Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "reminiscences" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Reminiscencje ajschylejskie w parodosie Antygony Sofoklesa
    Aeschylean Reminiscences in the Parodos of Sophocles’ Antigone
    Autorzy:
    Chodkowski, Robert R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954286.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    literatura
    teatr
    tragedia grecka
    chór
    parodos
    literature
    theatre
    Greek tragedy
    chorus
    Opis:
    The paper discusses some similarities between Aeschylus and the parodos of Sophocles’ Antigone. The chorus in the Antigone is a group of royal counsellors whose social status reminds us of the choruses of Persians and Aeschylus’ Agamemnon. As such, it plays similar functions: it is dramatic and plays the role of a commentary. Like the choruses in Aeschylus, in which the old tragedian penetrates into the past following the principle of retrospection, Sophocles in the introductory part of his chorus also refers to a scene of the event from pre-action (Vorgeschichte) and submits it to a commentary in lyrical and reflective manifestations. Introducing narrative elements into the song of parodos, Sophocles – following Aeschylus – does not make his chorus relate the events in a chronological order, but uses “the technique of editing”. He cuts them into certain units and remodels them in time in order to submit them to poetization or reflection, or to expose them as meaningful for the further course of action. In the final part of the paper, the author discusses Aeschylean reminiscences which he noticed in the linguistic layer of the parodos.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 19-28
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Erinnerte Liebe(n). Zu Anna Mitgutschs Romanen Abschied von Jerusalem, Zwei Leben und ein Tag und Wenn du wiederkommst
    Love in Reminiscences. About Anna Mitgutsch’s Novels Abschied von Jerusalem, Zwei Leben und ein Tag and Wenn du wiederkommst
    Miłość we wspomnieniach. O powieściach Anny Mitgutsch Abschied von Jerusalem, Zwei Leben und ein Tag oraz Wenn du wiederkommst
    Autorzy:
    Drynda, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879654.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Anna Mitgutsch
    miłość
    tożsamość
    wspomnienia
    love
    identity
    reminiscences
    Opis:
    Der Aufsatz geht der Triade Liebe-Erinnern-Identität in drei Romanen von Anna Mitgutsch nach. Die identitätsstiftende Funktion der Liebe kommt dort auf besondere Weise zum Vorschein — da es kein liebendes Wir mehr gibt, das die Figuren über ihre Unsicherheit hinwegretten könnte, wird dieses in der Erinnerungsarbeit (re)konstruiert. Den Ausgangspunkt der Erwägungen bildet der von der Autorin in ihrem programmatischen Essay zitierte Satz von Ruth Klüger, der in einer umgewandelten Form das Wesen der erinnerten Liebe pointiert: „Die Erinnerung an die Liebe überwindet die Unerträglichkeit dieser Liebe indem sie eine Liebe zurechtbastelt.“
    The article is devoted to the topical triad: love-reminiscences-identity in three novels by Anna Mitgutsch. The key role of love in building up identity takes in them a special form on — due to the lack of love ties which could save one from insecurity, the heroines reconstruct it in their reminiscences. The point of departure of these deliberations is the statement of Ruth Klüger, quoted by the writer in her artistic manifesto, which—in a transformed form—conveys the contents of the mentioned loves: “The reminiscence of love overcomes the unbearableness of this love, thus creating the real love.”
    Artykuł poświęcony jest triadzie miłość-wspomnienia-tożsamość w trzech powieściach Anny Mitgutsch. Kluczowa rola miłości w tworzeniu tożsamości przybiera w nich formę szczególną — z braku miłosnej wspólnoty, która ratowałaby przed niepewnością, bohaterki (re)konstruują ją we wspomnieniach. Punktem wyjścia rozważań jest cytowane przez pisarkę w jej programowym eseju stwierdzenie Ruth Klüger, które w zmienionej formie oddaje istotę wspominanych miłości: „Wspomnienie miłości przezwycięża nieznośność tejże miłości, tworząc właściwą miłość.”
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 5; 97-112
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O reminiscencjach konfliktu o ordynację ostrogską w sztuce kręgu Jana Klemensa Branickiego
    The reminiscences of the conflict over the Ostrogski Ordination in the art of Jan Klemens Branicki’s circle
    Autorzy:
    Gombin, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791419.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ordynacja ostrogska
    Jan Klemens Branicki
    pałac w Białymstoku
    białostocki Rotator
    Ostrogski Ordination
    Palace in Białystok
    Rotator of Białystok
    Opis:
    Rzeźba z klatki schodowej białostockiego pałacu Jana Klemensa Branickiego, najczęściej określana jako Rotator („Obracający się”) albo Arrotino („Ostrzący nóż”), według nowszych badań mogła przedstawiać jednego z rzymskich bohaterów (Windycjusza, Milichusa, czy też Feniusza Rufusa), który podczas wykonywania swojej pracy podsłuchał spiskowców i tym samym udaremnił ich knowania. Miała to być aluzja do roli hetmana Jana Klemensa Branickiego (fundatora rzeźby) we współczesnych mu wydarzeniach – konfliktu o ordynację ostrogską. Tezę tę potwierdzają rękopiśmienne satyry, powstałe w związku ze sporem o ordynację (Łysa rada kolbuszowska oraz Scena tragiczno-komiczna...), których Branicki jest jednym z głównych bohaterów. W Scenie tragiczno-komicznej podział ordynacji przedstawiony został jako spisek przeciwko Rzeczypospolitej, który odkrył i zbrojnie spacyfikował hetman Branicki. Działania te rozpoczął samodzielnie podczas nieobecności w Rzeczypospolitej króla, stając się najważniejszą osobą w kraju i jego mężem opatrznościowym, a dokończył, współdziałając z powracającym monarchą. Białostocki Rotator może więc być odnoszony do Branickiego, ukochanego syna ojczyzny, lojalnego poddanego oraz wielkiego wodza, który zapobiegł wojnie domowej. W publicystyce związanej ze sporem o ordynację ostrogską Branicki porównywany był także do swego przodka – hetmana Stefana Czarnieckiego, gdyż podobie jak on miał uchronić Rzeczpospolitą od wewnętrznego konfliktu. Stefan Czarniecki to bohater w Białymstoku bardzo popularny, często przedstawiany na zamawianych przez Branickiego rzeźbach i obrazach. W rzeczywistości Branicki nie miał poważniejszych zasług jako hetman i dopiero z perspektywy sporu o ordynację ostrogską i kreowania go wówczas na wielkiego wodza i męża opatrznościowego kultywowanie pamięci o Stefanie Czarnieckim zyskiwało szczególny wymiar.
    According to more recent research, the sculpture from the staircase of Jan Klemens Branicki’s palace in Bialystok, most often referred to as Rotator (“Rotating”) or Arrotino (“Knife Grinder”) may have depicted one of the Roman heroes (Vindictius, Milichus or Fenius Rufus) who, while doing his job, overheard the conspirators and thus thwarted their scheming. It was supposed to be an allusion to the role of Hetman Jan Klemens Branicki (the founder of the sculpture) in the contemporary events – the conflict over the Ostrogski Ordination. This thesis is confirmed by handwritten satires, created in connection with the dispute over the ordination (Łysa rada kolbuszowska [The Bald Council of Kolbuszowa] and Scena tragiczno-komiczna na… [A Tragicomical Scene]), of which Branicki is one of the main characters. In Scena tragiczno-komiczna na, the division of the ordination was presented as a conspiracy against the Polish-Lithuanian Commonwealth, which was discovered and pacified by Hetman Branicki and his army. He started these actions on his own during the king’s absence, becoming the most important person in the country and the man of the moment, and then completed them in cooperation with the returning monarch. Thus, the Rotator from Białystok can be referred to Branicki, the beloved Polish son, a loyal subject and a great military leader who prevented civil war. In the journalistic texts related to the dispute over the Ostrogski Ordination, Branicki was also compared to his ancestor, Hetman Stefan Czarniecki, as similarly to him, he would prevent the Polish-Lithuanian Commonwealth from the internal conflict. Stefan Czarniecki is a very popular character in Białystok, often depicted in sculptures and paintings ordered by Branicki. In fact, Branicki did not have any serious merits as a hetman; it was only from the perspective of the dispute over the ordination and his portrayal as a great leader and the man of the moment that the cultivation of the memory of Stefan Czarniecki gained a special importance.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 191-203
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies