Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Art art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 77
Tytuł:
Cuzco School Painting (Esquela Cusqueña) as a Manifestation of Andean Identity in the Past and Present
Autorzy:
Kubiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798727.pdf
Data publikacji:
2019-10-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cuzco painting; Baroque painting; colonial art; neo-Baroque; Peruvian art
Opis:
The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 65, issue 4 (2017). Painting of the Cuzco school developed in the city proper and in the Cuzco region in the 17th and 18th centuries. Its influence was not limited to this area; information about the presence of paintings from Cuzco in distant regions of the Viceroyalty of Peru can be found in numerous sources. The tradition which acknowledged Cuzco painting to be a manifestation of cultural mestization is extremely strong. We can easily point at Spanish (colonial) as well as native (Indian) features in both formal and semantic aspects of representations. However, Cuzco painting is not a matter of the past; nowadays there are still studies which produce neo-Baroque pictures, stylistically imitating old paintings. I would like to present neo-Baroque canvas and subsequent stages of work on them, using field research from 2013 and photographs taken in Galería de Artesanía “Fenix” in Cuzco, run by Luis Alfredo Pacheco Venero. What is important in the summary is reflections on cusqueñismo, a phenomenon typical of the city since the 1920s and wondering whether within its scope there is a place not only for the Inca tradition but also for colonial art. Modern search for regional identity is not limited to the pre-Columbian era, but more and more often highly assesses the colonial legacy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4 Selected Papers in English; 33-57
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rethinking Polish assemblages of the 1960s: The (re)turn to things
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806875.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polskie asamblaże; zwrot materialny; przedmioty w sztuce; polska sztuka lat 60. XX wieku
Polish assemblages; material turn; objects in art; Polish art of the 1960s
Opis:
Przemyśleć na nowo polskie asamblaże z lat 60. XX wieku: powrót do rzeczy Celem artykułu jest analiza statusu obiektu w praktykach neoawangardowych wybranych polskich artystów w latach 60. XX wieku, z perspektywy „zwrotu materialnego”, zainicjowanego przez kryzys reprezentacji postrukturalizmu w naukach społecznych i humanistycznych. Chęć wyjścia poza tradycyjne dzieło malarskie, pojmowane w kategoriach płaskiej, dwuwymiarowej powierzchni, sprawiła, że artyści zaczęli wprowadzać do sztuki przedmioty z prawdziwego życia, dzięki czemu dzieło zyskiwało nowe życie i „osobowość”. Artykuł koncentruje się na pracach czterech wybitnych polskich artystów neoawangardowych: Erny Rosenstein, Włodzimierza Borowskiego, Tadeusza Kantora i Aliny Szapocznikow. Biorąc pod uwagę różnice między ich postawami artystycznymi i osobistymi doświadczeniami, można zaobserwować wspólne zainteresowanie materialnością świata, które zaowocowało różnorodnymi interpretacjami przedmiotów (Rosenstein, Borowski, Kantor), a także reifikacją ciała (Szapocznikow). Odniesienie do teorii aktora-sieci Latoura tworzy także nową perspektywę dla badań nad rolą obiektów w dziełach sztuki (Kantor).
The article aims to analyse the status of the object in the neo-avantgarde practice of selected Polish artists in 1960s assemblages, from the perspective of the ‘material turn’, initiated by postructuralism’s crisis of representation in the social sciences and humanities. Trespassing on the intellectual ground associated with traditional painting, which was conceived as a flat two-dimensional surface, led the artists to introducing objects from real life into their art, this gave the artwork containing objects new life and ‘personality’. The paper focuses on the works by four prominent modernist Polish artists: Erna Rosenstein, Włodzimierz Borowski, Tadeusz Kantor and Alina Szapocznikow. Taking into account the differences between their artistic attitudes and personal experiences, one may observe a common interest in the materiality of the world that resulted in a variety of object interpretations (Rosenstein, Borowski, Kantor) as well as the reification the body (Szapocznikow). Reference to Latour’s Actor-Network-Theory also creates a new perspective for research on the objects in works of art (Kantor).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4; 131-150
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concordia Novi Et Veteris Testamenti in its Juxtaposition of Illustrations: the Hitting of the Hammers of Tubalcain and the Hammering of the Nails into the Hands and Feet of Christ During the Crucifixione
Autorzy:
Kobielus, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806830.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
medieval art; passion; blacksmith; Tubalcain
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 61 (2013), issue 4. In the Gospels relating the passion of Christ, there is no description of the act of nailing Him to the cross, but there are clearly other biblical testimonies that nails were used for the crucifixion. In many representations, parallel to the nailing of the members of Christ to the cross or raising it with His body, we find placed alongside it, the scene of hammering iron with hammers by Tubal-Kain for the purpose of drawing out the appropriate tones. He hits on the anvil, while Jabal makes a notation of the tones. With this type of illustration, the sound of the hammers during the crucifixion of Christ meets with the sound of the hammers hitting the anvil. Hence, painting and music meet in the iconography of the crucifixion of Christ. It was a sort of Concordia Novi et Veteris Testamenti. In showing this prefiguration, there is also a going back to the history of Pythagoras. It was also an example for the functioning in the Middle Ages, and still later in the Renaissance, of the formulation of the Concordia divi Moysi et divini Platonis.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4 Selected Papers in English; 37-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vasari, Bellori, Lanzi – trzy filary włoskiej historiografii artystycznej
Vasari, Bellori, Lanzi – three pillars of Italian artistic historiography
Autorzy:
Michałowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901962.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historiografia
sztuka włoska
historia historii sztuki
piśmiennictwo o sztuce
żywoty
cykliczny model rozwoju sztuki
historiography
Italian art
history of history of art
writing on art
lives
the cyclical model of art development
Opis:
From the middle of the 16th century, when the first edition of Giorgio Vasari's Lives of the Most Eminent Painters, Sculptors, and Architects appeared, until the threshold of modernity, the unusually influential conceptions concerning the development of art contained in the book, albeit criticized from various angles, were not in fact undermined as far as their foundations are concerned. Nevertheless, the 17th and 18th century Italian artistic historiography, as one that was formed in a different context and tried to describe and indicate the origin of art created by artists who started setting different goals, differed from the 16th century art in many details. They are shown in the article by confronting Vasari’s ideas with the visions of art presented by his great successors: Gian Pietro Bellori in his Lives of the Artists (1672) and Luigi Lanzi’s History of Painting in Italy; From the Period of the Revival of the Fine Arts to the End of the Eighteenth Century (1796). Special attention is paid to the changing conception of art, the changing artistic ideas and the historical awareness that was being born, leaning towards reformulating the time-honored vision of history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 177-204
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W ciemnościach. Historia sztuki i sztuka dotyku
In the Dark. History of Art and the Art of Touch
Autorzy:
Świtek, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934171.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
percepcja sztuki
recepcja sztuki
doświadczenie taktylne
dotyk
perception of art
reception of art
tactile experience
touch
Opis:
A dark room is a “research field” where an art historian moves with uncertainty. The strongest sensual experience that an art historian develops when his/her competence grows is seeing. The most valued trait of an art expert - a collector, museum specialist or an exhibition manager - is his/her “sharp eye”. The methodological paradigm that has dominated in art. history since the 1970s established the accepted “ways of seeing” art. The choice of touch for the subject matter of this paper is not meant as a challenge to the established hierarchy of senses underlying the above-mentioned research paradigm. The eye will stay in the centre of our research, even though not all art is created to be experienced through this sense only. This paper ventures an interpretative analysis of a selection of works which are not to be experienced solely through sight, but mostly by touch. Mirosław Bałka's installation entitled How It Is (2009-2010), exhibited in the London Tate Modern, Anthony McCalls works in his exhibition at the Serpentine Gallery (2007-2008), or Filippo Tommaso Marinetti's project called “the art of tactilism”, reaching back to the 1920s – these are examples of creations which make art. history grope around in the dark. The author does not aim to juxtapose sight and touch in art. interpretation, or to seek some "new empiricist" methodology. The paper is more of an attempt to criticise research tradition that favours sight over touch. Immediacy and elimination of distance are features that distinguish tactile experience from the visual one. In view of the fact that contemporary artistic practices strive to integrate and consolidate all sensual experiences in a holistic fashion, one can pose a crucial question of how to grasp and record the immediate tactile experience in the process of art-historical interpretation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 4; 269-289
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Cage, Fluxus and the Musicality of Nam June Paik
Autorzy:
Ballengee, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790955.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
awangarda
sztuka video
performance
muzyka-jako-działanie
Fluxus
Avant-garde
video art
performance art
music-as-action
Opis:
John Cage, Fluxus i muzykalność Nam June Paika Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie performance’u Nam June Paika. Autorka sugeruje, iż twórczość Paika, szczególnie po roku 1960, można uznać za wyjątkowo „muzyczną,” jeżeli spojrzy się na nią przez pryzmat Cage’owskiej muzyki-jako-działania. U Paika elementy słuchowe, wizualne i teatralne są zespolone w taki sposób, że performance staje się siłą jednoczącą i nadającą znaczenie. Autorka kończy artykuł argumentem, iż wpływ Cage’a był kluczowy, jeśli chodzi o rozwój dorobku twórczego Paika, skierowany w stronę eksperymentów w zakresie telewizji i wideo.
In this paper, I offer an analysis of the performance art of Nam June Paik that suggests his works, especially those from the 1960s, are essentially “musical” when viewed through the influence of John Cage’s notion of music-as-action. In Paik’s work aural, visual, and theatrical elements are integrated such that performance becomes a unifying and meaning-generating force. I conclude by suggesting that Cage’s influence set the tone for Paik’s expansion into the experiments with television and video that would occupy him for the remainder of his career.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 155-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarstwo szkoły kuzkeńskiej (esquela cusqueña) jako przejaw tożsamości andyjskiej dawniej i dziś
Painting of the cusco school (esquela cusqueña) as a manifestation of the andean identity past and present
Autorzy:
Kubiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878538.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
malarstwo kuzkeńskie
malarstwo barokowe
sztuka kolonialna
neobarok
sztuka peruwiańska
Cuscan painting
baroque painting
colonial art
neo-baroque
Peruvian art
Opis:
Malarstwo szkoły kuzkeńskiej rozwijało się w mieście Cusco oraz w całym regionie kuzkeńskim w XVII i XVIII wieku. Jego wpływ nie ograniczał się jednak do tego obszaru. W licznych źródłach znaleźć można informacje na temat wpływu malarstwa z Cusco na odległe regiony Wicekrólestwa Peru. Istnieje silnie zakorzeniona tradycja uznająca malarstwo kuzkeńskie za przejaw kulturowego krzyżowania ras. Z łatwością można wskazać na hiszpańskie (kolonialne) oraz tubylcze (indiańskie) cechy reprezentacyjne, zarówno w aspekcie formalnym, jak i semantycznym. Malarstwo kuzkeńskie nie jest sprawą mi-nioną. Obecnie istnieją pracownie, w których powstają obrazy neobarokowe, stylistycznie naśladujące ten rodzaj malarstwa. Chciałabym zaprezentować pochodzące z nich barokowe płótna oraz kolejne etapy pracy nad nimi, wykorzystując badania terenowe z roku 2013, a także zdjęcia zrobione w Galería de Artesanía „Fenix” w Cusco, którą prowadzi Luis Alfredo Pacheco Venero. W tym kontekście istotne znaczenie ma namysł nad „cusqueñismo”, zjawiskiem typowym dla Cusco z okresu lat dwudziestych XX wieku. Zastanowić się należy, czy obejmuje ono tylko tradycję Inków, czy również sztukę kolonialną. Współcześnie poszukiwanie tożsamości regionalnej nie ogranicza się bowiem do epoki prekolumbijskiej, ale coraz częściej doceniane jest dziedzictwo kolonialne.
Painting of the Cusco school developed in the city itself and in the Cusco region in the 17th and 18th centuries. Its influence was not limited to this area; information about the presence of paintings from Cusco in distant regions of the Viceroyalty of Peru can be found in numerous sources. The tradition which acknowledged Cuscan painting to be a manifestation of cultural mestizaje is extremely strong. We can easily point at Spanish (Colonial) as well as native (Indian) features in both formal and semantic aspects of representations. However, Cuscan painting is not a matter of the past; nowadays there are still workshops which produce neo-baroque pictures, stylistically imitating former painting. I would like to present neo-baroque canvas and subsequent stages of work on them, using field research from 2013 and photographs taken in Galería de Artesanía „Fenix” in Cusco, run by Luis Alfredo Pacheco Venero. What is important in the summary is reflections on “cusqueñismo”, a phenomenon typical of the city since the 1920s and wondering whether within its scope there is a place not only for the Inka tradition, but also for the colonial art. Modern searching for regional identity is not limited to the pre-Columbian era, but more and more often highly assesses the Colonial legacy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 115-144
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Beginnings of Art History and Connoisseurship Studies in Ancient China
Początki naukowej myśli o sztuce i zabytkoznawstwa w starożytnych Chinach
Autorzy:
Łakomska, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887208.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
starożytne Chiny
historia sztuki
teoria sztuki
zabytkoznawstwo
kaligrafia
ancient China
art history
theory of art
connoisseurship studies
calligraphy
Opis:
Artykuł przedstawia historię kształtowania się myśli o sztuce i antykach w dawnych Chinach, począwszy od czasów dynastii Wei i Jin po wczesny okres dynastii Song. Celem niniejszego tekstu jest prezentacja zarówno teoretycznych koncepcji na temat malarstwa i kaligrafii pisanych przez artystów i uczonych-urzędników w różnych okresach, jak również przedstawienie rodzącego się zainteresowania zabytkoznawstwem. Artykuł pokazuje, w jaki sposób studia nad teorią sztuki ulegały zmianie, osiągając większy stopień dojrzałości w połowie IX wieku n.e., tj. w momencie, kiedy Zhang Yanyuan napisał „Rejestr Słynnych Malarzy wszystkich Dynastii”, dając tym samym asumpt do kolejnych studiów nad sztuką.
The article presents a history of creating thoughts on art and antiquities in ancient China starting from the Wei and Jin dynasties and ending at the early Song dynasty. The goal of this paper is to present theoretical concepts on painting and calligraphy written by artists and literati scholars in different times, as well as the beginnings of interests in connoisseurship. The article presents, how studies on art theory have changed, achieving higher level of maturity in half of the 9th century, i.e. when Zhang Yanyuan wrote “A Record of the Famous Painters of All Dynasties” giving the same a rise to further studies on art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 9; 103-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Methodology of Art (Critical/Rationalist Aesthetics): Project of a New Philosophical Discipline
Metodologia sztuki (estetyka krytyczna/racjonalistyczna): Projekt nowej dyscypliny filozoficznej
Autorzy:
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892320.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka
poznanie
metodologia
nauka
art
cognition
methodology
science
Opis:
Artykuł przedstawia projekt nowej dyscypliny – metodologii sztuki. Jej zadaniem, przez analogię do metodologii nauk, byłoby badanie sztuki jako aktywności poznawczej, w tym przede wszystkim poznawczej metody sztuki. Próbą uzasadnienia i bliższym opisem tego projektu jest zestawienie w postaci tabeli czterech typów poznania: nauk ścisłych (przedstawionych tu zgodnie z modelem Popperowskim), humanistycznych, metodologii sztuki i sztuki. Zostały one porównane pod kątem m.in. przedmiotu, metody, formatu uzyskiwanej wiedzy, relacji do prawdy, trybu uzasadniania przekonań czy możliwości stosowania eksperymentu. Artykuł kończą uwagi na temat trybu poznania, jakim posługuje się sztuka. Główną tezą artykułu jest potrzeba i możliwość racjonalnej refleksji nad sztuką pojętą jako nienaukowa forma badania świata psychiki.
This essay presents a project of a new discipline—the methodology of art. By analogy with the methodology of science, the task of the new discipline would be to investigate art as a cognitive activity, in particular, art’s cognitive method. The justification and closer description of the project takes the form of a table comparing the four types of cognition—the exact sciences (interpreted along the Popperian model), the humanities, the methodology of art and art—in terms of their object, method, format of knowledge, relation to truth, ways of justifying beliefs, the possibility of constructing experiments and the like. In the conclusion the essay offers some comments on the “artistic” mode of cognition. The main thesis of the article concerns the need and possibility of rational reflection upon art conceived of as a non-scientific mode of exploration of the human psyche.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 311-329
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Bruno Schulz’s Bookplates
Autorzy:
Piekarski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1801952.pdf
Data publikacji:
2019-10-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bookplates; Bruno Schulz; Władysław Panas; art of interpretation
Opis:
The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 64, issue 1 (2016). The article enters into a dialogue with the interpretation of Bruno Schulz’s bookplates made by Władysław Panas in his book Bruno od Mesjasza (Bruno of the Messiah) (Lublin 2001). An attempt to understand them in a different (less holistic) way leads the author of the article to the conclusion that in Schulz’s plates the first veiled variant of the mythical Book may be seen—of the fundamental motif of Bruno Schulz’s later literary work.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1 Selected Papers in English; 113-126
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikony w sztuce rękopisów irlandzkich i anglosaskich (VII-IX wiek)
Icons in the Art of Irish and Anglo-Saxon Manuscripts (the Seventh-Ninth Centuries)
Autorzy:
Krasnodębska-D’Aughton, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954315.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rękopisy
sztuka irlandzka
sztuka anglosaska
ikona
misja
Grzegorz Wielki
manuscripts
Irish art
Anglo-Saxon art
icon
mission
Gregory the Great
Opis:
The paper investigates the iconic form of figural representations in Irish and Anglo-Saxon manuscripts produced between the fifth and ninth centuries. It argues that an important factor that influenced the iconic form was pre-Christian native art with its tendency towards abstraction and schematism. Other factor that had a bearing on the iconic appearance of Insular figural representations, as suggested in the paper, were icons brought by ecclesiastics to Ireland and England as well as a rich exegetical tradition on the image.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 4; 265-286
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja twórczości Francisa Bacona w sztuce polskiej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Rozpoznanie wstępne
Reception of Francis Bacon’s Paintings in the Polish Art. Introductory Reconnaissance
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121221.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polska sztuka po 1945 roku
malarstwo polskie
rzeźba polska
figuracja
„nowa figuracja”
nouvelle figuration
realizm
pop-art
sztuka zaangażowana
deformacja
groteska
egzystencjalizm
angoisse
Angst
recepcja
intertekstualność
Polish art after 1945
Polish painting
Polish sculpture
figuration
New Figuration
Realism
Pop-art
Engaged Art
deformation
grotesque
existentialism
reception
intertextuality
Opis:
In the mid Sixties New Figuration appeared in Poland. Researchers interested in this chapter of polish art consider the reception of Francis Bacon's paintings as one of the sources of this kind of art. The subject of this article is mainly the painters, whose works show this reception, but also the sculptors. It concentrates on the Sixties and Seventies in Polish painting. At that time in the Polish art we can see a group of artists connected with existentialism. One of the most interesting phenomena is the painting of Teresa Pągowska (1926-2007), this artist, whom was older than others who were also working in the area of New Figuration, already had concrete artistic experience. In spite of similarities between many works of Francis Bacon and Teresa Pągowska, mainly in the composition and shot of the figure (deformed, not complete, dismembered), the works of Pągowska should be considered in their own right particular to her own style. Pągowska processed Bacon's art in an original way. Her distinction from other painters belonging to New Figuration comes from her experience, on the one hand Colorism (polish Postimpresionism), on the other hand – Abstraction, which led her to understand figures as a plastic sign, moving, full of color. In the second half of the Sixties we can find the inspiration of Francis Bacon's art in the paintings of Janusz Przybylski (1937-1998). Bacon in his compositions used spatial frame which was interpreted in different ways. It had been seen as a usual glass cage, confined the human being. The artist admitted that he uses this endeavour to expose a man in a better way. This solution became a kind of an artistic hook and it was taken by other artists. It spread so much that it became a kind of a manner. To avoid narration Bacon sometimes used a form of triptych. This was typically used by him and was imitated almost as often as placing people in a spatial frame. Both hooks were used by Przybylski, whose art in a different way fits in as a style of existentialism. The deformed human beings in the cages should show alienation and the drama of man. This aspect of polish artists' paintings more than others highlights connections with the English master's art. The polish painter of the Sixties and Seventies was not an artist who could be described as self-sufficient from what we can see by viewing their paintings and reading art critics. The reception of Bacon's painting we can also find in the art of a group from Cracow called “Wprost”, especially in the one of their member's art – Zbylut Grzywacz (1939-2004). Grzywacz confirmed that his interest in Bacon's art can be seen in his paintings created in the Seventies. The nature of these adaptations lay mainly in getting compositional solutions typical to Bacon and the original look of the deformed human being. However, the artist also underlined that used by him endeavours of body's deformation were connected with politics so they had a different context than in the work of Bacon. This highlights the large gap between English artists who's art concentrated on universal cases and the public art of the polish artist. Grzywacz painted with speed, carelessly, he just wanted to give us a short message, he didn't care about particular artistic problems. He wasn't a member of this group interested in Francis Bacon. Next to him we should remember Jacek Waltoś (born 1938). In his paintings we won't find such a direct connection with Bacon's art like as is the case with Grzywacz. Waltoś was fascinated by Bacon but he took from him just the ideas concerning problems of a painting's composition. This artist, contrary to other members of “Wprost” was mostly interested in the representation of emotional states, of what is inside the human being. Waltoś, a creator of existential art, feeling incomplete, the loneliness of human being, found in the Irish artist a kind of brother. There was also Wiesław Szamborski (born 1941) who was among the painters inspired by Bacon. In the first years after he finished his studies he exhibited often with Marek Sapetto (born 1939; until 1974). The art of both artists joins with Bacon's art color standardisation of painted surfaces and putting on them strongly deformed human beings. More painters were regarded as inspired by Bacon but there is not a description of their art in this article which is just an introductory reconnaissance of this problem. The image of a human being which was proposed by Francis Bacon turned out to be very interesting also for sculptors centred on existential reflection. The dramatically deformed face occurred to be the best medium to express people's anxieties, their feelings of emptiness and loneliness (Jacek Waltoś, Jan Kucz – born 1936, Wiktor Gajda – 1938, Adam Myjak – born 1947). The Eighties did not have such rich artistic material as can confirm a permanent fascination of Bacon's painting in Poland. It seems that in a world dominated by New Expressionism there is no place for it. Enough to say that the most interesting artist in dialogue with the English painter seems to be Grzegorz Bednarski (born 1954), consequently belonging to Figuration, connected with Cracow's environment. After his debut he moved to the area of existentialism. Nowadays Bacon's work is regarded as a classic. Artists quote his paintings in a conscious way (for example Marek Przybył, born 1961). Bacon happened to be a very popular artist in Poland in the Sixties and Seventies which corresponds with general trends in European art. At this time came after return to show a human being. It appeared New Figuration, antidote on the Abstraction, Conceptual Art and metavisual experiments of the Sixties. Bacon became the father to these new phenomena in art because he brought about a renewed artistic imagination and created a new image of the human being. Moreover, Bacon was regarded as a main representative of art identified with existential philosophy. This painting in a very good way expressed spirits of the time. It reflected Zeitgeist, that climate which was then best shown in the philosophy of existentialism. Bacon's reception in Poland had also local color. English artist's art was assimilated by polish painters, who were interested in politics, what was unfamiliar with Bacon who concentrated on universal problems. It seems that polish artists like thematic art, taking problems concerning a human being and his immediate environment, what constitutes the heritage of our history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 55-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koloryzm w malarstwie polskim drugiej połowy XX wieku
Colouring in Polish Painting in the Second Half of the Twentieth Century
Autorzy:
Puczyłowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121222.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
malarstwo polskie
koloryzm po 1945 roku
„szkoła sopocka”
„szkoła poznańska”
Polish painting
colourism after 1945
Sopot Art School
Poznań Art School
Opis:
This study discusses the whole of artistic endeavour in Polish painting within the colouristic trend in the second half of the twentieth century. It follows from our analysis that in the period under consideration there were in fact two schools of painting in Poland: “The Sopot School” and “the Poznań School.” It is true that the Warsaw and Cracow milieus were full of eminent artists, such as Eugeniusz Eibisch, Jerzy Fedkowicz, Czesław Rzepiński, Jan Cybis, Artur Nacht-Samborski, Zbigniew Pronaszko, Hanna Rudzka-Cybisowa, and many others, but they did not constitute any coherent and classically regional school of painting. They themselves were almost artists-institutions whose standard of art they pursued was obvious. Each of them created his or her own individual and unique, but recognisable, painting canon. Other prominent artists, like Wacław Taranczewski or Stanisław Teisseyre – the former personally linked with the Cracow Academy and PWSSP in Poznań and the latter with the Poznań Academy and PWSSP in Gdańsk – were like Demiurges; each of them would graft artistic conceptions from one place onto another. The same role was played by Jan Cybis or else Artur Nacht-Samborski. They both personally combined the Warsaw and Gdańsk (once Sopot) Academies. Similarly, Juliusz Studnicki would combine Gdańsk with Warsaw Academy in which he taught from 1959 onwards. Now the duet Emil Krch and Eugeniusz Geppert created Wrocław Art School in which and, through Krch, personally combined this School and Cracow Art School. These personal reshufflings had undoubtedly an enlivening impact on the general development and specific character of Polish colouristic painting. As a result, it was distinguished by decisiveness against the broad backdrop of European post-Impressionism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 81-100
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dostęp ikonografii do bóstwa według mitologii i filozofii greckiej oraz według Biblii
Access of Iconography to God according to the Greek Mythology and Philosophy on the One Hand and to the Bible on the Other
Autorzy:
Popowski, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955173.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka religijna
ikonografia Boga
religious art
iconography of God
Opis:
Accessibility of iconography to God, iconography understood as the act of painting or sculpturing, depends on the degree of his attribute ἀπάϑεια and on the conception of his nature. The attribute ἀπάϑεια was ascribed to God by Greek philosophers. According to philological analysis ἀπάϑεια in the dimension of existence denotes not being in relation to anything; in the dimension of action – being intangible by anybody else's action, which is a consequence of the dimension of existence; and finally in the dimension of grammar – impossibility to be defined by any sentence, even syntactically active, and especially by a passive one. By ascribing to God the attribute ἀπάϑεια Greek philosophers made it impossible to make his effigies. Moreover, their God is neither anthropomorphic nor zoomorphic or, indeed, personal. However, philosophers have generally accepted God's active and forming relation towards the visible world. According to them, nature is an epiphany of God's existence, acting and attributes. It follows then that iconography could try to show God but only in the form of an allegory, symbol, conventional sign or an artistic allusion. Homer's religion encouraged art, especially sculpture, to present gods' and goddesses' effigies anthropomorphically. However, these effigies should show gods as ideally beautiful, young and full of dignity. In the Bible God is a person and man is his visible image. Moreover, although the Bible contains the implicit notion of ἀπάϑεια as God's attribute, with its anthropomorphic pronouncements about God and with its whole contents it shows that God himself by his act of creation put himself in a relation to the world; that he removed the barrier of ἀπάϑεια, approaching man and treating him as his friend and ally. This gives iconography access to God. However, it was God's Son who validated it by becoming a real man with individual mental and bodily traits. Even though there are still very strict injunctions in the Bible not to make any effigies, from the time of the Son's incarnation they may be considered occasional, temporary, pedagogical-psychological, conditioned by the historical context. And the Church has been following this interpretation. But has it been doing so without any reservations? God is only a spirit; but he remains an inconceivable mystery, and Christ is not only a man but also God. God cannot be fully experienced with the senses, comprehended with the reason, defined with the language or closed in space and time with a picture or sculpture. From this it follows that although the Church has accepted the iconography of God, the angels, the Virgin Mary and other saints, it still expects that the iconography should be Platonic in its spirit. Any effigy of God, or of Christ as God and man as well as any effigy of a saint should not rivet the gaze and thoughts of the man looking at it but it should lead this thought beyond time and space, i.e. to eternity; it should direct it to what is divine and not physical; it should incline one to contemplate God. Identification of the image with the presented person would be idolatry that is forbidden by God, but it would also be a mistake if a cult effigy only satisfied the sense of beauty and did not take one's thought to God.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 3; 5-20
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka sztuki średniowiecznej: własna lub zapożyczona? Próba zastosowania procedur hermeneutyki filozoficznej do badań nad sztuką
The Hermeneutics of Medieval Art: Own or Loaned? An Attempt to Apply the Procedures of Philosophical Hermeneutics in Art Research
Autorzy:
Tabor, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1776061.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
hermeneutyka
hermeneutyka historii sztuki
krąg hermeneutyczny
sztuka średniowieczna
horyzont hermeneutyczny
hermeneutics
hermeneutics of art history
hermeneutic circle
medieval art
hermeneutic horizon
Opis:
Hermeneutyka Maxa Imdahla wyróżnia widzenie rozpoznające temat ikonograficzny oraz widzenie widzące szczególną strukturę obrazu. Hermeneutyka Godfrieda Böhme jest przekładem zamiany medium wizualnego na medium obrazowe, przy znalezieniu tego, co obu wspólne (Bildlichkeit). Oskar Bätschmann odrzuca redukcje, jakim poddaje dzieło sztuki ikonologia i dąży do odkrycia tego, co dzieło samo z siebie ujawnia. Te hermeneutyki kierują ku wyjątkowej swoistej, nieredukowalnej do dyskursu strukturze dzieła. Badanie sztuki średniowiecznej wymaga wyjścia poza ścisłą strukturę wizualną. Podjęto próbę zastosowania procedur właściwych hermeneutyce filozoficznej Hansa Georga Gadamera. Jej podstawą jest istnienie przedpoznania, rzeczywistej wiedzy na temat dzieła oraz stosowanie języka wykluczającego bezrefleksyjne stosowanie kodów. Droga badawcza dalej skierowana jest ku tradycji. W procesie badanie sztuki średniowiecznej nie można od razu zastosować odniesienia dzieła do tradycji. Trzeba postawić dzieło wobec wybranego horyzontu, rzeczywistości, które je otacza, w relacji do horyzontu liturgicznego, egzegetycznego, duchowego i teologiczno-politycznego. Linia spirali biegnie ku horyzontowi, ku momentom tradycji na linii czasu. Konfrontacja z tradycją, to odnalezienie sensu przynależności, momentu w tradycji, momentu wspólności podstawowych zawartości dzieła i rzeczywistości, należących do tradycji. Zastosowanie pojęcia sensu przynależności nie spowoduje utraty własnej hermeneutyki sztuki na rzecz hermeneutyk właściwych dla zawartości tradycji.
Max Imdahl’s hermeneutics distinguishes seeing that recognizes an iconographic subject and one that sees a specific structure of an image. Godfried Böhme’s hermeneutics is a transposition of the visual medium to the pictorial medium, while finding what both have in common, i.e. Bildlichkeit. Oskar Bätschmann’s hermenutics rejects the reductions done by iconology to a work of art and seeks to discover what the work of art reveals by itself. These three hermeneutics direct the researcher’s attention towards the unique, specific structure of the work, irreducible to discourse. The study of medieval art requires going beyond the strict visual structure. An attempt was made to apply procedures inherent in the philosophical hermeneutics of Hans-Georg Gadamer. The basis of this hermeneutics is the existence of pre-cognition, which is the actual knowledge of the work, and the use of language that excludes the unreflective use of codes. A circular research path leads from pre-recognition to tradition. However, in the process of studying medieval art, the reference of a work to tradition cannot be made straight away. A given work must be placed against the horizon which is the reality surrounding it, namely in relation to the liturgical, exegetical, spiritual and theological-political horizons. The spiral line runs then towards the horizon, spiraling into moments of the tradition along the timeline. A confrontation with tradition is finding the sense of belonging, a moment in tradition, a moment of commonality of the basic contents of both the work and the reality, which both belong to tradition. Applying the notion of a sense of belonging will not result in the loss of its own hermeneutics of art in favor of hermeneutics appropriate to the content of tradition.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 7-33
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 77

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies