Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Arts" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Des motifs musicaux, de l’hybridité et de l’intermédialité dans « Maladie Mélodie » de Maurice Roche. Esquisse
    Motywy muzyczne, hybrydyczność i intermedialność w „Maladie Melodie” Maurice’a Roche’a
    Autorzy:
    Miazga, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901860.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Maurice Roche
    intermedialność
    muzyka
    sztuki
    hybrydyczność
    intermediality
    music
    arts
    hybridity
    Opis:
    Artykuł jest zbiorem uwag o intermedialności, a zarazem hybrydyczności Maladie Mélodie, dzieła Maurice’a Roche’a, współczesnego francuskiego pisarza, dramaturga, kompozytora, rysownika. Trzecim analizowanym przez autorkę elementem są wątki muzyczne warstwy tekstowej, graficznej i muzycznej, ich przejawy na poziomie makro-, jak i mikrostruktury. Wspomniana trójkodowość semiotyczna sprawia, że recepcja dzieła staje się bardzo złożona, co może odstraszyć przeciętnego lub przypadkowego czytelnika. Kwestia hybrydyczności genologicznej (podczas gdy podtytuł sugeruje epikę, autorka chętniej widziałaby tam termin z dziedziny teatru) została tylko zaznaczona i wymaga odrębnego studium.
    L’article aborde le sujet de l’intermédialité par l’analyse du concept de la musicalité dans le livre de Maurice Roche Maladie Mélodie, qui occupait dans la vie de l’auteur une place primordiale. On mentionne aussi les arts plastiques, particulièrement le dessin lorsqu’on décrit le côté graphique de l’œuvre. L’examen concis de la macro- et de la microstructure de l’ouvrage fait ressortir la cohabitation de différents codes et systèmes sémiotiques : textuel, iconique et musical qui influencent la réception, voire la dérangent, ce qui n’est pas un reproche fait à l’auteur, mais plutôt un encouragement apporté au lecteur inexpérimenté. L’aspect transgénérique de l’ouvrage a été aussi relevé, mais peu développé.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 197-210
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Najsubtelniejszy muzyk w poezji”? Juliusz Słowacki a muzyka
    „The Subtlest Musician in Poetry?” Juliusz Słowacki and Music
    Autorzy:
    Seweryn, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945546.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Juliusz Słowacki
    muzyka
    romantyzm
    korespondencja sztuk
    music
    Romanticism
    correspondence of arts
    Opis:
    In the literature of the subject Juliusz Słowacki is considered to be a „musical” poet, and hence his works along with the analytical and interpretative studies that have accumulated around them are an intriguing material allowing one to state which factors – according to the researchers – make it possible to classify them as „musical”. They also show mechanisms through which musicology affects the language of literary studies, the reception of musicological terms, their semantic range and value in interpreting literature. „Musical” interpretations of Słowacki's work are focused around four superior problem areas. They are: – the alleged similarities between Słowacki's life and work and the work of various composers, especially that of Chopin;– verbal motifs coming from the circle of musical work – „music in the poem” remaining in the thematic layer of the literary work;– problems of prosody, euphony, rhythmicity and metre (the so-called „melodiousness”, „rhythmicality” and „musicality”. A critical discussion of the mentioned ways of interpreting Słowacki's poetical works allows the author to state that they have first of all an expressive value, and the interpretation of his works by means of notions taken from the field of research on music generally functions on the principle of lexicalization of musicological terms.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 1; 149-245
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Malarz uchodźca. Poetyckie spotkanie z Caravaggiem w twórczości ks. Janusza St. Pasierba
    An Exile Painter. A Poetical Encounter with Caravaggio in Rev. Janusz St. Pasierb’s Work
    Autorzy:
    Peroń, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887283.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Janusz St. Pasierb
    Caravaggio
    poezja
    korespondencja sztuk
    poetry
    correspondence of arts
    Opis:
    W poezji ks. Janusza St. Pasierba znajdują się trzy wiersze inspirowane malarstwem Caravaggia. Dwa z nich tworzą poetycki cykl na temat obrazu Ścięcie św. Jana Chrzciciela (Oratorium św. Jana Chrzciciela, Malta). Poeta odwołuje się do biografii malarza, zwłaszcza jego awanturniczego trybu życia, oraz wnika w wydarzenia biblijne. Istotna dla jego refleksji jest przestrzeń architektury, która bogactwem wnętrza kontrastuje z surowością dokonywanej zbrodni. Poeta wykorzystuje malarską zasadę kontrastów, by ukazać sytuację człowieka współczesnego. Poetycka refleksja dotyczy różnorakich aspektów wygnania: egzystencjalnej sytuacji samotności oraz stanu grzechu, doświadczenia śmierci, pokuty i nawrócenia.
    Among Rev. Janusz St. Pasierb’s poetical works there are three poems inspired by Caravaggio’s painting. Two of them make up a poetical series whose subject is the painting Beheading of St John the Baptist (Oratory of St John’s Co-Cathedral, Malta). The poet refers to the artist’s biography, and especially to his belligerent way of life, and he analyzes biblical events as well. The architectural space that with its wealth of the interior is contrasted with the harshness of the crime that is being committed, is significant for him. Using the painter’s principle of contrasts the poet shows the situation of the modern man. Poetic reflection is concerned with various aspects of exile: the existential situation of loneliness and the state of sin, the experience of death, penance and conversion.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 113-128
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Projekty wnętrz i mebli zaprezentowane na „wystawie Architektury i wnętrz w otoczeniu ogrodowem” w Krakowie w 1912 roku
    Interior and furniture designs presented at the exhibition “Architecture and Interiors in Garden Settings” in Krakow in 1912
    Autorzy:
    Wójcik, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798734.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    projekty wnętrz; meble; sztuka stosowana; Kraków
    interior design; furniture; applied arts; Krakow
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest analiza architektury wnętrz mieszkalnych i meblarstwa zaprezentowanego na wystawie w roku 1912, wskazanie źródeł inspiracji projektantów i umieszczenie ich w kontekście zagranicznego meblarstwa. Źródłem informacji był katalog wystawy, artykuły prasowe, a także niewykorzystywane dotychczas materiały archiwalne przechowywane w Archiwum Narodowym w Krakowie, jak również fotografie ze zbiorów Gabinetu Rycin Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wnętrza i meble zaprezentowane przez artystów z TPSS na wystawie krakowskiej w 1912 r. doskonale wpisywały się w tendencje panujące w projektowaniu ok. 1910 r.. Jak najdalsze były od odchodzącej do lamusa krzywoliniowej secesji. Projektanci w sposób świadomy i kreatywny korzystali z rodzimej tradycji, a zwłaszcza z meblarstwa epoki biedermeieru i sztuki ludowej. Polscy artyści z jednej strony czerpali z architektury wnętrz dworkowych, a równocześnie bliscy byli inspiracjom domem angielskim. Ich projekty możemy zestawiać z realizacjami artystów austriackich kręgu Warsztatów Wiedeńskich i niemieckich związanych z Werkbundem. Meble zapowiadały uproszczone, zgeometryzowane, inspirowane sztuką ludową, oddziałujące pięknem materiału meble polskie dwudziestolecia międzywojennego. Sprzęty do domu robotnika i rzemieślnika, będące przykładem tanich mebli, cechowała solidność, skromność, operowanie formami oszczędnymi, ale szlachetnymi, inspirowanymi zdobnictwem ludowym. Stanowiły one początek prób tworzenia przez polskich projektantów minimalistycznych, funkcjonalnych, solidnych i tanich sprzętów, które kontynuowane były w dwudziestoleciu międzywojennym.
    The aim of this study is to analyze the architecture of residential interiors and furniture making presented at the exhibition in 1912, to indicate the sources of inspiration for designers and to place them in the context of foreign furniture making. The sources of information were the exhibition catalog, press articles, and the archival materials stored in the National Archives in Krakow that had not been used so far, as well as photographs from the collections of the Print Room of the Academy of Fine Arts in Krakow and the Museum of the Jagiellonian University. The interiors and furniture presented by the artists from the society for Polish applied arts (TPSS) at the Krakow exhibition in 1912 perfectly matched the trends prevailing in designing around 1910. How far they were from the curvy-line Art Nouveau. The designers consciously and creatively used their native tradition, especially the furniture making of the Biedermeier period and folk art. On the one hand, Polish artists drew from the architecture of manor interiors, and on the other they were close to the inspiration of an English home. Their projects can be compared with the works of Austrian artists from the circle of the Vienna Workshop and German artists associated with the Deutscher Werkbund. They were a harbinger of simplified, geometrized, folk-inspired, influencing the beauty of the material, Polish furniture of the interwar period. The equipment for the house of a worker and a craftsman being an example of cheap furniture was characterized by solidity, modesty, operating with economical, but noble forms, inspired by folk ornamentation. They were the beginning of attempts by Polish designers to create minimalist, functional, solid and cheap equipment that were continued in the interwar period.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4; 109-140
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poezja – malarstwo: Plutarch o słynnym powiedzeniu Simonidesa
    Painting – Poetry: Plutarch on Simonides’ Apophthegm
    Autorzy:
    Bartol, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127719.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    korespondencja sztuk
    poezja – malarstwo
    Simonides
    Plutarch
    correspondence of the arts
    poetry — painting
    Opis:
    In the article the author proposes to examine Simonides’ famous dictum promoting the link between poetry and painting as presented by Plutarch within his Moralia. Three main problems have been discussed:1. Plutarch’s opinion concerning the authorship of the saying,2. Are the Plutarchean passages the verbatim quotations of Simonides?,3. The meaning of the apophthegm. It seems that Plutarch favoured Simonides’ authorship of the saying. His treatment of the apophthegm in some places of his work as a common saying as well as the attribution of it to one from among the σοφοί do not contradict the Simonidean authorship. It highlights the widespread approval of the saying. We may assume that Plutarch came quite close to the verbatim quotation of Simonides although there are the discrepancies in the lectiones of the quotation. The serious obstacle preventing us from treating the Plutarchean citation as genuine Simonidean words is the fact that poetry is called ποιητική here which is completely unsuitable for the poets of the early period. Simonides in his famous saying about the relationship between the arts intended to highlight the importance of imitation in painters’ and poets’ art. Dio of Prusa additionally noticed the difference between the means and ways of imitation in both kinds of the arts. It does not seem, however, that also Simonides made them distinguishable and that Plutarch intended to emphasize this very aspect of the association of painting and poetry.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 107-118
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Two Sisters: the Sculptor Hanna Nałkowska in the Light of Zofia Nałkowska’s Novel Węże i Róże
    Autorzy:
    Kasa, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798735.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zofia Nałkowska; Hanna Nałkowska; Polish sculptors; Węże i róże; plastic arts; literature; novel about artist
    Opis:
    The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 65, issue 4 (2017). The article focuses on Ernestyna Śniadowiczówna, the main character in a novel by Zofia Nałkowska, Węże i róże [Snakes and Roses] (1913). The main purpose of the work is to show that the character had its real counterpart in Zofia’s younger sister, the sculptor Hanna Nałkowska. The words of Zofia herself were crucial, who in her Diary confessed that all her novels were autobiographical to some extent. Still, researchers have not paid sufficient attention to the significant similarities between Ernestyna and Hanna Nałkowska. Węże i róże is the only piece in the writer’s output in which she analyzed the issues related to art and pointed out some characteristics of the artist. Zofia was writing her novel when Hanna was entering the world of art. A comparison between Ernestyna Śniadowiczówna and Hanna Nałkowska, as well as the information from Zofia’s Dziennik and reminiscences of their friends show that the literary character is likely to be based on a real person.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4 Selected Papers in English; 125-150
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kasper Twardowski: między spojrzeniem a językiem
    Kasper Twardowski. Between the Look and the Language
    Autorzy:
    Czechowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954676.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    alegoria
    emblemat
    intertekstualność
    korespondencja sztuk
    perswazja wizualna
    allegory
    emblem
    inter-textual character
    correspondence of arts
    visual persuasion
    Opis:
    Twardowski's allegorical poems imitate the structure of emblems; sometimes they seem to be completely like a verbal response to an image. The poet does not use abstraction, he does not compose the world of his works of the speculative matter of notions and names – he will always translate them into a visible, concrete thing. His language is exactly the language of translation; often it is relatively simple: he names what the eye can see, he makes the allegorical picture move by the dynamics of verbal presentation: the description of the action, accumulation of the presented details. Twardowski's poems, if their connections are shown (as can be seen e.g. in the contemporary edition of Łódź młodzi?) with emblems, extraordinary popular and dynamically spreading at the beginning of the 17th century, reveal important networks of relations that connect them to exactly this domain of art., they reveal their own representational dimension. Verbal references to the sight that are really numerous in the works of the author of Pochodnia project a certain type of recipient: they stress visibility, they underline the fact that the text with which we are dealing imitates the image. Twardowski does re-coding of three kinds. The first level of such a translation from image to language is a plain description of the picture; an iconographic description. The second level is adding a plot to the icon; rendering the virtual character of the presentation in writing, which is the amplification strategy. And finally, the third level would be separating the poetic image from the visual imagination and moving the very visibility into the language. The verbal construction of the metaphor – that is the third level. A highly relational character of this poetry, and particularly the mutual penetration of the work and allegorical images taking place in the space of Twardowski's texts (especially when the poems are not collections of emblems) are the cause why in the research procedure the intertextual approach seems to be the best one.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 1; 103-126
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)
    “…Inconspicuousness and a Lot of Memories”: Mediums of Memory in Bettina Spoerri’s Novel Konzert für die Unerschrockenen (2013)
    Autorzy:
    Dubrowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791171.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ekfraza
    fotografia
    sztuka wizualna
    pamiętnik
    A. Czechow
    M. Rothko
    R. Horn
    ekphrasis
    photography
    visual arts
    diary
    Chekhov
    Rothko
    Horn
    Opis:
    „…Niepozorność i wiele wspomnień”: Media pamięci w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen (2013)W artykule ukazano proces rekonstrukcji historii rodzinnej w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen [Koncert dla nieustraszonych], który uwidacznia się w strukturze narracyjnej poprzez zastosowanie różnych mediów pamięci. Centralne medium pamięci stanowi muzyka – dla narratorki to archiwum pamięci, zawarte m.in. w starych nagraniach, ale także we wspomnieniach koncertów i prywatnych występów Lei, głównej bohaterki powieści. Fotografie, obecne jako ekfrazy, stają się kolejnym istotnym medium pamięci, otwierającymi „okna czasu” (A. Overath). W artykule przywołane zostały w kontekście przemyśleń S. Sontag i R. Barthesa. Szeroko rozumiana sztuka (malarstwo M. Rothko, instalacje R. Horn, dramaty A. Czechowa) to kolejne medium pamięci, łącznik między teraźniejszością a przeszłością – światem, który już nie istnieje. Rekonstruowana historia jest częścią genealogii pisarki, należącej do trzeciego pokolenia post-Shoah. „…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)In dem vorliegenden Beitrag wird Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen im Kontext der im Roman rekonstruierten Familiengeschichte analysiert. In der narrativen Struktur des Romans werden Musik, Photographie, Literatur, Malerei und visuelle Kunst als Gedächtnismedien eingesetzt. Die Musik, die im Leben der Hauptfigur ‒ einer berühmten Cellistin ‒ zur absoluten Referenz wird, bildet das zentrale Erinnerungsarchiv im Roman. Dank der Strategie der ekphrastischen Beschreibungen alter Fotografien werden in der Geschichte etliche „Zeitfenster“ geöffnet (A. Overath). Im Text findet man auch die Spuren der Lektüre von R. Barthes‘ und S. Sontags Essays zur Fotografie. Als nächstes Gedächtnismedium gelten M. Rothkos Malerei, R. Horns Installationen und die Dramen A. Tschechows – sie werden zu einem wichtigen Bindeglied zwischen Gegenwart und Vergangenheit, zumal die rekonstruierte Geschichte ein Teil der Genealogie der Autorin ist, die der dritten Post-Shoah-Generation angehört.
    In this article, the reconstruction of the family history in Bettina Spoerri’s novel Konzert für die Unerschrockenen [Concert for the Fearless] is analysed. The narration contains different mediums of memory. The central medium of memory is music: for the narrator, this archive of the memory mainly consists of old recordings, but also of reminiscences about the concerts and private performances of Leah, the main protagonist of the novel. Photographs, by means of ekphrasis, serve as another essential medium of memory, opening up “the windows of time” (Overath). In this article, these mediums are considered in the context of the ideas of Sontag and Barthes. The widely understood concept of art (paintings by Rothko, installations by Horn, plays by Chekhov) is yet another medium of memory, connecting the present with a past that does not exist any more. This reconstructed story is part of the genealogy of the writer, who belongs to the third post-Shoah generation.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 21-31
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetyckie symfonie Karola Wojtyły
    The Poetic Symphonies of Karol Wojtyła
    Autorzy:
    Seweryn, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1731574.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Karol Wojtyła
    juwenilia
    muzyka i literatura
    korespondencja sztuk
    tradycja romantyczna
    juvenilia
    music and literature
    correspondance des arts
    romantic tradition
    Opis:
    Tematem artykułu jest cykl Symphonie – Scalenia zawarty w juwenilnym tomie poezji Karola Wojtyły zatytułowanym Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska). Autorka, koncentrując się na semantyce terminu „symfonia” użytego przez młodego poetę w kontekście genologicznym, wskazuje na tradycje literackie, z których można wywieść koncepcję łączenia gatunków literackich i muzycznych, zwłaszcza na romantyczną correspondance des arts. Idąc tym tropem, pokazuje, że poemat Mοuσικη [Mousike] można czytać jako literacki odpowiednik allegra sonatowego. Przede wszystkim interesuje ją jednak sama idea „symfoniczności” w ujęciu Wojtyły, która ewoluowała w późniejszej myśli o muzyce Jana Pawła II. W uprzywilejowaniu przez Papieża sztuki dźwięków jako mistycznej „mowy bez słów” pozwalającej na harmonijne połączenie wymiaru ludzkiego z Boskim, autorka dostrzega przetworzenie młodzieńczej idei „symfoniczności” pojmowanej w kategoriach mediacyjnych (jako „scalanie”, „uzgadnianie”, „łączenie”).
    The subject of this article is the Symphonie – Scalenia [Symphonies – Unifications] series contained in the juvenilia volume of Karol Wojtyła’s poetry entitled Psałterz Dawidów (Księga Słowiańska) [The Psalter of David (The Slavonic Book)]. The author, focusing on the semantics of the term “symphony,” points to those literary traditions from which the concept of combining literary and musical genres can be derived, especially the romantic correspondance des arts. Following this lead, the article shows that the poem Mοuσικη [Music] can be understood as the literary equivalent of a sonata-allegro. Above all, however, the author is interested in the very idea of the “symphony” in Wojtyła’s approach, which evolved in the later writings of John Paul II on music. The Pope’s favouring of the art of sounds as a mystical “speech without words,” which enables the harmonious combination of the human and the divine, is here presented as the transformation of his youthful idea of a “symphony” as comprehended in mediatorial terms (“merging,” “reconciliation,” “connecting”).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 51-63
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategia państwowej autoprezentacji: sztuka ZSRS w Warszawie 1933 r.
    The strategy of state self-presentation: the USSR art in Warsaw in 1933
    Autorzy:
    Kossowska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791422.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sztuka sowiecka
    realizm socjalistyczny
    propaganda
    komunizm
    malarstwo
    rzeźba
    grafika
    nowy klasycyzm
    neorealizm
    postimpresjonizm
    Soviet art
    socialist realism
    communism
    painting
    sculpture
    graphic arts
    neoclassicism
    neorealism
    postimpressionism
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę krytycznej recepcji wystawy sztuki sowieckiej, która została zorganizowana w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki w marcu 1933 r. Ekspozycja wpisywała się w nasilającą się w latach 30. tendencję do akcentowania specyfiki kulturowej poszczególnych państw narodowych poprzez odpowiednio sformatowane wystawy sztuki rodzimej, podróżujące po europejskich ośrodkach. Warszawski pokaz współczesnej sztuki Kraju Rad, przywieziony z odbywającego się w 1932 r. w Wenecji Biennale Internazionale d’Arte, można zarazem postrzegać jako próbę poprawy wzajemnych relacji między II Rzeczypospolitą a ZSRS w kontekście podpisanego 25 lipca 1932 r. paktu o nieagresji. Propozycja pokazania ekspozycji polskiej publiczności wyszła od Borysa Nikołajewa, reprezentującego Wszechzwiązkowe Stowarzyszenie Łączności Kulturalnej z Zagranicą, będące de facto instrumentem komunistycznej propagandy. Warszawska wystawa cieszyła się olbrzymim zainteresowaniem publiczności. Spodziewano się sztuki rewolucyjnej, radykalnie awangardowej, sprzężonej ze społeczno-politycznym przewrotem bolszewickim. Tymczasem ujrzano sztukę proletariacką, opiewającą w realistycznej najczęściej konwencji wielkość zwycięskiego ustroju komunistycznego. Większość krytyków oceniła ekspozycję negatywnie, widząc w niej propagandowo sformatowaną wizytówkę Kraju Rad, a nie reprezentację sowieckiej sceny artystycznej. Dla recenzentów wspierających awangardę uderzające było zerwanie z pryncypiami rewolucyjnej estetyki. Dla komentatorów sympatyzujących z trendami nowego klasycyzmu, neorealizmu czy koloryzmu rażące było polityczne sprofilowanie tematyki prac. Konsensus osiągnięto natomiast odnośnie niskiego poziomu artystycznego prezentowanego materiału. Komentatorzy poszukiwali bowiem stylu rozumianego jako oryginalna jedność formalno-tematyczna wyrażająca istotę nowego ustroju ZSRS. Konkluzja Konrada Winklera brzmiąca: „Lenin sztuki sowieckiej jeszcze się nie narodził”, zaświadcza o tym, że takiego stylu nie odnaleźli.
    The article analyses the critical reception of the Soviet art exhibition, which was organised at the Warsaw Institute of Art Propaganda in March 1933. The exhibition was in line with the tendency, which intensified in the 1930s, to highlight the cultural specificity of individual nation states through appropriately arranged exhibitions of native art, which travelled around Europe. The Warsaw exhibition of contemporary art of the USRR, brought from the 1932 Venice Biennale Internazionale d’Arte, can also be seen as an attempt to improve mutual relations between the Second Republic of Poland and the USSR in the context of the non-aggression pact signed on 25 July 1932. The proposal to show the exhibition to the Polish audience came from Boris Nikolayev, representing the All-Union Society for Cultural Relations with Foreign Countries, which was in fact an instrument of communist propaganda. The Warsaw exhibition enjoyed great interest among the audience. It was expected to present revolutionary, radically avant-garde art, coupled with the social and political goals of the Bolshevik revolution. Instead, the exhibition displayed proletarian art, which glorified the victorious communist system in a broadly conceived realistic convention. Most critics assessed the exhibition negatively, seeing it as a propaganda showcase of the USSR, not an all-inclusive representation of the Soviet art scene. For reviewers supporting the avant-garde, it was striking to see a break with the principles of revolutionary aesthetics. For commentators sympathising with neoclassicism, neorealism or colourism, the political profiling of the topics of the artworks on display was glaring. However, a general consensus was reached regarding the low artistic quality of the presented material. Commentators were looking for a style understood as an idiosyncratic unity of form and theme that would express the essence of the new political system of the USSR. The best testimony to the fact that they had not found such a style was Konrad Winkler’s conclusion: „The Lenin of the Soviet art has not yet been born”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 205-235
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z przestrzeni w nadprzestrzeń. (O scenografiach Jadwigi Pożakowskiej na scenie kameralnej teatru „Wybrzeże” w Sopocie)
    From Space to Hyper-Space. On Jadwiga Pożakowskas Sceneries on the Small-Audience Stage of the „Wybrzeże” Theatre in Sopot
    Autorzy:
    Piechówka, Anna M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953996.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    scenografia − plastyka teatralna
    Jadwiga Pożakowska
    Teatr „Wybrzeże”
    przestrzeń teatralna
    scenograf
    Piotr Paradowski
    Stanisław Hebanowski
    scenography – fine arts in theatre
    „Wybrzeże” Theatre
    space in theatre
    scenographer
    Opis:
    The article `From Space to Hyper-space' aims at examining the scenographic operation of passing from the space of the stage that is limited by physical dimensions, to the space of scenic meanings, on the example of the work of Jadwiga Pożakowska, an artist who has been working in the towns of the Baltic coast for the last half of the century. It is divided into afew parts defining its contents: 1) the time – the first decade of Jadwiga Pożakowska's scenographic work in Sopot (the years 1961-1971), as it is in that period that her artistic sensitivity imposed the visual form on that stage; 2) the place – the Small-Audience Stage of the “Wybrzeże” Theatre in Sopot; 3) the selection of performances – those ones have been chosen whose influence was strong enough to survive, consolidating their position among theatrical achievements, and which were included among the most important by the artist herself. While remaining in the area defined in this way in respect of time and space as well as of the repertoire, an attempt has been made to elicit the peculiar visual features of the performances from a few different scenic realizations, which are the badge of the artistic personality of the scenery author, which is the most appealing in the organization of the stage space. In this respect Jadwiga Pożakowska's theatrical visual art reflects the artistic roots of the “Cracow school”: a deeply rooted consciousness of the creative power of the scenographer in a clash with the stage space, the ability to tame that area even in the extreme conditions of a small area and a lack of a proper base, to overcome limitations and to derive creative power from them.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 1; 137-150
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwie siostry: rzeźbiarka Hanna Nałkowska w świetle powieści Zofii Nałkowskiej Węże i róże
    Two sisters: sculptor Hanna Nałkowska in the light of Zofia Nałkowska’s Snakes and roses
    Autorzy:
    Kasa, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878539.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zofia Nałkowska
    Hanna Nałkowska
    polskie rzeźbiarki
    Węże i róże
    sztuki plastyczne
    literatura
    powieść o artyście
    Polish sculptors
    Snakes and Roses
    plastic arts
    literature
    a novel about the artist
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na Ernestynie Śniadowiczównie, bohaterce powieści Zofii Nałkowskiej Węże i róże (1913). Głównym celem pracy jest wykazanie, że jej postać miała swój rzeczywisty odpowiednik w osobie młodszej siostry pisarki, rzeźbiarce Hannie Nałkowskiej. Decydującym impulsem do postawienia takiej tezy stały się słowa samej autorki, która w swoich Dziennikach wyznała, że wszystkie jej powieści są w pewnym stopniu autobiograficzne. Mimo to żaden z badaczy nie zwrócił dotychczas uwagi na istotne podobieństwa między Ernestyną i Hanną Nałkowską. Węże i róże to jedyny utwór w dorobku pisarki, w którym podjęła zagadnienia związane ze sztuką i nakreśliła figurę artystki. Moment powstania powieści zbiegł się z czasem, kiedy rzeźbiarka właśnie wkraczała w świat sztuki. Zestawienie rysów sylwetki Śniadowiczówny z biografią Hanny Nałkowskiej, a także wiadomościami pochodzącymi z Dzienników jej siostry oraz wspomnieniami wspólnych przyjaciół wykaże, jak wiele wspólnego miała literacka kreacja z autentyczną postacią.
    The article focuses on Ernestyna Śniadowiczówna, the main character in a novel by Zofia Nałkowska Snakes and Roses (1913). The main purpose of the work is to show that the character had its real counterpart in Zofia’s younger sister, the sculptor Hanna Nałkowska. The words of Zofia herself were crucial, who in her Diary confessed that all her novels were autobiographical to some extent.Still, researchers have not paid sufficient attention to the significant similarities between Ernestyna and Hanna Nałkowska. Snakes and Roses are the only piece in the writer’s work, in which she analyzed the issues related to art and pointed out some characteristics of the artist. Zofia was writing her novel when Hanna was entering the world of art. A comparison between Ernestyna Śniadowiczówna and Hanna Nałkowska, as well as the information from Zofia’s Diary and reminiscences of their friends show that the literary character is likely to be based on a real person.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 87-113
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lublin na Linii Wschód-Zachód
    Lublin on the East – West Line
    Autorzy:
    Ryczkowska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887781.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wschód
    zachód
    Galeria Labirynt
    Warsztaty Kultury
    Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych
    Azja
    Europa
    East
    West
    Labyrinth Gallery
    Workshops of Culture
    Society for the Encouragement of the Fine Arts in Lublin
    Asia
    Europe
    Opis:
    The article is concerned with East - West dualism in terms of cultural activity and international exchange held in Lublin, the city that is told to be situated on the boarder of Eastern and Western world. The author draws a portrait of the city of Lublin in relation with East focusing on the exhibitions and festivals such as Fort.Missia. The Power of Art in Lviv Art Palace. Ukrainian Zriz, solo shows of Ukrainian artist: Oleksiy Khoroshko and Alevtina Kakhidze, work of the Bruno Schultz Festival Society in Lublin. These event are interesting examples of cultural confrontation and the attempt of presenting Eastern (Ukrainian in this case) root on the local sphere. Similar issues are analyzed on the case of Labyrinth Gallery’s programme concerning double presentations, especially A-Y/Y-A exhibition with participation of Yingmei Duan (China/ Germany) and Andree Weschler (France/Singapore). The meeting of artists that have double experience with East and West cultures generates new ways of understanding them.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 325-338
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metalowe aplikacje w formie szat z przedstawieniami fundatorów
    Metal appliqué in the form of vestments with representations of founders
    Autorzy:
    Wojtacha, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887850.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polski barok
    sztuka baroku XVII i XVIII w.
    rzemiosło artystyczne
    złotnictwo
    aplikacje na obrazy
    metalowe aplikacje
    Polish Baroque
    Baroque art of the 17th and 18th century
    decorative arts
    goldsmithery
    apliqué in paintings
    metal apliqué
    Opis:
    The article depicts a votive character of a appliqué in the form of vestments, deriving them from the XVth century popular votive badges, which- according to the founders- were to be tokens of gratitude for the miracles and graces, as well as help to gain intercession expected by the founders. The author describes four forms of increasing of the appliqué in paintings. There are also four preserved metal appliqué with fundato representation shown here. They are presented chronologically starting from the appliqué from the painting of Mother of God from the monastery attached to the church of St. John in Cracow from 1683 (ilustr. 1-5), on the appliqué from the painting of Mary of God with an Infant from the church of St. Peter and Paul in Stare Miasto from 1773 (ilustr. 6, 7), the appliqué from the painting of Rosary Mother of God from the church of St. John the Baptist in Parczew from 1744 (ilustr. 8-10), and finishing with the appliqué from the painting of Mother of God with an Infant from church in the village of Ulan from 1758 (ilustr. 11-13). The way of placing the founders in the lower part of the vestment was to provide them with protection ensured by the robe of Mary of God – a popular and widely used motif in the art of Polish Baroque.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 291-312
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrazy Stanisława Żukowskiego (1873-1944) w państwowych i prywatnych kolekcjach dzieł sztuki Imperium Rosyjskiego
    Paintings by Stanisław Żukowski (1873-1944) in the State and Private Art Collections of the Russian Empire
    Autorzy:
    Syzonenko, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056554.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Stanisław Żukowski
    Galeria Tretiakowska
    Muzeum Aleksandra III Muzeum Rumiancewa
    Muzeum Sztuk Pięknych im. A. S. Puszkina
    Muzeum Sztuki Teatralnej
    Bołogowski Kompleks Muzealny
    Tretyakov Gallery
    Russian Museum of His Imperial Majesty Alexander III
    Rumyantsev Museum
    Pushkin State Museum of Fine Arts
    Theatre Art Museum
    Bologovski Museum Complex
    Opis:
    W okresie pobytu polskiego malarza Stanisława Żukowskiego (1873-1944) w Rosji (1892-1923) jego twórczość mogła rozwijać się dzięki pomocy wielu mecenasów i kolekcjonerów sztuki. Druga połowa XIX i początek XX wieku zostały określone jako „złoty wiek mecenatu rosyjskiego”, czas powstania muzeów i galerii o znaczeniu europejskim. W XX wieku, jeszcze za czasów Imperium Rosyjskiego, obrazy Stanisława Żukowskiego pojawiły się w rosyjskich prywatnych i państwowych galeriach. W gronie jego mecenasów i kolekcjonerów znaleźli się przedstawiciele rodów arystokratycznych Imperium Rosyjskiego, a także przedstawiciele kręgów kupieckich, przemysłowych i bankowych ówczesnego społeczeństwa rosyjskiego.
    During the stay of the Polish painter Stanisław Żukowski (1873-1944) in Russia (1892-1923), his work was able to develop thanks to the help of many patrons and art collectors. The second half of the 19th century and early 20th were defined as the “golden age of Russian patronage,” a time when museums and galleries of European importance were established. In the 20th century, but still during the time of the Russian Empire, Stanisław Żukowski’s paintings appeared in Russian private and state galleries. Its patrons and collectors included representatives of the aristocratic families of the Russian Empire, as well as representatives of the merchant, industrial and banking circles of Russian society at that time.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 163-183
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies