Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wyciagi roslinne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Vitality and healthiness of seeds of cereal plants treated with plant extracts
Żywotność i zdrowotność nasion roślin zbożowych traktowanych wyciągami roślinnymi
Autorzy:
Sas-Piotrowska, B.
Piotrowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1825952.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
wyciągi roślinne
kiełkowanie
Opis:
Celem prezentowanych doświadczeń było określenie wpływu wyciągów roślinnych na żywotność i zdrowotność nasion Triticum aestivum L., Secale cereale L., Triticosecale Wittm. Wyciągi wodne (maceraty i napary) sporządzano z różnych części morfologicznych 20 gatunków roślin: Levisticum officinale L., Coriandrum sativum L., Pinus sylvestris L., Satureja hortensis L., Lavandula vera L., Linum usitatissimum L., Quercus robur L., Arctium lappa L., Calendula officinalis L., Juglans regia L., Salix alba L i S.purpurea L., Origanum majorana L., Archangelica officinalis Hoffm., Ribes nigrum L., Camellia sinensis L., Artemisia absinthium L., Verbascum thapsiforme L., Hyssopus officinalis L., Juniperus communis L., Carum carvi L. W doświadczeniu założonym wg wymogów PN-94R-6595 określano energię i zdolność kiełkowania nasion oraz ich zdrowotność (porażenie przez grzyby i bakterie). Wyniki badań opracowano statystycznie za pomocą analizy wariancji i korelacji liniowej. Wykazano, że w zależności od pochodzenia (rośliny) i sposobu przygotowania wyciągi różniły się istotnie między sobą oddziaływaniem na energie i zdolność kiełkowania oraz zdrowotność nasion Triticum aestivum, Secale cereale, Triticosecale. Energię kiełkowania nasion poszczególnych roślin zbożowych stymulowały: T. aestivum - napar z ziela A. absinthium i macerat z liści R. nigrum; S. cereale - macerat i napar z kory Q. robur a także wyciągi z liści J. regia i pędów P. sylvestris; Triticosecale - maceraty i napary z z kory Q. robur, liści R. nigrum oraz maceraty z korzeni A. lappa, ziela H. officinalis i A. absinthium. Na zdolność kiełkowania wpływały najkorzystniej: T. aestivum - maceraty i napary z kory S. alba i S. purpurea L, liści C. sinensis, maceraty z liści R. nigrum i kwiatów V. thapsiforme oraz napar z ziela O. majorana; S. cereale - macerat i napar z kory Q. robur i macerat z liści J. regia; Triticosecale - macerat z owoców C. carvi, kory Q. robur i ziela A. absinthium. Mikrobiologiczne skażenie nasion ograniczały natomiast: T. aestivum - maceraty i napary z kory S. alba i S. purpurea, ziela O. majorana, korzeni A. officinalis, liści C. sinensis i R. nigrum oraz maceraty z kwiatów V. thapsiforme i owoców C. carvi; S. cereale - maceraty i napary z kory S. alba i S. purpurea, liści J. regia, kwiatów C. officinalis, korzeni A. officinalis, kory Q. robur, ziela O. majorana oraz napar z kwiatów V. thapsiforme; Triticosecale - maceraty i napary z liści C. sinensis, ziela A. absinthium, owoców J. communis i C. carvi, ziela H. officinalis oraz napar z liści R. nigrum
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2008, Tom 10; 103-121
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plant extracts and their influence on some properties of seeds of cultivated plants - grain plants
Wyciągi roślinne i ich oddziaływanie na niektóre cechy nasion roślin uprawnych - rośliny zbożowe
Autorzy:
Sas-Piotrowska, B.
Piotrowski, W.
Kaczmarek-Cichosz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826173.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
wyciągi roślinne
rośliny uprawne
rośliny zbożowe
Opis:
Plants are one of the oldest inhabitants of the planet. Among 400 thousands of plant species occurring in the world, about 10% show a therapeutic action. Only a small part from those is exactly described and investigated in respect of their chemical composition. In a process of synthesis these plants produce organic compounds with a different composition and action. In order to use their exceptional properties broad investigations should be carried out. It will indicate a proper preparation and application and the factors influenced a therapeutic value of these plants. It has a special significance in view of an increased need of an environment protection and the use of plant extracts means taking of advantage of that what is created by nature. They could be used as preventive or therapeutic means in protection of cultivated plants. But before their use in a practice, for instance as alternative seed dressing, their toxicity in relation to the protected plant should be examined. The aim of presented experiments was the examination of an antibiotic action of the plant extracts determined by seed vitality and plant sprouts development, as well as their impact on plant healthiness. Results of investigations carried out may be useful for selection of some "producers" of chemical compounds which may find its application in decreasing of harmfulness of some phytopathogens and replace in some extent fungicides used in plant protection.
W pracy analizowano wpływ wyciągów wodnych sporządzonych z 20 gatunków roślin: Sambucus nigra L.; Betula verrucosa Ehrh.; Artemisia vulgaris L.; Allium sativum L.; Aesculus hippocastanum L.; A. hippocastanum L.; Mentha piperita L.; Saponaria officinalis L.; Urtica dioica L.; Equisetum arvense L.; Marrubium vulgare L.; Acorus calamus L.; Crataegus oxyacantha L.; Frangula alnus Mill.; Zea mays L.; Melissa officinalis L.; Taraxacum officinale Web.; Inula helenium L.; Matricaria chamomilla L.; Rosa canina L. na zdrowotność i żywotność nasion: Triticum aestivum L; Secale cereale L; Triticosecale Wittm. Wykazano, że wyciągi sporządzone z poszczególnych gatunków roślin, a także przygotowane wg odmiennych procedur, istotnie różnicowały energię i zdolność kiełkowania oraz zdrowotność nasion Triticum aestivum, Secale cereale i Triticosecale. Energię kiełkowania nasion T.aestivum stymulowały najsilniej napary z kwiatów A.hippocastanum (+10,6%), korzeni S.officinalis (+9,4%) i liści M.piperita (+9,1%); S. cereale - napary z kwiatostanu C.oxyacantha (+8,7%) i znamion Z.mays (+7,3%); Triticosecale - napary ze znamion Z.mays i liści M.officinalis (po +22,1%) oraz kory F.alnus (+19,3%). Wpływ wyciągów na energię i zdolność kiełkowania nasion zbóż był ze sobą pozytywnie skorelowany. Wartości współczynników korelacji wynosiły 0,919** dla T.aestivum; 0,975** - S.cereale i 0,902** - Triticosecale. Również zmienność (V%) reakcji roślin zbożowych na testowane wyciągi była niewielka i do siebie zbliżona (od 15,2% do 22,5%). Najkorzystniej na zdolność kiełkowania nasion T.aestivum działały napary z kwiatu i kory A.hippocastanum (+21,0; +19,4%), cebul A.sativum (+19,4%) i liści M.piperita (+19,4%), podczas gdy w przypadku Triticosecale były to napary z liści M.officinalis (+26,1%) i z kory F.alnus (+25,3%). Kiełkowanie nasion S.cereale stymulowały natomiast macerat z korzenia T.officinale (+8,1%), napar z kwiatostanu C.oxyacantha (+8,1%) oraz macerat z kory F. alnus (+7,0%) i napar ze znamion Z.mays (+7,0%). Oddziaływanie wyciągów na zdrowotność nasion zbóż było bardziej zróżnicowane aniżeli na energię i zdolność kiełkowania. Współczynniki zmienności (V%) wynosiły 65,7% (pszenica); 91,1% (żyto) i 58,5% (pszenżyto). Ich wpływ na liczbę porażonych nasion oraz na energię i zdolność kiełkowania był ujemnie skorelowany. Współczynniki korelacji wynosiły -0,720** i -0,907** dla T.aestivum; -0,774** i -0,771** dla S.cereale oraz -0,572** i -0,528** dla Triticosecale. Oznacza to, że im silniej badane wyciągi ograniczały porażenie nasion roślin zbożowych przez mikroorganizmy, tym większa była ich żywotność. Liczbę chorych nasion T.aestivum ograniczały zatem napary z korzeni S.officinalis (-83,9%) i kwiatu A.hippocastanum (-71,3%), macerat z liści M. piperita (-70,1%) i B.verrucosa (-66,7%), podczas gdy w przypadku S. cereale był to macerat z korzenia T.officinale (-81,4%) i napar kory F.alnus (-56,6%); a Triticosecale - maceraty z korzeni T.officinale (-82,6%), kwiatostanu C. oxyacantha (-68,0%), macerat i napar z korzeni I.helenium (-74,4; -63,4%).
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2004, Tom 6; 77-89
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie wyciągów roślinnych na żywotność i zdrowotność korzeni roślin strączkowych inokulowanych Pythium debaryanum (Hesse)
Influence of plant extracts on the root healthiness and vitality of leguminous plants inoculated by Pythium debaryanum (Hesse)
Autorzy:
Sas-Piotrowska, B.
Piotrowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826117.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
wyciągi roślinne
grzyby
Pythium debaryanum
pasożyty roślin uprawnych
korzenie roślin
Opis:
Celem przeprowadzonych badań była laboratoryjna ocena wpływu wyciągów z roślin rdestowatych (Polygonaceae) na żywotność roślin oraz ich ak-tywności w stosunku do Pythium debaryanum, jednego ze sprawców zgorzeli siewek roślin strączkowych.
According to the rules of a Good Agricultural Practice a modern understandable agriculture should meet two aims: the productive and economic aim - i.e. production of good yields from a quantita-tive and qualitative point of view with a guarantee of a adequate profitability for a farmer, the ecological aim - a sustainable use of nature resources and their preserving in a dynamic and stable balance, the social aim - a fulfilling of expectations of a non-agricultural section of a population. The performing of these functions may be effective in a case of a proper or-ganization of a farm i.e. by a maintenance of plant and animal production and by a proper managing of a production. In a range of a plant production it comprises a proper managing of agrochemicals and observing of the recommendations of a Good Plant Protection Practice. The fulfilling of these rules consists in an implementation of integrated plant protection, i.e. in combination of effective, economically justified and environmentally safe methods (biological, agricultural and chemical methods) maintaining the weeds and pests number below a threshold damage. Within the confines of an biological method a harmfulness of the pests may be controlled with an use of biocides and other substances produced by bacteria , fungi and plants. The aim of this work was an impact evaluation in vivo of water, alcohol and acetone extracts, made from Polygonum bistorta, P. hydropiper, P. convolvulus, P. persicaria, P. aviculare, P. sachalinense on a root infection by Pythium debaryanum and on vitality (length and weight of shoots and roots) of Vicia faba ssp. minor, Lupinus albus, Lupinus luteus. These experiments were carried out in two dates and in 4 replications for each investigated factor, performing altogether 14400 observations for each of 5 evaluation criteria. In the experiments have shown that the extracts made from individual Poly-gonaceae plants and the extracts made according to different preparation methods have shown a differentiated root infection of V.f. minor. L. albus and L. luteus by P. debaryanumas as well as a vitality of these plants. The greatest response variability expressed by root healthiness have shown L. albus (V= 25,8 %). In a case of V.f.minor and L. luteus the variability coefficients (V) were lower and amounted 18,5 and 17,1 %. Most effective against root infection of V.f.minor were alcohol extracts from P. bistorta and P. hydropiper and an infusion from P. aviculare. In a case of L. albus such action have shown an alcohol and acetone extract from P. bistorta and the alcohol extract from P. sachalinense and in a case of L. luteus it were an alcohol and acetone extract from P. aviculare and the acetone extract from P. persicaria. When comparing the influence of the extracts on a root infection of examined leguminous plants by P. debaryanum with their influence on a vitality of these plants it was observed that the stronger was the reduction of a root infection, the better was the vitality of the Polygonaceae plants. These relationships have been shown most strongly when comparing the roots infection of L. luteus with a shoot length (r= -0,449*) and the infection of L. luteus with a root length (-0,689**). Also the influence of the extracts on particular vitality parameters of the examined plants was similar. The significantly consistent results were obtained for the following comparisons: V.f.minor - the length and root mass with the shoot length (r= 0,772**; r= 0,724**) and the shoot mass with its length (r= 0,900**). Most favourably on the vitality of this plant influenced extracts (maceration, infusion and acetone extract) from P. persicaria and alcohol extract and maceration from P. sachalinense; L. albus - the shoot length with the root length (r= 0,873**) and the shoot length with the shoot mass (r= 0,854**). The vitality of this plant was strongly stimulated by maceration and alcohol extract from P. sachalinense, macerations from P. persi-caria, alcohol and acetone extracts from P. hydropiper, as well as maceration, infu-sion and alcohol extract from P. bistorta; L. luteus - the shoot length with the root length (r= 0,452**). The best vitality have shown plants treated with maceration, infusion and alcohol extract from P. persi-caria with maceration, acetone and alcohol extract from P. convolvulus and with maceration from P. aviculare and alcohol extract from P. bistorta. Some of the extracts have shown moreover a similar influence on individual species of examined leguminous plants. For instance the water extracts (especially macera-tion) and acetone extract made from P. persicaria have stimulated a root and shoot growth of both V.f.minor and L. albus and L. luteus. Next a maceration and alcohol extract from P. sachalinense influenced positively a root growth of V.f.minor and L. albus.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2006, Tom 8; 263-278
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antibacterial and Antifungal Activity of Plant Extracts
Przeciwbakteryjna i przeciwgrzybowa aktywność wyciągów roślinnych
Autorzy:
Czerwińska, E.
Szparaga, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818159.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
antimicrobial activity
plant extracts
essential oils
disc diffusion method
aktywność przeciwdrobnoustrojowa
wyciągi roślinne
olejki eteryczne
metoda dyfuzyjna
Opis:
W doświadczeniach laboratoryjnych oceniono aktywność przeciwdrobnoustrojową wodnych wyciągów roślinnych (wywar, napar, macerat) oraz olejków eterycznych na zahamowanie wzrostu chorobotwórczych kolonii bakterii i grzybów. Do przygotowania ekstraktów i olejków wykorzystano różne części następujących roślin: lawenda wąskolistna (Lavandula vera L.), melisa lekarska (Melissa officinalis L.), sosna zwyczajna (Pinus sylvestris L.). Przeciwdrobnoustrojowe właściwości wyciągów i olejków eterycznych testowano na bakteriach: Bacillus subtilis, Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Micrococcus luteus, Staphylococcus aureus i grzybach: Alternaria alternata, Aspergillus glaucus, Aspergillus niger, Botritis cinerea, Cladosporium herbarum, Fusarium culmorum, Fusarium oxysporum, Fusarium poae, Fusarium sambucinum, Fusarium solani, Penicillium chrysogenum, Sclerotinia sclerotiorum. Analiza uzyskanych wyników wykazała, że aktywność wyciągów zależała od gatunku rośliny, sposobu przygotowania wyciągów oraz wrażliwości mikroorganizmów wybranych do badań. Wykazano istotnie różną reakcję testowanych patogenów na wyciągi z poszczególnych gatunków roślin. Zarówno ekstrakty jak i olejki eteryczne były źródłem substancji aktywnych, które w różnym stopniu hamowały wzrost i rozwój wybranych szczepów bakterii oraz grzybów. Na aktywność przeciwdrobnoustrojową ekstraktów i olejków mogły wpływać: użyty surowiec, efektywność procesów otrzymania wyciągów, a także zawartość składników aktywnych o działaniu antybakteryjnym i przeciwgrzybowym. Działanie hamujące wzrost drobnoustrojów przez ekstrakty roślinne zależało od sposobu przygotowania wyciągów, który prawdopodobnie wpłynął na kształtowanie się różnych profili związków chemicznych. Olejki eteryczne charakteryzowała największa aktywność przeciwdrobnoustrojowa wobec większości badanych mikroorganizmów, aniżeli wodnych wyciągów roślinnych. Najwyższą aktywnością przeciwbakteryjną, a najniższą przeciwgrzybową wyróżniał się olejek pozyskany z lawendy wąskolistnej. Natomiast najlepszymi właściwościami przeciwgrzybowymi charakteryzował się olejek uzyskany z sosny zwyczajnej. Spośród badanych mikroorganizmów najwyższą wrażliwość na zastosowane ekstrakty roślinne wykazały szczepy z rodzajów: Listeria monocytogenes,Micrococcus luteus oraz Sclerotinia sclerotiorum, Fusarium poae.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2015, Tom 17, cz. 1; 209-229
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies