Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Paradoks" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
O paradoksach i nie tylko. Przyczynek do charakterystyki stylu liryki religijnej ks. Jana Twardowskiego
About Paradoxes and Not Only. A Contribution to the Characteristics of the Style of Jan Twardowski Religious Lyrics
Autorzy:
Skubalanka, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944006.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Twardowski
liryka religijna
paradoks
antyteza
religious lyrics
paradox
antitheses
Opis:
The author of the study analysis the genesis and stylistic functions of the figure called paradox, which is recognized as one of the most important features of Jan Twardowski lyrics. The author indicates that beside proper paradoxes the lyrics contains many antitheses. This kind of poetic practice is derived from the Bible. The most important occurrence domains of analyzed paradoxes are: faith, love, death, and interpersonal relations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 6; 185-199
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartościowanie paradoksalne w perspektywie francuskiej semantyki argumentacyjnej
Valorisation paradoxale dans la perspective de la sémantique argumentative française
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953815.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
paradoks
argumentacja
nawiązanie
wartościowanie
semantyka
paradox
argumentation
link
evaluation
semantics
Opis:
L’article se concentre sur le problème des évaluations dans les paradoxes, et plus particulièrement, sur le renversement, propre aux énoncés paradoxaux, des valeurs positive et négative associées conventionnellement aux mots de la langue. La perspective théorique adoptée est celle de l’Argumentation dans la Langue (ADL) qui, en privilégiant la dimension argumentative du discours, rend compte des enchaînements discursifs prévisibles pour des mots et des énoncés. La théorie des « blocs sémantiques », la dernière variante de l’ADL, permet d’expliquer le mécanisme argumentatif des paradoxes en utilisant de façon systématique les concepts d’enchaînements linguistiquement doxaux (ELD) et paradoxaux (ELP) : en simplifiant les choses, le paradoxe apparaît là où le ELD se trouve remplacé par un ELP. Un tel mécanisme argumentatif est à observer aussi au niveau des évaluations : le renversement résulte ici du remplacement de la valeur positive, associée conventionnellement à l’un des arguments, par une valeur négative (ou vice versa), alors que l’autre argument garde sa valeur doxale.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 5; 143-150
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoxe et figures apparentées : quelques observations sur le critère sémantique dans les inventaires rhétoriques
Paradoks i figury pokrewne: kilka uwag na temat kryterium semantycznego w klasyfikacjach retorycznych
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119971.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
paradoks
dyskurs
figura retoryczna
semantyka
paradox
discourse
rhetorical figure
semantics
Opis:
Tradycyjne klasyfikacje zabiegów retorycznych uwzględniają paradoks jako figurę polegającą na połączeniu przeciwieństw w celu zwrócenia uwagi na głębszy, prawdziwy sens wypowiedzenia, nie opisują jednak metodycznie jego mechanizmów semantycznych. Podobnie rzecz ma się z innymi figurami, z których niektóre (jak antanaklaza, antyteza, przeciwieństwo, kontrast, ironia, oksymoron, paradiastola i paronomazja) są intuicyjnie kojarzone z paradoksem ze względu na pewne podobieństwa, oparte głównie na obecności wyraźnych opozycji na poziomie sensu lub, rzadziej, wyrażenia. Różnią się one jednak znacznie na płaszczyźnie morfologiczno-składniowej, która wydaje się podstawowym punktem odniesienia w klasyfikacjach figur retorycznych, podczas gdy kryterium semantyczne, wykazujące w większości przypadków częściową lub całkowitą identyczność mechanizmów, według których działają te figury, zostaje najczęściej pomijane. Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie funkcjonowania paradoksu i figur mu „pokrewnych” w świetle ich wzajemnych związków semantycznych, co pozwala na wyodrębnienie przy pomocy metodologii językoznawczej nowych kategorii klasyfikacji i może stać się punktem wyjścia do bardziej systematycznej hierarchizacji powszechnie znanych figur retorycznych.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 83-106
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La relation de contradiction à l’échelle de la microstructure sémique: l’exemple du SN → nom + SPrép (sans + nom)
Relacja sprzeczności na poziomie mikrostruktury semicznej
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954151.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
paradoks
sprzeczność
sem
negacja
neutralizacja
dyskurs
paradox
contradiction
seme
negation
neutralization
discourse
Opis:
Na podstawie klasycznej definicji paradoksu (opinia przeciwna opinii ogólnie przyjętej) można wyróżnić dwie główne charakterystyki tego zjawiska: opinię społeczną jako normę, do której odwołuje się odbiorca (czynnik pragmatyczny), oraz swoistą relację sprzeczności między elementami, które ją tworzą (czynnik semantyczny). Ta ostatnia pozwala się zanalizować jako opozycja semiczna, powstała na osi syntagmatycznej dyskursu, np. w niektórych wyrażeniach zawierających przyimek bez („profesor bez uczniów”, „opera bez muzyki”, itp). W świetle semantyki interpretacyjnej F. Rastiera (która wpisuje się częściowo w linię semantyki strukturalnej wywodzącej się od A.J. Greimasa) relację sprzeczności obecną w tego typu syntagmach paradoksalnych można przedstawić jako wynikającą z aktualizacji dwóch sprzecznych semów (inherentnych lub aferentnych), które dyskurs przedstawia jako całkowicie kompatybilne (izotopiczne). Tak zaktualizowany paradoks może jednak ulec neutralizacji w szerszym kontekście dyskursu, nie tracąc mimo to swojego charakteru (napięcia opartego na opozycji semicznej) na poziomie semantycznym.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 145-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortensio Lando i francuska wersja jego Paradoksów
Ortensio Lando and the French Version of His Paradoxes
Autorzy:
Salawa, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902464.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
włoska literatura renesansowa
europejska recepcja kultury włoskiego renesansu
Ortensio Lando
paradoks
przekład
Italian Renaissance literature
European reception of the Italian Renaissance
paradox
translation
Opis:
Ortensio Lando was an Italian promoter of the thought of Erasmus of Rotterdam and he translated Thomas Moore's Utopia into Italian. Also, he was author of a provocative set of paradoxes (Paradossi, Lyon 1532) that were before long translated into French (Paradoxes, translated by Charles Estienne, Paris 1553), and then into English (The Defence of Contraries, translated by Anthony Munday, London 1593). A contrastive analysis of one of the paradoxes („Better to be a fool than a scholar”) in its original and its French translation displays interesting aspects of text reception. The French translator of the text engages into an intellectual play based on the use of rhetorical devices. The translation is purposefully devoid of any veiled and alluded content of ideological nature, whose presence is deducible in the Italian text.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 1; 19-30
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raz jeszcze o grobie Dzeusa na Krecie
On Zeus Grave in Crete Once More
Autorzy:
Kaczyńska, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954799.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Religia grecka
kult grobów
paradoks kłamcy
komentarze do Nowego Testamentu
Epimenides z Krety
Kallimach z Cyreny
święty Paweł Apostoł
Greek religion
the tomb cult
the liar paradox
Commentaries to the New Testament
Epimenides of Crete
Callimachus of Cyrene
St. Paul Apostle
Opis:
According to the author, the legend about Zeus' grave was probably created as early as VIII or VII centuries BC, being a part of the common tomb cult in Early Greece. In this time the Mycenaean tholos graves began to be considered as tombs of the Greek heroes and gods. However, some Greeks raised an objection to the new form of the tomb cult. The belief in Zeus' grave was regarded as downright blasphemy by Epimenides (VII/VI century BC) and brought censure upon the Cretans for being liars. This is reflected not only in Callimachean Hymnus to Zeus (vv. 8-9), but also in a lost poem of Epimenides (probably in his Theogony). A fragment of this poem has been preserved in two Syriac commentaries to the Apostle Acts (17, 28). The English translation of these Syriac sources runs as follows: “The Cretans carved a tomb for thee, O Holy and High, / Liars, noxious beasts, evil bellies, / For thou didst not die, ever thou livest and standest firm / For in thee we live and move and have our being”. This fragment may been restored in the following shape: Τύμβον ἐτεκτΥναντο σέϑεν, Κύδιστε, Μέγιστε,Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ ϑηρία, γαστέρες ἀργαί.᾽Αλλὰ γὰρ οὐ σὺ ᾽ϑάνες, ζώεις δὲ καὶ ἵστασαι αἰεί,῎Εν σοι καὶ ζῶμεν καὶ κινύμεϑ᾽ ἠδὲ καὶ ἐσμέν. Both the second and the fourth verses were quoted by St. Paul, the former as an excerption from a poem of the Cretan seer, the latter as an anonymous quotation. Two remaining lines are convincingly restored on the basis of both Syriac translations. The attribution of this tetrameter to Epimenides, the well known Cretan prophet, poet and politician, seems certain. Thus some verses of the Callimachean Hymnus to Zeus had to be modelled on Epimenides' version of the birth-story of the Greek principal god. They contain an exact imitation of the prophet's words: “The Cretans always Liars” (Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται) and the same arguments: (1)both poets (i.e. Epimenides and Callimachus) reproached the Cretans for the lie; (2) both think congruently that the alleged Zeus' grave in Crete was a basic reason for arising the popular opinion on the lying character of the Cretans; (3) both deny the supposed death of Zeus; (4) both believe in the immortality of the god;(5) both criticize the different traditions, referring to the authority of a god (Zeus in the Callimachean hymn) or a hero (Minos in Epimenides' poem). Callimachus of Cyrene follows silently Epimenides, summarizing the same arguments, which permit him to reject the common version of the Zeus' birth-story in Crete. He also records some of Epimenides' aetiological tales, e.g. on the Omphalian Plain and the Mountain Panacra.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 95-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies