Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "katedra" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Parę słów na temat witraży projektu Jana Matejki do prezbiterium katedry obrządku łacińskiego w Przemyślu
    Selected Remarks on the Stained Glass Windows Designs by Jan Matejko for the Presbytery of the Roman Catholic Cathedral in Przemyśl
    Autorzy:
    Jagieła, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934167.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katedra przemyska
    witraże
    Jan Matejko
    Józef Mehoffer
    regotycyzacja
    architektura
    Tomasz Pryliński
    Przemyśl Cathedral
    stained glass windows
    regothicising
    architecture
    Opis:
    This paper focuses on stained glass windows created from Jan Matejko’s design drawings, which were installed in the presbytery of the Przemyśl Cathedral. The iconographic analysis of this work of art, demolished in the wake of the World War II, reveals the complexity of its original design, full of religious and patriotic motifs. The paper presents attempts to circumscribe the analysis of the iconographic material within the historical context and to formally describe Matejko’s masterpiece.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 4; 185-205
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Previously Unknown Repertoire of Alleluia Chants from the 1518 Graduale Cassoviense (Clmae 172a, 172b)
    Autorzy:
    Adamko, Rastislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790945.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katedra w Koszycach
    koszycki graduał
    repertuar postgregoriański
    śpiewy alleluja
    modalność
    Cathedral of St. Elizabeth in Košice
    Graduale Cassoviense
    post-Gregorian repertoire
    alleluia chants
    modality
    Opis:
    Nieznany dotąd repertuar śpiewów allelujatycznych Graduału z Koszyc z 1518 roku (clmae 172a, 172b) Koszycki Graduał to późnośredniowieczny rękopis muzyczno-liturgiczny, który oprócz standardowego repertuaru gregoriańskiego zawiera także oryginalne śpiewy lokalne. W tym manuskrypcie jest kilka śpiewów allelujatycznych, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane w innych źródłach i nie są zarejestrowane w istniejących bazach opublikowanych lub elektronicznych. Porównanie tych śpiewów ze sobą oraz z innym repertuarem daje możliwość wskazania ich kontekstu genetycznego i uwarunkowań. Repertuar ten jest świadectwem eksplozji muzycznej i poetyckiej twórczości lokalnej późnego średniowiecza w Europie Środkowej i Wschodniej. Twórczość ta wykazuje jednak inne niż gregoriańskie założenia estetyczne, dlatego można ją określić jako postgregoriańską.
    The Graduale Cassoviense  is a late medieval musical-liturgical manuscript. Apart from the standard Gregorian repertoire, it also contains original local chants. Moreover, it also includes several alleluia chants that—so far—have not been found in any other sources or reported in the existing databases. A mutual comparison of these chants (as well as their comparison with other repertoires) provides a chance to show their genetic connections and conditionality. The repertoire shows a late medieval explosion of local musical and poetic production in the territory of Central and Eastern Europe. Nevertheless, this production shows different aesthetical bases and rules than the typical Gregorian ones. For such reasons, we can define it as a post-Gregorian work.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 25-43
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe spostrzeżenia na temat nagrobka królowej Jadwigi Andegaweńskiej w katedrze na Wawelu
    New Observations on the Tomb of Queen Hedwig of Anjou in the Cathedral on Wawel Hill in Krakow
    Autorzy:
    Walczak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056551.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rzeźba XIX/XX w.
    sztuka sepulkralna
    katedra krakowska
    miejsca pamięci
    historyzm
    19th/20th century sculpture
    sepulchral art
    the Krakow cathedral
    memorial sites
    historicism
    Opis:
    W 1900 r. biskup krakowski Jan Puzyna zamówił sarkofag na szczątki królowej Jadwigi Andegaweńskiej (zm. 1399). Jego fundator, hrabia Karol Lanckoroński, zwrócił się z zamówieniem do działającego w Rzymie Antoniego Madeyskiego, a nad stroną techniczną i programem ideowym dzieła czuwał prof. Marian Sokołowski. Sarkofag odkuto w Carrarze, a następnie przetransportowano do Rzymu, gdzie Madeyski zajął się odkuwaniem płyty wierzchniej. Dokumentował on kolejne etapy prac za pomocą fotografii, na których widoczna jest inskrypcja biegnąca wzdłuż płyty wierzchniej, która niemal natychmiast po ustawieniu nagrobka w katedrze została skuta. Być może powodem tej ingerencji był zapomniany dziś spór o skalę zasług najważniejszych osób zaangażowanych w przedsięwzięcie. Możliwe też, że umieszczenie napisu fundacyjnego na płycie wierzchniej, ponad lapidarną inskrypcją odnoszącą się do królowej, uznano za niestosowne wobec planów wznowienia starań o jej beatyfikację. Wybór miejsca upamiętnienia był uwarunkowany przez szereg czynników, z sąsiedztwem ołtarza św. Stanisława na czele, co mogło służyć skoncentrowaniu kultów miejscowych świętych w rejonie skrzyżowania naw. Wierni nawiedzający ołtarz najważniejszego patrona ojczyzny mają nagrobek Jadwigi w zasięgu kilku kroków, natomiast wchodzący do katedry przez prawe ramię transeptu znajdują go w zasięgu wzroku, bezpośrednio po prawej stronie srebrnej trumny św. Stanisława, a symetrycznie do nagrobka Władysława Jagiełły. W kompozycji sarkofagu nie odwołano się do żadnego z zachowanych nagrobków przedstawicieli dynastii Piastów ani Jagiellonów, a wręcz zignorowano lokalną tradycję, zamawiając sarkofag z białego, a nie czerwonego kamienia i nienakryty baldachimem. Wzorem typologicznym mógł być nagrobek Anny (zm. 1425), córki Kazimierza Wielkiego, i jego ostatniej żony, Jadwigi, księżniczki Żagańskiej w kościele św. Szczepana w bawarskim Mindelheim. Bezpośrednim punktem odniesienia stał się jednak dla Madeyskiego nagrobek Ilarii dell Carretto, wskazany mu prawdopodobnie przez zapatrzonego w sztukę quattrocenta Lanckorońskiego. Kluczowe znaczenie miał zapewne fakt, że obie kobiety straciły życie w połogu. Wykonany przeze Madeyskiego w latach 1902-1906 kenotaf króla Władysława III Warneńczyka (1902-1906) jest wzorowany na nagrobku Gastona de Foix w Mediolanie. W obu przypadkach rzeźbiarz sięgnął więc do „ikon” literatury historycznej, a także kultury popularnej XIX wieku, dzięki czemu dzieje Polski zostały wpisane w historię Europy. Jadwiga, tak jak Ilaria del Carrretto, jawi się jako wzór poświęcenia dla religii i wierności małżeńskiej. Natomiast Władysław III, zabity przez Turków w bitwie pod Warną (1444), tak jak francuski wódz zabity w bitwie pod Rawenną (1512), jest wzorem poświęcenia dla ojczyzny. Rzeźbiarz wybrał skrajnie odmienne materiały, kierując się niewątpliwie ich wartościami symbolicznymi. Biel marmuru z Carrary symbolizuje cnotliwe życie Jadwigi, żony i heroicznej matki, natomiast brąz – rycerskie rzemiosło, stałość charakteru i bohaterstwo „ostatniego krzyżowca Europy”. W obu pomnikach piękno materiału stanowi istotne dopełnienie wyidealizowanej urody bohaterów, która ociera się o granicę zmysłowości.
    In 1900, the Bishop of Krakow, Jan Puzyna, decided to erect a sarcophagus for the remains of Queen Hedwig of Anjou (d. 1399). Its founder, Count Karol Lanckoroński, gave the commission to Antoni Madeyski, a sculptor active in Rome, while the technical matters and iconographic programme of the work were entrusted to Marian Sokołowski, a professor of art history at the Jagiellonian University in Krakow. Madeyski recorded the progress of his work in photographs which reveal that initially an inscription had run along the edges of the top slab, which was obliterated after the assembly of the tomb in the cathedral. This change may have been caused by a – now long forgotten – dispute about the extent of the contribution from each of the key figures involved in the undertaking. Or perhaps the foundation inscription on the top slab, above a short text related to the queen, was deemed inappropriate in view of the plans to resume efforts for her beatification. The location of the sarcophagus was conditioned by a number of factors, one of which was the proximity of the shrine of St Stanislaus, and was possibly intended to concentrate the cults of the local saints in the area of the intersection of the naves. The forms of the tomb had no relation to the existing monuments of the monarchs of the Piast or Jagiellonian dynasties in the cathedral; in fact, local tradition was ignored, since the work was carved of white not red stone and did not have a canopy. Madeyski’s immediate model was the tomb of Ilaria del Carretto in Lucca, probably indicated to him by Lanckoroński who was very fond of Italian Quattrocento art. Of key importance must also have been the fact that both women had died in childbirth. A cenotaph to King Ladislaus III of Varna, carried out by Madeyski in 1902-1906, was modelled on the monument to Gaston de Foix in Milan. Thus, in both cases the sculptor referred to ‘icons’ of historical literature and nineteenth-century popular culture, bringing the history of Poland into the orbit of European history. Hedwig of Anjou, similar to Ilaria del Carretto, is presented as a paragon of sacrifice for religion and marital fidelity. Ladislaus III, in turn, killed in the battle of  Varna in 1444, just like de Foix, a French commander who fell in the battle of Ravenna in 1512, was regarded as an exemplar of sacrifice for his homeland.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 67-97
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zarys dziejów nauczania historii Kościoła na Uniwersytecie Lwowskim w XIX wieku
    An Outline of the Teaching of the History of the Church at Lvov University in the 19th Century
    Autorzy:
    Puszka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953413.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Uniwersytet Lwowski
    historia Kościoła
    wydziały: Teologiczny
    Filozoficzny i Prawniczy
    Katedra Historii Kościoła
    Lvov University
    history of the Church
    Faculty of Theology
    Faculty of Philosophy
    Faculty of Law
    Department of the History of the Church
    Opis:
    In the years of 1784-1871 the university in Lvov was re-opened as a German Josephine University with the following faculties: Philosophical, Theological, Legal, and Medical. In the initial period of the 19th century the then professors did not conduct a more reliable and systematic research on the history of the Church. The history of the Church, nevertheless, was regularly lectured within the schedule of the particular faculties. The following father professors worked then: J. B. Fisinger, A. Bielecki, F. K. Zachariasiewicz, O. Krynicki, J.Delkiewicz, and others. From the 1960s onwards the university was gradually polonised, and in 1871 it became a Polish university at which the Ukrainian language had the same rights. It was only then that historians started research mainly on the period of the Middle Ages, including the origins of the Church in the world and in Poland. Works were written that discussed the organisational and political relations between the Church and the state during the first centuries. It was then that biographies of the first Polish bishops, archbishops, lives of the saints, the first papers characterising some pontificates, history of the papacy and the relations between the Polish Republic and the Vatican, together with some more reliable works on the history of the Eastern Church. At the Philosophical Faculty in the period of positivism there were the following departments: of universal history, of Austria, of Poland and modern history. The department of universal history was conducted from 1863 on by H. Zeissberg, then K. Liske. In the years of 1891-1914 it was run by R. Dembiński, who specialised in the history of the Church, studied the history of papacy and its position towards Poland. The department of the history of Austria was run from 1871 on by I. Szaraniewicz; he studied mainly the history of Russia and the Eastern Church. The history of the Church, the legal aspect of its existence and activity, remained in the field of interest of the scholars working at the Faculty of Law: E. Rittner and J. Kasznica. Their heritage was taken over in 1888 by the canon law professor W. Abraham, one of the then most eminent experts on the history of the Church at Lvov University. A separate department of the history of the Church was established at the Faculty of Theology. In this department lectures were delivered by Rev. J. Delkiewicz and Rev. E. Skrochowski. From 1895 to 1912 Rev. J. Fijałek worked in this department, an eminent historian of the Church, the author of numerous publications on the history of the Catholic and Eastern Churches, on the law and church organisation, on the Scriptures, and on the devotion to the Mother of God, and many others. Professors of Lvov University in the 19th century initiated pioneer researches on the history of the Church in Poland; many of their publications are relevant still today.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 2; 37-53
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijańska topografia Mediolanu w IV wieku
    Christian Topography of Milan in the Fourth Century
    Autorzy:
    Filarska, Barbara
    Iwaszkiewicz-Wronikowska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954301.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Mediolan wczesnochrześcijański
    archeologia chrześcijańska
    baptysterium wczesnochrześcijańskie
    katedra
    Bazylika Ambrożego
    Bazylika Apostołów
    kult męczenników
    św. Ambroży
    św. Augustyn
    early-Christian Milan
    Christian archeology
    early-Christiana baptystery
    cathedral
    St Ambrose’s Basilica
    the Apostles’ Basilica
    cult of the martyrs
    St Ambrose
    St Augustine
    Opis:
    The authors sought to present the state of research on the complex problems of the issue that has been discussed for decades. At present, a new generation of scholars deal with it and they propose new interpretations both of the texts and archeological sources. Following archeological excavations in the nineteenth and twentieth centuries, a picture of Milan appeared with St. Tecla’s cathedral, St. Giovanni in Fonte’s baptistery in the town centre, and a chain of cemetery basilicas around it. The Basilica Portiana mentioned in the letters of Ambrose and the dating of St. Lorenzo were regarded as doubtful. In the 1990s earlier findings were verified. Accordingly, it was possible, among other things, to question the traditional and propose a new (mainly in S. Lusuardi Siena’s papers) reconstruction and chronology of the building that is part of the episcopal complex (under present Duomo: basilica vetus = ecclesia geminata, St. Stefano’s Baptistery + basilica nova = St. Maria Maggiore; under Piazza Duomo: St. Giovanni in Fonte’s Baptistery and the latest St. Tecla). In relation with a new hypothesis, which F. Guidobaldi has recently put forward on the identification of Basilica Portiana from S. Simpliciano, the authors propose to include in the discussion on this issue Ambrose’s words. He gives us to understand that the Basilica Portiana was dedicated and that we should find out to whom it was dedicated (maybe to the Virgins?). With regard to the fact that there are no sources, it is still an open question to date the majority of the early-Christian buildings in Milan (the exceptions are St. Giovanni alle Fonti’s baptistery, Basilica Ambrosiana and Basilica Apostolorum).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 4; 135-170
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies