Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "equivalents." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
English Equivalents of dicere in Prose Translations of Jerome’s Psalters
Ekwiwalenty łacińskiego dicere w prozaicznych tłumaczeniach Psałterzy św. Hieronima
Autorzy:
Charzyńska-Wójcik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900836.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Psałterz
czasowniki
dicere
ekwiwalenty
tłumaczenie Biblii
Psalter
verbs
equivalents
Biblical translation
Opis:
Badanie ekwiwalentów łacińskiego dicere w angielskich tłumaczeniach Psałterzy św. Hieronima dokonanych pomiędzy okresem staroangielskim a wczesnonowoangielskim wykazuje, że mamy do czynienia z czterema relewantnymi odpowiednikami: cweðan, secgan > seien > say, tell i speak. W każdym z badanych okresów czasownik dicere jest tłumaczony na angielskie prototypowe czasowniki, z tym, że prototypy z upływem czasu ulegają zmianom: w języku staroangielskim występują zarówno cweðan, jak i seccgan, ale to cweðan ma status prototypu. W okresie średnioangielskim oba czasowniki są kontynuowane, ale użycie quēthen podlega ścisłym ograniczeniom zarówno morfologicznym, jak i syntaktycznym, a status prototypu uzyskuje seien, i to właśnie seien jest użyte we wszystkich badanych tekstach i we wszystkich kontekstach w okresie średnioangielskim oraz w przeważającej większości kontekstów w tłumaczeniu z okresu wczesno-nowoangielskiego. W ostatnim okresie jako odpowiedniki dicere pojawiają się w 4 z 38 badanych kontekstów również czasowniki tell i speak, które już od okresu średnioangielskiego cechuje duża częstotliwość użycia w języku, ale w badanych tekstach są one używane jako ekwiwalenty loqui, annuntiare, enarrare i narrare. Wskazuje to na dużą stabilność wyboru ekwiwalentów (największą w okresie średnioangielskim), co z kolei jest przejawem tradycyjnego podejścia do tłumaczeń biblijnych, w których tłumaczeniu podlega w pierwszej kolejności warstwa formalna. Jest to w równym stopniu skutek przekonania, że w tekście sakralnym znaczenie niesione jest nie tylko drogą bezpośredniego przekazu językowego, co przejaw postawy szacunku dla tłumaczonego tekstu.
An examination of English prose translations of Jerome’s Psalter from OE to EMnE reveals that there are four relevant equivalents of the Latin verb dicere: cweðan, secgan > seien > say, tell and speak. In each period in the history of English the verb dicere is translated by a prototypical verb of saying but the prototypes change over time. In OE both cweðan and secgan were amply attested but it was the former that had the status of the prototype. The two verbs are continued in ME but the use of quēthen undergoes morphological and syntactic restrictions as a result of which seien takes over the status of the prototype and is used in all examined ME texts in all contexts. Similarly, in the EMnE translation seien is selected in thirty-four out of thirty-eight contexts, with the remaining four occurrences of dicere are rendered by tell and speak, which were quite frequently attested in the examined texts in the ME period but they were selected as equivalents of loqui, annuntiare, enarrare and narrare. Consistent selection of equivalents seems to characterise the traditional approach to biblical translation, which focuses on the form in the first place. This attitude results from the conviction that sacred texts convey their message not only via direct linguistic expression and is at the same time an expression of the translators’ reverence and respect for the sacred nature of the text they translated.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 7-25
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Principles of Equivalent Selection in English Prose Translations of Jerome’s Psalters: A Study Based on exaudire and videre
Zasady wyboru ekwiwalentów w angielskich prozaicznych tłumaczeniach Psałterzy św. Hieronima. Studium na podstawie czasowników exaudire i videre
Autorzy:
Charzyńska-Wójcik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900833.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Psalter
verbs
exaudire
videre
hear
see
equivalents
Biblical translation
Psałterz
czasowniki
ekwiwalenty
tłumaczenie Biblii
Opis:
W artykule analizowane są odpowiedniki łacińskich czasowników exaudire i videre w angielskich tłumaczeniach Psałterzy św. Hieronima dokonanych pomiędzy okresem staroangielskim a wczesnonowoangielskim w celu ustalenia zasad rządzących wyborami ekwiwalentów w analizowanych tekstach. W badaniach ustalono, że oba łacińskie czasowniki były tłumaczone na język angielski (w przeważającej większości przypadków) za pomocą czasowników prototypowych, z tym, że pod wpływem zmian zachodzących w języku prototypy te ulegają zmianom. W języku staroangielskim status prototypów miały czasowniki prefiksalne ge-hȳran i ge-sēon, podczas gdy poczynając od okresu średnioangielskiego, były to ich nieprefiksalne odpowiedniki: hēren > hear i sēn > see. Następnie stwierdzono, że o ile odpowiedniki czasownika exaudire były we wszystkich testach i we wszystkich kontekstach takie same, to odpowiedniki videre wykazywały zróżnicowanie, ale dotyczyło to wyłącznie tłumaczenia staroangielskiego. Różnice te wynikają z dwóch czynników. Pierwszy z nich jest ulokowany wewnątrz języka i wynika z uniwersalnego dla czasownika widzieć rozwoju znaczeń metaforycznych, które występują również w badanym tekście. Drugi jest pozajęzykowy i związany jest ze średniowieczną konwencją tłumaczeń tekstów biblijnych: jedynym tekstem, który tej konwencji się opiera i w którym te metaforyczne znaczenia tłumaczone są kontekstowo, tj. za pomocą różnych czasowników, jest staroangielski Psałterz Paryski. Wszystkie pozostałe teksty cechuje stały wybór ekwiwalentów, przez co wpisują się one w średniowieczną konwencję tłumaczeń sakralnych, które charakteryzuje niezwykła bliskość tekstowi oryginalnemu.
The paper examines the equivalents of the Latin verbs exaudire and videre in prose translations of Jerome’s Psalters executed between Old and Early Modern English. The objective of the paper is to establish the principle of equivalent selection in the analysed texts. The study revealed that exaudire and videre were translated in OE, ME and EMnE by their prototypical equivalents but the prototypes changed due to language internal factors: from prefixed ge-verbs (ge-hȳran and ge-sēon ) to their simplex equivalents (hēren > hear and sēn > see). Next, it was established that while the equivalents of exaudire represented a stable pattern: ge-hȳran > hēren > hear, the equivalents of videre tended to exhibit some variation. The variation, however, was recorded in one translation only – in the Paris Psalter. These differences stem from two factors. The first of them is language internal and follows from the universally recorded property of the verb see, which tends to develop metaphorical meanings, as opposed to hear, which does not exhibit the same tendency. The second factor is language external and is a consequence of the dominant theory of biblical translation, which was based on the principle that every word of the text was sacred. As a result, biblical translations generally reflected the original very closely. The only text which exhibits dynamic correspondences is the Old English Paris Psalter, which focuses on the clarity of the message not on the closeness of the rendering. The remaining translations are characterised by extreme reverence to the sacred nature of the text in all its layers, which results in the static equivalent selection.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 27-45
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Énoncés définitoires directs français et leurs équivalents lituaniens et polonais dans le corpus parallèle
French Direct Defining Statements and Their Lithuanian and Polish Equivalents in the Parallel Corpus
Wypowiedzi definicyjne bezpośrednie w języku francuskim oraz ich litewskie i polskie odpowiedniki w korpusie paralelnym
Autorzy:
Cholewa, Joanna
Valiukienė, Vita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341830.pdf
Data publikacji:
2022-09-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wypowiedź definicyjna
korpus paralelny
ekwiwalenty litewskie i polskie
désigner
signifier
vouloir dire
c’est-à-dire
defining statement
parallel corpus
Lithuanian and Polish equivalents
énoncé définitoire
corpus parallèle
équivalents lituaniens et polonais
Opis:
L’article porte sur les énoncés définitoires avec les marqueurs désigner, signifier, vouloir dire et c’est-à-dire. Les données linguistiques proviennent du corpus parallèle des textes littéraires contemporains français-lituanien-polonais. L’analyse sera focalisée sur les équivalents lituaniens et polonais des marqueurs sélectionnés. Nous chercherons à savoir (1) quels sont ces équivalents dans les deux langues de traduction, (2) s’il y a des régularités dans les traductions des énoncés avec les marqueurs sélectionnés. Dans le cas de désigner, les traductions polonaise et lituanienne gardent le caractère de l’énoncé définitoire, dans lequel s’exprime la relation signe→chose. Le rapport interprétatif des énoncés définitoires de signification (marqueurs signifier et vouloir dire) est également majoritairement préservé dans la traduction. Par contre, le caractère de reformulation paraphrastique, présent grâce à c’est-à-dire, est préservé en polonais seulement dans 3 cas sur 19 avec czyli. En lituanien, cette relation persiste dans 11 cas grâce à deux marqueurs : tai yra et kitaip tariant.
Artykuł dotyczy wypowiedzi definicyjnych w języku francuskim ze znacznikami désigner, signifier, vouloir dire i c’est-à-dire. Dane językowe pochodzą z korpusu paralelnego współczesnych tekstów literackich francusko-litewsko-polskich. Analiza skupiona będzie na litewskich i polskich ekwiwalentach wybranych znaczników. Jej celem będzie stwierdzenie: (1) jakie są owe ekwiwalenty w obu językach docelowych oraz (2) czy istnieją prawidłowości w tłumaczeniu wypowiedzi z analizowanymi znacznikami. W przypadku désigner, tłumaczenia na język polski i litewski zachowują charakter wypowiedzi definicyjnej, w której wyrażana jest relacja znak→obiekt. Relacja interpretacyjna wypowiedzi definicyjnych z signifier i vouloir dire jest również w większości zachowana w tłumaczeniu. Natomiast charakter parafrazy w przypadku c’est-à-dire jest zachowany w języku polskim jedynie w 3 przypadkach na 19 dzięki partykule czyli. W języku litewskim relacja ta utrzymana jest w 11 wypowiedziach dzięki znacznikom tai yra i kitaip tariant.
This article deals with defining statements containing the markers désigner, signifier, vouloir dire and c’est-à-dire. The linguistic data come from the parallel corpus of contemporary French-Lithuanian-Polish literary texts. The analysis focuses on the Lithuanian and Polish equivalents of the selected markers. We seek to know (1) what are these equivalents in the two languages of translation, and (2) if there are regularities in the translations of the statements with the selected markers. In the case of désigner, the Polish and Lithuanian translations retain the character of the defining statement, in which the sign→thing relationship is expressed. The interpretative relationship of defining meaning statements (the markers signifier and vouloir dire) is also mostly preserved in translation. However, the character of paraphrastic reformulation, present thanks to c’est-à-dire, is kept in Polish only in 3 cases of 19 with czyli. In Lithuanian, this relationship persists in 11 cases, thanks to two markers: tai yra and kitaip tariant.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 8; 95-108
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entrer / entrar – différences et ressemblances dans leur emploi suivant l’approche orientée objets
Entrer/Entrar – Differences and Similarities in their Use According to Object Oriented Approach
Entrer / entrar – podobieństwa i różnice w ich użyciu według koncepcji zorientowanej obiektowo
Autorzy:
Żłobińska-Nowak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886442.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
międzyjęzykowe odpowiedniki formalne
opis leksykograficzny
koncepcja zorientowana obiektowo
formal linguistic equivalents
lexicographical description
object oriented approach
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie dwóch międzyjęzykowych odpowiedników formalnych – francuskiego czasownika entrer i hiszpańskiego entrar. Autorka dokonuje opisu definicji obu leksemów dostępnych w dwóch wybranych do analiz słownikach dwujęzycznych (Grand dictionnaire français-polonais i Podręczny słownik hiszpańsko-polski) podkreślając podobieństwa i różnice w tłumaczeniach użyć obu czasowników na język polski. Zaznacza przy tym również braki oraz niezgodności w analizowanych definicjach. W dalszej kolejności zostaje podjęta próba opisu kilku najczęstszych użyć przestrzennych obu czasowników w oparciu o metodę zorientowaną obiektowo W. Banysia. Badanie to zmierza do szczegółowego opisu jednostek predykatywnych wraz ze wskazaniem budowy ich otoczenia składniowego oraz charakteru semantycznego jego elementów.
The article aims to analyse two formal interlinguistic equivalents – the French verb entrer and its representation in Spanish – entrar. Firstly, the author will examine the definitions provided by two bilingual dictionaries of her choice (Grand dictionnaire français-polonais and Podręczny słownik hiszpańsko-polski) underlining the similarities and differences on the basis of their translations into Polish language and demonstrating their lacks and inadequacies. Afterwards, she will present the lexicographical description for the automatic translation named object oriented approach, proposed by W. Banyś. In this study the two chosen verbs can adopt a detailed representation with a syntactic and semantic specification of the objects in their surround.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 8; 133-148
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies