Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "homonimia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Homonymie: phénomène intra- et interlinguistique
    Homonimia: zjawisko wewnątrz- i międzyjęzykowe
    Autorzy:
    Pilorz, Alfons
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954785.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    homonimia
    homonimia wewnątrzjęzykowa
    homonimia międzyjęzykowa
    homofonia
    homonymy
    intralinguistic homonymy
    interlinguistic homonymy
    homophony
    Opis:
    Artykuł zajmuje się tylko homonimami pełnymi, a więc posiadającymi nie tylko cechę homofoniczności oraz różnorodności znaczeniowej, ale i odrębne etymony. Badanie homonimiczności wewnątrz dwóch wybranych języków (francuskiego i polskiego) pozwala wskazać na właściwości wyrazu i sylaby umożliwiające homonimię: krótkość wyrazu i prosta struktura sylaby (przede wszystkim CV i CVC). Druga część pracy podejmuje rzadko poruszane zagadnienie homonimii międzyjęzykowej na przykładzie francuskiego i polskiego, czeskiego i polskiego, węgierskiego i polskiego, japońskiego i polskiego oraz. suahili i polskiego. Homonimia la występuje z małym natężeniem w językach bliskich genetycznie, z większym w językach genetycznie odległych. Oczywiście warunkiem wystąpienia lego rodzaju ..spotkań" leksykalnych jest wspomniana krótkość wyrazów wchodzących w pary homonimiczne oraz. prostota ich struktury sylabicznej.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 5; 159-193
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dąb jako baza antroponimiczna
    Dąb as an Anthroponimic Base
    Autorzy:
    Makarski, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944001.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    struktura i znaczenie nazwisk oddębowych
    homonimia antroponimiczna
    stratygrafia antroponimiczna
    structure and meaning of oak-derived names
    anthroponymic homonymy
    anthroponymic stratygraphy
    Opis:
    This paper analyses over 370 contemporary Polish names based on the appelative dąb (oak). They can be divided into four basic groups of meaning: a) man is characterised as compared to the power of an oak; b) it belongs to a person whose name is derived from an oak; c) someone belongs to a place whose name is derived from an oak; d) a chancellery name ending in –ski derived from an oak. These names, aside to the primary names, are forms by means of suffixes: -ch-, -cz-, -j-, -l-, -ł-, -n-, -ń-, -r-, -s-, -ś-, -sz-, -t-; -a-, -o-; -ów, -owy, -in, -ny; -c-,; -k-; -ic(z); -ski. Sometimes names have a complex form and hybryd with foreign linguistic elements of Russian, German, and Latin. The ambiguity of foundations and multifunctional character of some of their formants results in the phenomenon of homonymy that is present in the anthroponymy under study. Such an anthroponymy, described with regard to its semantic and formal aspect, took shape from the pra-Slavonic times up to the nineteenth century. It is part of the context of floristic anthroponyms and, broader, natural; being its considerable element. This is confirmed by the important role of the oak in the language as a reflection of its meaning in the landscape and in man’s material and spiritual life.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 6; 119-155
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terleccy
    Autorzy:
    Makarski, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902106.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    etymologia nazwiska Terlecki
    homonimia antroponimiczna
    synonimia antroponimiczna
    geografia antroponimiczna
    etymological analysis of the surname Terlecki
    antroponymic homonymy
    antroponymic synonymy
    antroponymic geography
    Opis:
    The paper presents a linguistic analysis of the surname Terlecki. The semantics of the name's base is ambiguous. The base Terło may be regarded as derived from the Ukrainian toponym terło ‘a place where fish lay eggs’. Alternatively, this base may be traced back to the Ukrainian antroponymic noun terło ‘a tool used for rubbing or grating’. Finally, the polyfunctionality of the suffix -‘ecki adds to the complexity of the picture. Other semantic interpretations of the surname under analysis include the one under which Terlecki is the owner of Terło (town), the one where Terlecki is a burger or a village patronymic surname meaning son of Terło, where Terło is yet another surname form. Finally, Terlecki may also be seen as a modification of the name Terło, in order to make it sound similar to the prevalent aristocratic patterns in -ski and -cki. The phonological structure of the base Terło reveals its Ukrainian origin. Its Polish counterpart is Cierlecki (from the place name or personal name Tarło). However, the form Terlecki might have emerged among the speech communities of the Mazovia region, as a secondary derivative from the form Tarlecki, derived from Tarło, with the unchanged element Tar-. Apart from the etymological analysis of the surname Terlecki, the paper also presents quantitative data concerning the geographic distribution of the name on the territory of present-day Poland. These geographical variants have been discussed in the context of other related forms of this surname and of other surnames of well-known figures of Polish culture that reveal their Ruthenian roots.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 6; 97-111
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Palikot jako problem językoznawczy
    Palikot as a linguistic problem
    Autorzy:
    Makarski, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879562.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    etymologia nazwiska Palikot
    nazwiska złożone o strukturze egzocentrycznej i endocentrycznej
    homonimia antroponimiczna
    kryteria hierarchizowania stopnia prawdopodobieństwa nazwisk wieloznacznych
    etymology of the surname Palikot
    complex surname nominals with exo- and endocentric structures
    anthroponymic homonymy
    criteria for a hierarchic organization of the degree of probability in the case of polysemous surnames
    Opis:
    Nazwisko Palikot jest mianem wieloznacznym. Można przytoczyć co najmniej 10 jego etymologii. Palikot to ktoś: 1. który pali(ł) ‘niszczy(ł) ogniem’ koty; 2. który pali(ł) ‘sprawia(ł), że coś płonie’, ‘podpala(ł)’ koty; 3. który pali(ł) ‘strzelał’ do kotów ‘zajęcy’; 4. który wypalił ‘strzelił’ do kota zamiast do zająca; 5. który pali(ł) koty ‘zagrabki po bronowaniu pola’; 6. który pali(ł) się do kota ‘łona kobiecego’; 7. u którego w chacie zapalił się od ogniska kot; 8. który jest niezrównoważony jak podpalony, opalony (zagorzały) kot, a nawet podejrzany o kontakty z siłami nieczystymi; 9. który pali(ł) się ‘pała(ł) żądzą’ jak kot; 10. który poprzez swoją wybuchowość jest/był podobny do *palikota ‘działa armatniego’. Wieloznaczność ta jest przede wszystkim wynikiem dwojakiego sposobu traktowania złożenia Palikot jako struktury egzocentrycznej z nadrzędnym członem czasownikowym Pali- i podrzędnym rzeczownikowym -kot lub jako endocentrycznej z odwrotnym typem zależności między tymi komponentami. Ponadto homonimię tę powoduje niejednoznaczność obu członów badanego złożenia, w którym palić (się) i kot mogą być użyte w swoim znaczeniu podstawowym, jak i wtórnym przenośnym. Ze względu na stopień zgodności formalnej między powierzchniową a głęboką strukturą danej nominacji najbardziej prawdopodobne są dwie pierwsze interpretacje, a ze względu na powszechny proceder podpalania kotów wobec niewątpliwie rzadszego okrutnego ich palenia, pierwszeństwo zyskuje wywód drugi.
    The surname Palikot is a highly polysemous personal name. At least ten related etymologies can be identified. Palikot that is someone: 1. who kills(ed) cats with fire, burns(t) them; 2. whoset(s) fire to animals (particularly cats) and objects; 3. shot(s) hares, 4.who happens(ed) to shot a cat instead of a hare; 5. who burns(t) the remnants after ploughing the field; 6. who is/was attracted by female bosom; 7. whose cat caught fire in his house; 8. who is/was mentally unstable like an agitated cat, and allegedly having to do with unclear forces; 9. who is/was obsessed with passion and lust like a cat; 10. who easily loses (lost) temper, behaving like a type of canon. The ambiguity in question is, first and foremost, owing to two potential ways of analysing the structure of the compound word Palikot. It can either be interpreted as an exocentric compound with the deverbal head pali- [burn] and the nominal argument -kot[cat], or as an endocentric compound with the reversed roles of the components. Moreover, the homonymy in question is also caused by the semantic ambiguity of both compound components, where the verb burn and the noun cat can be used in their basic or metaphorical/metonymic meanings. Taking into account the fact formally speaking, the first two etymologies display the best match between the surface and the deep strucure of the compound, they constitute the best interpretative choices. The violent hooligan practice of setting fire to cats and letting them run – rather than burning them – speaks in favour of the second etymology in particular.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 6; 81-102
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies