Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "administracyjna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Polityka administracji orenburskiej w sprawie islamizacji Stepu Kazachskiego i przyczyny jej zmiany w latach 60. XIX w.
    Autorzy:
    Lubiczankowski, Siergiej W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632239.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kazakhstan
    Russian Empire
    islamisation
    administrative policy
    Kazachstan
    Imperium Rosyjskie
    islamizacja
    polityka administracyjna
    Opis:
    After capturing the Kazakh Steppe the administrative policy of the Russian Empire aimed at putting the inhabitants of the Steppe under control. The governmental administration decided to support Islam in this territory since this religion was supposed to strengthen the Russian influence by controlling the local people through activities of the Muslim clergy. At the end of the first half of the 19th century the control over local mullahs and the people they had contact with weakened. Due to this the Russian administrative policy towards the inhabitants of the Kazakh Steppe had to be verified.
    Imperium Rosyjskie po opanowaniu Stepu Kazachskiego prowadziło politykę administracyjną, której celem był pełny nadzór nad miejscową ludnością. Sposobem na to było wspieranie islamu, co miało ugruntować wpływy rosyjskie poprzez działalność skierowanego tu lojalnego wobec władzy duchowieństwa muzułmańskiego. Pod koniec pierwszej połowy XIX w. nastąpiło jednak osłabienie kontroli nad mułłami. Wobec tego należało zweryfikować pierwotną politykę wobec ludności Stepu.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 40
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka administracji orenburskiej w sprawie islamizacji Stepu Kazachskiego i przyczyny jej zmiany w latach 60. XIX w.
    Autorzy:
    Lubiczankowski, Siergiej W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632039.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kazakhstan
    Russian Empire
    islamisation
    administrative policy
    Kazachstan
    Imperium Rosyjskie
    islamizacja
    polityka administracyjna
    Opis:
    Imperium Rosyjskie po opanowaniu Stepu Kazachskiego prowadziło politykę administracyjną, której celem był pełny nadzór nad miejscową ludnością. Sposobem na to było wspieranie islamu, co miało ugruntować wpływy rosyjskie poprzez działalność skierowanego tu lojalnego wobec władzy duchowieństwa muzułmańskiego. Pod koniec pierwszej połowy XIX w. nastąpiło jednak osłabienie kontroli nad mułłami. Wobec tego należało zweryfikować pierwotną politykę wobec ludności Stepu.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 40
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem czasu i przyczyny dekadencji teatru w Chersonezie
    Autorzy:
    Parhomenko, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631628.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Chersonessus theater, Byzantium, Early Middle Ages, administrative reform, Christianity.
    teatr w Chersonezie, Bizancjum, wczesne średniowiecze, reforma administracyjna, chrześcijaństwo
    Opis:
    Up to the 6th century the municipal objects providing entertainment in Byzantine Empire were the theaters. Analyzing the archeological reports and publications by O.I. Dombrovsky who discovered the theater of Chersonessus in 1954 and taking into account the historic situation in the 4th century we come to the conclusion that the theater could not discontinue its functioning only as a result of Christianity introduction. The reasons of its vanishing were possibly the inner crisis of dramatic arts itself that happened in the 4th century as well as the administrative reform. Other than that, stratigraphic analysis of the architectural complex revealed that the most part of the theater probably had not been reconstructed during the 4th century and up to the 6th century. The performances here had been probably different at that time. And in Chersonessus the Christian temples were built on the site of the theater only in the 6th century, like in the other byzantine cities.Up to the 6th century the municipal objects providing entertainment in Byzantine Empire were the theaters. Analyzing the archeological reports and publications by O.I. Dombrovsky who discovered the theater of Chersonessus in 1954 and taking into account the historic situation in the 4th century, we come to the conclusion that the theater could not discontinue its functioning only as a result of Christianity introduction. The reasons of its vanishing were possibly the inner crisis of dramatic arts itself that happened in the 4th century as well as the administrative reform. Other than that, stratigraphic analysis of the architectural complex revealed that the most part of the theater probably had not been reconstructed during the 4th century and up to the 6th century. The performances here had been probably different at that time. And in Chersonessus the Christian temples were built on the site of the theater only in the 6th century, like in the other Byzantine cities.
    Aż po VI w. miejskimi obiektami dostarczającymi rozrywki w Imperium Bizantyjskim były teatry. Analizując archeologiczne raporty i publikacje O.I. Dombrowsky’ego, który w 1954 r. odkrył teatr w Chersonezie, a także biorąc pod uwagę sytuację historyczną w IV w., dochodzimy do wniosku, że teatr nie mógł zaprzestać swego funkcjonowania jedynie na skutek wprowadzenia chrześcijaństwa. Powodem jego zniknięcia był prawdopodobnie wewnętrzny kryzys samej sztuki dramatycznej, który nastąpił w IV w., a także reforma administracyjna. Ponadto, stratygraficzna analiza obiektu architektonicznego wykazała, że większa część teatru nie została zrekonstruowana w ciągu IV oraz do VI w. Przedstawienia w teatrze były prawdopodobnie inne w tym czasie. W Chersonezie świątynie chrześcijańskie zbudowano na miejscu teatru dopiero w VI w., podobnie jak w innych miastach bizantyjskich.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 43
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem czasu i przyczyny dekadencji teatru w Chersonezie
    Autorzy:
    Parhomenko, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631854.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Chersonessus theater, Byzantium, Early Middle Ages, administrative reform, Christianity.
    teatr w Chersonezie, Bizancjum, wczesne średniowiecze, reforma administracyjna, chrześcijaństwo
    Opis:
    Aż po VI w. miejskimi obiektami dostarczającymi rozrywki w Imperium Bizantyjskim były teatry. Analizując archeologiczne raporty i publikacje O.I. Dombrowsky’ego, który w 1954 r. odkrył teatr w Chersonezie, a także biorąc pod uwagę sytuację historyczną w IV w., dochodzimy do wniosku, że teatr nie mógł zaprzestać swego funkcjonowania jedynie na skutek wprowadzenia chrześcijaństwa. Powodem jego zniknięcia był prawdopodobnie wewnętrzny kryzys samej sztuki dramatycznej, który nastąpił w IV w., a także reforma administracyjna. Ponadto, stratygraficzna analiza obiektu architektonicznego wykazała, że większa część teatru nie została zrekonstruowana w ciągu IV oraz do VI w. Przedstawienia w teatrze były prawdopodobnie inne w tym czasie. W Chersonezie świątynie chrześcijańskie zbudowano na miejscu teatru dopiero w VI w., podobnie jak w innych miastach bizantyjskich.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 43
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zygmunt Hübner – minister spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej (21 marca – 17 listopada 1924 r.)
    Zygmunt Hübner – Minister of the Interior of the Republic of Poland (March 21 – November 17, 1924)
    Autorzy:
    Kozyra, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33762765.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Zygmunt Hübner
    minister of internal affairs
    administrative policy
    national minorities
    Ministry of the Interior
    State Police
    refugee
    political parties
    currency reform
    minister spraw wewnętrznych
    polityka administracyjna
    mniejszości narodowe
    resort spraw wewnętrznych
    Policja Państwowa
    uchodźca
    partie polityczne
    reforma walutowa
    Opis:
    Zygmunt Hübner był ministrem spraw wewnętrznych w bardzo ważnym okresie dziejów Polski (21 marca – 17 listopada 1924 r.). To podczas jego urzędowania rozpoczęła się w Polsce wielka reforma gospodarczo-walutowa; nastąpiła zmiana waluty z marki polskiej na złotego polskiego. W tym czasie w resorcie spraw wewnętrznych nastąpiły poważne zmiany organizacyjne, usprawniające działalność Policji Państwowej. Otóż w kwietniu 1924 r. powstała wyspecjalizowana służba pn. Policja Polityczna, która w znaczącym stopniu przyczyniła się do skutecznego zwalczania tzw. ugrupowań wywrotowych (KPRP) bezpośrednio zagrażających porządkowi i spokojowi publicznemu w państwie. Podległe ministrowi Z. Hübnerowi służby zwalczały też antypaństwowe wystąpienia mniejszości narodowych, zwłaszcza słowiańskich (ukraińskiej, białoruskiej). Jednakże dotychczasowe formy walki z tymi wystąpieniami, zwłaszcza z ich partyzantką wspieraną przez partyzantkę komunistyczną, nie przynosiły rezultatu. W konsekwencji zapadła decyzja, że w ramach resortu spraw wewnętrznych powstanie specjalna formacja zorganizowana na wzór wojskowy, tj. Korpus Ochrony Pogranicza. W wyniku jego działań już pod koniec 1924 r. porządek i spokój zaczął powracać na Kresy Wschodnie. Minister Z. Hübner wiele uwagi poświęcał również mniejszości żydowskiej, która walczyła o autonomię narodowo-kulturalną, mniejszości niemieckiej oraz sprawom obywatelstwa polskiego.
    Zygmunt Hübner was the minister of internal affairs in a very important period in the history of Poland (March 21 – November 17, 1924). It was during his term in office that a great economic and currency reform began in Poland; the currency was changed from the Polish mark to the Polish zloty. At that time, there were major organizational changes in the Ministry of Internal Affairs, improving the activities of the State Police. Well, in April 1924, a specialized service called Political Police, which significantly contributed to the effective fight against the so-called subversive groups (KPRP) directly threatening public order and peace in the state. The services subordinate to Minister Z. Hübner also fought against anti-state attacks by national minorities, especially Slavic (Ukrainian, Belarusian) minorities. However, the forms of fighting these protests so far, especially their partisans supported by the communist partisans, have not been successful. Consequently, a decision was made that a special formation organized in the form of a military model, i.e. the Border Protection Corps, would be created within the Ministry of Internal Affairs. As a result of his actions, at the end of 1924 order and peace began to return to the Eastern Borderlands. Minister Z. Hübner also paid a lot of attention to the Jewish minority, which fought for national and cultural autonomy, the German minority, and to the issues of Polish citizenship.
    Źródło:
    Res Historica; 2022, 53; 403-428
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stremouchowowie. Szlachta ziemiańska i aparat rządowy Imperium Rosyjskiego XIX – początku XX wieku
    Autorzy:
    Bogdanov, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041040.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    landed nobility
    state apparatus
    forms of participation of the nobility in the state administration
    service for the nobility elections
    administrative services
    transformation of the ruling elite
    the ruin of the old nobility
    szlachta ziemiańska
    aparat państwowy
    formy udziału szlachty w rządzeniu państwem
    szlachecka służba wyborcza
    służba administracyjna
    przemiany elity rządzącej
    ruina starej szlachty
    поместное дворянство
    государственный аппарат
    формы участия дворянства в управлении государством
    служба по дворянским выборам
    административная служба
    трансформация правящей элиты
    разорение старого дворянства
    пролетаризированная бюрократия
    Opis:
    Na przykładzie starego rodu Stremouchowów, należącego do szlachty prowincjonalnej, autor stara się zilustrować specyfikę relacji między aparatem władzy państwowej a szlachtą. Szlachta w systemie społecznym Państwa Rosyjskiego funkcjonowała jako klasa, która zmonopolizowała prawo do rządzenia państwem. Dobrobyt ekonomiczny i społeczny całej szlachty i jej poszczególnych członków był bezpośrednio związany z przynależnością do tej klasy i zajmowana w niej pozycja, jak również stopień dobrobytu, zależały od zajmowanego stanowiska w aparacie władzy i zasług osobistych przed nim. Załamanie się dawnego systemu stosunków między państwem a szlachtą na początku XVIII w. prowadzi do przekształcenia szlachty z klasy w stan, w którym przynależność była uwarunkowana prawem urodzenia. Ziemia, która była fundamentem ekonomicznym szlachty, przekształciła się z własności tymczasowej w dziedziczną. Chociaż szlachta uniezależnia się w ten sposób od ciężaru służby państwowej, służba ta zachowuje dla szlachty znaczenie egzystencjalne, co znajduje odzwierciedlenie w rosyjskiej heraldyce szlacheckiej. Upadek szlachty jako klasy związany jest z reformami aparatu państwowego pierwszej połowy XIX w., które otworzyły drogę wykształconym przedstawicielom stanów nieuprzywilejowanych oraz z kryzysem agrarnym drugiej połowy XIX w., który podważył fundamenty gospodarcze szlachty. Arystokratyczna szlachta ziemiańska zaczyna być wypierana z aparatu rządowego przez proletaryzowaną biurokrację, utworzoną z zubożałej starej szlachty i bezrolnych raznoczyńców, która stała się nową klasą rządzącą. Historia rodu Stremouchowów na przestrzeni pięciu stuleci ukazuje, pod wieloma względami wspólne dla całej szlachty rosyjskiej, procesy przekształcania szlachty moskiewskiej w prowincjonalnych właścicieli ziemskich, a następnie w zawodową biurokrację i zdeklasowaną szlachtę.
    Using the example of the old Stremoukhov family, which belonged to the provincial aristocracy, the author tries to illustrate the peculiarities of the relationship between the state power apparatus and the nobility. The nobility in the social system of the Russian state existed as a class that monopolized property rights to manage the state. The economic and social well-being of the entire nobility and its individual members was directly related to the membership in this class and the position held in it, the degree of well-being depended on the position held within the apparatus of power and personal merits, which a given member achieved for it. The collapse of the old system of relations between the state and the nobility at the beginning of the 18th century leads to the transformation of the nobility from a class to an estate, membership in which was conditioned by birth rights. The land, which was the economic basis of the nobility, undergone a transformation from being a temporary property to an inheritable one. Although the nobility gained in that way independence from the burden of state service, the state service continued to have existential significance for the nobility, which is reflected in Russian noble heraldry. The decline of the nobility as a class is associated with the reforms of the state apparatus in the first half of the 19th century, which paved the way into it for the educated representatives of the unprivileged estates, and the agrarian crisis in the second half of the 19th century, which undermined the economic basis of the nobility. The aristocratic local nobility begins to be removed from the state administration apparatus by a proletarianised bureaucracy formed by impoverished old nobility and landless raznochintsy, who has become the new ruling class. The history of the Stremoukhov family, spread over five centuries, demonstrates, in many ways common to all Russian nobility, the processes of transformation of the Moscow nobles into provincial landowners, then into professional bureaucrats and declassified nobles.
    На примере старинного рода Стремоуховых, принадлежащего к провинциальной аристократии, автор пытается проиллюстрировать особенности взаимоотношений аппарата государственной власти и дворянства. Дворянство в социальной системе российского государства существовало как класс, монополизировавший права собственности на управление государством. Экономическое и социальное благосостояние всего дворянства и отдельных его членов было напрямую связано с членством в данном классе и занимаемое в нем положение, степень благосостояния зависела от занимаемого положения в аппарате власти и личных заслуг перед ним. Распад в начале XVIII века старой системы взаимоотношений государства и дворянства, приводит к превращению дворянства из класса в сословие, членство в котором было обусловлено правами по рождению. Земля, являвшаяся экономическим базисом дворянства, превращается из временной собственности в наследную. Хотя дворянство обретает таким образом независимость от бремени государственной службы, государственная служба сохраняет для дворянства экзистенциальное значение, что находит отражение в русской дворянской геральдике. Упадок дворянства как класса связан с реформами государственного аппарата первой половины XIX века, открывшими дорогу в него образованным представителям непривилегированных сословий и аграрным кризисом второй половины XIX века, подорвавшим экономический базис дворянства. Аристократическое поместное дворянство начинает вытесняться из аппарата управления государством пролетаризированной бюрократией, формируемой из обедневших старых дворян и безземельных разночинцев, ставшей новым правящим классом. История рода Стремоуховых на протяжении пяти веков демонстрирует, во многом общие для всего русского дворянства, процессы превращения московских дворян в провинциальных помещиков, затем в профессиональную бюрократию и деклассированных дворян.
    Źródło:
    Res Historica; 2021, 51; 373-385
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies