Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "DON" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Образ Дон Жуана у творчості Лесі Українки у контексті європейської донжуаніани
    Obraz Don Juana w twórczości Łesi Ukrainki w kontekście europejskiej donżuaniady
    Autorzy:
    Reda, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120130.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Don Juan
    obraz
    motyw
    transformacja literacka
    image
    motif
    literary transformation
    Opis:
    Autorka artykułu Образ Дон Жуана у творчості Лесі Українки у контексті європейської донжуаніани (Obraz Don Juana w twórczości Łesi Ukrainki w kontekście europejskiej donżuaniady) bada historię oraz funkcjonowanie obrazu wiecznego kochanka – Don Juana, poczynając od wieku XVII, kiedy to po raz pierwszy pojawił się na kartach literatury, na wieku XX kończąc, kiedy to na stałe zadomowił się on w europejskiej świadomości i kulturze. W tym europejskim dyskursie literackim umieszcza autorka artykułu obraz Don Juana zaproponowany przez Łesię Ukrainkę (Kamienny Pan). Przedstawiając ewolucję obrazu poczynając od średniowiecznej legendy hiszpańskiej, przez transformacje autorstwa m.in.: Tirso de Moliny, Jeana Baptiste’a Moliera, Ernsta Theodora Amadeusa Hoffmana, George’a Byrona, Aleksandra Puszkina czy Aleksandra Tołstoja, na XX-wiecznych literackich modyfikacjach kończąc, autorka artykułu kieruje swoją uwagę w stronę utworu Kamienny Pan Łesi Ukrainki, podkreśla szczególne miejsce oraz znaczenie kobiecej interpretacji obrazu Don Juana w kręgu europejskiej donżuaniady. Wskazując na elementy tradycyjne oraz nowatorskie „wiecznego obrazu” podkreśla oryginalność interpretacji Łesi Ukrainki, zwycięstwo kobiety, przegraną Don Juana, dobrowolną śmierć rycerza wolności podporządkowującego się kamiennym zasadom władzy.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 7; 83-95
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Don Jaime Miguel de Guzmán: el marqués de la Mina y su carrera militar
    Don Jaime Miguel de Guzmán: Marquis of La Mina and His Military Career
    Autorzy:
    Karkut, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791370.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Markiz de la Mina
    Hiszpania
    XVIII wiek
    historia wojskowości
    Marquis of La Mina
    Spain
    18th century
    military history
    Opis:
    Don Jaime Miguel de Guzmán: markiz de la Mina i jego kariera wojskowa II markiz de la Mina to jeden z najbardziej godnych podziwu wojskowych epoki Oświecenia, wciąż jednak mało znany w europejskiej historiografii. Jego wspaniała kariera wojskowa rozpoczęła się podczas wojny o sukcesję hiszpańską (1701–1713), następnie brał udział we wszystkich hiszpańskich konfliktach zbrojnych w pierwszej połowie XVIII wieku. W 1754 r. został mianowany kapitanem generalnym armii katalońskiej i zwierzchnikiem Audiencia Real, czyli sądu królewskiego. Zmarł bezpotomnie w 1767 r. w Barcelonie. Don Jaime Miguel de Guzmán: el marqués de la Mina y su carrera militar El II marqués de la Mina fue uno de los militares más admirables del Siglo de las Luces que todavía está muy poco conocido en la historiografía europea. Su espléndida carrera militar empezó durante la Guerra de Sucesión Española (1701–1713), luego participó en todos los conflictos militares españoles de la primera mitad del siglo XVIII. En el año 1754 es nombrado capitán general de Cataluña y se pone en frente de la Audiencia Real. Muere sin descendencia en 1767 en Barcelona.
    The II marquis of la Mine was one of the Spanish officers most admirable in the Century of the Enlightenment who is still unknown in the European historiography. His most splendid military career started during the War of the Spanish Succession (1701–1713), later he participated in every Spanish military conflict in the first half of the 18th century. In 1754, he was appointed as a Captain General of a Spanish army and as a head of a Real Court of Catalonia. He died without descendents in 1767 in Barcelona.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 11-24
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    René Maizeroy : tristes devis
    René Maizeroy: Sad Estimates
    René Maizeroy: chybione kalkulacje
    Autorzy:
    de Palacio, Jean
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056523.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    René Maizeroy
    Le Nouveau Décaméron
    miłość
    Don Juan
    starość
    śmierć
    kobiety
    love
    seducer
    old age
    death
    women
    Opis:
    Cet article étudie la faible présence de René Maizeroy dans l’entreprise collective de Catulle Mendès. Dans les quatre nouvelles qu’il propose dans le Nouveau Décaméron – « Nini Rosalin », « La Tentation de Saint Antoine », « Les Montefiore » et « Don Juan » –, ce n’est pas à l’écrivain provocateur que l’on a affaire, mais à un René Maizeroy animé d’une inspiration tragique. Trois des quatre personnages présentés, le grand seigneur don juanesque, le saltimbanque et la jeune fille élevée au couvent, meurent au dénouement ; et le quatrième, l’aristocratique hongrois comte Zzavody, épuisé, ne va guère mieux. Les figures féminines y sont assez maltraitées, souvent présentées comme des femmes sans cœur. En se souvenant de Laclos et des Liaisons dangereuses, Maizeroy semble s’être fait historien des mœurs et avoir voulu se racheter de sa mauvaise réputation. Finalement, Le Nouveau Décaméron ne rend pas vraiment justice à Maizeroy.
    Artykuł przypomina i analizuje nie do końca udany udział René Maizeroy w zbiorowym dziele Catulle’a Mendèsa Le Nouveau Décaméron. We wszystkich czterech nowelach, które autor zaproponował do wspólnego projektu: „Nini Rosalin”, „La Tentation de Saint Antoine”, „Les Montefiore” oraz „Don Juan”, spotykamy nie tyle pisarza-prowokatora, co René Maizeroy wiedzionego inspiracją tragiczną. Trzy z czterech omawianych postaci: uwodzicielski szlachcic, akrobata i młoda dziewczyna wychowana w klasztorze, w zakończeniu utworu umierają, czwarta zaś postać, węgierski arystokrata hrabia Zzavody, znajduje się na skraju wyczerpania. Postaci żeńskie ukazywane są w negatywnym świetle, zazwyczaj jako kobiety pozbawione uczuć. Wydaje się, że Maizeroy, mając w pamięci Choderlosa de Laclos i jego Les Liaisons dangereuses, stał się historykiem obyczajów, pragnącym odkupić własną złą reputację. Jego propozycja dla Le Nouveau Décaméron dowodzi, jak bardzo jednak się mylił.
    This article studies the weak presence of René Maizeroy in the collective enterprise of Catulle Mendès. In the four short stories he proposed for Le Nouveau Décaméron – “Nini Rosalin,” “La Tentation de Saint Antoine,” “Les Montefiore”, and “Don Juan” – it is not the provocative writer we are dealing with, but rather a René Maizeroy guided by tragic inspiration. Three of the four characters presented – the great don-juanesque lord, the acrobat, and the young girl raised in the convent – die at the end, and the fourth, the exhausted Hungarian aristocrat Count Zzavody, is hardly any better off. Female figures are also presented quite negatively, and often as heartless women. By remembering Laclos and Les Liaisons dangereuses, Maizeroy seems to have become a historian of morals and to have wanted to redeem himself from his bad reputation. Finally, it should be said that Le Nouveau Décaméron does not really do justice to Maizeroy’s intentions.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 155-162
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nie odwracaj się”. Esej o geście mitologicznym ...
    “Don’t Turn Back”. An Essay on a Mythological Gesture
    Autorzy:
    Zbańska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934181.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mit
    gest
    symbol
    archetyp
    odwrócić się
    spojrzeć za siebie
    Orfeusz
    Lady z Shalott
    żona Lota
    myth
    gesture
    archetype
    turning back
    looking back
    Orpheus
    The Lady of Shallott
    Lot’s wife
    Opis:
    Throughout history, cultures of diverse peoples often develop similar, virtually identical myths and legends. Although they are created independently in disparate communities, in different times and places, they reveal unbelievable similarities and analogies. This holds good for both fully-fledged stories and for individual elements of the plot, which become universallike symbols in human imagination over generations. This state of affairs testifies to the universal nature of “symbolic thinking,” and to the existence of common archetypical roots of all cultures, storing images of people, things and events that are symbolic in nature. Gestures are one of the archetypal elements. In the analysed case, gestures are understood as signs of natural expression, dictated by a more or less conscious impulse. These signs are manifestations of somatic and spiritual transforming experiences that a person goes through. They are also a means of communication between the person and the reality s/he experiences. In this sense, they give insight into this person’s reality. One of the most intriguing gestures is that of turning back, looking back on one’s past. It is known first of all from the Orphean myth and the biblical story about Lot’s wife. Nevertheless, it is also to be found in other stories all over the world. When he was about to leave the underworld – where he attempted to retrieve his wife Eurydice – Orpheus turned back despite the evident ban on doing so. Orpheus’ turning back doomed Eurydice to eternal imprisonment captivity in the world of the dead. Her despaired husband went back alone to the realm of the living. In a similar story, Coyote – a protagonist of a myth popular in a North American Indian tribe – followed his deceased wife to the world of the shadows. He failed to take his beloved back as he succumbed to the temptation of running to her and trying to touch her. Izanagi, a god in the Japanese mythology, ignored the warnings and when he went to the underworld, he took a torch and looked into the face of his deceased sister-wife Izanami. Brothers of a Hawaiian hero Maui also experienced the grave consequences of turning back, when they lost a chance of consolidating all the Hawai islands into an archipelago. A warning against turning back is also included in the Chinese Book of Changes (I Ching). A commentary to its last hexagram warns men against stopping on their way, encourages them to move forward and resist the temptation to stop and look back on the danger they have survived. The Bible also repeats a similar word of warning. The best known instance is the gesture of Lot’s wife, who turned back on her escape from Sodom. She was changed into a salt pillar. Also, the words of Jesus, who warns people against looking back when they start plough work. The last example comes from Tennyson’s story of Lady of Shalott, who turned back from the magical mirror.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 4; 311-329
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Не казися, вітре..., Гуляй собі, небоже, ...” (концепт „вітер” у „малій прозі” Василя Ткачука)
    „Don’t Be Angry, My Wind... Be Merry,...” (The Concept of “Wind” in the “Short Stories” of Wasyl Tkaczuk)
    „Nie sierdźże się, wietrze…, hulaj sobie, niebożę, …” (kоncept „wiatr” w „małej prozie” Wasyla Tkaczuka)
    Autorzy:
    Horniatko-Szumiłowicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877099.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    koncept
    indywidualno-autorski obraz świata
    bogactwo środków stylistycznych
    nowelistyka
    literatura ukraińska
    concept
    individual and authorial image of the world
    rich stylistic means
    short stories
    Ukrainian literature
    Opis:
    Wiatr – to jeden ważnych obok słońca, księżyca, chmur, mrozu czy nieba konceptów wchodzących w skład konceptosfery Wasyla Tkaczuka – ukraińskiego nowelisty lat 30. XX w. Koncept wiatr funkcjonuje w systemie pozostałych konceptów, treści których zakodowane są w kulturowo-mentalnościowej przestrzeni narodu i jednocześnie w indywidualno-autorskim obrazie świata. Przeżycia bohaterów zharmonizowane są w najwyższym stopniu z elementami świata przyrody. Tak więc czytelnik paralelnie do działań bohaterów śledzi „poczynania” wiatru czy wspomnianych wyżej słońca, księżyca, chmur, mrozu, nieba. Zgłębienie jednego z ważnych konceptów w prozie Wasyla Tkaczuka jest tym bardziej zajmujące, iż mało znana spuścizna twórcza nowelisty wciąż czeka na należne jej miejsce w kanonie ukraińskiej literatury.
    Wind, apart from the Sun, moon, clouds, frost or the sky, is one of the most important concepts presented by Wasyl Tkaczuk, a Ukrainian short story writer of the 1930s. The concept of wind functions in the system of other concepts, contents, which are embedded into the cultural and mental identity of the nation, as well as in the individual and authorial image of the world. The experiences of heroes are harmonized to the highest degree with the elements of the natural world. Therefore the reader can trace the „actions” of the wind, Sun, moon, clouds, frost or the sky along with the actions of the heroes. Exploring one of the major concepts in the prose of Wasyl Tkaczuk is all the more engaging that the little-known creative legacy of the short story writer still awaits its rightful place in the canon of Ukrainian literature.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 7; 169-179
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies