Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Albert Wielki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
KSIĘDZA PROFESORA MARIANA KURDZIAŁKA EDYCJA KRYTYCZNA PISM DAWIDA Z DINANT
THE CRITICAL EDITION OF DAVID OF DINANT’S LITERARY WORK BY REV. PROF. MARIAN KURDZIAŁEK
Autorzy:
Judycka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488636.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dawid z Dinant
Albert Wielki
edycja krytyczna filozoficznych tekstów średniowiecznych
David of Dinant
Albert the Great
critical edition of medieval philosophical texts
Opis:
The aim of the article is to present an eminent Polish historian of medieval philosophy Marian Kurdziałek as the author of the critical edition of David of Dinant’s Quaternulorum fragmenta (1963). Owing to a very high standard of critical principles applied to the constitution of the critical text, this edition still provides a point of reference for the investigation of various aspects of the phenomenon of David of Dinant. The article examines arguments presented by M. Kurdziałek in favour of David’s authorship of the fragments. After he had proved that they all come from the same author, Kurdziałek referred to the presentation of David’s doctrine by Albert the Great that agreed with the famous metaphysical portion of the fragments and thus provided a basis for the iden- tification of the author. He then examined in detail various problems concerning Albert’s testimony and offered a critical discussion of the biographical data concerning David of Dinant. Another important Kurdziałek’s contribution were lexical comparisons of Aristotle’s Latin texts used by David with existing medieval translations. He argued that David’s version of Aristotle was his own free translation combined with intelligent interpretations. In the article I refer to the study of G. Vuillemin-Diem that fully confirms Kurdziałek’s conclusions.
Celem artykułu jest zaprezentowanie wybitnego polskiego historyka filozofii średniowiecznej jako autora edycji krytycznej Quaternulorum fragmenta Dawida z Dinant.(1963). Z uwagi na wysoki standard zasad krytyki tekstu, edycja ta do dziś stanowi punkt wyjścia dla badań nad różnymi aspektami fenomenu Dawida z Dinant. Artykuł omawia najpierw argumenty podane przez M. Kurdziałka za autorstwem Dawida. Po wykazaniu, że wszystkie fragmenty pochodzą od tego samego autora, Kurdziałek odniósł się do świadectwa Alberta Wielkiego zgodnego za słynnym tekstem metafizycznym zawartym w tych fragmentach i to stało się podstawą identyfikacji autora. Innym ważnym osiągnieciem Kurdziałka były porównawcze analizy leksykalne wykorzystanych przez Dawida tekstów Arystotelesa z funkcjonującymi przekładami średniowiecznymi, w wyniku których postawił tezę o samodzielnym tłumaczeniu przez Dawida tych tekstów, co potwierdziły późniejsze badania G. Vuillemin Diem.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2012, 60, 3; 73-86
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LOGIKA TEOLOGII OBJAWIONEJ W PISMACH ALBERTA WIELKIEGO I TOMASZA Z AKWINU
THE LOGIC OF REVEALED THEOLOGY IN THE WORKS OF ALBERT THE GREAT AND THOMAS AQUINAS
Autorzy:
Trepczyński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488393.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Albert Wielki
Tomasz z Akwinu
teologia objawiona
aksjomatyczny system dedukcyjny
logika niemonotoniczna
teologia negatywna
Albert the Great
Thomas Aquinas
revealed theology
axiomatic deductive system
non-monotonical logic
negative theology
Opis:
In this paper the Author presents some remarks and hypotheses concerning the logic of revealed theology according to approach of Saint Albert the Great anf Saint Thomas Aquinas. First of all he shows that in their opinion revealed theology uses logic (as a science of correct reasonings). He also discusses the problem of scientific status of revealed theology on the grounds of the most important methodological fragments from their summas of theology; in this light he analyses if the revealed theology in their view may be interpreted as a kind of axiomatic deductive system. The Author inclines to give a positive answer on this question and presents a couple of arguments for such a hypothesis, however he is aware that the point is not totally clear and — hence — open for dis- cussion. The next topic is a question if we can admit that Thomas adopts one of nonmonotonic logic (understood here as relation of inference or relation of consequence) in some reasonings which we find in his Summa Theologiae. The Author gives a positive answer and confronts his opinion with an opinion of his opponent. In the third set of remarks he wonders if we may adopt that Aquinas accepts some local modifications in logic (this time understood as a some general rules of thinking), such as “the logic of Trinity” or “the Christologic”. Finally the Author invokes a case of the logic of negative theology and a nature of negation adopted according to this approach. However these remarks presented in this article concern the works of Albert and Thomas, the Author tends to affirm that their approach to the Catholic revealed theology is a proper one and—in this light—these conclusions may be valid for contemporary theology.
W artykule tym przedstawiam kilka spostrzeżeń i hipotez dotyczących logiki teologii w ujęciu św. Alberta Wielkiego i św. Tomasza z Akwinu. Na początku pokazuję, że teologia objawiona korzysta według nich z logiki (jako nauki poprawnego rozumowania). Dyskutuję też problem naukowego statusu teologii objawionej na podstawie najważniejszych metodologicznych fragmentów summ teologii obu autorów; w tym świetle analizuję, czy teologia objawiona w ich ujęciu może być rozumiana jako aksjomatyczny system dedukcyjny. Skłaniam się ku udzieleniu pozytywnej odpowiedzi na to pytanie i podaję kilka argumentów za tą hipotezą, choć jestem świadomy, że zagadnienie to nie jest do końca jasne i – tym samym – pozostaje otwarte do dyskusji. Następną sprawą jest kwestia, czy możemy uznać, że Tomasz przyjmuje jedną z logik niemonotonicznych (rozumianej tu jako relecja inferencji lub relacja konsekwencji) w niektórych rozumowaniach zawartych w jego Summie teologii. Udzielam na to pytanie pozytywnej odpowiedzi i konfrontuję moje stanowisko ze stanowiskiem mojego oponenta. W ramach trzeciej grupy spostrzeżeń zastanawiam się, czy można założyć, że Akwinata przyjmuje pewne lokalne modyfikacje w logice (rozumianej tym razem jako ogólne prawa myślenia), takie jak „logika Trójcy” czy „Chrystologika”. Na koniec przywołuję jeszcze przypadek logiki teologii negatywnej i natury negacji przyjmowanej zgodnie z tym ujęciem. Chociaż spostrzeżenia przedstawione w tym artykule dotyczą pism Alberta i Tomasza, mam wewnętrzne przekonanie, że ich podejście do katolickiej teologii objawionej jest właściwe i – w tym świetle – powyższe wnioski mogą się również odnosić do współcześnie uprawianej teologii.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 3; 61-76
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scientia mystica sive theologia - Alberts des Grossen Begriff der Mystik
Scientia mystica sive theologia - Alberta Wielkiego pojęcie mistyki
Scientia mystica sive theologia - Albert the Greats Concept of Mysticism
Autorzy:
Anzulewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488724.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Albert Wielki
mistyka nadreńska
teologia negatywna
mistyczne zjednoczenie z Bogiem
Pseudo-Dionizy Areopagita
Albertus Magnus
Rheinische Mystik
negative Theologie
mystische Einheit mit Gott
Pseudo-Dionysius Areopagita
Albert the Great
Rhineland mysticism
negative theology
mystical union With God
Pseudo-Dionysius the Areopagite
Opis:
Pojęcie mistyki jest kategorią przede wszystkim religijną, której znaczenie w rozumieniu potocznym jest niejasne, a próby jej uściślenia na gruncie historii filozofii i nauk szczegółowych potęgują jej wieloznaczność. Wydaje się, że teologiczna refleksja nad formami religijności, określanymi mianem mistyki, sugeruje najbardziej adekwatne sposoby rozumienia zagadnienia i strategii jednoczenia się człowieka z Bogiem. Jednym z warunków pogłębionej refleksji jest znajomość tradycji filozoficzno-religijnych, będących teoretyczną podstawą i niejako narzędziem spekulacji mistycznej oraz paradygmatów tzw. unii mistycznej. Tego rodzaju uwarunkowania pojęcia mistyki są przedmiotem niniejszego przyczynku, ograniczającego się do zarysu odnośnych poglądów Alberta Wielkiego († 1280), uważanego za ojca tzw. niemieckiej szkoły dominikańskiej i prekursora głównych nurtów mistyki nadreńskiej, reprezentowanych m.in. przez Teodoryka z Freibergu, Mistrza Eckharta i Henryka Suzo. Wierne odczytanie głównych treści i intencji poglądów Alberta jest nadrzędnym celem tejże prezentacji, umożliwiającej uzasadnioną wypowiedź na poniekąd kontrowersyjnie dyskutowany temat przez takich znawców problemu, jak Alois M. Haas, Kurt Ruh, Werner Beierwaltes, Ruedi Imbach, Burkhard Mojsisch, Alain de Libera, Kurt Flasch i Loris Sturlese.
Der Begriff der „Mystik“ wird vorrangig als eine religiöse Kategorie herangezogen, deren Sinngehalt im geläufigen Sprachgebrauch nicht nur unscharf, sondern auch unklar ist. Die Versuche, den Begriff philosophiehistorisch und interdisziplinär vor dem Hintergrund der Human- und Naturwissenschaften enger zu fassen, potenzieren und polarisieren seine Vieldeu-tigkeit. Im Gegenteil dazu scheint es, dass die theologischen Reflexionen auf die besonderen Formen der Religiosität, welche unter dem Begriff der Mystik subsumiert werden, am ehesten ein adäquates Verständnis der Frage und der Strategien der Einheit des Menschen mit Gott zu vermitteln imstande sind. Zu den Voraussetzungen eines vertieften Verständnisses gehören jedoch die Vertrautheit mit den philosophischen und religiösen Traditionen, welche die theo-retische Basis und gleichsam das Werkzeug für die mystische Spekulation bereitstellen, sowie die Kenntnis der Modelle einer unio mystica. Die für das Begriffsverständnis der Mystik maßgeblichen Voraussetzungen sind Gegenstand dieses Beitrags, der sich auf eine Skizze diesbezüglicher Ansichten des Albertus Magnus (†1280) beschränkt. Dieser, als Begründer der deutschen Dominikanerschule angesehene Universalgelehrte, gilt als der Wegbereiter der rheinischen Mystik, zu deren Exponenten u. a. Dietrich von Freiberg, Meister Eckhart und Heinrich Seuse gerechnet werden. Eine getreue Wiedergabe der Ansichten des Albertus Mag-nus ist das Ziel dieser Präsentation, die zugleich eine Stimme in der Diskussion sein will, die u. a. von Alois M. Haas, Kurt Ruh, Werner Beierwaltes, Ruedi Imbach, Burkhard Mojsisch, A-lain de Libera und Loris Sturlese zum Begriff der dominikanischen Mystik teilweise kontro-vers geführt wird.
The term mysticism is often employed as a religious category whose meaning, in ordinary language, is fuzzy and unclear. Attempts to define it in reference to the history of philosophy and by means of interdisciplinary approaches in the natural sciences and the humanities alike have proven to increase and polarise its ambiguity. Theological reflections, in contrast, appear to provide a more solid understanding of the specific religious life forms belonging to the term mysticism. Indeed, these reflections seem to provide certain strategies that have proven to be capable of addressing the question of human union with God. Still, the attainment of an appropriate understanding of mysticism does not only presuppose a deep understanding of the different models concerning a mystical union. Rather, it also presupposes a close familiarity with the philosophical and religious traditions which build the theoretical backbone and the necessary instrument for mystical speculation in general. The purpose of this paper, then, is to uncover some of these presuppositions in one of mysticism’s most famous historical proponents, Albert the Great († 1280). Albert – the universal thinker of the middle ages and founder of the Dominican School - has long been recognised as forerunner to the famous Rhineland Mysticism, propounded by illustrious medieval thinkers such as Dietrich of Freiberg, Meister Eckhart, and Henry Suso (Heinrich Seuse). Consequently, his views on mysticism have been subject to an ongoing and oftentimes heated scholarly debate that is principally led by Alois M. Haas, Kurt Ruh, Werner Baierwaltes, Ruedi Imbach, Burkhard Mojsisch, Alain de Libera, Kurt Flasch and Loris Sturlese. In the context of these debates, then, my paper is meant to add a truthful portrayal of Alberts views on mysticism.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 2; 37-58
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DAVID DE DINANTO REDIVIVUS ZNACZENIE BADAŃ KS. PROF. MARIANA KURDZIAŁKA NAD DINANTCZYKIEM W KONTEKŚCIE MEDIEWISTYKI EUROPEJSKIEJ
DAVID DE DINANTO REDIVIVUS THE IMPORTANCE OF REV. PROF. MARIAN KURDZIAŁEK’S RESEARCH ON DAVID OF DINANT IN THE CONTEXT OF EUROPEAN MEDIEVAL STUDIES
Autorzy:
Anzulewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488667.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dawid z Dinant
recepcja pism Arystotelesa w Europie Zachodniej na przełomie XII i XIII wieku
Albert Wielki
Marian Kurdziałek
dzieje badań nad Dawidem z Dinant
David of Dinant
Medieval reception of Aristotle in the Latin West
Albert the Great
the history of research on David of Dinant
Opis:
Philosophical ideas of David of Dinant were condemned by the Paris synod in 1210, which were confirmed in 1215 by Cardinal Robert Courçon, papal legate. The main reason of this condem- nations was the David of Dinant’s materialistic pantheism. In consequence reading and owning the David of Dinant’s works became punishable by excommunication. A French scholar G. Théry partially developed his ideas according to excerptions of his works largely derived from Albert the Great, Thomas Aquinas and others. A Polish historian Aleksander Birkenmajer found in Ghent (BU 5), Oxford (Bodl. Libr. Digby 67), Paris (BnF lat. 15453) and Wien (ÖNB 4753) libraries the medieval manuscripts containing some fragments of the David of Dinant’s works. Rev. Marian Kurdziałek, a follower of A. Birkenmajer, as the author of the critical edition of David[is] de Dinanto Quaternulorum presented in a new context the early days of the Aristotle’s works reception into Latin culture. Quaternulorum fragmenta edited by M. Kurdziałek served for almost fifty years as an important source of knowledge on David of Dinant. Nowadays, Rev. M. Kurdziałek’s findings are almost fully acknowledged by the contemporary researchers of David of Dinant’s thought.
Filozoficzne poglądy mistrza Dawida z Dinant, jednego z pierwszych łacińskich egzegetów pism przyrodoznawczych Arystotelesa ze schyłku XII i z początków XIII wieku, zostały potępione przez Synod Paryski w r. 1210 i ponownie w r. 1215 przez papieskiego legata Roberta z Courçon. Głównym powodem potępienia był głoszony przez Dawida materialistyczny panteizm. Potępienia te zabraniały pod karą ekskomuniki lekturę i posiadanie pism tegoż autora, nakazywały ich konfiskatę i spalenie. Francuski uczony, G. Théry, częściowo zrekonstruował poglądy Dawida w oparciu o cytaty z jego pism, jakie przekazał w swoich dziełach Albert Wielki i kilku innych autorów średniowiecznych (m. in. Tomasz z Akwinu). Polski historyk nauk, Aleksander Birkenmajer, odkrył i zidentyfikował anonimowe fragmenty dzieł Dawida w średniowiecznych rękopisach, zachowanych w bibliotekach Gandawy (BU 5), Oksfordu (Bodl. Libr. Digby 67), Paryża (BnF lat. 15453) i Wiednia (ÖNB 4753). Fragmenty te wydał krytycznie uczeń A. Birkenmajera, ks. prof. Marian Kurdziałek. Jego edycja David[is] de Dinanto Quaternulorum fragmenta i analiza tekstów ukazała w nowym świetle początki recepcji dzieł Arystotelesa w kręgu kultury łacińskiej w okresie Średniowiecza i służyła przez prawie pół wieku jako najważniejsze źródło wiedzy o mistrzu Dawidzie i jego poglądach. Dociekania naukowe ks. Kurdziałka, dotyczący Dawida, były punktem wyjścia do dalszych badań, podjętych przez B. Lawn’a, E. Maccagnolo, G. Vuillemin-Diem i E. Casadei, uwieńczonych odnalezieniem i identyfikacją dalszych dzieł Dinatczyka oraz krytyczną edycją wszystkich jego dotychczas znanych tekstów (E. Casadei, 2008). Najnowsze studia nad Dawidem z Dinant potwierdziły niemalże w całej rozciągłości ustalenia ks. Kurdziałka dotyczące tego kompleksu i obaliły próbę ich częściowej dekonstrukcji i krytyki.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2012, 60, 3; 53-71
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies