Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "otwartość" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Towards Harmonious Relationship between Hierarchical and Charismatic Gifts
Ku harmonijnej relacji między darami hierarchicznymi i charyzmatycznymi
Autorzy:
Walczak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036754.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dary hierarchiczne
dary charyzmatyczne
relacja z Bogiem
otwartość
dobra intencja
hierarchical gifts
charismatic gifts
relationship with God
openness
good intention
Opis:
Dokument Kongregacji Doktryny Wiary Iuvenescit Ecclesia zwraca uwagę na istnienie w Kościele darów hierarchicznych związanych z Jego wymiarem instytucjonalnym oraz darów charyzmatycznych związanych z Jego wymiarem charyzmatycznym. Wzajemne istnienie i dialog dwóch odrębnych podmiotów jest zawsze wyzwaniem. Każdy z nich wnosi coś swojego i charakterystycznego dla siebie. Każdy z nich powinien uwzględnić również istnienie tego drugiego podmiotu z jego cechami, jak również wzajemne zależności i okoliczności spotkania. Może to prowadzić do napięć i trudności we wzajemnych relacjach. Stąd pytanie o to, jak dążyć do tego, aby ta relacja była możliwie najbardziej harmonijna, jest nie tylko ciągle aktualne, ale przede wszystkim ważne. Staramy się podjąć to wyzwanie w przypadku darów hierarchicznych i charyzmatycznych w Kościele i proponujemy drogę do osiągnięcia celu, jakim jest harmonijna relacja między nimi.
The document Iuvenescit Ecclesia issued by the Congregation for the Doctrine of the Faith draws attention to the existence in the Church of two different gifts: hierarchical and charismatic. The former refer to her institutional dimension, the latter to the charismatic. Mutual existence and dialogue of two different entities is always a challenge. Each of them brings something of its own and characteristic for itself. Each should also take into account the existence of the other with its features as well as mutual dependencies and circumstances of the encounter. It may lead to tensions and difficulties in mutual relationships. Thus, the question of how to strive to make this relationship harmonious is still valid and of great importance. We are trying to take up this challenge in the case of hierarchical and charismatic gifts in the Church and to propose a path to the aim of their mutual harmonious relationship.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 63-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ponowne odkrycie chrztu św. i jego sposób przeżywania w nowych wspólnotach eklezjalnych
The Rediscovery of Baptism and its Celebration in the New Ecclesial Communities
Autorzy:
Zalewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040570.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrzest w Duchu Świętym
społeczność
odrodzenie
zmiany
otwartość
baptism in the Holy Spirit
community
revival
change
openness
Opis:
Artykuł podejmuje kwestie związane z chrztem w Duchu Świętym i jego sprawowaniem we wspólnotach eklezjalnych. Dar chrztu w Duchu Świętym nie powinien być rozumiany jako duchowe uzupełnienie chrztu, gdyż w sakramencie chrztu ten sam chrześcijanin otrzymał już Ducha. Chrzest w Duchu Świętym jest w rzeczywistości ponownym przeżyciem żywej wiary, która może stać się dla człowieka czymś formalnym albo może mu jej zabraknąć w przeżywaniu spotkania z nieskończoną miłością Boga. Ten dar może być udzielony zarówno wierzącym, którzy podczas otrzymania go są wezwani do podjęcia specjalnej misji (np. J. Vanier), jak i niewierzącym. Dar tego chrztu jest przeważnie celebrowany w małych wspólnotach, które przez katechezy, modlitwy i świadectwo pomagają osobie otworzyć się w pełni na Ducha. W odróżnieniu od pentekostalizmu Kościół katolicki wierzy, że brak mówienia językami nie jest koniecznym warunkiem do potwierdzenia zaistnienia chrztu w Duchu Świętym (nawet jeśli ten dar jest komuś udzielony), ale widoczna przemiana życia. Ta przemiana dokonuje się z sercu człowieka i wyraża się w głębokim pragnieniu modlitwy, uczestnictwa w Eucharystii, miłości Kościoła, zaangażowania w ewangelizację.
This article concerns problems connected with baptism in the Holy Spirit and its celebration in ecclesial communities. The gift of baptism in the Holy Spirit can not be understood as a spiritual supplement of baptism, because  in the sacrament itself the Christian has already received the Spirit. Baptism in the Holy Spirit is in fact a revival of faith that formally or due to its lack becomes a living meeting with a  infinitely loving God. This applies to those who believe that by such touching were invited to a special mission (for example Jean Vanier), as well as to non-believers. The gift of baptism in the Holy Spirit is celebrated mostly in small communities, which, through catechesis, prayers and witness help the person fully open up to the Spirit. In contrast to the Pentecostalism Catholic Church believes that speaking in tongues is not a necessary condition for confirming the Baptism in the Holy Spirit (although this gift may occur) but the apparent change of life. This change is made in the human heart and is expressed in a deep desire of pray, participation in the Eucharist, the love of the Church, the desire of bringing people to Jesus (evangelism), faithfully fulfilling the duties, serenity and bound with one of ecclesia group. Those who have experienced this favour, stand at the beginning of different groups which serve the Church by particular charism, for example: The Ark, The Bread of Life, Emanuel.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 5; 137-150
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontextuell und offen für die Weite und das Neue
Human Plurality and Finitude and Divine Infiniteness and Openness for the Maius and the New
Autorzy:
Waldenfels, Hans
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685386.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ego (ja i nie-ja)
kontekst
osoba
tłumaczenie
kultura europejska i inne
sekularyzm
nauka i technika
przyszłość i spełnienie
głębia i szerokość
otwartość
nowość
Ego and non-ego
context
person
translation
European and other cultures
secular age
science and technology
future and advent
depth and width
openness
the new
Opis:
Zróżnicowanie i skończoność człowieka wobec boskiej nieskończoności i otwartości na to, co większe i nowe Kartezjańskie „Cogito ergo sum” determinuje nowoczesne myślenia poprzez podkreślenie znaczenia „ego” („ja”). W związku z tym wielu ludzi żyjących w swej indywidualnej, konkretnej, historycznej sytuacji, ma tendencję do stawania się absolutnym i niezależnym podmiotem i panem własnego życia, myśli i postaw. Poszczególne czynniki ich biografii, takie jak miejsce i data urodzenia, płeć, język, zawód, przynależność religijna itp. określamy (zaczerpniętym ze współczesnej egzegezy biblijnej) terminem „kontekst”. Pośród mnogości różnych „ego” zauważamy takie „ja”, które (z własnej perspektywy) są „nie-ja”; nazywamy je: „wy” lub „my”. Następnie opisany jest rozwój nowoczesnej myśli zachodniej w świetle koncepcji „osoby”. W myśli zachodniej „osoba” jest rozumiana głównie jako jednostka, choć filozofia i teologia średniowieczna podkreśla zarówno indywidualność, jak i relacyjność. Trudność w tłumaczeniu terminu „osoba” w różnych środowiskach kulturowych ukazana została w odniesieniu do języka japońskiego. Pełniejsze zrozumienie człowieka osiągamy tylko wtedy, gdy poznamy jego ograniczenia, zwłaszcza w nauce i technice, i gdy przywrócimy poczucie nieskończoności. Kanadyjski filozof Charles Taylor przypomina, że w dzisiejszym świecie spotykamy nie tylko ludzi, którzy całkowicie porzucili wiarę w Boga i żyją w radykalnej autodeterminacji, ale jest także wielu takich, którzy oczekują spełnienia w życiu bezinteresownym, osadzonym w nadziei na nowe życie pochodzące od Całkiem Innego, którego nazywamy Bogiem – i solidarnie działają na rzecz pojednania, pokoju i sprawiedliwości.
Descartes’ slogan “Cogito ergo sum” determines modern thinking by emphasizing the “ego”. Consequently, many people, living in their individual concrete historical setting, tend to become the absolute subjects and masters of their own lives, with their thinking and behavior independent of any other. We call the various factors of their biography – place and date of birth, gender, language, profession, religious affiliation, etc. – “the context”, a term that we borrow from modern biblical exegesis. The vast plurality of egos, however, makes us aware of the existence of innumerable other egos, which – from one’s own point of view – are non-egos; we call them “you” or “we”. Subsequently, the development of modern Western thought is described in view of the concept of “a person”. In the Western thought “a person” is mainly understood as an individual, although in medieval philosophy and theology, it implies individuality and relationality. The difficulty of translation of the term “person” in different cultural surroundings is demonstrated with reference to the Japanese language. We reach the full understanding of other people only if we come to know their limitations, especially in science and technology, and if we restore our sense of the infinite. The Canadian philosopher Charles Taylor reminds us that, in today’s world, not all people have completely abandoned their faith of God and live by radical self-determination, but that there are still quite a few who expect their fulfilment in a life of selflessness, embedded in the hope for a new life to come from the Totally-Other, which we call “God”, and working in solidarity for reconciliation, peace and justice.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 5-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropo-logika komplementarnej nierozłączności problematyki „dasein człowieka” z problematyką „autoprzekazu Boga”
Anthropologic of Complementary Inseparableness of „Human Dasein” with Problems of „Gods Auto-transference”
Autorzy:
Cuda, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040453.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
analiza „Dasein człowieka”: bezgraniczna otwartość pytań
„autoprzekaz Boga”: antropologiczna niezbędność
„Dasein człowieka”–„autoprzekaz Boga”: nierozłączna komplementarność
eklezjologika antropogenezy
egzystencjalne ryzyko współczesnej globalizacji
analysis of human Dasein: boundless openness of questions
God's auto-transference: anthropological necessity
human Dasein – God's auto-transference: inseparable complementarity
ecclesiologic of anthropogenesis
existential risk of contemporary globalisation
Opis:
Tworzące treść artykułu zagadnienia spotykają się w inspirowanej myślą Heideggera hermeneutycznej interpretacji komplementarności problematyki „Dasein człowieka” z problematyką „Autoprzekazu Boga”. Zainteresowanie tą komplementarnością jest, w istocie rzeczy, zainteresowaniem możliwością poznania i realizacji tożsamości człowieka. Rozumowania artykułu dzielą się na dwie zasadnicze części: Wprowadzenie i Rozwinięcie. Pierwsza część zapowiada syntetycznie problematykę antropo-logicznej nierozłączności relacji „Dasein człowieka”–„Autoprzekaz Boga”. Druga część rozwija aspektowo interpretację historycznego procesu tej relacji: Dasein–Sein; Dasein–Nihilizm; objawione Autoprzekazem wyjaśnienie tożsamości człowieka itd. Istotą historycznej genezy tożsamości człowieka jest chrystologiczne jednoczenie ludzi „na obraz” trynitarnej Wspólnoty Miłości. Stwórczo-zbawczy proces antropogenezy jest więc procesem eklezjogenezy, co powinna mieć na uwadze definicja współczesnej globalizacji.
The issues of the article bring together, inspired by Heidegger's hermeneutical interpretation of complementarity, problematic aspects of human Dasein with issues of God's auto-transference. Interest in this complementarity is at its core an interest in the possibility of cognition and realisation of human identity. The article's analysis is divided into two fundamental parts: introduction and development. The first part introduces in a synthetic way problems of anthropological inseparableness of the relation “Dasein of human–God's auto-transference”. The second part develops an interpretation of the historical process of that relation (Dasein–Sein; Dasein–Nihilism) revealed through the auto-transference explanation of human identity. The essence of the historical genesis of human identity is Christological unification of people according to the pattern of the Trinitarian Community of Love. In that light, the creative-salvative process of anthropogenesis can be identified with a process of ecclesiogenesis. This should be acknowledged in the definition of contemporary globalisation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 41-53
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies