Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "R" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Codzienność Lublina w 1918 r.
Autorzy:
Mazur, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631474.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Codzienność Lublina, Lublin, 1918 r.
Opis:
Rok 1918 był w Lublinie kolejnym rokiem wojny. Miasto nie ucierpiało wskutek przejścia frontu, nie było zburzone, ale sytuacja wojenna wpływała na panujące w nim warunki życia. Skokowo wzrastające przeludnienie m.in. wywołane ulokowaniem w nim władz okupacyjnych, chroniczny brak żywności, spekulacja i inflacja, rekwizycje i przestępczość w znacznym stopniu determinowały codzienność mieszkańców. Do tego dochodziły epidemie chorób, coraz bardziej dotkliwa bieda, zwyczajne wypadki i nieszczęścia. Warunki mieszkaniowe, wygląd miasta oraz atmosfera na ulicach odzwierciedlały daleko idącą stratyfikację. W mieście z rzadka odbywały się uroczystości patriotyczne i religijne, ale uczestniczyła w nich mniejszość mieszkańców. Większość z nich raczej próbowała się przystosować i dotrwać do końca wojny. Dopiero pod koniec roku coraz bardziej powszechne stało się przekonanie o możliwości odzyskania niepodległości.
Źródło:
Res Historica; 2019, 48
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Идеал чиновника и российская действительность начала ХІХ века в записках Р. М. Цебрикова
Autorzy:
Ivashchenko, Viktoriya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632288.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
R. M. Tsebrikov
memoirs
the war in 1812
Kharkiv Province
R. M. Cebrikow
pamiętniki
wojna 1812 roku
Charków
Opis:
The paper presents a research into the memories of the famous Russian translator, writer, and musicologist Roman Maksimovich Tsebrikov (1763–1817). In his memoirs about a journey taken from Petersburg to Kharkov in the winter of 1813–1814 Tsebrikov created the image of an ideal bureaucrat colliding the Russian reality at the beginning of the 19th century.
Artykuł analizuje pamiętniki znanego rosyjskiego tłumacza, pisarz i muzykologa Romana Maksymowicza Cebrikowa (1763–1817). Jego wspomnienia przedstawiają podróż odbytą z Sankt Petersburga do Charkowa zimą lat 1813–1814. Cebrikow kreuje w nich obraz idealnego urzędnika w realiach prowincji rosyjskiej początku XIX wieku.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Идеал чиновника и российская действительность начала ХІХ века в записках Р. М. Цебрикова
Autorzy:
Ivashchenko, Viktoriya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631817.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
R. M. Tsebrikov
memoirs
the war in 1812
Kharkiv Province
R. M. Cebrikow
pamiętniki
wojna 1812 roku
Charków
Opis:
Artykuł analizuje pamiętniki znanego rosyjskiego tłumacza, pisarz i muzykologa Romana Maksymowicza Cebrikowa (1763–1817). Jego wspomnienia przedstawiają podróż odbytą z Sankt Petersburga do Charkowa zimą lat 1813–1814. Cebrikow kreuje w nich obraz idealnego urzędnika w realiach prowincji rosyjskiej początku XIX wieku.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W walce o swe prawa. Łemkowie w województwie rzeszowskim w latach 1968–1972
Fighting for Own Rights. The Lemkos in Rzeszów Voivodeship in the Years 1968–1972
Autorzy:
Drozd, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916101.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainians
The Lemkos
Polska
March 1968
Ukraińcy
Łemkowie
Polska
marzec 1968 r.
Opis:
W wyniku akcji „Wisła” ludność ukraińska, w tym łemkowska, została osiedlona w rozproszeniu na Ziemiach Zachodnich i Północnych Polski. Władze zakładały, że ulegną tam szybkiej asymilacji narodowej. Jednak deportowana ludność dążyła do powrotu w rodzinne strony i zachowania własnej tożsamości narodowej. W tym celu jej przedstawiciele zwracali się do władz z odpowiednimi postulatami. Dużą w tym zakresie aktywność przejawili aktywiści łemkowscy w województwie rzeszowskim. Wykorzystując kryzys polityczny w Polsce, wywołany wydarzeniami marcowymi w 1968 r., upomnieli się o konstytucyjne prawa i naprawienie krzywd wyrządzonych wysiedlonej ludności. Starania te zakończyły się niepowodzeniem, gdyż władze nie zamierzały zmienić dotychczasowej asymilacyjnej polityki narodowościowej.
As a result of Operation „Vistula”, the Ukrainian population, including Lemkos, was dispersed in the Western and Northern Territories of Poland. The authorities assumed that they would have submitted to the rapid national assimilation there. However, the deported population aimed to return to their homeland and preserve their national identity. To this end, the representatives turned to the authorities with particular demands. Lemko activists in the Rzeszów Voivodeship were very active in this field. Taking advantage of the political crisis in Poland caused by the events of March 1968, they asserted constitutional rights and compensation for the harm done to the forcibly relocated population. These efforts resulted in failure because the authorities did not intend to change the current national policy of assimilation.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1027-1044
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podróż Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego do Rumunii we wrześniu 1922 roku. Antecedencje, przebieg i rezultaty
Autorzy:
Walczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632159.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish-Romanian Alliance, Józef Piłsudski, September 1922
sojusz polsko-rumuński, Józef Piłsudski, wrzesień 1922 r.
Opis:
Wizyta Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego w Rumunii podjęta we wrześniu 1922 r. w istotny sposób przyczyniła się do zacieśnienia sojuszu między obu państwami zawartego w marcu 1921 r. Doprowadziła przede wszystkim do podpisania nowej konwencji wojskowej, eliminującej mankamenty konwencji podpisanej w 1921 r. Do pozytywnych rezultatów wizyty należy również zaliczyć działania dyplomacji rumuńskiej wobec Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch popierające dążenia Polski do uznania przez te państwa przynależności do RP Galicji Wschodniej.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podróż Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego do Rumunii we wrześniu 1922 roku. Antecedencje, przebieg i rezultaty
Autorzy:
Walczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632202.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish-Romanian Alliance, Józef Piłsudski, September 1922
sojusz polsko-rumuński, Józef Piłsudski, wrzesień 1922 r.
Opis:
The visit of Józef Piłsudski, Chief of State, to Romania in September 1922 played a part in the strengthening of the alliance between Poland and Romania, formed in March 1921. Its key achievement was the signing of a new military pact, removing the shortcomings of the previous pact signed in 1921. Other positive outcomes of the visit include Romanian diplomatic activity with regard to France, the United Kingdom and Italy, whereby Romania supported Poland’s overtures to ensure the acknowledgment by these countries that Eastern Galicia was part of Poland’s territory.
Wizyta Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego w Rumunii podjęta we wrześniu 1922 r. w istotny sposób przyczyniła się do zacieśnienia sojuszu między obu państwami zawartego w marcu 1921 r. Doprowadziła przede wszystkim do podpisania nowej konwencji wojskowej, eliminującej mankamenty konwencji podpisanej w 1921 r. Do pozytywnych rezultatów wizyty należy również zaliczyć działania dyplomacji rumuńskiej wobec Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch popierające dążenia Polski do uznania przez te państwa przynależności do RP Galicji Wschodniej.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczenie Kalisza w sierpniu 1914 roku w świetle polskojęzycznej prasy łódzkiej
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953508.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the history of Łódź, the First World War in 1914, the press in Łódź in 1914, the tragedy of Kalisz in 1914
historia Łodzi, I wojna światowa 1914 r., prasa łódzka, tragedia Kalisza w 1914 r.
Opis:
Artykuł ukazuje, jak zniszczenie Kalisza w sierpniu 1914 r. opisywały wybrane gazety łódzkie w drugiej połowie tego roku. Przedmiotem analizy były: „Nowy Kurjer Łódzki”, „Nowa Gazeta Łódzka” i „Rozwój”. Pisma te przedstawiały szczegółowo sytuację polityczną w Europie oraz działania wojenne na najważniejszych frontach pierwszej wojny światowej. Jednak problematyka tragedii Kalisza była w nich opisywana stosunkowo rzadko i to głównie w „Nowym Kurjerze Łódzkim”, który najszerzej ukazywał zniszczenie Kalisza przez Niemców oraz dramat mieszkańców zmuszonych do opuszczenia miasta. Pozostałe gazety pisały o tym znacznie rzadziej. Wydawało się, że zamieszczanie na ich łamach wiadomości o okrucieństwie wojska niemieckiego będzie dla władz rosyjskich elementem wzmocnienia propagandy antyniemieckiej. W rzeczywistości jednak tak się nie stało. Podobną powściągliwość wykazywała większość czasopism wydawanych w tym czasie na terytorium Królestwa Kongresowego. Prawdopodobnie główny wpływ na tę sytuację miały poglądy członków redakcji „Nowego Kurjera Łódzkiego”, którzy chcieli jak najszerzej informować czytelników o wszystkich ważnych dla mieszkańców Łodzi sprawach. Po ostatecznym zajęciu miasta przez Niemców w grudniu 1914 r. problematyka dotycząca zniszczenia Kalisza przestała pojawiać się w gazetach wydawanych w Łodzi w tym okresie.
The article presents how the destruction of Kalisz in August 1914 was being described by the selected newspapers published in Łódź in the second half of this year. Subject of the analysis were: New Łódź Courier, New Łódź Newspaper, and Development. These newspapers were describing in detail the political situation in Europe and the war on the most important fronts of the First World War. However, the tragedy of Kalisz was being presented in the these papers relatively rarely. Only New Łódź Courier was depicting this phenomenon wider and relatively often, showing the destruction of Kalisz by the Germans and the tragedy of the inhabitants who were forced to leave the city. Other newspapers touched upon the issue only occasionally. There seemed that writing about the cruelty of the German army could be for Russian authorities a part of the strategy to strengthen the anti-German propaganda – however, this did not happen. A similar restraint showed the majority of Polish newspapers published at that time in the territory of Congress Poland. Probably, a major impact on this situation had views of New Łódź Courier’s editorial staff, who wanted as much as possible to inform readers about all important issues for the inhabitants of Łódź. After the final occupation of the city by the Germans in December 1914, the issue of the city’s destruction did not get a mention in the newspapers published in Łódź at that time.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczenie Kalisza w sierpniu 1914 roku w świetle polskojęzycznej prasy łódzkiej
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631935.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the history of Łódź, the First World War in 1914, the press in Łódź in 1914, the tragedy of Kalisz in 1914
historia Łodzi, I wojna światowa 1914 r., prasa łódzka, tragedia Kalisza w 1914 r.
Opis:
Artykuł ukazuje, jak zniszczenie Kalisza w sierpniu 1914 r. opisywały wybrane gazety łódzkie w drugiej połowie tego roku. Przedmiotem analizy były: „Nowy Kurjer Łódzki”, „Nowa Gazeta Łódzka” i „Rozwój”. Pisma te przedstawiały szczegółowo sytuację polityczną w Europie oraz działania wojenne na najważniejszych frontach pierwszej wojny światowej. Jednak problematyka tragedii Kalisza była w nich opisywana stosunkowo rzadko i to głównie w „Nowym Kurjerze Łódzkim”, który najszerzej ukazywał zniszczenie Kalisza przez Niemców oraz dramat mieszkańców zmuszonych do opuszczenia miasta. Pozostałe gazety pisały o tym znacznie rzadziej. Wydawało się, że zamieszczanie na ich łamach wiadomości o okrucieństwie wojska niemieckiego będzie dla władz rosyjskich elementem wzmocnienia propagandy antyniemieckiej. W rzeczywistości jednak tak się nie stało. Podobną powściągliwość wykazywała większość czasopism wydawanych w tym czasie na terytorium Królestwa Kongresowego. Prawdopodobnie główny wpływ na tę sytuację miały poglądy członków redakcji „Nowego Kurjera Łódzkiego”, którzy chcieli jak najszerzej informować czytelników o wszystkich ważnych dla mieszkańców Łodzi sprawach. Po ostatecznym zajęciu miasta przez Niemców w grudniu 1914 r. problematyka dotycząca zniszczenia Kalisza przestała pojawiać się w gazetach wydawanych w Łodzi w tym okresie.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczenie Kalisza w sierpniu 1914 roku w świetle polskojęzycznej prasy łódzkiej
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632313.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the history of Łódź, the First World War in 1914, the press in Łódź in 1914, the tragedy of Kalisz in 1914
historia Łodzi, I wojna światowa 1914 r., prasa łódzka, tragedia Kalisza w 1914 r.
Opis:
The article presents how the destruction of Kalisz in August 1914 was being described by the selected newspapers published in Łódź in the second half of this year. Subject of the analysis were: New Łódź Courier, New Łódź Newspaper, and Development. These newspapers were describing in detail the political situation in Europe and the war on the most important fronts of the First World War. However, the tragedy of Kalisz was being presented in the these papers relatively rarely. Only New Łódź Courier was depicting this phenomenon wider and relatively often, showing the destruction of Kalisz by the Germans and the tragedy of the inhabitants who were forced to leave the city. Other newspapers touched upon the issue only occasionally. There seemed that writing about the cruelty of the German army could be for Russian authorities a part of the strategy to strengthen the anti-German propaganda – however, this did not happen. A similar restraint showed the majority of Polish newspapers published at that time in the territory of Congress Poland. Probably, a major impact on this situation had views of New Łódź Courier’s editorial staff, who wanted as much as possible to inform readers about all important issues for the inhabitants of Łódź. After the final occupation of the city by the Germans in December 1914, the issue of the city’s destruction did not get a mention in the newspapers published in Łódź at that time.
Artykuł ukazuje, jak zniszczenie Kalisza w sierpniu 1914 r. opisywały wybrane gazety łódzkie w drugiej połowie tego roku. Przedmiotem analizy były: „Nowy Kurjer Łódzki”, „Nowa Gazeta Łódzka” i „Rozwój”. Pisma te przedstawiały szczegółowo sytuację polityczną w Europie oraz działania wojenne na najważniejszych frontach pierwszej wojny światowej. Jednak problematyka tragedii Kalisza była w nich opisywana stosunkowo rzadko i to głównie w „Nowym Kurjerze Łódzkim”, który najszerzej ukazywał zniszczenie Kalisza przez Niemców oraz dramat mieszkańców zmuszonych do opuszczenia miasta. Pozostałe gazety pisały o tym znacznie rzadziej. Wydawało się, że zamieszczanie na ich łamach wiadomości o okrucieństwie wojska niemieckiego będzie dla władz rosyjskich elementem wzmocnienia propagandy antyniemieckiej. W rzeczywistości jednak tak się nie stało. Podobną powściągliwość wykazywała większość czasopism wydawanych w tym czasie na terytorium Królestwa Kongresowego. Prawdopodobnie główny wpływ na tę sytuację miały poglądy członków redakcji „Nowego Kurjera Łódzkiego”, którzy chcieli jak najszerzej informować czytelników o wszystkich ważnych dla mieszkańców Łodzi sprawach. Po ostatecznym zajęciu miasta przez Niemców w grudniu 1914 r. problematyka dotycząca zniszczenia Kalisza przestała pojawiać się w gazetach wydawanych w Łodzi w tym okresie.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki łotewsko-polskie jesienią 1919 roku: kontekst rosyjskiej białej armii Bermondta
Autorzy:
Jēkabsons, Ēriks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631515.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Baltic region, Latvian-Polish relations, Bermondt, military activities in 1919, Germany, Soviet Russia
Region baltycki
łotewsko-polskie stosunki
Bermondt, dzialania wojenne w 1919 r.
Niemcy, Rosja Radziecka
Opis:
The interest in mutual relations in Latvia and Poland was visible already since the beginning of 1919, however, it was only in the summer of 1919 that the Latvian-Polish relations started to develop more dynamically. They were important for both sides. Since the situation in the region was highly complicated, the Latvian-Polish relations exhibited also general policy tendencies, determined by the policy of the Soviet Russia, anti-Bolshevik or White Russia, Germany, Poland, Lithuania (including the relations of both of these states), Latvia, Estonia, Finland and other countries.The aim of the present paper is to display the state of Latvian-Polish relations from autumn 1919, which was the time of fighting against the white army of Bermondt on the territory of Latvia and Lithuania. Due to common threat, the relations between Latvia and Poland became visibly closer, and they were developing after summer 1919. The relations were determined mainly by the common interests and enemies (Soviet Russia, Germany) in the region. This process got accelerated and gained greater significance as a result of the activities of German armies, also in Latvia and Lithuania. When the German-Russin army commanded by Pavel Bermondt attacked the capital of Latvia in October 1919, Latvians made enormous efforts to stop this offensive. In autumn 1919 during fighting against Bermondt’s army Latvian and Polish relations got closer than before. In case of Latvia, this was due to Latvians’ hope to receive help from Poland in the fighting against Bermondt. At that time, Latvia’s relations with Lithuania were not good due to territorial dispute and differences in foreign policy. In case of Poland, on the other hand, what mattered was the aim of attracting Latvia to Poland in political and military terms in order to exert influence on Lithuania in this way. Simultaneously, another reason was preventing attempts to establish contacts between two Poland’s enemies, Russia and Germany. The final reason was the military factor, based on operational considerations: in the event of Bermondt’s victory, Poland’s potential front against Germany would get significantly longer.
Zainteresowanie Łotwy i Polski wzajemnymi relacjami było zauważalne już od początku 1919 roku, jednak dopiero latem 1919 roku stosunki łotewsko-polskie zaczęły się rozwijać dynamiczniej. Dla obydwu stron były one ważne, a wobec tego, że sytuacja w regionie była niezwykle skomplikowana, na przykładzie stosunków łotewsko-polskich wyraźnie zauważalne są też tendencje ogólne, zdeterminiowane polityką Rosji Radzieckiej, antybolszewickiej lub białej Rosji, Niemiec, Polski, Litwy (w tym – stosunków obydwu tych państw), Łotwy, Estonii, Finlandii i innych krajów. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie stosunków łotewsko-polskich jesienią 1919 roku, kiedy na Łotwie i Litwie toczyły się walki z białą armią Bermondta. Wówczas, w obliczu wspólnego niebezpieczeństwa, miało miejsce definitywne zbliżenie między Łotwą i Polską. Od lata 1919 roku rozwijały wzajemne stosunki łotewsko-polskie. Było to zdeterminowane przede wszystkim wspólnymi interesami i wspólnymi wrogami (Rosja Radziecka, Niemcy) w regionie. Ten proces został przyśpieszony i nabrał wyjątkowego znaczenia przez dzialalność wojsk niemieckich, także na Łotwie i Litwie. Dowodzona przez Pawła Bermondta armia niemiecko - rosyjska w październiku 1919 r. atakowała stolicę Łotwy i Łotyszom z olbrzymim wysiłkiem udało się ofensywę powstrzymać. Właśnie w czasie walk z armią Bermondta jesienią 1919 roku miało miejsce definitywne zbliżenie łotewsko-polskie. W przypadku Łotwy była ona spowodowana przede wszystkim nadzieją na otrzymanie pomocy Polski do walki z Bermondtem. Działo się to w sytuacji, w której stosunki z Litwą nie układały się najlepiej z powodu sporu terytorialnego oraz odmiennej polityki zagranicznej. W przypadku Polski istotny wydawał się zamiar politycznego i wojskowego przyciągnięcia do sobie Łotwy, aby takim sposobem oddziaływać na Litwę. Jednocześnie chodziło o uniemożliwienie prób ustanowienia w regionie bałtyckim kontaktów między dwoma wrogami Polski, Rosją i Niemcami. Nie bez znaczenia był także czynnik wojskowy, oparty na rozważaniach operacyjnych: w przypadku zwycięstwa Bermondta znacznie przedłużyłby się ewentualny front polski przeciwko Niemiec.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki łotewsko-polskie jesienią 1919 roku: kontekst rosyjskiej białej armii Bermondta
Autorzy:
Jēkabsons, Ēriks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631808.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Baltic region, Latvian-Polish relations, Bermondt, military activities in 1919, Germany, Soviet Russia
Region baltycki
łotewsko-polskie stosunki
Bermondt, dzialania wojenne w 1919 r.
Niemcy, Rosja Radziecka
Opis:
Zainteresowanie Łotwy i Polski wzajemnymi relacjami było zauważalne już od początku 1919 roku, jednak dopiero latem 1919 roku stosunki łotewsko-polskie zaczęły się rozwijać dynamiczniej. Dla obydwu stron były one ważne, a wobec tego, że sytuacja w regionie była niezwykle skomplikowana, na przykładzie stosunków łotewsko-polskich wyraźnie zauważalne są też tendencje ogólne, zdeterminiowane polityką Rosji Radzieckiej, antybolszewickiej lub białej Rosji, Niemiec, Polski, Litwy (w tym – stosunków obydwu tych państw), Łotwy, Estonii, Finlandii i innych krajów. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie stosunków łotewsko-polskich jesienią 1919 roku, kiedy na Łotwie i Litwie toczyły się walki z białą armią Bermondta. Wówczas, w obliczu wspólnego niebezpieczeństwa, miało miejsce definitywne zbliżenie między Łotwą i Polską. Od lata 1919 roku rozwijały wzajemne stosunki łotewsko-polskie. Było to zdeterminowane przede wszystkim wspólnymi interesami i wspólnymi wrogami (Rosja Radziecka, Niemcy) w regionie. Ten proces został przyśpieszony i nabrał wyjątkowego znaczenia przez dzialalność wojsk niemieckich, także na Łotwie i Litwie. Dowodzona przez Pawła Bermondta armia niemiecko - rosyjska w październiku 1919 r. atakowała stolicę Łotwy i Łotyszom z olbrzymim wysiłkiem udało się ofensywę powstrzymać. Właśnie w czasie walk z armią Bermondta jesienią 1919 roku miało miejsce definitywne zbliżenie łotewsko-polskie. W przypadku Łotwy była ona spowodowana przede wszystkim nadzieją na otrzymanie pomocy Polski do walki z Bermondtem. Działo się to w sytuacji, w której stosunki z Litwą nie układały się najlepiej z powodu sporu terytorialnego oraz odmiennej polityki zagranicznej. W przypadku Polski istotny wydawał się zamiar politycznego i wojskowego przyciągnięcia do sobie Łotwy, aby takim sposobem oddziaływać na Litwę. Jednocześnie chodziło o uniemożliwienie prób ustanowienia w regionie bałtyckim kontaktów między dwoma wrogami Polski, Rosją i Niemcami. Nie bez znaczenia był także czynnik wojskowy, oparty na rozważaniach operacyjnych: w przypadku zwycięstwa Bermondta znacznie przedłużyłby się ewentualny front polski przeciwko Niemiec.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Piłsudski kontra Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej w 1922 r. Uwagi na temat książki Janusza Farysia pt. Funkcjonowanie demokracji parlamentarnej w Drugiej Rzeczypospolitej. Konflikty wokół przesilenia rządowego w 1922 roku
Józef Piłsudski Versus the Legislative Sejm of the Polish Republic in 1922. Comments on „Funkcjonowanie demokracji parlamentarnej w Drugiej Rzeczypospolitej. Konflikty wokół przesilenia rządowego w 1922 roku” by Janusz Faryś
Autorzy:
Szudarek, Krystian Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916384.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Second Polish Republic
parliamentary democracy
1922 government crisis in Poland
Legislative Sejm
Chief of State
Józef Piłsudski
Druga Rzeczpospolita
demokracja parlamentarna
kryzys rządowy 1922 r.
Sejm Ustawodawczy
Naczelnik Państwa
Opis:
Celem artykułu recenzyjnego jest omówienie książki pt. Funkcjonowanie demokracji parlamentarnej w Drugiej Rzeczypospolitej. Konflikty wokół przesilenia rządowego w 1922 roku autorstwa Janusza Farysia. Recenzowana monografia jest pierwszą w historiografii książką poświęconą w całości kryzysowi demokracji parlamentarnej w Polsce, do którego doszło latem 1922 r., w przededniu wyborów parlamentarnych i prezydenckich. Jego przejawem było najdłuższe w historii II Rzeczypospolitej (dwumiesięczne) przesilenie rządowe, spowodowane konfrontacją polityczną pomiędzy Naczelnikiem Państwa Józefem Piłsudskim, wspieranym przez partie lewicowe i centrolewicowe oraz przedstawicieli mniejszości narodowych, a jego przeciwnikami z partii prawicowych i centroprawicowych. Doszło wówczas do otwartego konfliktu Naczelnika Państwa z Sejmem Ustawodawczym o charakterze konstytucyjnym, którego apogeum stanowiła nieudana próba przegłosowania wotum nieufności wobec J. Piłsudskiego. Książka Janusza Farysia przedstawia nie tylko w sposób erudycyjny genezę, przebieg i następstwa tych wydarzeń, ale zawiera również pogłębioną analizę czynników decydujących o słabości funkcjonowania polskiej demokracji parlamentarnej w tym okresie.
The aim of the review article is a discussion on a book by Janusz Faryś, Functioning of a parliamentary democracy in the Second Polish Republic. Conflicts around the government crisis in 1922 (Funkcjonowanie demokracji parlamentarnej w Drugiej Rzeczypospolitej. Konflikty wokół przesilenia rządowego w 1922 roku). The reviewed monograph is the first book devoted entirely to the crisis of Poland’s parliamentary democracy from summer 1922. The crisis occurred in the runup to the parliamentary and presidential elections and involved the longest government crisis in the history of the Second Polish Republic. It was triggered by a political confrontation between Poland’s Chief of State Józef Piłsudski, supported by the left-wing and centre-left parties and representatives of national minorities with his opponents on the right and central right. An open constitutional conflict between the Chief of State and the Legislative Sejm peaked during a failed attempt to push through a vote of no confidence in J. Piłsudski. Alongside an eloquent presentation of the origins, course and consequences of those events, the book by Janusz Faryś provides an in-depth analysis of factors that contributed to the weakness of Poland’s parliamentary democracy at that time.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1437-1449
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie decyzje dotyczące działań wojennych na Froncie Północno-Wschodnim w lipcu 1920 r. i ich wpływ na dalszą karierę wojskową generała broni Stanisława Szeptyckiego. Przyczynek do biografii generała
Polish Decisions Regarding Military Operations on the North-Eastern Front in July 1920 and Their Impact on the Further Military Career of General Stanisław Szeptycki. A Contribution to the General’s Biography
Autorzy:
Wojtaszak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33914954.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
biography
organization of the Polish Army
Polish-Soviet war
generals of the Polish Army
coup d'état in 1926
biografia
organizacja Wojska Polskiego
wojna polsko-sowiecka
generalicja Wojska Polskiego
zamach stanu w 1926 r.
Opis:
Generał Stanisław hrabia Szeptycki należał do grupy oficerów, którzy swoją karierę wojskową rozpoczęli w okresie zaborów w armii Habsburgów. Urodził się w Przyłbicach w zaborze austro-węgierskim. Należał do rodziny arystokratycznej, o dużym zaangażowaniu patriotycznym i religijnym. Wielu przedstawicieli rodu było biskupami (obrządek greckokatolicki) albo poświęciło się służbie wojskowej. Był wnukiem znanego polskiego komediopisarza Aleksandra Fredry. W armii austro-węgierskiej dosłużył się stopnia generała majora. Podczas I wojny światowej przeszedł do Legionów Polskich, stając na ich czele w 1916 r. W 1917 r. został generalnym gubernatorem okupacji austro-węgierskiej w Lublinie. Na znak protestu po ustaleniach w traktacie brzeskim (19 lutego 1918 r.), pomijających Polskę, podał się do dymisji. Po wojnie znalazł się w Wojsku Polskim, obejmując funkcję szefa Sztabu Generalnego. Walczył w wojnie polsko-sowieckiej, był dowódcą dywizji w 4. Armii i frontu „gen. Stanisława Szeptyckiego”, a następnie frontu Północno-Wschodniego. Po lipcowej ofensywie sowieckiej M. Tuchaczewskiego z 1920 r., ze względu na chorobę, odsunięty z dowodzenia frontem. Na skutek różnic w ocenie polskich działań militarnych wszedł w spór z Józefem Piłsudskim. W 1921 r. został dowódcą Inspektoratu Armii nr IV w Krakowie, a następnie ministrem spraw wojskowych w rządzie Wincentego Witosa. Przeciwnik Józefa Piłsudskiego. Od 1926 r., po zamachu stanu, przeszedł w stan spoczynku.
General Stanisław Count Szeptycki belonged to a group of officers who began their military career in the Habsburg army during the partitions. He was born in Przyłbice in the Austro-Hungarian partition. He belonged to an aristocratic family with great patriotic and religious commitment. Many representatives of the family were bishops (Greek-Catholic rite) or devoted themselves to military service. He was the grandson of the famous Polish comedy writer Aleksander Fredro. In the Austro-Hungarian army, he reached the rank of major general. During World War I, he joined the Polish Legions, becoming their leader in 1916. In 1917, he became the general governor of the Austro-Hungarian occupation in Lublin. As a sign of protest after the provisions of the Treaty of Brest-Litovsk (February 19, 1918) omitting Poland, he resigned. After the war, he joined the Polish Army, taking the position of Chief of the General Staff. He fought in the Polish-Soviet war and was the commander of a division, the 4th Army, and the front of „Gen. Stanisław Szeptycki” and then the North-Eastern Front. After the July Soviet offensive by M. Tuchaczewski in 1920, due to illness, he was removed from command of the front. As a result of differences in the assessment of Polish military activities, he entered into a dispute with Józef Piłsudski. In 1921, he became the commander of the Inspectorate of the Army No. IV in Krakow, and then the minister of military affairs in the government of Wincenty Witos. Opponent of Józef Piłsudski. In 1926, after the coup, the state retired.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 479-506
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje
Autorzy:
Burdzy, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041179.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the dissolution of the Dominican monastery in 1864
Dominikan Order
Sandomierz
Klimontów
the monastery’s library
the archconfraternity of the Rosary
S. Jacob church
Sandomierz’s diocese
kasata klasztoru 1864 r.
dominikanie
biblioteka klasztorna
arcybractwo różańcowe
kościół św. Jakuba
diecezja sandomierska
Opis:
The dissolution of the Dominican convent at the St. James Church was conducted on November 8, 1864. This was not an exception in the Kingdom of Poland at that time, when many other religious institutions were dissolved as well. To achieve the effect of full surprise the dissolution was conducted according to an arbitrarily fixed pattern. The friars were transported to a permanent monastery in Klimontów. Only the then vice Prior was left at the St. James Church to ensure the continuity of worship until the appointment of a diocesan priest. Also, the arch-confraternity of the Rosary was left at the church with the aim of supporting the cult of Mary, illuminating the altars and visiting the sick. The authority over the temple was passed into the hands of the Bishop of Sandomierz, whose responsibility was to choose a diocesan priest with the title of Rector to perform pastoral duties.For the acquisition of the assets a committee was appointed which included Economic Assessor at the Provincial Government of Radom, President of the city of Sandomierz and Dean of Sandomierz. All the activities were conducted in the presence of Dominican Prior Paulin Machnicki. A detailed report was drawn up which described the buildings and lands belonging to the Dominicans in Sandomierz as well as the farms in Gołębice and Jugoszów. The property was acquired for the benefit of the Kingdom of Poland.
Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 431-477
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Generał brygady Leon Pachucki (1872–1932) – żołnierz Armii Polskiej we Francji i bohater wojny polsko-rosyjskiej 1920 r. Zarys biografii
Brigadier General Leon Pachucki (1872–1932) – Soldier of the Polish Army in France and Hero of the Polish-Russian War of 1920. Outline of the Biography
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33914169.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Leon Pachucki
Polish Army in France
13th Infantry Division
Polish-Russian war of 1920
Command of the Corps District No. IV Lodz
military garrison in Lodz
Armia Polska we Francji
13 Dywizja Piechoty
wojna polsko-rosyjska 1920 r.
Dowództwo Okręgu Korpusu nr IV Łódź
garnizon wojskowy w Łodzi
Opis:
Przedmiotem badań jest postać Leona Pachuckiego, generała brygady Wojska Polskiego, który brał udział w I wojnie światowej oraz w wojnie polsko-rosyjskiej. Celem artykułu jest przedstawienie jego kariery wojskowej, zarówno w armii rosyjskiej, jak i później w armii polskiej. Tekst oparty został w głównej mierze na dokumentach zgromadzonych w Centralnym Archiwum Wojskowym, a także na dostępnej literaturze stanowiącej uzupełnienie materiałów archiwalnych. Na ich podstawie udało się przeprowadzić analizę jego kolejnych etapów kariery wojskowej, zasług na polach bitew, służby na wyższych stanowiskach dowódczych w okresie międzywojennym oraz działalności społecznej na emeryturze. Był bohaterem wojny polsko-rosyjskiej w 1920 r. – za wykazaną odwagę na polu walki został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych. Przyszły generał urodził się w 1872 r. w Suwałkach i jako młodzieniec wstąpił do armii rosyjskiej. Służył w niej do 1918 r., ostatnio w rosyjskim korpusie na Bałkanach. Wiosną tego roku przybył do Francji, gdzie dowodził 3 Pułkiem Strzelców (Armia Polska we Francji). Wraz z nim przyjechał w kwietniu 1919 r. do Polski i brał udział w polskiej ofensywie na Wołyniu. W końcu czerwca tego roku objął stanowisko dowódcy Piechoty Dywizyjnej 1 Dywizji Strzelców Armii Generała Hallera, a trzy miesiące później został dowódcą XXV Brygady Piechoty. Jako dowódca wykazał się odwagą, kierując na przełomie maja i czerwca 1920 r. obroną miejscowości Pohrebyszcze. We wrześniu 1921 r. został zastępcą dowódcy Okręgu Korpusu nr IV Łódź, a w 1925 r. objął podobne stanowisko w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IX Brześć. Po przeniesieniu w 1927 r. w stan spoczynku zamieszkał w Łodzi, gdzie zmarł w 1932 r. Warto jeszcze dodać, że był to jedyny generał armii II Rzeczypospolitej pochowany w tym mieście przed II wojną światową.
The subject of the research is the figure of Leon Pachucki, a brigadier general of the Polish Army, who took part in World War I and the Polish-Russian War. The aim of the article is to present his military career, both in the Russian Army and later in the Polish Army. The text is based mainly on documents collected in the Central Military Archives, and on available literature supplementing the archival materials. On their basis, it was possible to analyze the stages of his military career, his achievements on the battlefields, his service in higher command positions in the interwar period and his social activities after retirement. He was a hero of the Polish-Russian War in 1920 – for his courage on the battlefield, he was awarded the Order of Virtuti Militari 5th class and the Cross of Valor. The future general was born in 1872 in Suwałki and as a youth he joined the Russian army. He served in this army until 1918, recently in the Russian corps in the Balkans. In spring that year he came to France, where he commanded the 3rd Rifle Regiment (Polish Army in France). Together with him, he came to Poland in April 1919 and took part in the Polish offensive in Volyn. At the end of June this year, he took the position of the commander of the infantry in the 1st Rifle Division of the General Haller's Army. Three months later, he became the commander of the XXV Infantry Brigade. As its commander, he showed courage on leading the defense of the locality of Pohrebyszcze at the turn of May and June 1920. In September 1921, he became the deputy commander of the Corps District No. IV Lodz, and in 1925 he took up a similar position in the Command of the Corps District No. IX Brest. After retiring in 1927, he moved to Lodz, where he died in 1932. It is worth adding, that he was the only one general of the army of the Second Polish Republic buried in this city before World War II.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 327-365
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies