Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sztuka włoska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Vasari, Bellori, Lanzi – trzy filary włoskiej historiografii artystycznej
    Vasari, Bellori, Lanzi – three pillars of Italian artistic historiography
    Autorzy:
    Michałowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901962.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historiografia
    sztuka włoska
    historia historii sztuki
    piśmiennictwo o sztuce
    żywoty
    cykliczny model rozwoju sztuki
    historiography
    Italian art
    history of history of art
    writing on art
    lives
    the cyclical model of art development
    Opis:
    From the middle of the 16th century, when the first edition of Giorgio Vasari's Lives of the Most Eminent Painters, Sculptors, and Architects appeared, until the threshold of modernity, the unusually influential conceptions concerning the development of art contained in the book, albeit criticized from various angles, were not in fact undermined as far as their foundations are concerned. Nevertheless, the 17th and 18th century Italian artistic historiography, as one that was formed in a different context and tried to describe and indicate the origin of art created by artists who started setting different goals, differed from the 16th century art in many details. They are shown in the article by confronting Vasari’s ideas with the visions of art presented by his great successors: Gian Pietro Bellori in his Lives of the Artists (1672) and Luigi Lanzi’s History of Painting in Italy; From the Period of the Revival of the Fine Arts to the End of the Eighteenth Century (1796). Special attention is paid to the changing conception of art, the changing artistic ideas and the historical awareness that was being born, leaning towards reformulating the time-honored vision of history.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 177-204
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafory miłości w Portrecie patrycjuszki gdańskiej Antona Möllera
    The Metaphors of Love in Anton Möller’s Portrait of a Gdańsk Female Patrician
    Autorzy:
    Purc-Stępniak, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787928.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    malarstwo gdańskie ok. 1600 r.
    portret
    Anton Möller
    Herman Han
    sztuka włoska XVI wieku
    ikonografia miłości
    kotara z węzłem
    Gdańsk painting around 1600
    portrait
    Italian art in the 16th century
    iconography of love
    curtain with a knot
    Opis:
    Portret patrycjuszki gdańskiej, przypisywany Antonowi Möllerowi Starszemu (ok. 1563-1611), budzi do dziś spory atrybucyjne, nie ustalono także tożsamości portretowanej. Obraz posiada interesującą ikonografię, wskazującą na inspiracje sztuką włoską i funkcjonującymi w niej metaforami różnych aspektów miłości. Na Portrecie patrycjuszki gdańskiej była pierwotnie przedstawiona kotara zaopatrzona w dwa węzły. Ujawniła to fotografia w świetle podczerwonym. Ten ikonograficzny szczegół nie został zauważony przez badaczy. Nie interesowano się nim w semantyce portretu, wystąpił jednak w siedmiu zachowanych do dziś, a malowanych przez Antona Möllera i jego warsztat portretach kobiet, mężczyzn i dzieci. Artykuł poddaje analizie Portret patrycjuszki gdańskiej z uwzględnieniem zastosowanych w nim motywów, atrybutów i ubioru. Jest to przyczynek do badań nad portretem prywatnym, który obowiązywał w Gdańsku pod wpływem mody panującej w XVI wieku w malarstwie europejskim, nawiązującym do włoskiego arystokratycznego portretu kobiet. Analiza konterfektu zwraca uwagę, że ta praca w swojej stylistyce wykazuje wpływ malarstwa niderlandzko-niemieckiego, natomiast w ikonografii rozwija model obrazowy zaczerpnięty z tradycji malarstwa i grafiki włoskiej (Florencja i Wenecja). Jest także próbą identyfikacji portretowanej jako żony Johanna Speymanna, Marii Judity z Bahrów.
    The Portrait of a Gdańsk Patrician, attributed to Anton Möller the Elder (c. 1563–1611), is still giving rise to discussion, and the identity of the lady portrayed has still not been established. The painting has an interesting iconography, illustrating both the Italian art that inspired it and the metaphors of various aspects of love present within it. The Portrait of a Gdańsk Patrician originally depicted a curtain with two knots, as revealed by IR photography. This iconographic detail has been overlooked by researchers, but it appears in seven portraits of other men, women and children painted by Anton Möller and his workshop and which have survived to this day. The article examines the Portrait, considering the motifs, attributes and clothing used in it. It is thus an introduction to the study of private portrait paintings which was in vogue in Gdańsk under the influence of the 16th century fashion in European painting, drawing on Italian aristocratic portraits of women. As the analysis of the portrait shows, the style of this work shows the influence of Dutch-German painting, while, from the point of view of iconography, it develops the pictorial model drawn from the tradition of Italian painting and graphics (Florence and Venice). This article also attempts to identify the woman portrayed as Maria Judita née Bahr, the wife of Johann Speymann.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 93-133
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludomira Sleńdzińskiego podróże do Włoch 1923-1925 – geneza i dojrzewanie klasycyzmu
    Ludomir Sleńdziński’s trips to Italy 1923-1925 The genesis and ripening of classicism
    Autorzy:
    Nowakowska-Sito, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901979.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    klasycyzm
    powrót do porządku
    sztuka włoska lat 20
    klasycyzm w sztuce polskiej XX wieku
    relacje artystyczne polsko-włoskie w XX wieku
    classicism
    return to order
    Italian art of the 1920s
    classicism in Polish art of the 20th century
    Polish-Italian artistic relations in 20th century
    Opis:
    Two trips to Italy that Ludomir Sleńdziński, the main representative of classicism in Polish art in the period between the two World Wars, went on in 1922/24 and 1924/25 are the subject of the article. They have not been yet considered in the context of the genesis and character of his work, albeit impulses coming from Italy were thought to be an important catalyst for the birth of the so-called return to order. Sleńdziński was Dymitr Kardowski's pupil at the Academy of Fine Arts in St Petersburg, and it was from his workshop that he acquired a worship of the old masters and a perfect command of his trade, first of all a perfect ability to draw. Apart from the St Petersburg school trends of classicism came to Polish art from Paris, where they first could be noticed in the circles connected with the periodical Museion (1911-1913), and with the artists belonging to the Polish colony, such as Henryk Kuna, Edward Wittig and Eugeniusz Zak. In the article I reconstruct Sleńdziński's stays in Italy, and I remind about the exhibition of Polish modern art that he staged in 1925 as part of Terza Biennale Romana. His personal contact with old and modern Italian art became an important moment in his artistic formation, stimulating his departure from academic towards modern classicism, in which the artist starts playing a game with the present day and with tradition, consciously using stylistic elements that belong to different epochs. In conclusion it must be said that Ludomir's trips inclined him to introduce many new solutions (sometimes surprisingly close to works by well-known Italian artists with a similar orientation) and decided the final shape of his mature work.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 37-56
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies