Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Personal identity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    The Dualist Project and the Remote-Control Objection
    Autorzy:
    Olson, Eric T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791263.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Swinburne
    personal identity
    immortality
    Opis:
    Substance dualism says that all thinking beings are immaterial. This sits awkwardly with the fact that thinking requires an intact brain. Many dualists say that bodily activity is causally necessary for thinking. But if a material thing can cause thinking, why can’t it think? No argument for dualism, however convincing, answers this question, leaving dualists with more to explain than their opponents.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 89-101
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Revival of Substance Dualism
    Autorzy:
    Robinson, Howard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791257.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Swinburne
    dualism
    personal identity
    epiphenomenalism
    Opis:
    I argue in this essay that Richard Swinburne’s revised version of Descartes’ argument in chapter 5 of his Are We Bodies or Souls? does not quite get him to the conclusion that he requires, but that a modified version of his treatment of personal identity will do the trick. I will also look critically at his argument against epiphenomenalism, where, once again, I share his conclusion but have reservations about the argument.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 33-43
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    No Work for a Theory of Personal Identity
    Autorzy:
    Schwenkler, John
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791259.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Swinburne
    dualism
    personal identity
    imaginary cases
    Opis:
    A main element in Richard Swinburne’s (2019) argument for substance dualism concerns the conditions of a person’s continued existence over time. In this commentary I aim to question two things: first, whether the kind of imaginary cases that Swinburne relies on to make his case should be accorded the kind of weight he supposes; and second, whether philosophers should be concerned to give any substantial theory, of the sort that dualism and its competitors are apparently meant to provide, to explain the conditions of personal identity after all. My suggestion, instead, will be that the concept of a person’s continued existence is better taken as philosophically unanalyzable.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 57-65
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Response to Essays on Are We Bodies or Souls?
    Autorzy:
    Swinburne, Richard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791265.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Descartes
    essence
    personal identity
    physical event
    mental event
    soul
    Opis:
    This paper consists of my responses to the comments by nine commentators on my book Are we Bodies or Souls? It makes twelve separate points, each one relevant to the comments of one or more of the commentators, as follows: (1) I defend my understanding of “knowing the essence” of an object as knowing a set of logically necessary and sufficient conditions for an object to be that object; (2) I claim that there cannot be thoughts without a thinker; (3) I argue that my distinction of “mental” from “physical” events in terms of whether anyone has privileged access to whether or not they occur, is a clear one; (4) and (5) I defend my account of metaphysical modality and its role in defending my account of personal identity; (6) I defend my view that Descartes’s argument in favor of the view that humans are essentially souls fails, but that my amended version of that argument succeeds; (7) I claim that my theory acknowledges the closeness of the connection in an earthly life between a human soul and its body; (8) I argue that my Cartesian theory of the soul-body relation is preferable to Aquinas’s theory of that; (9) I argue that a material thing cannot have mental properties; (10) I argue that any set of logically necessary conditions for an object to be the object it is, which together form a logically sufficient condition for this, mutually entails any other such set; (11) I deny that a dualist needs to provide an explanation of how the soul has the capacities that it has; and finally (12) I defend my view that souls have thisness, and claim that that is not a difficulty for the view that God determines which persons will exist.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 119-138
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Swinburne on Physicalism and Personal Identity
    Autorzy:
    Snowdon, Paul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791255.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Swinburne
    physicalism
    entailments
    privileged access
    personal identity
    Simple View
    Reductionist View
    Opis:
    In chapter 2 Swinburne rejects physicalism for two reason. The first is that it is committed to entailments that do not exist. It is suggested that this reason is questionable both because there is no persuasive reason to deny there are such entailments, and also no reason to think that physicalism has such entailments. The second reason is that the mental involves privileged access by the subject and physical features do not allow privileged access. It is proposed that the physical does in fact permit privileged access. In chapter 3 Swinburne defends the Simple View of personal identity. The reasoning is very complex and rich, but it is proposed that Swinburne has not really shown that a reductionist account cannot be correct.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 11-21
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Cartesianism and Anti-Cartesianism of Locke’s Concept of Personal Identity
    Kartezjanizm i antykartezjanizm locke’owskiej koncepcji tożsamości osobowej
    Autorzy:
    Grzeliński, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791104.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    René Descartes
    Kartezjusz
    John Locke
    tożsamość osobowa
    racjonalizm
    empiryzm
    personal identity
    rationalism
    empiricism
    Opis:
    Niniejszy artykuł koncentruje się na zależnościach pomiędzy Locke’owskim i kartezjańskim pojmowaniem tożsamości osobowej. Wbrew częstym odczytaniom, różnica pomiędzy nimi nie daje się sprowadzić do prostego przeciwstawienia substancjalizmu i empiryzmu. Locke nie rezygnuje ze stanowiska substancjalistycznego, jednakże rozgranicza dwie sfery — naturalnego, bazującego na doświadczeniu poznania oraz filozoficznych spekulacji, w których stara się przedstawić racjonalną i zgodną ze swym programem epistemologicznym interpretację dogmatów religijnych. Krytyka Locke’a dotyczy możliwości istnienia rzeczy myślącej jako substancji istniejącej niezależnie od ciała, natomiast rozbudowaniu w stosunku do filozofii kartezjańskiej ulega opis różnicowania się doświadczenia i ludzkiej subiektywności, zaś pojęcie tożsamości osobowej zyskuje eksplikację na czterech uzupełniających się poziomach: psychologicznym, biologicznym, społeczno-prawnym i religijnym.
    This article focuses on the relationship between the conceptions of personal identity presented by Descartes and by Locke. Contrary to common readings, I claim that the difference between them cannot be reduced to a simple contrast between rational substantialism and genetic empiricism. Locke does not resign from the substantialist position but delimits the two spheres: natural cognition with its foundation in experience and philosophical speculations, in which he tries to present a rational interpretation of religious dogmas which is consistent with his epistemological programme. Locke’s criticism is directed against the Cartesian notion of a thinking thing as a substance independent of the body and his description of the differentiation of experience and his depiction of human subjectivity is expanded in relation to Cartesian philosophy: personal identity gains explication at four complementary levels: psychological, biological, socio-legal, and religious.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 2; 195-212
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leibniz: Personal Identity and Sameness of Substance
    Leibniz: osobowa identyczność i tożsamość substancji
    Autorzy:
    Gut, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488319.pdf
    Data publikacji:
    2017-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Leibniz
    personal identity
    person
    substance
    sameness
    self-consciousness
    memory
    osobowa identyczność
    substancja
    tożsamość
    samoświadomość
    pamięć
    Opis:
    Leibniz’s theory of personal identity has been the object of numerous discussions and various interpretations. In the paper I contrast my view on Leibniz’s solution to the problem of personal identity with the view of Margaret Wilson and Samuel Scheffler. They both claimed that Leibniz failed to formulate a coherent, uniform and tenable theory of personal identity. His stance – as they state – contains so many inconsistencies that it cannot be adopted as a satisfactory solution to this problem. I disagree with this opinion. It is my conviction that a more inquisitive analysis of Leibniz’s texts leads to the conclusion that such severe criticism of the results of Leibniz’s studies of personal identity is ill-founded. My paper consists of two parts. In the first part—drawing on suggestions made by Vailati, Thiel, Noonan, and Bobro—I attempt to present the essential arguments against the interpretation offered by M. Wilson and S. Scheffler. In the second part I address two issues. First, I try to discuss the reasons which Leibniz listed to support his thesis that personal identity requires both the continuity of substance and the continuity of some psychological phenomena. Then, I turn to identifying Leibniz’s arguments which support the thesis that what ultimately provides a person with identity is their substantial principle, i.e. the soul or “I.”
    Teoria Leibniza na temat osobowej identyczności jest od dawna przedmiotem licznych sporów i rozbieżności interpretacyjnych. W niniejszym artykule zestawiam mój pogląd na temat tego, co faktycznie uważał Leibniz za podstawę bycia tą samą osobą z poglądem, który został sformułowany przez Margaret Wilson i Samuela Schefflera. Ich zdaniem Leibniz nie przedstawiał spójnej, jednolitej i przekonującej teorii osobowej identyczności. Jego stanowisko — jak utrzymują ci autorzy — zawiera w sobie zbyt wiele niekonsekwencji, aby można je było uznać za satysfakcjonujące rozwiązanie tego zagadnienia. Nie zgadzam się z tą opinią. W moim przekonaniu bardziej wnikliwy ogląd tekstów Leibniza pozwala stwierdzić, że nie ma podstaw do tak krytycznej oceny wyników Leibniza w kwestii osobowej identyczności. Artykuł składa się z dwóch części. W części pierwszej — korzystając z sugestii podanych przez Vailatigo, Thiela, Noonana i Bobro — staram się przedstawić główne argumenty przeciwko interpretacji Wilson i Schefflera. W części drugiej poruszam dwie kwestie. Najpierw omawiam powody, które Leibniz wymieniał celem uzasadnienia tezy, że osobowa identyczność wymaga zarówno ciągłości substancji, jak i ciągłości pewnych fenomenów psychologicznych. Następnie przedstawiam argumenty Leibniza na rzecz tezy, że tym, co ostatecznie nadaje identyczność osobie, jest jej substancjalna zasada, czyli dusza lub „ja”.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 2; 93-110
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola wzorców tożsamości osobowej w Ricoeurowskiej hermeneutyce podmiotu
    The Role of Personal Identity Models in Ricoeur’s Hermeneutics of the Subject
    Autorzy:
    Kumorek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31231978.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Paul Ricoeur
    tożsamość osobowa
    podmiot
    charakter
    dotrzymanie słowa
    bycie tym samym
    bycie sobą
    inność
    personal identity
    subject
    character
    keeping one’s word
    sameness
    selfhood
    otherness
    Opis:
    W artykule przedstawiono możliwość zastosowania Ricoeurowskich wzorców tożsamości osobowej: charakteru i dochowanego słowa do rozjaśnienia dialektyki bycia sobą samym oraz bycia kimś/czymś innym. W tym celu przedstawiono powiązania nowych wzorców z tradycyjnymi modelami tożsamości ujmowanymi jako bycie tym samym i bycie sobą. Ukazano zdolności bycia sobą do wykraczania poza wzorzec bycia tym samym, ujawniające się w analizach charakteru i dochowanego słowa oraz umożliwiające ukonstytuowanie „tego, który jest sobą samym”. Opisano również rolę inności, która wykraczając poza aspekty tożsamości „tego, który jest sobą samym” umożliwia konstytucję „tego, który jest sobą samym, jak i kimś/czymś innym”.
    The paper presents the possibility of applying Ricoeur’s models of personal identity: character and keeping one’s word to clarify the dialectic of being oneself and being other. For this purpose, the relations of new models to traditional patterns of identity as being the same and being self are presented. This paper demonstrates the ability of selfhood to transcend the model of sameness, as revealed in the analyses of the character and keeping one’s word, and enabling the constitution of oneself. The role of otherness which transcends the identity aspects of oneself and thus enables the constitution of oneself as another is also analysed.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 3; 205-230
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paradoksy podróży w czasie
    The Paradoxes of Time Travel
    Autorzy:
    Lewis, David
    Iwanicki, Marcin
    Teske, Joanna Klara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31232759.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    backward causation
    paradox of time travel
    personal identity
    temporal parts
    time
    time travel
    przyczynowość wsteczna
    paradoks podróży w czasie
    tożsamość osobowa
    części czasowe
    czas
    podróż w czasie
    Opis:
    Autor eseju argumentuje, że podróże w czasie są możliwe, a paradoksy podróży w czasie są osobliwościami, a nie niemożliwościami. Obrona możliwości podróży w czasie wymaga przyjęcia (a) trwających w czasie rzeczy, które posiadają zarówno przestrzenne, jak i czasowe części, (b) psychologicznej ciągłości i łączności oraz ciągłości przyczynowej jako kryteriów tożsamości osobowej, a także (c) rozróżnienia pomiędzy czasem zewnętrznym i osobistym.
    This paper argues that time travel is possible, and that the paradoxes of time travel are oddities, not impossibilities. The defense of the possibility of time travel involves a commitment to (a) enduring things having temporal as well as spatial parts, (b) psychological continuity and connectedness and causal continuity as criteria of personal identity, and (c) a distinction between external and personal time.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 1; 501-517
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies