Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Życie"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Fullness of Life in Mae Enga Traditional Religion and Christ the Life
Pełnia życia w tradycyjnej religii Mae Enga i Chrystus-Życie
Autorzy:
Dlugosz, Miriam Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343179.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
życie
relacje
wymiana
pełnia życia
Chrystus Życie
life
relationships
reciprocity
fullness of life
Christ the Life
Opis:
The Mae Enga are friendly, hospitable, strong of character and different from the other groups of Papua New Guinea. Through a brief reflection on the traditional world-view centered life and on evaluation of their concept of life, the study forms a foundation for dialogue and inculturation. The material used in this article, beside the literature, is data collected during my research in 2020, via one-on-one interview (30 women and 30 men) and group discussions (10 women and 10 men) from two villages: Par and Yampu). A qualitative method was employed. The findings of the research show that the whole life of the Mae Enga is oriented towards reciprocal relationships with the entire universe to experience abundant life here on earth, within one’s own clan community. Despite the socio-cultural changes that influence their values, beliefs and attitudes, the “life” remains the central value but the ways of obtaining life have changed. The traditional religion is giving space to Jesus Christ the Life, who takes Mae Engans “beyond” their own clan and offers to them a new identity as followers of Christ, Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ). The presented reflection creates a space for dialogue between Christianity and culture. Jesus Christ enters the present Mae Enga socio-cultural reality in order to transform it, to offer a new identity and a new dimension in their search. In turn, the Mae Enga offer to the world the “Face of Christ” with its own cultural features and values, with its ways of worship and reconciliation.
Niniejsza prezentacja jest próbą stworzenia przestrzeni dialogu pomiędzy chrześcijaństwem a kulturą. Jezus Chrystus wkracza w dzisiejszą rzeczywistość społeczno-kulturową ludzi Mae Enga, aby ją przemienić, a także zaoferować nową tożsamość i nowy wymiar w ich poszukiwaniach pełni życia. Z kolei Mae Enga oferuje światu „Oblicze Chrystusa” z rysami i wartościami własnej kultury, kultu i pojednania. Artykuł bazuje na badaniach antropologów, jak również na wywiadach z 80 osobami: 60 osób wzięło udział w wywiadach osobistych, a 20 uczestniczyło w dyskusjach prowadzonych w grupach. Rezultaty badań pokazują, że tradycyjne życie ludzi Mae Enga ukierunkowane jest na życiodajne relacje z całym wszechświatem, które warunkują doświadczenie upragnionej “pełni życia” tu na ziemi, w kręgu członków własnego klanu. Pomimo nieuchronnych zmian społeczno-kulturowych, które wpływają na ich wartości, wierzenia i postawy, życie jest wciąż najwyższą wartością, ale dzisiejsza młodzież wybiera współczesne sposoby, by je osiągnąć. Religia tradycyjna ustępuje miejsca Chrystusowi, Panu Życia, który obala bariery pojedynczych klanów i daje im nową tożsamość naśladowców Chrystusa; Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 123-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłan a życie duchowe małżonków
Priest and the Spiritual Life of the Spouses
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036832.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 159-162
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość eucharystyczna
Eucharistic Spirituality
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036473.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
duchowość
życie chrześcijańskie
kult
Eucharist
spirituality
Christian life
worship
Opis:
Docenienie znaczenia liturgii w całokształcie działalności Kościoła prowadzi konsekwentnie do odkrycia jej związku z duchowością chrześcijańską. Zaskutkowało to powstaniem w teologii dziedziny zwanej duchowością liturgiczną, w której elementem określającym jakość życia wierzącego i zarazem kształtującym ją jest liturgia Kościoła. Gdy wziąć pod uwagę znaczenie i rolę Eucharystii w życiu chrześcijańskim, najpełniejszym urzeczywistnieniem duchowości liturgicznej jest uczestnictwo wierzącego w liturgii eucharystycznej. Stąd też można mówić o tzw. duchowości eucharystycznej, będącej przykładem duchowości liturgicznej. Problematyka tego artykułu streszcza się w pytaniu, w jaki sposób Eucharystia i udział w niej wierzącego kształtuje życie chrześcijańskie.
Appreciation of the meaning of the liturgy in the overall activity of the Church consequently leads to the discovery of its relationship with Christian spirituality. This resulted in the emergence in theology of a domain called liturgical spirituality, in which the liturgy of the Church determines the quality of life of the believer and at the same time shapes it. Considering the importance and role of the Eucharist in Christian life, the fullest realization of liturgical spirituality is the participation of the believer in the Eucharistic liturgy. Hence, we can talk about the so-called Eucharistic spirituality, which is an example of liturgical spirituality. The issue of this article is summarized in the question how the Eucharist and the participation of the believer in it shapes the Christian life.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8; 27-38
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cnota jako kapitał społeczny
Virtue as a Social Capital
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040595.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia moralna
cnota
życie społeczne
moral theology
virtue
social life
Opis:
Niniejszy artykuł, opisując pojęcie cnoty i jej miejsce w formowaniu dojrzałości osoby, wskazuje na społeczny wymiar sprawności moralnych, które znajdują swe reperkusje w relacjach międzyludzkich. Cnota stanowi kapitał społeczny przez to, że wyzwala w człowieku określone mechanizmy uzdalniające go do zaangażowania się w realizację dobra wspólnego. Staje się ona szczególnym spoiwem ludzkich relacji, gdy zapewnia człowiekowi warunki do nawiązywania egzystencjalnych więzi z innymi oraz kształtuje osobowy sposób przeżywania i reagowania na pojawiające się wyzwania. Cztery cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, męstwo i umiarkowanie tworzą spójną kwadrygę postaw, które warunkują zdolność panowania nad sobą i możność odpowiedzialnego udzielania się na rzecz innych. Najwyższym przejawem kapitału społecznego jest miłość, dzięki której człowiek jest gotowy oddać życie w służbie bliźniego.
The present article, describing the concept of virtue and its place in the formation of a person’s maturity, points to the social dimension of moral competences that have their repercussions in interpersonal relations. Virtue is a social capital thanks to the fact that it triggers definite mechanisms in a man, enabling him to get involved in the realization of the common good. It becomes a special cement of human relations when it ensures proper conditions for forming existential bonds with others and it shapes a personal way of experiencing the challenges that one encounters and of responding to them. The four cardinal virtues: prudence, justice, courage and temperance make up a cohesive quartet of attitudes that determine one’s ability to control himself and the possibility to help others in a responsible way. The supreme manifestation of the social capital is love, owing to which a man is prepared to give his life in the service of his neighbor.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 3; 59-75
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia duchowe uniwersytetu
University Spiritual Threats
Autorzy:
Miczyński, Jan K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035126.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
życie duchowe
duchowość
uniwersytet
student
profesor
nauka
zagrożenie
humanistyka
kultura
spiritual life
spirituality
university
professor
science
threat
humanities
culture
Opis:
Pierwotnie rolą uniwersytetu było tworzenie społeczności profesorów i studentów, której celem było poznawanie prawdy i kształtowanie według niej życia. W paradygmat uczelni wpisany był rozwój osobowy człowieka – intelektualny, wolitywny, moralny, uczuciowy – kulminujący w życiu duchowym. Współcześnie daje się zaobserwować różne procesy, które proponują zmianę tego wcześniejszego modelu. Ujmują one w sposób redukcjonistyczny samego człowieka bądź też dążą do tego, by uniwersytet „użyć” do własnych celów partykularnych. Wszystko to sprawia, że rozwój duchowy społeczności ludzkiej, dokonujący się m.in. dzięki kulturze uniwersyteckiej, często jest zagrożony. Tym samym na horyzoncie dziejów pojawia się widmo antyintelektualizmu, antykultury, antyhumanizmu, antyreligii. Ten niebezpieczny proces dostrzega już wielu współczesnych autorów. Niniejszy artykuł jest propozycją nazwania tychże zagrożeń i ich usystematyzowania, jak również poszukiwaniem odpowiedzi na niepokojące współczesne znaki czasu. Kluczem hermeneutycznym tychże rozważań jest zaś rozumienie człowieka jako osoby stworzonej na obraz i podobieństwo Osobowego Boga.
Originally, the role of the university was to create a community of professors and students, whose goal was to learn the truth and shape life according to it. The university’s paradigm included human personal development - intellectual, volitional, moral, emotional - culminating in spiritual life. Today, various processes can be observed that propose a change to this earlier model. They embrace man himself in a reductionist manner or strive to “use” the university for its own particular purposes. All this means that the spiritual development of human society, including thanks to university culture, he is often at risk. Thus, the spectrum of anti-intellectualism, anti-culture, anti-humanism and anti-religion appears on the horizon of history. Many contemporary authors see an unsafe process. This article is a proposal to name these threats and systematize them, as well as to search for answers to the disturbing modern signs of the times. The hermeneutic key to these considerations, however, is the understanding of man as a person conical in the image and likeness of the Personality of Godhead.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 7-24
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda fundamentem wychowania
Truth the Foundation of Education
Autorzy:
Łabendowicz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035152.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
wychowanie
Chrystus − Droga
Prawda
Życie
Dobro
truth
education
Christ − the Way
the Truth
the Life
the Good
Opis:
W każdym z nas istnieje wrodzona potrzeba poznawania wszystkiego, co nas otacza i to w sposób niezakłamany. Miłość do prawdy objawia się w potrzebie jej poznania i w dążeniu do niej w życiu. Poznając prawdę o otaczającym go świecie, człowiek stopniowo zyskuje zdolność samodzielnego odróżniania prawdy od fałszu. Nabycie tej umiejętności pozwala uznać go za człowieka dojrzałego. Niezwykle ważnym elementem wychowywania do prawdy młodego pokolenia jest ukazanie dzieciom i młodzieży Osoby i życia Chrystusa, który jest nie tylko Prawdą, ale także Drogą, Życiem i Dobrem (por. J 14,6). Nie ma bowiem wychowania bez uprzedniego ukazania Prawdy. Wychowanie w prawdzie polega na poszukiwaniu, ale i na świadczeniu o niej w różnych sytuacjach życiowych. Wychowanie w prawdzie to wychowanie do życia odważnego. Prawda bowiem wymaga od człowieka nieustraszonego trwania przy niej, a w razie potrzeby – mężnej jej obrony, a nawet heroicznego poświęcania się dla niej. Człowiek jest powołany do życia w prawdzie i miłości. Odnosi się to zarówno do tych, którzy wychowują, jak i do tych, którzy są wychowywani.
In each one of us there is an inborn need of the knowledge of everything that surrounds us and that in a true way. The love of truth reveals itself in the need to know it and to abide by it in our life. In coming to know the truth about the world which surrounds him, man gradually gains the aptitude of an independent distinguishing of truth from falseness. The securing of this capacity lets such a person be recognized as a mature human being. A most important element of education of the younger generation for truth is to show children and youth the person and life of Christ, who is not only the Truth, but also the Way, the Life and the Good (cf. J 14:6). For there is no education without a previous explaining of truth. Education in truth consists of seeking it, but also of giving testimony to it in the different circumstances of life. Education in truth is an education for a courageous life. For truth demands that we fearlessly stand by it and, should the need arise, defend it with courage, and even heroically sacrifice ourselves for it. The human being is called to a life in truth and love. This not only concerns those who educate, but also those who are educated.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 51-68
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizm etyki protestanckiej według Reinholda Niebuhra
Realism of Protestant Ethics in Reinhold Niebuhr
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040592.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etyka protestancka
Reinhold Niebuhr
realizm chrześcijański
życie społeczne
grzech
Protestant ethics
Christian realism
social life
sin
Opis:
W XX-wiecznej amerykańskiej etyce protestanckiej, wewnętrznie bardzo zróżnicowanej, ukształtowała się wpływowa koncepcja chrześcijańskiego realizmu, której autorem był Reinhold Niebuhr (zm. 1971). Akcentowała ona konieczność realistycznego spojrzenia zwłaszcza na rzeczywistość społeczną, by uniknąć idealistycznego błędu teologii liberalnej. Oznaczało to m.in. potrzebę uznania ludzkiej grzeszności i jej skutków w różnych wymiarach życia społecznego. Postawa realistyczna zawiera też w sobie wezwanie do odpowiedzialności zarówno wżyciu osobistym, jak i w relacjach społecznych. W kontekście sytuacji międzynarodowej po II wojnie światowej Niebuhr wskazywał również na taką odpowiedzialność Stanów Zjednoczonych za kształtowanie sprawiedliwego i pokojowego ładu w świecie. Koncepcja Niebuhra, choć niekiedy krytykowana, w swoisty sposób odrodziła się w kontekście amerykańskiej sytuacji politycznej po zamachach z 11 września 2001r. Nie tylko prezydenci i politycy, ale także analitycy i komentatorzy polityczni przyznawali się do zależności od myśli Niebuhra. Koncepcja realizmu chrześcijańskiego zawiera też w sobie pewne podobieństwa do niektórych zagadnień z zakresu katolickiej myśli społecznej.
In the broader spectrum of Protestant ethics Reinhold0020Niebuhr’s Christian realism still appears to be an important and useful concept. This paper explains several major aspects of the concept which made Niebuhr a very influential figure in the Christian and political context of American life in his days. This would include acknowledging the sinfulness of human nature and its impact on society while stressing the responsibility both of the individual and of the nation, particularly of the US in the postwar world. Niebuhr himself was active in the public debates and political life. His ideas have been recently revived among some American presidents and politicians who claimed to have been influenced by them. Several parallels can also be drawn between Protestant Christian realism and Catholic social teaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 3; 39-57
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i początkowa działalność katechetyczna ks. Koronata Piotrowskiego (1875-1959)
Rev. Koronat Piotrowskis (1875-1959) Life and Beginnings of Catechetic Work
Autorzy:
Kiciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040420.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Koronat Piotrowski
diecezja podlaska
katechizacja
koło prefektów
Podlaska Diocese
catechization
prefect association
Opis:
Ks. Koronat Piotrowski (1875-1959) był wybitnym kapłanem i pedagogiem. Jego działalność naukowa, oświatowa i społeczna przyczyniła się wieloaspektowo do rozwoju szkolnictwa polskiego, zwłaszcza w zakresie nauczania religii. Wykształcił wiele pokoleń nauczycieli religii, zarówno duchownych jak i świeckich. Zorganizował struktury katechetyczne we wskrzeszonej diecezji podlaskiej. Opracował programy do nauki religii o charakterze ogólnopolskim i diecezjalnym. Wprowadził do wykładów z katechetyki nowoczesną dydaktykę, dostosowaną do możliwości rozwojowych uczniów. Był niekwestionowanym autorytetem we wprowadzaniu założeń oświatowych w odradzającej się Rzeczypospolitej.
Rev. Koronat Piotrowski (1875-1959) was an outstanding priest and pedagogue. His academic, educational and social work in many aspects contributed to the development of Polish education, especially as far as the teaching of religion is concerned. He educated many generations of religion teachers, both clergymen and lay ones. He organized catechetic courses in the re-established Podlaska Diocese. He worked out programs for teaching religion for the whole Poland and for particular dioceses. He introduced to catechetic lectures modern didactics adjusted to the pupils' developmental abilities. He was an indisputable authority in introducing educational assumptions of the reborn Republic of Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 11; 37-50
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eschatologia chrześcijańska jako treść homilii
Christian Eschatology in a Homily’s Contents
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036149.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eschatologia
homilia
Paruzja
misterium Chrystusa
celebracja liturgiczna
życie chrześcijanina
Eschatology
homily
Parousia
mystery of Christ
liturgical celebration
a Christian’s life
Opis:
Eschatologia w homilii to nie tylko przekaz doktryny o ziemskim kresie człowieka i świata. Homilijne głoszenie treści eschatologicznych to także przepowiadanie misterium Chrystusa, w którym zostały zainaugurowane czasy ostateczne; to pokazywanie, jak owe ostateczne czasy stają się rzeczywistością w celebracji liturgicznej; to wezwanie do włączenia się w ową nowość królestwa Bożego poprzez partycypację chrześcijanina w etosie Trójcy Przenajświętszej i postępowanie według obyczajów Bożych. Eschatologia dotyczy zatem nie tylko przyszłości, lecz także teraźniejszości – dotyczy liturgii, życia i moralności. Dzięki takiemu powiązaniu tych dwóch rzeczywistości chrześcijanin odkrywa głębszy wymiar swej egzystencji – odkrywa jej sens i jest umocniony w nadziei na pełną realizację Królestwa. Nadzieja eschatologiczna nie pomniejsza bowiem znaczenia obowiązków ziemskich, ale raczej daje nowe motywy do podjęcia ich realizacji.
Eschatology in a homily is not simply a transfer of doctrine about the earth and mankind’s end. Preaching a homily containing eschatology is also proclaiming the mystery of Christ, who has inaugurated the end times. A homily must show how these final times have become a reality in the celebration of the liturgy, and a call to become part of this novel Kingdom of God by participating in the Christian ethos of the Holy Trinity and acting in accord to the ways of God. Therefore, eschatology not only concerns the future, but also the present – it concerns the liturgy, life and morality. Thanks to such a combination of these two realities, a Christian discovers the deeper dimension of his existence – he discovers its meaning and is strengthened in the hope of the full realization of the Kingdom. Eschatological hope does not diminish the significance of earthly responsibility, but rather gives us new motives for completing them.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 45-57
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i poglądy pedagogiczne profesora Mieczysława Łobockiego
Professor Mieczysław Łobocki’s Life and Views on Pedagogy
Autorzy:
Zubrzycka-Maciąg, Teresa
Wojciechowska-Charlak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038002.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mieczysław Łobocki
teoria wychowania
lubelski teoretyk wychowania
theory of education
Lublin theoretician of education
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie sylwetki Profesora Mieczysława Łobockiego, który zajmuje szczególne miejsce w dziejach lubelskiej pedagogiki. Zainteresowania naukowe Profesora koncentrowały się głównie wokół zagadnień z teorii i metodyki wychowania. W swoich licznych publikacjach z tego zakresu łączył psychologię społeczną o humanistycznej orientacji z personalizmem chrześcijańskim starając się nasycać wychowanie najwyższymi wartościami moralnymi. Takie same wartości wyznawał w życiu. Był bowiem człowiekiem niebywale wrażliwym, empatycznym, uczciwym, pomocnym i bardzo skromnym.
The aim of the article is to show the figure of Professor Mieczysław Łobocki who has a special place in the history of Lublin pedagogy. The Professor’s academic interests were concentrated mainly around the issues belonging to theory and methodology of education. In his numerous publications in this area he combined social psychology with the humanistic orientation and Christian personalism, trying to permeate education with the highest moral values. He believed in the same values in his life, since he was an exceptionally sensitive, empathic, honest, helpful and modest man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 177-189
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Franciszek Blachnicki – prekursor teologii kerygmatycznej w Polsce
Father Franciszek Blachnicki – a Forerunner of Kerygmatic Theology in Poland
Autorzy:
Biela, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035051.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia kerygmatyczna
katechumenat
Ruch Światło-Życie
parafia
kerygmatic theology
catechumenate
Light-Life Movement
parish
Opis:
Papież Franciszek stwierdził, iż „teologia po Veritatis gaudium jest teologią kerygmatyczną, teologią rozeznania, miłosierdzia i akceptacji, która nawiązuje dialog ze społeczeństwem, kulturami i religiami w celu budowania pokojowego współistnienia ludzi i narodów” (21.06.2019). Warto w tym kontekście zwrócić uwagę na prekursora teologii kerygmatycznej w Polsce, ks. Franciszka Blachnickiego (1921-1987), który był nie tylko teoretykiem, ale i praktykiem teologii kerygmatycznej. Jako teoretyk wypracował podwaliny pod katechezę fundamentalną, w której wskazał, że dzisiejsze formy katechumenatu nie odpowiadają wymaganiom czasów współczesnych. Blachnicki miał świadomość, że centralnym problemem pastoralnym jest utrata przez Kościół środowiska żywej wiary i miłości, które mogłoby przyjmować w siebie nowe pokolenie chrześcijan. Istniejący system katechizacji dzieci i młodzieży pojętej na sposób szkolny, intelektualistyczny, jako nauczanie religii, nie potrafi w tej sytuacji spełnić zadań katechumenatu, ponieważ nie jest systemem wychowawczym, który wdraża do życia chrześcijańskiego we wspólnocie Kościoła. W związku z powyższym Blachnicki był przekonany, że trzeba wprowadzić uzupełniający katechumenat dla osób już ochrzczonych – zarówno dorosłych, jak dzieci i młodzieży – wykorzystując wskazówki posoborowego nauczania Kościoła, zwłaszcza zawarte w dokumencie o inicjacji chrześcijańskiej dorosłych. W efekcie ks. Blachnicki w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku na bazie rekolekcji oazowych stworzył Ruch Żywego Kościoła, nazwany później Ruchem Światło-Życie. W ramach formacji deuterokatechumenalnej pokazał konkretną drogę realizacji postulatów wynikających bezpośrednio ze zdobyczy teologii kerygmatycznej oraz ukazał „katechumenacką” koncepcję duszpasterstwa mogącą odnowić współczesną parafię wspólnotę wspólnot.
Pope Francis said, “Theology after Veritatis Gaudium is a kerygmatic theology, a theology of discernment, of mercy and of welcoming, in dialogue with society, cultures and religions for the construction of the peaceful coexistence of individuals and peoples” (21.06.2019). In this context, a forerunner of kerygmatic theology in Poland, Father Franciszek Blachnicki (1921-1987), seems to be a person to focus on. As a theoretician, he came up with foundations of fundamental catechesis, in which he emphasised the fact that contemporary forms of catechumenate do not fit the requirements of the contemporary times. Blachnicki knew that the central pastoral issue of the Church is loss of the environment of living faith and love that may welcome new generations of Christians. The existing system of catechesis for children and youth is understood as a school subject to be taught purely on an intellectual level is not able to meet the tasks of catechumenate, since it is not an educational system that introduces Christian life in the community of the Church. In view of the above, Blachnicki was convinced that an additional catechumenate for the baptised was necessary – both for adults, youth and children. This complementary catechumenate should use the guidelines offered by the post-conciliar teaching of the Church, especially the one offered in the document on Christian initiation of adults. As the result of this, in the sixties of the last century, Father Blachnicki used the scheme of “Oasis” retreat to found the Living Church Movement, later known as the Light-Life Movement. Within the framework of deuterocatechumenal formation, he showed a specific way of implementing postulates, resulting directly from the achievements of kerygmatic theology and offered a “catechumenate-oriented” concept of pastoral care able to renew the contemporary parish that is a community of communities.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 37-54
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Holy Spirit and the Christian Life in the Neoevangelical Preaching
Duch Święty a życie chrześcijanina w przepowiadaniu neoewangelikalnym
Autorzy:
Krauze, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035202.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duch Święty
homilia
przepowiadanie protestanckie
teologia neoewangelikalna
Christian life
Holy Spirit
homily
neoevangelical theology
protestant preaching
Opis:
Teologia neoewangelikalna, osadzona w kulturze Stanów Zjednoczonych, jest pewnego rodzaju kompromisem, w świecie protestanckim, pomiędzy myślą fundamentalną a liberalną. Stąd wydaje się najbliższa w swych założeniach teologii Kościoła katolickiego. W związku z tym zasadne jest zbadanie, co mówi o roli Ducha Świętego w kształtowaniu chrześcijańskiego życia. Niniejszy artykuł ukazuje, w oparciu o kaznodziejstwo Billego Grahama, cztery aktywności Ducha Świętego w życiu chrześcijanina, wyróżniane przez teologię neoewangelikalną: poucza o grzechu, daje nowe życie, pomaga wybrać Boga, pozwala zrozumieć Biblię. Każda z nich została opatrzona komentarzem z perspektywy teologii katolickiej.
The neoevangelical theology, embedded in the culture of the United States, is a kind of compromise between fundamental and liberal thought, in the Protestant world. Thus, it seems the closest in its assumptions to the theology of Catholic Church. Therefore, it is reasonable to examine what it says about the role of the Holy Spirit in shaping of a Christian life. This article, based on the preaching of Billy Graham, presents four activities of the Holy Spirit in the Christian life, distinguished by neoevangelical theology: he convicts about sin, he gives a new life, he helps to choose God, he lets people understand the Bible. Every activity was commented from the perspective of Catholic theology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 65-78
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starość wkraczaniem w ostatni etap dojrzewania do eschatologii
Old Age is Entering the Last Stage of Maturing to Eschatology
Autorzy:
Słotwińska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036196.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
życie
starość
śmierć
eschatologia
rzeczy ostateczne
God
life
old age
death
eschatology
last things
Opis:
Artykuł poruszający problem ludzkiej starości, jako ostatniego etapu dojrzewania do eschatologii, omawia cztery kwestie: 1) definicje starości; 2) objawy oraz ramy wiekowe starości; 3) pozytywny i negatywny wymiar starości, 4) eschatologia w życiu człowieka starego. Pierwsza kwestia – precyzyjnie definiuje pojęcie starości w różnych aspektach: w aspekcie biblijnym (podejście do starości zmieniające się wraz z rozwojem Objawienia), pastoralnym (objęcie ludzi starszych pastoralną troską Kościoła), społecznym (człowiek starzejący się może doświadczać poczucia izolacji, nasilenia problemów eschatologicznych i kryzysów psychicznych, wywołanych m.in. lękiem przed przyszłością, wycofaniem się z pracy zawodowej i ról społecznych, obniżeniem statusu społecznego, osłabieniem kontaktów zawodowych), psychologicznym (tempo i obraz starzenia się zależą od zadatków genetycznych, doświadczeń życiowych i strategii adaptacyjnych), pedagogicznym (trzy sfery wychowania: 1. do starości – kierowane do pokoleń młodszych; 2. w starości – dotyczące osób starszych; 3. przez starość − realizowane, zwykle nieintencjonalnie, przez osoby starsze w swoim otoczeniu). „Objawy oraz ramy wiekowe starości” (kwestia druga), o starości mówi się najczęściej po osiągnięciu 60. roku życia. Charakterystycznymi objawami starości są: osłabienie biologicznych funkcji organizmu, zmiany w sprawnościach psychicznych i adaptacji społecznej, w realizacji zadań społecznych, kulturowych oraz duchowych. Ponadto, zagadnienie to w oparciu o teksty biblijne, ukazane na tle rozwoju Objawienia, przedstawia różny sposób interpretacji długości ludzkiego życia na ziemi. „Pozytywny i negatywny wymiar starości”, jako trzecia kwestia, ukazuje: pozytywne aspekty starości (np. satysfakcja z przejścia na emeryturę po ciężkiej pracy, możliwość poświęcenia więcej czasu dla współmałżonka, dla wychowywania wnuków, dla przewartościowania wykonywanych różnych działań) oraz negatywne (np. uświadomienie sobie kresu życia, lęk przed śmiercią, utrata osób bliskich, utrata poczucia, że jest się potrzebnym, pożytecznym). Należy również podkreślić, iż wymienione doświadczenia starości, charakterystyczne wprawdzie dla poszczególnych osób w podeszłym wieku, nie są przeżywane jednakowo, gdyż w konkretnym przypadku zależą od kontekstu rodzinnego, od stosowanego systemu wartości, dojrzałości psychicznej itp. „Eschatologia w życiu człowieka starego” (kwestia czwarta) przybliża pojęcie eschatologii w religiach pozachrześcijańskich, w Piśmie Świętym, w teologii, a przede wszystkim akcentuje proces kształtowania się eschatologii na przestrzeni dziejów i nauczania Kościoła. Sensem eschatologii jest całkowite zwrócenie się ku Chrystusowi, a nie doczesne oczekiwanie na koniec świata wraz z jego przemianą. Następuje odejście od nazwy „rzeczy ostateczne” i zostaje ona zastąpiona formułą chrystologiczną: jedyną „Ostateczną Rzeczą” całego stworzenia, obecną już teraz w Osobie Jezusa Chrystusa, a spełniającą się ostatecznie w wieczności, jest Bóg.
The article addresses the problem of old age as the final stage of maturing to eschatology and discusses four issues: 1) definitions of old age, 2) the symptoms and framework of old age, 3) the positive and negative dimensions of old age, and 4) eschatology in a senior person's life. The first issue precisely defines the concept of old age in various aspects: the biblical aspect (one's approach to old age changing with the advance of Revelation), the pastoral (granting the Church's pastoral care to senior citizens), social (an aging person may experience a sense of isolation, the escalation of eschatological problems and mental crises, caused, among others, by fear of the future, withdrawal from work and social roles, lower social status, fewer professional contacts), psychological (the rate and image of aging depend on genetics, life experiences and adaptation strategies), pedagogical (three areas of education: 1. preparing for old age addressed to younger generations, 2. during old age, concerning older people, 3. through old age, implemented, usually unintentionally, by elderly people in their environment). In “Symptoms and frameworks of old age,” the second issue, old age is usually described after reaching 60 years of age. The most common symptoms of old age are: weakening of the biological functions of the body and changes in mental abilities and social adaptation, especially in the implementation of social, cultural and spiritual tasks. In addition, this issue is based on Biblical texts, presented in the context of accepting Revelation and different ways of interpreting the length of human life on earth. The “Positive and negative dimension of old age,” the third issue, shows the positive aspects of old age (e.g. satisfaction from going into retirement after hard work, the opportunity to devote more time to one's spouse, raising grandchildren, and re-evaluating various activities) and the negative (e.g. awareness of the end of one’s life, fear of death, loss of close relatives, loss of the feeling that you are needed and useful). It should also be emphasized that these mentioned old age experiences, characteristic of individual elderly people, are not equally experienced by all, because each specific case depends on the family context, the applied system of values, psychological maturity, etc. “Eschatology in the life of a senior person,” the fourth issue, introduces the concept of eschatology in non-Christian religions, in the Holy Bible, in theology, and above all emphasizes the process of shaping eschatology throughout the Church's history and teachings. The essence of eschatology is to turn completely to Christ, and not the temporal waiting for the end of the world and its transformation. There is now a departure from the name “last things” and it is being replaced by a Christological formula: the only “Last Thing” of all creation, present now in the Person of Jesus Christ, and finally fulfilled in eternity, is God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 11; 205-226
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość chrześcijańska jako duchowość chrzcielna
Christian Spirituality as a Baptismal Spirituality
Autorzy:
Zarzycki, Stanisłw T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040562.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
łaska Boża
nawrócenie
chrzest
nowe życie
duchowe oświecenie
duchowe małżeństwo
świadomość eklezjalna
grace of God
conversion
baptism
new life
spiritual enlightenment
spiritual marriage
ecclesial consciousness
Opis:
Opierając się głównie na teologii św. Pawła i, częściowo, św. Jana, autor ukazuje istotę chrztu św. i jego chrystologiczno-eklezjalne podstawy. Następnie uwydatnia wynikające z sakramentu chrztu św. cztery istotne łaski, które, jeśli zostaną rozpoznane przez chrześcijanina w głębszym uświadomieniu sobie rzeczywistości tego sakramentu, przyjęte przez niego i włączone w jego współdziałanie z Bogiem, stają się istotnymi wymiarami  dynamiki rozwoju jego duchowości. Są to: 1. łaska nawrócenia powiązana z wezwaniem do  porzucenia grzechu i do przyjęcia nowego życia w Chrystusie; 2. łaska oświecenia połączona z wezwaniem do zgłębiania tajemnic Bożych; 3. łaska uczestnictwa w przymierzu oblubieńczym pomiędzy Chrystusem i Kościołem połączona z wezwaniem duszy do  stania się mistyczną oblubienicą Chrystusa; 4. łaska przynależności do mistycznego Ciała Chrystusa połączona z wezwaniem do życia świadomością eklezjalną w jedności z Chrystusem i innymi, i do zaangażowania się w ewangelizacyjnej misji Kościoła.
Based mainly on St. Paul’s theology and partly on St. John’s theology, the author reveals the essence of baptism and its Christological and ecclesial base. Next, he enhances the four important acts of grace arising from the sacrament of baptism. If the acts are recognized by Christians in a deeper awareness of the reality of the sacrament, accepted and incorporated in their interaction with God, they become important dimensions of the dynamics of the Christians spirituality development. These are: 1) the grace of conversion associated with the call to abandon sin and to adopt a new life in Christ; 2) the grace of enlightenment combined with a call to explore the mysteries of God;  3) the grace of belonging to the Mystical Body of Christ, connected with a call to live with ecclesial consciousness in a union with Christ and others, and to engage in the evangelizing mission of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 5; 23-39
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W dorosłe życie... Proces usamodzielnienia wychowanków przebywających w pieczy zastępczej
Into Adult Life... The Process of Becoming Independent by Adolescents Placed in Foster Care
Autorzy:
Matejek, Józefa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037108.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
piecza zastępcza
pomoc
osoba usamodzielniająca się
opiekun usamodzielnienia
foster care
help
a person becoming independent
independence guardian
Opis:
Analizując funkcjonowanie systemu pieczy zastępczej nad dzieckiem, należy zwrócić uwagę na proces usamodzielnienia dorosłych wychowanków. Osobie opuszczającej pieczę zastępczą po osiągnięciu pełnoletności przysługuje pomoc na usamodzielnienie. Jednakże podstawową ideą procesu usamodzielnienia jest indywidualne przygotowanie wychowanka do przejęcia odpowiedzialności za swoje dorosłe życie oraz integracja osób usamodzielnionych ze środowiskiem społecznym. Prezentowane opracowanie przedstawia teoretyczny aspekt przygotowania i prowadzenia procesu usamodzielnienia wychowanków pieczy zastępczej.
While analyzing the functioning of the foster care system special attention needs to be paid to the process of transitioning into adulthood and independent living by youth placed in foster care. Every person who has reached the age of majority and is being emancipated from foster care is entitled receive help while gaining independence. However, the basic idea of the process of becoming independent is the individual preparation of the youth to take responsibility for their adult life and independence as well as the integration of the already independent ex-foster children with their social environment. The below study presents the theoretical aspect of the preparation and conduct of the transition into adulthood and independence of the youth aging out of foster care.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 10; 53-68
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies