Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "language of teaching" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Kilka uwag o wybranych niegdysiejszych pomocach do nauczania polszczyzny w środowisku frankofońskim
    A Few Remarks on Selected Old Textbooks for Teaching Polish in a Francophone Environment
    Autorzy:
    Zarębski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342658.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historia języka
    socjolingwistyka
    podręcznik
    dydaktyka języka polskiego jako obcego
    history of language
    sociolinguistics
    textbook
    teaching Polish as a foreign language
    Opis:
    W artykule dokonano charakterystyki wybranych dawniejszych (powstałych w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku) podręczników do nauki języka polskiego przeznaczonych dla publiczności frankofońskiej. Zwrócono uwagę na uwarunkowania zewnętrzne (kontekst historyczny, społeczny, instytucjonalny) i wewnętrzne (struktura podręczników, dobór treści tematycznych, rodzaj i jakość materiału egzemplifikacyjnego), które wydają się istotne w opisie tego typu źródeł z zakresu glottodydaktyki historycznej. Postawiono tezę, że zaproponowany sposób opis dawnych źródeł może skutkować holistyczną wizją dawnych podręczników i być pomocny w zapewnieniu im właściwego miejsca w historii polszczyzny.
    The author has reviewed selected textbooks written in the second half of the 19th century and the beginning of the 20th century and meant for the learning of Polish by French-speaking people. Attention is drawn to both the external (historical, social and institutional context) and internal determinants (the structure of the textbooks, the choice of themes, the type and quality of examples). These determinants seemed to be important in the description of sources belonging to the historical methods of teaching and learning foreign languages. The suggested way of describing old sources could result in a holistic approach to old textbooks and could be helpful in securing a proper place for them in the history of the Polish language.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 6; 233-252
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Русыфікацыйныя працэсы ў Беларусі ў ацэнцы Станіслава Станкевіча
    The processes of Russification in Belarus in the assessment of Stanislaw Stankiewicz
    Procesy rusyfikacyjne na Białorusi w ocenie Stanisława Stankiewicza
    Autorzy:
    Barszczewska, Nina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953554.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rusyfikacja języka
    reformowanie języka
    polityka językowa
    język nauczania
    zapożyczenia
    opór pisarzy
    wzbogacanie języka
    Russification of the language
    reforming the language
    language policy
    teaching language
    borrowing
    resistance of the writers
    enriching the language
    Opis:
    Rusyfikacja języka białoruskiego to jeden z głównych językoznawczych tematów podejmowanych na lamach czasopisma „Zapisy” wydawanego przez Białoruski Instytut Nauki i Sztuki w Nowym Jorku. Autorem wielu publikacji poświęconych tej problematyce był Stanisław Stankiewicz. Autor opisał najważniejsze postanowienia, etapy i sposoby rusyfikacji języka białoruskiego, która przebiegała w dwóch kierunkach: 1. w kierunku zawężenia sfery używania języka białoruskiego w życiu publicznym i zastąpienia go językiem rosyjskim; 2. w kierunku wszechstronnej rusyfikacji białoruskiego języka literackiego. Polityka językowa, poczynając od lat 30. XX wieku prowadziła do zniszczenia bariery między językiem białoruskim i rosyjskim. W wyniku reformy w 1933 roku wprowadzono do języka białoruskiego około 30 fonetycznych i morfologicznych osobliwości języka rosyjskiego. Natomiast rosyjska leksyka zalewała język białoruski w sposób nie zadekretowany, lecz w drodze „dobrowolnych zapożyczeń w celu wzbogacenia języka białoruskiego”. Największe niebezpieczeństwo stwarzają rosyjskie konstrukcje składniowe oraz wyrażenia idiomatyczne, które burzą strukturę języka białoruskiego. Rusyfikacja szybko doprowadziła do hegemonii języka rosyjskiego we wszystkich sferach życia publicznego na Białorusi. Proces ten, niestety, trwa nadal w formalnie niepodległej i suwerennej Republice Białoruś.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 7; 137-152
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Языковая картина мира при обучении польскому языку как иностранному
    A Linguistic Picture of the World in Teaching Polish as a Foreign Language
    Językowy obraz świata w nauczaniu języka polskiego jako obcego
    Autorzy:
    Duda, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886578.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    językowy obraz świata
    język a myślenie
    nauczanie leksyki
    realia i nazwy abstrakcyjne w nauczaniu języka obcego
    nauczanie języka polskiego jako obcego
    linguistic picture of the world
    language vs. thinking
    teaching lexis
    realities and abstract names in the teaching of a foreign language
    teaching Polish as a foreign language
    Opis:
    Odbity w języku, jego strukturze, leksyce i użyciu (uzusie) obraz otaczającej mówiących rzeczywistości – jak najkrócej można zdefiniować językowy obraz świata (JOŚ) – pełni bardzo ważną rolę w każdym akcie komunikacji. Nie można o nim zapominać również w trakcie uczenia się i nauczania języka obcego. Jest on bowiem źródłem licznych błędów, szczególnie leksykalnych. Autor artykułu pokazuje to na przykładach z literatury przedmiotu oraz z własnej praktyki dydaktycznej. Językoznawcom obserwacja procesu przyswajania języka obcego, błędów popełnianych przez uczących się i nauczycieli, może natomiast wiele powiedzieć nie tylko o językowym obrazie świata w poznawanym języku, lecz także – przez kontrast – w języku ojczystym badacza.
    The picture of the reality surrounding us reflected in the language, its structure, lexis and usage – as the linguistic picture of the world may be defined in the shortest way – plays a very important role in any act of communication. It may not be forgotten also in the course of learning and teaching a foreign language. This is because it is the source of numerous mistakes, especially lexical ones. The author of the article shows this on examples taken from the literature of the subject as well as from his own didactic work. Observing the process of acquisition of a foreign language, and of the mistakes made by both learners and teachers, may tell linguists a lot not only about the linguistic picture of the world in the language being learned, but – through contrast – in the researcher’s mother tongue.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 10; 33-43
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Język polski i kultura polska jako egzotyczne w Republice Korei
    Polish Language and Culture as Something Exotic in the Republic of Korea
    Autorzy:
    Hajduk-Gawron, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341731.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    język polski jako obcy
    glottodydaktyka polonistyczna
    recepcja literatury polskiej
    nauczanie języka polskiego w Republice Korei
    Polish as a foreign language
    Polish language glottodidactics
    reception of Polish literature
    teaching Polish in the Republic of Korea
    Opis:
    Celem rozważań przedstawionych w artykule jest przyjrzenie się, w ujęciu funkcjonalnym, kulturze, literaturze i językowi polskiemu postrzeganych jako egzotyczne w Republice Korei. We wstępie nakreślono uwarunkowania geopolityczne Korei Południowej, które w pewnym zarysie mogą odzwierciedlać stopień dostępności tego kraju dla cudzoziemców i otwartość jego mieszkańców na kultury obce. W dalszej części szkicu podjęto próbę przybliżenia relacji polsko-‑koreańskich na podstawie opublikowanych w Polsce i Korei wydań popularno-naukowych. Analiza wybranych publikacji potwierdza tezę o egzotyce języka polskiego i polskiej kultury w Korei, równocześnie wskazuje na obopólne zainteresowania oraz wyszukiwania miejsc wspólnych w historii i tekstach literackich. Następnie przybliżono recepcję literatury polskiej w Korei jako jedną z możliwości oswajania odległej kultury, historię jedynych do tej pory studiów polskich na Hankuk Univerity of Foreign Studies oraz opisano politykę językową rządu koreańskiego wobec edukacji rzadkich języków obcych. Szkic zawiera również opis projektu, w ramach którego powstała seria podręczników, stanowiących wzbogacenie oferty glottodydaktyki polonistycznej o pomoce skierowane do odbiorców koreańskojęzycznych.
    The purpose of this paper is to take a functional look at the culture, literature and language of Poland which is perceived as exotic in the Republic of Korea. In the introduction, the geopolitical conditions of South Korea are outlined, which, to some extent, may reflect the country’s accessibility for foreigners and the openness of its inhabitants to foreign cultures. In the next part of the outline, an attempt is made to introduce Polish-Korean relations on the basis of popular science publications in Poland and Korea. An analysis of selected publications confirms the thesis of the exoticism of Polish language and culture in Korea, whilst at the same time indicating mutual interests and searching for common places in the historical past and in literary texts. Next, the reception of Polish literature in Korea is presented as one of the possibilities of taming a distant culture, as is the history of the only Polish studies course so far at the Hankuk University of Foreign Studies, and the language policy of the Korean government towards the education of rare foreign languages. The outline also includes a description of the project, which involves the creation of a series of textbooks that will enrich the offer of Polish language glottodidactics with material addressed to Korean-speaking audiences.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 10; 79-94
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Étude des stratégies d’accord du participe passé d’étudiants polonais à partir d’un corpus écrit
    Past Participle Agreements in French: Corpus-Based Analysis
    System uzgadniania participe passé – analiza korpusu
    Autorzy:
    Dańko, Magdalena
    Marsac, Fabric
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878695.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    participe passé w języku francuskim
    analiza korpusu
    nauczanie/uczenie się języka francuskiego jako obcego
    past participle in French
    corpus-based analysis
    acquisition/teaching of French as a foreign language
    Opis:
    Le système d’accord du participe passé français s’appuie sur de nombreuses règles de nature syntaxico-sémantique et qui exigent des usagers des compétences avancées en analyse fonctionnelle ou grammaticale. Il contient une multitude d’exceptions, où l’accord est prescrit ou proscrit contre l’intuition linguistique de l’usager, sans compter les différents cas particuliers et autres exceptions remettant en question le fonctionnement de l’usage contemporain. Or, c’est dans le cadre de l’enseignement du français comme langue étrangère que nous avons voulu appréhender le comportement de locuteurs-scripteurs non natifs quant à l’accord du participe passé, et ce afin, précisément, de pouvoir construire par la suite des outils didactiques adaptés aux difficultés réellement rencontrées.
    The concord system of the French past participle is based on a series of rules, mainly semantico-‑syntactic, which means it requires the ability of functional analysis, and consequently also good grammatical skills and knowledge. The concord system features many exceptions, in which agreement is either obligatory or forbidden contrary to the speaker’s linguistic intuition – apart from extraordinary and ambivalent instances. Our goal was to assess student knowledge of concord rules for the past participle in French as a foreign language. We prepared a quiz consisting of 33 sentences that tests knowledge of particular rules. It allows to isolate rules that are particularly difficult to students, which in turn helps find appropriate didactic solutions.
    System uzgadniania participe passé opiera się na szeregu reguł, najczęściej semantyczno-‑składniowych, a co za tym idzie – wymaga zdolności analizy funkcjonalnej, pogłębionej wiedzy i umiejętności gramatycznych. Zawiera dużą liczbę wyjątków, uzgodnienie jest wymagane bądź zabronione, wbrew oczekiwaniom czy też intuicji językowej użytkownika, nie licząc przypadków szczególnych, w tym ambiwalentnych. W kontekście tego złożonego zagadnienia gramatycznego opracowaliśmy specjalny test, aby przeprowadzić analizę kompetencji polskich studentów z zakresu uzgadniania participe passé w języku francuskim jako obcym. Wyodrębnienie zasad sprawiających szczególną trudność studentom, zgodnych z istniejącymi normami językowymi, umożliwi poszukiwanie adekwatnych rozwiązań na poziomie dydaktycznym.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 8; 141-158
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Blogging as an Extensive Tool for English Phraseology Acquisition: Teaching the Semantic Aspect of Idioms with Blogs
    Blogging jako wielostronne narządzie w akwizycji angielskiej frazeologii. Nauczanie semantycznych aspektów idiomów za pomocą blogów
    Autorzy:
    Łuszcz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1900803.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    angielska frazeologia
    blog
    nauka języków wspomagana komputerem
    semantyczne aspekty frazeologii
    idiomy
    nauczanie idiomów
    English phraseology
    blogging
    the blog project
    computer-assisted language acquisition
    learner autonomy
    tools for education
    semantic aspect of phraseology
    idioms
    and teaching idioms
    Opis:
    Artykuł omawia zastosowanie nowych metod w nauczaniu pewnych aspektów frazeologii (ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki idiomów), bazując na nowoczesnych aplikacjach i urządzeniach. Główną metodą jest nauczanie idiomów za pomocą Internetu. Właściwym jest podejście, które pozwala rozwinąć zdolności oraz autonomię studenta. Korzystając z nowoczesnych rozwiązań technologicznych, nauczanie zyskuje nowy, bardziej interesujący, przystępny wymiar. Staje się dynamiczne, angażuje uwagę studenta, który nawet nie zauważa, że skomplikowane struktury frazeologiczne, wyrażenia idiomatyczne, są nabywane naturalnie, w trakcie wykonywanych ćwiczeń. Interaktywny wymiar zadań sprzyja rozwinięciu kompetencji lingwistycznych, komunikacji, zwiększa poziom krytycznej kreatywności. Teleinformatyczne narzędzia dynamizują strukturę poznawczą. Student otrzymuje możliwe podpowiedzi dzięki programom komputerowym. Daną frazę, w szczególności idiom, uczy się sytuować w odpowiednim kontekście, a efektywność prawidłowego wykonywania zadań wzrasta z 60% do 90%. Student prowadzi własny blog, udziela się na blogach innych studentów, aby stosować frazeologię języka angielskiego w życiu codziennym. Projekt związany z prowadzeniem blogów przez studentów aktywizuje ich słownik, dzięki czemu aktywnie używają zwrotów frazeologicznych, idiomów. Blogi zachęcają do poznawania języka, rozumienia semantyki, osadzają frazy w szerszym kontekście. Po zakończeniu nauki większość studentów nadal prowadzi swoje blogi, co zresztą jest zrozumiałe, skoro blog jest współczesną, powszechną formą komunikacji.
    Blogs can reinforce students’ learning and can be viewed as a cognitive, communication tool. This technological device used as a didactic tool can turn ordinary learning exercises into more interesting and engaging activities. Moreover, blogs can enrich students’ vocabulary and increase confidence in their learning abilities. The aim of this article is to investigate the use of blogs in learning and teaching to enhance English phraseology acquisition. Thus, empirical research consisting of students’ observations and a test among third form high school learners in Poland was carried out to assess the development of language related to the degree of phraseology acquisition.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 47-66
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’émergence et le développement de la grammaire dans l’Antiquité grecque
    Powstanie i rozwój gramatyki w starożytności greckiej
    Autorzy:
    Swiggers, Pierre
    Wouters, Alfons
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953986.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    analiza syntaktyczna w starożytności
    Arystoteles
    części mowy
    Dionizy z Halikarnasu
    filozofia języka w starożytności
    gramatyka aleksandryjska
    gramatyka antyczna
    gramatyka i filozofia w starożytności
    gramatyka
    logika
    poetyka i retoryka
    historia terminów gramatycznych
    historia (zachodniego) językoznawstwa
    kategorie gramatyczne
    klasy słów
    nauczanie gramatyki
    Platon
    stoicy
    Alexandrian grammar
    ancient grammar
    Aristotle
    Dionysius of Halicarnassus
    grammar and philosophy in Antiquity
    grammar
    logic
    poetics and rhetorics
    grammatical categories
    (history of) grammatical terminology
    history of (Western) linguistics
    parts-of-speech model
    philosophy of language in Antiquity
    Plato
    sentence analysis in Antiquity
    Stoics
    teaching of grammar
    word classes
    Opis:
    Artykuł prezentuje genezę gramatyki w Grecji starożytnej i koncentruje się na procesie autonomizacji, poprzez który gramatyka (gr. γραμματική) stała się oddzielnym polem badań i dyscypliną „techniczną”, tj. działem wiedzy (praktycznej i teoretycznej) opartej na empirii (por. semantykę gr. τέχνη). Wiedza ta była przekazywana jako dyscyplina naukowa w zorganizowanym systemie dydaktycznym i ukierunkowana na badanie faktów i struktur językowych, takich, jakie się ujawniają w tekstach (literackich). Proces autonomizacji, poprzez który gramatyka uzyskała swój własny status, jest tu analizowany z dwóch punktów widzenia. (I) Jeżeli chodzi o sam przedmiot badań, to gramatyka stała się autonomiczna w relacji do poetyki i retoryki. Wspólnym pierwotnie przedmiotem gramatyki, poetyki i retoryki, było λέξις, tj. wyrażenie słowne (literackie). Wszechstronne badanie λέξις obejmowało gramatykę, jak to widać w tekstach źródłowych, takich jak dzieła na temat poetyki i retoryki Arystotelesa i Dionizjusza z Halikarnasu, szczegółowo tutaj przeanalizowane. Początki takich całościowych badań λέξις można znaleźć w poglądach gramatyków aleksandryjskich, dotyczących przedmiotu i zadań gramatyki, oraz w definicji „gramatyki” podanej w Τέχνη γραμματική Dionizjusza Traka (według niej „gramatyka” obejmuje czytanie, analizę, wyjaśnianie i ocenianie dzieł literackich). (II) Jeżeli chodzi o określenie funkcji, metody i metajęzyka gramatyki, to zasadniczą wagę ma zbadanie powiązań między filozofią i gramatyką. Badanie takie stanowi drugą część niniejszego artykułu. W analizie związków między filozofią i gramatyką wyróżnione są następujące etapy: (i) W pierwszym etapie refleksja lingwistyczna polegała na opartych na filozofii rozważaniach dotyczących semantycznych właściwości powiązanych ze sobą słów: od sofistów po Arystotelesa znajdujemy wypowiedzi dość jasno mówiące o takich własnościach jak synonimia, antonimia i paronimia. (ii) Etap drugi wyznacza formułowanie podstawowych zasad analizy zdań. Głównym w tym względzie osiągnięciem był platoński dwupodział zdania na ὄνομα i ῥῆμα (zob. dialog Sofista). (iii) Trzeci etap charakteryzuje się ustaleniem relacji między klasami form językowych i kategorii ich zawartości noetycznej; tutaj fundamentu dla analizy form wyrazów i ich podziału na klasy intelektualno-semantyczne dostarczyły arystotelesowskie Kategorie (por. Kategorie 1b: „Każda nie połączona wypowiedź oznacza albo substancję, albo ilość, albo jakość, albo stosunek, albo miejsce, albo czas, albo położenie, albo stan, albo działanie, albo doznawanie” [przekład K. Leśniaka]). Takie właśnie podejście „kategorialne” leży u podstaw podziału na części mowy, jaki został wytworzony, rozwinięty i zdefiniowany w starożytnej Grecji. Wpływ metodologiczny filozofii (a dokładniej: dialektyki i logiki) na gramatykę widać w ewolucji wyodrębniania poszczególnych części mowy (μέρη τοῦ λόγου). Punkty zwrotne tego długiego procesu są omówione w ostatniej części pracy. Wyróżnić można trzy podstawowe kroki: (α) Pierwszym krokiem jest stosowanie przez Arystotelesa teorii μέρη τῆς λέξεως („części mowy”; zob. jego Poetykę i Peri Hermeneias, które zawierają pewne zasady analizy morfosyntaktycznej); (β) Wkład filozofów stoickich polegał na bardziej szczegółowej analizie niektórych części mowy (takich jak rzeczownik, czasownik, zaimek, przysłówek i spójnik), na skonstruowaniu opartej na filozofii teorii semantycznej (obejmującej pojęcie λεκτόν – „dająca się wypowiedzieć [treść]”), a zwłaszcza na opracowaniu teorii παρεπόμενα (łac. accidentia), tj. morfosyntaktycznych i semantycznych cech klas wyrazów. (γ) Krokiem trzecim było rozszerzenie i kodyfikacja modelu części mowy dokonane przez gramatyków aleksandryjskich (Arystarch z Samotraki i jego uczniowie). Ich model obejmował osiem części mowy: rzeczownik, czasownik, imiesłów, rodzajnik, zaimek, przyimek, przysłówek i spójnik. Pierwszym podręcznikiem dającym syntezę wiedzy i umiejętności gramatycznych była Τέχνη γραμματική, przypisywana Dionizjuszowi Trakowi. Pamiętać też należy, że na stopniowy proces autonomizacji gramatyki trzeba patrzeć w świetle dydaktyki – w dydaktyce uczono gramatyki, a równocześnie pogłębiano ją i poszerzano.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 169-195
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies