- Tytuł:
-
Materia nasienia a dziedziczenie cech jednostkowych w De generatione animalium Arystotelesa
The Matter of Semen and the Inheritance of Individual Traits in Aristotle’s De generatione animalium - Autorzy:
- Sowa, Joanna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1798768.pdf
- Data publikacji:
- 2019-10-24
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
De generatione animalium; samiec; nasienie; dziedziczenie
De generatione animalium; male; semen; inheritance - Opis:
-
Choć zgodnie z teorią reprodukcji, przedstawioną przez Arystotelesa w traktacie De generatione animalium, zadaniem samca w procesie rozrodu jest zawsze przekazywanie formy, natomiast samica dostarcza materii, w przypadku zwierząt krwistych również samce spełniają swoją funkcję za pomocą materialnego narzędzia, zwanego nasieniem bądź płynem nasiennym. Arystoteles opisuje go jako rodzaj piany, złożonej z wody, ziemi i pneumy, która, będąc nośnikiem ciepła życiowego, czyni nasienie płodnym. Ponieważ płyn nasienny wytwarzany jest z krwi – ostatniej formy pożywienia, przeznaczonej to tego, aby stać się budulcem dla wszystkich części organizmu zwierzęcia, którego serce ją wytwarza – jest on wyposażony w ten sam ruch (lub raczej zestaw ruchów), za pomocą którego rośnie ciało danego zwierzęcia. W procesie reprodukcji ruchy te nie tylko więc przekazują potomstwu samą zasadę ruchu i formę gatunkową, lecz również dążą do odtworzenia w ciele potomka indywidualnych cech ojca. Z tej właśnie przyczyny samce, które nie wytwarzają nasienia, nie są w stanie spłodzić potomstwa podobnego do siebie.
W artykule staram się również wykazać, że przekazywanie cech jednostkowych zależy nie tylko od zawartej w nasieniu pneumy, lecz również „ziemistego elementu” tworzącego jej otoczkę, ponieważ, poprzez zachowywanie i intensyfikowanie życiowego ciepła, przyczynia się on do zwiększenia efektywności wspomnianych ruchów.
Although, according to Aristotle’s theory of reproduction, in the process of generation a male always transmits form and a female provides matter, in the blooded animals males perform their function with the use of a material tool known as semen or a seminal fluid. Aristotle describes it as a kind of foam consisting of water, earth and pneuma; the last one, being a vehicle of vital heat, causes semen to be fertile. As a seminal fluid is produced from blood – the final stage of useful nourishment, intended to turn into each of body parts of the particular animal whose heart produces it – it is endowed with the same movement or, rather, the same set of movements as that in virtue of which the animal’s body grows. In the process of reproduction these movements not only transmit to the offspring the principle of movement and specific form, but they also attempt to recreate in the offspring’s body individual features of the particular father. For this reason, males which do not emit semen fail to generate offspring that look like themselves. In this paper I also try to demonstrate that the transmission of individual hereditary characteristics depends not only on pneuma enclosed in the semen, but also on „an earthy element” which forms the envelope, because by preserving and increasing the vital heat it improves the efficiency of the movements. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 3; 67-90
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki