Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "African American identity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The phantom in American Arcadia: Rethinking race in Philip Roth’s The Human Stain
Rozważania na temat rasy w powieści Philipa Rotha Ludzka skaza
Autorzy:
Antoszek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878770.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Afroamerykanie
dwurasowość
granice rasowe
rasa
tożsamość
African American
biracial
identity
Jewish-American
passing
race
racial boundaries
whiteness
Opis:
Tematem artykułu jest problem przynależności rasowej i związanych z nią niejednoznaczności w powieści Philipa Rotha pt. Ludzka skaza. Bohaterem książki jest czarnoskóry Coleman Silk, którego jasna karnacja pozwala mu na podawanie się za białego człowieka. Odwołując się do książki Toni Morrison pt. Playing in the Dark: Whiteness and the Literary Imagination, autorka pokazuje w jaki sposób wyparta przez bohatera przynależność rasowa powraca jako trudne do udźwignięcia brzemię, oraz w jaki sposób problem rasy staje się metaforą społecznych i ekonomicznych podziałów w Stanach Zjednoczonych. Artykuł dowodzi także, że jednym z głównych tematów powieści Rotha jest niepokój związany z faktem, że granice rasowe w istocie nie istnieją, a hegemonia białego człowieka zawsze oparta była na iluzji.
The article explores the problem of race and racial ambiguity in Philip Roth’s The Human Stain (2000). Referring to Toni Morrison’s Playing in the Dark: Whiteness and the Literary Imagination and her assumptions concerning “the Africanist presence,” the paper discusses how the character’s repressed African-American past returns to haunt not only the protagonist but also the reader. As biracial Coleman Silk succeeds in passing for a Jew, his body becomes a signifier whose signified turns out to be problematic. While Roth’s narrative argues that the ideal of a self-made man that the protagonist represents is always already haunted by the ghost of racial uncertainty, it also demonstrates that the issue of race functions in contemporary writing primarily as a metaphor, or “a way of referring to and disguising forces, events, classes, and expressions of social decay and economic division far more threatening to the body politic than biological ‘race’ ever was.” Finally, the paper explores the way in which Roth’s novel addresses the long familiar fear that racial boundaries do not exist and the coherent white American self is an illusion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 149-158
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Haunting Time in Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing
Nawiedzony czas w Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward
Autorzy:
Eyrolles Suchet, Stéphanie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341681.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jesmyn Ward
czas
duchy
Paul Ricoeur
tożsamość narracyjna
literatura afroamerykańska
time
ghosts
narrative identity
African American literature
Opis:
Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing is a story about the past as well as about the present. It is peopled not only by characters living in the present South but also by ghosts representing past racial injustice. These ghosts are the manifestation of past racial brutality, the sign of the past haunting the present. But Sing, Unburied, Sing presents a temporal aporia: the past is separate from the present, hence the presence of ghosts as a link between the two temporalities but they are also merged through the present remains of the past: the Parchman prison or the present racial discrimination Jojo and his family have to cope with. The story thus seems to have a temporal dimension of its own. Following French philosopher Paul Ricoeur’s theory presented in his Time and Narrative, I will try to show that the different narrators are telling their story, not only to try to make sense of this temporality they exist in, but also to try to achieve a form of narrative identity that reinforces the African American community.
Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward jest historią zarówno o przeszłości jak i o teraźniejszości. Wypełniają ją bowiem postacie zamieszkujące współczesne amerykańskie Południe oraz duchy reprezentujące minioną rasową niesprawiedliwość. Duchy te są manifestacją dawnej przemocy na tle rasowym, znakiem przeszłości nawiedzającej teraźniejszość. Jednak Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie zawiera w sobie czasową aporię: z jednej strony obecność duchów jest łącznikiem pomiędzy dwoma odrębnymi przedziałami czasowymi, z drugiej strony przeszłość i teraźniejszość mieszają się ze sobą za sprawą pozostałości po czasie minionym, takich jak więzienie Parchman czy rasowa dyskryminacja, z którą Jojo i jego rodzina muszą sobie radzić na co dzień. W efekcie fabuła powieści wydaje się mieć swój własny wymiar czasowy. Wychodząc od teorii Paula Ricoeura z jego pracy Czas i opowieść, artykuł dowodzi, iż różni narratorzy opowiadają swoją historię nie tylko w celu zrozumienia wymiaru czasowego, w którym przyszło im żyć, lecz również po to, by osiągnąć formę narracyjnej tożsamości wzmacniającej afroamerykańską wspólnotę.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 11; 81-90
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies