Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przestrzeń" wg kryterium: Temat


Tytuł:
“[A] window into the city’s underlying fabric”: Bouncing at the edge of the global metropolis in William Gibson’s Bigend Trilogy
Balansowanie na krawędzi (w) globalnej metropolii w Trylogii Bigend Williama Gibsona
Autorzy:
Nikiel, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878732.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
globalizacja
metropolia
przestrzeń przepływów
homogenizacja
Imperium
miasto krawędzi
American Dream
globalization
metropolis
space of flows
homogeneity
Empire
edge city
Opis:
Artykuł poddaje analizie opisy zglobalizowanego krajobrazu miejskiego w Trylogii Bigend Williama Gibsona (Pattern Recognition (2003), Spook Country (2007), Zero History (2010)) i stawia tezę, że w socjoekonomicznej rzeczywistości trylogii globalna metropolia nie tylko wspiera procesy zachodzące w przestrzeni przepływów, ale także pełni rolę „globalnego bramkarza”, strzegąc dostępu do struktur globalnych w imię tzw. selektywnej (w)łączności. W pierwszej kolejności artykuł prezentuje Gibsonowskie miasto globalne jako węzeł komunikacyjny oraz pierwszą linię frontu w starciu między globalizacją i lokalnością. Z racji swojego strategicznego położenia w usieciowionej przestrzeni przepływów, miasto współuczestniczy we wszystkich (często negatywnych) procesach globalnych. Zmieniający się pod wpływem tych procesów krajobraz miejski zwiastuje rosnące ujednolicenie krajobrazu globalnego. Następnie artykuł przyrównuje globalną metropolię do „miasta krawędzi” Joela Garreau. Jak kiedyś miasta krawędzi, tak dziś megamiasto zwodzi propagandą sukcesu; możliwości, które oferuje są jednakże dostępne tylko dla nielicznej, uprzywilejowanej mniejszości.
In the article, I examine the descriptions of the globalized urban landscape found in William Gibson’s Bigend Trilogy (Pattern Recognition (2003), Spook Country (2007), Zero History (2010)) and argue that in the socioeconomic reality Gibson projects the global metropolis functions as both a global facilitator and a global bouncer acting on the premise of selective inclusiveness. In the article, I first argue that in the Bigend Trilogy cities act as the enablers (or enforcers) of the global flows, and, what is often overlooked, are thus complicit in all the grounding (and often villainous) processes of globalization. Subsequently, I develop some critics’ ideas about Gibson’s presentation of the urban consequences of global exchange, and conclude that in the trilogy global metropolises are the frontline for the confrontation of globalization and local idiosyncrasies, and portend the advancing global homogenization. Finally, I compare Gibson’s analyses of the post-millennial metropolis and the 20th-century edge city. Just like once edge cities, I propose, the global metropolis prides itself as the new Territory of American civilization; the opportunity it offers, Gibson illustrates, is, however, equally illusory and reserved only for the privileged minority.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 187-195
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Beautiful And Terrible”: The Ambiguity of the Grid and Suburban Space in D. J. Waldie’s Holy Land: A Suburban Memoir
Autorzy:
Martinicorena, Sofía
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791071.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kalifornia
przestrzeń
miejsce
przedmieścia
D. J. Waldie
post-Zachód
siatka
California
space
place
suburbia
post-west
grid
Opis:
„Piękna i okropna”: dwuznaczność siatki i przedmieść w Holy Land: A Suburban Memoir D. J. Waldiego Artykuł omawia wspomnienia D. J. Waldiego zatytułowane Holy Land: A Suburban Memoir (1996), uznając je za odpowiedź na zgorzkniały sposób prezentacji amerykańskich przedmieść, będących miejscami alienacji. Dowodzę, iż Waldie, opisując Lakewood w Kalifornii jako miejsce święte, czyli podmiejską siatkę osiedli, odrzuca dominujące w amerykańskiej kulturze opowieści o przestrzeni. Wywód rozpoczyna analiza tego, jak Waldie analizuje wcześniejsze prace krytyczne poświęcone przedmieściom. Następnie analizuję dwoistą postawę wywołaną przez podmiejską siatkę w autorze. Artykuł kończy refleksja nad potencjalnym statusem Waldiego jako pisarza post-zachodniego; wysuwam argument, iż jego opis życia na przedmieściach unika stereotypów obecnych w narodowej świadomości Amerykanów – przedmieścia albo jako raju dla osób pnących się po drabinie społecznej albo bezdusznego miejsca alienacji.
The present paper reassesses D. J. Waldie’s 1996 memoir Holy Land: A Suburban Memoir as an intervention against the jaundiced portrayal of the United States suburbs as a place of alienation. I will argue that Waldie’s account of Lakewood, California, which he presents as a sacred place epitomised by the suburban grid, provides an insightful example of a refusal to comply with certain hegemonic narratives about space in American culture. For this purpose, I will first explore the way Waldie engages with previous critical work about the suburbs. I will next analyse the twofold attitude the grid triggers in the writer and conclude with a reflection upon the potential status of D. J. Waldie as a post-western writer, arguing that his account of suburban life ultimately manages to escape the stereotypes that prevail in the national cultural imaginary, which depict the United States suburbs either as an Edenic realm of upward mobility or as a soulless place of alienation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 181-193
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“If Englishness doesn’t define me, redefine Englishness”: Cultural Difference and Cultural Diversity in the London Cityscape
Jeśli nie definiuje mnie angielskość, zdefiniujmy ją ponownie” - różnica kulturowa i różnorodność w londyńskim krajobrazie miejskim
Autorzy:
Bysiecka-Maciaszek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933663.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tożsamość kulturowa
hybryda/hybrydowość
diaspora
Trzecia Przestrzeń
kosmopolitanizm
Homi K. Bhabha
cultural identity
hybrid/hybridity
Third Space
cosmopolitanism
Opis:
Dychotomia: Tożsamy/Inny niezmiennie określa pozycję wypowiadającego się podmiotu, stawiając go albo w centrum, albo na jego obrzeżach. Punktem wyjściowym dla przedstawionych w niniejszym artykule rozważań są teorie badacza postkolonialnego Homiego K. Bhabhy. Bhabha podkreśla udział kultury w wytwarzaniu narodu i proponuje kulturową konstrukcję pojęcia narodowości jako „formy afiliacji społecznej i tekstualnej”, jego zaś mieszkańców definiuje jako „historyczne ‘przedmioty’ pedagogiki nacjonalistycznej […] i ‘podmioty’ procesu nadawania znaczenia”, a więc nośniki przeszłości i teraźniejszości. Jak pokazują przywołane w analizie brytyjskie pisarki Monica Ali (w Brick Lane) i Zadie Smith (w Białych Zębach), kategoryzowanie jednostek i grup ze względu na ich przynależność etniczną, rasową czy kulturową nie ma już przełożenia na binarne opozycje i politykę różnicy ukazaną w Marionetkach V.S. Naipaula. Nałożenie się różnorodnych, niejednokrotnie przeciwstawnych indeksów sprawia, że trudno zastosować esencjonalizm do wysoce hybrydyzowanych jednostek. Kultura Innego została przeszczepiona na grunt centrum, które dotąd było uważane przez Tożsamego za homogeniczne.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 163-171
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„The Snow Must Go On” – przestrzenie chłodu w Podróży zimowej Elfriede Jelinek
“The Snow Must Go On”: Spaces of Cold in Winter’s Journey by Elfriede Jelinek
Autorzy:
Szczepaniak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886867.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dramat
Elfriede Jelinek
przestrzeń
chłód
drama
space
cold
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są konstrukcje przestrzeni w jednym z najnowszych dramatów Elfriede Jelinek Podróż zimowa na tle estetyki chłodu charakterystycznej dla twórczości noblistki. Fenomenologia zjawisk meteorologicznych oraz kulturowa kategoria przestrzeni stanową punkt wyjścia dla refleksji na temat technologiczno-medialnego kreowania atmosfery oraz komunikacji miłosnej w kontekście współczesnej kultury emocjonalnej.
The present article focuses on analysis of literary constructions of space in one of the latest plays by Elfriede Jelinek Winter’s Journey against the background of the aesthetics of cold, which seems to be specific to the writings of the Nobel Prize laureate. The phenomenology of weather conditions as well as the category of space provide a framework for reflection on atmosphere, which is created by new media and technologies as well as on communication of love in the context of the contemporary emotional culture.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 261-278
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art and Artists in City Space. Political and Economic Conditions of Art-based Revitalisation/Gentrification in Poland in both the Communist and Neo-liberal Reality: Elbląg Biennale of Spatial Forms and Gdańsk Shipyard Case Studies
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787945.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przestrzeń publiczna
gentryfikacja
rewitalizacja
Biennale Form Przestrzennych w Elblągu
Stocznia Gdańska
public space
gentrification
revitalisation
Biennale of Spatial Forms in Elbląg
Gdańsk Shipyard
Opis:
Sztuka i artyści w przestrzeni miasta. Polityczne i ekonomiczne uwarunkowania rewitalizacji / gentryfikacji w Polsce komunistycznej i wolnorynkowej. Przypadek biennale form przestrzennych w Elblągu i Stoczni Gdańskiej Artykuł w sposób komparatystyczny podejmuje zagadnienie wprowadzenia nowych form sztuki, w funkcji rewitalizacyjnej bądź gentryfikacyjnej, w przestrzeń miasta w dwóch różnych realiach polityczno-ekonomicznych: w komunistycznej i wolnorynkowej Polsce. Przeanalizowano zjawisko biennale, organizowanych szczególnie często w dekadzie lat 60., na przykładzie I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu z 1965 r., jak również współczesne procesy rewitalizacyjne przestrzeni miasta poprzez aktywność artystów – przypadek Stoczni Gdańskiej. Wymienione zjawiska natury artystycznej zostały osadzone w realiach polityczno-ekonomicznych odpowiednio Polski komunistycznej dekady lat 60., balansującej pomiędzy wolnością artystyczną a politycznymi ograniczeniami, oraz Polski współczesnej, po transformacji 1989 r., w której uwarunkowane ekonomicznie działania artystów na rzecz rewitalizacji dawnych terenów postoczniowych ścierają się z twardymi prawami wolnego rynku.
This paper addresses and compares the issue of introducing new art forms into the city space in order to revitalise or gentrify it, in two different political and economic realities: that of Poland under Communism and in the era of the free market. The phenomenon of the biennales, which were most frequently organised in the 1960s, is analysed, based mainly on the First Elbląg Biennale of Spatial Forms in 1965, as is one contemporary revitalisation process which has been achieved thanks to artistic activity, namely, the case of the Gdańsk Shipyard. These artistic phenomena are presented against the backdrop of the political and economic realities of Communist Poland in the 1960s, where they had to find a balance between artistic freedom and political limitations, as well as contemporary post-1989 Poland, where economically-conditioned artistic activities (intended to revitalise the post-shipyard space) clash with the hard rules of the free-market economy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 425-445
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barbara Honigmanns literarische Topographie in Chronik meiner Straße (2015)
Literary Topographies of Barbara Honigmann in Chronik meiner Straße (2015)
Literackie topografie Barbary Honigmann w Chronik meiner Straße (2015)
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879652.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kronika
ulica
miejsce
przestrzeń
Barbara Honigmann
chronicle
street
place
space
Opis:
Der vorliegende Beitrag präsentiert die in Chronik meiner Straße entwickelten Strategien der literarischen Topographie. Die Autorin des Artikels versucht, den im Schreibverfahren skizzierten topographischen Elementen im neuesten Buch Barbara Honigmanns nachzuspüren. Der Text wird in Anlehnung an die Raumkonzeptionen von J. Hillis Miller, Michel Foucault und Marc Augé interpretiert.
The article presents the strategies of literary topographies, that the writer has included in her new work. The author of the article concentrated her efforts on grasping the performed act to sketch the topography in the text, and completed the analysis based on J. Hillis Miller, Michel Foucault and Marc Augé concept of a space.
W artykule zaprezentowane zostały zastosowane przez pisarkę literackie strategie topograficzne. Autorka artykułu koncentruje się na uchwyceniu perfomatywnego aktu szkicowania topografii w tekście, dokonując analizy w oparciu o koncepcje przestrzeni J. Hillisa Millera, Michela Foucault i Marka Augé.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 5; 113-123
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Camera con vista : la biblioteca surrealista dell’Ebdòmero di Giorgio De Chirico
Room with a View: the Surrealist Library in Hebdomeros by Giorgio de Chirico
Autorzy:
Collani, Tania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945204.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
De Chirico
Hebdomeros
surrealizm
powieść
przestrzeń metaforyczna
inicjacja
Surrealism
novel
metaphorical space
initiation
Opis:
De Chirico’s novel Hebdomeros (1929) is deeply influenced by contemporary Surrealist theories. Imitating the metaphoric space of a library, the narration combines the two dimensions of interiors and exteriors. The hero himself, Hebdomeros, is a room with a window – a window which is the direct link with the external world. Inside, the erudition deriving from experience and memory; outside the contemporary life, with its solicitations and spontaneity. Life is, in De Chirico’s and his alter ego Hebdomeros’s mind, an intricate skein of enigmas, waiting to be interpreted. In order to accomplish the difficult task of interpretation, one has to compare Hebdomeros with other coeval surrealist novels: René Crevel’s Babylone (1927); Robert Desnos’s La Liberté ou l’amour! (1927); Georges Limbour’s L’Acteur du Lancashire (1923); Michel Leiris’s Le Point cardinal (1927); Breton’s Nadja (1928). De Chirico absorbed the deep sense of Surrealism: a man has to walk along an initiating path, guided by his thoughts and memories, with no other end than self-understanding
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 149-161
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom i poetycka bezdomność w poezji Białowieżan
Дом и поэтическое бездомничество в поэзии беловежцев
Autorzy:
Siwek, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954420.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dom
ojczyzna
bezdomność
przestrzeń
biografia
Opis:
Поэзия беловеждев, членов существующего в Польше с 1956 года Белорусского литературного объединения ≪Беловежа≫, уже много лет представляет собой интересный предмет исследований дла критиков и историков литературы. Среди ряда тем и мотивов, присутствующих в этой поэзии, весьма сущестенным следует признать тему дома и поэтического бездомничества. Однако, в творчестве разных поэтов наблюдается разный подход к этой теме. Пространство родного дома сильно вписывается в биографии поэтов ≪Беловежи≫, сохраняющих в своей памяти даже мельчайшие фрагменты и заново ≪воскрешают≫ его в своих произведениях.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 97-108
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the Profane to the Sacred: Prison-Space Transformations in G.G. Byron’s “The Prisoner of Chillon” and O. Wilde’s “The Ballad of Reading Gaol”
Autorzy:
Kędra-Kardela, Anna
Kędzierska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804527.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
G.G. Byron; „Więzień Czyllonu”; O. Wilde; „Ballada o więzieniu w Reading”; przestrzeń więzienna; sacrum; profanum
G.G. Byron; O. Wilde; “The Prisoner of Chillon”; “The Ballad of Reading Gaol”; prison space; the sacred; the profane
Opis:
Od profanum do sacrum. Transformacje przestrzeni więziennej w „Więźniu Czyllonu” G.G. Byrona i „Balladzie o więzieniu w Reading” O. Wilde’a Artykuł poświęcony jest dwóm utworom o tematyce doświadczenia więziennego: „Więźniowi Czylonu” George’a Gordona Byrona i „Balladzie o więzieniu w Reading” Oskara Wilde’a. Wykorzystując pojęcie „przestrzeni fabuły” (story space) Marie-Laure Ryan, artykuł omawia utwory pod kątem ewolucji postrzegania więzienia, do jakiej dochodzi pod wpływem doświadczeń skazańców. Bohater Byrona, po wielu latach cierpień, zaczyna traktować loch jak swój drugi dom, uświęcony obecnością w nim grobów pochowanych tam braci. U Wilde’a także ma miejsce zmiana percepcji więzienia, będąca wynikiem duchowej przemiany, jaką przechodzą skazańcy. Cela—świat koszmaru, opresji więziennego życia—staje się miejscem modlitwy, umocnienia wiary. W obydwu utworach, można wnioskować, dochodzi do przemiany sfery profanum w sferę sacrum.
This study focuses on two prison poems: “The Prisoner of Chillon” by G.G. Byron and “The Ballad of Reading Gaol” by O. Wilde. It highlights the ordeal of the inmates with the emphasis on the change in their perception of the prison space. Based on M.-L. Ryan’s definition of story space, it is argued that the changing perception of space in the poems reflects the spiritual transformation the protagonists undergo. The experience of confinement leads, in the case of Byron’s protagonist, to the acceptance of prison life to the point of the dungeon becoming “a second home,” sacred to him as a site of his brothers’ burial. In Wilde’s poem incarceration has a transformative function, culminating in spiritual awakening and in the development of faith in Christ’s redemption. As a result of the change in both poems, prison becomes a space of prayer, turning thereby from the profane into the sacred.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11; 149-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’élément aquatique dans les contes crépusculaires de Michel de Ghelderode
The Element of Water in the Dark Tales of Michel de Ghelderode
Żywioł wody w mrocznych opowieściach Michela de Ghelderode’a
Autorzy:
Bizek-Tatara, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900784.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ghelderode
fantastyka
woda
przestrzeń
Bachelard
fantastic
water
space
Opis:
Zafascynowany mglistym i deszczowym pejzażem Belgii Michel de Ghelderode czyni z wody ważny element świata przedstawionego w zbiorze opowiadań fantastycznych Czary (1941). Rola, jaką ów żywioł odgrywa w strukturze przestrzennej, nie jest jedynie zdobnicza i mimetyczna, ale przede wszystkim symboliczna i konstruktywna: przestrzeń wodna, złowroga i mroczna, sprzyja pojawianiu się zjawisk nadprzyrodzonych, generuje halucynacje oraz wprowadza atmosferę strachu i grozy. Podobnie jak w poetyce G. Bachelarda, posiada ambiwalentną naturę: jest siłą jednocześnie demiurgiczną i destrukcyjną, życiodajną i śmiercionośną. Połączona sekretną więzią z siłami nadprzyrodzonymi, woda staje się ważnym i charakterystycznym elementem kompozycyjnym mrocznych opowieści tego pisarza.
Michel de Ghelderode, fascinated by the misty and rainy landscape of Belgium,  makes of water an important element of the world presented in the collection of fantastic short stories Sortilèges (1941). The role that this element plays in the spatial structure is not only decorative and mimetic, but mainly symbolic and meaningful: sinister and dark water space conducive to the manifestations of a fantastic phenomenon, produces hallucinations and provides atmosphere of fear and terror. As in G. Bachelard, water has an ambivalent nature: it is a force both demiurge and destructive, life-giving and deadly. Combined secret relationship with supernatural, water becomes an important and distinctive compositional element of dark stories of this writer.
Fasciné par l’improbable géographie de brume et de pluie de la Belgique, M. de Ghelderode fait de l’eau un élément important de l’univers crépusculaire de ses contes fantastiques, publiés dans le recueil Sortilčges (1941). La fonction qu’il lui octroie n’est pas seulement ornementale et référentielle, mais avant tout fonctionnelle et significative : l’espace aquatique, sinistre et hostile, est propice au surgissement des forces maléfiques et devient générateur d’hallucinations et d’angoisses. Dans ses récits, comme dans la poétique de G. Bachelard, l’eau est une matičre primaire ambivalente et contradictoire : elle est ŕ la fois une force créatrice et destructive, démiurgique et thanatomorphe. Lié intrinsčquement au surnaturel, l’élément aquatique constitue une composante essentielle et caractéristique de la charpente des contes fantastiques ghelderodiens.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 149-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le développement des capacités discursives dans l’acquisition de la langue maternelle : le cas du discours descriptif
Rozwój zdolności dyskursywnych w akwizycji języka ojczystego: przypadek dyskursu deskryptywnego
Autorzy:
Watorek, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954328.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskurs
opis przestrzeni
przestrzeń
akwizycja języka ojczystego
discourse
spatial description
space
L1 acquisition
Opis:
Artykuł prezentuje częściowe wyniki badań wchodzących w skład projektu „Budowa dyskursu przez uczących się języka, dorosłych i dzieci”, koordynowanego przez autorkę tekstu. W studium starano się ona pokazać, jak dzieci 4-, 7- i 10-letnie, których językiem ojczystym jest język francuski, rozwijają stopniowo zdolność budowy spójnego dyskursu. Na podstawie typu dyskursu, który jak dotąd jest stosunkowo rzadko analizowany w badaniach nad akwizycją języka ojczystego – a chodzi tu o opis przestrzeni – autorka pokazuje, w jaki sposób dzieci stopniowo budują dyskurs jednocześnie na poziomie struktury syntaktycznej wypowiedzeń, na poziomie konceptualnego wyobrażenia opisywanej przestrzeni oraz na poziomie realizacji złożonego zadania językowego. W konkluzji autorka dowodzi, że kompetencja dyskursywna nie jest całkowicie nabyta przed 10 rokiem życia oraz że stosunkowo niski poziom spójności tekstu oraz słaba organizacja konceptualna opisywanej przestrzeni są pochodną niskiej jeszcze zdolności rozwiązywania kompleksowych zadań językowych, innymi słowy: wynikają one z nie do końca rozwiniętej jeszcze zdolności budowania koherentnego i spójnego dyskursu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 147-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liminal Spaces in The Ancrene Wisse
Autorzy:
Hernández Pérez, María Beatriz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791063.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
anchorhold
Ancrene Wisse
kobieca przestrzeń
średniowiecze
female space
Middle Ages
Opis:
Przestrzenie graniczne w The Ancrene Wisse Historyczne studia nad kobietami żyjącymi w małych, odizolowanych wspólnotach w czasach pełnego średniowiecza wzbudziły zainteresowanie literaturą formacyjną powstałą w tym okresie. Trzynastowieczny tekst Ancrene Wisse, opisując kobiecą potrzebę odosobnienia, jednocześnie poświęca dużo uwagi służącym, które towarzyszyły swoim paniom w ich religijnej izolacji, pozostając ogniwem łączącym je ze światem zewnętrznym. Niniejszy esej omawia sposób, w jaki Ancrene Wisse, ustanawiając reguły izolacji religijnych kobiet, jednocześnie wykazuje dużą wyrozumiałość względem obecności służby. Ta dwoistość czyni z niego osobliwy tekst dialogiczny.
The historical approach to the situation of female recluses who lived in small communities in the High Middle Ages has fostered the interest in the literature of formation produced at the time for such groups. While referring to the female need to remain in seclusion, one of these pieces, the early 13th-century Ancrene Wisse, also shows a profound concern over those servants who, following their ladies into their religious retirement, still belonged to the world and served as a link with the outer sphere. This work will analyze how Ancrene Wisse, while still dictating and enacting the discourse of enclosure for religious women, also permits a more lenient treatment on the issue of the presence of servants, a duality that renders the piece as a peculiar dialogic one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 111-125
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na początku był sklep... Klucz do Lalki, czyli o lubelskich realiach powieści. Dopiski
In the Beginning There was a Shop... A Key to Lalka (The Doll), or on the Lublin Realities of the Novel. Footnotes
Autorzy:
Malik, Jakub A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953776.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bolesław Prus
Lalka
Lublin XIX wieku
powieść realistyczna
przestrzeń w powieści
Lalka (The Doll)
Lublin in the 19th century
realistic novel
space in the novel
Opis:
The article is devoted to the real and to the novel Mincl family – the Lublin merchants and community workers. The author tries to show changes in social-economical reality in the second half of the 19th century, pointing to merchants as a characteristic example of these kinds of reality. The characters of Mincls also serve exemplification of the statement of the way the real “here” is changed into the novel “there”; how a real topographic point (Mincl's shop) becomes the mythical axis mundi. This also makes it possible to compare the realities of the 19th century Lublin and Warsaw with the world of Lalka.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 1; 51-80
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba semiotycznej analizy kompozycji i przestrzeni elegii Vidi te in somnis (II 26A) Propercjusza
An Attempt at the Semiotic Analysis of Composition and Space of Elegy Vidi te in somnis (II 26A) of Properius
Autorzy:
Kopek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806917.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Propercjusz; elegia; kompozycja; semiotyka; narratologia; monodram; granica; liminalność; transgresja; przestrzeń
Properius; elegy; composition; semiotics; narratology; monodrama; boundary; liminality; transgression; space
Opis:
W artykule została podjęta semiotyczna analiza przestrzeni w elegii II 26a Propercjusza na poziomie wydarzeń tekstowych (narracyjność) oraz na poziomie kompozycji utworu. Odwołując się do malarskich inspiracji poety (M. Hubbard), autor posługuje się koncepcją ekfrastycznej techniki kompozycji przestrzeni do ukazania funkcji motywu „granicy” tak w liminalnym i transgresyjnym modelu przestrzeni, jak i relacjach interpersonalnych. Ostatecznie autor konkluduje, że powyższe poziomy obrazów poetyckich i kompozycji tekstu łączy transgresyjna postać podmiotu, zdolnego do przekraczania wykreowanej w strukturze tekstu granicy między „opowieścią o śnie” a relacją narrator–odbiorca. Prowadzi to do postawienia tezy, że elegia II 26a jest formą monodramu z centralną postacią podmiotu–aktora, który niczym postać angellosa w dramacie, funkcjonuje jednocześnie w „scenicznej” przestrzeni relacji narrator–odbiorca i fabularnej przestrzeni opowieści.
The article describes the undertaken semiotic analysis of space in elegy II 26a of Properius both at the level of textual events (narrative) and at the level of poem composition. Referring to the Propertian inspiration by visual arts (M. Hubbard), the author uses the concept of an ekphrastic technique of space composition to show the function of the “border” motif in a liminal and transgressive space model as well as interpersonal relations. In result the author concludes that the above-mentioned levels of poetic images and the composition of the text are connected by a transgressive figure of the subject, able to cross the boundary created between the “story of a dream” and the narrator–reader (or listener) relationship. This leads to the argument that elegy II 26a is a form of monodrama with the central figure of the subject–actor, who, like a angellos in the drama, simultaneously operates in the “stage” space of the narrator–recipient relation and the space of textual fiction.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 147-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń i czas w tragediach Sofoklesa
Scenic Space and Time in Sophocles’ Theatre
Autorzy:
Majewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953797.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
czas sceniczny
przestrzeń sceniczna
scenografia
Sofokles
teatr grecki
tragedia
scenic time
scenic space
scenery
Sophocles
Greek theatre
tragedy
Opis:
The article presents how the Athenian dramatist created the scenery of his plays with the simple scenic furnishings of the fifth-century stage, consisting only of a skene-building, an orchestra and an altar. The scenery could not be realistic and Sophocles painted the settings verbally, with all details. The localization of his plays was usually signalled in the texts themselves. Both the theatrical space and time were modified by the poet with the word. As to the time, that could be lenghtened or compressed in the play by the odes of the chorus. The paper presents whether Sophocles complies or not with the classical convention of the unity of space and time, and cases discussed by the author of the article show that mostly he does (there is one exception, also presented).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 3; 61-72
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies