Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "korespondencja sztuk" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
„Najsubtelniejszy muzyk w poezji”? Juliusz Słowacki a muzyka
„The Subtlest Musician in Poetry?” Juliusz Słowacki and Music
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945546.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Juliusz Słowacki
muzyka
romantyzm
korespondencja sztuk
music
Romanticism
correspondence of arts
Opis:
In the literature of the subject Juliusz Słowacki is considered to be a „musical” poet, and hence his works along with the analytical and interpretative studies that have accumulated around them are an intriguing material allowing one to state which factors – according to the researchers – make it possible to classify them as „musical”. They also show mechanisms through which musicology affects the language of literary studies, the reception of musicological terms, their semantic range and value in interpreting literature. „Musical” interpretations of Słowacki's work are focused around four superior problem areas. They are: – the alleged similarities between Słowacki's life and work and the work of various composers, especially that of Chopin;– verbal motifs coming from the circle of musical work – „music in the poem” remaining in the thematic layer of the literary work;– problems of prosody, euphony, rhythmicity and metre (the so-called „melodiousness”, „rhythmicality” and „musicality”. A critical discussion of the mentioned ways of interpreting Słowacki's poetical works allows the author to state that they have first of all an expressive value, and the interpretation of his works by means of notions taken from the field of research on music generally functions on the principle of lexicalization of musicological terms.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 1; 149-245
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarz uchodźca. Poetyckie spotkanie z Caravaggiem w twórczości ks. Janusza St. Pasierba
An Exile Painter. A Poetical Encounter with Caravaggio in Rev. Janusz St. Pasierb’s Work
Autorzy:
Peroń, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887283.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janusz St. Pasierb
Caravaggio
poezja
korespondencja sztuk
poetry
correspondence of arts
Opis:
W poezji ks. Janusza St. Pasierba znajdują się trzy wiersze inspirowane malarstwem Caravaggia. Dwa z nich tworzą poetycki cykl na temat obrazu Ścięcie św. Jana Chrzciciela (Oratorium św. Jana Chrzciciela, Malta). Poeta odwołuje się do biografii malarza, zwłaszcza jego awanturniczego trybu życia, oraz wnika w wydarzenia biblijne. Istotna dla jego refleksji jest przestrzeń architektury, która bogactwem wnętrza kontrastuje z surowością dokonywanej zbrodni. Poeta wykorzystuje malarską zasadę kontrastów, by ukazać sytuację człowieka współczesnego. Poetycka refleksja dotyczy różnorakich aspektów wygnania: egzystencjalnej sytuacji samotności oraz stanu grzechu, doświadczenia śmierci, pokuty i nawrócenia.
Among Rev. Janusz St. Pasierb’s poetical works there are three poems inspired by Caravaggio’s painting. Two of them make up a poetical series whose subject is the painting Beheading of St John the Baptist (Oratory of St John’s Co-Cathedral, Malta). The poet refers to the artist’s biography, and especially to his belligerent way of life, and he analyzes biblical events as well. The architectural space that with its wealth of the interior is contrasted with the harshness of the crime that is being committed, is significant for him. Using the painter’s principle of contrasts the poet shows the situation of the modern man. Poetic reflection is concerned with various aspects of exile: the existential situation of loneliness and the state of sin, the experience of death, penance and conversion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 113-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja – malarstwo: Plutarch o słynnym powiedzeniu Simonidesa
Painting – Poetry: Plutarch on Simonides’ Apophthegm
Autorzy:
Bartol, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127719.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
korespondencja sztuk
poezja – malarstwo
Simonides
Plutarch
correspondence of the arts
poetry — painting
Opis:
In the article the author proposes to examine Simonides’ famous dictum promoting the link between poetry and painting as presented by Plutarch within his Moralia. Three main problems have been discussed:1. Plutarch’s opinion concerning the authorship of the saying,2. Are the Plutarchean passages the verbatim quotations of Simonides?,3. The meaning of the apophthegm. It seems that Plutarch favoured Simonides’ authorship of the saying. His treatment of the apophthegm in some places of his work as a common saying as well as the attribution of it to one from among the σοφοί do not contradict the Simonidean authorship. It highlights the widespread approval of the saying. We may assume that Plutarch came quite close to the verbatim quotation of Simonides although there are the discrepancies in the lectiones of the quotation. The serious obstacle preventing us from treating the Plutarchean citation as genuine Simonidean words is the fact that poetry is called ποιητική here which is completely unsuitable for the poets of the early period. Simonides in his famous saying about the relationship between the arts intended to highlight the importance of imitation in painters’ and poets’ art. Dio of Prusa additionally noticed the difference between the means and ways of imitation in both kinds of the arts. It does not seem, however, that also Simonides made them distinguishable and that Plutarch intended to emphasize this very aspect of the association of painting and poetry.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 107-118
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasper Twardowski: między spojrzeniem a językiem
Kasper Twardowski. Between the Look and the Language
Autorzy:
Czechowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954676.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
alegoria
emblemat
intertekstualność
korespondencja sztuk
perswazja wizualna
allegory
emblem
inter-textual character
correspondence of arts
visual persuasion
Opis:
Twardowski's allegorical poems imitate the structure of emblems; sometimes they seem to be completely like a verbal response to an image. The poet does not use abstraction, he does not compose the world of his works of the speculative matter of notions and names – he will always translate them into a visible, concrete thing. His language is exactly the language of translation; often it is relatively simple: he names what the eye can see, he makes the allegorical picture move by the dynamics of verbal presentation: the description of the action, accumulation of the presented details. Twardowski's poems, if their connections are shown (as can be seen e.g. in the contemporary edition of Łódź młodzi?) with emblems, extraordinary popular and dynamically spreading at the beginning of the 17th century, reveal important networks of relations that connect them to exactly this domain of art., they reveal their own representational dimension. Verbal references to the sight that are really numerous in the works of the author of Pochodnia project a certain type of recipient: they stress visibility, they underline the fact that the text with which we are dealing imitates the image. Twardowski does re-coding of three kinds. The first level of such a translation from image to language is a plain description of the picture; an iconographic description. The second level is adding a plot to the icon; rendering the virtual character of the presentation in writing, which is the amplification strategy. And finally, the third level would be separating the poetic image from the visual imagination and moving the very visibility into the language. The verbal construction of the metaphor – that is the third level. A highly relational character of this poetry, and particularly the mutual penetration of the work and allegorical images taking place in the space of Twardowski's texts (especially when the poems are not collections of emblems) are the cause why in the research procedure the intertextual approach seems to be the best one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 1; 103-126
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyckie symfonie Karola Wojtyły
The Poetic Symphonies of Karol Wojtyła
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731574.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
juwenilia
muzyka i literatura
korespondencja sztuk
tradycja romantyczna
juvenilia
music and literature
correspondance des arts
romantic tradition
Opis:
Tematem artykułu jest cykl Symphonie – Scalenia zawarty w juwenilnym tomie poezji Karola Wojtyły zatytułowanym Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska). Autorka, koncentrując się na semantyce terminu „symfonia” użytego przez młodego poetę w kontekście genologicznym, wskazuje na tradycje literackie, z których można wywieść koncepcję łączenia gatunków literackich i muzycznych, zwłaszcza na romantyczną correspondance des arts. Idąc tym tropem, pokazuje, że poemat Mοuσικη [Mousike] można czytać jako literacki odpowiednik allegra sonatowego. Przede wszystkim interesuje ją jednak sama idea „symfoniczności” w ujęciu Wojtyły, która ewoluowała w późniejszej myśli o muzyce Jana Pawła II. W uprzywilejowaniu przez Papieża sztuki dźwięków jako mistycznej „mowy bez słów” pozwalającej na harmonijne połączenie wymiaru ludzkiego z Boskim, autorka dostrzega przetworzenie młodzieńczej idei „symfoniczności” pojmowanej w kategoriach mediacyjnych (jako „scalanie”, „uzgadnianie”, „łączenie”).
The subject of this article is the Symphonie – Scalenia [Symphonies – Unifications] series contained in the juvenilia volume of Karol Wojtyła’s poetry entitled Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska) [The Psalter of David (The Slavonic Book)]. The author, focusing on the semantics of the term “symphony,” points to those literary traditions from which the concept of combining literary and musical genres can be derived, especially the romantic correspondance des arts. Following this lead, the article shows that the poem Mοuσικη [Music] can be understood as the literary equivalent of a sonata-allegro. Above all, however, the author is interested in the very idea of the “symphony” in Wojtyła’s approach, which evolved in the later writings of John Paul II on music. The Pope’s favouring of the art of sounds as a mystical “speech without words,” which enables the harmonious combination of the human and the divine, is here presented as the transformation of his youthful idea of a “symphony” as comprehended in mediatorial terms (“merging,” “reconciliation,” “connecting”).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 51-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies