Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "(mj)." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Studies on battery repair and recycling workers occupationally exposed to lead in Karachi
    Autorzy:
    Haider, M.J.
    Qureshi, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/874438.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    battery repair
    recycling
    worker
    occupational exposure
    lead
    human exposure
    blood lead level
    hematological parameter
    Karachi city
    Opis:
    Objective. The present study was carried out to investigate the effects of occupational lead exposure on the hematological and biochemical parameters in occupationally exposed and non exposed inhabitants of Karachi. Material and methods. In 100 lead exposed subjects recruited from automobile workshops, lead battery repair and recycling units located in Karachi and in 100 control subjects the general health status, hematological parameters and exposure markers for lead were measured. Results. Results indicated that the mean values of blood lead level and δ-aminolevulinic acid were significantly higher (P<0.05) while the activity of δ-aminolevulinic acid dehydratase were significantly decreased (P<0.05) among battery repair and recycling workers as compared to controls. The abnormalities in the blood lead level, δ-aminolevulinic acid and δ-aminolevulinic acid dehydratase were more frequent in lead exposed battery repair workers when compared with control subjects. The blood lead levels and δ-aminolevulinic acid were positively correlated while δ-aminolevulinic acid dehydratase was found to be negatively correlated with age, years of exposure and years of employment. Blood lead level was positively correlated with hemoglobin and RBC count while δ-aminolevulinic acid dehydratase was negatively correlated with hemoglobin concentration. The work related symptoms, droopiness, nasal symptoms and muscular pain were more frequent among battery repair workers as compared to control group. The findings of present study confirmed that occupational exposure to lead is associated with deviation in important hematological parameters and biological markers of exposure to lead among lead exposed workers, and also confirms the impact of lead exposure in the development of adverse effects among lead exposed workers. Conclusions. The study provides the data for risk assessment in lead battery repair workers of Karachi and suggests the need for preventive measures for battery repair workers and improvements to reduce occupational lead exposures to protect them from lead toxicity. It is suggested that hematological and physical examinations of lead exposed workers should be carried out periodically to prevent future health hazards.
    Cel. Badania przeprowadzono w celu określenia wpływu zawodowego narażenia na ołów na hematologiczne i biochemiczne parametry u zawodowo narażonych w porównaniu do nienarażonych mieszkańców Karaczi. Materiał i metody. U 100 osób narażanych na ołów spośród pracowników zatrudnionych w zakładach naprawy i przetwarzania akumulatorów w Karaczi i u 100 osób kontrolnych badano ogólny stan zdrowia, parametry hematologiczne i markery narażenia na ołów. Wyniki. Wyniki wskazują, że średnie poziomy ołowiu i kwasu δ-aminolewulinowego we krwi były znacząco wyższe (P<0.05), podczas gdy aktywność dehydratazy kwasu δ-aminolewulinowego była znacząco niższa (P<0.05) u zatrudnionych przy naprawie i przetwarzaniu akumulatorów w porównaniu do osób z grupy kontrolnej. Poziomy ołowiu we krwi i kwasu δ-aminolewulinowego były skorelowane pozytywnie podczas gdy w przypadku aktywności dehydratazy kwasu δ-aminolewulinowego stwierdzono negatywną korelację do wieku i mierzonego w latach czasu narażenia. Stężenie ołowiu we krwi było pozytywnie skorelowane z hemoglobiną i liczbą erytrocytów a aktywność dehydratazy kwasu δ-aminolewulinowego była negatywnie skorelowana ze stężeniem hemoglobiny. Objawy związane z wykonywaną pracą, takie jak osłabienie, objawy ze strony nosa i bóle mięśniowe częściej występowały u osób narażonych niż z grupy kontrolnej. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, że zawodowe narażenie na ołów wiąże się ze zmianami istotnych parametrów hematologicznych i występowaniem markerów narażenia na ołów u narażonych pracowników, a także występowaniem szkodliwych skutków zdrowotnych. Wnioski. Wyniki badań dostarczają danych do oceny ryzyka u pracowników naprawy i recyklingu akumulatorów i sugerują potrzebę zastosowania środków zaradczych w celu obniżenia zawodowego narażenia na ołów u tej grupy pracowników i ochrony przed toksycznym oddziaływaniem ołowiu. Sugeruje się, że badania parametrów hematologicznych i medycznych u pracowników narażonych na ołów powinny być wykonywane okresowo w celu zapobieżenia przyszłym zagrożeniom zdrowia.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 1
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stres szkolny a zaburzenia zdrowia młodzieży gimnazjalnej
    School stress and health disorders of post-elementary school adolescents
    Autorzy:
    Supranowicz, P.
    Wysocki, M.J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/876099.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Opis:
    Celem badań było sprawdzenie wpływu stresu szkolnego na poziom zdrowia i zaburzenia zdrowotne w okresie dorastania. Dane zebrano od uczniów dziesięciu gimnazjów w Warszawie. Badania przeprowadzono w dwóch etapach, gdy młodzież uczęszczała do drugiej klasy (783 uczniów w wieku 14-15 lat) i w następnym roku, gdy ci sami uczniowie uczęszczali do trzeciej klasy (804 uczniów w wieku 15-16 lat). Cztery mierniki mierzyły ciężkość stresu szkolnego: 1) zmiana szkoły, 2) trudności w nauce, 3) brak wsparcia ze strony wychowawcy, 4) niechęć chodzenia do szkoły. Przyjęto siedem mierników poziomu zdrowia i zaburzeń zdrowotnych: 1) samoocena stanu zdrowia, 2) samopoczucie fizyczne, 3) samopoczucie psychiczne, 4) absencja chorobowa w ciągu ostatniego miesiąca, 5) częstość pozostawania w domu lub w szpitalu z powodu zaburzeń zdrowia w ciągu ostatniego roku, 6) częstość kontaktowania się z lekarzem w ciągu ostatniego roku, 7) częstość przyjmowania leków. Założono, że pierwsze trzy z nich są miernikami subiektywnymi, a dalsze cztery miernikami obiektywnymi. Analiza wykazała, że: 1) relatywnie więcej dziewcząt niż chłopców przeżywało niechęć chodzenia do szkoły, 2) uczniowie, którzy zmienili szkołę, mieli trudności w nauce, mieli negatywne relacje z wychowawcą lub odczuwali niechęć chodzenia do szkoły, w porównaniu z tymi, którzy tych problemów nie odnotowali, na ogół, niżej oceniali swoje zdrowie i samopoczucie i częściej cierpieli z powodu zaburzeń zdrowotnych, 3) subiektywne mierniki zdrowia były dużo bardziej związane ze stresem szkolnym niż mierniki obiektywne. Opracowano również sumaryczną skalę rangową stresu szkolnego.
    The aim of the study was to examine influence of school stress on level of health and health disorders in adolescence. The data were collected from students of ten post-elementary schools in Warsaw. The investigation were carried on in two stages, when adolescents attended second grade (783 students aged 14-15 years), and in the next year, when they attended third grade (804 students aged 15-16 years). Four indicators measured severity of school stress: 1) change of school, 2) difficulties in learning, 3) lack of support from teacher, 4) dislike to go to school. Seven indicators were accepted as indicators of the level of health and health disorders: 1) self-assessment of health status, 2) physical well-being, 3) psychical well-being, 4) sick absenteeism during the last month, 5) frequency of staying at home or in hospital during the last year due to health disorders, 6) frequency of being in contact with physician during the last year, 7) frequency of intake medicines. The first three of them were assumed as subjective indicators, and the further four as objective indicators. The analysis found out that: 1) relatively more girls than boys experienced dislike to go to school, 2) students, who changed school, had difficulties in learning, had negative relation with teacher or dislike to go to school, in comparison to those, who did not notice these problems, in general, lower assessed their health and well-being and more frequently suffered from health disorders, 3) subjective indicators of health were much more associated with school stress than objective indicators. Simultaneously, the summarized rank scale of school stress was elaborated.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 2
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Responsiveness to the hospital patient needs in Poland
    Autorzy:
    Gromulska, L.
    Gorynski, P.
    Supranowicz, P.
    Wysocki, M.J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877095.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    responsiveness
    patient
    hospital
    health care
    Polska
    Opis:
    ABSTRACT Background. The health system responsiveness, defined as non-medical aspect of treatment relating to the protection of the patients’ legitimate rights, is the intrinsic goal of the WHO strategy for 21st century. Objective. To describe the patients’ opinions on treatment they received in hospital, namely: admission to hospital, the role of patient in hospital treatment, course of treatment, medical workforce attitude, hospital environment, contact with family and friends, and the efficacy of hospital treatment in respect to responsiveness to patient’s needs and expectations (dignity, autonomy, confidentiality, communication, prompt attention, social support, basic amenities and choice of provider). Material and methods. The data were collected in 2012 from 998 former patients of the randomly selected 73 hospital in Poland. Results. Dignity: Over 80% of patients experienced kindness, empathy, care and gentleness, and over 90% of them had the sense of security in hospital, met with friendliness during the admission to hospital and never encountered inappropriate comments from medical staff. Autonomy: About 80% of patients accepted the active role of patients in hospital, they perceived they had influence on procedures related to hospitalization and course of treatment, and they felt medical staff responded to their requests and concerns. Over 90 % of them had opportunity to communicate their concerns to medical staff and to discuss the course of treatment. On the other hand, the explanation of the reason for the refusal to meet their requests was given to only 23 % of the patients interested. Confidentiality: 70-80 % of patients declared the respect for privacy and confidentiality during collecting the health information and during medical examinations, and were not examined in presence of other people. Nevertheless, only 23% of patients examined so were asked of their consent. Communication: About 90% of patients declared they trusted their physician, received from him explanation regarding the course of treatment and information about further treatment after discharge from hospital, but physicians devoted the time and attention to only 70% of them. Prompt attention: Over 90% of patients perceived simplicity of the formalities of admission to hospital, and short waiting for treatment and additional tests in hospital (but only 50% received explanation of reason if they waited long). Nevertheless, 10% of them % of them perceived they waited for admission to hospital too long, and over 20% for admission to a ward as long. Social support: The unlimited direct and phone contact with family and friends was declared by 96% of patients. Basic amenities: The high percentage of patients assessed positively the marking in hospital (97%) and cleanliness of linen (89%), followed by the general indoor appearance room in which patient stayed, lack of noise (70-80%), hospital meals, furniture (60-70%), availability of personal hygienic articles (50-60%), cleanliness of hospital room, toilet, showers and bathtubs, and availability of soap (40-50%). Choice of provider: Only 41% of patients declared that they had influence on choice of the hospital. Conclusion. Responsiveness of Polish hospital patient needs is similar to that of the OECD countries of the lowest health system responsiveness. Compared to the Central European countries, the responsiveness in Polish hospitals is lower than that of Czech Republic and only slightly higher of those of Slovenia, Slovakia and Hungary.
    Wprowadzenie. Wrażliwość systemu opieki zdrowotnej na potrzeby pacjenta, definiowana jako niemedyczny aspekt leczenia odnoszący się do ochrony praw należnych pacjentom, stanowi samoistny cel strategii Światowej Organizacji Zdrowia na 21-szy wiek. Cel badań. Zebranie i przedstawienie opinii pacjentów o leczeniu, które zapewniono im w szpitalu, mianowicie: przyjęcie do szpitala, rola pacjenta w czasie leczenia szpitalnego, przebieg leczenia, postawa personelu medycznego, środowisko szpitalne, kontakt z rodziną i znajomymi oraz skuteczność leczenia szpitalnego, w odniesieniu do wrażliwości na potrzeby i oczekiwania pacjenta (godność, autonomia, poufność, komunikacja, niezwłoczna pomoc, wsparcie społeczne i wybór szpitala). Materiał i metody. Dane zebrano od 998 byłych pacjentów z losowo wybranych 73 szpitali w Polsce. Wyniki. Szacunek: Ponad 80% pacjentów dostrzegało życzliwość, współczucie, troskę i delikatność, a ponad 90% miało poczucie bezpieczeństwa, spotkało się z uprzejmością podczas przyjęcia do szpitala i nie spotkało się z niewłaściwymi uwagami ze strony personelu medycznego. Autonomia: Około 80% pacjentów akceptowało aktywną rolę pacjenta w szpitalu, postrzegało, że mają wpływ na działania związane z pobytem w szpitalu i przebiegiem leczenia i reagowanie przez personel medyczny na ich prośby i wątpliwości. Ponad 90 % miało możliwość przekazywania personelowi medycznemu swoich wątpliwości i omawiać przebieg leczenia z lekarzem. Z drugiej strony, wyjaśnienie powodów odmowy spełnienia ich próśb przekazało tylko 23% zainteresowanych pacjentów. Poufność: Chociaż 70-80% pacjentów deklarowało respektowanie prywatności i poufności w czasie zbierania informacji o zdrowiu i w czasie badań medycznych, a także nie byli oni badani w obecności innych osób, jednakże o zgodę proszono tylko 23% pacjentów badanych w ten sposób. Komunikacja: Prawie 90% pacjentów odczuwało zaufanie do lekarza, otrzymywało od niego wyjaśnienia o przebiegu leczenia i informacje o dalszym leczeniu po wypisaniu ze szpitala, ale lekarz poświęcał swój czas i uwagę tylko 70% z nich. Szybka pomoc: Chociaż ponad 90% pacjentów postrzegało łatwość załatwiania formalności związanych z przyjęciem do szpitala i czas czekania na zabiegi i dodatkowe badania postrzegało jako krótki (ale jeśli długo czekali, to tylko 50% otrzymywało wyjaśnienia o przyczynie), jednakże prawie 10% czekających na przyjęcie do szpitala i ponad 20% czekających na przyjęcie na oddział postrzegało czas oczekiwania jako długi. Wsparcie społeczne: Brak ograniczeń w kontaktowaniu się z rodziną i znajomymi poprzez wizyty i rozmowy deklarowało 96% pacjentów. Podstawowe udogodnienia: Wysoki odsetek pacjentów ocenił pozytywnie oznakowania w szpitalu (97%) i czystość pościeli (89%), a w następnej kolejności: wygląd wnętrza szpitala, salę w której przebywa pacjent, brak hałasu (70-80%), posiłki, mebli (60-70%), zapewnienie papieru toaletowego, ręczników papierowych i suszarek do rąk (50-60%), czystość sali szpitalnej, toalet, pryszniców i wanien oraz dostępność mydła (40- 50%). Wybór usługodawcy: 41% pacjentów zadeklarowało, że mieli możliwość wyboru szpitala. Wnioski. Wrażliwość na potrzeby pacjentów szpitalnych w Polsce jest podobna do notowanej w państwach OECD o najniższej wrażliwości systemu zdrowia. W porównaniu do państw Europy Środkowej wrażliwość jest niższa niż w Republice Czeskiej i tylko nieco wyższa niż w Słowenii, na Słowacji i na Węgrzech.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 2
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of communication and acceptance of the patients by medical personnel
    Autorzy:
    Wloszczak-Szubzda, A.
    Jarosz, M.J.
    Goniewicz, M.
    Goniewicz, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/876146.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    patient satisfaction
    communication
    acceptance
    medical personnel
    frustration
    medical staff
    Opis:
    Background. The low level of patient satisfaction recorded in many studies and, at the same time, the level of frustration and burnout, disclosed by medics in the perception of the patient as a ‘problem’, incline to look for the causes of inadequate relationship between physician and patient. Objective. The aim of this study was to evaluate the level of acceptance of the patient by the medical personnel. The research problem was the acceptance level which was within the range of the communication skills of the nurses and doctors. Another aim was to discover the factors determining this level of acceptance. Material and Methods. Two methods were used in the research process: 1) a diagnostic survey regarding the medical, professional communication skills; 2) testing of professional self-esteem from the medical aspect. The study population consisted of a total of 1,244 respondents divided into the following groups: registered nurses and doctors (729), students of nursing and medical faculties (515). Results. The results of the research showed that in most cases the acceptance of the patient by the medical staff was ‘conditional’, which translated into the level of frustration or lack of satisfaction with their profession, and ultimately into the level of burnout. The level of patient acceptance by medical staff (unconditional acceptance), depended primarily on age, followed by their profession. However, the relationship between this acceptance and gender and work experience was statistically insignificant. Conclusions. As the method to improve this situation, the expansion of education in the field of interpersonal communication is proposed, adding issues related with both the conditional and unconditional acceptance of the patient, as well as issues regarding how to deal with the patient from the aspect of disease and the psycho-socio-spiritual area.
    Wprowadzenie. Niski poziom satysfakcji pacjenta odnotowany w wielu badaniach naukowych, jak również frustracja oraz wypalenie zawodowe wśród personelu medycznego skłania do poszukiwania przyczyn tych problemów w nieprawidłowej relacji pomiędzy pacjentem a lekarzem. Cel. Celem badań była ocena poziomu akceptacji pacjenta przez personel medyczny. Badaniem objęto poziom akceptacji, który mieścił się w zakresie umiejętności komunikacyjnych pielęgniarek i lekarzy. Celem wtórnym było odkrycie czynników determinujących ten poziom akceptacji. Materiał i metoda. W procesie badań naukowych zostały wykorzystane dwie metody: 1) badanie diagnostyczne dotyczące medycznych, zawodowych umiejętności komunikacyjnych; 2) badanie samooceny zawodowej z punktu widzenia medycznego. Badana populacja składała się z 1244 respondentów podzielonych na grupy: pielęgniarki i lekarze (729), studenci pielęgniarstwa oraz nauk o zdrowiu (515). Wyniki. Wyniki badań wykazały, że w większości przypadków akceptacja pacjenta przez personel medyczny jest „warunkowa”, co przełożyło się na poziom frustracji i brak satysfakcji z wykonywanego zawodu, a ostatecznie na poziom wypalenia zawodowego. Natomiast bezwarunkowa akceptacja pacjenta przez personel medyczny zależała przede wszystkim od wieku, a następnie zawodu pacjenta. Związek między akceptacją a płcią i doświadczeniem zawodowym był statystycznie nieistotny. Wnioski. W celu poprawy relacji interpersonalnych na linii pacjent – personel medyczny w zakresie edukacji z komunikacji interpersonalnej proponuje się dodanie do edukacji zawodowej zagadnień związanych zarówno z warunkową jak i bezwarunkowa akceptacją chorego, jak również zmianę dotyczącą sposobu postępowania z pacjentem począwszy od aspektu chorobowego aż do obszaru psycho-społeczno-duchowego.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Depresja a nadwaga i postrzegany wygląd ciała wśród młodzieży mieszkającej na terenach podmiejskich
    Depression, overweight and perceived body image among adolescents living in suburban areas
    Autorzy:
    Gebska-Kuczerowska, A.
    Wysocki, M.J.
    Supranowicz, P.
    Supranowicz, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/876964.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    choroby czlowieka
    mlodziez
    miejsce zamieszkania
    tereny podmiejskie
    depresja
    nadwaga
    akceptacja
    wyglad ciala
    Opis:
    Celem artykułu jest zbadanie związku między depresją i nadwagą wśród młodzieży mieszkającej na terenach podmiejskich oraz sprawdzenie, w jakim stopniu akceptacja wyglądu ciała może być czynnikiem pośredniczącym. Badania przeprowadzono na próbie 322 uczniów (dziewczęta – 51,2%, chłopcy – 48,8%) w wieku 16 – 19 lat uczęszczających do dwóch szkół ponadgimnazjalnych w Radzyminie. Nadwagę mierzono skalą masy ciała Body Mass Index (BMI) i zgodnie z zaleceniami WHO przyjęto następujące kategorie: BMI < 20 niedobór wagi, 20 < BMI < 25 – waga w normie, BMI > 25 – nadwaga lub otyłość. Pytanie dotyczące akceptacji wyglądu ciała zawierało cztery możliwości odpowiedzi: jestem w sam raz / nie ważę odpowiednio, ale akceptuję siebie / nie akceptuję siebie, jestem za chudy(a) / nie akceptuję siebie, jestem za gruby(a). Poziom depresji mierzono skalą depresji Becka (BDI – Beck Depression Inventory). Wbrew oczekiwaniom nasze badania wykazały związek między depresją i nadwagą jedynie w przypadku chłopców. Z kolei dziewczęta – zgodnie z oczekiwaniami – niżej akceptowały wygląd swojego ciała niż chłopcy. Ponadto znaczny odsetek dziewcząt, których masa ciała mieściła się w normie, a nawet tych, u których występował niedobór wagi, postrzegał siebie jako grube. Istnienie związku pomiędzy akceptacją wyglądu ciała a depresją stwierdzono jedynie w przypadku dziewcząt. Nasze badania wskazują na to, że brak akceptacji własnego ciała, zwłaszcza przez dziewczęta, w większym stopniu powoduje pojawienie się depresji niż rzeczywista nadwaga.
    The aim of the article is to explore the association between depression and overweight among adolescents living in suburban areas and to verify to what extend the acceptance of body image may be a mediating factor. The study was conducted on the sample of 322 students (girls – 51.2%, boys – 48.8%) aged 16 – 19 years attending two senior high schools in Radzymin. Overweight was measured by Body Mass Index (BMI) and according to WHO recommendations the following categories were established: BMI < 20 – underweight, 20 < BMI < 25 – normal weight, BMI > 25 – overweight or obese. A question about the acceptance of body image contained four possible answers: I’m okay / I do not weight properly, but I accept myself / I do not accept myself, I’m too thin / I do not accept myself, I’m to thick. Beck Depression Inventory (BDI) was used for measure the level of depression. Unexpectedly, our investigations found association between depression and overweight only for boys. In turn, the girls, as expected, lower accepted their body image than boys. Moreover, a considerable percents of girls whose weight was normal, and even those with underweight, perceived themselves as thick. The association between acceptance of body image and depression was confirmed only for girls. Our study suggests that the lack of acceptance of body image, especially by girls, to greater extend causes the appearance of depression than real overweight.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2011, 62, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Determinants of self-rated health of Warsaw inhabitants
    Uwarunkowania samooceny stanu zdrowia mieszkańców Warszawy
    Autorzy:
    Supranowicz, P.
    Wysocki, M.J.
    Car, J.
    Debska, A.
    Gebska-Kuczerowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/876719.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    self-rated health
    well-being
    health aspect
    chronic disease
    health status
    human disease
    self-assessment
    public health
    Opis:
    Wprowadzenie. Samoocena stanu zdrowia jest jednopozycyjnym miernikiem powszechnie stosowanym w celu rozpoznania zdrowia postrzeganego subiektywnie i obejmującym szeroki zakres aspektów zdrowia jednostki. Cel badań. Celem naszych badań było określenie, w jakim stopniu samoocena stanu zdrowia odzwierciedla różnice wynikające z cech demograficznych, samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, zaburzeń zdrowia, wystąpienia choroby przewlekłej i negatywnych zdarzeń życiowych w polskich warunkach społecznych i kulturowych. Materiał i metoda. Dane zebrano metodą ankiety nieadresowanej od 402 mieszkańców Warszawy. Ankieta zawierała pytania dotyczące samooceny stanu zdrowia, samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej, wystąpienia choroby przewlekłej i zetknięcia się z negatywnymi zdarzeniami życiowymi. Wyniki. Analiza wykazała, że niższa samoocena stanu zdrowia wzrastała wykładniczo wraz z wiekiem i mniej ostro wraz z niższym poziomem wykształcenia. Emeryci byli bardziej skłonni do niskiej oceny własnego zdrowia niż osoby pracujące lub studenci. Różnicy takiej nie stwierdzono w przypadku bezrobotnych. W porównaniu z respondentami pozostającymi w związku małżeńskim, samoocena stanu zdrowia respondentów rozwiedzionych lub owdowiałych była niższa. W odniesieniu do samopoczucia, samoocena stanu zdrowia obniżała się liniowo w przypadku samopoczucia fizycznego, a w przypadku samopoczucia społecznego, a zwłaszcza samopoczucia psychicznego różnice były znaczące, ale bardziej złożone. Hospitalizacja, zwłaszcza wielokrotna, silnie determinowała niską samoocenę tanu zdrowia, zależność między samooceną stanu zdrowia a absencją chorobową lub częstością kontaktowania się z lekarzem była słaba. Choroby przewlekłe znacznie zwiększały ryzyko niskiej samooceny stanu zdrowia, a ich współwystępowanie zwiększało ryzyko w sposób wykładniczy. Chorzy na choroby nowotworowe byli tą grupą, której ryzyko parokrotnie przewyższało ryzyko odnotowane dla innych chorób przewlekłych. Jeśli chodzi o negatywne zdarzenia życiowe, to jedynie doznanie przemocy i trudności finansowe powodowały niską samoocenę stanu zdrowia. Wnioski. Wyniki naszych badań potwierdziły użyteczność samooceny stanu zdrowia do badań w zakresie zdrowia publicznego.
    Background. Self-rated health is a one-point measure commonly used for recognising subjectively perceived health and covering a wide range of individual’s health aspects. Objective. The aim of our study was to examine the extent to which self-rated health reflects the differences due to demographic characteristics, physical, psychical and social well-being, health disorders, occurrence of chronic disease and negative life events in Polish social and cultural conditions. Material and method. Data were collected by non-addressed questionnaire methods from 402 Warsaw inhabitants. The questionnaire contained the questions concerning self-rated health, physical, psychical and social well-being, the use of health care services, occurrence of chronic disease and contact with negative life events. Results. The analysis showed that worse self-rated health increased exponentially with age and less sharply with lower level of education. Pensioners were more likely to assess their own health worse then employed or students. Such difference was not found for unemployed. Compared to married, the self-rated health of divorced or widowed respondents was lower. Gender does not differentiate self-rated health. In regard to well-being, self-rated health linearly decreased for physical well-being, for social and, especially, for psychical well-being the differences were significant, but more complicated. Hospitalisation, especially repeated, strongly determined worse self-rated health. In contrast, relationship between self-rated health and sickness absence or frequency of contact with physician were lower. Chronic diseases substantially increased the risk of poorer self-rated health, and their co-morbidity increased the risk exponentially. The patients with cancer were the group, in which the risk several times exceeded that reported for the patients of other diseases. Regarding negative life events, only experience with violence and financial difficulties were resulted in worse self-rated health. Conclusions. Our findings confirmed the usefulness of self-rated health for public health research.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Determining the use of health care services by obese inhabitants of Warsaw. A prliminary study
    Autorzy:
    Supranowicz, P.
    Wysocki, M.J.
    Car, J.
    Debska, A.
    Gebska-Kuczerowska, A.
    Gromulska, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/874801.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    overweight
    obesity
    inhabitant
    Warsaw city
    health care institution
    health care standard
    care quality
    health care
    Opis:
    Background. The excessive use of health care services by obese people constitutes a serious financial burden to all highly developed countries. As yet however, this has not been recognised to be a problem in Poland. Objective. To provide a preliminary analysis of Warsaw inhabitants in their use of and quality of received health care by comparing obese subjects with those of normal weight. Materials and methods. Study subjects were fifty three obese (BMI>30) and one hundred eighty one normal weight (18.5
    Wprowadzenie. Częstsze korzystanie przez osoby otyłe z usług opieki zdrowotnej stwarza poważne koszty we wszystkich wysoko rozwiniętych państwach. W Polsce problem ten nie został dotychczas rozpoznany. Cel badań. Przedstawiona praca ma na celu dokonanie wstępnej analizy korzystania z opieki zdrowotnej i oceny jej jakości przez otyłych mieszkańców Warszawy w porównaniu do osób ważących prawidłowo. Materiał i metody. Do analizy włączono 53 otyłych (BMI>30) i 181 prawidłowo ważących (18,5
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 1
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The risk of overweight and obesity in chronic diseases among Warsaw inhabitants measured by self-reported method
    Autorzy:
    Supranowicz, P.
    Wysocki, M.J.
    Car, J.
    Debska, A.
    Gebska-Kuczerowska, A.
    Gromulska, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877894.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    disease risk
    human disease
    overweight
    obesity
    chronic disease
    Warsaw city
    inhabitant
    Opis:
    Background. Obesity is well known cause of various diseases. However, there are only a few studies which enable to compare directly the magnitude of risk in different groups of chronic diseases. Objectives. The aim of presented paper was to identify a magnitude of the risk of chronic diseases attributable to overweight and obesity on the basis of data on weight and height self-reported by respondents. Material and methods. The survey was conducted among 402 Warsaw inhabitants selected by non-random method. Overweight and obesity was measured by Body Mass Index (BMI) on the basis of the data of weight and height reported by respondents. According to WHO criteria the normal weight is defined as BMI 18.5 - 24.9 kg/m2, overweight as BMI 25.0 - 29.9 kg/m2, and obesity as BMI 30 kg/m2 or more. The following groups of chronic diseases were included: cancer, diabetes and other endocrine diseases, mental disorders, cardiovascular diseases, respiratory diseases, digestive diseases, arthritis and allergy disorder. Results. Obesity measured by self-reported method was recognised as significant risk factor for diabetes (OR=9.6, Cl: 2.0152.8), respiratory diseases (OR=10.6, Cl: 3,0-333,7), cardiovascular diseases (OR=5.2, Cl: 1.9-108.3), arthritis (OR=6.3, Cl: 2.4-266.7), digestive diseases (OR=3,8, Cl: 1.3-83.6) and mental disorders (OR=5.8, Cl: 1.5-29.1), while overweight significantly increased the risk of diabetes (OR=4.4, Cl: 1.2-10.8), respiratory diseases (OR=3.2, Cl: 1.4-22.2), cardiovas- culardiseases (OR=2.9, Cl: 1.2-6.4) andarthritis (OR=3.0, Cl: 1.1-9.6) Conclusions. Our findings showed that data on weight and height collected by survey method provide some information about the magnitude of the risk regarding particular groups of diseases attributable to overweight and obesity, nevertheless, underestimation ofBMI calculated in this way should be taken into account.
    Wprowadzenie. Otyłość jest dobrze poznaną przyczyną różnych chorób. Jednakże istnieje jedynie niewiele badań, które umożliwiają bezpośrednie porównanie wielkości ryzyka w różnych grupach chorób przewlekłych. Cel. Celem niniejszych badań było określenie wielkości ryzyka wystąpienia chorób przewlekłych, które można przypisać nadwadze i otyłości na podstawie danych o masie ciała i wzroście określonych przez respondentów. Materiał i metody. Badania ankietowe przeprowadzono wśród 402 mieszkańców Warszawy wybranych metodą nielosową. Nadwagę i otyłość mierzono za pomocą wskaźnika Body Mass Index (BMI) w oparciu o dane o wadze i wzroście podane przez respondentów. Zgodnie z kryteriami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) prawidłową masę ciała określono jako BMI 18.5 - 24.9 kg/m2, nadwagę jako BMI 25.0 - 29.9 kg/m2, a otyłość jako BMI 30 kg/m2 lub więcej. Włączono następujące grupy chorób przewlekłych: cukrzyca i inne choroby przemiany materii, choroby nowotworowe, układu krążenia, układu oddechowego, układu trawiennego, reumatyczne, zaburzenia psychiczne i alergiczne. Wyniki. Otyłość określona na podstawie pomiarów dokonanych przez samych respondentów rozpoznano jako istotny czynnik ryzyka cukrzycy (OR=9.6, CI: 2.0-152.8), chorób układu oddechowego (OR=10.6, CI: 3.0-333.7), chorób układu krążenia (OR=5.2, CI: 1.9-108.3), chorób reumatycznych (OR=6.3, CI: 2.4-266.7), chorób układu trawiennego (OR=3.8, CI: 1.3-83.6) i zaburzeń psychicznych (OR=5.8, CI: 1.5-29.1). Nadwaga znacząco zwiększała ryzyko cukrzycy (OR=4.4, CI: 1.2-10.8), chorób układu oddechowego (OR=3.2, CI: 1.4-22.2), chorób układu krążenia (OR=2.9, CI: 1.2-6.4) i chorób reumatycznych(OR=3.0, CI: 1.1-9.6). Wnioski. Wyniki niniejszych badań pokazały, że dane o wadze i wzroście zebrane metodą ankietową mogą w pewnym stopniu dostarczyć informacji o wielkości ryzyka, jakie można przypisać nadwadze i otyłości, niemniej jednak należy uwzględnić niedoszacowanie BMI obliczonego w ten sposób.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of changes in cancer health care system in Poland since the socio-economic transformation in 1989
    Autorzy:
    Dudek-Godeau, D.
    Kieszkowska-Grudny, A.
    Kwiatkowska, K.
    Bogusz, J.
    Wysocki, M.J.
    Bielska-Lasota, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/873636.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    change analysis
    human disease
    cancer
    health care system
    Polska
    socioeconomic transformation
    oncology
    CanCon network
    Comprehensive Cancer Centres Network
    Opis:
    Background. The transformation period in Poland is associated with a set of factors seen as ‘socio-economic stress’, which unfavourably influenced cancer treatment and slowed down the progress of the Polish cancer care in the 90’s. These outcomes in many aspects of cancer care may be experienced till today. The results of the international EUROCARE and CONCORD studies based on European data prove evidence that there is a substantial potential for improvement of low 5-year survival rates in Poland. Since high survivals are related to notably efficient health care system, therefore, to improve organization and treatment methods seems to be one of the most important directions of change in the Polish health care system. Till today, cancer care in Poland is based on a network outlined by Professor Koszarowski in the middle of the last century, and is a solid foundation for the contemporary project of the Comprehensive Cancer Care Network (CCCN) proposed in the frame of CanCon Project. Objective. Analysis of the structure of health care system and the changes introduced within the network of oncology in Poland since the beginning of the post-commuinist socio-economic transformation in 1989. Materials and Methods. This study was conducted based on the CanCon methods aimed at reviewing specialist literature and collecting meaningful experiences of European countries in cancer care, including the main legal regulations. Results. The analysis provided evidence that the political situation and the economic crisis of the Transformation period disintegrated the cancer care and resulted in low 5-year survival rates. A step forward in increasing efficiency of the cancer treatment care was a proposal of the ’Quick Oncological Therapy’ together with one more attempt to organize a CCCN. With this paper the Authors contribute to the CanCon Project by exploration, analysis and discussion of the cancer network in Poland as an example of existing net-like structures in Europe as well as by preparation of guidelines for constructing a contemporary CCCN. Conclusions. (1) ‘Socio-economic’ stress adversely affected the efficiency of oncological treatment, both by reducing safety and slowing down the development of modern oncology. (2) Changing the current system into the contemporary form - CCCN could be an important step forward to optimise the oncological health care in Poland. (3) Introduction of the mandatory monitoring of organizational changes with the use of health standardized indicators could allow for the assessment of the effectiveness of implemented solutions and their impact on better prognosis for cancer patients. (4) Optimising the organization of the health care system is possible only by implementing necessary legislative corrections.
    Wprowadzenie. Okres Transformacji w Polsce wiąże się z wieloma czynnikami postrzeganymi jako „stres społeczno- -gospodarczy”, które niekorzystnie wpłynęły na efekty leczenia nowotworów oraz spowolniły postęp w polskim lecznictwie onkologicznym w latach ‚90, co w wielu jego aspektach jest odczuwane do dziś. Wyniki międzynarodowych badań EUROCARE i CONCORD dowodzą, że wskaźniki 5-letnich przeżyć w Polsce mogą być znacząco wyższe. Wysokie wskaźniki 5-letnich przeżyć zależą od efektywnego systemu ochrony zdrowia, dlatego, poprawa organizacji i leczenia nowotworów, jest jednym z najważniejszych kierunków zmian w polskim systemie opieki zdrowotnej. System opieki onkologicznej w Polsce jest oparty na modelu sieci onkologicznej, której budowę w połowie ubiegłego stulecia rozpoczął Profesor Koszarowski. Stanowi on nadal solidny fundament do rozwoju nowoczesnej koncepcji sieci wielodyscyplinarnych centrów onkologii (ang. Comprehensive Cancer Care Network - CCCN) zaproponowanej w ramach projektu CanCon. Cel. Analiza struktury lecznictwa i zachodzących zmian w ramach sieci onkologicznej w Polsce po rozpoczęciu w 1989 postkomunistycznej transformacji społeczno-ekonomicznej po 1989 roku. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone w oparciu o metody przyjęte przez CanCon, tj. przegląd literatury specjalistycznej i analizę doświadczeń krajów europejskich w zakresie opieki onkologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem polskich regulacji prawnych. Wyniki. Analiza wykazała, że sytuacja polityczna i kryzys gospodarczy w okresie Transformacji przyczyniły się do dezintegracji leczenia onkologicznego, a w efekcie złych wskaźników 5-letnich przeżyć. Analiza ta stanowi wkład Autorów do projektu CanCon poprzez analizę i omówienie sieci onkologicznej w Polsce, jako przykładu istniejących „podobnych do sieci” struktur lecznictwa w Europie. Zostanie ona wykorzystana przy opracowaniu wytycznych dotyczących współczesnej koncepcji CCCN. Postępem w zakresie organizacji leczenia onkologicznego w Polsce jest wdrożenie tzw. „Szybkiej Terapii Onkologicznej” oraz ponowna próba zorganizowania lecznictwa onkologicznego w ramach CCCN. Wnioski. (1) Stres społeczno-gospodarczy niekorzystnie wpływa na rokowanie u chorych na raka, zarówno poprzez obniżenie poczucia bezpieczeństwa socjalnego, jak i spowolnienie rozwoju nowoczesnej onkologii. (2) Zmiana obecnego systemu w nowoczesną formę - CCCN byłaby istotnym krokiem w stronę optymalizacji lecznictwa onkologicznego w Polsce. (3) Wprowadzenie obowiązku monitorowania zmian organizacyjnych, przy użyciu standaryzowanych wskaźników zdrowotnych w lecznictwie onkologicznym pozwoliłoby na ocenę skuteczności zastosowanych rozwiązań i ich wpływu na poprawę rokowania u pacjentów chorych na raka. (4) Optymalizacja organizacji systemu opieki zdrowotnej nie jest możliwa bez wprowadzenia koniecznych zmian legislacyjnych.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies