Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "humour" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Dobre, bo śmieszne… Aksjologiczne aspekty humoru w socjolekcie i komunikacji młodzieży
It’s Good Because It’s Funny…: Axiological Aspects of Humour in the Sociolect and Communication of the Young People
Autorzy:
Wileczek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342665.pdf
Data publikacji:
2022-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
socjolekt młodzieżowy
humor
komizm
wartościowanie
aksjologia humoru
ludyczność
the sociolect of the young people
humour
comic quality
valuation
axiology of humour
ludic aspects
Opis:
Artykuł podejmuje aspekty związane ze współczesnym przeobrażeniem kategorii humoru w socjolekcie i zwyczajach komunikacyjnych młodzieży. Materiał egzemplifikacyjny stanowią teksty zaczerpnięte z języka i dyskursu młodzieżowego prowadzonego w różnych „kanałach” i typach komunikacji zapośredniczonej cyfrowo (w tym bazy danych do Młodzieżowego Słowa Roku). W przemiany kategorii humoru jako pokłosia zjawisk kulturowych, np. popkulturowej ludyczności (kultura beki) i nowej karnawalizacji, filozofii xD, apoteozy trywialności i ekstremalności doświadczeń, wpisują się realizacje językowe jako warianty gry z normami języka ogólnego, powagą i wzorami uczestnictwa w kulturze.
This article addresses aspects related to the current transformation of the category of humour in the sociolect and communication styles of the young people. The data are exemplified by digital discourses of the young taken from different channels and types of digital-oriented communication (including the database of the Youth Word of the Year). These language realisations, understood as variants of playing with the norms of language and the patterns of participation in culture, are embedded in the current transformation of the category of humour as a result of cultural phenomena such as the ludic aspects of pop-culture, the new carnivalisation of the xD philosophy, the apotheosis of triviality and experiences of extremeness.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 6; 179-201
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komizm w Panu Podstolim
Humour in Pan Podstoli
Autorzy:
Doktór, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954651.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narrator
bohater
satyryczność
humor
ironia
protagonist
satire
humour
irony
Opis:
Humour in Pan Podstoli has not attracted much attention so far. Although it is not the most important element of this novel we can observe some interesting solutions in its functioning. Comical events result both from the actions of the narrator – who is one of the protagonists of the novel – and of Pan Podstoli himself. The most important comical elements in the novel are: anecdotes, jokes (also puns), comical scenes, comical characters, humorous observations. Generally, all these kinds of humour are used in the satirical function or in order to make the narration livelier. Irony deserves special attention. It comes from the main protagonist and results from his involvement in the problems that are talked about.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 1; 5-26
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobliwości językowe twórczości naukowej Zenona Leszczyńskiego
Language Peculiarities of Zenon Leszczyńskis Research Output
Autorzy:
Karolczuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127773.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
styl naukowy
osobliwość językowa
humor
scientific style
language peculiarity
humour
Opis:
This article is the special anthology of quotations from Zenon Leszczyński's works. It contents selected examples of his typical metaphors, euphemistic expressions, puns etc. The very short comment to this review underlines different aspects of Leszczyński's humour.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 49-50, 6; 159-165
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od śmiechu do ironii. Wstęp do problematyki ironizowania
From Laughter to Irony. The Introduction to the Issues of Irony
Autorzy:
Strug, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929386.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ironia
komizm
śmiech
humor
średniowiecze
irony
comic
laughter
humour
Middle Ages
Opis:
This article provides a theoretical basis for the analysis of the phenomenon of irony in the art of the late Middle Ages. In this text the author limits himself to the presentation of theoretical aspects. An attempt to identify the irony as a mean of expression of the artist in the work of art has been planned in the separate work. The starting point for understanding the concept of irony is the phenomenon of laughter, one of the most basic of human responses, which is the base for more complex forms of humor, and its numerous variations. The aim of the author of this article is ordering, as fully as possible, the concepts that revolve around the issue of the comic. Many of the terms included in the main category of the meaning that is the humor, such as parody, satire or irony, is sometimes used interchangeably and the boundaries between them are blurred. Due to the fact that one of the assumptions of ironic speech is that it was not easy to read, its diagnosis is often debatable. However, such scholars as Bachtin and Le Goff see some signs of irony in medieval literature and everyday life of European citizens. Most of the research concerns the irony of its occurrence in the language and art closely associated with the language, the literature. Irony and ironic words are rare in relation to the visual arts. Reflection on the concept of irony and the analyze of its meanings in different contexts in this article is the starting point for subsequent analysis and interpretation of selected works of art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 4; 29-59
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holocaust między komizmem, groteską a absurdem. Literackie i kinematograficzne próby przezwyciężania tabu
Der Holocaust zwischen der Komik, der Groteske und der Absurdität. Die literarischen und kinematographischen Versuche das Tabu zu überwinden
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945080.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Holocaust
komizm
groteska
absurd
literatura
kino
humour
grotesque
absurdity
literature
cinema
Opis:
Die Weltpremiere Roberto Benignis Spielfilms La vita e bella (1997) rief eine weltweite öffentliche Debatte hervor, bei der die Frage nach der Darstellbarkeit des Holocaust und Nazismus mit den Stil- und Ausdrucksmitteln des Komischen und Grotesken ins Zentrum gerückt wurde. Die von Benignis Tragikomödie ausgelöste Kontroverse stellte mit Vehemenz und in einem bisher ungewohnt großen öffentlichen Ausmaß die Fragen nach der Rolle der traditionellen Formen und Genres sowie nach unseren eigenen Bildern, Erwartungen und der medialen Repräsentation der Shoah in einer „Post-Memory“, einer sekundären Erinnerung durch Kunst und Medien in zweiter, dritter und vierten Nachkriegsgeneration. Dabei ist der Streit um die Verwendung vermeintlich ‚unernster’ Narrative keineswegs neu, sondern reicht bis in die Tradition der Filmklassiker der Komödie wie z.B. Charlie Chaplins The great dictator (1940) oder Ernst Lubitschs To be or not to be (1942). Dem starken Trend des betroffenen und erschütternden Ernstes in der unmittelbaren Nachkriegsliteratur widersetzten sich seit Ende der 1950er Jahre viele Prosa- und Theaterautoren, die dem Gebot von Ernst Bloch (Der Nazi und das Unsägliche, 1938) folgend, sich bemüht zeigten, dem „Unsäglichen“ der Naziverbrechen mit den entlarvenden Mitteln des bitteren Witzes und grotesk-komischer Satire sprachlich nachzukommen. Gegen einen ohnmächtigen Betroffenheitsdiskurs wendet sich bereits 1959 Günter Grass mit seinem Roman Die Blechtrommel. Ein signifikantes Beispiel der Verbindung der Holocaust-Thematik mit Humor, Komik und Groteske stellt der Ghetto-Roman von Jurek Becker Jakob der Lügner (1969) dar, der sich der grauenvollen Shoah-Geschichte widersetzt, ohne diese jedoch zu verharmlosen bzw. zu sentimentalisieren. Ebenso rüttelt Edgar Hilsenrath mit seinem 1977 veröffentlichten ‚Schelmenroman’ Der Nazi & der Friseur an der im Erinnerungsdiskurs tradierten Verklärung der Holocaust-Opfer. Zu den wohl bedeutendsten literarischen Verfechtern des Diskurses des Lächerlichen in der Holocaustliteratur gehört zweifelsohne George Tabori, der sich in seinen schauerlich-lächerlichen, obszön-grotesken Theaterstücken der einseitigen, pathetisch-sentimentalisierenden Mythologisierung der Opfer widersetzte. George Tabori ging davon aus, dass „jeder Komödie etwas Todernstes zu Grunde liegt“. Dieser Ausspruch erlangt sicherlich auch in Bezug auf Benignis La vita e bella seine Legitimation. Der Film baut eine komische Dialektik zwischen der Furchtbarkeit der KZ-Welt und der befreiendes Lachen provozierenden Stilisierung dieser Gräuelrealität zu einem kindisch amüsanten „Überlebensspiel“ auf, mit dem der Vater seinen Sohn zu schützen vermag. Benignis Komödie endet mit dem tragischen Tod des clownesken Vaters und entzieht sich damit einer harmonisierenden, versöhnlichen Sinnstiftung. Durch die Dialektik der komisierenden Inszenierung vermeidet der Film eine mittlerweile ritualisierte Darstellung des Leidens und Todes im Konzentrationslager und akzentuiert statt dessen das Widerstandsmoment und somit das zutiefst Humane angesichts des unsagbar Unmenschlichen.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 19-30
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane typy komizmu językowego w tekstach Kabaretu pod Wyrwigroszem
Selected Types of Language Humour in the Texts by Kabaret pod Wyrwigroszem
Autorzy:
Korpysz, Tomasz
Zając, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933755.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
komizm językowy
kabaret
Kabaret pod Wyrwigroszem
stylizacja gwarowa
language humour
cabaret
dialectal stylistic effect
Opis:
The performances by Kabaret pod Wyrwigroszem representing the series entitled Między Bugiem a prawdą reveal a variety of mechanisms of language humour. A lot of these mechanisms rely on the protagonists’ limited language competence and their use of dialect, as well as numerous cases of vocabulary misuse - words of Standard Polish are used by the protagonists with a violation of language norms. The paper presents examples of language mechanisms that are used most frequently for comic effects.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 6; 137-152
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ich bin [...] als großer Lacher bekannt“. Ein ergänzender Blick auf Briefe und Tagebücher von Franz Kafka
„Ja też potrafię się śmiać [...] jestem nawet powszechnie znany jako wielki śmieszek”. Śmiech w pamiętnikach i listach Franza Kafki
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933658.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
śmiech
ironia
humor
Franz Kafka – życie i twórczość
laughter
irony
humour
life and literary achievements of Franz Kafka
Opis:
Życie i twórczość Franza Kafki zwykło się utożsamiać ze schyłkowymi nastrojami modernizmu. Zarówno liczni badacze, jak i czytelnicy, którzy mało lub prawie nic nie wiedzą o przeszło czternastu tysiącach publikacji naukowych na temat życia i dzieł autora, zgodni są co do tego, że twórczość Kafki jest przede wszystkim, jak czytamy w definicji słownikowej, „przygnębiająca, niesamowita, budząca lęk”. Strach, cierpienie, wewnętrzne rozdarcie, daleko posunięta izolacja społeczna, długoletnia choroba, poczucie permanentnego zagrożenia ze strony autorytatywnego ojca, kompleks żydowskiego pochodzenia, ciągła świadomość winy – wszystko to znalazło wstrząsające odbicie w twórczości pisarza. A jednak wbrew tym powszechnym opiniom z licznych przekazów i wspomnień przyjaciół Kafki dowiadujemy się, że był on człowiekiem o pogodnym usposobieniu, który bardzo często i chętnie się śmiał, żartował, a nawet płatał figle. Max Brod, wieloletni przyjaciel pisarza, wspomina, że Kafka śmiał się do rozpuku podczas czytania pierwszego rozdziału swojej powieści Proces w gronie znajomych. Podobnie też w pamiętnikach oraz listach samego autora odnajdujemy liczne dowody na jego poczucie humoru. Franz Kafka wykorzystywał bardzo często śmiech jako środek, za którego pomocą zręcznie manipulował swoim wizerunkiem oraz modyfikował relacje z innymi ludźmi. Jako bardzo charakterystyczne jawią się częste opisy spotkań w gronie praskich przyjaciół, które przepełnione były nieskończonymi żartami, beztroskimi błazenadami i „wiecznym śmiechem”. Ta przeżywana wspólnie wesołość miała dla Kafki znaczenie oswobadzające, stanowiła dla niego, jak czytamy w jednym z listów, „iluzję i [...] prawie początek rzeczywistości, pięknego istnienia [niem. Dasein]” (tłumaczenie A. Rutka). Wypróbowana podczas tych spotkań oswobadzająca strategia śmiechu wykorzystywana była również w podejściu pisarza do trawiącej go latami choroby i słabości fizycznej. Humorystyczne lub autoironiczne opisy stanów chorobowych, fobii i lęków związanych z pogarszającym się stanem zdrowia nie należą w Kafkowskich listach do rzadkości. Jako niezwykle intrygujące jawią się funkcja i znaczenie śmiechu w kontekście miłości pisarza do Felice Bauer i Mileny Jasenskiej. Kafce bardzo zależało, aby kobiety, które kochał, widziały w nim mężczyznę wesołego i pełnego humoru. W korespondencji z Felice i Mileną charakterystyczne są pasaże, w których stara się on zaimponować swoim śmiechem czy wręcz przechwala się rolą żartownisia. Nieodłącznym elementem tych trudnych związków z kobietami był strach przed raniącym wyśmianiem ze strony ukochanej. Ów lęk nie jest jednoznaczny i nosi cechy ambiwalentne, gdyż listy zarówno do Felice, jak i do Mileny zawierają wiele próśb o wyśmianie własnych niepewności, lęków i emocjonalnej labilności, jakie towarzyszyły jego rozterkom miłosnym. Ta na pozór paradoksalna potrzeba bycia wyśmianym jest świadectwem spontanicznego poszukiwania przez pisarza oswobadzającej i dystansującej siły śmiechu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 147-162
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II wobec wartości. Miejsce wybranych tekstów Papieża Polaka w edukacji polonistycznej uczniów szkół ponadpodstawowych
John Paul II on Values. The Place of Selected Texts by the Pope in Polish Language Classes of Secondary School Students
Autorzy:
Marzec-Jóźwicka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753589.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
edukacja polonistyczna
wychowanie do wartości
aksjologia szkolna
Jan Paweł II na lekcjach języka polskiego
humor w edukacji
Polish language education
education of values
school axiology
John Paul II in Polish language lessons
humour in education
Opis:
Celem artykułu jest pokazanie sposobów prezentacji twórczości Jana Pawła II na lekcjach języka polskiego w szkole ponadpodstawowej, choć jego teksty nie znalazły się w nowej podstawie programowej. Autorka uznała, że warto pokazać uczniom Papieża Polaka jako poetę, czytelnika i odbiorcę literatury oraz człowieka z poczuciem humoru. Dodatkowo omówiła pomysł powstania pierwszej gry edukacyjnej na smartfona o młodym Papieżu.
The aim of this article is to show the ways of presenting the work of John Paul II in Polish language lessons in secondary school, although his texts were not included in the new core curriculum. The author decided that it is worth showing students the Polish Pope as a poet, a reader, a recipient of literature and a man with a sense of humour. In addition, she discusses the idea of creating the first smartphone educational game about the Pope when young.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 539-555
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies