Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Mit o Prometeuszu w Protagorasie Platona
Myth of Prometheus in the Protagoras by Plato
Autorzy:
Kołakowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119679.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Platon
Protagoras
mit
Prometeusz
„Wielka Mowa”
Opis:
Protagoras is exceptional dialog of Plato because of using two modes of expression: mythos and logos. Both are used by Protagoras in Great Speech. But the fist one seems to be most important. Protagoras chose the mythical mode of expression when he described to Socrates how he make his pupils a good citizens and politicians. This famous sophist told the story about two brothers: Prometheus and Epimetheus. It’s easy to notice that Protagoras identifies with the clever Prometheus. But the attentive reader can notice that the Prometheus from the Protagoras’ myth made a decision with a fatal consequences. He entrust his brother – Epimetheus too responsible task. If the Prometheus would so clever he should predict this dramatic consequences of his decision (see the etymology of his name). It could be conscious and intentional effort of Plato who wanted to ridicule Protagoras, the main opponent of Socrates. This effect is so strong because Protagoras, who identifies with Prometheus, told the myth by himself in which Prometheus in fact is less clever one of two brothers.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 27-37
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quelques réflexions autour des formes hybrides dans la presse française contemporaine
Kilka refleksji na temat form hybrydalnych we współczesnej prasie francuskiej
Autorzy:
Komur, Greta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954326.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskurs
mowa zależna
mowa niezależna
struktury pośrednie
reported speech
mixed structure
reported speech with textual islet
Opis:
W artykule przedstawiono jedno ze zjawisk językowych występujących we współczesnych francuskich tekstach prasowych. Wśród struktur gramatycznych mowy zależnej i niezależnej możemy zaobserwować konstrukcje opisywane od dawna w gramatykach francuskich, jak i w innych źródłach teoretycznych. Badania na podstawie korpusu z prasy pokazały jednak, że oprócz struktur „klasycznych” istnieje duża różnorodność form mowy zależnej i niezależnej. Oznacza to, że w tzw. tekstach autentycznych, takich jak na przykład teksty dziennikarskie, odnaleźć można całą serię struktur przytoczenia wypowiedzi osoby trzeciej. W artykule nazwano je „strukturami pośrednimi”, w tym samym wypowiedzeniu dzielą one bowiem charakterystyki mowy zależnej i mowy niezależnej. Istnienie tych struktur powoduje, zdaniem autorki, niemożliwość przeprowadzenia ścisłego podziału między dwoma formami wypowiedzi tradycyjnie przeciwstawnymi – między mową zależną i niezależną.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 131-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Speech, writing and the body in Gabriel Josipovici’s Hotel Andromeda
Mowa, pismo i ciało w powieści Gabriela Josipovici Hotel Andromeda
Autorzy:
Sawa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878731.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Gabriel Josipovici
mowa
pismo
ciało
dialog
speech
writing
body
dialogue
Opis:
Celem artykułu jest analiza dialogowego stylu pisarstwa Gabriela Josipovici w jego najnowszej powieści Hotel Andromeda (2014), w celu udowodnienia, że użycie formy dialogowej ma za zadanie ujawnienie istotnych kwestii teoretycznych, takich jak relacja między mową, pismem i ciałem. Interesującym aspektem powieści Josipovici jest fakt, iż mowa i pismo (fragmenty pamiętnika) zostały wprowadzone do tekstu w sposób identyczny, implikując w ten sposób, wbrew wielowiekowej tradycji zapoczątkowanej przez Platona, równorzędność obu środków wyrazu. Wspólnym mianownikiem dla mowy i pisma w utworze Josipovici zdaje się być ciało, przemycane do literatury za pomocą dialogu oraz głębokiej fascynacji fizycznością pisanego słowa wśród bohaterów powieści.
The aim of this article is to study Gabriel Josipovici’s dialogue style in his latest fiction, Hotel Andromeda (2014), in order to prove that the dialogue form is used to problematize significant theoretical issues in his writing, namely the problem of speech, writing and the body. The fact that speech and writing are embedded in the text in exactly the same way is an interesting feature of Josipovici’s novel which, against the long philosophical tradition originating in Plato’s dialogues, implies the equality of both means of expression. It seems that the common denominator the author finds for both media is the body which he smuggles into literature through the extensive use of dialogue and the characters’ fascination with the materiality of the written word.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 197-211
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Auslegung des Wesens der deutschen Universität in der Rektoratsrede Martin Heideggers
An Explication of the Essence of the German University in Martin Heidegger’s Speech on the Assumption of a Rectoral Post
Wykładnia istoty niemieckiego uniwersytetu w mowie rektorskiej Martina Heideggera
Autorzy:
Wójcik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878595.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mowa rektorska
niemiecki uniwersytet
interpretacja
rector’s speech
German University
explication
Opis:
Martin Heidegger hielt bei der Übernahme des Rektorats in Freiburg am 27.05.1933 die Antrittsrede „Die Selbstbehauptung der deutschen Universität“. In dieser Rede hat er programmatische Vorstellungen zur Erneuerung der Universität zum Ausdruck gebracht, mit der Berücksichtigung eines aktiven Engagements der Studenten, von denen er einen „Dienst“ auf drei Ebenen erwartete — als „Wehr-“, „Arbeits-“ und Wissenschaftsdienst. Die Rede entsprach zwar nicht den Hauptvoraussetzungen des NS-Bildungsprogramms, zeugt aber von seinem Beitrag zur nationalsozialistischen Gestaltungspolitik der deutschen Universität.
Martin Heidegger solemnly assumed the rectorate of the University of Freiburg on 27 May 1933, delivering the famous inaugural address Die Selbstbehauptung der deutschen Universität. In the speech, he presented his programme for the revival of the University, which included the active involvement of students from whom he expected a threefold type of service – Wehrdienst, armed service, Arbeitsdienst, labour service, and Wissenschaftsdienst, knowledge service. Even though such concepts were not congruent with the main objectives of the NS-Bildungsprogramm, it reflected his involvement in the National Socialist policy of shaping the German University.
Martin Heidegger, obejmując urząd rektora Uniwersytetu we Fryburgu 27 maja 1933 r., wygłosił mowę inauguracyjną Die Selbstbehauptung der deutschen Universtität. Zaprezentował w niej programowe założenia odnowy Uniwersytetu z uwzględnieniem czynnego zaangażowania studentów, od których oczekiwał „służby” w potrójnym znaczeniu — jako „Wehr-”, „Arbeits-” i „Wissenschaftsdienst”. Wprawdzie nie odpowiadała ona głównym założeniom NS-Bildungsprogramm, jest ona jednak świadectwem jego zaangażowania w narodowosocjalistyczną politykę kształtowania niemieckiego uniwersytetu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 5; 125-140
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sociolinguistic Factors Influencing the Perception of Non-Native Speech
Czynniki socjolingwistyczne wpływające na percepcję mowy z obcym akcentem
Autorzy:
Bryła-Cruz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886579.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mowa z obcym akcentem
percepcja angielszczyzny Polaków
non-native speech
the perception of Polish-accented English
Opis:
W artykule zaprezentowano dane empiryczne dotyczące percepcji angielszczyzny Polaków przez trzy grupy rodzinnych użytkowników z Wysp Brytyjskich (Anglików, Irlandczyków i Szkotów). Głównym celem przeprowadzonego badania było sprawdzenie, w jakim stopniu socjolingwistyczny kontekst odbiorcy (płeć, wiek, wykształcenie, stopień osłuchania z angielszczyzną Polaków i częstotliwość kontaktów z Polakami) wpływa na odbiór mowy z obcym akcentem. Sędziowie oceniali dwie próbki dźwiękowe angielszczyzny Polaków pod względem natężenia obcego akcentu i irytacji, którą one wywołują u słuchaczy. Analiza danych pokazała, że wiek i płeć respondentów nie ma wpływu na ocenę powyższych parametrów (zaobserwowane różnice nie są istotne statystycznie). Wykształcenie odbiorców oraz stopnień osłuchania z angielszczyzną Polaków różnicował natomiast ocenę odsłuchiwanych próbek.
The article presents empirical data on the perception of Polish-accented English by three groups of native listeners from the British Isles (the English, the Irish and the Scottish). The main aim of the study is to explore to what extent informants’ evaluative judgements are conditioned by non-linguistic factors such as age, gender, education, familiarity with Polish-accented English and the frequency of interaction with Poles. The listeners rate the samples of Polish-accented English on two parameters, i.e. foreign accentedness and irritation they evoke. The analysis has revealed that respondents’ age and gender do not influence their judgments (the differences are not statistically significant). Education, prior experience with Polish-accented English and the frequency of interaction with Poles, on the other hand, exert influence on how the speakers are rated.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 10; 11-32
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nec Hercules contra plures”. Literacki aspekt Liwiańskiej debaty nad zniesieniem lex Oppia (AUC 34, 1-8)
“Nec Hercules contra plures”: The Literary Aspect of the Debate for Repeal of the Lex Oppia in the Ab Urbe Condita (34, 1-8) by Livy
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119687.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liwiusz
historiografia
Marek Porcjusz Katon
kobieta
Lex Oppia
mowa
Livy
historiography
Marcus Porcius Cato
woman
speech
Opis:
One of the most essential features of Roman historiography is the rhetoric. Historians differently understood the most renowned law in history which was expressed by Cicero in „De legibus I, V”: opus oratorium maxime. The extent and the way of applying rhetorical elements in a text depended on writer’s skills and literature fashion of the epoch. Livy was one of the most eminent rhetors in the times of August. Thus, it is not astonishing that rhetorical device was used. Among another thing, it contained the agon of politicians. One of them is the subject of a consideration in this article. In such dispute, which was in fact a verbal duel, two politicians took part – consul Marcus Porcius Cato and not known tribune Lucius Valerius. The subject of contestation was abolition of the law Lex Oppia which was enacted in 215 BC during the Second Punic War. This act in a reasonably restrictive way limited the women’s expenses on luxury goods. Livy’s text regarding the debate is the oldest and the most extensive work concerning the course of agon. On the other hand , it is only known that such debate took place and may be it was connected with a serious social discussion and also that Cato took part in it. Livy, who gave the debate attention in first eight chapters of XXXIVth book also made from it well-elaborated literary episode in rhetorical sense. In the beginning and in the end of the work historian described the situation which took place on the streets of Rome – procession of courageously and unconventionally behaving women. In centre of episode there was oratorical duel between politicians. The figure of Cato was created as a model of conservative politician, the defender of mores maiores, who by means of words was fighting with willfulness of women. Lucius Valerius is a conciliatory politician whose arguments are similar to the women’s methods of persuasion. Livy withstand the feminine way of speaking used by Valerius with Cato’s military vocabulary. Since it is known with no doubt that the Cato’s speech is a historians display of rhetorical abilities. Furthermore, their substantial value ought to be analyzed in the context of moral politics of August not as a republic narration.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 73-87
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retoryka militarna w deskrypcji zachowań kobiet. Na podstawie tekstów Cycerona i Liwiusza
Military Rhetoric in the Description of Women Behaviour. On the Basis of the Texts of Cicero and Livy
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929083.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liwiusz
Cyceron
Katon Starszy
Klodia Metelli
retoryka
mowa
kobieta
Livy
Cicero
Cato the Elder
Clodia Metelli
rhetoric
speech
woman
Opis:
The article analyzes the original and rare Roman military phraseology found in preserved works of literature, inscribed in the convention of invectives against women. As it is testified by the preserved fragments of the Law of the Twelve Tables the Roman civilization divided the space of men’s activities (politics and war) from the space of women’s activities (home and family) quite early. Literature imbued with didacticism supported this division by creating archetypal figures of ideal representatives of both the genders. In the course of development it worked out a stereotyped phraseology that served describing virtutes feminae and, separately, men’s virtues, corresponding to the spaces ascribed to them. Any breaking with the order established by tradition (mores maiorum) and law encountered severe reprimands, which, however, remained in the rhetoric convention of vituperatio. The two texts by outstanding rhetors: Livy – Cato the Elder’s speech against the repeal of the Oppian law (AUC 34, 2-4) and Marcus Tullius Cicero’s speech Pro Caelio that are analyzed here supply examples of the use of military phraseology, that is phraseology usually used for describing typically men’s activities, in descriptions of women’s behavior. In the case of Marcus Porcius Cato’s speech vocabulary belonging to the sphere of military science (agmen, expugnare, obsidere, coniuratio, seditio) serves inducing fear in the men listening to him. In this way, by using the threat of seizing power in the republic by women, the consul motivated patres familias to act and not to yield to women. In the case of Cicero’s speech military rhetoric was used to ridicule and embarrass Clodia Metelli as a credible witness for the prosecution in the trial of Marcus Caelius Rufus. Aggressive, and at times obscene humor was supposed to divert the listeners’ attention from the defense’s lack of arguments concerning the substance of the trial. The original military phraseology used by both the authors serves definite practical aims. What is more, its artistic dimension is decidedly pushed into the background. Cicero’s and Livy’s surprising idea allows, on the one hand, to appreciate their ingeniousness in the field of rhetoric, their conscious rejection of conventions, and on the other, helps the contemporary reader of ancient texts realize the fact that men of the period of the Republic found it difficult to keep women within the limits imposed by tradition. They were forced to reach for sophisticated verbal argumentation in order to convince the judges and politicians (in both these groups patres familias prevailed) about a real threat posed by the ones in their charge.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 3; 75-95
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Swaty po staropolsku, czyli starania o rękę panny w gatunek mów zamknięte. Relacje nadawczo-odbiorcze
Match Making According to the Old Polish Tradition, That is Attempts to Win a Lady’s Hand in the Genre of Orations Transmitting. Receptive Relations
Autorzy:
Ostaszewska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944775.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Genus demonstrativum
mowa weselna
konwencja retoryczna
panegiryk
schemat gatunkowy
relacje nadawczo-odbiorcze
illokucja
intencja
akt prośby
akt podziękowania
wedding oration
rhetorical convention
panegyric
genre scheme
transmitting receptive relations
illocution
intention
act of request
act of thanksgiving
Opis:
This paper discusses the old Polish issue of orations, taking into account that qualifications that predestine this type of expressions to a variety of old Polish journalism. One must assume that oration was a remarkable genre of this functional variety in the epochs before the rise of journalism. It is extremely important to genologically characterise various types of orations that can be found in many levels of journalism. It is important for the presentation of the old Polish status of this variety of logosphere, and for the description of the evolution of the genres of contemporary journalism. The problems outlined in the paper show a certain type of wedding oration and they call for a thorough genelogical analysis. The texts reveal an interesting area of conventional journalism that should be studied. In order to provide a versatile description of such an important domain as conventionality of the ancient ages (it still calls for wider interests) it is essential to trace some details of how this heritage should be put in form.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 6; 177-188
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieła Sallustiusza w warsztacie Anonima zw. Gallem
Sallust's Works in Anonim Called Gall's Workshop
Autorzy:
Kras, Robert Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954351.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Osobowe: Anonim zw. Gall
Sallustiusz
Kosmas z Pragi
I. Znamirowski
K. Maleczyński
M. Plezia
imitatio
zapożyczenia
wpływy
podobieństwa
kronika
utwory klasyczne
gramatyka
retoryka
mowa
przedmowa
Personal: Anonim called Gall
Sallust
Kosmas of Prague
I. Znamierowski
K.Maleczyński
borrowings
influences
similarities
chronicle
classical works
grammar
rhetoric
speech
preface
Opis:
Various studies of the 12th century chronicle written by Anonim called Gall also include to a certain degree the problem of the influence of classical literature on its language. I. Znamirowski's and K. Maleczyński's works devoted to this subject, showing numerous accidental borrowings, induced contradictory opinions among researchers. According to them in Anonim's chronicle references to Caius Sallust Crispus' works appear most often. The chronicler himself refers to one of his works (Bellum Iugurthinum). According to my calculations Anonim included in the chronicle 28 probable borrowings from Bellum Catilinae and 21 from Bellum Iugurthinum. Some of them, like the descriptions of the main characters or battles, are connected with linguistic similarities and they may be credited with the character of Anonim's education. It is similar with the chronicler's speeches for which Catiline's speech recorded by Sallust was the model. It is more difficult to forget about similarities when comparing the events in Numidia after Micipsa's death as described by Sallust and after Władysław Herman's death in Anonim's chronicle. They give the impression that Anonim knew this fragment of Sallust's work well and `directed' the course of events in Poland in a similar way. Also, a comparison between the borrowings used by Anonym and the Czech chronicler Kosmas of Prague shows great quantitative and qualitative differences in using Sallust's works to the chronicler of Poland's advantage. Hence, despite some uncertainty still prevailing, it should be stated that Anonim called Gall knew Sallust's works not only from grammar or rhetoric handbooks; he used his language and imitated his descriptions of various situations. In no way does it depreciate Anonim's contribution but it certainly helps to understand his workshop.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 2; 5-33
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies