Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "realizm." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Not by the Clock Only: Fictional Time in Salman Rushdie’s Fiction
    Nie tylko według zegara: czas powieściowy w prozie Salmana Rushdiego
    Autorzy:
    Klonowska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119983.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    czas powieściowy
    realizm magiczny
    mit
    baśń
    realizm
    fictional time
    magic realism
    myth
    fairy tale
    realism
    Opis:
    Artykuł analizuje strukturę czasową świata przedstawionego w powieściach Salmana Rushdiego z uwzględnieniem konwencji ją kształtujących; są to przede wszystkim takie formy jak mit, baśń i konwencja powieści realistycznej. W prozie tej zatem następuje zmieszanie konwencji, zdawałoby się, przeciwstawnych. Taka strategia jest jednym z wyróżników gatunkowych prozy określanej mianem „realizmu magicznego”, którego powieści Rushdiego są dobrym przykładem. Struktura czasowa powieści Rushdiego i, szerzej, magicznego realizmu, wykazuje interesujące zbieżności zarówno z intuicyjnym doświadczeniem czasu, jak i jego koncepcjami przedstawianymi przez współczesną fizykę; stąd jej, paradoksalnie, realistyczny raczej niż „magiczny” charakter.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 173-185
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Détail, signe, tache: La représentation du corps dans le roman d’Émile Zola
    Detail, Sign, Blur: Representation of the Body in Émile Zola’s Novel
    Autorzy:
    Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806684.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    realizm; Zola; szczegół; opis; percepcja
    realism; Zola; detail; description; perception
    Opis:
    Szczegół, znak, plama: Przedstawienie ciała w powieści Emila Zoli Literatura realistyczna XIX wieku, dążąc do stworzenia możliwie wiernej iluzji rzeczywistości, dochodzi do granic mimesis. Szczegół, który w założeniu miał budować i uwiarygadniać l’effet de réel, z powodu nadmiaru i groteskowości użycia, prowadzącego do desemantyzacji signifié, staje się narzędziem paradoksalnym, bo nadwątlającym fundament kategorii estetycznej jaką jest realizm. Celem artykułu jest wykazanie, że w powieści Zoli, szczegół nie dewaluuje się, ale wręcz przeciwnie, staje się ważnym elementem konstruowania siatki znaczeń oraz kontrapunktem wizualno-rytmicznym. Zastosowanie zmiennej skali percepcji do portretowania ciała odrealnia obserwowane szczegóły i, ryzykownie, dla poetyki realizmu, przesuwa granice świata realnego ku  niewidzialnemu. Ewokowany przez Zolę chromatyczny aspekt detali fizjonomii bohaterek (znamiona), świadczy o świadomym zamyśle konstrukcyjnym pisarza, wpisującego figuratywność w misterną konstelację znaczeń funkcjonujących zarówno w ramach cyklu Les Rougon-Macquart, jak także rezonujących z ikonicznym kontekstem epoki (G. Courbet Pogrzeb w Ornans). Détail, signe, tache: La représentation du corps dans le roman d’Émile Zola La littérature réaliste du XIXe siècle, qui s’évertue à produire une illusion fidèle de la réalité, se heurte aux limites de la mimésis. Le détail, ce fétiche réaliste, à cause de son omniprésence qui épuise le signifié, devient un outil paradoxal, corroborant les assises de l’école réaliste. Pourtant, le détail garde toute sa fragile pertinence dans le roman zolien, contribuant à créer des réseaux sémantiques, visuels et rythmiques. Les signes cutanés qui tachent de noir les visages de personnages féminins, source d’ambiguïtés signifiantes, ne sont des détails ni futiles ni inutiles, mais des unités de sens pluriels (noir/néant/abîme) qui transcendent le cadre du système romanesque, afin de mettre en résonance leur « ardeur sombre » avec le contexte iconique de l`époque (Courbet, L’enterrement à Ornans).
    Realistic literature of the nineteenth century, striving to create the most faithful illusion of reality, comes to the limits of mimesis. The detail, which was supposed to build and give credibility to l’effet de réel, because of the excess and grotesqueness of use leading to signifié deterioration, becomes a paradoxical tool, because it undermines the foundation of the aesthetic category of realism. The aim of the article is to show that in Zola's novel, the detail does not devaluate, but on the contrary, it becomes an important element in constructing a network of meanings and a visual and rhythmic counterpoint. The use of the variable scale of perception for portraying the body detracts from the observed details and in a risky manner, for the poetics of realism, pushes the boundaries of the real world towards the invisible. The chromatic aspect of detail of the heroine’s physiognomy (signs) evidenced by Zola, testifies to the writer's intentionally constructing figurativeness into an elaborate constellation of meanings functioning both within the Les Rougon-Macquart cycle and resonating with the iconic context of the era (Courbet's painting Burial in Ornans).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 75-90
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analogiczna teoria znaczenia terminów językowych. Elementy metafizyki języka
    An Analogical Theory of the Meaning of Linguistic Terms: Elements of the Metaphysics of Language
    La théorie analogique du sens des termes linguistiques: Éléments de la métaphysique de la langue
    Autorzy:
    Maryniarczyk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1883472.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    analogia
    relacje
    znaczenie
    język
    metafizyka
    realizm poznawczy
    analogy
    relationship
    meaning
    language
    metaphysics
    cognitive realism
    Opis:
    Analogia na terenie filozofii realistycznej jest podstawowym sposobem poznania bogactwa świata osób i rzeczy i chroni ludzkie poznanie przed redukcjonizmem. Poznanie analogiczne jest ugruntowane na analogicznym sposobie istnienia bytów, a zatem jest genetycznie i strukturalnie związane z rzeczą. Analogia pozwala ogarnąć poznawczo tak poszczególne jednostkowe rzeczy, jak i całość oraz złożoność świata natury i kultury, nie tracąc równocześnie z pola widzenia zróżnicowania istniejących w nim bytów. Nabudowana na analogii teoria znaczenia terminów językowych daje podstawę ujęcia w znaczeniu danej nazwy najgłębszej struktury rzeczy, gdyż wskazuje na koniecznościowy układ treści znaczonej rzeczy, a co stanowi o właściwym i adekwatnym rozumieniu oznaczanej przez nazwę rzeczy.
    In realist philosophy, analogy is a basic way of knowing the wealth of the world of persons and things as well as protects human knowledge against reductionism. Analogical knowledge is grounded on the analogical way beings exist, that is, is genetically and structurally combined with things. Analogy allows to cognitively encompass both particular things and the whole of the world of nature and culture, while saving the plurality of beings composing it. A theory of the meaning of linguistic terms, built on analogy, yields a basis for apprehending the deepest structure of a thing in the meaning of a given name, since it points to the necessary internal organization of the content of a denoted thing, which decides for the name that it properly and adequately understands a denoted thing.
    En philosophie réaliste, l’analogie est un mode basique de connaissance de la richesse du monde des personnes et des choses. Elle protège la connaissance humaine contre le réductionnisme. La connaissance analogique est enracinée dans le mode analogique de l’existence des êtres. Elle est donc liée aux choses de manière génétique et structurelle. L’analogie permet de réunir cognitivement aussi bien les choses particulières que la totalité et la complexité du monde de la nature et de la culture, tout en préservant la pluralité des êtres qui la composent. La théorie du sens des termes linguistiques, bâtie sur l’analogie, constitue le fondement de la conception de la structure la plus profonde de la chose du sens d’une dénomination, puisqu’elle montre une disposition nécessaire du contenu de la chose dénotée, ce qui est capital pour sa compréhension appropriée.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 8; 21-36
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Realizm nie-magiczny – o opowiadaniach Stefana Kisielewskiego
    Non-Magical Realism on Stefan Kisielewskis Short Stories
    Autorzy:
    Mamcarczyk, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933593.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Stefan Kisielewski
    opowiadania
    realizm
    literatura o II wojnie światowej
    short stories
    realism
    literature concerning World War II
    Opis:
    Stefan Kisielewski (1911-1991) is, which is seldom remembered, the author of five preserved short stories written during World War II or in the years that immediately followed it. In these works – written at the beginning of his writing career – he shows the techniques that were to be developed in his later works. Among them the following ones come to the foreground: the intermediate form of reported speech and shocking the reader with descriptions of ugliness, often with the use of the synesthesia coming from the Young Poland movement. The protagonists are motivated by the will to defend – either their own lives, or the achievements of all the previous generations and the humanist values. The protagonists of the stories are people who in the face of the experience of war were forced by the fate – like in the ancient drama – to make difficult moral choices and to define their attitude towards their community. Irrespective of whether their choice is heroic or despicable, it always has a tragic ending. The picture of Poles, Germans and Jews presented in the stories is far from the stereotypes functioning in the 1940s, whereby the later literary and film productions devoted to World War II are heralded.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 1; 101-129
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Рождественский и пасхальный сюжеты в малой прозе Надежды Городецкой
    The Christmas and Easter Stories in the Short Prose of Nadezhda Gorodetskaya
    Opowieści wigilijne i wielkanocne w małej prozie Nadieżdy Horodeckiej
    Autorzy:
    Zakharova, Viktoria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342710.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Nadieżda Horodecka
    opowieść wielkanocna
    opowieść wigilijna
    aluzje biblijne
    realizm duchowy
    Nadezhda Gorodetskaya
    Easter plot
    Christmas plot
    biblical allusions
    spiritual realism
    Opis:
    В данной статье ставится задача понять роль и значение рождественской и пасхальной тематики в рассказах русской писательницы-эмигрантки первой волны Надежды Городецкой (1901-1985). Анализ показывает: проза Городецкой свидетельствует о том, что, благодаря «вписанности» судеб самых обычных людей в контекст библейской истории, они «оправдываются» своей причастностью к этой истории. 
    Celem tego artykułu jest zrozumienie roli i znaczenia odkrytych w opowiadaniach rosyjskiej pisarki emigracyjnej pierwszej fali Nadieżdy Horodeckiej (1901–1985) tematów bożonarodzeniowych i wielkanocnych. Analiza przekonuje, że proza Horodeckiej zaświadcza o tym, iż dzięki «wpisaniu» losów najzwyklejszych ludzi w kontekst historii biblijnej stają się oni «usprawiedliwieni» swoim zaangażowaniem w tę historię.
    The purpose of this article is to understand the role and meaning of the Christmas and Easter themes found in the stories of the Russian first wave émigré writer Nadezhda Gorodetskaya (1901-1985). The analysis shows that Gorodetskaya’s prose testifies to the fact that, thanks to the “inscribing” of the fate of the most ordinary of people in the context of biblical history, they become “justified” by their involvement in this same history.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 101-111
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategia państwowej autoprezentacji: sztuka ZSRS w Warszawie 1933 r.
    The strategy of state self-presentation: the USSR art in Warsaw in 1933
    Autorzy:
    Kossowska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791422.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sztuka sowiecka
    realizm socjalistyczny
    propaganda
    komunizm
    malarstwo
    rzeźba
    grafika
    nowy klasycyzm
    neorealizm
    postimpresjonizm
    Soviet art
    socialist realism
    communism
    painting
    sculpture
    graphic arts
    neoclassicism
    neorealism
    postimpressionism
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę krytycznej recepcji wystawy sztuki sowieckiej, która została zorganizowana w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki w marcu 1933 r. Ekspozycja wpisywała się w nasilającą się w latach 30. tendencję do akcentowania specyfiki kulturowej poszczególnych państw narodowych poprzez odpowiednio sformatowane wystawy sztuki rodzimej, podróżujące po europejskich ośrodkach. Warszawski pokaz współczesnej sztuki Kraju Rad, przywieziony z odbywającego się w 1932 r. w Wenecji Biennale Internazionale d’Arte, można zarazem postrzegać jako próbę poprawy wzajemnych relacji między II Rzeczypospolitą a ZSRS w kontekście podpisanego 25 lipca 1932 r. paktu o nieagresji. Propozycja pokazania ekspozycji polskiej publiczności wyszła od Borysa Nikołajewa, reprezentującego Wszechzwiązkowe Stowarzyszenie Łączności Kulturalnej z Zagranicą, będące de facto instrumentem komunistycznej propagandy. Warszawska wystawa cieszyła się olbrzymim zainteresowaniem publiczności. Spodziewano się sztuki rewolucyjnej, radykalnie awangardowej, sprzężonej ze społeczno-politycznym przewrotem bolszewickim. Tymczasem ujrzano sztukę proletariacką, opiewającą w realistycznej najczęściej konwencji wielkość zwycięskiego ustroju komunistycznego. Większość krytyków oceniła ekspozycję negatywnie, widząc w niej propagandowo sformatowaną wizytówkę Kraju Rad, a nie reprezentację sowieckiej sceny artystycznej. Dla recenzentów wspierających awangardę uderzające było zerwanie z pryncypiami rewolucyjnej estetyki. Dla komentatorów sympatyzujących z trendami nowego klasycyzmu, neorealizmu czy koloryzmu rażące było polityczne sprofilowanie tematyki prac. Konsensus osiągnięto natomiast odnośnie niskiego poziomu artystycznego prezentowanego materiału. Komentatorzy poszukiwali bowiem stylu rozumianego jako oryginalna jedność formalno-tematyczna wyrażająca istotę nowego ustroju ZSRS. Konkluzja Konrada Winklera brzmiąca: „Lenin sztuki sowieckiej jeszcze się nie narodził”, zaświadcza o tym, że takiego stylu nie odnaleźli.
    The article analyses the critical reception of the Soviet art exhibition, which was organised at the Warsaw Institute of Art Propaganda in March 1933. The exhibition was in line with the tendency, which intensified in the 1930s, to highlight the cultural specificity of individual nation states through appropriately arranged exhibitions of native art, which travelled around Europe. The Warsaw exhibition of contemporary art of the USRR, brought from the 1932 Venice Biennale Internazionale d’Arte, can also be seen as an attempt to improve mutual relations between the Second Republic of Poland and the USSR in the context of the non-aggression pact signed on 25 July 1932. The proposal to show the exhibition to the Polish audience came from Boris Nikolayev, representing the All-Union Society for Cultural Relations with Foreign Countries, which was in fact an instrument of communist propaganda. The Warsaw exhibition enjoyed great interest among the audience. It was expected to present revolutionary, radically avant-garde art, coupled with the social and political goals of the Bolshevik revolution. Instead, the exhibition displayed proletarian art, which glorified the victorious communist system in a broadly conceived realistic convention. Most critics assessed the exhibition negatively, seeing it as a propaganda showcase of the USSR, not an all-inclusive representation of the Soviet art scene. For reviewers supporting the avant-garde, it was striking to see a break with the principles of revolutionary aesthetics. For commentators sympathising with neoclassicism, neorealism or colourism, the political profiling of the topics of the artworks on display was glaring. However, a general consensus was reached regarding the low artistic quality of the presented material. Commentators were looking for a style understood as an idiosyncratic unity of form and theme that would express the essence of the new political system of the USSR. The best testimony to the fact that they had not found such a style was Konrad Winkler’s conclusion: „The Lenin of the Soviet art has not yet been born”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 205-235
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polacy w Atelier Fernand Léger (1948-1950)
    Poles at the Fernand Léger Atelier (1948-1950)
    Autorzy:
    Zychowicz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901919.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Fernand Léger
    Atelier Fernand Léger
    Pablo Picasso
    Oskar Hansen
    Lech Kunka
    Kazimierz Ostrowski
    Tadeusz Romanowski
    komunizm
    kultura francuska
    Paryż
    stypendium rządu francuskiego
    Nadia Léger
    sztuka abstrakcyjna
    nowy realizm
    realizm socjalistyczny
    realizacje ścienne
    sztuka zaangażowana
    sztuka nowoczesna
    Francuska Partia Komunistyczna
    communism
    French culture
    Paris
    French Government scholarships
    abstract art
    new realism
    socialist realism
    murals
    engaged art
    modern art
    French Communist Party
    Opis:
    In Polish literature devoted to art history one can easily find information concerning scholarships of Oskar Hansen, Lech Kunka, Kazimierz Ostrowski and Tadeusz Romanowski at Fernand Léger Atelier in Paris. The subject is not strongly present in Polish art history therefore it is worth reconstruction. It shows that the French culture was still very important for Poles. What is more, the painters were in Paris at the very important moment in the French history, when existentialism and spectacular activity of the French Communist Party were developing. Abstraction and surrealism were very popular in visual arts. But Polish students were influenced by artists associated with communism. The students received scholarships funded by the French Ministry of Foreign Affairs which worried about strong influence of American culture in Europe at this time. That was the reason why so many students from Eastern Europe got this kind of scholarship. On the other hand it was the last moment to get it. The relations between two countries were getting worse and worse. The Polish students could study at the Academy of Fine Arts for free. Nevertheless, they chose the Fernand Léger Atelier. It is possible to reconstruct the nature of studies at the Fernand Léger Atelier thanks to memoirs of his students. I refer here to texts written by the Pole, Oskar Hansen, the Frenchman, Pierre Faniest and the American, Bruce Gregory. The master attended the atelier only once a week therefore the school was managed by his assistants strongly influenced by communist ideology. The atelier was located at a large building in Montmarte and was full of still lifes à la Léger. Most of students imitated the works of the master and only strong individuals kept their style. Correction of the works was quite bizarre. Léger used to say just one sentence and the best not one could get was „C'est costaud” („It's strong”). The master gave also lectures at the Atelier, showed his works and avant-garde films. Every year Léger organised the competition and exhibition of students’ works at the gallery outside Atelier. The scholarship at the Fernand Léger Atelier was particularly important for Lech Kunka and to a lesser extent for Kazimierz Ostrowski. Kunka was interested in the master’s works created during his stay in the United States (paintings where colour was separated from the line). He mixed also features of Léger style (thick black contour with pure colours) with fascination with Pablo Picasso or works from the Museum of the Human Being. Kazimierz Ostrowski was mainly inspired by the work Les Constructeurs. He mixed influences of Fernand Léger with Klee or Matisse's works. Probably also mural paintings created by both artists after return to Poland were under influence of Fernand Léger. The end of the French scholarship was astonishing. Kazimierz Ostrowski's exhibition in Sopot in 1950 was closed after few hours. Oskar Hansen didn’t take part in Polish artistic life. The cultural policy changed diametrically. The socrealism came and in the next few years nobody could take advantage of foreign scholarships.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 253-285
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Жанровый синкретизм современного романа (на материале романа «зулейха открывает глаза» Гузель Яхиной)
    The Genre Syncretism of the Modern Novel (Novel Zuleikha Opens Her Eyes by Guzel Yakhina)
    Autorzy:
    Andreyevna Levitskaya, Nadezhda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754234.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kanon gatunkowy
    transformacja gatunkowa
    synkretyzm gatunkowy
    model powieści historycznej
    powieść-biografia
    realizm magiczny
    odrodzenie patriarchalnej zmitologizowanej świadomości
    kinematografia literacka
    genre canon
    genre transformation
    genre syncretism
    model of historical novel
    novel-biography
    magic realism
    rebirth of Patriarchal mythologised consciousness
    literary cinematography
    Opis:
    This article uses the example of the novel Zuleikha opens her eyes by Guzel Yakhina to identify some features of the modern novel: genre syncretism, manifested in the hybridisation of genre formulas. The subject of the study is the model of a novel in which, within the framework of a single work, genre formulas and features of various traits of the novel are merged and transformed. The novel’s genre syncretism manifests itself in the use of multi-level conflict, which contributes to the expansion of the boundaries of the narrative.
    Synkretyzm gatunkowy powieści współczesnej (na podstawie powieści Zulejka otwiera oczy Guzel Jachiny) W artykule na przykładzie powieści Zulejka otwiera oczy Guzel Jachiny ujawniane są cechy współczesnej powieści, a szczególnie synkretyzm gatunkowy, przejawiający się w hybrydyzacji formuł gatunkowych. Przedmiotem badań jest model powieściowy, w którym w ramach jednego utworu nastąpiło połączenie i przekształcenie formuł gatunkowych oraz różnych cech nowatorskich. W tekście przeanalizowane zostały kolejno przejawy synkretyzmu gatunkowego w powieści Jachiny: wykorzystanie wyznaczników powieściowych realizmu socjalistycznego i realizmu magicznego oraz intermedialność. Według autorki artykułu zastosowane zabiegi pozwalają na ukazanie wielopoziomowego konfliktu, który poszerza granice narracji.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 209-219
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja twórczości Francisa Bacona w sztuce polskiej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Rozpoznanie wstępne
    Reception of Francis Bacon’s Paintings in the Polish Art. Introductory Reconnaissance
    Autorzy:
    Zychowicz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2121221.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polska sztuka po 1945 roku
    malarstwo polskie
    rzeźba polska
    figuracja
    „nowa figuracja”
    nouvelle figuration
    realizm
    pop-art
    sztuka zaangażowana
    deformacja
    groteska
    egzystencjalizm
    angoisse
    Angst
    recepcja
    intertekstualność
    Polish art after 1945
    Polish painting
    Polish sculpture
    figuration
    New Figuration
    Realism
    Pop-art
    Engaged Art
    deformation
    grotesque
    existentialism
    reception
    intertextuality
    Opis:
    In the mid Sixties New Figuration appeared in Poland. Researchers interested in this chapter of polish art consider the reception of Francis Bacon's paintings as one of the sources of this kind of art. The subject of this article is mainly the painters, whose works show this reception, but also the sculptors. It concentrates on the Sixties and Seventies in Polish painting. At that time in the Polish art we can see a group of artists connected with existentialism. One of the most interesting phenomena is the painting of Teresa Pągowska (1926-2007), this artist, whom was older than others who were also working in the area of New Figuration, already had concrete artistic experience. In spite of similarities between many works of Francis Bacon and Teresa Pągowska, mainly in the composition and shot of the figure (deformed, not complete, dismembered), the works of Pągowska should be considered in their own right particular to her own style. Pągowska processed Bacon's art in an original way. Her distinction from other painters belonging to New Figuration comes from her experience, on the one hand Colorism (polish Postimpresionism), on the other hand – Abstraction, which led her to understand figures as a plastic sign, moving, full of color. In the second half of the Sixties we can find the inspiration of Francis Bacon's art in the paintings of Janusz Przybylski (1937-1998). Bacon in his compositions used spatial frame which was interpreted in different ways. It had been seen as a usual glass cage, confined the human being. The artist admitted that he uses this endeavour to expose a man in a better way. This solution became a kind of an artistic hook and it was taken by other artists. It spread so much that it became a kind of a manner. To avoid narration Bacon sometimes used a form of triptych. This was typically used by him and was imitated almost as often as placing people in a spatial frame. Both hooks were used by Przybylski, whose art in a different way fits in as a style of existentialism. The deformed human beings in the cages should show alienation and the drama of man. This aspect of polish artists' paintings more than others highlights connections with the English master's art. The polish painter of the Sixties and Seventies was not an artist who could be described as self-sufficient from what we can see by viewing their paintings and reading art critics. The reception of Bacon's painting we can also find in the art of a group from Cracow called “Wprost”, especially in the one of their member's art – Zbylut Grzywacz (1939-2004). Grzywacz confirmed that his interest in Bacon's art can be seen in his paintings created in the Seventies. The nature of these adaptations lay mainly in getting compositional solutions typical to Bacon and the original look of the deformed human being. However, the artist also underlined that used by him endeavours of body's deformation were connected with politics so they had a different context than in the work of Bacon. This highlights the large gap between English artists who's art concentrated on universal cases and the public art of the polish artist. Grzywacz painted with speed, carelessly, he just wanted to give us a short message, he didn't care about particular artistic problems. He wasn't a member of this group interested in Francis Bacon. Next to him we should remember Jacek Waltoś (born 1938). In his paintings we won't find such a direct connection with Bacon's art like as is the case with Grzywacz. Waltoś was fascinated by Bacon but he took from him just the ideas concerning problems of a painting's composition. This artist, contrary to other members of “Wprost” was mostly interested in the representation of emotional states, of what is inside the human being. Waltoś, a creator of existential art, feeling incomplete, the loneliness of human being, found in the Irish artist a kind of brother. There was also Wiesław Szamborski (born 1941) who was among the painters inspired by Bacon. In the first years after he finished his studies he exhibited often with Marek Sapetto (born 1939; until 1974). The art of both artists joins with Bacon's art color standardisation of painted surfaces and putting on them strongly deformed human beings. More painters were regarded as inspired by Bacon but there is not a description of their art in this article which is just an introductory reconnaissance of this problem. The image of a human being which was proposed by Francis Bacon turned out to be very interesting also for sculptors centred on existential reflection. The dramatically deformed face occurred to be the best medium to express people's anxieties, their feelings of emptiness and loneliness (Jacek Waltoś, Jan Kucz – born 1936, Wiktor Gajda – 1938, Adam Myjak – born 1947). The Eighties did not have such rich artistic material as can confirm a permanent fascination of Bacon's painting in Poland. It seems that in a world dominated by New Expressionism there is no place for it. Enough to say that the most interesting artist in dialogue with the English painter seems to be Grzegorz Bednarski (born 1954), consequently belonging to Figuration, connected with Cracow's environment. After his debut he moved to the area of existentialism. Nowadays Bacon's work is regarded as a classic. Artists quote his paintings in a conscious way (for example Marek Przybył, born 1961). Bacon happened to be a very popular artist in Poland in the Sixties and Seventies which corresponds with general trends in European art. At this time came after return to show a human being. It appeared New Figuration, antidote on the Abstraction, Conceptual Art and metavisual experiments of the Sixties. Bacon became the father to these new phenomena in art because he brought about a renewed artistic imagination and created a new image of the human being. Moreover, Bacon was regarded as a main representative of art identified with existential philosophy. This painting in a very good way expressed spirits of the time. It reflected Zeitgeist, that climate which was then best shown in the philosophy of existentialism. Bacon's reception in Poland had also local color. English artist's art was assimilated by polish painters, who were interested in politics, what was unfamiliar with Bacon who concentrated on universal problems. It seems that polish artists like thematic art, taking problems concerning a human being and his immediate environment, what constitutes the heritage of our history.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 55-79
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies