Temat: the Kingdom - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Więzienie w Kielcach w czasie powstania styczniowego
Autorzy:: Legieć, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632302.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Królestwo Polskie
Kielce
prison
the January uprising
the Kingdom Polish
więzienie
powstanie styczniowe
Opis:: During the January Uprising in Kielce region fierce fighting took place. Therefore prison in Kielce, a provincial prison in poviat has become one of the most important places of imprisonment in the Polish Kingdom. In this prison were collected political prisoners from across the southern part of the government of Radom. This text is an attempt to present - on the basis of archival documents and the memories of prisoners - the conditions prevailing at that time in Kielce prison and the impact that the plight of the prisoners have people supervising their stay in prison, especially military chief General Onufry Czengery.
W czasie powstania styczniowego na terenie Kielecczyzny toczyły się zacięte walki. W związku z tym więzienie w Kielcach z prowincjonalnego zakładu karnego w mieście powiatowym stało się jednym z ważniejszych miejsc odosobnienia w Królestwie Polskim. Koncentrowano w nim więźniów z całej południowej części guberni radomskiej. Tekst niniejszy jest próbą przedstawienia – w oparciu o dokumenty archiwalne i relacje więźniów – warunków panujących w tym czasie w kieleckim więzieniu i wpływu, jaki na los więźniów miały osoby nadzorujące ich pobyt w więzieniu, zwłaszcza naczelnik wojenny generał Onufry Czengery.
Źródło:: Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Więzienie w Kielcach w czasie powstania styczniowego
Autorzy:: Legieć, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632157.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Kielce
prison
the January uprising
the Kingdom Polish
więzienie
powstanie styczniowe
Królestwo Polskie
Opis:: W czasie powstania styczniowego na terenie Kielecczyzny toczyły się zacięte walki. W związku z tym więzienie w Kielcach z prowincjonalnego zakładu karnego w mieście powiatowym stało się jednym z ważniejszych miejsc odosobnienia w Królestwie Polskim. Koncentrowano w nim więźniów z całej południowej części guberni radomskiej. Tekst niniejszy jest próbą przedstawienia – w oparciu o dokumenty archiwalne i relacje więźniów – warunków panujących w tym czasie w kieleckim więzieniu i wpływu, jaki na los więźniów miały osoby nadzorujące ich pobyt w więzieniu, zwłaszcza naczelnik wojenny generał Onufry Czengery.
Źródło:: Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Opieka medyczna i społeczna na Lubelszczyźnie w realiach XIX wieku. Kilka uwag o książce Wiesława Partyki, Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2017, ss. 485.
Autorzy:: Szewczuk, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632133.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: The Kingdom of Poland
Roman Catholic church
the Lubelskie Region
hospitals
shelters
Russification
Królestwo Polskie
Kościół rzymskokatolicki
Lubelszczyzna
szpitale
przytułki
rusyfikacja
Opis:: The article presents and analyses the content of the monograph by Wiesław Partyka titled Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki. Attention was drawn to elements such as the structure of the book, assumed chronological and thematic framework, and the source basis. The paper presents research problems that were only mentioned in the monograph, and which seem worth further research. Despite the critique regarding the presentation of the image of hospitals and shelters in the Lublin region, the publication can be seen as immensely valuable and useful for those dealing with social history of the nineteenth and early twentieth century.
W artykule przedstawiono i poddano analizie zawartość monografii Wiesława Partyki Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki. Zwrócono w nim uwagę na takie elementy, jak struktura książki, ramy chronologiczne i tematyczne oraz podstawa źródłowa. Zasygnalizowano w nim problemy badawcze, które w książce zostały przedstawione marginalnie, a które wydają się warte dalszych badań naukowych. Pomimo pewnych zastrzeżeń dotyczących przedstawienia obrazu szpitali oraz przytułków na Lubelszczyźnie, publikację tę można uznać za niezwykle cenną i przydatną dla osób zajmujących się historią społeczną XIX i początków XX w.
Źródło:: Res Historica; 2019, 48
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Rewolucja lutowa i jej konsekwencje w propagandzie środowisk lewicy niepodległościowej w Królestwie Polskim w 1917 roku
Autorzy:: Zackiewicz, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632001.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: the February Revolution, 1917, Russia, the Kingdom of Poland, propaganda, leftist independence circles
rewolucja lutowa, 1917, Rosja, Królestwo Polskie, propaganda, lewica niepodległościowa
Opis:: One of the key events for the Polish cause during World War I was the February Revolution of 1917. This was reflected, among others, in propaganda of Polish left-wing parties (the Polish Socialist Party, the Polish People's Party, the Party of National Independence etc.) for whom Józef Piłsudski was the main authority.Politicians of these parties claimed that the fall of tsarism in Russia was caused by several factors. First of all, the following issues were mentioned: weakness of tsarist rule and wartime defeats; shortages of food supply in cities; activities of both the liberal opposition and the revolutionary movement in Russia; and last but not least, external (British) inspiration of the coup d'état.In the propaganda of left-wing independence parties, Russian liberals were criticized. Paweł Milukov, Aleksander Guczkow and other politicians from this circle were accused of imperialist tendencies. The hopes of Polish activists were associated with the actions of Russian democratic socialists, above all Aleksander Kiereński. It was thought that revolutionary changes in Russia would end only after reaching peace.In the summer and autumn of 1917, among Polish socialists and other left-wing sympathizers of Piłsudski, there was a widespread conviction that Russia was on the verge of another coup d'état.
Jednym z kluczowych wydarzeń z punktu widzenia sprawy polskiej w czasie I wojny światowej była rewolucja lutowa. Znalazło to w 1917 r. odzwierciedlenie między innymi w propagandzie lewicowych partii niepodległościowych z Królestwa Polskiego (Polska Partia Socjalistyczna, Polskie Stronnictwo Ludowe, Partia Niezawisłości Narodowej i inne), dla których głównym autorytetem pozostawał Józef Piłsudski.Politycy wspomnianych partii twierdzili, że upadek caratu w Rosji był uwarunkowany różnymi czynnikami. Wskazywano tu na takie przede wszystkim kwestie jak: słabość władzy carskiej i klęski wojenne Rosji; braki żywnościowe w miastach; działalność zarówno opozycji liberalnej, jak też ruchu rewolucyjnego w Rosji; a także, zewnętrzna (brytyjska) inspiracja przewrotu.W propagandzie partii lewicy niepodległościowej poddawano zdecydowanej krytyce rosyjskich liberałów, którzy objęli władzę po przewrocie. Paweł Milukow, Aleksander Guczkow i inni politycy z tego kręgu byli oskarżani o imperialistyczne tendencje. Nadzieje działaczy polskiej niepodległościowej lewicy wiązały się z aktywnością rosyjskich demokratycznych socjalistów, zwłaszcza zaś Aleksandra Kiereńskiego. Powszechne było też przekonanie, że rewolucyjne przeobrażenia zakończą się w Rosji dopiero w momencie zawarcia pokoju.Latem i jesienią 1917 r. polscy socjaliści i inni lewicowi sympatycy Piłsudskiego z Królestwa Polskiego byli przekonani, że Rosja znajduje się u progu kolejnego przewrotu, a dni rządu Kiereńskiego są już policzone.
Źródło:: Res Historica; 2019, 47
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: „Czytelnia Niedzielna” (1856–1864) – wiodące pismo Aleksandry z Pogodinów Pietrowej
„Czytelnia Niedzielna” (1856–1864) – the Leading Magazine of Alexandra Petrov née Pogodin
Autorzy:: Chwastyk-Kowalczyk, Jolanta
Krasińska, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33915983.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Aleksandra Pietrowa
„Czytelnia Niedzielna”
press for the people
Catholic press
the Kingdom of Poland
XIXth century
prasa dla ludu
prasa katolicka
Królestwo Polskie
XIX w.
Opis:: Czasopismo „Czytelnia Niedzielna” ukazywało się w Warszawie w latach 1856–1864. Jego inicjatorką, wydawczynią i redaktorką była Rosjanka, ale „Polka z przekonań i języka”, Aleksandra z Pogodinów Pietrowa (1815–1883). Pietrowa była córką carskiego generała i żoną wysokiego rangą urzędnika carskiej administracji, ale została zapamiętana jako prawdziwa przyjaciółka uciemiężonego przez zaborców narodu polskiego, wśród którego spędziła większą część życia. Ofiarnie pracowała na wielu płaszczyznach: charytatywnej, oświatowej, politycznej, wydawniczej, redakcyjnej i publicystycznej. Do tej pory pomijana była zwłaszcza jej działalność redakcyjno-wydawnicza i publicystyczna, choć obok „Czytelni Niedzielnej” zaangażowana była w tworzenie konspiracyjnej „Strażnicy” – organu stronnictwa „czerwonych” i „Wiadomości z Pola Bitwy” – periodyku Rządu Narodowego podczas powstania styczniowego. „Czytelnia Niedzielna” była periodykiem o profilu katolickim i ludowym, a Pietrowa zainicjowała go, kierując się ideą szerzenia oświaty wśród chłopów i drobnomieszczaństwa.
The periodical „Czytelnia Niedzielna” was published in Warsaw in the years 1856–1864. Its initiator, publisher, and editor was a Russian woman, but a „Pole by convictions and language”, Aleksandra Petrov née Pogodin (1815–1883). Petrov was the daughter of a tsarist general and the wife of a high-ranking official of the tsarist administration, but she was remembered as a true friend of the Polish nation oppressed by the invaders, among whom she spent most of her life. She worked generously on many levels: charity, educational, political, publishing, editorial and journalistic. Until now, her editorial, publishing, and journalistic activities were ignored, although apart from „Czytelnia Niedzielna” she was involved in the creation of the underground „Strażnica” – an organ of the „Red party”, and „Wiadomości z Pola Bitwy” – the periodical of the National Government during the January Uprising. „Czytelnia Niedzielna” was a periodical with a catholic and folk profile, and Petrov initiated it following the idea of spreading education among peasants and the petty bourgeoisie.
Źródło:: Res Historica; 2023, 56; 225-258
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zarządzanie więziennictwem w Królestwie Polskim (1867–1918) na przykładzie guberni lubelskiej
Autorzy:: Górak, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632111.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: penitentiary system
the Kingdom of Poland
Russian Empire
Lublin Governorate
the province government
the board of poviat
więziennictwo
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
gubernia lubelska
rząd gubernialny
zarząd powiatowy
Opis:: Więziennictwo w XIX wieku było jednym z wyznaczników postępu cywilizacyjnego państwa, jednak w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym zaczęto wprowadzać wzorce rosyjskie. Dodatkowym elementem pogarszającym jakość resortu był nacisk na rusyfikację personelu. Artykuł analizuje rolę poszczególnych organów władzy w zarządzaniu systemem penitencjarnym i jego elementami. Kluczową komórką był referat więzienny Rządu Gubernialnego, który był częścią aparatu wykonawczego organu kolegialnego w postaci Rządu Gubernialnego. Tylko w guberni warszawskiej powołano wydział więzienny jako realizację inspekcji więziennej.
Źródło:: Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zarządzanie więziennictwem w Królestwie Polskim (1867–1918) na przykładzie guberni lubelskiej
Autorzy:: Górak, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632311.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: penitentiary system
the Kingdom of Poland
Russian Empire
Lublin Governorate
the province government
the board of poviat
więziennictwo
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
gubernia lubelska
rząd gubernialny
zarząd powiatowy
Opis:: The penitentiary system in the nineteenth century was one of the indicators of the progress of civilization state, however in the Polish Kingdom after the January Uprising was introduced Russian standards. An additional element of worsening quality of this resort was the emphasis on the Russification of staff. The article analyzes the role of different authorities in managing the penitentiary system and its components. The key role have prisons unit of the Gubernyas Government, which was part of the executive apparatus this collegial authorities. Only in the Warsaw gubernya was appointed the prison department as the realization of penitentiary inspection.
Więziennictwo w XIX wieku było jednym z wyznaczników postępu cywilizacyjnego państwa, jednak w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym zaczęto wprowadzać wzorce rosyjskie. Dodatkowym elementem pogarszającym jakość resortu był nacisk na rusyfikację personelu. Artykuł analizuje rolę poszczególnych organów władzy w zarządzaniu systemem penitencjarnym i jego elementami. Kluczową komórką był referat więzienny Rządu Gubernialnego, który był częścią aparatu wykonawczego organu kolegialnego w postaci Rządu Gubernialnego. Tylko w guberni warszawskiej powołano wydział więzienny jako realizację inspekcji więziennej.
Źródło:: Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Dialektyka historii i pamięci. Wokół postaci i pamiątek związanych z carem-królem Aleksandrem I (1777–1825)
Dialecticism of History and Memory. About figures and Mementoes Connected with Tsar-King Alexander I (1777–1825)
Autorzy:: Letkiewicz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33906687.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: tsar
Alexander I
the Polish Kingdom
Polish mementoes
jewelry
medals
car
Aleksander I
Królestwo Polskie
pamiątki polskie
biżuteria
medale
Opis:: Na wielu przedmiotach związanych z Aleksandrem I i jego panowaniem jako władcy Królestwa Polskiego, na przedmiotach jubilerskich, medalach, ceramice, rycinach etc., przetrwały panegiryczne sentencje, motta, dewizy gloryfikujące jego osobę, wyrażające podziw dla jego dokonań jako „wskrzesiciela” Polski, dawcy pokoju i wolności, wyrażające żal po jego śmierci. W źródłach pisanych zachowały się wygłaszane na jego cześć laudacje, zanoszone przed tron deklaracje lojalności, uległości i pełnego poddania. Zdają się one budować odmienny obraz rzeczywistości Królestwa Polskiego, inny niż ten, jaki dla okresu zaborów niesie pamięć zbiorowa Polaków przypominająca o traumie anihilacji społeczeństwa i kultury pod carskim panowaniem. Nie mamy pewności, czy pochwalne teksty polskich poddanych cara głoszone na jego cześć są szczere czy jedynie deklaratywne, jednak fakt ich powstania w czasach niewoli wart jest bliższego poznania i refleksji.
On many objects connected with Alexander I and his reign as the ruler of Polish Kingdom, on jewelry objects, medals ceramics, drawings etc., remained panegyric mottos and sentences glorifying him, and expressing admiration for his achievements as the „reviver” of Poland, giver of peace and freedom, expressing sorrow after his death. The available written sources commemorate laudations to his honor, declarations of loyalty, submissiveness and full surrender brought to his throne. They seem to paint a different picture of reality in the Polish Kingdom, unlike the one brought by the Polish collective memory of partition period, reminding the trauma of society and culture annihilation under tsar’s rule. We are not certain whether the praising texts of the Polish subjects of the tsar, preached in his honor, are sincere or only declarative, but the fact that they were created in the times of enslavement is worth investigating and reflecting upon.
Źródło:: Res Historica; 2023, 55; 351-379
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Kilka uwag o książce Martina Wihody, První česká království, Praha 2015, s.440
Autorzy:: Sobiesiak, Joanna Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/953501.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: the Czech State, the Přemyslids, Prague, Czech kingdom, Charles IV
Czechy, Przemyślidzi, Praga, czeskie królestwo, Karol IV
Opis:: Książka dotyczy problematyki związanej z okolicznościami otrzymania przez władców z dynastii Przemyślidów korony królewskiej i zakorzenienia się w Czechach dziedzicznej monarchii. Odwołując się do koncepcji Kantorowicza, Autor stawia pytanie o naturę pierwszego czeskiego królestwa. Czy było ono tworem pragmatycznym, czy samoświadomie- charyzmatycznym i jak ideę królestwa postrzegały czeskie elity. Martin Wihoda starał się wykazać, jak doszło do powstania w Czechach idei królestwa, które stanowi wartość samą w sobie i nie zależało od wyjątkowości osoby, która aktualnie zasiadała na tronie. Autor wskazał także na proces przyjmowania tych nowych wyobrażeń o państwie i władzy przez czeskie elity polityczne.
The book concerns the problem related to the circumstances of the receipt of the royal crown by the Přemyslid dynasty rulers and rooting a hereditary monarchy in the Czech State. Referring to the concept of Kantorowicz, the author puts the question about the nature of the first Czech kingdom. Whether it was a pragmatic or self-consciously-charismatic product and how the idea of the kingdom was perceived by the Czech elite. M. Wihoda tried to present the circumstances in which the idea of the kingdom emerged in the Czech State, the kingdom which is a value in itself and did not depend on the uniqueness of the person who currently served on the throne. The author also pointed out howthese new ideas about the State and power are viewed by the Czech political elite.
Źródło:: Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Kilka uwag o książce Martina Wihody, První česká království, Praha 2015, s.440
Autorzy:: Sobiesiak, Joanna Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/631792.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: the Czech State, the Přemyslids, Prague, Czech kingdom, Charles IV
Czechy, Przemyślidzi, Praga, czeskie królestwo, Karol IV
Opis:: The book concerns the problem related to the circumstances of the receipt of the royal crown by the Přemyslid dynasty rulers and rooting a hereditary monarchy in the Czech State. Referring to the concept of Kantorowicz, the author puts the question about the nature of the first Czech kingdom. Whether it was a pragmatic or self-consciously-charismatic product and how the idea of the kingdom was perceived by the Czech elite. M. Wihoda tried to present the circumstances in which the idea of the kingdom emerged in the Czech State, the kingdom which is a value in itself and did not depend on the uniqueness of the person who currently served on the throne. The author also pointed out howthese new ideas about the State and power are viewed by the Czech political elite.
Książka dotyczy problematyki związanej z okolicznościami otrzymania przez władców z dynastii Przemyślidów korony królewskiej i zakorzenienia się w Czechach dziedzicznej monarchii. Odwołując się do koncepcji Kantorowicza, Autor stawia pytanie o naturę pierwszego czeskiego królestwa. Czy było ono tworem pragmatycznym, czy samoświadomie- charyzmatycznym i jak ideę królestwa postrzegały czeskie elity. Martin Wihoda starał się wykazać, jak doszło do powstania w Czechach idei królestwa, które stanowi wartość samą w sobie i nie zależało od wyjątkowości osoby, która aktualnie zasiadała na tronie. Autor wskazał także na proces przyjmowania tych nowych wyobrażeń o państwie i władzy przez czeskie elity polityczne.
Źródło:: Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Kilka uwag o książce Martina Wihody, První česká království, Praha 2015, s.440
Autorzy:: Sobiesiak, Joanna Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/631519.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: the Czech State, the Přemyslids, Prague, Czech kingdom, Charles IV
Czechy, Przemyślidzi, Praga, czeskie królestwo, Karol IV
Opis:: Książka dotyczy problematyki związanej z okolicznościami otrzymania przez władców z dynastii Przemyślidów korony królewskiej i zakorzenienia się w Czechach dziedzicznej monarchii. Odwołując się do koncepcji Kantorowicza, Autor stawia pytanie o naturę pierwszego czeskiego królestwa. Czy było ono tworem pragmatycznym, czy samoświadomie- charyzmatycznym i jak ideę królestwa postrzegały czeskie elity. Martin Wihoda starał się wykazać, jak doszło do powstania w Czechach idei królestwa, które stanowi wartość samą w sobie i nie zależało od wyjątkowości osoby, która aktualnie zasiadała na tronie. Autor wskazał także na proces przyjmowania tych nowych wyobrażeń o państwie i władzy przez czeskie elity polityczne.
Źródło:: Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Żydowskie organizacje charytatywne w Królestwie Polskim (1898–1914)
Jewish Charitable Organizations in Polish Kingdom (1898–1914)
Autorzy:: Jaworski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33753577.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Jews
charity organizations
Polish Kingdom
second half of the 19th century
Żydzi
organizacje charytatywne
Królestwo Polskie
druga połowa XIX w.
Opis:: Celem pracy jest ukazanie żydowskich towarzystw dobroczynnych w Królestwie Polskim; ich podstaw prawnych legalizacji przez administrację państwową, chronologii, geografii, stanowiska społecznego założycieli, przemian celów działalności i jej rezultatów, stosunku władz państwowych. Podstawę źródłową stanowią źródła archiwalne wytworzone przez gubernialną administrację państwową, która legalizowała i nadzorowała działalność organizacji. Prasa pomijała w większości żydowskie organizacje charytatywne, a zamieszczane o nich informacje są nieprecyzyjne. Niepełny stan zachowania zespołów archiwalnych wytworzonych przez urzędy gubernialne ogranicza przedstawienie problematyki. Przemiany społeczno-ekonomiczne wśród Żydów w Królestwie Polskim w drugiej połowie XIX w. doprowadziły do wzrostu liczby ubogich. Pierwsze żydowskie organizacje charytatywne, które miały charakter ogólny, administracja państwowa zaczęła legalizować w 1898 r. W latach 1902–1905 zaprzestano ich rejestracji. W okresie regulowania przez władze państwowe życia społecznego (1894–1906) zalegalizowano co najmniej 14 towarzystw. Ich założycielami byli bankierzy, fabrykanci i wielcy kupcy. W okresie liberalizacji życia społecznego (1906–1914) zarejestrowano co najmniej 102 organizacje samodzielne oraz 13 ich oddziałów. Miały one charakter głównie wyspecjalizowany. Wybuch rewolucji w 1905 r. zaktywizował społecznie: handlarzy, rzemieślników, urzędników prywatnych i osoby wykonujące wolne zawody, którzy zaczęli brać udział w tworzeniu organizacji charytatywnych. Tworzyły je także kobiety. Najwięcej żydowskich towarzystw dobroczynnych powstało w guberniach oraz wielkich miastach najbardziej zaawansowanych w przemianach.
The aim of the work is to present Jewish charity societies in Polish Kingdom; their legal basis for legalization by the state administration, chronology, geography, social position of the founders, changes in the goals of activity and its results, the attitude of state authorities. The source basis are archival files created by the provincial state administration, which legalized and supervised the organization's activities. The press largely ignored Jewish charities organizations, and the information published about them was imprecise. The incomplete state of preservation of the archival collections created by the provincial offices limits the presentation of the issue. Socio-economic changes among Jews in Polish Kingdom in the second half of the 19th century led to an increase in the number of the poor. The first Jewish charitable organizations of a general nature were legalized by the state administration in 1898. In the years 1902–1905, their registration was discontinued. During the period when the state authorities regulated social life (1894–1906), at least 14 societies were legalized. Their founders were bankers, factory owners and great merchants. In the period of liberalization of social life (1906–1914), at least 102 independent organizations and 13 of their branches were registered. They specialized mainly in acting. The outbreak of the revolution in 1905 stimulated the social activation of: traders, craftsmen, private officials and freelancers who began to take part in creating charity organizations. Women also made them. The greatest number of Jewish charitable societies was established in the governorates and large cities that were most advanced in transformations.
Źródło:: Res Historica; 2022, 53; 235-261
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Kampania italska Narsesa
Autorzy:: Kozina, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632037.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Ostrogothic Kingdom, campaign, Narses, Italy, battle, Totila, army, Taginae, Mons Lactarius, Rome, Teia, Justinian the Great
Królestwo Ostrogotów, kampania, Narses, Italia, bitwa, Totila,armia, Taginae, Mons Lactarius, Rzym, Teja, Justynian Wielki
Opis:: Kampania italska Narsesa stanowiła ostatnią fazę wojny Cesarstwa Wschodniorzymskiego z Królestwem Ostrogotów. Po kilkunastu latach walk, które nie przyniosły rozstrzygnięcia, Justynian Wielki powierzył w 551 r. naczelne dowództwo eunuchowi Narsesowi. Na początku 552 r. pomaszerował on na czele armii wzdłuż adriatyckiego wybrzeża. Dotarł do Rawenny, skąd następnie wyruszył w kierunku Rzymu. Pod Taginae drogę zastąpiła mu armia Gotów prowadzona przez króla Totilę. W bitwie Narses odniósł zdecydowane zwycięstwo. Wroga armia została doszczętnie rozbita, a Totila poległ w walce. Narses bez przeszkód zajął Rzym, po czym ruszył na południe, gdzie w bitwie pod Mons Lactarius pokonał resztki gockich oddziałów. Wówczas wydawało się, że Italia zostanie niebawem odzyskana. Jednak z północy nadciągnęła ogromna frankijska armia. Po roku zmagań Narsesowi udało się pokonać Franków w bitwie nad rzeką Volturno. Dzięki temu zwycięstwu mógł bez przeszkód kontynuować podbój Italii. Działania zbrojne zakończyły się w 561 r., kiedy skapitulowały ostatnie gockie miasta – Werona i Brescia.
Źródło:: Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Kampania italska Narsesa
Autorzy:: Kozina, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632137.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Ostrogothic Kingdom, campaign, Narses, Italy, battle, Totila, army, Taginae, Mons Lactarius, Rome, Teia, Justinian the Great
Królestwo Ostrogotów, kampania, Narses, Italia, bitwa, Totila,armia, Taginae, Mons Lactarius, Rzym, Teja, Justynian Wielki
Opis:: Narses’ Italian campaign was the last stage of the war between the Eastern Roman Empire and the Ostrogothic Kingdom. In 551, following over a decade of fighting with no resolution, Justinian the Great appointed the eunuch Narses commander of his forces. In early 552, Narses led the army along the Adriatic coast, reaching Ravenna and then moving towards Rome. At Taginae, he was stopped by an army of Goths led by king Totila. Narses’ victory was decisive, with the Gothic army destroyed, and Totila killed in battle. Narses was able to occupy Rome, and then moved south, defeating the remnants of Gothic forces at Mons Lactarius. It appeared that Italy would be regained soon, but a powerful Frankish army arrived from the north. After a year’s struggle, Narses was able to defeat Franks in the battle of the Volturno, allowing him to continue the conquest of Italy. Military activity ended in 561, when the last Gothic towns of Verona and Brescia surrendered.
Kampania italska Narsesa stanowiła ostatnią fazę wojny Cesarstwa Wschodniorzymskiego z Królestwem Ostrogotów. Po kilkunastu latach walk, które nie przyniosły rozstrzygnięcia, Justynian Wielki powierzył w 551 r. naczelne dowództwo eunuchowi Narsesowi. Na początku 552 r. pomaszerował on na czele armii wzdłuż adriatyckiego wybrzeża. Dotarł do Rawenny, skąd następnie wyruszył w kierunku Rzymu. Pod Taginae drogę zastąpiła mu armia Gotów prowadzona przez króla Totilę. W bitwie Narses odniósł zdecydowane zwycięstwo. Wroga armia została doszczętnie rozbita, a Totila poległ w walce. Narses bez przeszkód zajął Rzym, po czym ruszył na południe, gdzie w bitwie pod Mons Lactarius pokonał resztki gockich oddziałów. Wówczas wydawało się, że Italia zostanie niebawem odzyskana. Jednak z północy nadciągnęła ogromna frankijska armia. Po roku zmagań Narsesowi udało się pokonać Franków w bitwie nad rzeką Volturno. Dzięki temu zwycięstwu mógł bez przeszkód kontynuować podbój Italii. Działania zbrojne zakończyły się w 561 r., kiedy skapitulowały ostatnie gockie miasta – Werona i Brescia.
Źródło:: Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Kampania italska Narsesa
Autorzy:: Kozina, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/953663.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Ostrogothic Kingdom, campaign, Narses, Italy, battle, Totila, army, Taginae, Mons Lactarius, Rome, Teia, Justinian the Great
Królestwo Ostrogotów, kampania, Narses, Italia, bitwa, Totila,armia, Taginae, Mons Lactarius, Rzym, Teja, Justynian Wielki
Opis:: Kampania italska Narsesa stanowiła ostatnią fazę wojny Cesarstwa Wschodniorzymskiego z Królestwem Ostrogotów. Po kilkunastu latach walk, które nie przyniosły rozstrzygnięcia, Justynian Wielki powierzył w 551 r. naczelne dowództwo eunuchowi Narsesowi. Na początku 552 r. pomaszerował on na czele armii wzdłuż adriatyckiego wybrzeża. Dotarł do Rawenny, skąd następnie wyruszył w kierunku Rzymu. Pod Taginae drogę zastąpiła mu armia Gotów prowadzona przez króla Totilę. W bitwie Narses odniósł zdecydowane zwycięstwo. Wroga armia została doszczętnie rozbita, a Totila poległ w walce. Narses bez przeszkód zajął Rzym, po czym ruszył na południe, gdzie w bitwie pod Mons Lactarius pokonał resztki gockich oddziałów. Wówczas wydawało się, że Italia zostanie niebawem odzyskana. Jednak z północy nadciągnęła ogromna frankijska armia. Po roku zmagań Narsesowi udało się pokonać Franków w bitwie nad rzeką Volturno. Dzięki temu zwycięstwu mógł bez przeszkód kontynuować podbój Italii. Działania zbrojne zakończyły się w 561 r., kiedy skapitulowały ostatnie gockie miasta – Werona i Brescia.
Narses’ Italian campaign was the last stage of the war between the Eastern Roman Empire and the Ostrogothic Kingdom. In 551, following over a decade of fighting with no resolution, Justinian the Great appointed the eunuch Narses commander of his forces. In early 552, Narses led the army along the Adriatic coast, reaching Ravenna and then moving towards Rome. At Taginae, he was stopped by an army of Goths led by king Totila. Narses’ victory was decisive, with the Gothic army destroyed, and Totila killed in battle. Narses was able to occupy Rome, and then moved south, defeating the remnants of Gothic forces at Mons Lactarius. It appeared that Italy would be regained soon, but a powerful Frankish army arrived from the north. After a year’s struggle, Narses was able to defeat Franks in the battle of the Volturno, allowing him to continue the conquest of Italy. Military activity ended in 561, when the last Gothic towns of Verona and Brescia surrendered.
Źródło:: Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the Kingdom" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język