Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "culture;" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Muzyka w kulturze chińskiej
Music in Chinese Culture
Autorzy:
Wolańska, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887202.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura chińska
muzyka
Chinese culture
music
Opis:
Artykuł jest przeglądem historii muzyki chińskiej od czasów starożytnych do dziś. Autorka podkreśla, że muzyka chińska zachowuje wciąż swój indywidualny charakter, pomimo że zaznaczył się w niej wpływ Zachodu. W przypadku Chin mamy do czynienia z bardzo odmienną od europejskiej kulturą muzyczną, zwłaszcza w starożytnym okresie jej rozwoju. W Chinach od najdawniejszych czasów muzyka odgrywała wielką rolę, była ściśle powiązana z filozofią i religią. Wiara w społeczne i wychowawcze oddziaływanie muzyki przyczyniła się do otoczenia jej wręcz kultem. Typowe ograniczenia, kultywowanie tylko pewnych gatunków, sposobów opracowania, instrumentów oraz jej rygorystyczny konserwatyzm i archaizm uczynił tą muzykę wyjątkową i jedyną w swoim rodzaju. Dla starożytnej kultury chińskiej muzyka stała się mądrością serca, która była i nadal jest nieodłączną częścią codziennego życia każdego Chińczyka.
Summing up the development of Chinese music, we cannot forget, that Chinese music still remains very individual and characteristic in spite of the west having its influence on it. We are dealing with a very different musical culture, especially having taken the development of ancient music. From the start music in China played a major role, it was closely bonded with philosophy and religion. The belief in social and educational effects of music contributed to surrounding it with cult. Typical restraints, applied to only a few genres, interpretations and instruments and its rigorous conservatism and archaic nature made this music exceptional and one of a kind. For ancient Chinese culture music became the wisdom of the heart, which was and continues to be a hardwired part of every Chinese person’s life.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 9; 125-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka przy kościele kolegiackim w Kurzelowie w okresie staropolskim
The Library at the Collegiate Church in Kurzelów in the Old Polish period
Autorzy:
Kardyś, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953730.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura i edukacja
Kurzelów
culture and education
Opis:
Collegiate book collections from the Old Polish period – and the presented one belongs to them – are quite poorly described. In the case of Kurzelów we are in a rather good situation, since a fragment of the list of books that belonged to the collection in 1765 has been preserved. The inventory consists of 45 items, some of which contain a few books bound together. It seems that the discussed set of authors and works is typical, as far as the circle of collegiate and parish clergy is concerned. Taking this into consideration, it is proper to ask the question if the books were used by the local clergy in their pastoral work, and in the education process in the Kurzelów Collegiate school. Although an attempt to answer the question is hypothetical in its character, it still allows one to form a view of the level of teaching in the local school and of the intellectual formation of the Kurzelów clergy that did not differ much from other, similar centers of intellectual life of the Old Polish epoch.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 2; 33-45
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sarmacja i sarmatyzm w kulturze polskiej XVII stulecia w świetle opinii badaczy
Sarmatia and Sarmatism in the Polish Culture of the 17th Century in the Light of the Researchers Opinions
Autorzy:
Żukowska, Ewa Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953894.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sarmatyzm
sarmacja
kultura sarmacka
Sarmatism
Sarmatia
Sarmatian culture
Opis:
The present work devoted to Sarmatia and Sarmatism in the 17th century Polish culture aims at showing the facts about what Sarmatia was in the historical sense, what its real geographical situation was, in what way the Sarmatian myth originated and what the noblemen's ideology of Sarmatism consisted in. It also presents historians' opinions of Sarmatism as a noblemen's cultural current. The 17th century Sarmatism grew from the noblemen's need to prove their `splendor'; it also served protecting its privileges. It swerved from the historical facts, but owing to those longings it worked out its own, special culture, which impressed a clear mark on the national culture. Sarmatism derived inspiration from two separate cultures of the East and the West; it also reached for Polish national folklore, in this way blurring the borderlines of the particular social states, which it – on the other hand – watched so jealously. It borrowed elements of fashion, clothes, the army and ornaments from the Turkish Orient; the Church art eagerly took motifs from the rich Orthodox Church as far as rites and ornaments are concerned; and in art and architecture influences can be seen of the Italian mannerism. In literature the noblemen's Sarmatism created new literary genres: narrative, grotesque and ones connected with memoirs. On the other hand, Polish Christmas carols are derived from folk culture. Sarmatism is also a certain lifestyle and a style of manners of the 17th noblemen, that is often called Old-Polish culture.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 2; 71-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Элементы культуры в пособии А знаете ли Вы Россию?
Elements of Culture in a Handbook А знаете ли Вы Россию? [Do you know Russia?]
Elementy kultury w podręczniku A знаете ли Вы Россию?
Autorzy:
Orzechowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879550.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura
nauczanie języka rosyjskiego
filmy animowane
elementy kultury w podręcznikach
culture
teaching Russian language
animated films
culture components in textbooks
Opis:
W artykule zaprezentowano podręcznik, który może być wykorzystany na zajęciach z geografii Rosji, realioznawstwa, lingworealioznawstwa oraz praktycznego nauczania języka rosyjskiego. Bazą tekstową i treściową podręcznika stał się cykl filmów animowanych Multirussia, prezentujących w ciągu jednej minuty jedną jednostkę administracyjną Rosyjskiej Federacji. Dobór treści został dokonany przez użytkowników języka rosyjskiego. W artykule wyodrębniono elementy kultury rozumiane jako wartości, rezultaty ludzkiej działalności i opis instytucji kultury.
The article presents a handbook which may be used to teach about Russian geography, everyday reality, liguocultural studies, as well as practical language skills. The content of the handbook is based on animated films from the Multirussia series, each presenting one administrative unit of the Russian Federation in the time of one minute. The choice of content elements was made by the native speakers of Russian. The article focuses on the elements of culture understood as values, results of human activity and descriptions of cultural institutions.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 10; 27-35
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria artefaktu. W stronę krytyki ikoniczności dawnych Greków
Artifact Theory: Towards a Critique of the Iconicity of the Ancient Greeks
Autorzy:
Borowicz, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056574.pdf
Data publikacji:
2022-04-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
artefakt
obraz
ikoniczność
wizualność
kultura chōros
kultura diakrisis
nastawienie krytyczne
artifact
image
iconicity
visuality
chōros culture
diakrisis culture
critical approach
Opis:
Teoria artefaktu jest rozwinięciem projektu krytyki ikoniczności autora zaprezentowanej w książce Reliefy rozmazane. Rzeczy i obrazy w kulturze dawnej Grecji (2020). Jej celem jest przemodelowanie zastanego myślenia o wytworach kultury greckiej okresu archaicznego i klasycznego w perspektywie kategorii obrazu uwikłanej w dyskurs filozoficzny, mającej tym samym niejasny i zmienny historycznie status. Proponowana w miejsce obrazu kategoria artefaktu obejmuje wszelkie wytwory plastyczne oraz zespolone z nimi działania, praktyki i gry społeczne oraz ich światopoglądowe motywacje. Artefakt jest więc rodzajem osadzonego społecznie dynamicznego bytu ikonicznego. Zapis z częściową kursywą ma pojęcie to odróżniać od artefaktu archeologicznego, rzeczy w jej czysto materialnym, fizycznym wymiarze. Kategoria artefaktu podkreśla również procesualny charakter percepcji rzeczy w kulturach dawnych, np. stawanie zamiast bycia. W myśl prezentowanej teorii naczynie, posąg czy malowidło ma nie tyle wymiar wizualny, ile performatywny i sprawczy; jest formą ingerencji w świat. Dynamika oglądu rzeczy była także uzależniona od otoczenia, co ujawnia się m.in. w odmiennym sposobie postrzegania artefaktów przez Homerowego Telemacha w pałacu Menelaosa i w pałacu Nestora. Różnice tę autor ujmuje w ramach dwu wyróżnionych typów kultury – chōros (χῶρος) oraz diakrisis (διάκρισις). W drugiej części artykułu w ramach nastawienia krytycznego, poddany zostaje redefinicji status ikoniczności w kulturze archaicznej. Jest to strategia poznawcza mająca na celu ujawnienie oraz charakterystykę gier i praktyk społecznych stojących za właściwymi kulturze greckiej formami plastycznego zadysponowania. Ikoniczność w perspektywie krytycznej jest nie tyle efektem końcowym, rezultatem czegoś służącym celom estetycznym, ile jednym z działań składających się na to, czym jest dany posąg czy malowidło jako stan rzeczy (niem. Sachverhalt).
The artifact theory is part of the author’s project of iconicity criticism presented in his book Reliefy rozmazane. Rzeczy i obrazy w kulturze dawnej Grecji [Smeared Reliefs: Things and Images in Ancient Greek Culture] (2020). It aims to remodel foxed thinking about products of Greek culture from the archaic and classical periods in the perspective from the category of the image entangled in philosophical discourse, and thus having an unclear and historically variable status. The category of artifact, proposed in place of the image encompasses all artistic products and social activities, practices, and the games associated with them, as well as their worldview motivations. The artifact is thus a kind of socially embedded dynamic iconic entity. The notation in partial italics is meant to distinguish this concept from the archaeological artifact, the thing in its purely material physical dimension. The artifact category also emphasises the processual character of the perception of things in ancient cultures, e.g. the becoming instead of the being. According to the theory presented, a vessel, a statue, or a painting has not as much a visual dimension as a performative and agentive one; it is a form of interference in the world. The dynamics of looking at things was, moreover, dependent on the environment, which is revealed, for example, in the different way in which Homer’s Telemachus looked at artifacts in the palace of Menelaus and in that of Nestor. This difference is presented by the author within the framework of two distinguished types of culture chōros (χῶρος) and diakrisis (διάκρισις). In the second part of the article, the status of iconicity in archaic culture is redefined using a critical approach. It is a cognitive strategy aimed at revealing and characterizing the games and social practices behind the forms of artistic disposition inherent in Greek culture. Iconicity in the critical perspective is not so much the result, or outcome of something serving aesthetic purposes, but rather one of the activities that make up what a given statue or painting is as a state of affairs (Sachverhalt).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 3; 7-26
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieroty po dyktatorach. Paradoksy zmiany pokoleniowej w polskiej i czeskiej literaturze po 1989 roku
Orphaned by Dictators. The Paradoxes of Generational Change in Czech and Polish Literature after 1989
Autorzy:
Firlej, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879600.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
transformacja
totalitaryzm
kultura
Czechy
transformation
totalitarianism
culture
Czech Republic
Opis:
Esej stanowi przyczynek do refleksji nad momentem transformacji, kiedy reżim totalitarny ustępuje wobec tendencji demokratyzacyjnych (na przykładzie czeskim i polskim). Zalew literatury popularnej, nagłe poszerzenie oferty kulturalnej, sprzężone z rozwojem Internetu (ze wszystkimi konsekwencjami mentalnymi tego zjawiska), skutkuje między innymi obniżeniem znaczenia literatury, przeformułowaniem jej roli, co z kolei powoduje frustrację twórców, którzy walczyli z poprzednim ustrojem. Ustępujący totalitaryzm – a jego istotą jest upolitycznienie wszelkich przejawów społecznej egzystencji z kulturą na czele ‒ pozostawia pustkę; ta z kolei wywołuje u niedawnych dysydentów/opozycjonistów poczucie paradoksalnej tęsknoty za minionym i skłania ich do postrzegania nowej rzeczywistości jako wrogiej i obcej. Nasila się poczucie zagrożenia (teza o „niszczeniu inteligencji”: M. Kundera, B. Skarga, M. Janion, P. Czapliński), pojawia się literatura nostalgiczna (A. Stasiuk, I. Dousková, P. Brycz), powstają sztuki teatralne, eksploatujące poczucie zagrożenia, dezintegracji, demonstrujące rozczarowanie nową rzeczywistością (L. Balák, D. Drábek, J. Topol). Sirotci diktátorů. Paradoxy generační výměny v české a polské literatuře po roce 1989 Tato esej zabývá se reflexi (na českém a polském příkladů) o době transformaci, kdy totalitní režim ustupuje, a demokratizační tendence se prosazují. Expanze populární literatury, náhlé rozšíření kulturní nabídky, spojené s rozvojem internetu (se všemi důsledky tohoto mentálního jevu), vede mimo jiné ke snížení významu literatury, přeformulovaní její roli, což způsobuje frustrace umĕlců-disidentů, kteří proti předchozímu režimu bojovali. Zmizení totality – a její podstatou je politizace všech forem sociální existenci (a kultury) – zanechává ‘prázdno’; paradoxní touha po minulosti vede předchozí disidenty k vnímaní nové reality jako nepřátelské. Z toho vyplývá rostoucí pocit nebezpečí (teze o „zničení inteligence”: M. Kundera, B. Skarga, M. Janion, P. Czapliński),  objeví se nostalgická literatura (A. Stasiuk, I. Dousková, P. Brycz) a divadelní hry, ve kteréch se využívá pocit rozpadu a  zklamání novou realitou (L. Balák, D. Drábek, J. Topol).
This essay is devoted to reflection (on Czech and Polish literary and drama examples) on the moment of transition, when the totalitarian regime gives way to the democratic tendencies.  The expansion of popular literature, many cultural offerings coupled with the development of the Internet (with all the consequences of this mental phenomenon), cause among others, a reduction of the importance of literature and frustration of the creators, who fought the previous regime. Retiring totalitarianism – and its essence is the politicization of all forms of social existence – leaves a kind of ‘void’; this in turn results in paradoxical sense of longing for the past and leads former dissidents to perceive the new reality as hostile. There is a growing sense of a danger (the thesis of „the destruction of intelligence”: M. Kundera, B. Skarga, M. Janion, P. Czapliński), a nostalgic literature appears (A. Stasiuk, I. Dousková, P. Brycz) as well as the new theatre plays, exploiting the sense of disintegration, demonstrating the disappointment of current times (L. Balák, D. Drábek, J. Topol).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 149-160
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nederlandse sporen in Polen in het Poolse culturele geheugen: Case Gdańsk
Dutch traces in Poland in Polish cultural memory: The case Gdańsk
Miejsce kultury niderlandzkiej w polskiej pamięci kulturowej — casus Gdańska
Autorzy:
Sikora-Sabat, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882502.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura niderlandzka
pamięć kulturowa
obraz
reprezentacja
tekst kulturowy
nośniki
media
Dutch culture
cultural memory
image
representation
texts referring to Dutch culture
carriers
Opis:
Mijn onderzoek is gebaseerd op de veronderstelling dat het geheugen een reizend post-concept is, dat niet beperkt is tot één vakgebied van de wetenschap en dat een permanente transformatie ondergaat (Bal 2002). Dit maakt het echter moeilijk deze term te definiëren en daarom moet het begrip meer worden beschouwd als een conceptueel project, een verzameling termen, afbeeldingen, verhalen. In het Poolse culturele geheugen bestaat er een reeks beelden en representaties van de Nederlandse cultuur. Voor mijn onderzoek heb ik ze verdeeld in twee groepen: dragers en media. De term dragers verwijst naar materiële objecten, dingen en acties, terwijl media verband houdt met breed gedefinieerde processen, geheugenmechanismen en instellingen en organisaties (Kula 2002). In de volgende bijdrage, gebaseerd op het voorbeeld van de stad Gdańsk, presenteer ik geselecteerde media, voornamelijk vertegenwoordigd door plaatsen en ruimtes verbonden met de Nederlandse cultuur, evenals dragers, verbeeld door de teksten op genoemde plaatsen
My research is based on the assumption that the memory is a travelling post-concept, not limited to one field of science and undergoing a permanent transformation (Bal 2002). This, on the other hand, makes this term hard to define and therefore it should be considered more like a conceptual project, a collection of terms, images, narratives. In Polish cultural memory such set of pictures and representations of Dutch culture exists. For the purpose of my research I divided them into two groups: carriers and media. The term “carriers” refers to material objects, things and actions, while media is connected to broadly defined processes, mechanisms of memory as well as institutions and organizations (Kula 2002) In the following publication, basing on example of the city of Gdansk, I will present selected media, represented mainly by places and spaces connected with Dutch culture, as well as carriers, embodied by the texts on mentioned places
Jednym z podstawowych założeń moich badań jest teza zakładająca, że pamięć to swego rodzaju wędrujący post-koncept, nieograniczający się do jednej dziedziny nauki i stale ulegający transformacji (Bal 2002). To z kolei sprawia, że pojęcie to wymyka się próbom definicji i powinno być rozpatrywane bardziej jako swoisty projekt konceptualny, zbiór terminów, obrazów, narracji. W polskiej pamięci kulturowej funkcjonuje taki właśnie zbiór obrazów i reprezentacji kultury niderlandzkiej, które do potrzeby mojego badania podzielone zostały na dwie grupy, a mianowicie nośniki i media. Pojęciem nośników obejmuję przedmioty materialne, konkretne obiekty oraz akcje, podczas gdy media mają związek z szeroko pojętymi procesami, mechanizmami pamiętania, a także instytucjami i organizacjami (Kula 2002). W tym artykule, na przykładzie Gdańska, zostaną zaprezentowane wybrane media, przede wszystkim przez miejsca i przestrzenie związane z kulturą niderlandzką, oraz nośniki w postaci tekstów kulturowych dotyczących tych miejsc.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 64 Special Issue, 5; 251-261
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фразеологічна об’єктивація концептів tod / смерть крізь призму зіставлення (на матеріалі німецької та української мов)
Contrastive Analysis of Phraseological Concepts Tod – Death (in the German And Ukrainian Languages)
Analiza frazeologiczna pojęć tod/smert’ przez pryzmat badania porównawczego (na materiale języka niemieckiego i ukraińskiego)
Autorzy:
Karakevich, Roksolyana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933990.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
koncept
konceptualizacja
asymetria
kod kulturowy
concept
conceptualization
asymmetry
culture code
Opis:
W artykule podano analizę porównawczą pojęć śmierć w języku niemieckim i ukraińskim. W trakcie badania zauważono występowanie licznych przypadków asymetrii frazeologicznych obu pojęć w języku niemieckim i ukraińskim.
The article deals with the comparative analysis of the concept „death”. This analysis is a continuation of our search in the light of studying of the peculiarities of the process of conceptualization and categorization of objective reality by non-kindred linguoculturems. By objectification of the concepts TOD/смерть in the German and Ukrainian ethnoses. It is prospective to investigate the asymmetry of phraseological signs-linguoculturems on basis of non-kindred – German and Ukrainian – languages.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 7; 89-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Поликультурное пространство художественного текста
Polycultural Area of a Literary Text
Polikulturowa przestrzeń tekstu literackiego
Autorzy:
Kuca, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879611.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wielokulturowość
język
kultura
funkcja
tekst
multiculturalism
language
culture
function
text
Opis:
W niniejszym artykule została poruszona kwestia polikulturowości tekstu literackiego. Pod polikulturowością jest rozumiana jego wielostronność i wielofunkcyjność. Tekst literacki przyczynia się do lepszego poznania narodu, jego kultury, mentalności i w ogóle bytu. Szczególna uwaga jest zwrócona na językowy aspekt dzieła literackiego na zajęciach z praktycznej nauki języka obcego. W artykule zostały zaproponowane zadania językowe – ustne i pisemne. Literaturoznawca Dietrich Krusche wyodrębnia cztery funkcje tekstu literackiego na zajęciach z języka obcego: 1) tekst literacki jako egzemplifikacja problemu językowego; 2) t. l. jako czynnik umożliwiający powtarzanie i poszerzanie leksyki; 3) t. l. jako czynnik dzięki któremu dochodzi do przezwyciężenia zahamowań językowych (zadania kreatywne i zabawowe); 4) t. l. jako materiał umożliwiający wprowadzenie fazy relaksacji na zajęciach języka obcego. Поликультурное пространство художественного текста В художественном тексте отражен аспект культурно-исторического существования данной этнической группы. Аутентичные тексты позволят учащимся развивать соответствующие и правильные навыки владения иностранным языком, одновременно развивая языковую и межкультурную компетенции. Под „поликультурностью” художественного текста в настоящей статье понимается его внутренняя многосторонность и многофункциональность, насыщенность элементами истории и культуры. В статье представлена попытка показать способы использования литературного текста на практических занятиях по иностранному языку. Поликультурные возможности литературы позволяют использовать его и на языковедческих и страноведческих занятиях, и тем более на занятиях по развитию рецептивной и продуктивной языковых компетенций.
This article brings up the issue of polyculturalism in the literary text. The term ‘polyculturalism’ is understood in the light of multilateral and multifunctional dimensions. The literary text contributes to better understanding of a particular nation, its culture, mentality and way of being in general. Special attention is given to the linguistic aspect of a literary work in the foreign language classes. The article provides the examples of both oral and written language activities. Dietrich Krusche is a literary scholar who distinguished four functions of the literary text in the foreign language classes: a) literary text as an exemplification of a linguistic problem; 2) literary text as a factor allowing for drilling and expanding on vocabulary; 3) literary text as a prerequisite for overcoming language barriers (creative and funny tasks); 4) literary text as a material allowing for introducing the relaxation stage during the foreign language classes.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 95-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Globalizacja w rosyjskiej myśli prawosławnej
Globalization in the Russian Orthodox Thought
Русские православные мыслители о проблеме глобализации
Autorzy:
Kowalska-Stus, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879862.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
globalizacja
Cerkiew
państwo
kultura
człowiek
globalization
church
state
culture
man
Opis:
W łonie chrześcijaństwa możemy zauważyć różne podejścia do problemu globalizacji. Podstawowa różnica w ocenie współczesnego ładu światowego między Watykanem i RCP polega na dostrzeganiu źródeł zagrożeń przez Rzym w sferze ekonomicznej, przez Moskwę zaś w sferze kulturowej i antropologicznej. RPC kładzie nacisk na współpracę z państwem. Tradycyjnie, obok prawosławia, jest ono najważniejszym elementem identyfikacji tożsamościowej. Aleksy Charin, historyk i politolog, zauważa, że przeciwieństwem współczesnego imperium jest państwo-cywilizacja, którego istotę określają wartości religijne. Dla Rosji perspektywiczny jest wariant cywilizacyjny. Inny politolog – Andriej Okara – jest zdania, że dla samoidentyfikacji Rosji, Ukrainy i Białorusi kluczowe jest wyzwanie stawiane przez Zachód. Podkreśla, że podstawowe różnice między kulturami wschodnio- i zachodniochrześcijańską mają swoje źródło w antropologii: rozumieniu sensu życia i śmierci. Archimandryta Olimpiusz (Kastalski) zauważa pozytywne strony globalizacji. Zapomnienie, do którego wzywa globalizacja – przywołuje Pamięć, standaryzacja ludzkiego wyglądu rodzi tęsknotę za ikoną. Omawiane zjawiska ukazane są przez rosyjskich myślicieli w przestrzeni nie w perspektywie czasowej, ważna jest ich ontologia, nie ewolucja. Dlatego globalizacja w ich interpretacji, choć ma swoje cechy historyczne, to jej ontologia jest czymś od wieków niezmiennym.
Христианские Церкви по-разному относятся к глобализации. Основная разница в оценке современного мирового порядка между Ватиканом и Русской Православной Церковью (далее РПЦ) состоит в том, что Рим усматривает опасность в экономической сфере, Москва – в культурной и антропологической. Для РПЦ очень важно сотрудничество Цекви и государства. Согласно традиции, кроме православия, государство является наиболее важным элементом идентификации. Алексий Харин – историк и политолог – отмечает, что современной империи можно противопоставить государство-цивилизацию, основой которого являются религиозные ценности. Для России перспективен цивилизационный вариант. Другой политолог – Андрей Окара – убеждает, что для самоидентификации России, Украины и Белоруси ключевым является вызов Запада. Подчеркивает, что основная разница между культурами восточно- и западно-христианской относится к антропологии: понимании смысла жизни и смерти. Архимандрит Алимпий (Кастальский) замечает положительные стороны глобализации. Забвение, к которому ведет глобализация, призывает память, стандаризация человечесого облика порождает тоску по иконе. Вышеуказанные явления рассматриваются русскими мыслителями в пространственной, не во временной перспективе, важна их онтология, не эволюция. Поэтому глобализация в их интерпретации, хотя имеет исторические признаки, то ее онтология не меняется веками.
Relationship the Roman Catholic Church to the globalization is different than Russian Church. Rome can see threatening in the economic, Moscow in cultural and anthropological sphere. For the Russian church is important a cooperation with the government. Government and the Orthodox are two factors of the identification of Russian. Historian Aleksy Harin ar confronting the civilization with the empire. He is identifying the civilization with values. Political scientist Andrej Okara claims that Russia identifiction itself through the confrontation with the West. The Eastern culture is different than eastern in understanding the meaning of the life and death. Olympius prior (Kastalski) notices positive sides of the globalization. The oblivion characteristic of the globalization is summoning the memory, the standardization of the human appearance is giving rise to longing for the icon. Defects in the globalization are shown by Russian thinkers in the space not in the time, their ontology is important, not an evolution. Therefore globalization which has historical features, however for her ontology is from time immemorial unchanging.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 97-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Place of the Romani Language and Culture in Poland: Questionnaire Based Insights
Autorzy:
Bloch-Rozmej, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791058.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język romski
kultura
historia
stereotypy
wielokulturowość
Romani
culture
language
attitudes
stereotypes
Opis:
Miejsce języka i kultury Romów w Polsce. Spostrzeżenia na bazie ankiety Celem artykułu jest prezentacja najważniejszych informacji dotyczących kultury Romów i języka romskiego w Polsce. Przedstawiona analiza oparta jest na wynikach ankiety przeprowadzonej przez autorkę wśród Polaków posiadających konto na Facebooku. Opis badania poprzedza wnikliwa dyskusja najistotniejszych elementów kultury romskiej oraz wydarzeń historycznych, które ukształtowały współczesne oblicze tej społeczności. Artykuł zawiera także charakterystykę języka romskiego, który bardzo różni się od polszczyzny. Celem przeprowadzonego badania było określenie stosunku Polaków do Romów, ich języka i kultury, odkrycie popularnych stereotypów, które funkcjonują w społeczeństwie polskim oraz próba odkrycia ich źródeł. Wiedza ta może bowiem w istotny sposób pomóc w budowaniu pozytywnych relacji między Polakami i Romami.
This article presents an overview of the Romani culture and language in Poland and discusses the results of the Romani-related research in the form of an online questionnaire addressed to Poles. The first opening sections of the paper constitute an introduction into the world of Roms—their history, lifestyle and major elements of culture. We also include a brief description of Romani which, as an Indo-Aryan language, is very different from Polish. The aim of the research we describe was to determine the prevalent attitudes of Poles towards the Romani community and discover how much Polish people know about Roms. It was also our intention to identify the existing stereotypes of Gypsies and their possible sources. We hope that our research findings will support endeavors to improve Polish-Romani relations and abolish the stereotypes that upset the peaceful cohabitation of the two communities. We also subscribe to the view that cultural diversity should be both protected and popularized as it contributes to the cultural heritage of Europe.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 37-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ein kleiner dicker Berliner, der mit der Schreibmaschine eine Katastrophe aufhalten wollte“ – Kurt Tucholskys Verhältnis zu seiner Heimatstadt
„Mały, gruby berlińczyk, który chciał powstrzymać katastrofę za pomocą maszyny do pisania” – stosunek Kurta Tucholsky’ego do rodzinnego miasta
Autorzy:
Tomczuk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945202.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kurt Tucholsky
Berlin
krytyka społeczna
krytyka kultury
society-criticism
culture-criticism
Opis:
Autorka zajmuje się analizą wybranych utworów Kurta Tucholsky’ego w aspekcie jego krytyki społecznej oraz krytyki kultury. Analiza, poprzedzona zwięzłym przedstawieniem tła historyczno-literackiego i odniesieniami do biografii Tucholsky’ego, dowodzi, że obraz Berlina wyłaniający się z dzieł omawianego autora, jak również jego jawnie wyrażana niechęć do rodzinnego miasta stanowią tak wyraz jego krytycznej postawy, jak i charakterystyczną cechę stylu pisarskiego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 173-185
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opisy posągów (Andriantopoiika) w nowo odkrytych epigramach Posejdipposa
Presentation of Statues (Andriantopoiika) in the New Posidippus
Autorzy:
Danielweicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127722.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
poezja grecka
kultura hellenistyczna
epigram
Posejdippos
ancient Greek poetry
Hellenistic culture
Posidippus
Opis:
Posidippus’ Andriantopoiika (epigrams 62-70 Austin-Bastianini), in accordance with their subject heading, deal with statue-making. Nearly every epigram contains phrases alluding to sculpting. One of the poet’s chief concerns was to show the criteria of the perfect art. The section begins with a direct appeal to sculptors to imitate ‘these works’ (probably those presented by Posidippus in the cluster that follows) and to leave aside ‘ancient rules for larger-than-lifesize statues’. In one poem (63) the poet proclaims a ‘canon of truth’, i.e. of realism, as the desirable style of sculpture. Miniaturism and polish are also highly valued. Although Posidippus praises other masters too — including older ones — the precedence is given to Lysippus, the favourite sculptor of Alexander whose presumed lawful successors were the Ptolemies. The section as a whole certainly gives a valuable clue to the principles of Hellenistic art. Most of these poems can be classified as ekphrastic. Their form and underlying conception prove that Posidippus had an ambition to create a varied type of ekphrasis, in its content considerably independent of the described work of art. In the Andriantopoiika, the poet inserts, among other things, a historical comment (68), an anecdote (66), and literary allusions (64). His formal addressees include the spectator (64, 67), the artist who created a given work of art (65), and even the work or its elements themselves (64). However, it is always the reader who remains the intended addressee of each poem. The poet neither simply presents the sculptures nor states the plain facts connected with them. His epigrams serve specific ideological purposes, as they promote the cultural policy of the Ptolemies, consciously adopting the aesthetic preferences of Alexander.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 119-129
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Impact of Political Transformations on the Development of Spanish Culture After 1975
Autorzy:
Gołębiowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798797.pdf
Data publikacji:
2019-10-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Spain in the 20th century; autonomous communities; culture of modern Spain
Opis:
The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne 61 (2013), issue 2. The political transformations in Spain that ended with the free parliamentary elections of 15th June 1977 were a powerful catalyst for the activity of the Spanish nation in all walks of life. Between 1975 and 1990 a real revolution took place in the Spanish mass media and in culture. It resulted in the setting up of modern periodicals (among others, El País, El Mundo, Navarra Hoy, Diario la Rioja and many others), over 2,600 radio stations and a network of modern television channels broadcasting programs devoted to the culture and languages of the autonomous communities. The Ministry of Culture established in 1977 supported initiatives promoting the multiculturalism of the Kingdom of Spain, which resulted in the opening of several dozen modern museums, institutes of modern art and the organization of numerous festivals. The decentralization of the country made it possible to emphasize the multiculturalism of the Spanish autonomous communities that today act as a magnet for 70 million tourists from all over the world.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 2 Selected Papers in English; 79-87
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W niewoli u Kościeja Nieśmiertelnego albo „samotność silnych kobiet”: studium treści rosyjskiej bajki „Maria Moriewna”
Enslaved by Koshchey the Immortal, or “the Loneliness of the Strong Women”: the Universal Wisdom of Russian Tale
Autorzy:
Abassy, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790722.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bajka rosyjska
feminizm
kultura
rytuały inicjacyjne
Russian tale
feminism
culture
initiation rituals
Opis:
Przedmiotem analiz artykułu jest wzajemna zależność kobiety i mężczyzny w cyklu przemiany: od samotności do związku małżeńskiego. Za punkt odniesienia posłużyła postać Kościeja Nieśmiertelnego, podstawowego zaś materiału źródłowego dostarczyły teksty kultury, w których Kościej się pojawia. Centrum rozważań stanowi „silna kobieta”, utożsamiana z archetypem wojowniczki. Za reprezentatywną postać przyjęto Marię Moriewnę z bajki o tym samym tytule. Postawiono następujące hipotezy badawcze:1. Kobieca tęsknota za mężczyzną stanowi swoistego rodzaju „zew”, prowokujący pojawienie się antagonisty – Kościeja.2. „Silna kobieta” ma niektóre z cech Kościeja: gotowość do walki i bezpośredniej konfrontacji, umiejętność polegania na sobie, brak litości dla pokonanych.3. Właściwym partnerem „silnej kobiety” jest mężczyzna „dobry i głupi”. Analizy odsłoniły binarne pary zachowań kobiety i mężczyzny, konieczne do tego, by cykl rozwoju obydwojga się dopełnił: czekanie Marii Moriewny i brak pośpiechu ze strony Iwana, prośba o radę kierowana przez Iwana do Baby Jagi i poznawanie sekretu Kościeja przez Marię, budowanie siły u Iwana i rezygnacja z siły u Marii. Wysnute wnioski odsłoniły dalsze perspektywy badawcze, takie jak:– Analiza fenomenu samotności „silnej kobiety”, zniewolonej przez cechy reprezentowane archetypową postacią Kościeja, w ujęciu filozoficznym i namysł nad wertykalnym kierunkiem ludzkich dążeń.– Porównanie treści bajek jako utworów literackich z treściami filmów fabularnych, z naciskiem na formę przekazu i typ relacji między nadawcą a odbiorcą.
Koshchey the Immortal, one of main personages of Russian tales, is a negative character. Nevertheless, he plays a positive role in the heroes’ journey in life. In this paper, special attention is devoted to female heroes. The following hypotheses are presented:1. A woman’s yearning for a man constitutes the type of situation in which Koshchey the Immortal appears. It is the kind of call that provokes the antagonist to appear.2. A strong woman is the one who carries some of the Koshchey’s qualities within her, such as an eagerness to fight and for face-to-face confrontations. She often represents a warrior type.3. A simple but good man is the ideal partner for the woman who gets enslaved by Koshchey. Two kinds of enslavement are distinguished: that in which she is physically taken, and that where she carries Koshchey “inside of her” and manifests this in her behaviour. A woman alone is not able to break free.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 21-36
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies