Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Waszkiewicz, R." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Beverage osmolality as a marker for maintaining appropriate body hydration
Autorzy:
Sadowska, B.
Swiderski, F.
Rakowska, R.
Waszkiewicz-Robak, B.
Zebrowska-Krasuska, M.
Dybkowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874969.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
beverage
osmolality
maintaining
body hydration
extract
non-alcoholic beverage
non-alcoholic drink
Opis:
Background. Osmolalities can be useful markers for determining whether given beverages are suited for maintaining an adequate hydration of the body. Losing 2% of body water relative to body mass reduces the efficiency of body function when undertaking physical effort by around 20%. Deficiencies in water intakes approaching 5-8% of body mass, double the impairment to the body’s physical and mental functioning, whereas at a level of 10% the body becomes incapable of performing any sort of physical effort. For such reasons the body’s hydration status is vital to its functioning. Objectives. To asses osmolalities as measured in various types of commercially available mineral waters and non-alcoholic beverages containing different amounts of extracts. Materials and Methods. Test materials were commercially available mineral waters (of low, medium and high mineral content) along with juices, nectars and drinks that are isotonic, energising and those described as being ‘light’ and sparkling. Osmolality was measured by the 800CL Osmometer instrument from TridentMed whilst the RL-type refractometer was used for determining extract values. Results. Isotonic drinks were found to have the same osmotic pressures as bodily fluids at 275 – 295 mOsm/kg water. The osmotic pressure in mineral waters depended on the extent of mineralisation and ranged from 13 mOsm / kg water (low mineral content) to 119 mOsm/kg water (high mineral content). Low osmolalities were also found in ‘light’ drinks (from 29.3 to 34 mOsm/kg water). Juices, nectars, energising drinks and colas typically have high sugar contents and have high osmolalities ranging 492 – 784 mOsm / kg water. Statistical analysis demonstrated significant associations (p < 0.05) between osmolalities and extract content in beverages as well as between osmolalities and mineral content in mineral waters. Upon factor analysis, it was possible to group the tested drinks according to similar osmolalities and extract content. Conclusions. Osmolalities measured in beverages are a marker that permits drinks to be classified into groups according to their tonicity and their ability to ensure that the body is properly hydrated; this becoming vital in cases when the body requires rapid body fluid replenishment.
Wprowadzenie. Wartość osmolalności napojów może być wykorzystana jako wskaźnik ich przydatności do właściwego nawadniania organizmu. Utrata wody w wysokości 2% w stosunku do masy ciała obniża wydolność fizyczną o około 20%. Niedobór wody sięgający 5-8% masy ciała powoduje dalsze zaburzenia wydolności fizycznej i psychicznej, a przy stracie wody do 10% masy ciała człowiek jest niezdolny do wykonywania jakiegokolwiek wysiłku fizycznego. Dlatego też kontrola stanu nawodnienia organizmu jest bardzo istotna. Cel. Celem badań była ocena zmierzonej osmolalności różnych wód mineralnych (nisko, średnio i wysoko zmineralizowanych) oraz soków, nektarów, napojów izotonicznych, energetyzujących, „light” i gazowanych zawierających różne zawartości ekstraktu ogółem (oBx). Materiał i metody. Materiał do badań stanowiły komercyjnie dostępne wody mineralne (nisko, średnio i wysoko zmineralizowane) oraz soki, nektary, napoje izotoniczne, energetyzujące i „light” oraz gazowane o różnej zawartości ekstraktu. Osmolalność oznaczono przy wykorzystaniu osmometru 800 CL firmy Trident Med., natomiast zawartość cukrów mierzono refraktometrem typu RL. Wyniki poddano analizie statystycznej wykorzystując program Statistica v. 12. Wyniki. Stwierdzono, że napoje izotoniczne charakteryzowały się typowym dla płynów ustrojowych ciśnieniem osmolalnym (275-295 mOsm/kg H2O). Ciśnienie osmolalne wód mineralnych zależało od stopnia ich mineralizacji i wahało się od 13 mOsm/kg H2O (nisko zmineralizowane) do 119 mOsm/kg H2O (wysoko zmineralizowane). Niską osmolalność wykazywały także napoje typu „light” (od 29,3 do 34 mOsm/kg H2O). Soki, nektary, napoje energetyzujące oraz napoje typu „cola” charakteryzujące się wysokim udziałem cukrów wykazywały wysoką osmolalność wynoszącą od 492 do 784 mOsm/kg H2O. Analiza statystyczna wyników wykazała, że istnieje istotna zależność (p < 0,05) pomiędzy osmolalnością a zawartością ekstraktu ogółem w napojach, a w wodach mineralnych pomiędzy osmolalnością a zawartością składników mineralnych. Analiza czynnikowa pozwoliła na pogrupowanie badanych napojów produkowanych przemysłowo wg podobnej osmolalności i zawartości ekstraktu ogółem na grupy o podobnej osmolalności i zawartości ekstraktu ogółem. Wnioski.. Osmolalności zmierzone w napojach są markerami, które pozwalają klasyfikować napoje według grup w zależności od ich toniczności i ich zdolności do zapewnienia, że organizm jest odpowiednio nawodniony. Staje się to niezbędne w przypadkach, gdy organizm wymaga szybkiego uzupełnienia płynu ustrojowego.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of alpha-fucosidase and beta-glucuronidase in serum and urine of patients administered parenteral nutrition
Autorzy:
Raczkowska, K.
Szajda, S.D.
Raczkowski, K.
Zasadowska, W.
Chojnowska, S.
Kepka, A.
Zalewska-Szajda, B.
Waszkiewicz, N.
Knas, M.
Snarska, J.
Zwierz, K.
Ladny, J.R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874170.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
alpha-fucosidase
beta-glucuronidase
serum
urine
patient
parenteral nutrition
malnutrition
enzyme activity
Opis:
Background. In hospital patients suffering from adverse clinical and biochemical symptoms of malnutrition, it is often necessary to employ parenteral nutrition to avoid the body’s tissue becoming broken down by being metabolised. Thus, the patient’s welfare and survival can be supported throughout any periods of medical crisis. Two of the enzymes responsible for metabolising glycoconjugates are a-fucosidase (FUC) and p-glucuronidase (GLU), present in lysosomes. They release fucose or glucuronic acid from the non-reducing end of oligosaccharide chains. Objective. To determine the effect of parenteral nutrition administered to ill patients, on glycoconjugate metabolism, by measuring serum and urinary activities of FUC and GLU. Material and methods. Blood samples and the daily urine collection were taken from 23 patients’ who had been undergoing parenteral nutrition for either 5 or 10 days, as well as from a baseline sample. Enzyme activities in serum and urine were determined by the method of Zwierz et al. Results. Serum FUC activities were significantly lower after 10 days compared to 5, (p< 0.0172), whereas GLU activities were significantly lower after both 5 and 10 days, (p< 0.0007 and p< 0.0208 respectively), compared to levels before starting parenteral nutrition. GLU activities were however higher after 10 days than those after 5 days, (p< 0.0023). In urine, FUC activities were significantly decreased after 10 days compared to 5 days after starting parenteral nutrition, (p< 0.0245). Urine GLU activities were unaffected by parenteral nutrition nor was any effect seen on FUC or GLU activities when calculated per 1mg creatinine. Conclusions. Serum FUC and GLU activities can be used for assessing the effect of parenteral nutrition on glycoconjugate metabolism. The significant decreases of serum GLU activity observed after 5 and 10 days, may serve to indicate that the components of parental nutrition are appropriate and that the body has become suitably adapted to this form of nutrition.
Wprowadzenie. Kliniczne lub biochemiczne objawy niedoborów pokarmowych stwarzają konieczność wdrożenia żywienia pozajelitowego w celu ograniczenia katabolizmu własnych tkanek i stworzenia warunków umożliwiających choremu przetrwanie krytycznego okresu, a-fukozydaza (FUC) i P-glukuronidaza (GLU) są enzymami lizosomalnymi uczestniczącymi w katabolizmie glikokoniugatów. Odcinają fukozę (FUC) lub kwas glukuronowy (GLU) od nieredukującego końca łańcuchów oligosacharydowych. Cel . Celem badań było zbadanie wpływu żywienia pozajelitowego na katabolizm glikokoniugatów poprzez ocenę aktywności FUC i GLU w surowicy krwi i moczu chorych żywionych pozajelitowo. Materiał i metody. Krew z żyły łokciowej oraz mocz z dobowej zbiórki pobrano od 23 pacjentów żywionych pozajelitowo trzykrotnie: przed rozpoczęciem żywienia pozajelitowego, w piątej oraz dziesiątej dobie alimentacji dożylnej. Aktywność FUC i GLU w surowicy krwi i moczu oznaczano metodą kolorymetryczną Zwierza i wsp. Wyniki. W trakcie żywienia pozajelitowego, stężenie aktywności FUC w surowicy krwi uległo istotnemu obniżeniu w dziesiątej dobie (p<0,0172), w porównaniu do doby piątej, żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności GLU istotne obniżyło się (p<0,0007) w piątej oraz (p<0,0208) dziesiątej dobie, w porównaniu do aktywności przed zastosowaniem żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności GLU istotnie rosło (p<0,0023) w dziesiątej dobie, w porównaniu do piątej doby żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności FUC w moczu uległo istotnemu obniżeniu (p<0,0245) w dziesiątej dobie, w porównaniu do piątej doby żywienia pozajelitowego. Żywienie pozajelitowe nie wpływa istotnie na stężenie aktywności GLU w moczu oraz moczowe aktywności FUC i GLU przeliczane na 1 mg kreatyniny. Wnioski. Stężenia aktywności FUC i GLU w surowicy mogą być użyte do oceny wpływu żywienia pozajelitowego na katabolizm glikokoniugatów. Istotne obniżenie aktywności GLU w surowicy krwi w 5 i 10 dniu pozajelitowego żywienia, może świadczyć o prawidłowym doborze składników i adaptacji organizmu do żywienia pozajelitowego.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies