Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "BISHOP" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Wymowa teologiczna obrzędów sakramentu święceń w przepowiadaniu słowa Bożego
    Theological Meaning of Ceremonies of the Sacrament of Holy Orders in Preaching the Word of God
    Autorzy:
    Pintal, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040665.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    biskup
    prezbiter
    diakon
    liturgia
    przepowiadanie
    homilia
    bishop
    presbyter
    deacon
    liturgy
    preaching
    homily
    Opis:
    Przepowiadanie słowa Bożego należy do priorytetów posługi kapłańskiej. Szczególną formą głoszenia prawd Bożych jest homilia, integralnie związana ze sprawowaną liturgią. Aby przepowiadanie przynosiło należyte owoce i pożytek dla słuchaczy należy sięgnąć po wszyst-kie możliwe sposoby jego uatrakcyjnienia. Obrzędy związane z sakramentem święceń mogą w zdecydowany sposób przyczynić się do pokrzepiającego spotkania ze słowem, które staje się źródłem odnowy i wzrastania wierze.
    Preaching the word of God belongs to priorities of the priestly service. A homily, integrally bound with exercised liturgy, is a special form of delivering God’s truths. So that preaching brings adequate fruits and the benefit for listeners one should use all available ways of enhancing it. The ceremonies connected with the sacrament of Holy Orders can, in the specific way, contribute to the fortifying meeting with the word which is happening with source of restoration and growing for faith.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 137-148
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Listy, których nie było. Teologiczna interpretacja czasu epidemii w listach pasterskich biskupów polskich
    The Unwritten Letters. A Theological Interpretation of the Time of the Epidemic in the Pastoral Letters of Polish Bishops
    Autorzy:
    Draguła, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1686451.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    list pasterski
    biskup
    epidemia koronawirusa
    zło
    pastoral letter
    bishop
    coronavirus epidemic
    evil
    Opis:
    Dokumenty Kościoła posoborowego jednoznacznie stwierdzają, że głoszenie słowa Bożego wysuwa się na czoło pasterskich zadań biskupów. Oprócz głoszenia prawd wiary istotnym obowiązkiem pozostaje interpretacja rzeczywistości doczesnej w świetle Ewangelii. Obok homilii podstawową formą przepowiadania jest list pasterski, o którym dokumenty poświęcone posłudze biskupów mówią, że powinny być wydawane w sytuacjach szczególnych okoliczności, w jakich znajduje się Kościół. Jak się wydaje, taką okolicznością jest epidemia koronawirusa powodująca chorobę określaną jako COVID-19. Kwerenda przeprowadzona na oficjalnych stronach internetowych diecezji pokazała, że w okresie od marca do końca czerwca 2020 r. na 41 biskupów diecezjalnych obrządku łacińskiego w Polsce tylko 12 wydało listy poświęcone całkowicie lub częściowo kwestiom związanym z epidemią. Tylko w trzech listach pojawiły się próby teologicznych interpretacji za pośrednictwem biblijnych modeli. Także jedynie trzech biskupów odniosło się do kwestii epidemii jako zła nadprzyrodzonego. W pozostałych listach dominował aspekt pedagogiczny. Autorzy listów pisali o epidemii jako czasie próby, okazji do nawrócenia i pokuty. Biskupi nie wykorzystali szansy na pogłębioną refleksję na temat epidemii sub specie aeternitatis.
    The documents of the post-Vaticanum II Church make it clear that preaching the word of God is a priority among bishops’ duties. Besides preaching the truths of the faith, an important duty of theirs is interpreting the contemporary reality in the perspective of the Gospel. The documents on the pastoral office of bishops present a pastoral letter as a basic form of preaching, besides a homily, and specify that pastoral letters ought to be published in situations of extraordinary circumstances for the Church. Seemingly, the coronavirus epidemic causing the COVID-19 disease has been such a special situation for the Church. A search of official Internet pages of dioceses has shown that from March to the end of June 2020 among 41 diocesan bishops of the Latin rite in Poland only 12 have released letters dedicated (entirely or partially) to the issues concerning the epidemic. Only 3 of the letters presented attempts of a theological interpretation, including biblical models. Similarly, only 3 bishops have discussed the issue of interpreting the epidemic in terms of a supernatural evil. In other letters a pedagogical model of teaching prevailed. The authors wrote of the epidemic as a time of trial, a chance and opportunity to change ones ways and repent. The bishops did not take the opportunity to present a deeper theological reflection of the epidemic sub specie aeternitatis.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 17-35
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Theology of Primacy in the Ecclessiological and Ecumenical Thoughts of Cardinal Stanisław Nagy
    Autorzy:
    Żmudziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036338.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Church
    St. Peter
    primacy
    succession
    Bishop of Rome
    John Paul II
    ecclesiology
    ecumenism
    Opis:
    The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as executing the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the Church’s credibility, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function given to St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ, with the purpose of ensuring the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of the ecumenical quest, where the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in John Paul II’s pontificate.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 99-116
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nałożenie rąk w liturgii święceń w pierwszym tysiącleciu (Część II: Średniowiecze)
    Laying on Hands in the Liturgy of Ordination in the First Millennium (Part Two: Middle Ages)
    Autorzy:
    Bartocha, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035062.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nałożenie rąk
    święcenia
    Duch Święty
    biskup
    prezbiter
    diakon
    laying on hands
    ordination
    Holy Spirit
    bishop
    presbyter
    deacon
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie genezy i sensu teologicznego gestu nałożenia rąk, jak również jego miejsca w strukturze celebracji święceń w pierwszym tysiącleciu. Sięgnięcie do historii liturgii święceń pozwala udzielić odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób doszło w średniowieczu do marginalizacji i przysłonięcia gestu nałożenia rąk nowymi elementami pochodzącymi z różnych liturgii zachodnich, takimi jak namaszczenie, przekazanie szat czy uroczyste wręczenie insygniów. Autor artykułu sięga do źródeł liturgicznych (sakramentarze i Ordines Romani) i w oparciu o nie śledzi zachodzące zmiany w strukturze liturgii święceń. W liturgii rzymskiej aż do X wieku, czyli do przyjęcia przez Rzym powstałego w Moguncji w roku 950 „Pontyfikału rzymsko-germańskiego” gest nałożenia rąk i modlitwa święceń stanowiły swoisty rdzeń całej celebracji święceń. Także analiza Ordines Romani potwierdza praktykę stosowania tego liturgicznego gestu. Jednak już rzadko mówi się tam o nałożeniu rąk w sposób wyraźny. Brak wzmianki na ten temat świadczy o osłabieniu wymowy eklezjologicznej gestu nałożenia rąk.
    The aim of this article is to show the origin and theological meaning of the gesture of laying on hands, as well as its place in the structure of ordination celebrations in the first millennium. Referring to the history of the liturgy of ordination allows us to answer the question of how, in the Middle Ages, the gesture of placing hands was marginalized and obscured with new elements coming from different Western liturgies, such as anointing, handing over of robes or the ceremonial handing in of the insignia. The author uses liturgical sources (sacramentaries and Ordines Romani) and on their basis he follows the transformations in the structure of the liturgy of ordination. In the Roman liturgy until the 10th century, i.e. until the acceptance by Rome of the “Roman-Germanic Pontificate,” created in Mainz in 950, the gesture of laying on hands and the prayer of ordination constituted a specific core of the whole celebration of ordination. The analysis of the Ordines Romani also confirms the practice of using this liturgical gesture. However, here it is rarely mentioned explicitly. The absence of reference to this is indicative of the weakening of the ecclesiological meaning of the gesture of laying on of hands.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 5-24
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Тайна Евхаристии в богословии митрополита Иоанна Зизиуласа
    The Mystery of the Eucharist in the Theology of Metropolitan John Zizioulas
    Misterium Eucharystii w teologii metropolity Johna Zizioulasa
    Autorzy:
    Sashko, Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038149.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Eucharystia
    Kościół
    chrzest
    sakramenty
    biskup
    Królestwo Niebieskie
    eklezjologia
    eschatologia
    Eucharist
    Church
    baptism
    sacraments
    bishop
    the Kingdom of Heaven
    ecclesiology
    eschatology
    Opis:
    Eklezjologia eucharystyczna metropolity Johna Zizioulasa uwzględnia wielowiekowe doświadczenie chrześcijaństwa wschodniego. Wychodząc od Pisma Świętego i tekstów Ojców Kościoła, metropolita Pergamonu uwzględnia prawosławną tradycję duchową oraz liturgiczną. Dla Zizioulasa Eucharystia jest „misterium Chrystusowym”; sakramentem, z którego wypływają i do którego prowadzą zarówno inne sakramenty, jak też wszystkie działania i wyzwania Kościoła. Boska Liturgia stanowi podstawę struktury Kościoła, gdyż pełni funkcję eklezjotwórczą. Wszędzie tam, gdzie jest celebrowana Boska Liturgia na czele z miejscowym biskupem, jest pełnia (gr. πλήρωμα [plērōma]) Kościoła. Ponadto Eucharystia, mając charakter eschatologiczny, zwiastuje nadejście Nowego Nieba i Nowej Ziemi.
    The Eucharistic ecclesiology of the metropolitan John Zizioulas provides for centuries-old Eastern Church experience. Taking into account the Holy Scripture and the teaching of the Church Fathers the theological work of Metropolitan of Pergamon has focused upon the Orthodox spiritual and liturgical tradition. According to Zizioulas the Eucharist is the “Christ mystery,” the sacrament that on one hand is the source of other sacraments and on the other hand leads us to the other sacraments. He understands the Divine Liturgy as the foundation of the structure of the Church because it has the ecclesiological function. In every place where the Divine Liturgy is being celebrated with the local Bishop, there is the fullness of the Church (in Greek: πλήρωμα [plêrôma]). Moreover, the Eucharist with its eschatological meaning annunciates the New Heaven and the New Earth.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 149-160
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nałożenie rąk w liturgii święceń w pierwszym tysiącleciu (Część i: Starożytność chrześcijańska)
    Imposition of Hands in the Liturgy of Holy Orders in the First Millennium (Part One: Christian Antiquity)
    Autorzy:
    Bartocha, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035181.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nałożenie rąk
    święcenia
    Duch Święty
    biskup
    prezbiter
    diakon
    imposition (laying on) of hands
    ordination
    Holy Spirit
    bishop
    presbyter
    deacon
    Opis:
    Nałożenie rąk należy, obok modlitwy święceń, do istoty obrzędów święceń biskupa, prezbiterów i diakonów. Gest ten występuje w ścisłej korelacji z następującą po nim modlitwą święceń. Modlitwa błogosławieństwa i prośby określa jego znaczenie. Posoborowa reforma liturgiczna obrzędów święceń na nowo wyakcentowała obrzęd nałożenia rąk, przywracając mu w ten sposób pierwotne znaczenie. Celem artykułu jest ukazanie genezy i sensu teologicznego gestu nałożenia rąk, jak również jego miejsca w strukturze celebracji święceń w pierwszym tysiącleciu. Gest nałożenia rąk ma korzenie biblijne. W Nowym Testamencie nałożenie rąk na kandydata oznaczało przekazanie mu charyzmatu właściwego dla danego urzędu. W schemacie obrzędowym zawartym w Tradycji apostolskiej gestu nałożenia rąk używa się do powierzenia urzędu biskupa, prezbitera i diakona. Odgrywa on centralną rolę w dynamice celebracji święceń.
    Imposition of hands belongs to the essence of the ordination rites of bishops, presbyters and deacons, beside the ordination prayer itself. This gesture occurs in close correlation with the ordination prayer which follows it. The prayer of blessing and petition determines its meaning. The post-conciliar liturgical reform of the rites of ordination emphasized the rite of imposition of hands, thus restoring its original meaning. The aim of this article is to show the origin and theological meaning of the gesture of imposition of hands, as well as its place in the structure of ordination celebrations in the first millennium. The gesture of imposition of hands has biblical roots. In the New Testament, placing hands on a candidate meant imparting to him the charism appropriate to the office. In the ritual schema contained in the apostolic Tradition, the gesture of laying on of hands is used to entrust the office of bishop, presbyter and deacon.  It plays a central role in the dynamics of the celebration of Holy Orders.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 5-22
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowe iunctim. Powierzenie przez biskupa siedleckiego Henryka Przeździeckiego parafii i sanktuarium w Kodniu Misjonarzom Oblatom Maryi Niepokalanej w 1927 r.
    Spiritual Iunctim. Bishop of Siedlce, Henryk Przeździecki, and the Arrival of Missionary Oblates of Mary Immaculate to the Parish and Marian Shrine in Kodeń in 1927
    Autorzy:
    Zając, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035266.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kodeń
    prześladowania religijne
    Siedlce
    Bp Henryk Przeździecki
    Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej
    religious persecution
    Bishop Henryk Przeździecki
    Missionary Oblates of Mary Immaculate
    Opis:
    Terytorium diecezji siedleckiej było w drugiej połowie XIX w. świadkiem surowych prześladowań religijnych. Rząd carski konfiskował katolickie kościoły i zmuszał unitów do wyrzekania się unii z biskupem Rzymu i przechodzenia na prawosławie. Siedemnastowieczny wizerunek Matki Bożej Kodeńskiej został wywieziony z Kodnia do sanktuarium jasnogórskiego. Dopiero odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. pozwoliło rozpocząć proces przywracania tradycyjnych kościelnych struktur. W artykule ukazane jest zaangażowanie bpa sieleckiego Henryka Przeździeckiego w sprowadzenie obrazu Matki Bożej Kodeńskiej z powrotem do Kodnia oraz powierzenie parafii i sanktuarium w Kodniu Misjonarzom Oblatom Maryi Niepokalanej. Początki duszpasterstwa oblatów nie wykluczały zaangażowania w odtwarzanie struktur Kościoła unickiego.
    The territory of the diocese of Siedlce has witnessed severe religious persecution in the second part of the 19th century. The Russian authorities confiscated Catholic churches and violently forced the eastern-rite Catholics to forsake the union with the bishop of Rome and to join the Orthodox Church. A famous 17th-century image of Our Lady of Kodeń was removed from the church and transported to another Marian shrine in the southern Poland. Only the Polish independence in 1918 allowed the process of rebuilding the traditional religious structures to begin. The article shows the involvement of the bishop of Siedlce in restoring the image of Our Lady of Kodeń to its original location and the beginning of pastoral ministry of the Missionary Oblates of Mary Immaculate at the service of the Marian shrine and parish in Kodeń, including the attempts to restore the structures of the eastern-rite Catholic Church.  
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 4; 97-111
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia prymatu w myśli eklezjologiczno-ekumenicznej kardynała Stanisława Nagyego
    The Theology of Primacy in Eclessiological and Ecumenical Thought of Cardinal Stanisław Nagy
    Autorzy:
    Żmudziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036335.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół
    św. Piotr
    prymat
    sukcesja
    Biskup Rzymu
    Jan Paweł II
    eklezjologia
    ekumenizm
    Church
    St. Peter
    primacy
    succession
    Bishop of Rome
    John Paul II
    ecclesiology
    ecumenism
    Opis:
    Artykuł ukazuje w szerokim kontekście poglądów eklezjologicznych i ekumenicznych problem prymatu Biskupa Rzymu w dorobku Kardynała S. Nagyego. Sobór Watykański II miał wpływ na przemiany w przedmiocie badań dotyczących Kościoła: od eklezjologii apologetycznej do fundamentalnej. Najważniejsza funkcja w Kościele katolickim została ukazana w klasycznej argumentacji via primatus, jako argument jego wiarygodności oraz w dialogu ekumenicznym, a także w aspekcie prakseologicznym w pontyfikacie Jana Pawła II. Poglądy Profesora początkowo podkreślały instytucjonalne i historyczne aspekty prymatu, jednak wraz z rozwojem posoborowej eklezjologii akcentowały teologiczną stronę, ukazując tę misję w historiozbawczej wizji Kościoła.
    The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the truthfulness of the Church, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function of St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ with the purpose to ensure the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of ecumenical quest, for which the person of the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in the pontificate of John Paul II.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9; 91-106
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymat Papieża
    Papal Primacy
    Autorzy:
    Klausnitzer, Wolfgang
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040459.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    urząd papieski
    „posługa Piotra”
    prymat biskupa Rzymu
    rozwój dogmatów
    szkoły teologiczne
    perspektywa ekumeniczna odnośnie do prymatu
    Papal Office
    Peter's Ministry
    Primate of the Bishop of Rome
    Development of Dogmas
    Ecclesiological Schools
    Papal Office in Ecumenical Perspective
    Opis:
    Problematyka teologicznego uzasadnienia urzędu papieskiego obejmuje tradycyjnie trzy pytania: Czy Jezus w osobie Piotra założył urząd uniwersalnej jedności Kościoła (petrinitas)? Czy istnieje sukcesja tego urzędu począwszy od Piotra po dzień dzisiejszy (perpetuitas)? Wjaki sposób urząd Piotra wiąże się z Rzymem jako miejscem jego sprawowania (romanitas)? W artykule przedstawiono nowe koncepcje teologiczne dotyczące prymatu papieża, biorąc pod uwagę obraz Piotra w Nowym Testamencie oraz proces rozwoju urzędu papieskiego w postaci prymatu biskupa Rzymu. Wostatniej części przedłożenia nakreślono perspektywę ekumeniczną, rozpatrywaną na tle teologicznych i magisterialnych wypowiedzi na temat rozwoju dogmatu.
    The problem of the theological legitimization of the papacy is traditionally structured in the questions of its possible institution by Jesus Christ (petrinitas), of an eventual succession beginning with Peter until now (perpetuitas) and of the connection of Rome with the “Petrine office” (Romanitas). The article discusses new theological arguments regarding the role of Peter in the NT and the development of the papacy in the form of the primacy of the bishop of Rome in history and sketches some ecumenical perspectives in the context of relevant texts of theological authors and the magisterium on the development of (Catholic) doctrine.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 131-160
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych
    The tasks of Church hierarchy towards religious associations
    Autorzy:
    Śmigiel, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038202.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zrzeszenia religijne
    grupy
    ruchy
    wspólnoty
    stowarzyszenia
    eklezjalność
    hierarchia kościelna
    biskup
    prezbiter
    duchowni
    charyzmat
    urząd kościelny
    duszpasterstwo grupowe
    religious associations
    groups
    movements
    communities
    societies
    ecclesiality
    Church hierarchy
    bishop
    presbyter
    clergyman
    charism
    Church office
    group ministry
    evangelisation
    theology of the laity
    KEYWORDS
    Opis:
    Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.
    Church hierarchy is the guarantor of permanence and unity of ecclesial structure but it requires religious associations to enrich the Church with charisms and the reviving breath of the Holy Spirit in order to protect Her from extensive institutionalisation. In Poland approximately 8% of Catholics (participanstes) belong to religious associations, which proves to be a significant power when it comes to evangelisation. Religious associations contribute to the renewal of the Church and make Her a living structure. Church hierarchy, in turn, offers ecclesial acknowledgement, care and reassurance of using the received charisms for the good of the people of God. Hierarchy protects associations from anarchy and gives them an ecclesial direction. The ministry of hierarchy is also the realisation of a charism of serving among other charisms and gifts in the Church.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 145-156
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stefan Wyszyński: The Lublin’s Period of Episcopal Ministry (1946-1949)
    Biskup Stefan Wyszyński: lubelski okres posługi pasterskiej (1946–1949)
    Autorzy:
    Ficek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1706697.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Biskup Stefan Wyszyński
    diecezja lubelska
    II wojna światowa
    ideologia komunistyczna
    Katolicki Uniwersytet Lubelski
    odbudowa diecezji
    inicjatywy duszpasterskie
    Bishop Stefan Wyszyński
    diocese of Lublin
    II world war
    Communist ideology
    the Catholic University of Lublin
    reconstruction of the diocese
    pastoral initiatives
    Opis:
    Dnia 4 marca 1946 r. watykańska Kongregacja do Spraw Nadzwyczajnych, zajmująca się wówczas nominacjami biskupimi, przesłała do biura Prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda, dokument informujący o mianowaniu przez papieża Piusa XII pierwszych po wojnie biskupów polskich, a wśród nich także nowego biskupa lubelskiego, księdza Stefana Wyszyńskiego: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. W tym czasie biskup nominat miał mniej niż 45 lat. Pomimo tego, w dość krótkim okresie swoich rządów (2 lata i 8 miesięcy), biskup Wyszyński dokonał wielkiego dzieła. Przede wszystkim zapoczątkował odnowę i odbudowę diecezji ze zniszczeń wojennych i wprowadził ją na nowe drogi rozwoju. Niewątpliwie był to czas, który można określić mianem wielkiego zrywu i odrodzenia Kościoła w Polsce. Powyższy artykuł ukazuje jak nominacja biskupia, jak też ingres do katedry lubelskiej otworzyły przed biskupem Wyszyńskim nowe perspektywy działań i wyznaczały kolejne zadania w ramach pasterskiego posługiwania Kościołowi w Polsce i na świecie. Co więcej – zdaniem autora niniejszego studium – ponad dwa i pół roku posługi w diecezji lubelskiej było też – swego rodzaju – poligonem doświadczalnym, gdzie biskup Wyszyński mógł wykorzystać, jak również rozwinąć doświadczenia duszpasterskie zdobyte wcześniej we Włocławku. Był to jednocześnie kolejny etap przygotowywania do podjęcia już wkrótce najważniejszych zadań w Kościele. Innymi słowy, lubelski okres posługi pasterskiej biskupa Wyszyńskiego okazał się niezmiernie cennym doświadczeniem w perspektywie późniejszej działalności jako ordynariusza diecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej oraz Prymasa Polski.
    On March 4, 1946, the Vatican “Congregation for Extraordinary Affairs,” then responsible for episcopal nominations, sent a document to the office of Cardinal August Hlond about the appointment by Pope Pius XII of the first Polish bishops after the war, including a new ordinary of the Lublin diocese: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. At that time, the nominee bishop was not quite 45 years old. Moreover, in a relatively short period of his rule in Lublin (two years and eight months), Wyszyński did a great job. Above all, though, he initiated the diocese's renewal and reconstruction from the horrible war damage and introduced it on a new path of pastoral development. Undoubtedly, it was a time that can be described as a great revival of the Catholic Church in Poland. Therefore, the above article exposes how the episcopal nomination and ingress to the Lublin cathedral opened for Bishop Wyszyński new perspectives as well as set further tasks in his pastoral ministry to the Church in Poland and the world. Moreover, according to the author of this study, over two and a half years of episcopal service in the Lublin diocese was also – in some way – an experimental training ground, where Bishop Wyszyński could use as well as develop his pastoral experience gained earlier in Włocławek. Additionally, it was also the next stage of preparation to undertake more essential tasks in the Church. In other words, the Lublin pastoral ministry of Bishop Wyszyński turned out to be a valuable experience in the perspective of later activity as ordinary of the Gniezno and Warsaw dioceses as well as the Primate of Poland.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 4; 113-129
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Boga w nauczaniu pasterskim biskupów radomskich na przestrzeni roku liturgicznego
    Image of God in the Pastoral Teaching of Radom Bishops Throughout the Liturgical Year
    Autorzy:
    Grudniewski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035238.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    obraz Boga
    Trójca Święta
    Bóg Ojciec
    Syn Boży
    Duch Święty
    biskup
    nauczanie
    listy pasterskie
    Adwent
    Boże Narodzenie
    Wielki Post
    Wielkanoc
    image of God
    Holy Trinity
    God the Father
    Son of God
    Holy Spirit
    bishop
    teaching
    pastoral letters
    Advent
    Christmas
    Lent
    Easter
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy nauczania pasterskiego biskupów radomskich na przestrzeni lat 1992-2012 przedstawionego w kontekście stałych części roku liturgicznego, takich jak: Adwent, Boże Narodzenie, Wielki Post, Święta Wielkiej Nocy. Biskupi radomscy, posiadając uwrażliwienie na potrzebę kształtowania wiary powierzonych im „owieczek”, w ciągu 20 lat wystosowali 100 listów pasterskich starając się tłumaczyć istotne fundamenty wiary katolickiej. Pierwszy rozdział artykułu dotyczy tematu Adwentu jako czasu oczekiwania na przyjście Zbawiciela stawiając za wzór Maryję. Szczególną uwagę biskupi poświęcają kwestii przygotowania na przyjście Pana. Drugi rozdział, mówiący o Bożym Narodzeniu, koncentruje myśli biskupów na nowym życiu oraz jego obronie. Kolejny rozdział porusza kwestię Wielkiego Postu, przygotowania się przez post, modlitwę i jałmużnę do Świąt Wielkiej Nocy oraz paruzji. Ostatni rozdział odnosi się do centrum wiary katolickiej: męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Należy zauważyć, iż prezentowany artykuł jest prawdopodobnie pierwszym w Polsce opracowaniem nauczania biskupów radomskich w listach pasterskich na przestrzeni roku liturgicznego. Autor artykułu wyraża nadzieję, iż poczynione starania analizy tekstów biskupów radomskich przyczynią się do bardziej pogłębionych refleksji nad kierunkami dalszego pasterskiego nauczania.
    The article presents pastoral teaching of Radom bishops over the years 1992-2012 presented in the context of regular parts of the liturgical year such as: Advent, Christmas, Lent, Easter. Bishops with sensitization for the need to shape the faith of the “sheep” entrusted to them. In 20 years they sent 100 pastoral letters trying to explain the important foundations of the Catholic faith. First chapter of the article treats about Advent as a waiting time for the coming of the Savior putting in charge the pattern of Mary. Special attention is appose by the bishops to the preparation of the Lord's coming. In the second chapter about Christmas, attention of the bishops focuses on the new life and his defense. The next chapter addresses the issue of Lent, preparation by fasting, prayer and alms for Easter and parousia. The last chapter refers to the center of the Catholic faith, that is, the passion, death and resurrection of Jesus Christ. It should be noted that the presented article is probably the first in Poland elaboration of the teaching Radom bishops in pastoral letters during the liturgical year. The author of the article hopes that the efforts made to analyze texts directed to the faithful will contribute to more in-depth reflections on the directions of further pastoral teaching.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 169-190
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedzielne celebracje liturgii bez kapłana w katolickich diecezjach USA
    Sunday Celebration of Liturgy in the Absence of a Priest in Catholic Dioceses in the U.S.A.
    Autorzy:
    Krakowiak, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038107.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    niedziela
    Eucharystia
    liturgia słowa
    biskup
    prezbiter
    diakon
    proboszcz
    lider
    przepowiadanie
    Liturgia Godzin
    Komunia św.
    niedzielna celebracja bez kapłana
    Jutrznia
    Nieszpory
    Sunday
    Eucharist
    liturgy of the word
    bishop
    elder
    deacon
    parish priest
    leader
    preaching
    Liturgy of Hours
    Holy Communion
    Sunday celebration in the absence of a priest
    mattins
    vespers
    Opis:
    Z powodu braku kapłanów w wielu diecezjach wierni nie mogą świętować niedziel i świąt kościelnych przez uczestniczenie w te dni w liturgii Mszy św. we własnej wspólnocie. Ze względu na znaczenie niedzieli i Eucharystii dla chrześcijańskiego życia wiernych Stolica Apostolska wydała Directorium de celebrationibus dominicalibus absente presbytero (Dyrektorium o świętowaniu niedzieli bez kapłana). Następnie na jego podstawie liczne Konferencje Biskupów, uwzględniając miejscowe warunki, opracowały nie tylko odpowiednie normy, ale także księgi liturgiczne zawierające celebracje niedzielnej liturgii, którym mogą przewodniczyć diakoni i ustanowieni przez biskupa świeccy liderzy. Konferencja Biskupów USA wydała w języku angielskim i hiszpańskich księgę (Sunday Celebrations in the Absence of a Priest. Celebraciones dominicales en ausencia de presbítero), którą posługują się diakoni i świeccy liderzy w czasie niedzielnych i świątecznych celebracji liturgii wtedy, gdy nie ma kapłana. Autor artykułu prezentuje zarówno ogólne wskazania i normy prawne biskupów w tym względzie, uprawnienia proboszcza, diakonów i świeckich oraz formy celebracji liturgicznych bez udziału kapłana. Biskupi USA zlecają w niedziele przede wszystkim celebracje liturgii słowa Bożego oraz części Liturgii Godzin – Jutrznię i Nieszpory, które można łączyć z udzielaniem Komunii św.
    For lack of priests the faithful of many dioceses are unable to celebrate Sundays and Church holidays by attending the liturgy of Holy Mass in their own communities on those days. In recognition of the meaning of Sunday and the Eucharist for the Christian faithful, the Apostolic See issued Directorium de celebrationibus dominicalibus absente presbytero (Directory on the celebration of Sunday in the absence of a priest). As a result, numerous episcopal conferences —in consideration of local circumstances—developed not only separate standards but also liturgical books featuring the celebration of the Sunday liturgy in which the leadership of deacons and lay leaders who have been appointed by the bishop is described. The American Episcopal Conference has issued a book entitled Sunday Celebrations in the Absence of a Priest in English and Spanish (Celebraciones dominicales en ausencia de presbitero), used by deacons and lay leaders during Sunday and holiday celebrations of liturgy in the absence of a priest. The article presents both general indications and legal norms of bishops in this respect, the rights of parish priests, deacons and the laity, as well as the form of liturgical celebrations without a priest. American bishops recommend mainly the celebration of the liturgy of the Divine Word and a fragment of the Liturgy of the Hours: Mattins and Vespers, which can involve the administration of the Holy Communion.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 57-70
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies