Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "new humanities" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Nowa Respublica Litteraria? Humanistyka cyfrowa jako metaorientacja współczesnych badań humanistycznych
A New Respublica Litteraria? Digital Humanities as the Metaorientation for the Contemporary Humanities
Autorzy:
Solska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807178.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
humanistyka cyfrowa
metafora
metodologia
Nowa Respublica Litteraria
digital humanities
metaphor
methodology
New Respublica Litteraria
Opis:
W niniejszym artykule wracam do kwestii zwrotu cyfrowego w humanistyce współczesnej, rozpatrując ją z perspektywy metodologicznej. Ponawiam pytanie: Czy humanistyka cyfrowa jest wstępem do budowania nowej organizacji wiedzy poprzez wdrożenie w obszarze badań humanistycznych metodyki opartej na nowych technologiach i mediach cyfrowych? Czy przedstawia plan racjonalizacji, formując zarazem nową metaorientację rozmaitych nurtów badań w tym obszarze i projekt nowej republiki humanistów, w której przedsięwzięcia badawcze stanowić będą komplementarne pole gry między tworzeniem a wynajdywaniem?
In the article, I refer to the the issue of the digital turn in humanities, concerning its implications from the methodological perspective. I deal with the question: should digital humanities be defined only as the application of digital research methods in the field of humanities and the potential mode of its institutionalisation? Or may it be considered as a proposal for the improvement and introduction of the new republic of humanists, creating the research area for the projects situated between constructing / inventing and finding the solution?
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 1; 99-118
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Prawo naturalne rzeczowe” a „prawo naturalne ludzkie” – nowy humanizm i granice naturalizmu w badaniu kultury
“The Law for Man” and “the Law for Thing”: New Humanism and the Limits of Naturalism in Cultural Studies
Autorzy:
Cieślarek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807186.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Babbitt Irving
humanistyka
humanizm
More Paul Elmer
naturalizm
nowy humanizm
humanism
humanities
naturalism
new humanism
Opis:
Irving Babbitt (1865-1933) bronił stanowiska, że możliwa jest humanistyka, której metoda sprosta wymogom nowoczesnego człowieka oczarowanego praktycznymi konsekwencjami postępów nauki i techniki, a która jednocześnie nie będzie negować fundamentalnej – jego zdaniem – prawdy o dwoistości ludzkiej natury. Człowiek jako istota biologiczna podlega prawom natury zewnętrznej, prawom ciągłej zmiany, względności i ekspansji. To jednak, co w człowieku istotnie ludzkie, by mogło zostać rozpoznane i poruszone aktem woli, musi zwrócić się ku innemu prawu – ludzkiemu prawu koncentracji, selekcji i umiaru. Tylko będąc mu posłusznym, może człowiek odzyskać samowiedzę i władzę nad samym sobą. Ponowne odkrycie tej zapoznanej dziedziny ludzkiego życia powinno – zdaniem Babbitta – stanowić punkt wyjścia dla prawdziwie nowoczesnej, czyli krytycznej i eksperymentalnej, humanistyki. Niniejsze rozważania konfrontują postulaty zwolenników humanistyki cyfrowej z perspektywą oferowaną przez tzw. nowy humanizm Irvinga Babbitta. Wydaje się, że może ona stanowić interesujący punkt odniesienia w toczącej się dyskusji nad przyszłością humanistyki.
Irving Babbitt (1865-1933) defended a view of humanities supported by a method that would match the expectations of modern man enchanted by the practical consequences of science and technology without negating the basic truth of the dualism of human nature. Man as a biological phenomenon is governed by the outer law of constant change, relativity, and expansion. But what is distinctively human, to be recognized and moved by an act of will, must turn to a different law – the human law of concentration, selection and measure. Only by obeying it, one can regain his self-knowledge and self-control. This neglected domain of human existence should – according to Babbitt – form a suitable point of departure in the task of attaining a truly modern view of humanities. The article confronts the views preached by the supporters of the digital humanities with the prospects offered by Babbitt’s “new humanism” to form an argument in the ongoing quarry over the future of the humanities.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 4; 141-157
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies