Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "relacje państwo-kościół" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zasada poszanowania niezależności i autonomii państwa i Kościoła katolickiego oraz współdziałania dla dobra człowieka i dobra wspólnego. Geneza i znaczenie art. 1 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Polską 1993-1998
The Principle of Respect for Independence and Autonomy of the State and the Catholic Church and of Cooperation for Both the Individual and Common Good. The Genesis and Significance of Article 1 of the Concordat of 1993–1998 Between the Holy See and Poland
Autorzy:
Krukowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772415.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
State-Church relations
international agreement
constitution
law
mediation
recognition of civil effects
relacje Państwo–Kościół
umowa międzynarodowa
konstytucja
prawo
mediacja
uznanie skutków cywilnych
Opis:
Przedmiot rozważań dotyczy genezy i interpretacji podstawowej zasady relacji między Państwem a Kościołem katolickim, proklamowanej w art. 1 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską w latach 1993-1998 i potwierdzonej w art. 25 ust. 3 Konstytucji RP z 1997 r. Całość rozważań obejmuje dwie części. W pierwszej części ukazana jest geneza zasady poszanowania niezależności i autonomii Państwa i Kościoła katolickiego, każdego w swojej dziedzinie, oraz ich współdziałania dla dobra wspólnego. Autor stwierdził, że chrześcijaństwo wniosło do kultury ogólnoludzkiej oryginalny paradygmat dualizmu religijno-politycznego – przeciwstawny do panującego w świecie antycznym monizmu religijno-politycznego – i przedstawił kształtowanie się znaczenia tej zasady w epoce konstantyńskiej (od cesarza Konstantyna Wielkiego do Soboru Watykańskiego II). Druga część obejmuje: interpretację proklamowanej w art. 1 Konkordatu podstawowej zasady relacji między Państwem polskim i Kościołem katolickim w Polsce, jej uszczegółowienie w kolejnych artykułach Konkordatu w formie wzajemnych zobowiązań i uprawnień Państwa i Kościoła katolickiego oraz jej recepcję w art. 25 ust. 3 Konstytucji RP z 1998 r. w odniesieniu do wszystkich Kościołów i innych związków wyznaniowych, mających uregulowaną sytuację prawną. W zakończeniu autor stwierdza, że na podstawie przywołanych regulacji Polska jest państwem świeckim, opartym na zasadzie separacji przyjaznej i skoordynowanej.
The considerations concern the genesis and interpretation of the fundamental principle of the relationship between the State and the Catholic Church, proclaimed in Article 1 of the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland in 1993–1998 and confirmed in Article 25 (3) of the Polish Constitution of 1997. The first part of the study presents the genesis of the principle of respect for independence and autonomy of the State and the Catholic Church, each in its own sphere, and their cooperation for the common good. It is claimed that Christianity contributed to the culture of whole humanity an original paradigm of religious-political dualism – at odds with the religious-political monism prevailing in the ancient world – and presented the formation of the meaning of this principle in the Constantinian era (from Constantine the Great to the Second Vatican Council). The second part includes: an interpretation of the basic principle of the relation between the Polish State and the Catholic Church in Poland proclaimed in Article 1 of the Concordat, its elaboration in the subsequent articles of the Concordat in the form of mutual obligations and rights of the State and the Catholic Church, and its reception in Article 25 (3) of the Constitution of the Republic of Poland of 1998 with respect to all Churches and other religious associations whose legal situation has been regulated. In the concluding section, the author states that on the basis of the cited regulations Poland is a secular state, based on the principle of friendly and coordinated separation.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 4; 83-108
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Contribution of Bishops from the Communist States to the Doctrine of the Second Vatican Council in Respect of Church–State Relations
Wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat relacji Kościół–Państwo
Autorzy:
Słowikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754330.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Communism
Church-State Relations
the Second Vatican Council
komunizm
relacje Kościół-państwo
Sobór Watykański II
Opis:
Problematyka relacji Kościół–Państwo zawsze należała do delikatnych i skomplikowanych grup zagadnień. Na ich rangę i złożoność wskazuje chociażby fakt, że podczas pogłębiania i rozwijania współczesnej doktryny o społeczności kościelnej i wspólnocie politycznej przez Sobór Watykański II, pierwotnie nie przewidywano oddzielnego dokumentu regulującego to zagadnienie. Jednakże w efekcie umiejscowiono je w dwóch: deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae i w konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W artykule przedstawiony został wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Vaticanum II na temat relacji Kościół–Państwo. Ograniczenie wypracowywania zasad tych relacji przez Sobór Watykański II do wystąpień i pisemnych uwag (animadversiones) jedynie biskupów-przedstawicieli z bloku Państw komunistycznych jest dla badanego zagadnienia celowe i istotne. W Państwach, w których panował ustrój oparty na reżimie totalitarnym, eliminowano jakiekolwiek pierwiastki religijne z życia społecznego, a walka z Kościołem stanowiła program władz państwowych. Dlatego biskupi na co dzień pełniący posługę kościelną w Państwach komunistycznych, dzięki własnemu doświadczeniu, mieli obowiązek unaocznić pozostałym biskupom świata rzeczywiste problemy, z jakimi Kościół powinien się zmierzyć. Swoim zaangażowaniem i głosem wpisali się w założenia Soboru realizowane pod hasłem aggiornamento, wskazując na uwspółcześnienie, odnowienie i dostosowanie działalności Kościoła do zmian, jakie dokonały się we współczesnym świecie. Efektem pracy biskupów z bloku Państw komunistycznych stało się m.in.: wyakcentowanie godności osoby ludzkiej, jako źródła wolności religijnej i przysługiwania wolności religijnej każdemu człowiekowi; określenie, że wolność ta oznacza również wolność człowieka od przymusu do działań sprzecznych z jego sumieniem; podkreślenie prawa rodziców do wychowywania dzieci w wierze; dostrzeżenie pluralizmu światopoglądowego i społeczności pluralistycznej, dla której należy stworzyć model relacji z Kościołem; uwzględnienie wzajemnej niezależności Kościoła i wspólnoty politycznej oraz konieczności ich współdziałania; wskazanie, że chrześcijanie mają swoje obowiązki jako członkowie Kościoła i obywatele Państwa.
The relations between the Church and the State have always been a delicate and complex issue. Its importance and complexity is reflected by the fact that while the Vatican II was improving and developing its modern doctrine on the ecclesiastical and the political community, no separate document to address this issue was being projected. However, ultimately two such documents were created: the Declaration on Religious Freedom Dignitatis Humanae and the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et spes. The article presents the contribution of bishops from the Communist Bloc states to the teaching of Vatican II regarding Church–State relations. When addressing these relations, the Council limited itself to having speeches and written remarks (animadversiones) delivered only by the bishopsrepresentatives of the Communist Bloc, and this perspective has relevance for the presented study. In those states where a system based on a totalitarian regime was in use, any traces of religious life would be eliminated from social life, and combating the Church was a priory for the state authorities. For this reason, the bishops who exercised their daily ministry in communist countries, were supposed to show to make other bishops aware of the real problems facing the Church, using their own experience. Their involvement and voice were consistent with the assumptions of the Council, which were realised as part of aggiornamento, highlighting the modernisation, revival and adjustment of the Church’s activity to changes taking place in the modern world. The outcomes of these bishops’ efforts were, among others: the affirmation of human dignity as the source of religious freedom, which was reserved to every human being, the observation that this freedom is our freedom from coercion to do things contrary with our conscience, the highlighting of parents’ right to educate their children in the faith, the recognition of the pluralism of world views as well as pluralistic society, which requires a model of its relations with the Church, the consideration of mutual independence of the Church and the political community and the need for cooperation, and the observation that Christians have duties both as Church members and citizens of the State.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 4; 173-199
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies