Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religión" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
„B’nei B’rith” i judaistyczne polemiki z Tadeusza Zielińskiego ujęciem religii starożytnego Izraela
“B’nei B’rith” and the Jewish Polemics with Tadeusz Zieliński’s View of the Religion of Ancient Israel
Autorzy:
Gillmeister, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892220.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tadeusz Zieliński
religia judaistyczna
religia grecka
Mateusz Mieses
Edmund Stein
Judaic religion
Greek religion
Opis:
This article is devoted to Tadeusz Zieliński’s “Hellenism and Judaism” published in 1927. In this two-volume book Zieliński decribes antique Judaism as has been seen in the eyes of Greeks. The conclusion of this decription turns to be negative in the case of Judaism and developed Zieliński’s idea about psychological continuity between ancient religions, particularly religion of ancient Greece, and Christianity. The thesis and this work was met with very negative reaction from the Jewish and Christian circle. The article presents the polemics written from Jewish point of view and published by the inspiration and support of “B’nei B’rith”. The analysis was made in reference to the works of Mateusz Mieses and Edmund Stein.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 63-80
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna polityka Chin wobec religii
Contemporary Chinese Policy Concerning Religion
Autorzy:
Religa, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791130.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia w Chinach
sinizacja religii
teoria religii o cechach chińskich
Xi Jinping
Chińska polityka religijna
religia i polityka w Chinach
religion in China
sinicization of religion
theory of religion with Chinese characteristics
Chinese policy on religion
religion and politics in China
Opis:
Ostatnie czterdzieści lat reform i otwarcia w Chinach przyniosło wiele zmian i poprawek w polityce państwa chińskiego wobec religii. Została ona włączona do ogólnej polityki państwa i uznana za ważną część pracy partii. Podstawą teoretyczną państwowej polityki religijnej jest „Teoria religii o cechach chińskich”. W 2015 r. Xi Jinping po raz pierwszy stwierdził potrzebę „uporczywości w sinizacji religii”. Jego rozumienie „sinizacji” dotyczyło nie tylko religii obcych, takich jak islam czy chrześcijaństwo, ale także rdzennego daoizmu, co oznacza, że we współczesnym oficjalnym języku ChRL termin „sinizacja religii” ma nowe znaczenie, różni się od bardziej tradycyjnego rozumienia tego słowa. W rzeczywistości został przetłumaczony na publikacje w języku angielskim jako „chińskie wyznanie religii”; jeszcze bardziej stosownym tłumaczeniem byłaby jednak „ChRLizacja religii”, ponieważ „sinizacja” oznacza przede wszystkim posłuszeństwo zasadom KPCh i „dostosowanie się do potrzeb społeczeństwa socjalistycznego”. W tym artykule zarysowano ewolucję teorii religii z chińskimi cechami, tak jak jest ona rozumiana i prezentowana w oficjalnych publikacjach, oraz spróbowano przeanalizować zakres założonej „sinizacji religii” we współczesnych Chinach.
The last forty years of Reform and Opening Up in China have brought many changes and corrections in the policies of the Chinese state towards religion. Those policies were incorporated into the overall state policy and recognised as an important part of the Party’s work. The theoretical basis for the state religious policy is the so-called “theory of religion with Chinese characteristics”. In 2015, Xi Jinping for the first time stated the need for “persisting in the Sinicisation of religion”. His particular understanding of “Sinicisation” applies not only to the foreign religions such as Islam or Christianity, but to indigenous Daoism as well, which implies that, in the modern official parlance of the PRC, the term “Sinicisation of religion” has a new meaning, different from the more traditional understandings of the word. In fact, it has been translated in English-language publications as the “Chinafication of religion”; an even more appropriate translation, however, would be the “PRC-isation of religion”, as the afore-mentioned “Sinicisation” most of all means obedience to the CCP’s rule and “adaptation to the needs of the socialist society”. This article outlines the evolution of the theory of religion with Chinese characteristics as it is understood and presented in official publications, and attempts to analyse the scope of the prescribed “Sinicisation of religion” in modern China.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 185-206
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoks kata i żołnierza w Wieczorach petersburskich Josepha de Maistre
Le paradoxe du bourreau et du soldat dans les Soirées de Saint-Pétersbourg de Joseph de Maistre
Autorzy:
Matyaszewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945218.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Joseph de Maistre
religia
konserwatyzm
religion
conservatism
Opis:
Dans les Soirées de Saint-Pétersbourg, son texte de philosophie ésotérique le plus important, Joseph de Maistre remarque qu’il existe dans le monde deux métiers dont la fonction consiste à donner la mort aux proches, sans que pour autant cet acte puisse être qualifié de meurtre: le bourreau et le soldat. Leur fonction étant complètement légitime, officiellement reconnue par la loi humaine, de Maistre ne cesse pourtant de souligner le caractère monstrueux de ce dont ils sont chargés dans la société. Le bourreau apparaît comme un être insensible, dépourvu de toute émotion, tuant ses victimes de sang froid et sans scrupules. Quant au soldat, de Maistre souligne surtout la métamorphose que subit l’homme sur le champ de bataille, où il oublie son système de valeurs morales naturelles pour se transformer en un monstre cruel, capable de tuer ses proches qu’il ne connaît même pas, innocents dans leur majorité. Pour Joseph de Maistre, il est impossible d’expliquer humainement, à l’aide de la raison, le phénomène du bourreau et du soldat, c’est-à-‑dire de comprendre comment l’homme, un être compatissant et miséricordieux de par sa nature, se laisse emporter par les horreurs de l’exécution et de la guerre. Convaincu que ce phénomène échappe à toute spéculation purement humaine, Joseph de Maistre explique l’insaisissable par le recours aux plans secrets de la Providence. Les actes cruels du bourreau et du soldat s’inscrivent dans l’impénétrable économie divine. Tout d’abord, tous les deux exécutent le châtiment que Dieu inflige à l’humanité à cause de ses péchés perpétuels en vue de la punir pour ces prévarications constantes. De plus, leur mission a aussi un caractère profondément sacrificiel, le sang répandu par le bourreau et le soldat coulant en tant qu’offrande à la divinité pour lui demander son pardon et d’apaiser sa colère. L’immolation du sang ayant donc un sens essentiellement eschatologique, la mission du bourreau et du soldat s’avère salutaire pour toute l’humanité. Aussi bien l’offrande du sang des coupables à l’échafaud que le sacrifice de celui des innocents dans la guerre sont d’essence sotériologique, indispensables pour le salut de tous les êtres humains. Par là, la mission du bourreau et du soldat, malgré l’horreur évidente de leurs actes, exprime donc le sens des plans secrets de la divinité.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 201-214
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nabokov o Gogolu - od fascynacji ku krytyce
Набоков О Гоголе - между увлечением и критикой
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945055.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nabokov
Gogol
irracjonalizm
religia
geniusz
irrationalism
religion
genius
Opis:
[В статье представлены взгляды В. Набокова на жизнь и творчество Н. Гоголя, которым писатель безусловно увлекался. Набоков, подчеркивая сверхъестественность литературного таланта Гоголя, одновременно отрицает его религиозность. Критически относится к проповедничеству и дидактизму, считая автора Мертвых душ ханжой и сумасшедшим человеком. Посредством новаторской интерпретации выбранных произведений Гоголя Набоков убеждает в его связи с потусторонностью. Гоголь-писатель это гений, но Гоголь-человек это заурядное существо.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 7; 85-95
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dlatego ogarnięci wielką nikczemnością, nigdy nie uwolnicie serca od smutnego cierpienia” – empedoklejski grzech
“And this is why, seized with great wickedness, you’ll never rid your heart of sad sufferings” – Empedoclean Sin
Autorzy:
Kulig, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953973.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
empedoklejski grzech
kara
mit
religia
Empedoclean sin
penalty
myth
religion
Opis:
Empedocles of Acragas showed “the history of sin”. From his poem we may learn what the sin consisted in, what was its cause and consequence, as well as how it might be avoided. Empedocles presents some advice that is supposed to help man stay ‘pure’. The one, who stains his hands with blood or commits perjury – for these are the two aspects of Empedocles’s sin – after his death will be driven out of the country of ‘happy gods’. His daimon will ‘purify’ himself in his subsequent incarnations, and at last he’ll have the honor of seeing the immortals again.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 97-108
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plutarcha Vita Solonis 8, 4-6 i Tesmoforia attyckie
Vita Solonis 8, 4-6 and the Attic Thesmophoria
Autorzy:
Trzcionkowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955176.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia grecka
święta attyckie
Tesmoforia
Greek religion
Athenian feasts
Thesmophoria
Opis:
The article is devoted to the problem of the connection between the feast of women gathered in the Demeter Thesmophoria shrine on Cape Kolias (deme Halimous) and the celebrations of Thesmophoria in Athens. The starting point for the author is Plutarch's story (Vita Solonis 8, 4-6) that today is considered to be the proof of the tenth day of the month Pyanopsion rites which were part of the Athenian Thesmophoria. On that day women were supposed to go to the seaside sanctuary and then to move to the Demeter temenos in the center of Athens. The local feast was to be included in the state celebrations, but the problematic verse 80 of Aristophanes' Women at Thesmaphoria was thought to be a trace of its original separateness. A careful analysis of Plutarch and the tradition on which he is dependent (Polyainos) shows that the feast on Cape Kolias is not the same as the Thesmophoria. Numerous researchers compare Plutarch's accounts with the tradition of seizing the Megarians who conducted a plundering raid whose purpose was to abduct the women who had gathered at Thesmaphoria (Aeneas Tacticus, 4.8-12). Most of them think that it is the same tradition that was later divided in two. Differences between the accounts show that these are separate traditions dealing with different events. The stories are about different leaders (Solon in Halimous, Pisistratus in Eleusis). The course of the rites and their role in the related account differ from the ritual scenario in the shrine on Cape Kolias. In Eleusis the women probably remained in the sacred circle during the rites, and anyway they did not take part in the events. Hence there is no motif of young men putting on women's clothes with hidden daggers and of the dance on the sea-shore that is strongly emphasized in the tradition concerning Solon's ruse (apate) in Halimous. A lot points to the initiation scenario being at the root of Plutarch and Polyainos' story. A change in the status is also seen in the ritual behavior: choirs in the Demeter feast consist of boys; and the feast is the domain of women only. By temporarily entering the women's world the participants in the rite-event are transformed into warriors. The fight they will have to wage is different from hoplites' fight as victory depends on a ruse. Hence the initiation rite is a distant background for the story of the war against Megara. The rite seems to be different from the feast of Thesmophoria and to remind of rites from other Greek territories (Amnissos on Crete) that are similar in their structure. The fact that Plutarch's story about the celebrations of Thesmophoria is different does not mean that the thesmophoria in Halimous did not take place. Beside the main thought of the article the author has made an analysis of the evidence concerning the Thesmophoria on the territories of Attica, which has fully confirmed Kevin Clinton's thesis about a local character of the feast. Source evidence does not allow including the deme Halimous as the first day of the celebrations in Athens. They remained a separate feast, but contrary to other local celebrations they began on the tenth day of the month Pyanopsion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 3; 33-65
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poemat o śmierci. Rozważanie o śmierci Karola Wojtyły jako medytacja filozoficzno-religijna
A Poem on Death. Karol Wojtyła’s Rozważanie o śmierci as Philosophical and Religious Meditation
Autorzy:
Kisiel, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731745.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Rozważanie o śmierci
poemat
medytacja
religia
poem
meditation
religion
Opis:
W artykule podjęto próbę interpretacji Rozważania o śmierci Karola Wojtyły jako poematu filozoficzno-religijnego. W utworze zatarte zostały odwołania do literatury pięknej, poeta polemicznie przywołał metafizykę egzystencjalną (Heidegger) i aprobatywnie Ewangelię (listy św. Pawła) jako źródło swojej medytacji. Prowadząc rozważania wokół pojęć „dojrzałości”, „tajemnicy”, „bojaźni” i „nadziei”, Wojtyła widzi śmierć jako gotowość do „trudnego spotkania” z „Tym, w Kim istnienie znajduje całą swą przyszłość”. Medytacja jest spotkaniem Ja, czyli osoby, wobec której Ty, czyli Bóg, ustawia się na pozycji możliwego dialogu. Jest to relacja określana przez filozofów dialogu jako „możliwość bycia zagadniętym”. Mówiąc o antynomii „ciała” i „duszy”, poeta przeczuwa, że wpisane jest w nią również przeciwstawienie „życia” i „śmierci”. Wykładnię tę potwierdzi po latach, jako papież, w encyklice Dominum et vivificantem.
This article focuses on Karol Wojtyła’s Rozważanie o śmierci [“On Death”] as a philosophical and religious poem. Wojtyła’s text includes numerous references to other literary works; as sources of his meditation, the poet polemically recalls existential metaphysics (Heidegger) and affirmatively turns to the Gospels (the letters of St. Paul). Having discussed such notions as “maturity,” “mystery,” “angst,” and “hope,” Wojtyła perceives death as the readiness for the “difficult encounter” with “the One in whom one’s being embraces its entire future.” In fact, the meditation itself is the encounter: God – that is, you – makes dialogue possible here, as He posits himself towards the person, that is, I. The philosophers of dialogue know this relationship as “the possibility of being addressed.” Recognising the antinomy of “body” and “soul”, the poet presumes that the contrast of “life” and “death” is inscribed in it as well. As Pontiff, Wojtyła confirms this intuition in Dominum et Vivificantem.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 79-93
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawiony czy pozbawiony? Czesław Miłosz „O zbawieniu”
Saved or Depraved? Czesław Miłosz: On Salvation
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933610.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Czesław Miłosz
poezja współczesna
literatura a religia
contemporary poetry
literature and religion
Opis:
The article is an interpretation of Czesław Miłosz's poem On Salvation. The basic observation on the level of text analysis is concerned with the phenomenon of its ambiguity. It is discussed both in the semantic and in the strictly artistic order, that is in the order of poetic language. Miłosz's poems and essays, in which the problem of the existential quality of “depravation” appears, the tradition of Japanese Zen poetry, and Adam Mickiewicz's Zdania i uwagi (Opinions and Remarks) are a historical-literary context referred to in the article. The center of the meaning of the poem is identified in the article not with the questions of faith or lack thereof, but with the question about man's cognitive possibilities, about the limitations of imagination confronted with the problem of salvation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 1; 219-232
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Каталіцкі фактар у развіцці й фармаванні беларускай культуры ў XIX ст
The influence of the Catholic religion on the development and formation of the Belarusian culture in nineteenth century
Wpływ religii katolickiej na rozwój i formowanie się kultury białoruskiej XIX wieku
Autorzy:
Tratsyak, Yanka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953549.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
katechizm
kultura narodowa
religia
Catholic Church
catechism
national culture
religion
Opis:
W niniejszym artykule ukazany został wpływ religii katolickiej na rozwój kultury XIX wieku na Białorusi. Ważną rolę w tym procesie odegrali księża katoliccy, a także ukazujące się w tym czasie publikacje katolickie, zwłaszcza katechizmy, pisane w całości bądź częściowo w języku białoruskim. Najwięcej miejsca autor poświęca jednakże działalności literackiej pisarzy polsko-białoruskich wyznania katolickiego, którzy - jak twierdzi - mieli największy wpływ na kształtowanie się i rozwój kultury narodowej w wieku XIX i na początku wieku XX, a także w dużej mierze wyznaczyli drogę nowym pokoleniom pisarzy i poetów białoruskich.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 7; 43-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leksyka religijna jako wartościujący komponent chrematonimii marketingowej
Religious Lexicon as a Valuating Indicator of Marketing Chrematonymy
Autorzy:
Łuc, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791157.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
pole znaczeniowe
chrematonimy użytkowe
wartościowanie
konotacje
religion
meaning fields
functional chrematonyms
valuating
connotations
Opis:
Przedmiotem artykułu uczyniono konotacje wartościujące ewokowane przez nazewnictwo marketingowe o podstawach leksykalnych z pola semantycznego religia. Wybrana do opisu kategoria chrematonimów marketingowych z komponentami religijnymi sfery sacrum i profanum pokazuje, że wykładniki te posłużyły ich twórcom jako perswazyjne operatory wartościowania, wpisujące nazwy te w repertuar polszczyzny konsumpcyjnej. Wybraną do opisu kategorię onimów opisano z perspektywy lingwistyki kulturowej i marketingowej, uwzględniając marketingowy kontekst tworzenia sztucznych zależności między wartościami, kulturą a mediami. Owa analiza umożliwiła wskazanie określonych modeli strukturalnych (w tym seryjnych), wytypowanie swoistych połączeń wyrazowych (kolokacji) służących nazewniczemu wartościowaniu oraz określenie roli pola znaczeniowego poszczególnych ich komponentów strukturalnych.
The object of the article are the valuating connotations evoked by marketing nomination including in their base the lexemes from the semantic field of religion (religia). The selected category of marketing chrematonyms having in their base the religious components of sacrum and profanum sphere shows that these indicators were used by the creators as persuasive valuating operators, inscribing these names into the consumptional Polish language repertoire. The selected category of onyms was described from the cultural and marketing linguistics perspective, considering the marketing context of creating aritficial relations between values, culture and media. This analysis enables the author to indicate the specified structural models (including serial), to select peculiar word combinations (collocations) which serve nomination valuating and to specify the role of meaning field of their structural components.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 6; 123-140
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plato’s Philosophical Definition of Catharsis
Platońska filozoficzna definicja katharsis
Autorzy:
Podbielski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954288.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Grecja starożytna
religia
filozofia
Platon
katharsis
katharmos
oczyszczenie
ancient Greece
religion
philosophy
Plato
purification
Opis:
Artykuł stanowi próbę weryfikacji trafności definicji formy κάqαρσις, jaką Platon daje w Sofiście (Soph. 226d 5-10 jako καqαρμός, 226e 5-6 utożsamiony z κάqαρσις), a którą streszcza autor Definicji Platońskich jako „oddzielenie tego, co gorsze, od tego, co lepsze” (Def. 415d 4). W tym celu dokonano przeglądu różnych typów oczyszczeń i różnych typów μιάσμα, znanych kulturze greckiej, a zaprezentowanych w publikacjach Louisa Mouliniera i Roberta Parkera. Oczyszczenie jest przywróceniem stanu czystości. Stan ten, określany przez Greków słowem καqαρμός, był rozumiany przez analogię do stanu czystości fizycznej. Czystość fizyczna, niezależnie od sposobu, w jaki została osiągnięta, jest dla Greków stanem bycia sobą, wolności od domieszek. Z tego względu jest pożądana jako stan dobry. W tym też sensie człowiek zdrowy jest człowiekiem czystym. Nazwa κάqαρσις stosuje się wszelako w języku greckim wyłącznie do oczyszczenia na sucho, bez użycia wody, oraz do uleczenia, w tym wypadku już w dowolny sposób. Natomiast nazwa καqαρμός jest używana jedynie na oznaczenie oczyszczeń rytualnych. Wydaje się, że cel wielu oczyszczeń rytualnych można ująć jako usunięcie piętna zła. Przez jakiś zły postępek lub przez kontakt ze złem, ze śmiercią, przez obrazę bogów pojawia się na konkretnym człowieku rodzaj niewidocznego brudu, μιάσμα. Brud ten stwarza barierę między owym człowiekiem a bóstwem lub społeczeństwem. Jego usunięcie, analogiczne do obmycia się z brudu, pozwala na powrót do społeczności i ponowienie czynności sakralnych. W kulturze greckiej istniały ponadto oczyszczenia rytualne o charakterze zbawczym. Dzięki nim miało być możliwe zbliżenie człowieka do bogów. W koncepcji Empedoklesa służą one oczyszczeniu dajmona, którym w istocie jesteśmy, ze wszystkiego, co ziemskie; mit orficki pozwala w nich widzieć oddzielenie boskiej cząstki w nas od tego, co śmiertelne. Nie wiadomo jednak, jak dokładnie rozumiano wiele rodzajów oczyszczenia zbawczego. Zapewne też nie zawsze było to jasne dla ludzi, którzy takie oczyszczenia praktykowali. Dokonywano także wielu oczyszczeń o zupełnie niejasnym przedmiocie i celu. Oczyszczenia rytualne można by przeto, zgodnie z intencją Platona, ująć jako rodzaj oddzielenia zła i dobra, podobnie jak przywrócenie czystości fizycznej i uleczenie, lecz należy zarazem pamiętać, że jest to już interpretacja nałożona na grecki uzus i związane z nim intencje. Interpretacja taka uznaje za mało istotne dwa fakty: to, że dla Greka słowa κάqαρσις i καqαρμός nie miały tego samego znaczenia, oraz to, że często nie był on w stanie w danym typie oczyszczenia wyraźnie wskazać dobrego z natury przedmiotu oczyszczenia i usuwanego zeń w jakiś sposób zła. Definicja Platona nie oddaje więc istotnego, choć być może dla nie-filozofów niejawnego sensu greckich słów κάqαρσις i καqαρμός. Platon raczej sens ten modyfikuje: przekształca w ścisły i filozoficzny termin coś, co dla Greków było tylko zbiorem niezbyt jasno zdefiniowanych słów i wiążących się z nimi podobnych, lecz zarazem licznych i w szczegółach odmiennych idei.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 49-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ficino And Savonarola Two Faces of the Florence Renaissance
Autorzy:
Gawrońska-Oramus, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806836.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ficino; Savonarola; Pico della Mirandola; neo-Platonism; art; religion; Renaissance; republic; piagnoni; Apologia contra Savonarolam
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 61 (2013), issue 4. Analysis of the mutual relations between the main intellectual and spiritual authority of the Plato Academy—Marsilio Ficino on the one hand, and Girolamo Savonarola, whose activity was a reaction to the secularization of de Medici times on the other, and a thorough study of their argument that turned into a ruthless struggle, are possible on the basis of selected sources and studies of the subject. The most significant are the following: Savonarola, Prediche e scritti; Guida Spirituale—Vita Christiana; Apologetico: indole e natura dell'arte poetica; De contempt mundi as well as Ficino’s letters and Apologia contra Savonarolam; and also Giovanni Pica della Mirandoli’s De hominis dignitate. The two adversaries’ mutual relations were both surprisingly similar and contradictory. They both came from families of court doctors, which gave them access to broad knowledge of man’s nature that was available to doctors at those times and let them grow up in the circles of sophisticated Renaissance elites. Ficino lived in de Medicis' residences in Florence, and Savonarola in the palace belonging to d’Este family in Ferrara. Ficino eagerly used the benefits of such a situation, whereas Savonarola became an implacable enemy of the oligarchy that limited the citizens’ freedom they had at that time, and a determined supporter of the republic, to whose revival in Florence he contributed a lot. This situated them in opposing political camps. They were similarly educated and had broad intellectual horizons. They left impressive works of literature concerned with the domain of spirituality, philosophy, religion, literature and arts, and their texts contain fewer contradictions than it could be supposed. Being priests, they aimed at defending the Christian religion. Ficino wanted to reconcile the religious doctrine with the world of ancient philosophy and in order to do this he did a formidable work to make a translation of Plato’s works. He wanted to fish souls in the intellectual net of Plato’s philosophy and to convert them. And it is here that they differed from each other. Savonarola’s attitude towards the antiquity was hostile; he struggled for the purity of the Christian doctrine and for the simplicity of its followers’ lives. He called upon people to repent and convert. He first of all noticed an urgent need to deeply reform the Church, which led him to an immediate conflict with Pope Alexander VI Borgia. In accordance with the spirit of the era, he was interested in astrology and prepared accurate horoscopes. Savonarola rejected astrology, and he believed that God, like in the past, sends prophets to the believers. His sermons, which had an immense impact on the listeners, were based on prophetic visions, especially ones concerning the future of Florence, Italy and the Church. His moral authority and his predictions that came true, were one of the reasons why his influence increased so much that after the fall of the House of Medici he could be considered an informal head of the Republic of Florence. It was then that he carried out the strict reforms, whose part were the famous “Bonfires of the Vanities.” Ficino only seemingly passively observed the preacher’s work. Nevertheless, over the years a conflict arose between the two great personalities. It had the character of political struggle. It was accompanied by a rivalry for intellectual and spiritual influence, as well as by a deepening mutual hostility. Ficino expressed it in Apologia contra Savonarolam written soon after Savonarola’s tragic death; the monk was executed according to Alexander VI Borgia’s judgment. The sensible neo-Platonist did not hesitate to thank the Pope for liberating Florence from Savonarola’s influence and he called his opponent a demon and the antichrist deceiving the believers. How deep must the conflict have been since it led Ficino to formulating his thoughts in this way, and how must it have divided Florence's community? The dispute between the leading moralizers of those times must have caused anxiety in their contemporaries. Both the antagonists died within a year, one after the other, and their ideas had impact even long after their deaths, finding their reflection in the next century’s thought and arts. 
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4 Selected Papers in English; 63-86
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Canis lupus familiaris. Symbolika psa w historii, sztuce i literaturze – zarys problematyki
Canis lupus familiaris. The Symbolism of the Dog in History, Art and Literature: An Overview
Autorzy:
Filipek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787946.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pies
kultura
sztuka
malarstwo
literatura
historia
religia
symbolika
dog
culture
art
painting
literature
history
religion
symbolism
Opis:
Pies towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Brał udział w polowaniach, służył jak stróż mienia, pupil do zabaw, dlatego kojarzono go z cechami pozytywnymi, takimi jak wierność, oddanie, czujność, przywiązanie. Przez wieki zyskał szereg odniesień w kulturze i sztuce, mających charakter tak pozytywny, jak i negatywny. Warto zaznaczyć, że jest on, obok kota, tym zwierzęciem, które jest obecne we wszystkich kulturach i wierzeniach od zarania dziejów po dzień dzisiejszy. Już w starożytności zyskał szczególne miejsce na dworze faraonów, a także w panteonie bogów w Egipcie czy pośród bogów greckich, jako ich towarzysz. Był obecny w życiu bogatych i biednych, wykorzystywany do różnorakich celów. Nie dziwi także bogata symbolika biblijna, która, co ciekawe, w Starym Testamencie ma znaczenie negatywne, zastąpione później wykładnią pozytywną w Nowym Testamencie, u Ojców Kościoła i w hagiografii. Pies był zatem nie tylko symbolem wierności, oddania, ofiarności i odwagi, ale też symbolem rozwiązłości, chciwości, zachłanności, wrogości, co ukazano w niniejszym wywodzie, odwołując się do różnych motywów biblijnych i artystycznych. Wierzenia ludowe podkreślają znaczenie psa w gusłach, magii, a nawet leczeniu, prezentując go jako zwierzę niezwykłe. Pojawia się on również w takich sferach, jak heraldyka, numizmatyka, sfragistyka, a także znaczki pocztowe i medale. Dzisiejsza kultura masowa wytworzyła szereg nowych odniesień do psa w filmie, literaturze, komiksie, animacji, łącząc w sobie bogactwo symboliki wypracowane przez wieki, zwłaszcza ikony wierności i oddania.
The dog has accompanied humans ever since the dawn of time. It has taken part in hunting, served as a guardian of property, and as a pet for entertainment. It has been associated with positive qualities such as loyalty, devotion, vigilance and attachment. Over the centuries, it has gained a number of representations in culture and art, both positive and negative. It is worth noting that, besides the cat, it is the only animal which has appeared in all cultures and beliefs from the dawn of time down to the present day. In antiquity, it had already gained a special place in the court of the pharaohs, as well as in the pantheon of the gods in Egypt or among the Greek gods as their companion. It was present in the lives of the rich and the poor, and was used for various purposes. Not surprisingly, the rich biblical symbolism, which, interestingly, in the Old Testament, has negative overtones, was later replaced by positive interpretations in the New Testament, the writings of the Church Fathers, and hagiographies. The dog has thus been not only a symbol of fidelity, devotion, self-sacrifice and courage, but also one of licentiousness, greed and hostility, as is shown in this study, which makes reference to various biblical and artistic themes. Folk beliefs emphasise the importance of the dog in witchcraft, magic and even healing, presenting it as an unusual animal. It is also featured in such spheres as heraldry, numismatics, sphragistics, and on postage stamps and medals. Today’s mass culture has produced a number of new references to the dog in film, literature, comics and animation, all of which combine the wealth of this symbolism developed over the centuries, especially as icons of fidelity and devotion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 447-470
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyk religii rzymskiej wobec współczesnych paradygmatów badawczych
Studies on Roman Religion and Contemporary Research Paradigmas
Autorzy:
Gillmeister, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806907.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
współczesna historiografia; religia rzymska; postkolonializm; teoria sieci; ekonomia religijna
modern historiography; Roman religion; postcolonial studies; networks; religious economy
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie współczesnych metod badawczych wykorzystywanych przez historyków religii rzymskiej. Autor analizuje takie podejścia jak postkolonializm, teorię sieci, praktyki hermeneutyczne oraz ekonomię religijną.
The aim of the article is to present contemporary research methods in Roman religion studies. Author focuses on postcolonial, networks, hermeneutics and religious economy approaches.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 79-94
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmysł dotyku w literackich reprezentacjach Nikołaja Leskowa
The Sense of Touch in Nicholai Leskov’s Literary Representations
Autorzy:
Trojanowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342679.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mikołaj Leskow
proza
dotyk
materia
mitologia
folklor
religia
model haptyczny
Nicholai Leskov
prose
touch
matter
mythology
folklore
religion
haptic model
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie zmysłu dotyku w świecie przedstawionym wybranych tekstów prozatorskich rosyjskiego pisarza doby realizmu – Mikołaja Leskowa, jak również określenie reprezentatywnej dla ich haptyczności poetyki. W artykule zostały opisane wrażenia dotykowe, zarówno aktywne – gdy to Leskowowscy bohaterowie stają inicjatorami zwrotu haptycznego, jak i bierne – gdy to postaci są dotykane. Analiza wybranych tekstów pozwala na sformułowanie wniosku, iż poznanie haptyczne w przypadku analizowanych tekstów Leskowa jest głęboko osadzone w poetyce realizmu. Uwzględnienie jednak kontekstów kulturowych, zarówno ludowo-mitologicznych, jak i religijnych ujawnia ich ścisłe powiązanie z poetyką romantyczną. Pisarz w opisie sfery tykalnej swych bohaterów w sposób płynny przechodzi od materii do duchowości, magii, mistyki, łączy elementy gatunków ludowych z literaturą hagiograficzną. Leskowowska prezentacja zmysłu dotyku pokazuje potrzebę współistnienia i równowagi w człowieku zarówno poznania haptycznego materialnego, jak i poznania haptycznego „duchowego”.  Nie bez znaczenia pozostaje także interpretacja haptyczności głównych bohaterów przez otoczenie, która ujawnia różnorodną optykę rosyjskiego społeczeństwa i staje się dodatkowym elementem jego charakterystyki.
The aim of this article is to present the sense of touch in the world depicted in selected prose texts of the Russian realist writer Nikolai Leskov, as well as to determine the poetics representative of their hapticism. The author concludes that the tactile sensations described, both active – when Leskov’s characters become the initiators of the haptic – and passive – when the characters are themselves touched – allow the conclusion to be drawn that haptic cognition in each of Leskov’s analysed texts is deeply embedded in the poetics of realism, but that the inclusion of cultural contexts, both folk-mythological and religious, reveals their close association with romantic poetics. In the realm of the description of the tactile sphere of his characters, the writer makes a smooth transition to spirituality, magic and mysticism, combining elements of folk genres with hagiographic literature. Leskov’s presentation of the sense of touch shows the need for the coexistence and balance (in man) of both material haptic cognition and haptic “spiritual” cognition. Also of significance is the interpretation of the hapticism of the main characters by the environment, which reveals the diverse optics of Russian society and becomes an additional element of its characteristics.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 243-259
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies