Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diocesan bishop" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Requirements for the Provision of the Office of Pastor Under the Current Polish Synodal Legislation
    Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym
    Autorzy:
    Wnuk, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804614.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diocesan bishop
    pastor
    candidate for the office
    diocesan synod
    provision of the office
    Opis:
    In the provision of the office of the pastor, norms of universal law and particular law must be observed. In canons 521 §§2–3, 522, 527 §§2–3, and 538 §1, the code legislator refers to regulations applicable in particular Churches. The legislation of Polish synods clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of pastor. They pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities associated with these acts. Provisions of universal law were replicated or paraphrased in the majority of the synodal regulations. However, innovative directives concerning diocesan bishops or requirements for candidates for the office of pastor are spelled out in some of them. Typically, these would be the completion of a special formation course and passing of an examination for pastors. For a provision to be valid, the office must be vacant. The reasons for the loss of office also are defined in the law of synods. Also, reasons due to the age of pastors are regulated. Only some synods require a written form of the act entrusting the office of pastor.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 149-170
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym
    Requirements for the Office of Pastor in Contemporary Law of Polish Synods
    Autorzy:
    Wnuk, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804734.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diocesan bishop
    pastor
    candidate for the office
    diocesan synod
    entrusting of the office
    Opis:
    Przy dokonywaniu prowizji na urząd proboszcza należy zachować przepisy powszechnego prawa kanonicznego i partykularnego. Ustawodawca kodeksowy w kan. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 odsyła do regulacji obowiązujących w Kościołach partykularnych. W polskim ustawodawstwie synodalnym doprecyzowano wymogi dotyczące aktu administracyjnego związanego z powierzeniem urzędu proboszcza. Dotyczą one władzy kościelnej, kandydata na proboszcza, powierzanego urzędu oraz formy, jaką należy zachować przy tym akcie. W większości uchwał synodalnych dokonano powielenia lub parafrazy przepisów prawa powszechnego. W niektórych jednak zawarto innowacyjne dyspozycje dotyczące biskupa diecezjalnego czy wymogów stawianych kandydatom na proboszczów. W większości jest to ukończenie przez tych kandydatów odpowiedniej formacji i zdanie „egzaminu proboszczowskiego”. Do ważności prowizji konieczny jest wakans powierzanego urzędu. W ustawodawstwie synodalnym również określono przyczyny utraty urzędu. Ponadto wśród przyczyn w szerokim zakresie uregulowano złożenie rezygnacji przez proboszczów, którzy osiągnęli odpowiedni wiek. Jedynie kilka synodów wskazało na zachowanie formy pisemnej przy powierzeniu urzędu proboszcza.
    In the provision of the office of the pastor norms of universal law and particular law must be observed. The legislator in can. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 refers to regulations being in force in particular Churches. In the law of Polish synods were clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of the pastor. There are pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities of these acts. Universal law was manifolded or paraphrased in the most of regulations of synods. However, innovative directives about the diocesan bishop or requirements for candidates for the office of the pastor are set in some of them. Typically it is finishing by these candidates a special formation and passing “the examination for pastors”. For validity of the provision it is necessary for the office to be vacant. Reasons of loss of office also are defined in the law of synods. Moreover, among causes in broad range submitting resignation by pastors who have completed appropriate age is regulated. Only a few synods writing form of entrusting of the office of the pastor is emphasized.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 171-193
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stages in Canonical Provision of the Office of Pastor under the Current Polish Synodal Legislation
    Autorzy:
    Wnuk, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803115.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    designation of person
    conferral of title
    assumption of office
    diocesan bishop
    pastor
    Opis:
    According to Polish synodal legislation, similarly to the Code of Canon Law, the provision of the office of pastor consists of three stages: 1) designation of a person, 2) conferral of the title, and 3) taking possession of the office. In accordance with both universal and particular law, the provision may be free or dependent. The diocesan bishop confers the office freely (cc. 523–525). In the case of a dependent provision, however, another competent ecclesiastical authority nominates a candidate, and the diocesan bishop only confers the title to the office (c. 525; 682, §1). According to legislators of particular law, the conferral of a legal title to an office should take place by a nomination decree. The decree should meet the requirements of a singular administrative act (cc. 48–57). The placement in the possession of a parish by the local ordinary or his delegate and the assumption of the office by a pastor is the final stage of the provision. Under particular law, two aspects of this act are distinguished: the legal aspect (the drawing up and signing of a handover protocol by the pastor and other competent bodies), and the liturgical one (solemn entry of a new pastor into the parish church according to the ritual of a specific particular Church). Legislators of particular law also places the presbyter who has been promoted to the office of pastor under an obligation to make a profession of faith (c. 833, 6°) and take the oath of fidelity, according to the formulas approved by the Holy See.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 1; 119-135
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompetencje biskupa diecezjalnego w zakresie posługi słowa Bożego według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r.
    Competences of the Diocesan Bishop in his Divine Word Ministry According to the Code of Canon Law of 1983
    Autorzy:
    Boryc, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807310.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    biskup diecezjalny
    kompetencje
    nauczanie katechetyczne
    zadanie nauczania
    słowo Boże
    diocesan bishop
    competences
    the Word of God
    catechetics
    ministry
    Opis:
    The article offers an answer to the question as to what competences are granted by the Code of Canon Law (1983) to the diocesan bishop for his Divine Word ministry. The legislator directs the bishop to fulfil this ministry personally and also to moderate and oversee its fulfilment by other thus entitled persons. The diocesan bishop, being the chief preacher of the Word of God in the diocese entrusted to his care, must remember that he is expected to undergo a constant spiritual and intellectual formation because he is to safeguard the heritage of Faith and Tradition. Hence, he will be able to guard himself against promoting views which do not reflect the teaching of the Church. The prerequisite for maintaining the bishop’s authority deriving from his episcopal anointment is that he remain in ties of unity and obedience to the Pontiff of Rome and the College of Bishops. The authenticity of his testimony, on the other hand, will add credibility to his authority. He can fulfil his ministry at any location in the world unless he is expressly forbidden to do so by the Ordinary of the place due to a serious cause. In comparison with the Code of 1917, this is a major change. Formerly, such privilege was restricted only to cardinals. With regard to his colleagues in his Divine Word ministry, the diocesan bishop is obliged by the law to take care of their formation and growth. He is entitled to revoke the mandate of those who teach content that disagrees with the Magisterium. In terms of catechetics, he has necessary competences to lay down norms that further expand on the Universal Law but keep within it. Of particular note to the bishop are the media, especially those who are responsible for dissemination of the Catholic doctrine.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 291-307
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompetencje legislacyjne biskupa diecezjalnego w zakresie munus sanctificandi
    Legislative Competence of the Diocesan Bishop in Munus Sanctificandi
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807718.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    biskup diecezjalny
    munus sanctificandi
    ustawodawstwo
    liturgia
    sakramenty
    pozasakramentalne akty kultu Bożego
    diocesan bishop
    legislation
    liturgy
    Sacraments
    extrasacramental
    acts of God’s cult
    Opis:
    The article attempts to present the issue of legal possibilities concerning munus sanctificandi, granted to diocesan bishops by the Code of Canon Law of 1983. Sanctification is one of the main tasks diocesan bishops are faced with. The Code, then, declares that “the bishops in the first place exercise the sanctifying function; they are the high priests, the principal dispensers of the mysteries of God, and the directors, promoters, and guardians of the entire liturgical life in the Church entrusted to them” (Canon 835 § 1). The brief introduction to the first part is followed by a description of the areas of the sanctifying function of the Church – areas which the diocesan bishop is obliged to regulate. The considerations in this article focus on the following issues (to be canonically regulated by the diocesan): regulations in liturgy matters, appropriate celebration and admission to the Sacraments, liturgic functions of the laity, communicatio in sacris), Holy Sacraments, extrasacramental acts of God’s cult, as well as holy places and festivals. The above legislative competences can be realized both at a synod and elsewhere.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 1; 187-208
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walor prawny opinii zespołu proboszczów konsultorów w procedurze usunięcia proboszcza
    The Legal Value of the Opinion of the Group of Parish Priests in the Proceeding of Removal of Parish Priests
    Autorzy:
    Kaczor, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1771264.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    urząd proboszcza
    rada kapłańska
    biskup diecezjalny
    procedura administracyjna
    usunięcie
    the office of parish priest
    the presbyteral council
    the diocesan bishop
    administrative
    procedure
    removal from office
    Opis:
    Zgodnie z procedurą kodeksową usunięcia proboszcza wymagane jest zasięgnięcie opinii zespołu proboszczów konsultorów przez biskupa diecezjalnego. Co do obligatoryjności tegoż organu panują różne opinie. W podejmowaniu działania udział biorą tylko niektórzy członkowie tego gremium, którzy indywidualnie i samodzielnie ustosunkowują się do sprawy przedstawionej przez biskupa. Zespół proboszczów konsultorów jest organem kolektywnym. Biskup nie jest związany opinią konsultorów, jednak nie powinien postępować wbrew niej, chyba, że ma pewność co do zaistnienia przyczyny usunięcia proboszcza. Może narazić się w takim wypadku na niegodziwość czynności prawnych, a co za tym idzie, na obowiązek naprawienia szkody powstałej w wyniku wydania takiego aktu prawnego. Etap zasięgnięcia opinii dwóch proboszczów konsultorów stanowi jedną z gwarancji zachowania zasady bezstronności oraz równego traktowania strony.
    In accordance with the code procedure for the removal of a parish priest, the diocesan bishop must take advice of the group of parish priests. There are different opinions about necessity of this consultative group. Only some members of this group take part in giving his advice to the matter which was presented by the bishop. The group of parish priests is a collective body. The diocesan bishop is not obliged to accept their opinion, nonetheless he cannot act contrary to it, unless he is sure of reasons for the removal of the parish priest from his office. In such a case, he may cause the illicit of the legal act, consequently he will be obliged to repair the damage inflicted which arose as a result of issuing such a legal act. The stage of seeking the opinion of two parish priests is one of the guarantees of maintaining the principle of impartiality and equal treatment of the party.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 183-196
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy biskup diecezjalny może wpływać na decyzje swego sądu? Refleksje na kanwie wypowiedzi papieża Franciszka do Trybunału Roty Rzymskiej z 29 stycznia 2021 r.
    Can a Diocesan Bishop Influence the Decisions of his Diocesan Tribunal? Reflections on the Pope Francis’ Statement to the Roman Rota on January 29, 2021
    Autorzy:
    Majer, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1773652.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół katolicki
    Rota Rzymska
    biskup diecezjalny
    sądownictwo kościelne
    wikariusz sądowy
    stwierdzenie nieważności małżeństwa
    niezawisłość sędziowska
    Mitis Iudex Dominus Iesus
    Catholic Church
    Roman Rota
    diocesan bishop
    Ecclesiastical judicature
    the judicial
    vicar
    judicial independence
    Opis:
    Inspiracją do napisania artykułu była wypowiedź papieża Franciszka, w której zachęcał biskupa, niezgadzającego się z decyzją własnego trybunału diecezjalnego, do samodzielnego osądzenia sprawy. Analizowane są następujące zagadnienia: władza sądownicza biskupa diecezjalnego, wezwanie papieża Franciszka do osobistego rozpoznawania spraw sądowych przez biskupa, potestas vicaria wikariusza sądowego (oficjała) i jego niezależność od biskupa w sądzeniu spraw. Troska biskupa diecezjalnego o poprawne sprawowanie sprawiedliwości, zgodnie z prawem i Magisterium Kościoła, nie może polegać na interweniowaniu w konkretnych sprawach, ale wyraża się w szeroko rozumianej trosce biskupa o sąd diecezjalny, przede wszystkim zaś w obsadzaniu urzędów sądowych kompetentnymi osobami, którym biskup winien zapewnić warunki do rzetelnego sprawowania posługi sądowniczej.
    This paper was inspired by the Pope Francis’ statement in which he encouraged a bishop who disagreed with the decision of his own diocesan tribunal to judge the case himself. The following issues are analyzed in the paper: 1) the judicial power of the diocesan bishop, 2) the Pope Francis’ call for the bishop to personally judge, and 3) the potestas vicaria of a judicial vicar (offcialis) and his independence from the bishop in judging. The concern of a diocesan bishop for the proper administration of justice, in accordance with the law and the Magisterium of the Church, cannot consist in intervening in specific cases, but it should be expressed in a bishop’s concern for the diocesan tribunal in the broadest sense of the term, especially in the filling of judicial offices with competent persons to whom a bishop should provide with conditions for the reliable exercise of judicial ministry.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 2; 167-197
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gwarancja sprawiedliwości oraz reforma procesu małżeńskiego widziana przez pryzmat konieczności jego przyśpieszenia i ułatwienia wiernym kontaktu z trybunałem; przygotowanie pracowników i odpowiedzialność biskupa
    The Guarantee of Justice and Reform of the Process of Marriage as seen Through the Prism of Necessity its Acceleration and Facility the Faithful. The Contact with a Tribunal; Preparation of Employees and the Responsibility of the Bishop
    Autorzy:
    Malecha, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806760.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    snellimento del processo
    accesso al tribunale
    preparazione dei ministri
    responsabilità del vescovo diocesano
    garanzia della giustizia
    riforma del processo matrimoniale
    misericordia
    verità
    przyspieszenie procesu
    dostęp do trybunału
    przygotowanie pracow-ników
    odpowiedzialność biskupa diecezjalnego
    gwarancja sprawiedliwości
    reforma procesu małżeńskiego
    miłosierdzie
    prawda
    acceleration of the process
    access to the tribunal
    preparation of em-ployees
    responsibility of the diocesan bishop
    guarantee of justice
    reform of the matri-monial process
    mercy
    truth
    Opis:
    Artykuł dotyczy zagadnienia odnoszącego się do konieczności uczynienia bardziej sprawnym, bardziej dostępnym i możliwie zupełnie bezpłatnym procesem prowadzącym do deklaracji nieważności małżeństwa, a także przygotowania pracowników wymiaru sprawiedliwości i o odpowiedzialności biskupa diecezjalnego. Na wstępie zostały przedstawione propozycje Relatio Synodi (nn. 48 i 49) odnośnie do wspomnianej problematyki. Są one skonfrontowane z nowościami wprowadzonymi do procesu kanonicznego dla spraw o orzeczenie nieważności małżeństwa, wprowadzonymi przez papieża Franciszka w podpisanych 15 sierpnia i opublikowanych 8 września 2015 r. motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus i Mitis et misericors Iesus. W opracowaniu przeanalizowana została recepcja w przywołanych dokumentach reformy papieża Franciszka propozycji zawartych w dokumencie końcowym Relatio Synodi Nadzwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów z października 2014 r. Z przeprowadzonej analizy wynika, że została podtrzymana jako zasadnicza zasada, która zakłada stwierdzenie prawdy obiektywnej dotyczącej ważności węzła. Z tej szczególnej racji miłosierdzie nie może nigdy nie pomijać prawdy. Kolejno są wskazywane różne możliwości (często niewykorzystane), które oferowały przepisy dotychczas obowiązujące, które czyniły procedury dotyczące badania nieważności małżeństwa bardziej dostępniejszymi i sprawnymi, oraz omawiana jest kwestia dotycząca kosztów sądowych i bezpłatnej pomocy. Ta sama problematyka jest następnie analizowana i przedstawiana w świetle nowych przepisów. Z kolei autor zatrzymuje się na zagadnieniu przygotowania pracowników, duchownych i świeckich ze wskazaniem na zadania i odpowiedzialność biskupa diecezjalnego. Na zakończenie autor próbuje dostarczyć odpowiedź na pytanie, w jaki sposób nowe przepisy gwarantują przestrzeganie sprawiedliwości w procesach małżeńskich.
    The article concerns the issues relating to the need to make more efficient; more accessible and possibly totally free of charge process leading to the declaration of the nullity of marriage; the preparation of tribunal’s employees and the responsibility of the diocesan bishop. At the beginning the author presented the proposals of Relatio Synodi (no. 48 and 49) with regard to the above mentioned issues. They are confronted with the changes introduced to the canonical process for cases of the nullity of marriage; introduced by Pope Francis in motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus and Mitis et Misericors Iesus that were signed on August 15; 2015 and published on September 8; 2015. The paper discusses the reception – in the mentioned documents – the reform of Pope Francis proposals contained in the final document Relatio Synodi of Extraordinary Assembly of the Synod of Bishops in October 2014. The analysis shows that it has been upheld as a fundamental principle which implies to find the objective truth concerning the validity of the bond. With this particular reason; mercy can never ignore the truth. Successively various ways are indicated (often unused) that offered law previously in force; which made the procedure for the examination of nullity of marriage more accessible and more agile; and also is discussed the issue concerning the court costs and free service. The same issues are then analyzing and presenting in the light of the new regulations. In turn; the author stops on the issue of the preparation of employees; clerics and lay persons paying attention to the duties and responsibility of the diocesan bishop. In conclusion the author tries to answer the question of how the new regulations guarantee observance of justice in the process of marriage.
    Il contributo tratta della questione riguardante la necessità di rendere più agili, accessi-bili e possibilmente del tutto gratuite le procedure per la dichiarazione di nullità del matri-monio, nonché della preparazione degli operatori di giustizia e della responsabilità del vescovo diocesano. In apertura vengono presentate le proposte della Relatio Synodi (nn. 48 e 49) in merito alla menzionata problematica. Esse vengono confrontate con le novità apportate al proces-so canonico per le cause di dichiarazione di nullità matrimoniali, introdotte dalle lettere apostoliche motu proprio datae dal Sommo Pontefice Francesco il 15 agosto 2015 e pu-bblicate l’8 settembre 2015, ossia dalle lettere Mitis Iudex Dominus Iesus e Mitis et mise-ricors Iesus. Pertanto, il presente studio consente di meglio comprendere la portata della recezione, nei citati documenti di riforma di Papa Francesco, delle proposte contenute nel documento conclusivo Relatio Synodi dell’Assemblea sinodale straordinaria celebrata nel mese di ottobre 2014. Nell’analisi condotta si ribadisce il ruolo fondamentale che assume, nel processo ma-trimoniale, l’accertamento della verità oggettiva sulla validità del vincolo. Per questa spe-cifica ragione, la misericordia non può mai prescindere dalla verità. Vengono successiva-mente indicate le diverse possibilità (spesso non sfruttate), che offriva la normativa finora vigente, al fine di rendere più accessibili ed agili le procedure per il riconoscimento dei casi di nullità, nonché viene affrontata la questione circa le spese giudiziarie ed il gratuito patrocinio. La stessa problematica è poi studiata e presentata alla luce della nuova legge. Ci si sofferma sull’opportunità della preparazione di operatori, chierici e laici con dedi-zione prioritaria, e sulla responsabilità del vescovo diocesano. Da ultimo, si tenta di for-nire una risposta al quesito del livello di garanzia offerto dalla nuova legge sull’osservanza della giustizia nei processi matrimoniali.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 151-175
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies