- Tytuł:
-
Wegetatywne rozmnażanie świerka serbskiego i pospolitego w Polsce metodą kultur in vitro z wykorzystaniem potencjału somatycznej embriogenezy
Vegetative propagation of Serbian and Norway spruce in Poland by in vitro culture using the potential of somatic embryogenesis - Autorzy:
- Hazdubska-Przybył, Teresa
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/50128481.pdf
- Data publikacji:
- 2024-06-15
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Dendrologiczne
- Tematy:
-
Picea
proembryos
embryogenic tissue
cryopreservation
desiccation
somatic seedlings
prazarodki
tkanka embriogenna
krioprzechowywanie
podsuszanie
siewki somatyczne - Opis:
-
Postępujące zmiany klimatyczne zmniejszają efektywność rozmnażania generatywnego świerków. W celu utrzymania istniejących populacji bądź dostarczenia sadzonek do upraw plantacyjnych niezbędne będzie zastosowanie wegetatywnych metod mnożenia drzew. Najbardziej perspektywiczną z nich jest metoda kultur in vitro, zwłaszcza technika embriogenezy somatycznej. Jednak z uwagi na złożoność procesu rozwoju zarodka istnieje konieczność opracowywania coraz efektywniejszych protokołów mnożenia. Kultury tkankowe świerka serbskiego (Picea omorika) i pospolitego (P. abies) indukowano z dojrzałych zarodków w obecności auksyn i cytokininy. Uzyskane wyselekcjonowane tkanki embriogenne poddano zabiegowi kriokonserwacji z wykorzystaniem stopniowej dehydratacji pod wpływem sacharozy (0,25-1,0 µM; 7 dni) i działaniu sterylnym powietrzem (25°C; 2 h). Aby zwiększyć wydajność kiełkowania, zarodki liścieniowe podsuszano w warunkach relatywnie wysokiej wilgotności względnej powietrza (97%) lub suszono w obecności nasyconego roztworu (NH4)2SO4 (79%). Wykazano, że częstotliwość indukcji tkanek była determinowana przez stężenie sacharozy lub auksyny w pożywce. Rodzaj auksyny warunkował parametry wzrostowe zarodków. Po przechowaniu tkanek w ciekłym azocie obserwowano niemal 100% przeżywalność tkanki embriogennej P. omorika, podczas gdy u P. abies wynosiła ona 54,4%. Uzyskano 45% poziom konwersji dojrzałych zarodków P. abies w siewki po dwóch tygodniach utrzymywania zarodków w powietrzu o wilgotności 97%. W prowadzonych badaniach otrzymano zdolne do aklimatyzacji sadzonki somatyczne obu gatunków drzew.
Progressive climate change is reducing the efficiency of spruce generative reproduction. In order to maintain existing populations, or to provide seedlings for plantation crops, vegetative methods of tree multiplication will be necessary. The most promising of these is the in vitro culture method, especially the somatic embryogenesis technique. However, due to the complexity of the embryo development process, there is a need to develop increasingly efficient multiplication protocols. Tissue cultures of Serbian spruce (Picea omorika) and Norway spruce (P. abies) were induced from mature embryos, in the presence of auxins and cytokinin. The resulting selected embryogenic tissues were subjected to cryopreservation, based on gradual dehydration under sucrose (0.25–1.0 μM; 7 days) and exposure to sterile air (25°C; 2 h). To increase germination efficiency, cotyledon embryos were either desiccated at relatively high relative humidity (97%) or dried in the presence of saturated solution of (NH4)2SO4 (79%). It was shown that the frequency of tissue induction was determined by the concentration of sucrose or auxin in the medium. The type of auxin determined the growth parameters of the embryos. After tissue storage in liquid nitrogen, almost 100% survival of P. omorika embryogenic tissue and 54.4% survival of P. abies was observed. A 45% conversion rate of mature P. abies embryos to seedlings was obtained after two weeks of treating embryos with 97% humidity. Somatic seedlings of both tree species, capable of acclimatization, were obtained in the present study. - Źródło:
-
Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego; 2022-2023, 70; 65-75
2080-4164
2300-8326 - Pojawia się w:
- Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł