Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "proces kanoniczny" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Kogo sędzia może wezwać w procesie kanonicznym?
    Who Can be Summoned in a Canonical Trial?
    Autorzy:
    Greszata-Telusiewicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1844706.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wezwanie
    strony procesowe
    proces kanoniczny
    citation
    parties in a case
    canonical trial
    Opis:
    Citation is an institution of procedural law that arises when a judge makes a decision to accept a complaint for a trial, expressed in the form of a decree that establishes parties to a process and binds them with formal-procedural relations with a judge and the object of contention. As a result, parties in a case are formally summoned to take part therein (citation sensu stricto), as are other participants, too (citatio sensu lato). This summons must be effected through a notification, i.e. an institution of procedural law which involves making the contents of a decree known to the parties and other participants of a case – here a citation decree. In terms of legal effectiveness, citation and notification are so tightly interwoven that a procedural distinction between them points merely to a particular sequence of activities in the theoretical structure of the process that must follow one another, since there is a formal-legal citation does not exist without its notification. The most obvious and essential subject of a notified citation is the parties – a petitioner and respondent – as well as another person who becomes involved in the case as a party. It seems quite obvious that an attorney ad litem can be appointed, and – given the circumstances – a legal guardian, court-appointed curator, or a special attorney. Moreover, a defender of the bond and a promoter of justice can be summoned to act as parties. Witnesses are also subject to citation.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 3; 117-130
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adwokat – realny pomocnik czy zbędny „dodatek”
    An Attorney – Real Help or an Unnecessary “Addition”
    Autorzy:
    Krzywkowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1771246.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    proces kanoniczny
    współpraca
    adwokat
    sąd kościelny
    nieważność małżeństwa
    wynagrodzenie
    canonical process
    cooperation
    attorney
    church court
    marriage nullity
    salary
    Opis:
    Artykuł stanowi ustosunkowanie się do pisemnej wypowiedzi ks. dra Waldemara Gałązki na temat potrzeby występowania adwokatów kościelnych w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Wymieniony Autor, powołując się na swoje długoletnie doświadczenie w pracy sądowej, stwierdził, że obecność adwokatów przynosi więcej szkody niż pożytku. Pogląd ten nie jest przez wszystkich akceptowany. Adwokat kościelny stanowi ważne ogniwo w dochodzeniu do prawdy obiektywnej w procesie o nieważność małżeństwa. Musi posiadać nie tylko odpowiednie wykształcenie i doświadczenie, ale także kręgosłup moralny. Sumiennie realizowane przez niego zadania wymagają dużego nakładu pracy. To, jacy adwokaci figurują na listach sądowych, zależy od biskupów diecezjalnych. Zazwyczaj przed podjęciem decyzji o zatwierdzeniu danej osoby na adwokata kościelnego biskup konsultuje się z wikariuszem sądowym. Możliwość rozmowy kwalifikacyjnej z kandydatem na adwokata, czasowa nominacja będąca niejako sprawdzeniem, czy dana osoba ma predyspozycje do tego zawodu, faktyczny udział adwokatów na dorocznych spotkaniach sądowych w ramach metropolii czy na forum ogólnopolskim, gdzie mogą wzbogacić swoją wiedzę – pozwalają z biegiem czasu wskazać te osoby, które rzeczywiście z pełnym zaangażowaniem wykonują swoje zadania.
    The article responds to a written statement by Fr. Dr. Waldemar Gałązka on the issue of church attorneys participating in the process for declaring nullity of marriage. The above mentioned author, referring to his many years of experience in court work, states that the presence of attorneys does more harm than good. This view is not shared by everyone. The church attorney plays an important role in reaching the objective truth in the process for declaring nullity of marriage. They must have not only appropriate education and experience, but also a moral fibre. Conscientiously performed tasks require a lot of work. It is up to the diocesan bishops to determine which attorneys appear on the court lists. Typically, the bishop consults with the judicial vicar before deciding to approve a person as church attorney. The possibility of intervewing a candidate for the position of an attorney, a temporary appointment which allows to see whether a given person has a predisposition to this profession, the actual participation of attorneys at annual court meetings within the metropolis or at the national forum, where they can enrich their knowledge – allow, over time, to identify people who actually perform their tasks with full commitment.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 213-224
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Principle of Salus Animarum as the Essence of the Adversarial System Under Canon Law
    Zasada salus animarum jako istota kontradyktoryjności w systemie prawa kanonicznego
    Autorzy:
    Greszata-Telusiewicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938860.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    reforma Papieża Franciszka
    proces kanoniczny
    proces o nieważność małżeństwa
    Mitis Iudex Dominus Iesus
    prawo kanoniczne
    kontradyktoryjność
    Pope Francis’s reform
    canonical process
    process regarding the nullity of marriage
    canon law
    principle of contradiction
    Opis:
    Zasada kontradyktoryjności jest warunkiem zaistnienia iudicium. Do powstania każdego proce- su, w tym również kanonicznego procesu o nieważność małżeństwa, potrzebne jest bowiem czyjeś twierdzenie wyrażające wolę realizacji swojego uprawnienia z jednoczesnym zaistnieniem twierdzenia przeciwnego, które również w swej treści wyraża wolę realizacji tego samego uprawnienia. W tym czasie, gdy te dwa sprzeczne ze sobą twierdzenia zaistnieją jednocześnie przed sędzią kościelnym, powstaje spór, który następnie może przekształcić się w iudicium. Taką wolę rozumienia procesu kanonicznego jako kontradyktoryjnego, wyraża również Papież Franciszek w MIDI, przypominając dotychczasowe unormowania i reformując jedynie te procedury, które tego wymagały zgodnie z duchem czasu. Wprowadzenie tych zmian ma na celu pozbycie się z treści iudicium jedynie tego, co się zdewaluowało, przy czym trzon kontradyktoryjności pozostaje niewzruszony. Papież Franciszek pisze w MIDI: „…troska o zbawienie dusz, która – zarówno dzisiaj, tak jak w przeszłości – pozostaje najwyższym celem instytucji, ustaw i prawa, skłania Biskupa Rzymu do przedstawienia biskupom niniejszego aktu reformy”. Takie właśnie uzasadnienie staje u podstaw reformy Franciszkowej procesu kanonicznego opartego na zasadach procesowych.
    The principle of contradiction is a condition for the existence of an iudicium. For any trial, including canonical marriage nullity, one needs a statement expressing the will to exercise his right with the opposite claim, which also expresses the will to exercise the same right. At this time, when these two contradictory statements arise simultaneously before the church judge, a dispute arises, which then can turn into an iudicium. Such will to understand the canonical process as contradictional system is also expressed by Pope Francis in MIDI recalling the hitherto norms and reforming only those procedures that required it to move with the times. These changes are intended to remove from the content of the iudicium only what was devalued while the core of principle of contradiction remains inviolable. Pope Francis writes in MIDI: “..the zeal for the salvation of souls that, today like yesterday, always remains the supreme end of the Church’s institutions, rules, and law, compels the Bishop of Rome to promulgate this reform to all bishops”. Such justification underlies the Franciscan reform of the canonical process based on procedural principles.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 1; 173-189
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada apelacyjności w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa
    The Principle of Appealability in a Marriage Nullity Case Under Canon Law
    Autorzy:
    Greszata-Telusiewicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807738.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    apelacja
    zasada apelacyjności
    iudicium
    kanoniczny proces o nieważność małżeństwa
    appeal
    appalability
    canon marriage-nullity case
    Opis:
    The principle of appealability in canon proceedings is realized during a dispute settlement, which along with the cognizance of the case constitutes the formal framework of a canon iudicium. The settlement of a dispute is the crucial stage of judicial proceedings to the parties, but given the fact that this settlement may not be satisfactory to both parties, there must be a principle of appealability in the system of Canon Law, as a constituent of iudicium for it is ontically linked with the internal structure of a iudicium. Nevetheless, the principle is inherent in the iudicium since its very commencement. The judge who makes a decision and performs an act during the proceedings has to be aware of the legal line of action which is subject to appeal. Therefore, the litigants and all other participants are bound by the above.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 1; 157-173
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peritus peritorum czy iudex peritorum? Uwagi o pozycji sędziego w dialogu z biegłym (kan. 1095)
    Peritus Peritorum or Iudex Peritorum? Remarks on the Role of a Judge in the Dialog with a Legal Expert (Can. 1095)
    Autorzy:
    Pastwa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804898.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kanoniczny proces małżeński
    sędzia
    biegły sądowy
    dialog procesowy
    canonical matrimonial process
    judge
    court expert
    procedural dialog
    Opis:
    Sędziowie Roty Rzymskiej, w weryfikowaniu in casu hipotez zawartych w kan. 1095, nierzadko opisują pozycję sędziego w dialogu z biegłym, posiłkując się dawną maksymą: iudex est peritus peritorum. Czy zasadnie – pyta autor niniejszego opracowania? Czy nie należy dać pierwszeństwa formule: iudex est iudex peritorum? Jakkolwiek urzędowe działania wszystkich uczestników procesu małżeńskiego, między innymi biegłych sądowych, ukierunkowanie są ku jedynemu celowi: pro rei veritate, to dziś – w obliczu nowych wyzwań, także tych, które stawia motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus – szczególnej afirmacji domaga się urząd sędziowski. Wolno stwierdzić, że w kanonistyce i orzecznictwie należałoby jeszcze mocniej uwyraźniać rolę sędziów-członków trybunału kolegialnego, którzy na mocy autorytetu Kościoła (ex officio) deklarują, większością głosów, prawdę o małżeństwie: iudex dicit ius. Owszem, ów doniosły akt władzy kościelnej zostaje wypracowany w warunkach dialogu procesowego, czy raczej dialogów procesowych (nie bez pomocy obrońcy węzła i adwokatów). Wszelako właściwe rozpoznanie specyfiki urzędowej posługi sędziego wydatnie zwiększa szansę: po pierwsze – zagwarantowania pożądanej równowagi w dialektycznym dochodzeniu do prawdy, po wtóre – wydania in casu sprawiedliwego wyroku. A takiej afirmacji urzędu sędziowskiego zdecydowanie bardziej odpowiada formuła iudex est iudex peritorum.
    The judges of the Roman Rota, in an in casu verification of the hypotheses included in Can. 1095, not uncommonly describe the role of a judge in the dialog with a legal expert, by making use of an old dictum: iudex est peritus peritorum. Is it just – the author of this study asks? Should we not give priority to the iudex est iudex peritorum formula? Although any official activities undertaken by all parties to the matrimonial trial, among others, court experts, are directed toward one aim: pro rei veritate, nowadays – in the face of new challenges, also those set moto proprio by Mitis Iudex Dominus Iesus – it is the judgeship that demands particular affirmation. We are free to state that in the science of canon law and the body of rulings the role of judges-members of the collegial tribunal, who by the authority of the Church (ex officio) declare, by a majority of votes, the truth about matrimony: iudex dicit ius, should be accentuated even further. Indeed this significant act of the Church's authority is developed in the conditions of a procedural dialog, or more precisely procedural dialogs (not without the support of a defender of the bond and attorneys). Yet a proper identification of the specification of an official judicial service considerably increases the chances of: firstly, guaranteeing the desired balance in the dialectical search of the truth, and secondly pronouncing in casu a just sentence. Such an affirmation of the judgeship definitely corresponds better with the iudex est iudex peritorum formula.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 2; 115-136
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies