Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "SUCHECKI, ZBIGNIEW" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Promotor sprawiedliwości i jego udział w sprawach karnych
Promoter of Justice and his Participation in Criminal Cases
Autorzy:
Suchecki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871408.pdf
Data publikacji:
2019-11-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Protecting the public good lies at the grounds of the establishment of the office of the promoter of the public good. One should note that the protection of the public good concerns concrete persons and the whole community touched by the violence of the law. The office of the promoter of justice is not derived directly from the Roman law. Despite similarities to offices, allowed for by the Roman law and the church law in the first millennium of Christianity, “it is commonly assumed that this figure goes back to bishopric prosecutors or prosecutors that were occupied in prosecuting crimes in the thirteenth century.” At the level of the investigating trial (inquisitorial; the name is derived from inquiro – I inquire) there emerges the figure of the promoter of justice as promovens in a criminal lawsuit to conduct inquisitio criminalis. Its predecessors are fiscalis or promotor. They were established in diocesan curias to safeguard the public good. The investigating (inquisitorial) trial is credited with the establishment of a permanent function, i.e. a person responsible pro legis tutela. The role of the promoter of justice dates back to this private figure responsible for investigation. With time he became indispensable in the defence of the public good. The duties of the promoter of justice, called procuratores fiscales or advocati fiscales, in the Roman Curia were defined and ordered by papal decrees. The instruction of the Congregation of Bishops and the Religious of 11th June 1880 played a great importance in the history of canon criminal law. Its injunction was to establish a fiscal prosecutor (promoter of justice) in all dioceses. His duty was to protect the public good and ensure conformity with the church law. In the Code of Canon Law of 1917 in can. 1586 the legislator for the first time used the term promotor iustitiae (in place of the former terms procurator or promotor fiscalis) for the description of a court-appointed person who is a responsible for the protection of church norms in contentious cases. The promoter of justice levels indictment against a criminal. Accordingly, all the documents of the initial investigation should be passed over to the promoter of justice, so that he could get acquainted with the crime and formulate at the same time accusation, submitting it together with the files to the judge. The justification of accusation that allows to file a suit should result from the evidences collected during the initial investigation. This is conducted in order to find the perpetrator of a crime. The protection of the public good is the reason why the promoter of justice should be present in tribunals. In his address to the Auditors of the Roman Rota John Paul II presented the conception of a Church which defends the right of the faithful and protects the public good. This ecclesiological-legal vision is a condition for the overall development of the human person. The public good (bonum commune) is the reason why we should be concerned about the conformity with church laws. Of their nature, as the definition of a church law says, they constitute “ordinatio rationis ad bonum commune” and at the moment of their promulgation they are designed to protect the public good. The Code of Canon Law of 1983 endows the promoter with all competencies with regard to the criminal law, especially as regards the meting out of punishments.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2004, 14, 2; 191-225
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La nostra cura per i morti
Our care for the dead
Nasza troska o zmarłych
Autorzy:
Suchecki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807313.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kremacja
nowe formy pogrzebu
cmentarz
pogrzeb
anonimowy
pogrzeb kościelny
church funeral
cremation
new forms of funeral
cemetery
anonymous funeral
Opis:
Wnikliwa obserwacja zmian, jakie zachodzą w odniesieniu do przeżywania śmierci, różnych form pogrzebu oraz postaw wobec zmarłych przez osoby znajdujące się w żałobie, wymaga od pasterzy Kościoła katolickiego odczytania znaków czasu odnośnie do ich roli. Konferencja Episkopatu Niemiec dogłębnie przeanalizowała tematykę pogrzebu kościelnego zgodnie z przepisami prawa w bardzo cennym dokumencie: Bundesverband des deutschen Bestattungsgewerbes e V. (pod red.), Forum 1992: Bestattung und Kirche, Braunschweig 1992; K. Lehmann, Glauben bezeugen, Gesellschaft gestalten, Freiburg i. Br. 1993, s. 276-280. Rozpoznanie znaków czasu, ich interpretacja oraz odpowiedz´ w świetle Ewangelii zależy jedynie od świadomości, oceny i zaangażowania duszpasterzy, przy współpracy różnych grup zawodowych i instytucji. Pozytywne rozwiązania na płaszczyźnie wspólnotowej, społecznej, politycznej i duszpasterskiej pomogą zrozumieć chrześcijański, a szczególnie katolicki zwyczaj pogrzebu kościelnego, głęboko zakorzenionego w Biblii. Naród oceniany jest na podstawie troski o zmarłych. W kulturze, gdzie zachodzą ciągłe zmiany odnośnie do pogrzebu i cmentarzy, Kościół usilnie zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych. Nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej (kan. 1176, § 3). (Zob. Z. Suchecki, Kremacja w kulturach świata, Kraków 2009). Przemiany kulturowe wpłynęły na ciągłe zmiany w ustawach prawnych dotyczących nowych form pogrzebu przy zachowaniu chrześcijańskiego spojrzenia na śmierć i cmentarz, jako miejsce smutku i nadziei. Obok tradycyjnego zwyczaju grzebania zmarłych rozwinęły się nowe formy pogrzebu: anonimowy, umieszczanie urny w morzu. La nostra cura per i morti Chi considera con attenzione i mutamenti nella concezione del morire e della morte, il comportamento che si riserva ai morti e ai congiunti nel lutto e nella sepoltura e il ruolo della Chiesa e dei pastori al riguardo, giunge alla conclusione che anche qui ci si trova davanti a un «segno dei tempi». Si tratta di riconoscere, interpretare e rispondere a questo segno alla luce dei Vangelo. Se si riesca a realizzare o a rivitalizzare nella nostra società le cose che abbiamo ricordato dipende quasi esclusivamente dal prendere coscienza della situazione, dalla sincera valutazione e dal decisivo riorientamento della prassi ecclesiale, dallo scambio e dalla spassionata collaborazione fra i diversi gruppi professionali e le diverse istituzioni. È importante trarne delle conseguenze positive sul piano comunitario, sociale, politico, economico, e pastorale. Al tempo stesso, bisogna impedire tutto ciò che aggrava ulteriormente la scomparsa e la distruzione della cultura della sepoltura e del lutto: impersonale routine, nessuna attenzione alla significatività dei riti, trattamento anonimo dei morti e dei superstiti.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 175-236
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies