Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Past" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    La Petite bijou. Permanence des motifs dans le dernier roman de Patrick Modiano
    La Petite Bijou. Obsesyjna obecność motywów w ostatniej powieści Patricka Modiano
    Autorzy:
    Uliasz, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954380.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Modiano
    przeszłość
    pamięć
    past
    memory
    Opis:
    W swojej najnowszej powieści Modiano po raz kolejny zaprasza do labiryntu, w którym teraźniejszość przeplata się zprzeszłością. Tym razem główna bohaterka, La Petite Bijou, stara się odkryć przeszłość matki, zaginionej przed dwunastu laty w Maroku. Pewnego dnia przypadkowo spotyka na stacji paryskiego metra tajemniczą kobietę, która przypomina jej matkę. Czy jest to jednak Suzanne Cardères, znana też jako księżna Sonia O'Dauyé? Poszukiwania nie będą łatwe, gdyż jedyne pamiątki po matce to: stary portret, adres hotelu i zapiski zwizyty u wróżki. Jeśli nie liczyć wspomnień, których nie sposób wyrzucić z pamięci. Utracona tożsamość okazuje się jedynie pretekstem, aby powrócić, choćby na moment, wciemne zaułki przeszłości, gdzie na każdym rogu czyhają zdarzenia, od których nie sposób się uwolnić, lub osoby, które warto ocalić od zapomnienia. A jednak bohaterowie nie wahają się w nie zagłębić, gdyż każda wędrówka wywołuje na krótki moment uczucie nieuchwytnej nostalgii. Postaci, wydarzenia, okruchy codzienności powracają w sposób niemalże obsesyjny, jak gdyby pisarz nie chciał czy też nie potrafił się od nich uwolnić. Tak jak Georges Perec, Modiano tworzy coś w rodzaju zapisków z przeszłości, wplatając w intrygę melodię, którą wszyscy nucili, slogan, aktora, wyrażenie, gest, część garderoby czy też jeszcze coś bardziej ulotnego. Sam przyznaje, iż prześladuje go wrażenie, że od trzydziestu lat pisze wciąż tę samą historię, do której co dwa lata dodaje kolejny odcinek. Tymczasem słynne flou modianien, czyli wrażenie zanurzenia w nieuchwytnej nostalgii za przeszłością, nieprzerwanie fascynuje poszukiwaczy utraconego czasu, uwikłanych w magiczną grę wspomnień.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 5; 27-42
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeszłość i sposoby jej doświadczania w życiu codziennym. Pamięć narodowa, regionalna (lokalna), rodzinna
    The past and the ways it may be experienced in everyday life. The national, regional (local), family memory
    Autorzy:
    Konarska-Zimnicka, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887334.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przeszłość
    pamięć
    tożsamość
    edukacja historyczna
    past
    memory
    identity
    historical education
    Opis:
    Z przeszłością stykamy się na każdym kroku. Utożsamia ją literatura, sztuka, architektura, pomniki przyrody, ale też nasza wiedza czy język, którym się posługujemy, a który nieustannie ewoluuje. To, co niedawno było teraźniejszością, jutro będzie historią. I tylko od nas zależy, co przetrwa, a co odejdzie w niepamięć. Pamięć zatem jest tym czynnikiem, który utrwala, a czasem „daje nieśmiertelność”. Z tej też przyczyny tak istotne stało się określenie rodzajów oraz typów pamięci. W inny sposób będzie manifestowana pamięć narodowa, w inny regionalna (lokalna), a jeszcze inaczej – pamięć rodzinna. Jednakże bez względu na jej zasięg i formę, każdy z wymienionych rodzajów pamięci jest najtrwalszym pomnikiem – świadectwem przeszłości – narodu, regionu, rodziny. W pielęgnowaniu jej olbrzymia rola przypada zatem rodzinie, szkole, instytucjom oświatowym i kulturotwórczym oraz mediom. To one bowiem, w dużym stopniu, kształtują tożsamość każdego człowieka.
    We encounter the past at every turn. It is seen in literature, art, architecture, natural monuments, but also in our knowledge or in the language that we use and that evolves all the time. What was the present not long ago, tomorrow will be history. And it is only up to us what will last and what will be forgotten. Hence, memory is the factor that records, and sometimes „gives immortality to” things. It is for this reason that defining kinds and types of memory has become so important. Memory of the nation will be manifested in a different way from memory of the region (local memory), and memory of the family in a still different way. However, irrespective of its range and form, each of the mentioned kinds of memory is the most lasting monument – evidence of the past – of a nation, region, family… Hence the family, school, education and cultural institutions and the media have a great role in preserving the past. It is they that, to a large degree, form every man’s identity…
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 2; 191-199
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zamek lubelski w XVI i pierwszej połowie XVII wieku
    The Lublin Castle in the 16th Century and in the First Half of the 17th Century
    Autorzy:
    Jakimińska, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953696.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Lublin
    Zamek
    inwentarz
    lustracje
    castle
    inventory of the monuments of the past
    Opis:
    Obecne budowle wzgórza zamkowego w większości powstały w początku XIX wieku. Do najstarszych związanych z funkcjonowaniem grodu kasztelańskiego należą XIII – wieczna baszta – wieża obronno – mieszkalna i kaplica św. Trójcy, której budowę wiąże się z działalnością Kazimierza Wielkiego. Zamek, wybudowany również przez tego króla, rozbudowany jako rezydencja renesansowa w czasach Zygmunta I Starego i ulegający modernizacjom w kolejnych stuleciach ma znikomą dokumentację ikonograficzną. O wyglądzie w czasach piastowskich można mieć pewną orientację na podstawie zachowanych fundamentów, tylko częściowo odkrytych. Pewne domniemanie o rozkładzie budowli na wzgórzu zamkowym mamy na podstawie ostatnio odkrytego malowidła ściennego w kamienicy Lubomelskich w Rynku. Renesansową sylwetę ukazuje miedzioryt kolorowany zamieszczony w VI księdze dzieła „Civitates orbis terrarum”, wydanej w Kolonii w 1618 roku. Bardziej dokładne informacje o układzie budowli zamkowych, ich połączeniach – funkcjach, częściowo wyposażeniu posiadamy ze źródeł pisanych. Głównym jest inwentarz starostwa lubelskiego, zawierający także inwentarz zamku, sporządzony w 1564 roku. Kolejne zmiany funkcji i niewielkie stosunkowo przebudowy są opisane w dwóch lustracjach starostwa z lat 1602 i 1616. Dzięki tym źródłom jest możliwe poznanie wyglądu zamku w czasach jego świetności. Wynika z analizy tych źródeł, że nie bez powodu cudzoziemcy i przybysze spoza Lublina byli zauroczeni nie tylko położeniem zamku, ale także jego budowlami, wyposażeniem. Ponieważ całkowitą zagładę zamkowi przyniosły wojny połowy XVII wieku, nasze wyobrażenie o jego świetności jest ukształtowane tylko na podstawie źródeł.
    The present buildings on the castle hill were erected mostly at the beginning of the 19th century. The 13th century donjon and the Trinity Chapel the building of which is associated with Casimirus the Great belong to the oldest ones, connected with the functions of the castellan’s town. The castle, built by Casimirus, and developed as a Renaissance residence in the times of Sigismund the Old and modernized in the subsequent centuries, has very few iconographie records. We can get some idea of what it looked like in the Piast times on the basis o f the preserved foundations that have only partially been excavated. We can make guesses about the distribution of buildings on the castle hill also basing on the mural that has recently been discovered on a wall in the Lubomelskis’ house in the Lublin Market Square. The Renaissance silhouette of the castle is shown in the co lo red copperplate from the 6th book of “Civitates orbis terrarum ” published in Cologne in 1618. More detailed information about the arrangement of the castle buildings, their connections and functions, and partly also about their furnishing comes from written sources. The main one is the inventory of the Lublin starosty including also the inventory of the castle from 1618. The successive changes of the function and relatively small re constructions are described in the records of two inspections of the starosty of 1602 and 1616. Owing to these sources it is possible to learn about the look of the castle in the period of its splendor. From analysis of these sources it appears that foreigners and other visitors were impressed not only with the position of the castle but also with its buildings and furnishing. Since the wars of the middle of the 17th century completely destroyed the castle our image of its splendor is formed only on the basis of the sources.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 241-254
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some Remarks on the Methodological Compulsions in the Studies on Old-Polish Literature
    Autorzy:
    Czechowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807090.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    methodology, Old-Polish literature, reconstruction of the specific character of the time past, elementary repertoire of the rules of text study, researcher’s creative freedom
    Opis:
    The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 56 (2008), issue 1. The paper is a hidden polemic with the texts that have recently been published (not quoted by their names or indicated in the footnotes). These texts have brought forth a diagnosis that there is a delay in terms of methodology with regard to the studies on Old-Polish literature and have postulated their application to the studies on ancient literature. The author formulates her belief that traditional philology is indispensable in the studies on Old-Polish literature with an awareness that there should be a free choice in selecting the method of its interpretation. The text emerges from a protest against the rhetoric of methodological directives formulated under the influence of fashion, ideology, or fatigue with the object of research and from radical distrust to methodological directives as such, and the majority of directives in general.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1 Selected Papers in English; 93-103
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznany list Zygmunta Vogla do króla Stanisława Augusta oraz kilka refleksji o edukacji malarza
    An unknown letter of Zygmunt Vogel to king Stanisław August of Poland and a few reflections on the education of the painter
    Autorzy:
    Mączyński, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806850.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zygmunt Vogel; Stanisław August Poniatowski; akwarela; weduta; mecenat; edukacja artystyczna; Oświecenie; pamiątki przeszłości
    Zygmunt Vogel; Stanisław August Poniatowski; watercolor; veduta; patronage; artistic education; Enlightenment; remnants of the past
    Opis:
    Artykuł prezentuje odnaleziony w zabiorach Archiwum Narodowego w Krakowie list Zygmunta Vogla (1764-1826), przyszłego akwarelisty, do króla Stanisława Augusta. Pismo, pochodzące z roku 1786, jest wielce interesujące, gdyż przynosi garść nieznanych, a nawet zaskakujących informacji do biografii tego ważnego artysty, wskazuje też – jak się zdaje – kluczowy moment w jego życiu. Okazuje się, że już wtedy miał on kłopoty ze wzrokiem i prosił króla o wyrażenie zgody na opuszczenie Malarni zamkowej, gdzie się kształcił, i wcielenie do korpusu inżynierów wojsk koronnych. Zainteresowanie Vogla zagadnieniami inżynieryjnymi wynikło z jego wcześniejszych kontaktów z Christianem Gottfriedem Deyblem von Hammerau, oficerem w korpusie pontonierów, oraz Janem Ferdynandem Naxem, budowniczym królewskim, zajmującym się spławnością polskich rzek, którzy wystąpili w roli nauczycieli architektury cywilnej i wojskowej. Suplika nie została spełniona, gdyż monarcha, doceniając wrodzony talent i zdobyte umiejętności malarskie, odwiódł go od tego zamiaru, wsparł wypłacaną co miesiąc pensją, a wkrótce – po swoim powrocie z podróży do Kaniowa w roku 1787 – zatrudnił do utrwalania w akwarelowych widokach architektonicznych pomników narodowej przeszłości, z czego Vogel wywiązał się znakomicie i został mianowany królewskim „rysownikiem gabinetowym”. W spisanej przez malarza po latach autobiografii pojawił się obraz „najważniejszej chwili” w jego życiu – przypadkowej rozmowy ze Stanisławem Augustem, który wziąwszy młodzieńca pod swoją opiekę, pokierował dalszymi jego losami. Publikowany list do króla dowodzi jednak pewnej mistyfikacji popełnionej przez Vogla, monarsze zainteresowanie nie było bowiem zupełnie przypadkowe, lecz zostało sprowokowane wystosowaną do tronu petycją.
    The article presents a letter from Zygmunt Vogel (1764-1826), a future watercolorist, to King Stanisław August, found in the collection of the National Archives in Cracow. The letter, written in 1786, is very interesting, because it provides a handful of new and unexpected facts to the biography of this important artist, it also indicates – as it seems – the key moment in his life. It turns out that at that time he suffered vision problems and asked the king for permission to leave the Castle Art Workshop, where he was educated, and incorporate him into the corps of the Crown Army engineers. Vogel’s interest in engineering issues stemmed from his previous contacts with Christian Gottfried Deybel von Hammerau, an officer in the pontooner corps, and Jan Ferdynand Nax, a royal builder, dealing with the navigability of Polish rivers, who appeared as teachers of civil and military architecture. The supplication was not acquiesced, because the monarch, appreciating his inherent talent and acquired painting skills, dissuaded him from doing so, supported him with a monthly salary, and soon – after his return from a trip to Kaniów in 1787 – hired him to preserve the architectural monuments of the national past in watercolor vedutas. Vogel did it perfectly and was appointed the royal “cabinet draftsman.” In the autobiography, written by the painter, an image of “the most important moment” in his life appeared – an accidental conversation with Stanisław August who, giving his patronage to the young man, guided him. However, the published letter to the king proves a certain hoax perpetrated by Vogel. The monarch’s interest was not completely accidental, but was provoked by a petition addressed to him.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4; 75-102
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Étude des stratégies d’accord du participe passé d’étudiants polonais à partir d’un corpus écrit
    Past Participle Agreements in French: Corpus-Based Analysis
    System uzgadniania participe passé – analiza korpusu
    Autorzy:
    Dańko, Magdalena
    Marsac, Fabric
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878695.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    participe passé w języku francuskim
    analiza korpusu
    nauczanie/uczenie się języka francuskiego jako obcego
    past participle in French
    corpus-based analysis
    acquisition/teaching of French as a foreign language
    Opis:
    Le système d’accord du participe passé français s’appuie sur de nombreuses règles de nature syntaxico-sémantique et qui exigent des usagers des compétences avancées en analyse fonctionnelle ou grammaticale. Il contient une multitude d’exceptions, où l’accord est prescrit ou proscrit contre l’intuition linguistique de l’usager, sans compter les différents cas particuliers et autres exceptions remettant en question le fonctionnement de l’usage contemporain. Or, c’est dans le cadre de l’enseignement du français comme langue étrangère que nous avons voulu appréhender le comportement de locuteurs-scripteurs non natifs quant à l’accord du participe passé, et ce afin, précisément, de pouvoir construire par la suite des outils didactiques adaptés aux difficultés réellement rencontrées.
    The concord system of the French past participle is based on a series of rules, mainly semantico-‑syntactic, which means it requires the ability of functional analysis, and consequently also good grammatical skills and knowledge. The concord system features many exceptions, in which agreement is either obligatory or forbidden contrary to the speaker’s linguistic intuition – apart from extraordinary and ambivalent instances. Our goal was to assess student knowledge of concord rules for the past participle in French as a foreign language. We prepared a quiz consisting of 33 sentences that tests knowledge of particular rules. It allows to isolate rules that are particularly difficult to students, which in turn helps find appropriate didactic solutions.
    System uzgadniania participe passé opiera się na szeregu reguł, najczęściej semantyczno-‑składniowych, a co za tym idzie – wymaga zdolności analizy funkcjonalnej, pogłębionej wiedzy i umiejętności gramatycznych. Zawiera dużą liczbę wyjątków, uzgodnienie jest wymagane bądź zabronione, wbrew oczekiwaniom czy też intuicji językowej użytkownika, nie licząc przypadków szczególnych, w tym ambiwalentnych. W kontekście tego złożonego zagadnienia gramatycznego opracowaliśmy specjalny test, aby przeprowadzić analizę kompetencji polskich studentów z zakresu uzgadniania participe passé w języku francuskim jako obcym. Wyodrębnienie zasad sprawiających szczególną trudność studentom, zgodnych z istniejącymi normami językowymi, umożliwi poszukiwanie adekwatnych rozwiązań na poziomie dydaktycznym.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 8; 141-158
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kategoria pamięci w emigracyjnej prozie Borysa Zajcewa
    Категория памяти в эмигрантской прозе Бориса Зайцева
    Autorzy:
    Żydek, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954159.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    literatura emigracyjna
    pamięć indywidualna
    pamięć społeczna
    przeszłość kraju
    „pamięć-powtórzenie”
    „praca pamięci”
    emigrant literature
    personal memory
    public memory
    the past of the country
    “memory-repetition”
    “the work of memory”
    Opis:
    В настоящей статье рассматриваются разные аспекты памяти в творчестве Бориса Зайцева эмигрантского периода. Данная категория имеет основное значение в процессе развития личности человека и его национального самоопределения, поэтому среди эмигрантов память является одной из самых популярных тем. Можно сказать, что она составляет главный компонент также русской зарубежной литературы. В эмигрантском творчестве Бориса Зайцева отношение к собственному прошлому и к прошлому страны формировалось под влиянием религиозного мировоззрения. Автор статьи обращает внимание на факт, что восприятие памяти Зайцевым, в отличие от других русских писателей-эмигрантов, отражает позицию Православной Церкви.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 7; 27-42
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Z dawna jako ludzie pamiętać mogą”. Pamięć o przeszłości i jej nośniki na wsi lubelskiej w drugiej połowie XVI stulecia
    „As far back as people can remember”. Memory of the past and its carriers in the country in the Lublin District in the second half of the 16th century
    Autorzy:
    Januszek-Sieradzka, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891911.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    chronologia
    pamięć o przeszłości
    nośniki pamięci
    świadomość temporalna
    środki chronometryczne
    lustracje dóbr królewskich
    województwo lubelskie
    chronology
    memory of the past
    memory carriers
    temporal awareness
    chronometric means
    inspections of the Crown lands
    Lublin province
    Opis:
    Memory of the past in a society, especially one whose members were largely illiterate, was not only a bridge of its kind between the past and the present, but an important – particularly from the point of view of the perception of the practice of social life – guarantee of the truth and a sanction of the state existing in the present. It was on the range and permanence of this memory, on the efficiency of securing it and caring for it, on the effectiveness of the chronometric means used, and finally on the consciousness of its value for the „here and now”, which may be jointly defined as temporal awareness, that the conditions of the legal and economic existence of the inhabitants of the 16th century countryside depended. With a limited participation of written sources in depositing the memory of the peasant population and the development of its temporal awareness, this population first of all used relative chronology, no doubt better understood than any absolute date, as well as relative chronological means. The role of guardians of memory, sometimes formalized and formulated as a legal custom, was played by the oldest members of the community, defined as „rememberers” in inspection documents. The memory of the inhabitants of a Lublin village as a rule did not exceed twenty years, but with the use of genealogical measures also much more distant past was remembered, usually reaching the generation of the grandfather, that is comprising the span of about 60-70 years in this way.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 119-134
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o przymusach metodologicznych w badaniach nad literaturą staropolską
    Some Remarks on the Methodological Compulsions in the Studies on Old-Polish Literature
    Autorzy:
    Czechowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945421.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    metodologia
    literatura staropolska
    rekonstrukcja artystycznej specyfiki minionego czasu
    elementarny repertuar reguł badania tekstu
    twórcza wolność badacza
    methodology
    Old-Polish literature
    reconstruction of the specific character of the time past
    elementary repertoire of the rules of the text under study
    researcher’s creative
    Opis:
    The paper is a hidden polemic with the texts that have recently been published (not quoted by their names or indicated in the footnotes). These texts have brought forth a diagnosis that there is a delay in terms of methodology with regard to the studies on Old-Polish literature and have postulated their application to the studies on ancient literature. The author formulates her belief that traditional philology is indispensable in the studies on Old-Polish literature with an awareness that there should be a free choice in selecting the method of its interpretation. These text emerges from a protest against the rhetoric of methodological directives formulated under the influence of fashion, ideology, or fatigue with the object of research and from radical distrust to methodological directives as such, and the majority of directives in general.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 1; 7-16
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nieznośna odpowiedzialność”. Propozycja interpretacji wiersza Dałem słowo Zbigniewa Herberta
    “Unbearable Responsibility”. An Intepretation Proposal for the Poem Dałem Słowo [I Gave My Word] by Zbigniew Herbert
    Autorzy:
    Mikołajczak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807333.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zbigniew Herbert; interpretacja; zagadka z przeszłości; słowo poetyckie; PRL; gra językowa; koło wiecznych powrotów; dylematy etyczne; poetycki rachunek sumienia
    Zbigniew Herbert; interpretation; mystery from the past; poetic word; PRL (Polish People’s Republic); wordplay; circle of eternal returns; ethical dilemmas; poetic conscience
    Opis:
    Artykuł jest próbą rozwikłania zagadki, która pojawia się w wierszu Dałem słowo Zbigniewa Herberta, pochodzącym z pożegnalnego tomu poety (Epilog burzy, 1998). Autorka proponuje interpretację opierającą się na założeniu, że wiersz zawiera refleksję autobiograficzną, a tytułowe „słowo” stanowi metonimię poetyckiej twórczości i odnosi się do aktywności literackiej poety sprzed roku 1956. Pokazuje, że za pomocą ambiwalentnej dialektyki ciężaru – lekkości oraz gry językowej Herbert szyfruje doświadczenie, a ponadto wpisuje wspomnienie z przeszłości w koło wiecznych powrotów, potwierdzając trwałość dylematów etycznych, dochodzących do głosu w wierszach z tomu Hermes, pies i gwiazda (1957).
    The article is an attempt at unravelling the mystery hidden in Zbigniew Herbert’s poem Dałem słowo [I Gave My Word], a work from the farewell volume of the poet (Epilog burzy [Epilogue of the Storm], 1998). The author proposes an interpretation based on the assumption that the poem is an autobiographical reflection and the title “word” stands metonymically for the poetic creativity and refers to the literary activity of the poet from before 1956. It shows that by means of an ambivalent dialectic of the weight – lightness and wordplay, Herbert encodes the experience and places memories of the past in the circle of eternal returns, thus confirming the permanence of ethical dilemmas that come to the fore in the poems from the volume Hermes, pies i gwiazda [Hermes, Dog and Star] (1957).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 1; 9-25
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies