to church tradition is frequently addressed from the point of view of Christian anthropology and ethics. Therefore the article in intended to show that above-mentioned controversy is rooted in different understanding of human dignity, especially when it comes to its connection to church tradition and to contemporary social phenomena.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 275-288
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Od „antropologii otwartej” do „chrystologii człowieka”. Wybrane aspekty filozoficzno-teologicznej refleksji Maurice’a Zundela
From “Open Anthropology” to “Human Christology”. Selected Aspects of Maurice Zundel’s Philosophical and Theological Reflection
Autorzy:: Zieliński, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343150.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Maurice Zundel
antropologia
tożsamość człowieka
Bóg
Jezus Chrystus
wspólnota trynitarna
anthropology
identity of man
God
Jesus Christ
trinitarian community
Opis:: Dorobek piśmienniczy szwajcarskiego teologa Maurice’a Zundela (1897-1975) jest bogaty i zróżnicowany. W dużej mierze jego prace pozostają jednak nieznane i były słabo komentowane, zwłaszcza w krajach niefrankofońskich. Oprócz bycia filozofem i teologiem jest on postrzegany jako mistrz duchowy, mistyk, poeta zakochany w pięknie liturgii, rekolekcjonista i apologeta wiary chrześcijańskiej. Cała jego spuścizna pisarska zawiera refleksje antropologiczne, które mimo upływu czasu pozostają nadal aktualne. Niniejszy artykuł stanowi próbę wprowadzenia do szeroko rozumianej antropologii Zundela. Tekst składa się z trzech części. W pierwszej zarysowano kontekst filozoficznej i teologicznej refleksji Zundela, w której nakreślono jego kryteria antropologiczne. Rozważania Zundela koncentrują się wokół dwóch pytań: o człowieka (quel homme?) i o Boga (quel Dieu?), i to w porządku: od człowieka do Boga. Następnie przedstawione zostają zasady tzw. antropologii otwartej, odnoszące się do takich pojęć, jak alterité, intériorité i relation czy też do określeń dotyczących człowieka: od „prefabrykatu” do „osoby”. Trzecia część jest próbą zrozumienia zasad antropologicznych w kontekście Bożego objawienia: Bóg i człowiek we wzajemnej relacji, znaczenie Jezusa Chrystusa i całej wspólnoty trynitarnej w procesie poznawania tożsamości człowieka.
The works of the Swiss theologian Maurice Zundel (1897-1975) are rich and diverse. To a large extent they are unknown and uncommented on, especially in non-francophone countries. In addition to a philosopher and theologian, he is seen as a spiritual master, mystic, poet in love with the beauty of the liturgy, retreatist, and apologist for the Christian faith. His entire writing legacy contains anthropological reflections that are still relevant despite the time that has passed. This article constitutes an attempt to offer an introduction to Zundel’s anthropology perceived in a broadest sense. The text consists of three parts. In the first one, the context for Zundel’s philosophical and theological reflection is outlined, in which he specifies anthropological criteria. The entirety of Zundel’s contemplation is focused around two questions: about man (quel homme?) and about God (quel Dieu?), and in such an order: from man to God. The principles of the so-called “open anthropology” are then presented, referring to such terms as alterité, intériorité and relation, or to expressions concerning man: from a “prefabricate” to “person.” The third part is an attempt to understand anthropological principles within the context of the divine revelation: God and man in their mutual relationship, the importance of Jesus Christ and the whole trinitarian community in the process of getting to know the identity of man.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 103-122
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Communional Marian Anthropology
Komunijna antropologia maryjna
Autorzy:: Jagodziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040519.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Maryja
Matka Boża
antropologia
komunia
pośrednictwo
wstawiennictwo
świętość
Kościół
mariologia
Mary
Mother of God
anthropology
communion
mediation
intercession
holiness
Church
Mariology
Opis:: Odnowienie komunii ludzi z Bogiem i między ludźmi przez wcielenie Syna wymagało przygotowania kobiety, która miała być Jego Matką. Bóg wybrał Maryję, która była wyjątkową pod względem relacji religijnej, doskonałości moralnej i miłości najczystszej, aby Jego Syn mógł się narodzić w naturze ludzkiej bez żadnej skazy moralnej. Maryja trwała w komunii z Trójcą Świętą i swoim Synem Jezusem Chrystusem. Na tym fakcie opiera się komunijne pośrednictwo i orędownictwo Maryi, która stała się także Matką komunii Kościoła, nacechowaną niezwykłą świętością komunijną. Komunijna antropologia maryjna dostarcza podstaw do systematycznego projektu mariologii komunijnej.
Renewal of human communion with God and among people through the Incarnation of the Son required the preparation of a woman who was to be his Mother. God chose Mary, who was outstanding in terms of religious, moral perfection and pure love, so his Son could be born in human nature without any moral blemish. Mary lasted in communion with the Holy Trinity and his Son Jesus Christ. This fact constitutes a base for communional mediation and intercession of Mary, who was also the Mother of the communion of the Church, marked also by extraordinary communional holiness. Communional Marian anthropology provides the basis for the systematic design of communional Mariology.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 75-87
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Systematic Communio Theology Today
Systematyczna teologia komunijna dzisiaj
Autorzy:: Jagodziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037276.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: teologia systematyczna
communio
communicatio
Objawienie
eklezjologia
ekumenizm
trynitologia
sakramentologia
antropologia
teologia stworzenia
systematic theology
Revelation
ecclesiology
ecumenism
trinitology
sacramentology
anthropology
the theology of creation
Opis:: Kategoria communio należy do najważniejszych pojęć teologii systematycznej. Odnosi się do rzeczywistości wewnątrztrynitarnej Boga, relacji Boga do człowieka, tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, Kościoła i wszelkich rzeczywistości chrześcijańskich. Objawienie Boga jest pojmowane dzisiaj także jako rzeczywistość komunikacyjno-komunijna. Najwcześniej i najszerzej została rozwinięta w okresie posoborowym eklezjologia communio, mająca także znaczenie ekumeniczne, ale rozwój teologii communio zaznaczył się także w całej szeroko rozumianej teologii dogmatycznej, znajdując dotychczas swoje rozwinięcie w trynitologii, sakramentologii, chrystologii, antropologii, teologii stworzenia. Jako specyficzna „żyła złota” zawiera w sobie ogromny potencjał systematyczny, który czeka na eksplorację przede wszystkim w teologii systematycznej, ale nie tylko, jako że sięga także swoimi implikacjami zakresu teologii pastoralnej.
The category of communio belongs to the most important concepts of systematic theology. It refers to the internal life of the Trinitarian God, the relationship between God and man, the mystery of the person of Jesus Christ, the Church and all Christian realities. Today the revelation of God is also perceived as the reality of communication and communion. Communio theology was initially and most widely developed during the post-conciliar times as communio ecclesiology, bearing also the ecumenical importance, but this development was marked also by the broader dogmatic theology, founding its growth so far in Trinitology, sacramentology, Christology, anthropology, theology of creation. As a specific “gold mine” communio includes huge potential that is waiting for exploration primarily in systematic theology, but not only, as it also reaches pastoral theology.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 77-95
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Ziemia święta – „piąta Ewangelia” w odniesieniu do pielgrzymowania
Holy Land the Fifth Gospel Related to the Pilgrimage
Autorzy:: Ostrowski, Maciej
Wiater-Kawecka, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035140.pdf
Data publikacji:: 2020-02-20
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: „piąta Ewangelia”
Ziemia Święta
teologia przestrzeni
antropologia pielgrzymki
duszpasterstwo pielgrzymów
the fifth Gospel
Holy Land
theology of space
anthropology of pilgrimage
pastoral care of pilgrims
Opis:: „Piątą Ewangelią” nazywa się materialne i niematerialne pamiątki z terenu współczesnej Ziemi Świętej – budowle, krajobrazy, przyrodę, zwyczaje pielęgnowane do dziś, atmosferę społeczną – pozwalające lepiej zrozumieć natchnione teksty biblijne. Autorzy udowadniają słuszność terminu. Wykazują, że choć stosuje się go głównie w duszpasterstwie pielgrzymów, nie jest on pozbawiony teologicznych podstaw. Człowiek przeżywa swą wiarę także w sferze cielesnej. Zmysłowe doznania związane z pobytem w Ziemi Świętej pomagają mu w docieraniu do spraw duchowych i formują jego wiarę. Artykuł ilustruje poruszaną kwestię kilkoma praktycznymi przykładami. W ostatnich akapitach sformułowano postulaty pastoralne, pokazując, w jaki sposób można skutecznie wykorzystać w duszpasterstwie pielgrzymów przeżycie spotkania z krajem, w którym miały miejsce biblijne wydarzenia.
What is referred to as the fifth Gospel is the tangible and intangible memorabilia from the area of the present-day Holy Land. The buildings, landscape, nature, social atmosphere and customs cultivated till this day allow a better understanding of the inspired biblical texts. Authors prove this term to be valid. They show that although it is mainly used in the pastoral care of pilgrims, it is not devoid of theological foundations. People experience faith also in a bodily manner. Sensual experiences associated with the stay in the Holy Land make it easier to reach out to spiritual matters and to reinforce faith. The article illustrates the issue in question with a few practical examples. The closing paragraphs formulate pastoral postulates. They show how the experience of visiting the country of biblical events can be used in the pastoral care of pilgrims effectively.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 6; 97-113
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Liturgia jako obraz
Liturgy as an Image
Autorzy:: Migut, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040488.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: obraz
znak
symbol
ikona
celebracja liturgiczna
liturgia kosmiczna
teologia liturgiczna
antropologia liturgiczna
przestrzeń liturgiczna
ars celebrandi
picture
sign
icon
liturgical celebration
cosmic liturgy
liturgical theology
liturgical anthropology
liturgical space
Opis:: Istotne dla tego artykułu jest spojrzenie na liturgię z perspektywy jej celebracji. Celebracja bowiem, czyli widzialna strona liturgii, a więc zgromadzenie i jego zewnętrzne działanie (postawy, gesty), przestrzeń liturgiczna, paramenty, jak i cała ars celebrandi jest obrazem liturgii niewidzialnej dla ludzkiego oka, a zarazem obrazem tego, co dokonuje się we wnętrzu zgromadzonych osób. Celebracja liturgiczna jest przede wszystkim obrazem liturgii kosmicznej. Chrystus, Kościół, człowiek, a wraz z nim świat spotykają się liturgii. Chrystus objawia się jako Głowa Kościoła i Pan całego wszechświata. Człowiek staje się na nowo ikoną Boga na wzór Chrystusa i tym, w którym cały świat odzyskuje chwałę Bożą. Wszystko to zawiera ważne przesłanie pod adresem osób odpowiedzialnych za ars celebrandi oraz za tworzenie przestrzeni liturgicznej.
Important for this article is to look at the liturgy from the perspective of its celebration. The celebration, i.e. the visible side of the liturgy, so the congregation and its external action (postures, gestures), liturgical space, vestments, paraments and the whole ars celebrandi, is the image of the liturgy invisible to the human eye, yet the image of this reality, which takes place inside the gathered people. The liturgical celebration is first and foremost the image of the cosmic liturgy. Christ, the Church, man, and with him the world, meet in the liturgy. Christ reveals Himself as Head of the Church and Lord of the entire universe. Man becomes a new icon of God, in the image of Christ, and the whole world regains in man the glory of God. All this contains an important message to persons responsible for the ars celebrandi and for the creation of liturgical space.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 99-108
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Woke Culture in Canada? Anthropological Errors and Opportunities for Mission
„Woke culture” („kultura przebudzonych”) na przykładzie Kanady? Błędy antropologiczne i szanse dla misji
Autorzy:: Roderick, Ellen
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034995.pdf
Data publikacji:: 2022-03-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: „woke culture”
Kanada
Justin Trudeau
nowe prawa
George Grant
Kanadyjska Karta Praw i Wolności
Jan Paweł II
antropologia teologii
Woke culture
Canada
new rights
Canadian Charter of Rights and Freedoms
John Paul II
theological anthropology
Opis:: With the recent emergence of the so-called “woke culture” in North America and Europe, and given the wide variety of ways “woke” has been interpreted by Christians, this paper begins by defining “woke culture” through the lens of anthropology: what is “woke culture” and what does it presuppose about the meaning of being human? The paper argues that “woke culture” carries within it the seeds of an anthropological error: it ignores the original evidence of the giveness of an embodied identity, including both the inherent meaningfulness of having received one’s body from another, and the significance of its sexual differentiation as male or female. A reduced understanding of human freedom as pure “self-making” also follows. By contrast, Pope John Paul II presents an adequate anthropology by placing embodied human experience at its center. Taking Canada as a case study for “woke culture,” examples from the three fundamental anthropological categories of birth, love (sexual difference) and death are discussed. In the face of the great confusion generated by this new category of “woke,” assessing its anthropological foundations prepares those who are engaged in Catholic education or pastoral work to respond adequately to the challenges it brings. The paper invites both a critical reading of woke culture, and a fearless creativity to be present within it.
W związku z niedawnym pojawieniem się tak zwanej kultury „woke culture” („kultury przebudzonych”) w Ameryce Północnej i Europie oraz biorąc pod uwagę różnorodność sposobów interpretacji „przebudzenia” przez chrześcijan, artykuł zaczyna się od zdefiniowania „woke culture” przez pryzmat antropologii: czym jest „woke culture” i co zakłada na temat znaczenia istoty ludzkiej? Artykuł dowodzi, że „woke culture” niesie w sobie zalążki błędu antropologicznego: lekceważy pierwotne obdarowanie ciałem, w tym zarówno przyrodzoną sensowność otrzymania ciała od drugiego, jak i znaczenie jego zróżnicowania płciowego jako mężczyzny lub kobiety. Następnie mówi się o uproszczonym rozumieniu ludzkiej wolności jako czystej „samo-realizacji”. Natomiast papież Jan Paweł II przedstawia adekwatną antropologię, umieszczając w jej centrum ucieleśnione ludzkie doświadczenie. Biorąc Kanadę za studium przypadku „woke culture”, omówiono przykłady z trzech podstawowych antropologicznych kategorii: narodzin, miłości (różnicy seksualnej) i śmierci. W obliczu wielkiego zamieszania, jakie wywołała ta nowa kategoria „przebudzenia”, ocena jej antropologicznych podstaw przygotowuje osoby zaangażowane w katolicką edukację lub duszpasterstwo do adekwatnej odpowiedzi na stawiane przez nią wyzwania. Artykuł zachęca zarówno do krytycznego odczytania kultury przebudzenia, jak i do odważnej kreatywności.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 3; 71-101
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "antropológia" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język