Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "river drainage" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Assessment of the Ecological Status and the Need for Renovation of Drainage Ditches in the Strumień Junikowski Catchment
Ocena stanu ekologicznego oraz potrzeb renowacji rowów odwadniających zlewni Strumienia Junikowskiego
Autorzy:
Kocięcka, Joanna
Liberacki, Daniel
Stachowski, Piotr
Korytowski, Mariusz
Kupiec, Jerzy Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812066.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
renovation
modernisation
maintenance
drainage ditches
drainage measures
ecological status
Macrophyte River Assessment Method
renowacja
modernizacja
konserwacja
rowy odwadniające
urządzenia wodnomelioracyjne
stan ekologiczny
Makrofitowa Metoda Oceny Rzek
Opis:
Drainage systems are responsible for maintaining adequate soil moisture levels and alleviating negative consequences of excess water coming from the spring thaw as well as torrential rains. In the face of the climate change and pervasive extreme weather conditions, the importance of these ameliorative measures will be increasing. It is imperative to ensure appropriate functioning of these drainage systems. To be effective they need to be adequately operated and maintained, with maintenance measures performed appropriately and with required frequency. Basic ditch conservation procedures include mowing to remove vegetation overgrowth and cleanout to remove sediment. A significant problem in Poland results from an insufficient number of renovation and conservation operations performed on drainage systems, their gradual deterioration and depreciation. As a result, it is crucial to assess the need for renovation and modernisation of drainage ditches. It needs to be remembered that these operations interfere with the environment and may cause some unfavourable ecological changes. In view of the above, the authors of this publication conducted a thorough evaluation of both the required renovation of the investigated drainage ditch system and its current ecological status. The study area comprised the Strumień Junikowski catchment with the main outlet, i.e. Strumień Junikowski, its tributaries (the Skórzynka, Ławica, Plewianka, Ceglanka) as the main collection ditches and field ditches. During the field inspection the existing drainage structures were inventoried, with their technical condition assessed according to Kaca and Interewicz (1991). In this paper the characteristics of habitats found in the drainage area of the watercourse are presented along with the bioindicator analysis performed using the Macrophyte River Assessment Method. Based on the MIR index the ecological status of the stream was assessed and classified in accordance with the Water Framework Directive. The results demonstrate a significant variation of the ecological state of Strumień Junikowski over its entire course. The condition of the drainage structures in the drainage area varies. In the main watercourse of Strumień Junikowski the inspected culverts are in a good condition in contrast to the ones located on the tributaries. Vegetation overgrowth and sediment deposition in the ditches are major problems of the drainage area. This is caused by a lack of effective and systematic maintenance and renovation of the watercourses. The Strumień Junikowski drainage area is further being developed, which is associated with a rapid and increased discharge of rainwater and snowmelt. Thus it is necessary to maintain drainage ditches to ensure their optimal condition, which is essential to decrease the risk of flooding in the urban areas adjacent to the watercourse.
Systemy melioracyjne odpowiadają za zapewnienie prawidłowego uwilgotnienia gleb oraz niwelowanie negatywnych skutków nadmiaru wód pochodzących z roztopów oraz deszczy nawalnych. W obliczu zmian klimatycznych oraz coraz częstszego występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych rola urządzeń melioracyjnych będzie wzrastać. Niezwykle ważne jest zatem zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tych systemów. Warunkiem skutecznego działania urządzeń wodnomelioracyjnych jest ich właściwa eksploatacja, a także konserwacja, prowadzona w odpowiednim zakresie oraz z określoną częstością robót. W Polsce dużym problemem jest niewystarczająca ilość przeprowadzanych renowacji i konserwacji urządzeń melioracyjnych oraz ich stopniowe starzenie się i dekapitalizacja. Dlatego też niezwykle ważne jest dokonanie oceny potrzeb renowacji i modernizacji rowów melioracyjnych. Należy pamiętać przy tym, że zabiegi te istotnie ingerują w środowisko i mogą przyczynić się do niekorzystnych zmian ekologicznych. Autorzy niniejszej publikacji przeprowadzili kompleksową ocenę zarówno potrzeb renowacji systemu rowów odwadniających jak i jego aktualnego stanu ekologicznego.Obiekt badań stanowiła zlewnia Strumienia Junikowskiego z rowem pierwszego rzędu – Strumieniem Junikowskim (główny odbiornik), rowami drugiego rzędu – dopływy Strumienia Junikowskiego (Skórzynka, Ławica, Plewianka, Ceglanka) oraz rowami trzeciego rzędu. Podczas wizji terenowej zinwentaryzowano istniejące budowle wodnomelioracyjne oraz oceniono ich stan techniczny według metody Kacy i Interewicza (1991). W pracy przedstawiono również charakterystykę siedlisk występujących w obrębie cieku oraz wykonano badania bioindykacyjne z wykorzystaniem Makrofitowej Metody Oceny Rzek (MMOR). Na podstawie otrzymanego wskaźnika MIR (Makrofitowego Indeksu Rzecznego) sklasyfikowano stan ekologiczny wód strumienia wg wytycznych Ramowej Dyrektywy Wodnej. Otrzymane wyniki badań wskazują na duże zróżnicowanie stanu ekologicznego Strumienia Junikowskiego na całej jego długości. Stan budowli melioracyjnych w zlewni również nie jest jednolity. W obrębie głównego cieku – Strumienia Junikowskiego, zinwentaryzowane przepusty są w dobrym stanie w przeciwieństwie do tych znajdujących się na jego dopływach. Dużym problemem zlewni jest też wzrastające zarastanie oraz zamulenie rowów. Przyczyną tego stanu jest brak wystarczającej i systematycznej konserwacji i renowacji cieków. Zlewnia Strumienia Junikowskiego cały czas jest poddawana dalszej zabudowie, co wiąże się nagłym i zwiększonym odpływem wód opadowych i roztopowych. Z tego powodu zachowanie rowów odwadniających w optymalnym stanie jest bardzo ważne i ma ogromny wpływ na zmniejszenie ryzyka podtapiania terenów zurbanizowanych przyległych do cieku.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 2; 1473-1488
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformation of Density Hydrographic Network in Headwaters of Piwonia River
Przekształcenia gęstości sieci hydrograficznej w zlewni górnej Piwonii
Autorzy:
Grzywna, Antoni
Bochniak, Andrzej
Nieścioruk, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812058.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
river network
lakes drainage
Ripley’s K test
Pearson's test
sieć rzeczna
odwodnienie jezior
test K Ripleya
test Pearsona
Opis:
The analysis of river network density was conducted using ArcGIS and information gathered from cartographic materials. The past state was vectorised using the 1:50 000 topographic map of 1938 by Military Geographical Institute. The modern one was based on the visualisation of VMap L2 topographic database of 2011. Both materials were georeferenced into the WGS. The next step was to create equidistant from the research area central point. The zones covered 4 kilometres in diameter with step every 250 meters and with limitation to the catchments area. Lakes areas were subtracted from the zones. The river network was then intersected with the zones resulting in lengths values in every zone. They were used to calculate river network density. It can be illustrated by means of variogram, presenting a change of network density with growing distance from the given centre point. The largest transformations of hydrographic network took place in the 1960s of the 20th century due to the construction of Wieprz-Krzna Canal, Piwonia regulation, and wetlands drainage. The river length increased by 5.3 km, and its headwater was transferred from Nadrybie Lake to Uściwierzek Lake. Density of hydrographic network increased from 0.98 km·km-2 in 1938 to 2.77 km·km-2 in 2011 with the decrease of area of lakes by 16.5%. On the basis of spatial statistics, the spatial network structure in examined area in both years can be described as clusters of regular size and random distribution. Pearson's correlation coefficient for the 1938 and 2011 is significant and amounts to 0.5 which is the result of new watercourses emergence. Ripley's K test shows the most significant growth of clusters at the distance of about 2.75 km from the centre of the region.
Analizę gęstości sieci rzeki przeprowadzono przy użyciu ArcGIS i informacji zebranych z materiałów kartograficznych. Materiał historyczny został wektoryzowany za pomocą mapy topograficznej Wojskowego Instytutu Geograficznego w skali 1:50 000 z 1938 roku. Materiał współczesny opierał się na wizualizacji topograficznej bazy danych VMap L2 z 2011 roku. Oba materiały zostały przekształcone do układu WGS. Następnym krokiem było utworzenie punktu centralnego obszaru badawczego. Następnie, z ograniczeniem do obszaru zlewni, wyznaczono strefy do 4 kilometrów średnicy, z krokiem co 250 metrów. Obszary jezior zostały wycięte ze stref. Wówczas sieć hydrograficzna została przecięta strefami na oddzielne fragmenty. Wykorzystano je do obliczenia gęstości sieci rzecznej. Można to zobrazować za pomocą wariogramu, przedstawiając zmianę gęstości sieci z rosnącą odległością od wyznaczonego punktu środkowego. Największe przekształcenia sieci hydrograficznej miały miejsce w latach 60 XX wieku, ze względu na budowę Kanału Wieprz-Krzna, regulację Piwonii i odwadnianie terenów podmokłych. Długość rzeki wzrosła o 5,3 km, a jej początek został przeniesiony z jeziora Nadrybie do jeziora Uściwierzek. Gęstość sieci hydrograficznej wzrosła z 0,98 km·km-2 w 1938 roku do 2,77 km·km-2 w 2011 roku. W okresie 1938-2011 nastąpił spadek powierzchni jezior o 16,5%. Na podstawie statystyk przestrzennych strukturę sieci przestrzennej w badanym obszarze w obu okresach można określić jako klastry o regularnym rozmiarze i rozkładzie losowym. Współczynnik korelacji Pearsona dla lat 1938-2011 jest wysoki i wynosi 0,5, co jest wynikiem pojawienia się nowych cieków wodnych. Test Ripleya K pokazuje najbardziej znaczący wzrost skupisk w odległości około 2,75 km od centrum regionu.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 2; 1567-1578
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies