Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "20th-century literature" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    „...życie jest zbyt poważną sprawą, by mówić o nim poważnie...” Kamp w twórczości pisarzy Bu-Ba-Bu
    "... Life is Too Serious a Thing to Talk About it Seriously..." Camp in the Works of the Writers of Bu-Ba-Bu
    Autorzy:
    Matusiak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933410.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ukrainian Literature of the 20th century
    postmodernism
    camp
    kitsch
    body
    Opis:
    The proposed text is an attempt to read the works of the writers of Bu-Ba-Bu in the context of the aesthetics of camp. On the basis of selected literary texts and essays of the Bu-Ba-Bu writers set together with Susan Sontag’s and Roland Barthes’ thoughts, the author argues that campy play in kitsch was for Andrukhovych, Irvanets, and Neborak a fundamental literary and artistic strategy, which vividly demonstrated their understanding of postmodern literature. In this context, the author of the article argues that literature in the concept of Bu-Ba-Bu writers should be a sex-ual and sens-ual creation; writing - a strategy of seduction; and a tissue of the text - the topography of forbidden regions, tempting with their prohibition.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 71-97
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A minor apocalypse? The apocalyptic in Charles Williams’s Shadows of Ecstasy
    Mała apokalipsa? Elementy apokaliptyczne w powieści Shadows of Ecstasy Charlesa Williamsa
    Autorzy:
    Kowalczyk, Andrzej Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886420.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Charles Williams
    apokalipsa
    powieść brytyjska XX w.
    duchowość w literaturze
    the apocalyptic
    20th-century British fiction
    the spiritual in literature
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę elementów apokaliptycznych w nietłumaczonym na język polski utworze Shadows of Ecstasy (1933) Charlesa Williamsa (1886-1945) – brytyjskiego poety, dramaturga, świeckiego teologa, krytyka literackiego i autora siedmiu powieści określanych jako „thrillery metafizyczne”. Bazując na teoretycznych ustaleniach takich badaczy jak Barry Brummett (1991) czy Douglas Robinson (1998), Andrzej Sławomir Kowalczyk analizuje „apokaliptyczność” świata powieści zarówno w odniesieniu do aspektów społeczno-politycznych, jak i religijnych/ duchowych. Autor artykułu podkreśla fakt, że mimo licznych podobieństw do Księgi Apokalipsy, powieść nie pozwala na automatyczne „przeniesienie” biblijnych interpretacji konfliktu dobra i zła. Wynika to m. in. z ambiwalencji w konstrukcji kluczowych postaci (zwłaszcza typu „Antychrysta” Nigela Considine’a), z dominującego punktu widzenia, oraz z otwartego zakończenia powieści. Zdaniem badacza taka kompozycja jest swego rodzaju Williamsowskim zaproszeniem czytelnika do przeżycia jego własnej „małej apokalipsy” czy „objawienia” – w sensie odkrywania pierwiastka duchowego w dominującym na początku XX w. materialistycznym obrazie świata.
    The study examines Shadows of Ecstasy (1933), the earliest novel of Charles Williams (1886-1945)—British poet, playwright, theological writer, literary critic, bibliographer, and author of seven works of fiction—in the context of the apocalyptic as discussed by Barry Brummett (1991), Douglas Robinson (1998), and other scholars. Based on the characteristics presented by Brummet, Andrzej Sławomir Kowalczyk traces apocalyptic motifs in the novel, drawing attention to both its socio-political and religious/spiritual aspects. Kowalczyk comes to the conclusion that despite some evident allusions to the biblical apocalyptic, Williams’s text is more ambiguous than its biblical hypotext in terms of its ideological/moral significance, raising a number of open-ended questions. This, in turn, extends its apocalyptic “revelation” onto the reader, who is invited to rethink her/his perception of Western culture/civilization, making room for some spiritual/metaphysical elements in the materialistic outlook predominant in the 20th century.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 245-257
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Portrety pisarzy jidysz w polsko-żydowskiej prasie w latach 1918-1939
    Portraits of Yiddish Writers in the Polish-Jewish Press in the Years 1918-1939
    Autorzy:
    Szabłowska-Zaremba, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879727.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polsko-żydowska prasa w latach 1918-1939
    literatura jidysz
    czasopiśmiennictwo żydowskie XX wieku
    relacje polsko-żydowskie XX wieku
    Polish-Jewish press in the years 1918-1939
    Yiddish literature
    Jewish periodical press of the 20th century
    Polish-Jewish relations in the 20th century
    Opis:
    Celem artykułu jest pokazanie sposobów prezentacji w międzywojennej prasie żydowskiej pisanej w języku polskim zagadnień dotyczących pisarzy jidysz. Periodyki te kierowane były do czytelników polskojęzycznych, a zatem tych, którzy nie mogli bezpośrednio poznać literatury jidysz. Twórców podzielono na cztery grupy: klasycy (Mendele Mojcher Sforim, Icchok Lejbusz Perec, Szolem-Alejchem), średnie pokolenie (Szalom Asz, Józef Opatoszu, Zusman Segałowicz i Jehoszua Perle) oraz najmłodsze (Abraham Zak, Efroim Kaganowski, Rachel Korn, Icyk Manger oraz Kalman Lis). Ostatnią specyficzną grupę tworzą ci autorzy, których utwory nie są drukowanie, niemniej na łamach gazet publikuje się opisy ich tomików, np. Chaim Siemiatycki. Do najczęstszych form wypowiedzi prezentujących sylwetkę pisarza należą: szkice biograficzne, wywiady z nim przeprowadzone, tłumaczenia jego wypowiedzi lub artykułów ukazujących się na łamach prasy jidyszowej, relacje ze spotkań, wyjazdów, ważnych wydarzeń dotyczących jego osoby lub twórczości, szkice dotyczące całej jego twórczości lub jej wybranego aspektu, recenzje jego utworów oraz tłumaczenia jego dzieł. Wnioski oparte zostały na takich periodykach, jak: „Nasz Przegląd”, „Nowy Dziennik”, „Chwila”, „Opinia”, „Nasza Opinia”, „Nasz Głos”, „Dziennik Nowy”, „Kurier Nowy”.
    The aim of the article is to show the ways issues concerned with Yiddish writers are presented in the interwar Jewish press published in Polish. The periodical were targeted to Polish language readers, i.e. ones who were not able to read Yiddish literature. The writers were divided into four groups: classics (Mendele Mocher Sforim, Isaac Leib Peretz, Sholem-Aleichem), the middle generation (Sholem Asch, Joseph Opatoshu, Zusman Segałowicz and Jehoszua Perle) and the youngest one (Abraham Zak, Efroim Kaganowski, Rachel Korn, Itzik Manger and Kalman Lis). The last specific group is made up by the authors whose works and not printed, but nevertheless newspapers publish reviews of their volumes, e.g. Chaim Siemiatycki. The most frequent forms of statements presenting the figure of an author include: biographical sketches, interviews, translations of his statements or of articles published in Yiddish press, accounts of his meetings, journeys, important events concerning his person or his work, sketches concerning his whole work or its chosen aspects, reviews and translations of his works. Conclusions are based on such periodicals as: “Nasz Przegląd”, “Nowy Dziennik”, “Chwila”, “Opinia”, “Nasza Opinia”, “Nasz Głos”, “Dziennik Nowy”, “Kurier Nowy”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 75-89
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jarosław Iwaszkiewicz jako pisarz autobiografizujący (na przykładzie opowiadań: Koronki weneckie I, Koronki weneckie II, Dzień sierpniowy, Tatarak, Opowiadanie z psem)
    Jarosław Iwaszkiewicz as an Autobiographical Writer (Based on the Short Stories: Koronki weneckie I, Koronki weneckie II, Dzień sierpniowy, Tatarak, Opowiadanie z psem)
    Autorzy:
    Madyda, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807083.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    literatura polska XX wielu; Jarosław Iwaszkiewicz; opowiadanie; autobiografizm; interpretacja psychoanalityczna dzieła literackiego; homoseksualizm
    Polish literature of the 20th century; Jarosław Iwaszkiewicz; short story; autobiographism; psychoanalytic interpretation of a literary work; homosexuality
    Opis:
    Artykuł dotyczy konwencji literackiej o nazwie „autobiografizm”, będącej reakcją na niekontrolowany przyrost wiedzy naukowej, który nastąpił na przełomie wieków XIX i XX. Najogólniej konwencję literacką autobiografizmu można scharakteryzować jako takie ukształtowanie dzieła prozy narracyjnej, które skłania czytelnika do ustanowienia analogii między fabułą utworu a biografią twórcy. W literaturze polskiej pierwsze tego typu utwory powstawały w latach dwudziestych XX wieku, by rozpowszechnić się na nie spotykaną do tej pory skalę w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Artykuł analizuje to zjawisko na przykładzie pięciu opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza, powstałych w latach 1940-1958, które przedstawiają sobą różne możliwości przetwarzania biografii w literaturę, a jednocześnie – ukazywania takich treści, o których autor nie mógł pisać wprost, gdyż naruszały one tabu kulturowe.
    The article deals with the literary convention called “autobiographism”, which arose as a reaction to the uncontrolled increase of scientific knowledge that took place at the turn of the 19th and 20th centuries. Generally, the literary convention of autobiographism can be characterised as a method of shaping a work of narrative prose which prompts the reader to establish an analogy between the story’s plot and the writer’s biography. The first works of this type in Polish literature were created in the 1920s, and then spread on a previously unknown scale in the 1960s and 1970s. The article analyses this phenomenon on the example of five short stories by Jarosław Iwaszkiewicz, written in the years 1940-1958, which present different possibilities of turning biography into literature and, at the same time, show the content that the author could not describe explicitly because it violated cultural taboos.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1; 37-60
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies