Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "existentialism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Michel Houellebecq — ostatni egzystencjalista
Michel Houellebecq — the Last Existentialist?
Autorzy:
Jarocki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488305.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Michel Houellebecq
egzystencjalizm
filozofia literatury
proza francuska
pesymizm
existentialism
philosophy of literature
French novel
pesimism
Opis:
Michel Houellebecq to pisarz francuski, autor sześciu powieści, a także poeta, reżyser oraz muzyk. Jego literaturę najczęściej traktuje się jako bezkompromisową krytykę współczesnego społeczeństwa, zwłaszcza takich zjawisk, jak konsumpcjonizm czy seksualizacja kultury. W niniejszym artykule zamierzam wykazać, że powieści Houellebecqa współdzielą myśl, która jest charakterystyczna dla filozofii egzystencjalnej. Opierając się nie tylko na epice, ale również na poezji, esejach i wywiadach Houellebecqa, staram się dowieść, że rozważany przezeń problem — tzw. problem egzystencji — dotyczy relacji między subiektywną jednostką a obiektywną, rozumianą w kategoriach naukowych rzeczywistością, bohaterowie jego powieści natomiast to przedstawiciele możliwych odpowiedzi na pojawiające się tu napięcie. Jeżeli uznać, że ów problem stanowi kluczową cechę egzystencjalizmu, a — jak staram się wykazać — tak właśnie jest, to zasadne staje się nazwanie Houellebecqa prawdopodobnie ostatnim wpływowym przedstawicielem tego nurtu.
The French writer Michel Houellebecq is the author of six novels, and is also a poet, a director, and a musician. His literature is usually thought to be a fierce critique of contemporary society, especially of phenomena like consumerism and the sexualization of culture. In this article, I shall argue that Houellebecq’s novels share a thought that is also the basic idea of existentialism. Quoting not only Houellebecq’s novels, but also poems, essays and interviews, I will try to show that the problem he considers—which I call “the existence problem”—concerns the relation between a subjective individual and objective reality, described in terms of the natural sciences. By contrast, the main characters of his novels are representatives of different answers to that problem. If the problem does play a crucial role in existentialism—and, as I argue, this is the case—then it is legitimate to call Houellebecq probably the last of the influential existentialists.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 4; 201-224
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanizm tragiczny jako następstwo kulturowej śmierci Boga
The Humanism of Despair as a Result of the Death of God in Contemporary Culture
Autorzy:
Życiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015937.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzystencjalizm
humanizm
kultura
nihilizm
osoba ludzka
postmodernizm
sekularyzacja
śmierć Boga
existentialism
humanism
culture
nihilism
human person
postmodernism
secularisation
death of God
Opis:
The philosophy of the death of God, pronounced by Friedrich Nietzsche in 1882, resulted in many negative consequences experienced in contemporary culture. The Nietzschean critique of the classical hierarchy of values inspired radical declaration about the death of metaphysics and the end of human history. In its form developed in deconstructive postmodernism, this philosophy proclaims the dissolution of the human subject. Consistently, it rejects the very concept of human person and tries to reduce human existence to the level of psychoanalytic, social and/or cultural phenomena. In this conceptual framework, either the classical version of humanism must be questioned or its nihilistic reinterpretation, in terms of a humanism of despair, should be adopted.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 2; 5-22
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ILUZJA BUDDYJSKIEGO WYZWOLENIA W MYŚLI EMILA CIORANA
THE ILLUSION OF BUDDHIST LIBERATION IN EMIL CIORAN’S THOUGHT
Autorzy:
Piechaczek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488370.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzystencjalizm
pesymizm
buddyzm
samoświadomość
cierpienie
pustka
obojętność
wyzwolenie
cywilizacja zachodnioeuropejska
existentialism
pessimism
Buddhism
self-consciousness
suffering
emptiness
indifference
liberation
Western European civilization
Opis:
Wishing to defeat or silence a fear of death and not being able to find support from religion, neighbours, culture and ideas, turns Emil Cioran towards the philosophy of the East. Buddhism, which is not an institutionalized religion, refers to reflection and a cognitive effort, and aims at the purification of the consciousness from illusions of the external world. Those illusions create a number of attachments and desires and in this way, they arouse in a man constant anxiety and suffering at the thought of disappointment, failure and loss. In striving for purification from illusions, desires and sufferings, Cioran reaches for Buddhist contemplation techniques over what is left from a man after death, and for the Buddhist notion of emptiness, which helps in removing the content from the world, and thanks to all of this, the fear of death disappears, the impression of undisturbed completeness and happiness is attained, moreover, the state of blissful indifference is achieved. Ultimately, the author of Drawn and Quartered cannot consent to such an existential limbo and imputes to Buddhism, that by renouncing desires, attachments and sufferings, in fact, it renounces life due to pointless indifference, it creates only an illusion of liberation, in the essence, it is strange for a man from the West and therefore, it quickly arouses a desire for a re-involvement in the agitated course of illusions, objects, issues, passions and a common pursuits.
Pragnąc pokonać lub uciszyć strach przed śmiercią i nie mogąc znaleźć oparcia w religii, bliźnich, kulturze i ideach, Emil Cioran zwraca się w kierunku filozofii Wschodu. Buddyzm, nie będąc zinstytucjonalizowaną religią, odwołuje się do refleksji i wysiłku poznawczego, i zmierza do oczyszczenia świadomości z iluzji świata zewnętrznego. Iluzje te stwarzają cały szereg przywiązań i pragnień, i w ten sposób wzbudzają w człowieku ciągły niepokój i cierpienie na myśl o rozczarowaniu, niepowodzeniu lub stracie. W dążeniu do oczyszczenia się ze złudzeń, pragnień i cierpienia Cioran sięga do buddyjskich praktyk kontemplacji tego, co zostaje z człowieka po śmierci oraz do buddyjskiego pojęcia pustki, które pomaga opróżnić świat z treści, i dzięki któremu znika strach przed śmiercią, dostępuje się odczucia niczym niezmąconej pełni i radości, a także osiąga stan błogiej obojętności. Ostatecznie jednak autor Ćwiartowania nie jest w stanie przystać na takie zawieszenie istnienia i zarzuca buddyzmowi, że wyrzekając się pragnień, przywiązań i cierpienia, w rzeczywistości wyrzeka się życia na rzecz jałowej obojętności, stwarza jedynie iluzję wyzwolenia, jest istotowo obcy człowiekowi Zachodu i w związku z tym szybko rodzi pragnienie ponownego włączenia się we wzburzony nurt iluzji, rzeczy, spraw, namiętności i powszechnej gonitwy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 4; 53-72
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies