Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "xvi w." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 59
Tytuł:
Паэзія ў Вялікім Княстве Літоўскім сярэдзіны XVI ст.
Poezja w Wielkim Księstwie Litewskim z połowy XVI w.
Autorzy:
Kavalyow, Syarhyey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953926.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
epoka renesansu
wielojęzyczna poezja Białorusi
system gatunkowy
bohater poematu
the epoch of Renaissance
multilingual poetry of Belarus’
genre system
the hero of poem
Opis:
Artykuł ten jest poświęcony poezji Wielkiego Księstwa Litewskiego z połowy XVI w., którą to badacze białoruscy nie darzą większym zainteresowaniem, ponieważ jej autorzy byli przeważnie przybyszami, nie mającymi pochodzenia białoruskiego: Hiszpan P. Royzjusz, Niemiec J. Mylius, Polak Sz. Budny. Autor niniejszej pracy dowodzi, że nie jest to słuszna postawa, boweim wędrowni humaniści z Hiszpanii oraz Niemiec, teolodzy protestanci z Francji oraz Polski w latach 50-70. XVI w. wnieśli znaczący wkład do rozwoju kultury Białorusi i Litwy, jak nieco wcześniej humaniści z Włoch oraz Niemiec własną twórczością wzbogacili kulturę renesansową Polski. Zwraca uwagę na gatunkowo-tematyczną różnorodność łacińskojęzycznych wierszy oraz poematów P. Royzjusza, J. Myliusa, Sz. Budnego, na pozytywny wpływ ich poezji na twórczość młodszych autorów miejscowych: B. Hiacyntusa, F. Gradowskiego, J. Radwana. Podkreśla, że większa część napisanych przez przybyszów utworów poetyckich w Wielkim Księstwie Litewskim jest związana tematyczne z Litwą i Białorusią (jest poświęcona wydarzeniom wojny WKL z Moskwą), że bez opanowania tych utworów nie da się zrekonstruować ogólnej panoramy rozwoju polilingwistycznej literatury białoruskiej epoki renesansu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 7; 105-117
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma polskiej prowincji dominikańskiej w XV-XVI w.
La réforme de la province domminicaine en Pologne aux XVe et XVIe siècles
Autorzy:
Kłoczowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1969118.pdf
Data publikacji:
1953
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
L'auteur fait un exposé du cours de la réforme concernant la province polonaise de Tordre des frères prêcheurs, qui embrassait, à l'époque en question, plus de 60 monastères sur les territoires de l’Etat de Pologne, de la Silésie, de la Poméranie ainsi que de l’Etat de l’ordre Teutonique en Prusse. Il fonde son étude, en premier lieu sur des sources manuscrites, et surtout sur de précieux documents des chapitres, provinciaux, conservés en fragments pour les années 1429—1470, et presque en entier pour les années 1501—1519. Les premières tentatives de réforme de la province polonaise remontent, semble-t-il, encore au temps du général Raymond de Capoue. Cependant, la réforme, alors projetée, du couvent de Poznań (1399) ne donna pas de meilleure résultats, et c'est seulement la réforme du couvt de Wrocław, effectuée en 1432, qui eut une portée réelle et durable. Au cours de la seconde moitié de ce siècle la réforme est dirigée par deux éminents provinciaux: Jacques de Bydgoszcz (1451—1478) et Albert de Sieeień (1478—1502). De sorte que les couvents de l’observance de la province dominicaine, à l'exception de celui de Wrocław, ne forment pas — comme cela a lieu en general, ailleurs — des congrégations à part, mais relèvent entièrement de l'autorité provinciale. Le rattachement, en 1475, de deux couvents de la Poméranie occidentale, ceux de Gryfia (Greifswald) et de Pozdawilk, à la Congrégation Hollandaise provoque une opposition de la part des provinciaux polonais. Le fait que vers la fin du XVe siècle 1/3, au moins, des monastères de la province dominicaine se trouvaient sur la liste des couvents de l'observance, nous fournit une idée sur le progrès de la réforme de cette province. Cependant, on peut avoir des doutes quant à la profondeur du mouvement. En effet, il semble que la mécanique de celui-ci consistait, en premier lieu, dans le fait que le groupe des partisans de l'idée de la réforme, profitant des possibilités que lui donnait l'autorité, tâchait d'imposer l'observance à la masse passive de ses confrères. Il en résultait que l’on acceptait d’une façon relativement facile la réforme, mais on s‘en débarrassait aussi facilement. Nous observons une pareille crise au début du XVI'- siècle. Presque tous les couvents, figurant antérieurement sur les listes de l’observance, ont dû être à nouveau réformés, en sorte que l’on trouve, dans les actes des chapitres, des doléances continuelles au sujet de la non observance des voeux et du bas niveau de l’étude. Les peines établies par les chapitres pour divers infractions constituent une illustration bien éloquente de cet état de choses, et leur chiffre élevé témoigne d'un abandon très répandu de l'observance. Le problème des causes d'un pareil cours de la réforme et de la défaite certaine, subie par les observantins, exige encore des recherches approfondies. L'auteur se borne uniquement à attirer l'attention sur certains aspects d'ordre monastique interne du phénomène en question, Il résulte clairement des actes des chapitres provinciaux qu'au moins à partir de la moitié du XVe siècle les couvents souffraient du manque de candidats. Les épidémies, se renouvelant à l'épopue examinée, faisaient de nombreunses victimes. Dans son désir de maintenir ses biens et un nombre convenable de religieux, l'ordre des dominicains était exposé à admettre des éléments parfois très médiocres. Il manquait, en même temps, d’autorité pour imposer aux candidats une vie monastique rigoureuse. D’autre part, la pauvreté des petits monastères, situés dans des bourgades, représentait aussi un facteur très sérieux empêchant le plein développement de la vie conventuelle. Une différence très nette, soulignée même dans las textes capitulaires, s’est manifestée entre les grands couvents des grandes villes — appartenant, de règle, à ceux de 1‘obscervance — et la masse de petits couvents. Il semble que dans ces conditions 1‘erreur essentielle du mouvement de la réforme doit être cherchée dans le fait qu'on s'était borné à la réforme morale en omettant de modifier la structure de la province, modification qui aurait dû amener aussi la liquidation de nombreux petits couvents, ainsi que la concentration des forces dans les grands monastères des villes plus importantes. Cela aurait été conforme à la conception primitive, ensuite abandonnée, de la première génération des dominicains.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1953, 4, 4; 45-92
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uposażenie dziesięcinne prałatów kolegiackiej kapituły sandomierskiej w XV-XVI w.
The Tithe Income of the Sandomierz Collegiate Chapter Prelates in the 15th and 16th Centuries
Autorzy:
Kurzydym, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955888.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The article is a continuation of the studies of the Sandomierz prelates' land income published in “Roczniki Humanistyczne”, vol.1966. It states what the income was on the basis of Liber beneficiorum by Jan Długosz and Liber retaxationum from 1529, and analyses its position, sometimes in a considerable distance from Sandomierz. It was possible to ascertain that the benefice taxes given in Liber beneficiorum do not constitute 1/3 of the prelates' income, as it has been thought up till now, but only 1/10 of the total sum of their income.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1999, 47, 2; 21-58
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ fundacji papieskich na polską architekturę początku XVI wieku. Watykański kontekst mauzoleum prymasa Jana Łaskiego
Influence of Papal Foundations on Polish Architecture in Early 16th Century. The Vatican Context of the Mausoleum of Primate Jan Łaski
Autorzy:
Gryglewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791411.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia architektury
sztuka polska
architektura sakralna XVI w.
renesans
history of architecture
Polish art
church architecture 16th century
Renaissance
Opis:
Przedmiotem omówienia jest kaplica św. Stanisława, wzniesiona w pobliżu katedry gnieźnieńskiej z inicjatywy prymasa Jana Łaskiego między 1518 a 1523 r. (rozebrana w końcu XVIII w.). Fundacja tego centralnego, wolnostojącego mauzoleum zajmuje ważne miejsce w historii początków sztuki renesansowej w Polsce. Jej realizacja przebiegała równolegle z budową kaplicy – mauzoleum króla Zygmunta Starego na Wawelu. Arcybiskup Jan Łaski był zaangażowany w sprowadzenie do Polski Bartłomieja Berrecciego – projektanta królewskiej kaplicy, być może zaangażowanego również w projekcie gnieźnieńskim. Niewątpliwie wpływ na fundację Łaskiego miał jego pobyt w Rzymie w latach 1513-1515. Arcybiskup otrzymał wtedy zgodę na zebranie ziemi z rzymskiej nekropolii Campo Santo i prawo uświęcenia nią cmentarza przy katedrze w Gnieźnie. Z koncepcją mauzoleum wiązała się też zamówiona na Węgrzech w pracowni Jana Florentczyka płyta nagrobna. Na podstawie zachowanej linii fundamentów można wyróżnić wiele istotnych cech tej budowli. Dysponowała ona układem centralnym. Trzon miał formę cylindra, najprawdopodobniej przesklepionego kopułą. Trzy półkoliste apsydy tworzyły czytelny trichonchos. Od południa znajdowało się wejście do kaplicy. Nie mniej istotna był lokalizacja mauzoleum, usytuowanego między katedrą a kolegiatą św. Jerzego. Na tej samej osi znajdowała się pierwotna lokalizacja grobu św. Wojciecha. Podjęte w Gnieźnie rozwiązania mogły mieć źródła w rzymskim ośrodku artystycznym. Tkwią one w szeregu projektów i koncepcji pojawiających się wokół fundacji Juliusza II, renowacji bazyliki św. Piotra i koncepcji mauzoleum papieskiego. Miały one związek z twórczością Donato Bramantego i Giuliana da Sangallo. Watykańskie projekty architektoniczne były formułowane w kontekście wyjątkowego, historycznego znaczenia miejsca pochówku św. Piotra. Podobny, starożytny kontekst pojawiał się w Gnieźnie, miejscu związanym z początkami chrześcijaństwa w Polsce.
The analysis is devoted to the St. Stanislaus chapel erected near Gniezno Cathedral on the initiative of Primate Jan Łaski between 1518 and 1523 (pulled down in the late 18th century). Foundation of this central, free-standing mausoleum plays an important role in the history of the beginnings of Renaissance art in Poland. Its realisation took place simultaneously with construction of the chapel: the mausoleum of King Sigismund I the Old at Wawel. Archbishop Jan Łaski was involved in bringing to Poland Bartolommeo Berrecci, a designer of the royal chapel, who perhaps also participated in preparing the Gniezno design. Undoubtedly, the Łaski foundation was influenced by his stay in Rome in 1513-1515, when the Archbishop was permitted to take some soil from the Roman necropolis of Campo Samo and use it to sanctify the cemetery at Gniezno Cathedral. The concept of the mausoleum was also connected with the tombstones ordered in Hungary in Giovanni Fiorentino studio. On the basis of the preserved line of foundations, we can distinguish a number of important features of the building. It had a central layout. The core part took the form of a cylinder, most probably vaulted by the dome. Three semi-circular apses formed a elear triconch. From the south there was an entrance to the chapel. No less important was location of the mausoleum, situated between the cathedral and St George’s a collegiate church. On the same axis was the original location of the tomb of St. Adalbert. The solutions applied in Gniezno may have had their sources in a Roman art centre. They were used in a sedes of projects and concepts appearing around the Julius II foundation, renovation of St. Peter’s Basilica and the concept of the papai mausoleum. They were related to the work of Donato Bramante and Giuliano da Sangallo. The Vatican architectural designs were formulated in the context of unique historical signifi of St. Peter’s burial place. A similar, ancient context appeared in Gniezno, a place associated with the beginnings of Christianity in Poland.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 109-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie organizacji parafialnej a rozwój osadnictwa w ziemi łukowskiej XII-XVI w.
Die Entstehung der Pfarreienorganisation und die Entwicklung der Besiedlung im Gebiet von Łuków im 12.-16. Jahrhundert
Autorzy:
Litak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955065.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Die Gegend von Łuków wurde seit dem 14. Jahrhundert und insbesondere seit dem Ende dieses Jahrhunderts von Ankömmlingen aus Masowien sowie aus der Gegend von Radom, Stężyca und Lublin intensiv kolonisiert. Diese Siedlungsbewegung ging unmittelbar der Entstehung des Pfarreiennetzes imGebiet von Łuków im 14., 15. und 16. Jahrhundert voraus. Damals entstanden aus der ältesten Burgpfarrei in Łuków direkt oder indirekt fast alle Pfarreien im Gebiet von Łuków (mit Ausnahme von Kock). Die Entwicklung des Pfarreiennetzes wurde Ende des 16. Jahrhunderts unterbrochen und erst gegen Ende des 19. Jahrhunderts wieder aufgenommen.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2 Special Issue; 283-307
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wezwania kościołów parafialnych w diecezji krakowskiej w końcu XVI w.
The Invocations of Parochial Churches on the Territory of the Cracow Diocese at the End of the 16th c.
Autorzy:
Szymański, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964471.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
At the end of the 16th c. on the territory of the Cracow diocese (according to the then visitation reports) there were 893 parochial and affiliated churches there. We have worked out the patrocinia (?) for 879 temples. The invocations of 14 churches are as yet unknown. We find 4 types of patrocinia: Trinitarian, Marian, Angelic and the patrocinia of the saints. Within these 4 types there have been found 68 various kinds of invocations, including: 6 kinds of Trinitarian invocations, which were dedicated to 64 temples (7.2% of the total), 7 kinds of Marian titles, which we encounter in 85 temples (2.8%) and 54 invocations which refer to the saints, under whose care 656 (73.4%) churches were given. Among the latter there are 50 titles of the saints of the Catholic Church (579 churches) and 4 kinds of the titles of Polish saints (77 churches). We notice that the numbers which characterize the incidence of patrocinia are markedly irregular, they range from 1 to 74. Almost two thirds of the total invocations (46 kinds) cherished little publicity. They crop up in the Cracow diocese not more than 9 times (that is not more than in 1% of the churches). We have included 19 invocations in the most popular ones (i.e., they occur in 19 to 74 cases). These are the titles: St Nicholas (74 churches), Assumption (64), All Saints (58), John the Baptist (52), Nativity of Mary (47), St Martin (40), St Bartholomew (38), St Catherine and St Stanislaus (37 each), St Adalbert (34), St Mary Magdalene (29), SS Peter and Paul (28), St Jacob (27), St Michael the Archangel and St Andrew (25 each), St Bartholomew, St. Wawrzyniec (21), Holy Trinity and St. Margaret (22 each) and St. Cross (19 churches). In 46 churches we find complex invocations: 41 two-element patrocinia, 4 patrocinia consisting of three elements and 1 church dedicated to four patrons. In total we have noted 29 various kinds of titles, out of which the majority (23 kinds) were used as co-patrocinia only in one or two cases. To patrocinia which most often occur as the complex titles belonged the following: St. Catherine ( 5 temples), St. Margaret (4), St. Nicholas, St Mary Magdalene and St. Matthew (3 each). We rarely find temples dedicated to the same 2 or 3 saints, that is why it is difficult to determine whether there were any regularities in choosing a few patrocinia. We can only note that in the complex patrocinia there were combined either invocations to saints with invocations to other saints (ca. in half of the cases), or to invocations higher in hierarchy (Trinitarian, Marian or Angelic) were added the invocations to the Saints of the Lord (almost the other half of churches). We have up to now referred the invocations from the later period to the moment of the establishment of a parish and church. We have made two comparisons, in order to discriminate whether this manner of procedure is justifiable: 1) The data on the invocations from the 16th-century visitations contained in J. Długosz's Liber beneficiorum have been compared. In the majority of churches (in 320 out of 416 under comparison, i.e., in 77%) the invocations were left unchanged. The differences in the writing of the invocations in 96 temples are, above all, minute changes and bear little significance (the difference in the number of the elements of complex invocations or different varieties of titles concerning the same object of cult). There is a considerable change in invocations in 39 temples (in ca. 9%). 2) The invocations from 29 churches (the second half of the 15th c. and the end of the 16th c.) built on the territory under survey have been compared with the data on the patrocinia from the earlier period. The titles were not changed in 18 churches (ca. 62%), in 5 temples (17%) we have found changes of lesser importance; we can, however, speak about some significant differences in the case of 6 churches (21%). In the light of the comparisons we may state that the titles of the majority of parochial temples did not undergo any general changes over the Middle Ages up to end of the 16th c. We recognize them as a constant element characterizing a given church, and as a phenomenon rather stable in its nature. Having confronted various sources, we came up with the following conclusions: 1) 16th-century churches dedicated to SS Peter and Paul which stem out of the early Middle Ages were initially most probably dedicated to the single title of St. Peter. The tendency to replace one title for two, that is that of SS Peter and Paul, becomes apparent from the end of the 13th c. 2) Up to the 14th c. only the Marian churches bore the general personal title of the Blessed Virgin Mary. These invocations recalled the Marian mysteries (Assumption, Nativity, Visitation, Annunciation or the Purification of the Blessed Virgin Mary) appeared as late as the 15th c. and started to replace the primary general titles of the Mother of God. Until 1326 150 temples had been founded on the territory under survey (prep. (?) Wiślica and Kielce, Oświęcim decanate and arch. Lublin and Nowy Sącz). They were endowed with 34 different types of patrocinia. The most essential titles are: the Blessed Virgin Mary, John the Baptist, Peter and Paul (mainly the primary churches of St. Peter), St. Adalbert, St. Jacob, St. Michael, and partly St. Martin and St. Stanislaus. In the latter group 27 temples have been discriminated. The time of their erection may be the 11th - 12th c. 14 kinds of invocations were related to them, out of which the most characteristic of the earliest stage of Polish Christianity are the following titles: the Blessed Virgin Mary, St. Peter, St. Adalbert, St. John the Baptist and perhaps also: St. Jacob, St Bartholomew, St Idzi, St Leonard, St. Nicholas and St Michael Between 1326 and 1470 there were founded 118 churches on the territory under survey. These churches bore 36 types of titles. The most important are the invocations: Nativity and Assumption of the Blessed Virgin Mary, St Margaret and St. Catherine and the Holy Trinity, St. Cross,. Corpus Christi and the Holy Ghost. The patrocinia of St. Nicholas and All Saints, which came early on the Polish territories, were also popular in both time intervals (up to 1326 and between 1326 and 1470).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1993, 41, 2; 83-159
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochody szpitala świętoduskiego w Lublinie w XVI-XVII w.
The Income of the Holy Spirit Hospital in Lublin in the 16th-17th Centuries
Autorzy:
Prucnal, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953734.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lublin
szpitalnictwo
dobroczynność
dochody z nieruchomości
wadia
legaty
czynsze
hospital service
charity
income from estates
bid bonds
legacies
rents
Opis:
The work of the Holy Spirit Hospital and Church in Lublin was secured by using the property they owned and by the income obtained from its commercial part. They were „steady” and depended on the managers of the hospital. The hospital account books from the years 1548-1556 and 1604-1628 show that there was a change in this respect caused by funding a Carmelite monastery on the hospital grounds in 1610, as in the middle of the 16th century the income came mostly from the hospital's suburban estates, whereas at the beginning of the 17th century it mainly came from buildings within the town (from 43 to 25% the proportions changed to 12 to 69%). Besides the steady income the hospital obtained means from numerous donations and charities received mainly by testament, that were an expression of individual piety. The great amount of these small legacies – that not always had the form of money, – rarely recorded in the source materials, or not recorded at all, made it possible to finance the current charity work without any breaks. Acquiring income from legal acts (among others, testaments, agreements, judgments), that resulted from support given to the hospital by town authorities is easier to follow. In the middle of the 16th century the unsteady income amounted to 6-30% of all the money obtained by the hospital, and at the beginning of the 17th century already to 28-53%. This proportion influenced both reconstruction of the hospital buildings and the range of the charity work undertaken by the hospital.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 2; 47-71
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uposażenie ziemskie i nieruchomości prałatów kapituły kolegiackiej w Sandomierzu w XV-XVI w.
Landed Benefices and Properties of the Prelates of the Collegiate Chapter in Sandomierz in 15th-16th Centuries
Autorzy:
Kurzydym, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963176.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The collegiate chapter in Sandomierz was erected in 1191. It was then that the collegiate Our Lady's church was consecrated. The point of interest here is the prelates of that chapter, especially their landed benefices and properties they owned in the 15th and 16th centuries. The source of information is Jan Długosz's Liber beneficiorum and The Book of Incomes of the Benefices from the Kraków Diocese of 1529 (the so-called Liber retaxationum). The Sandomierz provostry, the highest office in the Sandomierz chapter, had one village. The deaconate, according to Długosz, had four villages pro sua dote; most probably one of them as a whole and in the remaining three it owned only some parts. The Sandomierz chanter owned as his property a town and a village. Individual sources of incomes from these places are accurately discussed in the Liber beneficiorum, however very often their money value is not stated. In the Liber retaxationum we find only the amounts of rents paid to the chanter, and similarly in the case of other prelates. Hence it is difficult, having the two sources, to compare the incomes the prelates gained from their benefices. A further prelate – the scholastic – owned three villages; he may have had two as a whole and obviously some parts in the remaining two. The curator, according to the Liber beneficiorum, owned parts of two places (in one he had two thirds, and in the other one fourth of the village). According to the Liber retaxationum, yet eight places were added to the other two, and the curator received rents. The properties owned by the prelates of the Sandomierz chapter may be spotted only in Długosz's Liber beneficiorum; the Liber retaxationum quotes not information on that. Thus, according to Długosz, each of the prelates owned a house in Sandomierz; the location of the houses is relatively well defined. They were all made of wood, except for the provost's house, which was partly made of brick. The three prelates: archdeacon, chanter and scholastic also owned squares by their houses. Now comparing the amounts of particular sources of income from the places which belonged to the prelates of the collegiate chapter in Sandomierz, we can state that, according to the Liber beneficiorum, the deacon had the highest income, whereas, according to the Liber retaxationum, the chanter had the highest income; the lowest income had the scholastic and the provost respectively. The balance sheet, however, does not have to be identical with the differences in the value of the very landed benefice. Undoubtedly, in the light of the Liber retaxationum it may be so, for we find here only information about the amount of the rents; in the light of the Liber beneficiorum it certainly cannot be identical, for one should bear in mind that all the remaining incomes paid to a given prelate from the village treated as his property, although these incomes had not been assessed. Accordingly, we cannot compare them with the rents presented in the form of concrete money benefits.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1997, 45, 2; 19-37
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies