Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ": Lublin" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Z dziejów parafii Niepokalanego Serca Maryi w Lublinie. Powstanie i terytorium
History of the Parish of Immaculate Heart of Mary in Lublin. It’s Erection and Territory
Autorzy:
Kropidłowski, Tomasz Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035264.pdf
Data publikacji:
2019-08-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lublin
parafia
dekret erekcyjny
kapucyni
parish
erection decree
capuchins
Opis:
Kapucyni przybyli do Lublina w XVIII w. Zaangażowanie patriotyczne zakonników w powstanie styczniowe spowodowało, że podczas wielkiej kasaty klasztorów w Królestwie Polskim, przeprowadzonej nocą z 27 na 28.11.1864 roku, klasztor lubelski zamknięto. W 1930 roku częściowo nabyto, częściowo otrzymano jako odszkodowanie za dawny ogród klasztoru lubelskiego, ziemię w Konstantynowie pod Lublinem, na terenie potocznie nazywanym Poczekajka. Na tym terenie wybudowano kaplicę, którą 30.05.1948 roku poświęcił ówczesny ordynariusz lubelski, biskup Stefan Wyszyński, nadając jej tytuł Niepokalanego Serca Maryi. Następca biskupa Stefana Wyszyńskiego, biskup Piotr Kałwa, dekretem z dnia 28.02.1950 roku ustanowił przy kaplicy parafię, pod wezwaniem Niepokalanego Serca Maryi, powierzając ją Zakonowi Braci Mniejszych Kapucynów. Artykuł przedstawia przyczyny powstania parafii, tereny pierwotne, które swym zasięgiem obejmowała parafia Niepokalanego Serca Maryi w Lublinie. Jest to próba ukazania przeszłości historycznej terenów zajmowanych przez parafię, ponieważ dotychczas nie zostały całościowo opracowane żadne publikacje na ten temat. Dalej zostały omówione sprawy terytorialne, a więc rozwój osiedli mieszkaniowych na terenach należących do parafii, przynależność dekanalna, powstawanie nowych ośrodków duszpasterskich, a co za tym idzie – zmiana granic parafii.
Capuchin friars arrived to Lublin in the 18th century. Due to their involvement in the patriotic insurrection that begun in January 1863 their friary fell victim to the great dissolution of monasteries in the Kingdom of Poland. The friary in Lublin was dissolved on the night 27/28th of November 1864. In 1930 the order received as a compensation for the lost garden adjacent to the friary some land in the village of Konstantynów near Lublin; a place commonly called “Poczekajka”. This was extended by some further land acquisitions. Brothers erected there a chapel that was dedicated on the 30th of May 1948 under the title of “Immaculate Heart of Mary” by the bishop of Lublin, Stefan Wyszyński. On the 28th of February 1950, his successor, bishop Piotr Kałwa, elevated the chapel to a parish church also dedicated to the Immaculate Heart of Mary, and entrusted the parish to the Order of Capuchin Friars Minor. This article presents the reasons for the erection of the parish of Immaculate Heart of Mary in Lublin and territories it initially covered. It attempts to demonstrate the history of these territories, because no thorough study of this matter has been published so far. The article discusses territorial developments of the parish, that is the construction of new housing estates on parish’s territory, appropriate deanery, erection of new pastoral centres and consequent changes in parish’s boundaries.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 4; 127-142
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Lublin School of Fundamental Theology’s Understanding of Divine Revelation
Autorzy:
Borto, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036328.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fundamental theology
the Lublin School of Fundamental Theology
Revelation
Opis:
This article discusses how Divine Revelation is understood at the Lublin School of Fundamental Theology. After presenting the significance of the reflection on the subject of Revelation, the article presents the most important characteristics of our reflection on this subject typical of the group of theologians associated with John Paul II Catholic University of Lublin. This includes their personalistic understanding of Divine Revelation, the meaning of Divine Revelation in the theological interpretation of religion and their comprehension of Revelation’s credibility.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 43-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occasione anni jubilaei. Dokument erekcji seminarium duchownego na Żmigrodzie w Lublinie (8 X 1714)
Occasione anni jubilaei. The Erection Document of the Theological Seminary in Lublin’s District of Żmigród (8 October 1714)
Autorzy:
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040575.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lublin
Żmigród
Lublin Theological Seminary
erection document
Congregation of the Mission
lubelskie seminarium duchowne
dokument erekcyjny
Zgromadzenie Misjonarzy św. Wincentego à Paulo
Opis:
W 2014 roku przypadła okrągła rocznica założenia seminarium duchownego na Wzgórzu Żmigród w Lublinie. Funkcjonuje ono nieprzerwanie na tym samym miejscu od 300 lat. Podstawę materialną dla seminarium stanowiły liczne zapisy majątkowe, w tym przede wszystkim fundacja Jadwigi Niemyskiej. W oparciu o tę bazę materialną biskup krakowski Kazimierz Łubieński erygował seminarium 8 października 1714 roku i powierzył jego prowadzenie Zgromadzeniu Misjonarzy św. Wincentego à Paulo. Oryginalny dokument erekcji seminarium nie zachował się. Udało się natomiast odnaleźć jego dwa odpisy w Krakowie i Lublinie. Kopia zKrakowa jest starsza, stąd posłużyła ona do przygotowania krytycznej edycji dokumentu erekcyjnego.
In 2014, Lublin Theological Seminary celebrated its 300 anniversary. Throughout these three centuries, the Seminary was located in the Lublin district of Żmigród. The material and financial basis for the functioning of the Seminary was provided by numerous foundations; in particular the funds dedicated by Jadwiga Niemyska. On the basis of this material foundation, Bishop of Cracow Kazimierz Łubieński erected the Seminary on 8 October 1714 and placed it in under the supervision of the Congregation of the Mission. The original erection documents perished. Yet, two official copies have been found in Cracow and Lublin. The Cracow copy is older, and hence it was used for the critical edition of the erection document.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 4; 69-83
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In die tribulationis: The Ordaining of Priests for the Diocese of Lublin During the Second World War
Autorzy:
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037666.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the Second World War
the Diocese of Lublin
clergy
ordination
Opis:
A major problem of the diocese of Lublin during the Second World War was the replenishment of its clergy. In the initial period of the war, Lublin Seminary remained closed. Its bishops were arrested and deported from Lublin. In these circumstances, it was necessary to use some extraordinary efforts to continue the formation of seminarians and lead them to ordination. Right after the Germans entered Lublin in September 1939, the Lublin Auxiliary Bishop, Władysław Goral, still succeeded in ordaining a few seminarians in the seminary church. Then, in 1940, the auxiliary bishop of the Diocese of Pinsk, Karol Niemira, arrived in Lublin and ordained a large group of seminarians. In 1941, one seminarian was ordained in Vilnius. Some regularity in ordination returned in the years 1941-1944, when the Germans allowed the Lublin Seminary to reopen. The seminarians had to travel in small groups to Nowy Sącz, though, where the bishop of the diocese of Lublin, Marian Leon Fulman, was interned. They were secretly ordained by him in the private chapel of the rectory. Shortly after he returned to Lublin, but before the war was ended in 1945, Bishop Fulman ordained another seminarian in his bishop's chapel. In total, during the Second World War, fifty-eight new priests were ordained for the diocese of Lublin.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4 English Online Version; 91-123
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organy w kościołach dekanatu chodelskiego w XVIII wieku (na podstawie akt wizytacyjnych)
The Organs in the Chodel Deanery in the 18th Century (Based on the Inspection Records)
Autorzy:
Szymanowicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037956.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
organy
dekanat chodelski
archidiakonat lubelski
organs
Chodel Deanery
Lublin Archdeaconry
Opis:
Niniejszy artykuł jest piątym, i ostatnim, z cyklu tekstów o organach w XVIII wieku w archidiakonacie lubelskim, do którego należał też dekanat chodelski. Powstał w oparciu o 4 wizytacje biskupie z lat: 1721, 1739, 1748 i 1781. Akta wizytacyjne stanowią cenne źródło do badań nad historią organów. Opierając się na nich, uzyskano informacje o 32 instrumentach istniejących na terenie dekanatu chodelskiego. Źródła podają 31 wersji nazw organów, pochodzących od dwóch podstawowych terminów – organum i positivum. Charakterystyczne było przy tym wykorzystanie nazw złożonych nawet z 6 elementów. Większość organów umieszczona była na chórze muzycznym, nad głównymi drzwiami kościoła. Nie posiadamy informacji o lokalizacji kilku małych, ruchomych pozytywów. Wszystkie instrumenty były niewielkie – od 4 do 10 głosów, większość z nich składała się z 7 głosów. Informacje o organach w dekanacie chodelskim uzyskane z akt wizytacyjnych dają pewną wiedzę na temat instrumentów funkcjonujących w XVIII wieku w wiejskich kościołach parafialnych. Niniejszy artykuł jest przyczynkiem do monografii polskiego budownictwa organowego, do której opracowania nadal potrzeba żmudnych badań archiwalnych w poszczególnych regionach.
The following article is the fifth, and the last one, of the series of texts concerning organs in the 18th century in the Lublin Archdeaconry, to which the Chodel Deanery used to belong. It was created on the basis of four Bishop’s inspections carried out in 1721, 1739, 1748 and 1781. The inspection acts are a valuable source in order to get to know the history of the organs. Basing on the records in the researched inspections, the information on 32 instruments functioning in the Chodel Deanery was obtained. To define them 31 versions of naming were used in the sources, originating from the two basic terms: organum and positivum. It is very characteristic to use complex names, consisting even of six elements. Majority of the organs were placed on the choir loft, above the great church doors. There is no information concerning the localisation of a few small movable positives. All instruments were of small sizes—from four to ten voices, most of them consisted of seven voices. The knowledge about the organs in the Chodel Deanery obtained from the inspections, confirms the characteristics of the instruments functioning in the 18th century in the rural parish churches. This article is a contribution to the comprehensive monograph of the Polish organ construction, which still awaits to be analysed.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 13; 203-220
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Earliest Ecclesiastical Connections of the Territory Between the Vistula and Wieprz Rivers (Poland)
Najwcześniejsze powiązania kościelne terenu międzyrzecza Wisły i Bugu
Autorzy:
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038262.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lubelszczyzna
państwo Piastów
chrześcijaństwo metodiańskie
diecezja poznańska
diecezja krakowska
diecezja lubelska
Lublin region
Piast state
Methodian Christianity
the Diocese of Poznań
the Diocese of Cracow
the Diocese of Lublin
Opis:
Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na pytanie o najwcześniejszą kościelną przynależność administracyjną obszaru między rzekami Wisłą i Wieprzem. Zagadnienie to było już przedmiotem kontrowersji akademickich w zakresie możliwego wpływu chrześcijaństwa metodiańskiego nie tylko na wskazanym obszarze, ale w ogóle na ziemiach polskich. Zdecydowana większość autorów – nawet jeśli niektórzy z nich dopuszczają przekonanie o jakimś oddziaływaniu metodiańskim – stanowczo odrzuca obecność jakiejkolwiek zorganizowanej struktury tego obrządku na ziemiach na północ od Karpat. Organizacja terytorialna Kościoła między rzekami Wisłą i Wieprzem może być bez wątpienia wiązana dopiero z poznańskim biskupstwem łacińskim. Było ono dla omawianego terenu bezsprzecznie pierwszą trwałą strukturą diecezjalną, zależną zresztą bezpośrednio od Stolicy Apostolskiej. Co prawda, jeśli założymy polityczną przynależność tego terenu w drugiej połowie X wieku do Czech, należałoby uznać jego jeszcze wcześniejsze uzależnienie od diecezji praskiej i metropolii mogunckiej oraz nieco późniejszą przynależność do diecezji ołomunieckiej. Formalny charakter tego związku pozbawiony byłby jednak trwałych lokalnych struktur chrześcijaństwa, co musiało być zresztą charakterystyczne także dla pierwszych dekad zależności od biskupstwa w Poznaniu. Wydaje się więc, że dopiero wejście ziem między Wisłą i Wieprzem w kościelno-administracyjną zależność od biskupów krakowskich i metropolitów gnieźnieńskich na przełomie X i XI wieku okazało się stabilnym związkiem pod względem materialnym i duchowym.
The purpose of this study is to find the answer to the question of ecclesiastical administrative affiliation regarding the area between the Vistula and Wieprz Rivers. This relatively narrow aspect of the research was the subject of academic controversy over the possible influence of the organization of Methodian Christianity, not only on the designated area, but in general on Polish soil. The vast majority of authors – even if some of them allow for a wide geographic range of Methodian influence – firmly opposes the idea of the presence of any structure of the Methodian rite in the lands north of the Carpathian Mountains, regarding this idea as unsubstantiated. The form of territorial organization of the Church involving the land between the Vistula and Wieprz Rivers could only be in the Latin bishopric of Poznań, which was undoubtedly a permanent diocesan structure that depended directly on the Holy See from its earliest period. Theoretically, if the area between the Vistula and the Wieprz Rivers had been included in the territory that on the Czechs in the second half of the tenth century, it would have also belonged to the Diocese of Prague and the Metropolis of Mainz, or, a bit later, to the Diocese of Olomouc. The formal nature of that membership would have probably involved a lack of durable local structures of Christianity, which also had to be a characteristic of the first decades of their dependence on the Diocese of Poznan. It seems that it was only the entrance of the lands between the Vistula and Wieprz Rivers into an administrative relationship to the Bishops of Cracow and the Metropolitans of Gniezno in the late tenth and eleventh centuries, which proved to be a stable association that would be strengthened in material and spiritual significance in the coming decades and centuries.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 13-27
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa kultury muzycznej Kościoła lubelskiego w czasach posługi biskupiej Stefana Wyszyńskiego
Renewing the Musical Culture of the Diocese of Lublin during Episcopal Ministry of Stefan Wyszyński
Autorzy:
Lisiecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035178.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stefan Wyszyński
muzyka kościelna
diecezja lubelska
organista
Church music
Diocese of Lublin
organist
Opis:
W niniejszym artykule autor zaprezentował proces odnowy kultury muzycznej Kościoła lubelskiego tuż po zakończeniu II wojny światowej. Zebrane źródła wskazują na postać bpa Stefana Wyszyńskiego, który jako ordynariusz diecezji okazał się być odważnym inspiratorem, podejmującym szereg działań na rzecz odbudowania właściwego poziomu życia liturgicznego w diecezji lubelskiej. W celu realizacji przyjętych założeń bp Wyszyński stworzył realne możliwości podnoszenia kwalifikacji zawodowych muzyków kościelnych, a tym samym wywołał proces uczenia wiernych nowego repertuaru liturgicznego oraz korektę błędów natury muzycznej, jak i teologicznej w pieśniach już wcześniej używanych. W naturalny sposób na poziom kultury muzycznej w diecezji lubelskiej miały wpływ renowacje wielu starych instrumentów, jak też budowa nowych organów. Troska o muzykę kościelną bpa Wyszyńskiego przejawiała się również w godnych podziwu (jak na trudne czasy powojenne) decyzjach o sposobach finansowania zatrudnionych pracowników Kościoła. Zaprezentowane materiały dotyczące problematyki muzyki kościelnej w latach 1946-1948 na terenie diecezji lubelskiej pozwalają stwierdzić, że za sprawą bpa Stefana Wyszyńskiego uczyniono bardzo wiele, aby realnie oddziaływać na poziom kościelnej kultury muzycznej. Do dzisiaj, po siedemdziesięciu latach, należy wskazać tamte działania jako niedościgniony wzór.
In this article, author presented the process of renewing the musical culture of the Diocese of Lublin just after the end of World War II. The collected sources lead to Stefan Wyszyński, who as the diocesan bishop turned out to be a courageous inspirer, undertaking a series of activities to rebuild the proper level of liturgical life in the Diocese of Lublin. In order to implement the assumptions, Bishop Wyszyński created real opportunities to improve the professional qualifications of church musicians, and thus initiated the process of teaching the faithful a new liturgical repertoire as well as correcting musical and theological errors of the songs previously used. The renovation of many old instruments, as well as the construction of new church organs, had a natural influence on the level of musical culture in the Diocese of Lublin. Care for church music by Bishop Wyszyński was also manifested in admirable (for difficult post-war times) decisions on how to finance the Church’s employees. The presented materials on the subject of church music in the years 1946–1948 in the Diocese of Lublin allow to state that thanks to the Bishop Stefan Wyszyński a lot was done to influence the level of the Church’s musical culture. Until today, after 70 years, these activities should be pointed out as a model to be followed.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 35-48
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rubrycele i schematyzmy diecezji chełmsko-lubelskiej
Ordos and Directories of the Diocese of Chełm and Lublin
Autorzy:
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036776.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rubrycela
schematyzm
diecezja chełmsko-lubelska
ordo
directory
the Diocese of Chełm and Lublin
Opis:
Diecezja chełmsko-lubelska była złożonym zjawiskiem natury administracyjno-kościelnej, jakie pojawiło się na przełomie XVIII i XIX stulecia. Jej niekanoniczna, choć powszechnie stosowana, nazwa była odnoszona do osób i rzeczy, które były z nią powiązane. W ten sposób można mówić również o rubrycelach i schematyzmach diecezji chełmsko-lubelskiej. Jak dotąd były one znane nauce polskiej tylko w niewielkim zakresie. Tymczasm, jak się okazuje, wydawano je przez cały okres istnienia tej diecezji. Komplet wydań można odnaleźć w instytucjach biblioteczno-archiwalnych Lublina.
The Diocese of Chełm and Lublin was a complex phenomenon of the administrative and ecclesiastical nature, which appeared at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries. Its non-canonical but commonly used name was referred to the people and things that were linked to it. In this way, one can also speak about ordos and directories of the Diocese of Chełm and Lublin. So far the ordos and directories were known only to a limited extent. As it turns out, they were published over the whole time of the existence of the Diocese of Chełm and Lublin. The full set of their editions can be found in the library and archival institutions of Lublin.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 4; 51-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i poglądy pedagogiczne profesora Mieczysława Łobockiego
Professor Mieczysław Łobocki’s Life and Views on Pedagogy
Autorzy:
Zubrzycka-Maciąg, Teresa
Wojciechowska-Charlak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038002.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mieczysław Łobocki
teoria wychowania
lubelski teoretyk wychowania
theory of education
Lublin theoretician of education
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie sylwetki Profesora Mieczysława Łobockiego, który zajmuje szczególne miejsce w dziejach lubelskiej pedagogiki. Zainteresowania naukowe Profesora koncentrowały się głównie wokół zagadnień z teorii i metodyki wychowania. W swoich licznych publikacjach z tego zakresu łączył psychologię społeczną o humanistycznej orientacji z personalizmem chrześcijańskim starając się nasycać wychowanie najwyższymi wartościami moralnymi. Takie same wartości wyznawał w życiu. Był bowiem człowiekiem niebywale wrażliwym, empatycznym, uczciwym, pomocnym i bardzo skromnym.
The aim of the article is to show the figure of Professor Mieczysław Łobocki who has a special place in the history of Lublin pedagogy. The Professor’s academic interests were concentrated mainly around the issues belonging to theory and methodology of education. In his numerous publications in this area he combined social psychology with the humanistic orientation and Christian personalism, trying to permeate education with the highest moral values. He believed in the same values in his life, since he was an exceptionally sensitive, empathic, honest, helpful and modest man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 177-189
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antoni Krzyżanowski - nauczyciel i dyrektor prywatnego żeńskiego gimnazjum i liceum ogólnokształcącego Wacławy Arciszowej w Lublinie w latach 1929-1939
Antoni Krzyżanowski − a Teacher and a Principal of the Private Female Intermediate School and Preparatory School of Waclawa Arciszowa in Lublin in the Years 1929-1939
Autorzy:
Kalinowska-Witek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040425.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wacławy Arciszowej w Lublinie (1912-1949)
nauczyciele Lublina w latach 1918-1939
kształcenie dziewcząt w latach 1918-1939
szkolnictwo w Lublinie w latach 1918-1939
Antoni Krzyżanowski
school of Waclawa Arciszowa in Lublin (1912-1949)
teachers of Lublin in 1918-1939
education of girls in 1918-1939
education in Lublin in 1918-1939
Opis:
Antoni Krzyżanowski był zasłużonym dla Lublina pedagogiem okresu dwudziestolecia międzywojennego. Pracował jako nauczyciel i dyrektor w Szkole Lubelskiej (1919-1929) oraz w Prywatnym Żeńskim Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym Wacławy Arciszowej (1929-1939). Aktywnie działał w Zarządzie Sekcji Szkolnictwa Średniego Związku Nauczycielstwa Polskiego, należał też do Stowarzyszenia Dyrektorów Polskich Szkół Średnich. Był członkiem komisji dydaktycznej w Lubelskim Oddziale Polskiego Towarzystwa Historycznego. Brał udział w pracach lubelskich ognisk metodycznych z zakresu historii i geografii. Jako dyrektor Gimnazjum W. Arciszowej dbał o warunki materialne i odpowiedni poziom dydaktyczno-wychowawczy placówki. Dzięki jego staraniom w roku szkolnym 1934/1935 szkoła uzyskała pełne uprawnienia szkół państwowych. Dyrektor troszczył się o powierzoną sobie młodzież. Dążył do stworzenia dziewczętom jak najlepszych warunków rozwoju i kształcenia. Dbał o odpowiednie przygotowanie merytoryczne nauczycieli i ich doskonalenie zawodowe. Podkreślał konieczność samokształcenia − nie tylko w zakresie wykładanych przedmiotów, ale również w szeroko pojętej problematyce wychowania. Uważał, że każdy nauczyciel musi być jednocześnie wychowawcą, dlatego szczególną uwagę zwracał na osobisty przykład nauczycieli w wychowaniu młodzieży. A. Krzyżanowski sprawował też opiekę nad organizacjami młodzieżowymi, chcąc wychować powierzone sobie uczennice na świadome swych obowiązków obywatelki. Szczególną uwagę zwracał na rozwijanie samorządności młodzieży. Współpracował z rodzicami uczennic wiedząc, że tylko wspólny wysiłek rodziny i szkoły przyniesie zamierzone rezultaty. Miał wiele pomysłów i planów na przyszłość, niestety wybuch wojny i tragiczna śmierć z rąk hitlerowskiego okupanta przerwała jego pracę oświatowo-wychowawczą.
Antoni Krzyżanowski was deserved for Lublin as a teacher and educator in the interwar period. He worked as a teacher and principal at the school called „Szkoła Lubelska” (1919-1929) and in the Prywatne Żeńskie Gimnazjum (Private Female Intermediate School) and Liceum (preparatory school) of Waclawa Arciszowa (1929-1939). He actively worked on the Board of Higher Education Section of the Polish Teachers' Union (Zarząd Sekcji Szkolnictwa Średniego Związku Nauczucielstwa Polskiego), also belonged to the Association of Directors of Polish High Schools (Stowarzyszenie Dyrektorów Polskich Szkół Średnich). He was a member of the eductional commission on the branch of Polish Historical Society in Lublin. He took part in the work of the Lublin methodological spots of history and geography. As the principal of the intermediate school of W. Arciszowa cared for the material conditions and the appropriate educational and pedagogic level of the site. Thanks to his efforts, at the turn of the year 1934/35, the school received full powers of state schools. Director cared for young people entrusted to him. He aimed for creating girls the best conditions for development and education. Cared for the substantive preparation of teachers and their further education. He emphasized the need to self-study − not only in terms of tought subjects, but also in the widely understood issues of upbringing. He believed that every teacher must be an educator at the same time, so he was especially particular about the personal example of teachers in the education of young people. A. Krzyżanowski also looked after youth organisations, in order to bring up the schoolgirls entrusted to him to be aware of their duties citizens. Particular attention paid to developing youth self-government. He collaborated with his students' parents knowing that only a collaborative effort of the family and the school would deliver the intended results. He had a lot of ideas and plans for the future, unfortunately, the outbreak of war and death at the hands of the Nazi occupier interrupted his educational and pedagogical work.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 11; 95-117
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Idzi Benedykt Radziszewski – czciciel Serca Jezusowego
Father Idzi Benedykt Radziszewski – Worshipper of The Sacred Heart of Jesus
Autorzy:
Włodzimierz, Bielak
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108543.pdf
Data publikacji:
2022-06-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Idzi Radziszewski
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Serce Jezusowe
Catholic University of Lublin
Sacred Heart of Jesus
Opis:
Obecna od dawna w Kościele idea Serca Jezusowego zaczęła przybierać formę kultu od XVII wieku. Decydującą rolę odegrały objawienia otrzymane przez św. Małgorzatę Alacoque, ale wielki wkład w propagowanie i rozwój czci Serca Jezusowego wniósł Kościół polski. W latach sześćdziesiątych XVIII wieku biskupi polscy przedłożyli papieżowi Klemensowi XIII memoriał w sprawie zatwierdzenia tego kultu. Stolica Apostolska odpowiedziała pozytywnie zatwierdzając kult Serca Jezusowego w Polsce. Wiek XIX to okres poświęcania Sercu Jezusowemu poszczególnych państw, a zwieńczeniem tych procesów była encyklika Leona XIII Annum sacrum, na mocy której papież poświęcał Sercu Jezusa całą ludzkość. W okresie międzywojennym w Polsce wiele rodzin oddało się w opiekę Serca Jezusowego. W takiej atmosferze przyszedł na świat, dorastał, kształcił się i działał ks. Idzi Radziszewski. Przesiąknięty czcią dla Serca Jezusa już od lat młodzieńczych, ukształtował swoją osobowość opierając się na ideałach wyrastających z istoty przesłania niesionego przez ideę Serca Jezusowego. Według tych ideałów układał swoje relacje z ludźmi, a nade wszystko ich owocem było stworzenie uniwersytetu katolickiego w Lublinie, mającego służyć Bogu i ojczyźnie, kształcić elity katolickie poświęcające swe siły dla dobra społeczeństwa polskiego i Kościoła, w duchu miłości, której źródłem jest Serce Jezusa.
The idea of the Sacred Heart of Jesus, present in the Church for a long time, began to take the form of a cult in the 17th century. The turning point in promoting this kind of devotion came with the revelations to St Margaret Alacoque. Additionally, the Polish Church made a significant contribution to this matter. In the 1760s, Polish bishops submitted a memorandum to Pope Clement XIII regarding the approval of the cult of the Sacred Heart of Jesus. The Holy See’s response was positive and the cult was approved in Poland. The 19th century was a period of the consecration of individual countries to the Sacred Heart of Jesus, and these processes culminated in Leo XIII’s encyclical Annum sacrum, in which the Pope consecrated the human race to the Sacred Heart of Jesus. During the interwar period in Poland a great number of families entrusted themselves to the Sacred Heart of Jesus. Rev. Idzi Radziszewski was born, grew up, was educated and worked in the atmosphere described above. Imbued with reverence for the Sacred Heart of Jesus, he shaped his personality referring to the ideals which stemmed from this devotion. These ideals guided him in his relations with others and inspired him to establish a Catholic university in Lublin. This institution aimed to serve God and country and to educate the Catholic elite who would devote themselves to Polish society and the Church, in the spirit of love whose source is the Sacred Heart of Jesus.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 5; 107-117
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie Objawienia Bożego w lubelskiej szkole teologii fundamentalnej
The Understanding of Divine Revelation in the Lublin School of Fundamental Theology
Autorzy:
Borto, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036327.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia fundamentalna
lubelska szkoła teologii fundamentalnej
Objawienie
fundamental theology
the Lublin School of Fundamental Theology
Revelation
Opis:
W 100-letnią tradycję istnienia Wydziału Teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II wpisuje się dziedzina określana jako teologia fundamentalna. Znalazła się w programie studiów teologicznych od samego początku, tak iż z perspektywy ostatnich lat można powiedzieć o powstaniu lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej. Autor niniejszego artykułu postanowił przedstawić, w jaki sposób w obrębie tej szkoły rozumie się Boże Objawienie, czyli jedno z istotnych zagadnień, które jest zarówno podstawą wszelkiej teologii, jak również przedmiotem namysłu w obrębie teologii fundamentalnej. W tym celu autor przedstawił najpierw znaczenie refleksji nad pojęciem Objawienia Bożego, a następnie wskazał autorów, których działalność naukowa związana była z istnieniem lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej i którzy zajmowali się refleksją nad Bożym Objawieniem. W kolejnych punktach artykułu przedstawione zostało rozumienie Bożego Objawienia w kategoriach personalistycznych, właściwych dla wspomnianego środowiska teologicznego, znaczenie Bożego Objawienia w teologicznej interpretacji religii oraz pojmowanie wiarygodności Objawienia.
This article discusses the understanding of Divine Revelation within the Lublin School of Fundamental Theology. After presenting the significance of the reflection on the category of Revelation, the article presents the most important characteristics of the reflection on this category typical of the group of theologians associated with John Paul II Catholic University of Lublin, i.e. the personalist understanding of Divine Revelation, the meaning of Divine Revelation in the theological interpretation of religion and the comprehension of the Revelation’s credibility.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9; 41-53
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stefan Wyszyński: The Lublin’s Period of Episcopal Ministry (1946-1949)
Biskup Stefan Wyszyński: lubelski okres posługi pasterskiej (1946–1949)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706697.pdf
Data publikacji:
2021-07-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Biskup Stefan Wyszyński
diecezja lubelska
II wojna światowa
ideologia komunistyczna
Katolicki Uniwersytet Lubelski
odbudowa diecezji
inicjatywy duszpasterskie
Bishop Stefan Wyszyński
diocese of Lublin
II world war
Communist ideology
the Catholic University of Lublin
reconstruction of the diocese
pastoral initiatives
Opis:
Dnia 4 marca 1946 r. watykańska Kongregacja do Spraw Nadzwyczajnych, zajmująca się wówczas nominacjami biskupimi, przesłała do biura Prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda, dokument informujący o mianowaniu przez papieża Piusa XII pierwszych po wojnie biskupów polskich, a wśród nich także nowego biskupa lubelskiego, księdza Stefana Wyszyńskiego: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. W tym czasie biskup nominat miał mniej niż 45 lat. Pomimo tego, w dość krótkim okresie swoich rządów (2 lata i 8 miesięcy), biskup Wyszyński dokonał wielkiego dzieła. Przede wszystkim zapoczątkował odnowę i odbudowę diecezji ze zniszczeń wojennych i wprowadził ją na nowe drogi rozwoju. Niewątpliwie był to czas, który można określić mianem wielkiego zrywu i odrodzenia Kościoła w Polsce. Powyższy artykuł ukazuje jak nominacja biskupia, jak też ingres do katedry lubelskiej otworzyły przed biskupem Wyszyńskim nowe perspektywy działań i wyznaczały kolejne zadania w ramach pasterskiego posługiwania Kościołowi w Polsce i na świecie. Co więcej – zdaniem autora niniejszego studium – ponad dwa i pół roku posługi w diecezji lubelskiej było też – swego rodzaju – poligonem doświadczalnym, gdzie biskup Wyszyński mógł wykorzystać, jak również rozwinąć doświadczenia duszpasterskie zdobyte wcześniej we Włocławku. Był to jednocześnie kolejny etap przygotowywania do podjęcia już wkrótce najważniejszych zadań w Kościele. Innymi słowy, lubelski okres posługi pasterskiej biskupa Wyszyńskiego okazał się niezmiernie cennym doświadczeniem w perspektywie późniejszej działalności jako ordynariusza diecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej oraz Prymasa Polski.
On March 4, 1946, the Vatican “Congregation for Extraordinary Affairs,” then responsible for episcopal nominations, sent a document to the office of Cardinal August Hlond about the appointment by Pope Pius XII of the first Polish bishops after the war, including a new ordinary of the Lublin diocese: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. At that time, the nominee bishop was not quite 45 years old. Moreover, in a relatively short period of his rule in Lublin (two years and eight months), Wyszyński did a great job. Above all, though, he initiated the diocese's renewal and reconstruction from the horrible war damage and introduced it on a new path of pastoral development. Undoubtedly, it was a time that can be described as a great revival of the Catholic Church in Poland. Therefore, the above article exposes how the episcopal nomination and ingress to the Lublin cathedral opened for Bishop Wyszyński new perspectives as well as set further tasks in his pastoral ministry to the Church in Poland and the world. Moreover, according to the author of this study, over two and a half years of episcopal service in the Lublin diocese was also – in some way – an experimental training ground, where Bishop Wyszyński could use as well as develop his pastoral experience gained earlier in Włocławek. Additionally, it was also the next stage of preparation to undertake more essential tasks in the Church. In other words, the Lublin pastoral ministry of Bishop Wyszyński turned out to be a valuable experience in the perspective of later activity as ordinary of the Gniezno and Warsaw dioceses as well as the Primate of Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 4; 113-129
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In die tribulationis. Święcenia kapłanów dla diecezji lubelskiej w okresie drugiej wojny światowej
In die tribulationis: The Ordaining of Priests for the Diocese of Lublin During the Second World War
Autorzy:
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037692.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
II wojna światowa
diecezja lubelska
duchowieństwo
święcenia kapłańskie
the Second World War
the Diocese of Lublin
clergy
ordination
Opis:
Poważnym problemem, przed jakim stanęła diecezja lubelska w okresie II wojny światowej, było uzupełnianie kadry duchowieństwa. W początkowym okresie wojny lubelskie seminarium pozostawało zamknięte. Biskupi zostali aresztowani i wywiezieni z Lublina. W tych okolicznościach trzeba było nadzwyczajnych starań, aby kontynuować formację seminarzystów i doprowadzić ich do święceń. Już po wkroczeniu Niemców do Lublina we wrześniu 1939 r. udało się lubelskiemu biskupowi pomocniczemu Władysławowi Goralowi wyświęcić kilku alumnów w kościele seminaryjnym. Następnie w 1940 r. przybył do Lublina biskup pomocniczy diecezji pińskiej Karol Niemira, który wyświęcił dużą grupę alumnów. W 1941 r. jeden alumn został wyświęcony w Wilnie. Pewna regularność zapanowała dopiero w latach 1941-1944. Wtedy to seminarzyści jeździli małymi zespołami do Nowego Sącza, gdzie przebywał internowany biskup diecezji lubelskiej Marian Leon Fulman, i w sekrecie otrzymywali od niego święcenia w prywatnej kaplicy na plebanii. Ten sam biskup, już po zakończeniu okupacji niemieckiej, ale jeszcze przed zakończeniem wojny w 1945 r., wkrótce po powrocie do Lublina wyświęcił jeszcze jednego alumna w swojej kaplicy biskupiej. Łącznie w czasie trwania II wojny światowej wyświęconych zostało dla diecezji lubelskiej 58 kapłanów.
A major problem of the diocese of Lublin during the Second World War was the replenishment of its clergy. In the initial period of the war, Lublin Seminary remained closed. Its bishops were arrested and deported from Lublin. In these circumstances, it was necessary to use some extraordinary efforts to continue the formation of seminarians and lead them to ordination. Right after the Germans entered Lublin in September 1939, the Lublin Auxiliary Bishop, Władysław Goral, still succeeded in ordaining a few seminarians in the seminary church. Then, in 1940, the auxiliary bishop of the Diocese of Pinsk, Karol Niemira, arrived in Lublin and ordained a large group of seminarians. In 1941, one seminarian was ordained in Vilnius. Some regularity in ordination returned in the years 1941-1944, when the Germans allowed the Lublin Seminary to reopen. The seminarians had to travel in small groups to Nowy Sącz, though, where the bishop of the diocese of Lublin, Marian Leon Fulman, was interned. They were secretly ordained by him in the private chapel of the rectory. Shortly after he returned to Lublin, but before the war was ended in 1945, Bishop Fulman ordained another seminarian in his bishop's chapel. In total, during the Second World War, fifty-eight new priests were ordained for the diocese of Lublin.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4; 99-131
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propaganda komunistyczna wobec Kościoła katolickiego. Analiza treści publikacji Legenda a rzeczywistość. O politycznej działalności kleru katolickiego
Communism to the Catholic Church in Poland. Analysis of the Content of the Publication Legend and Reality. About Political Activity of the Catholic Clergy
Autorzy:
Zieliński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706577.pdf
Data publikacji:
2021-07-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
Urząd Bezpieczeństwa Publicznego
cud lubelski
kler reakcyjny
prześladowanie
Church
Office of Public Safety
Lublin miracle
reactionary clergy
persecution
Opis:
Artykuł opiera się na oryginalnym dokumencie napisanym przez polskie tajne służby w 1949 roku w Warszawie Legenda i rzeczywistość. O politycznej działalności kleru katolickiego. Autor dokumentu przedstawia przykłady księży katolickich, którzy są postrzegani jako wrogowie reżimu totalitarnego w Polsce. Poniższy artykuł ma pokazać czytelnikowi niezłomną postawę polskiego duchowieństwa wobec władz komunistycznych po II wojnie światowej. Nie ulega wątpliwości, że zdecydowana większość polskich księży nigdy nie zaakceptowała władzy radzieckiej narzuconej po konferencji w Jałcie w 1945 r. Pomimo szykan i cierpień polskie duchowieństwo pozostało wierne swojej Ojczyźnie i prawdzie.
The article is based on the original document written by polish secret services in 1949 in Warsaw Legend and reality. About political activity of the catholic clergy. According to the document, author presents examples of the catholic priests who are perceived as an enemies of the totalitarian regime in Poland. The following article is to show the reader the steadfast attitude of the polish clergy towards the communist authorities after second World War. There is no doubt that the vast majority of polish priests never accepted power imposed by Jalta conference in 1945. Despite they were being sentenced to prison or to death, they remained faithful to their homeland and to the truth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 4; 131-159
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies