Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "epistolografia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Listy do Muzy Zbigniewa Herberta jako przykład spójnej konstrukcji opartej na dialogu
    Zbigniew Herberts “Letters to the Muse” as an Example of a Coherent Construction Based on Dialogue
    Autorzy:
    Szymańska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953906.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zbigniew Herbert
    epistolografia
    dialog
    epistolography
    dialogue
    Opis:
    The article is a linguistic analysis „Letters to Muse” by Zbigniew Herbert. It shows typical elements for this kind of genre and also individual features. Text exposes character of the letter as an act of speech which is autonomical in its structure. Article discusses coherence of the letter begining from layont going through the delamination and ending „lexical equivalent punctuation”. Author shows paradox as a specific reveal of the letters. Autonomous and coherent inside is also unindependent creation – link of dialogue, replica which takes out with natural surroundings other one. They are connection with sequence of correspondence. This language dependence realizes itself through a group of questions, imperatives, thematic-rhematic structures, indexes, limited definition nominal group, indirect speech, and other. The language of „Letters to Muse” shows a specific relation between sender and receiver. In the article the author takes notice of characteristic feature of this genre, which is „strong feeling for the receiver”, „Siamese connection” of the sender and addressee's personalities in the letter area. The partner of this dialogue has a function of text creation. The addressee is also main factor that determines the content and the formal side of the letter, although the inner dialogue of the letter sometimes comes from expressive function realised on its field and the receiver is only a pretext for showing that expressivenes.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 6; 181-209
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak w bibliotece Gustawa Herlinga-Grudzińskiego znalazła się partytura opery Il Prigioniero Luigiego Dallapiccoli?
    How did the Score for Luigi Dallapicolla’s Il Prigioniero Find Its Way to the Library of Gustaw Herling-Grudziński?
    Autorzy:
    Dzierżanowski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790943.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    opera XX wieku
    Roman Palester
    Gustaw Herling-Grudziński
    epistolografia emigracyjna
    twentieth-century opera
    emigration correspondence
    Opis:
    Artykuł opisuje epizod dotyczący współpracy dwóch wybitnych twórców emigracyjnych: kompozytora Romana Palestra i pisarza Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, który o mały włos nie doprowadził do powstania wspólnego dzieła – opery opartej na opowiadaniu Grudzińskiego Wieża z muzyką Palestra. Punktem wyjścia jest fakt istnienia w bibliotece Herlinga partytury opery Luigi Dallapiccoli – Il Prigioniero. W rozwikłaniu zagadki, skąd w zbiorach pisarza znalazła się ta właśnie partytura, pomocna okazuje się korespondencja obu twórców. Po krótkiej charakterystyce  perypetii życiowych i drogi twórczej obu artystów w momencie rozpoczęcia znajomości, autor przechodzi do zainteresowań operowych Palestra: przedstawia pokrótce historię niedokończonej opery Żywe kamienie, a także cytuje fragmenty jego korespondencji z różnymi pisarzami dotyczącymi poszukiwania odpowiedniego libretta operowego. Po rozpatrzeniu wielu różnych propozycji okazuje się, że najatrakcyjniejszym dla kompozytora materiałem jest opowiadanie Grudzińskiego Wieża, oczywiście po odpowiedniej adaptacji na libretto. To właśnie w tym celu, za sugestią Palestra, Herling kupuje partyturę, która do dziś zachowała się w jego bibliotece. Duży cytat z jego listu jest dowodem, jak daleko obaj twórcy zaangażowali się w potencjalną współpracę. Jednak ostatecznie do niej nie doszło. Autor opisuje perypetie tego projektu, próbując dociec, jakie ostateczne przyczyny sprawiły, że tandem twórczy Grudziński–Palester ostatecznie nie zaistniał. Wspomina też dalsze, również niezrealizowane plany operowe obu emigracyjnych twórców.
    In this article I would like to show an episode of the colaboration of two eminant polish exile artists: composer Roman Palester and writer Gustaw Herling-Grudziński, which could lead (but finally didn’t) to the creation of unique piece of art.: an opera based on Grudzinski’s short novel The tower with Palester music. The starting point of the story is the attempt to explain how the score of Luigi Dallapiccola’ s opera Il Prigioniero found its way to writer’s library. The solution of this riddle is to be found in the letters of both artists. After short characteristic of lives and artistic road of both artists in the moment they meet, author go to the operetic fascinations of Palester: presents very shortly the history of unfinished opera The Living Stones, and also quotes the fragments of Palester’s letters to various writers concerning looking for the appriotriate libretto. In the end, after many propositions, it turns out that the best material for the composer is Grudziński’s The Tower short novel, which only needed some adaptations. And it was exactly beccause of ths, with the suggestion of Palester, Herling bought the score of Prigioniero, which now we can find in writer’s library. The long fragment of Grudziński’s letter, shows us, how deeply both artist were involved in this project. Finally the project failed. The rest of the artickle describes the furter history of this project, trying to  to find out why the fantastic artistic duet Grudzinski–Palester finally  never came to being. At the end we look through some further  project of colaboration of both exiles, which also failed.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 1; 139-154
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formy adresatywne w nagłówkach i formułach kończących listy Henryka Sienkiewicza do żon
    Expressions to the Addressees in Headlines and Ending Formulas in Henryk Sienkiewicz’s Letters to His Wives
    Autorzy:
    Mariak, Leonarda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892154.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    stylistyka historyczna
    język osobniczy
    epistolografia prywatna
    ekspresja językowa
    leksyka
    historical stylistic
    individual language
    private epistolography
    linguistic expression
    lexis
    Opis:
    The article contains an analysis of linguistic and stylistic distinguishing marks of headlines and ending formulas in Henryk Sienkiewicz’s letters to his wives. Particularly, the main subject of this research are expressions to the addressees and other ways of addressing the receivers of this correspondence. The material excerpt covers over 600 letters written during almost 40 years. The dominant of the collected material is expressively characterised vocabulary and names. The most important expression indexes are e.g. diminutive vocabulary, neologisms comparative and superlative adjectives as well as metaphors, epithets and borrowed vocabulary. During the research some significant features of Henryk Sienkiewicz’s writing style and his preferences in the ways of addressing and describing his wives have been indicated.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 6; 155-164
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metoda kerygmatyczna a epistolografia – rozpoznania
    Kerygmatic Method Versus Epistolography − Recognition
    Autorzy:
    Cwenk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882479.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kerygmat
    epistolografia
    świętość
    hermeneutyka
    historia 1. poł. XIX w.
    kerygma
    epistolography
    sainthood
    hermeneutics
    history of the first half of the 19th century
    Opis:
    Tekst jest próbą odpowiedzi nad pytania: czy metoda kerygmatyczna jest/może być narzędziem podczas badania epistolografii, stanowiącej dział piśmiennictwa, do którego najczęściej jej bliżej aniżeli do literatury pięknej? Czy słusznie profesor Maciejewski uważał, że każde dzieło zdradzi swój status usytuowania w Słowie Bożym, gdy zmusi się je do udzielenia odpowiedzi na pytania wypływające z kerygmatu apostolskiego i czy takie przymuszenie możliwe jest podczas badania epistolografii? Artykuł uzasadnia tezę, że jest to możliwe, choć z uwzględnieniem kilku ograniczeń. Po pierwsze – epistolografia może być kerygmatem, ale to świadectwo bardzo elitarne: nadawca i wybrany przezeń najczęściej zaledwie jeden odbiorca--adresat. Tylko w przypadku listów ogłaszanych drukiem ów kerygmat zyskuje większą moc oddziaływania. Po drugie − refleksja nad kerygmatem epistolografii musi zostać ograniczona do listów, które mają charakter konfesyjny, listów − wyznań, eliminując te, którym właściwa jest pierwotna utylitarność. Przedmiotem badawczej refleksji autorka uczyniła zbiór listów Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, zatytułowany Listy Świętego do Matki. Ich analiza pozwoliła dostrzec w całym zbiorze obecność kerygmatu rozumianego jako pierwsze głoszenie rodzące wiarę. Listy Szczęsnego daje się więc czytać jako listy apostoła, listy świadka, ale też człowieka, który odsłania swą mądrość; mądrość, która zawiodła go do świętości. Nadawca „przymusza” czytelników--odbiorców do otwarcia się na Chrystusa, swą świętością świadcząc o skuteczności drogi. To „przymuszenie” to swoista pedagogika, propozycja wkroczenia na szlak, który stał się traktem do świętości. Wydaje się więc, że można podczas badania dokumentów epistolarnych posłużyć się kerygmatyczną metodą interpretacji − rzecz jasna z zastrzeżeniami, o których mówiłam na początku. Wówczas można, może nie tyle lepiej, ale z całą pewnością głębiej odczytać ich przesłanie.
    The text is an attempt at an answer to the questions: Is the kerygmatic method (or: can it be) a tool for studying epistolography that is a branch of writing, to which it is closer than to literature? Was Prof. Maciejewski right when he thought that each and every work will betray its status of being situated in God's Word when it is forced to give answers to questions arising out of the apostolic kerygma, and is such a coercion possible when researching epistolography? The article justifies the thesis that this is possible, albeit one has to consider some limitations here. Firstly, epistolography may be a kerygma, but it is quite an elite testimony: there is one sender and only one addressee, usually selected by the sender. Only in the case of letters published in print the kerygma has a more powerful influence. Secondly, a reflection on the kerygma of epistolography has to be limited to letters that have a confessional character, letters-confessions, and it has to eliminate the ones that are characterized by primary utilitarianism. The author has made a collection of letters by Zygmunt Szczęsny Feliński entitled “A Saint's Letters to His Mother” the subject of her reflection. An analysis of them has allowed her to notice the presence of the kerygma understood as the first preaching that produces faith. Hence Szczęsny's letters may be interpreted as letters written by an apostle, by a witness, but also by a man who reveals his wisdom; wisdom that brought him to sainthood. The sender “coerces” the readers-recipients to open themselves to Christ, testifying about the efficiency of this way with his sainthood. This “coercion” is a peculiar sort of pedagogy, a proposal to enter the road that has become the road to sainthood. So it seems that when studying epistolary documents one may use the kerygmatic method of interpretation - certainly with the reservations mentioned at the beginning. Then one may, perhaps not better, but surely, understand their message more deeply.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 1; 125-134
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Otóż moja Urszulko tak szczegółowy masz opis mojego tu życia, że sądzę J. J. Rousseau z równą szczerością nie pisał swoich spowiedzi” – obrazy życia prywatnego i kulturalnego w latach czterdziestych XIX wieku na podstawie korespondencji Gustawa Zieliński
    „The description of my life, my dear Urszulka, is so detailed that, I presume, its candour surpasses that of J. J. Rousseau’s confessions”: Images of Individual Lives and the Social Life of the 1840s Based on Gustaw Zieliński’s Correspondence
    Autorzy:
    Król, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790942.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Mazowsze
    Warszawa
    sytuacja społeczno-gospodarcza i kulturalna w zaborze rosyjskim
    epistolografia
    Mazovia
    Warsaw
    socio-economic and cultural situation in the Russian partition
    epistolography
    Opis:
    Gustaw Zieliński to poeta, powieściopisarz, powstaniec listopadowy, zesłaniec, ziemianin, społecznik, bibliofil, mecenas kultury, który współcześnie najczęściej kojarzony jest z najpopularniejszym swym tekstem, powieścią poetycką pt. Kirgiz albo encyklopedycznie, hasłowo. Wiadomo, że był mecenasem i miłośnikiem kultury, ale niewiele nadto. Artykuł jest próbą wyjścia, na podstawie epistolografii, poza suche fakty. Oddania realiów barwnego, ale też niełatwego życia w połowie XIX wieku w Warszawie i na Mazowszu. Próbą przypomnienia niebanalnego epistolografa, którego zapisy korespondencyjne przybliżają stosunki gospodarczo-społeczne, realia kulturalne nie tylko ówczesnej stolicy, ale i Mazowsza, a wraz z upływem czasu i zmieniającym się życiem osobistym autora – kraju i ówczesnej Europy.
    Gustaw Zieliński was a poet, novelist, November Insurgent, exile, landowner, social worker, bibliophile and patron of culture, who is nowadays most often associated with his most popular text, the poetic novel titled Kirgiz, or else as an entry in encyclopaedias. It is known that he was a patron and lover of culture, but nothing more can be said. This article is an attempt to present a broader view, based on epistolography, going beyond the bare facts, presenting the realities of a colourful, but also difficult, life in mid-19th century Warsaw and Mazovia. It is an attempt to remind us of the original epistologist, whose correspondence presents economic and social relations, and the cultural realities, not only of the capital of that time, but of the whole Mazovian region, and, with the passage of time and the changing personal life of the author, of both the country [Poland] and Europe of that time.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 1; 125-138
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porządkowanie świata. Cele sztuki w korespondencji Zbigniewa Herberta
    Ordering the World. The Aims of the Art in Zbigniew Herberts Letters
    Autorzy:
    Nowak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944413.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    estetyka
    filozofia twórczości
    epistolografia polska
    autobiografia
    poezja polska po 1945
    komunizm
    esthetics
    philosophy of creativity
    Polish epistolography
    autobiography
    Polish poetry after 1945
    Communism
    Opis:
    The article is devoted to Zbigniew Herber's thought concerning esthetics. The author interprets the poet's letters written to various people (among others, to Halina Misiołkowa, Czesław Miłosz, Jerzy Zawieyski) and he looks for opinions on art and creativity. He treats the letters not as auxiliary materials for studies on poetry, but as the main subject of his research. He perceives the transition from private letters to writing poetry as a consequence of axiological connections joining both types of expression. He pays special attention to Herbert's care for the consciousness of the aims of the art, stemming from the historical experience. The poet himself defined them in one of the letters as “ordering the world”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 1; 155-169
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies