Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "History and literature" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Canis lupus familiaris. Symbolika psa w historii, sztuce i literaturze – zarys problematyki
Canis lupus familiaris. The Symbolism of the Dog in History, Art and Literature: An Overview
Autorzy:
Filipek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787946.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pies
kultura
sztuka
malarstwo
literatura
historia
religia
symbolika
dog
culture
art
painting
literature
history
religion
symbolism
Opis:
Pies towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Brał udział w polowaniach, służył jak stróż mienia, pupil do zabaw, dlatego kojarzono go z cechami pozytywnymi, takimi jak wierność, oddanie, czujność, przywiązanie. Przez wieki zyskał szereg odniesień w kulturze i sztuce, mających charakter tak pozytywny, jak i negatywny. Warto zaznaczyć, że jest on, obok kota, tym zwierzęciem, które jest obecne we wszystkich kulturach i wierzeniach od zarania dziejów po dzień dzisiejszy. Już w starożytności zyskał szczególne miejsce na dworze faraonów, a także w panteonie bogów w Egipcie czy pośród bogów greckich, jako ich towarzysz. Był obecny w życiu bogatych i biednych, wykorzystywany do różnorakich celów. Nie dziwi także bogata symbolika biblijna, która, co ciekawe, w Starym Testamencie ma znaczenie negatywne, zastąpione później wykładnią pozytywną w Nowym Testamencie, u Ojców Kościoła i w hagiografii. Pies był zatem nie tylko symbolem wierności, oddania, ofiarności i odwagi, ale też symbolem rozwiązłości, chciwości, zachłanności, wrogości, co ukazano w niniejszym wywodzie, odwołując się do różnych motywów biblijnych i artystycznych. Wierzenia ludowe podkreślają znaczenie psa w gusłach, magii, a nawet leczeniu, prezentując go jako zwierzę niezwykłe. Pojawia się on również w takich sferach, jak heraldyka, numizmatyka, sfragistyka, a także znaczki pocztowe i medale. Dzisiejsza kultura masowa wytworzyła szereg nowych odniesień do psa w filmie, literaturze, komiksie, animacji, łącząc w sobie bogactwo symboliki wypracowane przez wieki, zwłaszcza ikony wierności i oddania.
The dog has accompanied humans ever since the dawn of time. It has taken part in hunting, served as a guardian of property, and as a pet for entertainment. It has been associated with positive qualities such as loyalty, devotion, vigilance and attachment. Over the centuries, it has gained a number of representations in culture and art, both positive and negative. It is worth noting that, besides the cat, it is the only animal which has appeared in all cultures and beliefs from the dawn of time down to the present day. In antiquity, it had already gained a special place in the court of the pharaohs, as well as in the pantheon of the gods in Egypt or among the Greek gods as their companion. It was present in the lives of the rich and the poor, and was used for various purposes. Not surprisingly, the rich biblical symbolism, which, interestingly, in the Old Testament, has negative overtones, was later replaced by positive interpretations in the New Testament, the writings of the Church Fathers, and hagiographies. The dog has thus been not only a symbol of fidelity, devotion, self-sacrifice and courage, but also one of licentiousness, greed and hostility, as is shown in this study, which makes reference to various biblical and artistic themes. Folk beliefs emphasise the importance of the dog in witchcraft, magic and even healing, presenting it as an unusual animal. It is also featured in such spheres as heraldry, numismatics, sphragistics, and on postage stamps and medals. Today’s mass culture has produced a number of new references to the dog in film, literature, comics and animation, all of which combine the wealth of this symbolism developed over the centuries, especially as icons of fidelity and devotion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 447-470
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recovering a Lost Voice: Su Tong’s and Yu Hua’s Cathartic Fiction
Autorzy:
Jakubów, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791128.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura chińska
Su Tong
Yu Hua
oralność
przezwyciężanie traumy
kontrhistoria
Chinese literature
orality
trauma recovery
counter-history
Opis:
Odzyskiwanie utraconego głosu: katartyczna proza Su Tonga i Yu Hua Rewolucja kulturalna pozostawiła w pamięci Chińczyków wyraźne blizny i wywarła głęboki wpływ na chińską literaturę, szczególnie na utwory napisane przez przedstawicieli pokolenia, które osobiście doświadczyło jej ekscesów. Yu Hua w powieści Żyć! oraz Kroniki sprzedawcy krwi i Su Tong w powieści Binu zmagają się z cierpieniem i traumami związanymi z chińską historią. Próbując przezwyciężyć traumę, czerpią oni z tradycji literatury oralnej w poszukiwaniu nowych, linearnych, spójnych, a czasem nawet optymistycznych narracji o przeszłych doświadczeniach zwykłych ludzi, którzy otrzymują szansę stworzenia własnych opowieści, przeciwstawiających się dominującemu dyskursowi historiograficznemu. Teoria oralności Waltera Onga oraz pojęcie kontrhistorii ukute przez Michela Foucaulta otwierają nowe możliwości dla badacza usiłującego przeanalizować i zrozumieć te utwory i ich katartyczne działanie. Uważna lektura powieści Su Tonga i Yu Hua każe również postawić pytanie o autentyczność prezentowanego w nich uleczenia z traumy i rozważyć ryzyko ich współudziału w tłumieniu traumatycznych wspomnień.
The Cultural Revolution left deep scars in the memory of the Chinese and strongly influenced Chinese literature, especially those works written by the generation who lived to experience its excesses. Yu Hua’s novels To Live and Chronicle of a Blood Merchant, as well as Su Tong’s Binu and the Great Wall of China, address the problem of the pain and traumas associated with Chinese history. The writers draw upon the traditions of storytelling in an attempt to overcome those traumas by creating new, linear, coherent, and even optimistic, tales about the past experiences of ordinary people, who are given a chance to narrate them against the dominant historical discourse. Walter Ong’s theory of orality and Michel Foucault’s concept of counter-history open up new possibilities of analysis, and help understand these cathartic prose works. A careful reading of Su Tong’s and Yu Hua’s novels also raises the question of the authenticity of the trauma recovery presented, and exposes the risk of complicity with the hegemonic discourse of history in silencing and repressing the traumatic memories that they face.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 139-155
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia przyjaźni Mariana Wawrzenieckiego i Antoniego Gawińskiego
A History of Marian Wawrzeniecki’s and Antoni Gawiński’s Friendship
Autorzy:
Zarębska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945478.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marian Wawrzeniecki
Antoni Gawiński
malarz
Młoda Polska
literatura
painting
Young Poland
literature
Opis:
There are many friendships between artists in the history of art. As new materials appear, we may trace successive interesting relations between artists. One example was the friendship between Antoni Gawiński and Marian Wawrzeniecki. The second artist was thirteen years older than the first one, and his influence was decisively much more important on the younger friend. They met most certainly around 1900, and their friendship survived over forty years, until the times of the Second World War and the year of Marian Wawrzeniecki's death in 1943. When Wawrzeniecki met Gawiński he was already a well-known, though underestimated, artist. He was first of all a respected scientist and archaeologist. The artist-erudite exerted agreat influence on the younger painter who sought his artistic way. They were cemented by their love to art, love to the future, the cult of Jan Matejko, and common artistic views. They both tried to find national elements in the local living colour of Slavonic past and in the unique and individual work of home artists. They criticised S. Witkiewicz and attacked his lack of respect for the historical painting of Jan Matejko and Henryk Siemiradzki. They opposed the hegemony of the Polish Society of Artists “Art”. They attacked in the press their dominance and took part in competitive exhibitions organised by the artists from the groups “Zero” or “Odłam”. Gawiński was most impressed by Wawrzeniecki's illustrations, a fact that was particularly visible in Adolf Dygasiński's Gody życia illustrated in 1910 by he younger artist.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 215-244
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edmund Jankowski jako badacz i edytor dzieł Elizy Orzeszkowej
Edmund Jankowski as a Researcher and the Editor of Eliza Orzeszkowa’s Works
Autorzy:
Fita, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953784.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Edmund Jankowski
Eliza Orzeszkowa
edytorstwo
historia nauki o literaturze
editing
history of study of literature
Opis:
Edmund Jankowski (1912-1991) devoted all his life to studies of Eliza Orzeszkowa's life and work. He took care of the writer's archive, he worked out a nine-volume edition of her letters as well as other writings providing it with broad and detailed commentaries. He made available unknown, preserved in manuscripts, texts by the author, or their fragments. He is the author of a comprehensive, based on sources, biography of Eliza Orzeszkowa, which was edited several times.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 1; 197-209
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oświeconych nie trzeba oświecać… Refleksje o szkole, powadze czytania i szaleństwie ideologii
The Enlightened do not Need to be Enlightened... Reflections on School, the Seriousness of Reading and the Madness of Ideology
Autorzy:
Zając, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798830.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia literatury polskiej; oświecenie; edukacja polonistyczna; czytanie dzieła literackiego; „przepisywanie” literatury
history of Polish literature; the Enlightenment; Polish language education; reading a literary work; “transcription” of literature
Opis:
Wskazując na postępującą marginalizację piśmiennictwa doby oświecenia w programach nauczania języka polskiego, realizowanych w szkole średniej (ponadgimnazjalnej) na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, autor artykułu skupia się na powiązanym z tym zjawiskiem pogłębianiu się problemu jednostronnego, zdominowanego przez stereotypy i uproszczenia, odbioru tamtej literatury. Stawia pytanie o to, w jaki sposób należałoby czytać osiemnastowieczne i wczesnodziewiętnastowieczne teksty, by – w imię przywracania im należnej rangi w kulturowym obiegu – zobaczyć je nie tylko w kontekście historyczno-społecznym, a tym samym nie sprowadzać ich znaczenia do przekazu dydaktycznego bądź politycznego. W obliczu niepokojących, bo instrumentalizujących dzieło literackie, trendów, które pojawiają się w przestrzeni literaturoznawstwa, podkreśla jednocześnie potrzebę wystrzegania się sytuacji, w której rzutowane na dawny tekst przekonania ideologiczne badacza zdają się nad tym tekstem – jako przedmiotem obserwacji – dominować, zafałszowując jego obraz.
Pointing to the progressive marginalization of the Enlightenment literature in the Polish language curricula implemented in secondary schools over the last several years, the author focuses on the related phenomenon of biased reception of that literature, dominated by stereotypes and simplifications. The author asks how the 18th and early-19th-century texts should be read – with the aim of restoring their proper rank in the cultural tradition – to perceive them not only in the historical and social context, and thus not to reduce their meaning to a didactic or political message. In the face of the disturbing trends in the field of literary studies, which instrumentalise a literary work, the author also stresses the need to avoid a situation in which the ideological beliefs of the researcher projected on an older text seem to dominate it, distorting its image.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 25-38
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies