- Tytuł:
-
From Metareference to Storytelling: Multimodality in Contemporary American Fiction
Od metareferencyjności do storytelling: Multimodalność we współczesnej prozie amerykańskiej - Autorzy:
- Maziarczyk, Grzegorz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1900691.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
multimodalność
książka totalna
metareferencyjność
William H. Gass
Steve Tomasula
Jonathan Safran Foer
Willie Masters’ Lonesome Wife
VAS: An Opera in Flatland
Strasznie głośno
niesamowicie blisko
multimodality
total book
metareference
Jonathan Safran Foer Willie Masters’ Lonesome Wife
Extremely Loud and Incredibly Close - Opis:
-
Celem niniejszego artykułu jest omówienie wykorzystania multimodalności, czyli jednoczesnego użycia werbalnych i niewerbalnych środków semiotycznych, w prozie amerykańskiej od powieści postmodernistycznej z lat sześćdziesiątych do najnowszych przykładów tekstów, które odchodzą od konwencjonalnego, czysto werbalnego formatu. W pierwszym z omawianych utworów, Willie Masters’ Lonesome Wife Williama H. Gassa multimodalność wiąże się z obsesyjną autotematycznością, typową dla wysokiego postmodernizmu, oraz wykorzystaniem potencjału metaforycznego książki jako obiektu: metaforyczna ekwiwalencja książki i ciała tytułowej bohaterki stanowi rdzeń przedstawienia interakcji między książką a czytelnikiem. Podobnie jak Willie Masters’ Lonesome Wife także VAS: An Opera in Flatland Steve’a Tomasuli wykorzystuje potencjał semiotyczny ekwiwalencji między książką i ciałem i zawiera wyraźne elementy metareferencyjne; utwór ten jednak wychodzi poza autotematyczne rozważania na temat statusu dzieła literackiego: dla Tomasuli VAS jako książka i powieść staje się ucieleśnieniem przejścia od człowieczeństwa do postczłowieczeństwa. Z kolei w powieści Jonathana Safrana Foera Strasznie głośno, niesamowicie blisko, ostatnim z omawianych utworów, multimodalność służy głównie opowiedzeniu historii i tym samym wymiar metareferencyjny tego utworu zostaje tylko zasugerowany poprzez zestawienie słów z obrazami.
The aim of this paper is to discuss the use of multimodality, that is simultaneous employment of verbal and non-verbal semiotic resources, in American fiction from the postmodern novel of the 1960s to the recent examples of novels that depart from the conventional, purely verbal format. In William H. Gass’s Willie Masters’ Lonesome Wife, the first text to be discussed, multimodality ties in with obsessive self-reflexivity, typical of high postmodernism, and mobilisation of the metaphoric potential of the printed codex as object: the metaphoric equivalence between the book and the body of the eponymous heroine constitutes the core of Gass’s exploration of the text-reader interaction. Like Willie Masters’ Lonesome Wife, VAS: An Opera in Flatland by Steve Tomasula relies on the semiotic potential of the book-body equivalence and contains explicitly metareferential elements; however, it goes beyond mere self-reflexive exploration of the status of a literary text: for Tomasula VAS as book and as novel becomes an embodiment of a transition from the human to the post-human condition. Finally, in Jonathan Safran Foer’s Extremely Loud and Incredibly Close, the last book to be discussed in this paper, multimodality is primarily employed as a storytelling device, which only indirectly—that is, via a juxtaposition of words and images—gives the novel a metareferential dimension. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 281-295
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł