Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "miejscowości" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Cirencester’s Ancient Name: Corinium or Carinium?
Autorzy:
Breeze, Andrew Charles
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795803.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cirencester; rzymska Brytania; łacińsko-brytyjskie nazwy miejscowości; korekta tekstowa
Cirencester; Roman Britain; British-Latin place-names; textual emendation
Opis:
Starożytna nazwa Cirencester:  Corinium czy Carinium? Cirencester, leżące około pięćdziesięciu kilometrów ma zachód od Oksfordu, jest angielską miejscowością w miejscu rzymskiego miasta. I chociaż jego pierwotną nazwą było ponoć Corinium (stąd Ciren- w Cirencester), nie było to nigdy satysfakcjonującą etymologią. Walijskie câr i irlandzkie cara (‘przyjaciel’) pozwala na korektę Corinium do Carinium (‘miejsce Carinosa’), oznaczającego ‘miejsce umiłowanego małego przyjaciela’ i spójnego w rozwoju z Ciren-. Tajemnica otaczająca Cirencester, stolicę Dobunni, wydaje się zatem rozwiązana. Za pierwsze Carinium uznać można pobliską cytadelę Bagendon Dykes. Kiedy Rzymianie okupowali ten rejon, założyli pięć kilometrów dalej miasto, przenosząc tam lokalną ludność i zachowując nazwę starej osady (jak miało to miejsce w innych częściach Brytanii, takich jak Colchester, St Albans, Wroxeter). Wydaje się więc, że nazwę swą współczesne Cirencester zawdzięcza Carinusowi albo Carinosowi, nieznanemu Brytonowi, który okupował Bagedon około dwóch tysięcy lat temu.
Cirencester, some fifty kilometres west of Oxford, is an English town on the site of a Roman city. Even though its original name (after Ptolemy in the second century CE) was supposedly Corinium, giving the Ciren- of Cirencester, this has never had a satisfying etymology. However, Welsh câr ‘friend’ or Irish cara ‘friend’ may now permit emendation of Corinium to Carinium ‘place of Carinos,’ a personal form known elsewhere. It means ‘little beloved one, little friend’ and is compatible with development to Ciren-. If so, the mystery surrounding Cirencester, capital of the Dobunni, will be solved. The first Carinium would be the nearby Iron Age citadel of Bagendon Dykes. When the Romans occupied the area, they founded a city five kilometres away, transferring local people to it and applying the name of the old settlement to the new one, as elsewhere in Britain (Colchester, St Albans, Wroxeter). Modern Cirencester will thus (it seems) be called after Carinus or Carinos, an otherwise unknown Briton who occupied land at Bagendon some two millennia ago.   
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 11; 7-16
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syntactic Patterns of English and Polish Fixed Phrases with Proper Names
Struktury składniowe w angielskich i polskich związkach frazeologicznych z nazwami własnymi
Autorzy:
Dąbrowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882893.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwroty frazeologiczne
osobowe nazwy własne
nazwy miejscowości
etymologia
struktury składniowe
phraseological fixed phrases
personal names
place names
etymology
syntactic patterns
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza angielskich i polskich związków frazeologicznych, które zawierają nazwy osobowe i nazwy geograficzne miejsca. Przedstawienie definicji nazw własnych w odróżnieniu od rzeczowników pospolitych było wyjściowym etapem studium, a zaprezentowana definicja robocza związków frazeologicznych według Gläsera stanowiła punkt odniesienia do niniejszych badań. Na podstawie danych ze słowników angielskich oraz polskich, opierając się na korpusach językowych, przeanalizowano związki frazeologiczne, jeśli tylko zawierały w swojej strukturze nazwy osobowe lub miejsca, z wykluczeniem przysłów. Materiał poddano wieloaspektowej analizie ze względu na występujące struktury składniowe badanych jednostek frazeologicznych oraz etymologię i znaczenie nazw własnych występujących we frazach. Wyróżniono, zarówno we frazeologizmach angielskich, jak i polskich, pięć wzorów syntaktycznych: (1) wyrażenia rzeczownikowe, (2) zwroty czasownikowe, (3) wyrażenia przyimkowe, (4) zdania główne i podrzędne, (5) porównania. Związki frazeologiczne poddane zestawieniu wywodziły się z różnorodnych źródeł: jedne miały korzenie biblijne, inne literackie lub/i mitologiczne, kulturowe czy/oraz historyczne. Ponadto w świetle przeanalizowanych danych zaobserwowano przewagę nazw osobowych nad nazwami miejscowymi, oraz wyrażeń rzeczownikowych nad innymi strukturami składniowymi. Najczęściej frazeologizmy z nazwami własnymi pochodzą ze źródeł biblijnych i mitologicznych, a najmniej popularne są wyrażenia o tle historycznym i literackim, gdyż te aspekty określają specyfikę typową dla danego kraju, nie zawsze rozumianą dla innych kultur. Istniejące we frazeologizmach konotacje biblijne, mitologiczne, literackie, kulturowe czy historyczne przeżywały swoje natężenie znaczeniowe w danej przestrzeni czasowej, niemniej jednak, prawie we wszystkich wypadkach, odniesienia te są nadal aktualne i rozumiane przez ogół społeczeństwa.
This paper focuses on English and Polish fixed phrases involving personal and place names. First, the definition of a name and the distinction between proper and common nouns or proprial lemmas and proper names are provided, following a short overview of theories that constitute the basis for any discussion related to proper names. Next, subcategories and sources of names, together with their linguistic characteristics are presented, followed by the working definition of phraseological fixed units. Afterwards, the study is undertaken of personal and place names in fixed phraseological units, surveying a broad list of English and Polish fixed entities that are classified according to five syntactic patterns: phrases with (1) NPs, (2) VPs, (3) PPs, (4) clauses, and (5) similes. Additionally, the biblical, literary, classical, cultural and historical origins of these expressions are pointed out. Finally, in the light of the examined data, the predominance of personal over place names is noticeable, while the items with NPs constitute the vast majority of the phraseological units. Investigating corpus and dictionary evidence, fixed elements typical either of English or only of Polish, or those common to both English and Polish are listed. The most frequent are the units from biblical and mythological sources, while the least popular are the expressions with historical and literary background, as these aspects are unique for each country. With regard to the meaning of the fixed phrases containing proper personal and place names, the data reveal that the units do convey information, recall connotations that arose some time ago in relation to the biblical, mythological, literary, cultural, and historical background, and are still relevant today.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 6; 53-88
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z zagadnień gramatyki onomastycznej
On the Questions of Onomastic Grammar
Autorzy:
Gałecki, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944746.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
gramatyka onomastyczna
nazwy miejscowości
fleksja
język polski
ukraiński
rosyjski
poprawność gramatyczna
kompetencja nauczycieli
onomastic grammar
names of places
flexion
Polish language
Ukrainian language
Russian language
grammatical correctness
teachers’ competence
Opis:
The two articles describe discuss some questions of the flexion of local names that are genetically adjectival and functionally nominal, either in Polish or, broadly, within the Slavonic languages. There are two models of flexion that are proper to such names. They result from the adjectival structure of formation and nominal function of names. Among average language users the variant inflectional forms give rise to question about their linguistic correctness. The examples of teachers’ incompetence with regard to onomastic grammar prove that they cannot general language users to understand such problems. The reasons for this state of affairs should be seen in the quality of education and unwillingness to self-education.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 6; 39-48
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies