Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Elite" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Kobiety jako „szare eminencje” w komunistycznej elicie władzy w Polsce
    Autorzy:
    Szumiło, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632141.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    power elite, communism, women, People’s Poland
    elita władzy, komunizm, kobiety, Polska Ludowa
    Opis:
    The problem of the very low participation of women in the power elite in Poland in 1944–1989, and in particular the reasons for this situation, has not been thoroughly researched. The least studied is the issue of the role of women as “gray eminence”, exerting informal influence on decision-making processes. This text presents the profiles of six communist women, whose activity as “gray eminence” finds the greatest confirmation in available sources. Three of them worked in various segments of state power (Julia Bristiger, Maria Wierna, Julia Minc), two in the central party apparatus (Zofia Gomułkowa, Teodora Feder), and one is an example of an influential woman seated in the regional party apparatus of the provincial level (Sara Nomberg-Przytyk). The analysis of these six cases leads to the conclusion that the informal strength of these women in the communist power elite was influenced by the following factors: gained experience, length of party membership, education and skills, and the position of a husband as a party activist or acquaintance among other members of the power elite.
    Problem bardzo niskiego udziału kobiet w elicie władzy w Polsce w latach 1944–1989, a zwłaszcza przyczyn takiej sytuacji, nie doczekał się jeszcze pogłębionej analizy. Najmniej rozpoznana jest kwestia roli kobiet jako „szarych eminencji”, wywierających nieformalny wpływ na procesy decyzyjne. W niniejszym artykule przedstawiono sylwetki sześciu komunistek, których działalność w roli „szarych eminencji” znajduje największe potwierdzenie w dostępnych źródłach. Trzy z nich pracowały w różnych segmentach władzy państwowej (Julia Bristiger, Maria Wierna, Julia Minc), dwie w centralnym aparacie partyjnym (Zofia Gomułkowa, Tedora Feder), zaś jedna stanowi przykład wpływowej kobiety usadowionej w terenowym aparacie partyjnym szczebla wojewódzkiego (Sara Nomberg-Przytyk). Analiza tych sześciu przypadków prowadzi do wniosku, że o nieformalnej silnej pozycji zajmowanej przez te kobiety w komunistycznej elicie władzy decydowały następujące czynniki: posiadane doświadczenie, staż partyjny, wykształcenie i umiejętności, a także pozycja męża jako działacza partyjnego lub znajomości wśród innych członków elity władzy.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kobiety jako „szare eminencje” w komunistycznej elicie władzy w Polsce
    Autorzy:
    Szumiło, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632161.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    power elite, communism, women, People’s Poland
    elita władzy, komunizm, kobiety, Polska Ludowa
    Opis:
    Problem bardzo niskiego udziału kobiet w elicie władzy w Polsce w latach 1944–1989, a zwłaszcza przyczyn takiej sytuacji, nie doczekał się jeszcze pogłębionej analizy. Najmniej rozpoznana jest kwestia roli kobiet jako „szarych eminencji”, wywierających nieformalny wpływ na procesy decyzyjne. W niniejszym artykule przedstawiono sylwetki sześciu komunistek, których działalność w roli „szarych eminencji” znajduje największe potwierdzenie w dostępnych źródłach. Trzy z nich pracowały w różnych segmentach władzy państwowej (Julia Bristiger, Maria Wierna, Julia Minc), dwie w centralnym aparacie partyjnym (Zofia Gomułkowa, Tedora Feder), zaś jedna stanowi przykład wpływowej kobiety usadowionej w terenowym aparacie partyjnym szczebla wojewódzkiego (Sara Nomberg-Przytyk). Analiza tych sześciu przypadków prowadzi do wniosku, że o nieformalnej silnej pozycji zajmowanej przez te kobiety w komunistycznej elicie władzy decydowały następujące czynniki: posiadane doświadczenie, staż partyjny, wykształcenie i umiejętności, a także pozycja męża jako działacza partyjnego lub znajomości wśród innych członków elity władzy.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kariera polityczna Leonarda Marcina Świeykowskiego: od podsędka do wojewody – przypadek czy nowe zasady kształtowania się elit w czasach Stanisława Augusta?
    Autorzy:
    Rolnik, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632129.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Stanisław Augustus, the elite of the Polish Commonwealth, public life, Leonard Marcin Świeykowski
    Stanisław August, elity Rzeczypospolitej, życie publiczne, Leonard Marcin Świeykowski
    Opis:
    The purpose of the article is to analyse the manner in which the political elites were created and the paths which led to those elites. The focus is on the career of Leonard Marcin Świeykowski, which is compared to a number of other cases of senatorial careers, inter alia those of Gedeon Jeleński and Adam Chmara. All of these people produced similar family archives. These sources have allowed a reconstruction of the mechanisms of their careers, which are substantially similar. This is clearly discernible in King Stanisław Augustus’s creation of the circle of royal supporters. Submissiveness toward the decision-making centre was not the sole factor which determined a career. Such features as entrepreneurship and intelligence were of greater relevance to a career, whereas noble birth and the inherited estate were of secondary relevance. Another crucial feature had to do with an attitude which expressed interest in the welfare of the state and fellow citizens, which may be associated with the establishment of a specific political agenda whose purpose was to reform the Polish Commonwealth.
    Sposób kreowania elit może mieć wpływ na ich jakość. Tak też myślano często w czasach stanisławowskich. Widać to przy kreacji stronnictwa królewskiego przez Stanisława Augusta. Przykładem tego jest kariera Leonarda Marcina Świeykowskiego. Niekoniecznie o karierze decydowała uległość. Większe znaczenie miały takie cechy, jak: przedsiębiorczość, inteligencja, a dopiero na drugim planie były te, niejako tradycyjne, dobre urodzenie i dziedziczony majątek. Istotna była również postawa wyrażająca zainteresowanie dobrem państwa i współobywateli. To budowało pozycję polityka w prowincji, w której działał i skłaniało króla do współpracy z nim, a ta mogła takiej osobie przynieść godność senatorską. Wbrew pozorom ważnym łącznikiem między kreującym elitę polityczną Stanisławem Augustem a kandydatem do niej był wspólny – przynajmniej teoretycznie – sposób myślenia o budowie silnej Rzeczypospolitej i wolnym narodzie szlacheckim stojącym na jej czele, co było swoistym połączeniem idei silnej władzy królewskiej z republikańskimi przekonaniami ogółu obywateli.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 46
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urzędy i urzędnicy w czasach księcia krakowsko-sandomierskiego Bolesława V Wstydliwego
    Autorzy:
    Maciaszek, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631836.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Bolesław the Chaste, Lesser Poland, offices, officials, the power elite, domestic policy, administration
    Bolesław Wstydliwy, Małopolska, urzędy, urzędnicy, elita władzy, polityka wewnętrzna, administracja
    Opis:
    Bolesław the Chaste is one of the longest reigning rulers of Poland. Treacherously murdered in Gąsawa, Leszek the White (the father of Boleslaw V) left his son with many unsettled matters in the field of internal politics. The reasserting of the position of the nobles was ensured by the long period of protective governance when Bolesław was underage. In the area of Bolesław’s court, the Duke’s office was particularly wellformed. Chancellors and vice-chancellors were supported by numerous chaplains and clerics in their work. In the times of the regency in the Chaste’s time and his proper reign of the Duchy of Kraków and Sandomierz, the sources show, for the first time, the appearance of many land and court offices. In the long epoch of Bolesław the Chaste, significant changes in the system and administration of the state were recorded. Court offices were transformed into land offices. The main purpose of the article is to present the changes that have been made, the mechanisms of promotions at offices and discuss the competences and staffing of some offices.
    Zamordowany w Gąsawie Leszek Biały, ojciec Bolesława V Wstydliwego, zostawił swojemu synowi w spadku wiele nieuporządkowanych spraw w zakresie polityki wewnętrznej. Długie rządy opiekuńcze za małoletniego Bolesława sprzyjały umacnianiu się pozycji możnych. W zakresie dworu księcia szczególnie dobrze ukształtowała się kancelaria. Kanclerze i podkanclerze wspierani byli w swej pracy przez licznych kapelanów i kleryków. W czasie regencji i za właściwych już rządów Bolesława Wstydliwego w księstwie krakowskim i sandomierskim, źródła wykazują pojawienie się po raz pierwszy wielu urzędów ziemskich i dworskich. W długiej epoce Bolesława Wstydliwego utrwalały się doniosłe zmiany w ustroju i administracji państwa. Urzędy dworskie uległy przeobrażeniu w urzędy ziemskie. Głównym celem artykułu jest przedstawienie dokonanych przemian, mechanizmów awansów na urzędach oraz omówienie kompetencji i obsady niektórych urzędów.
    Źródło:
    Res Historica; 2019, 47
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bogactwo w czasach radzieckich: wymiar materialny życia ukraińskiej elity ekonomicznej w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku
    Autorzy:
    Skubii, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631983.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    consumption
    everyday life
    material world
    economic elite
    ‘nepman’
    ‘red director’
    Soviet Ukraine
    konsumpcja
    codzienność
    dobra materialne
    elita ekonomiczna
    ‘czerwony dyrektor’
    Sowiecka Ukraina
    “nepman”
    “red director”
    Opis:
    The purpose of this research is to investigate the material world of the Ukrainian economic elites in the 1920s–1930s. The turn to the Communist ideology caused the transformation of the state’s and society’s attitude towards everyday life and the world of things. In those circumstances, wealth and luxury as characteristic features of the material world of any elite should have also lost their relevance. The material world of the Ukrainian economic elites under NEP and early Stalinism kept all signs of belonging to the higher social strata. Thus, the main objects of this research are two groups of the Ukrainian economic elites: private entrepreneurs and managers of state industrial companies, ‘nepmen’ and Soviet ‘red directors’ respectively.It is necessary to find out what were the features of wealth in Soviet times. Some other important issues arise: what the material world of the Ukrainian economic elite was during the 1920s–1930s; what the difference in the position of its various representatives was; what kind of goods ‘created’ the elitist everyday life for entrepreneurs and directors of the Soviet industry; whether it is possible to create a sort of formula of wealth in the Soviet times in the interwar period.In fact, the personal and social identity of the economic elites in the 1920s–1930s was shaped by the possession of a certain set of goods and services that emphasized the status of their owners. Some researchers, on the contrary, suggest paying attention to the immateriality as a key feature of the Soviet project as a whole. That is why the prosperous consumer groups of Soviet society could be an interesting and controversial field of research, which can lead to understanding how the ideals of equality were implemented in practice.During the 1920s and 1930s, the social class of the Soviet economic elite and its consumer culture were formed. Both for ‘nepmen’ and ‘red directors’ things had the same material value. However, the acquisition of wealth by those two groups of the economic elite took place in a different way. While private traders bought certain material assets, the Soviet managers received them, mainly through a system of state distribution for workers or through social benefits. As a result, their consumer basket included not only things of everyday consumption, but also more durable items such as real estate, vehicles and other property.To summarize, the material values, symbols of luxury and wealth, were extremely valuable for the economic elites of the 1920s–1930s. It was one of the reasons that differentiated them from other strata of Soviet society. Their consumption had statutory and demonstrative features. It was the period when shortage and closed distribution of goods transformed usual everyday things into luxury items that were available only to the higher layers. In fact, the priority of wealth as the characteristic feature of the elite led to the formation of a privileged group of Soviet society, based on the ownership of property and goods.
    Artykuł ma na celu zbadanie materialnego wymiaru życia ukraińskich elit ekonomicznych w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Implementacja ideologii komunistycznej spowodowała zmianę w nastawieniu państwa i społeczeństwa do życia codziennego oraz świata dóbr materialnych. W zaistniałych okolicznościach bogactwo i luksus, stanowiące wartość definiującą świat materialny każdej grupy z wyższych sfer, powinny były stracić swoją ważność. Tenże aspekt świata ukraińskich elit gospodarczych pod rządami NEP i wczesnego stalinizmu zachował wszystkie oznaki przynależności do wyższych warstw społecznych. Głównym obiektem niniejszej analizy są dwie grupy społeczne: prywatni przedsiębiorcy (nepmen) oraz zarządcy państwowych przedsiębiorstw przemysłowych, sowieccy czerwoni dyrektorzy.Istotnym punktem pracy jest zdefiniowanie cech bogactwa w czasach radzieckich. Ponadto, w tekście wyłaniają się również inne ważne do poruszenia kwestie, to jest: nakreślenie obrazu materialnego świata ukraińskiej elity gospodarczej w latach dwudziestych i trzydziestych XX w., wyznaczenie różnic w pozycji społecznej różnych jej przedstawicieli, określenie jakie dobra kontrybuowały w tworzeniu ekskluzywnego życia codziennego przedsiębiorców oraz dyrektorów przemysłu radzieckiego. Autorka zadaje pytanie o to, czy możliwe jest stworzenie pewnego rodzaju przepisu na zdobycie bogactwa w czasach radzieckich okresu międzywojennego.W rzeczywistości, osobista i społeczna tożsamość elit ekonomicznych w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. definiowana była przez dostęp do określonego zestawu dóbr i usług, które podkreślały status ich właścicieli. Przeciwne zdanie wyrażają niektórzy z badaczy, którzy sugerują konieczność zwrócenia uwagi na niematerialne aspekty jako kluczową cechę projektu sowieckiego jako całości. Ze względu na tą dwojakość poglądów dobrze usytuowane grupy konsumenckie społeczeństwa radzieckiego mogą być interesującym, kontrowersyjnym obszarem badawczym, którego badanie doprowadzić może do zrozumienia w jaki sposób ideały równościowe realizowane były w praktyce.W latach dwudziestych i trzydziestych XX w. pojawiła się nowa klasa społeczna, a wraz z nią charakterystyczna dla niej kultura konsumpcyjna. Zarówno nepmeni, jak i czerwoni dyrektorowie przypisywali rzeczom tą samą wartość materialną. Niemniej obie z tych grup dochodziły do bogactwa w inny sposób. Prywatni przedsiębiorcy zdobywali pewne dobra materialne drogą zakupu, podczas gdy radzieccy kierownicy otrzymywali je za pośrednictwem systemu państwowej dystrybucji lub pomocy socjalnej. Okoliczności te sprawiły, że w ich koszyku konsumenckim znalazły się nie tylko przedmioty codziennego użytku, ale również obiekty bardziej trwałe – nieruchomości, pojazdy oraz inny dobytek.Podsumowując, obiekty materialne – symbole luksusu i bogactwa, były niesamowicie cenne dla elit ekonomicznych tamtych lat. Odróżniały one te grupy od innych warstw społeczeństwa radzieckiego. Ich konsumpcja sygnalizowała przynależność do grupy i stanowiła jej gwarant. Lata dwudzieste i trzydzieste XX w. były okresem, w którym deficyt towarów oraz ich zamknięta dystrybucja uczyniły przedmioty codziennego użytku przedmiotami luksusowymi, dostępnymi jedynie dla wyższych warstw. Priorytet gromadzenia bogactwa, jako cechy charakterystycznej dla elit, doprowadził do powstania uprzywilejowanej grupy społeczeństwa radzieckiego, wywodzącej swoje korzenie z posiadania dóbr i własności.
    The purpose of this research is to investigate the material world of Ukrainian economic elites in 1920-1930s. The turn to the Communist ideology caused the transformation of the state’s and society’s attitude towards the everyday life and the world of things. In those circumstances wealth, luxury, as characteristic features of the material world of any elite, should have also lost its relevance. The material world of the Ukrainian economic elites under NEP and early Stalinism kept all signs of belonging to the higher social strata. Thus, the main objects of this research are two groups of Ukrainian economic elites: private entrepreneurs and managers of state industrial companies, “nepmen” and Soviet “red directors” respectively.It is necessary to find out what were the features of wealth in Soviet times? What was the material world of the Ukrainian economic elite during the 1920s-1930s? What was the difference in the position of its various representatives? What kind of goods “created” the elite everyday life for entrepreneurs and directors of Soviet industry? Is it possible to create a sort of formula of wealth in Soviet times in the interwar peiod?In fact, the personal and social identity of the economic elites in the 1920s-1930s was shaped by the possession of a certain set of goods and services that emphasized the status of their owner. Some researchers, on the contrary, suggest to pay attention on the immateriality as a key feature of the Soviet project as a whole. That is why the prosperous consumer groups of Soviet society could be an interesting and controversial field of research, which can lead to understanding how were implemented the ideals of equality in practice.During the 1920s and 1930s, the social class of the Soviet economic elite and its consumption culture was formed. Both for “nepman” and “red director” things represented the same material value. However, the acquisition of wealth by those two groups of the economic elite took place in a different way. When a private trader bought certain material assets, the Soviet manager received them, mainly through a system of state distribution for workers or through the though social benefits. As a result, his consumer basket included not only things of everyday consumption, but also more durable items such as real estate, vehicles and other property.To summarize, the material values, symbols of luxury and wealth, were extremely valuable for the economic elites of 1920-1930s. It was one of the reasons that differed them from the others strata of Soviet society. Their consumption had the statutory and demonstrative features. It was the period when shortage and closed distribution of goods transformed usual everyday things into luxury items that were only available to the higher circles. In fact, the priority of wealth as the characteristic features of the elite, led to the formation of privileged group of Soviet society, based on the ownership of property and goods.
    Źródło:
    Res Historica; 2019, 48
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Struktura etniczna i wyznaniowa Dworu Imperatorskiego w epoce panowania Imperatora Mikołaja II
    Autorzy:
    Bogdanov, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041260.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Russian Imperial Court
    court officials
    the bureaucratic elite
    the Russian Empire
    nationality
    nobility
    Rosyjski Dwór Imperatorski
    rangi dworskie
    elita biurokratyczna
    Imperium Rosyjskie
    narodowość
    szlachta
    Opis:
    The article is devoted to the national and religious structure of the Court of Emperor Nicholas II (1894–1917). Due to the peculiarities of the state system, the Institute of the Court was an integral part of the government apparatus, and its members were the most elite group of the society in the Russian Empire of the late 19th – early 20th centuries. Summarizing of the personal data of 2,341 courtiers, which were identified in the course of the research in the funds of the structural parts of the Ministry of the Imperial court and other state institutions and departments, made it possible to create an ethnic and religious portrait of the ruling elite of the last Kingdom. The analysis of the processes of incorporation and ex-corporation of the members of the court staff demonstrates models of interaction between the Crown and local elites. Most of the archival materials used in the research are being put into scientific circulation for the first time.
    Artykuł jest poświęcony strukturze narodowo-wyznaniowej Dworu Imperatora Mikołaja II (1894–1917). Ze względu na specyfikę ustroju państwowego instytucja Dworu była integralną częścią aparatu władzy, a jego członkowie stanowili najbardziej elitarną grupę społeczną Imperium Rosyjskiego końca XIX – początku XX w. Uogólnienie danych osobowych 2341 dworzan, zidentyfikowanych podczas badania w zbiorach jednostek strukturalnych Ministerstwa Dworu Cesarskiego oraz innych instytucji i wydziałów państwowych, pozwoliło na stworzenie etniczno-wyznaniowego portretu elity rządzącej epoki panowania ostatniego Cara. Analiza procesów inkorporacji i wykluczania członków stanu dworskiego pokazuje modele interakcji tronu mikołajowskiego z lokalnymi elitami. Większość materiałów archiwalnych wykorzystanych w badaniu trafia do obiegu naukowego po raz pierwszy.
    Źródło:
    Res Historica; 2020, 49; 359-380
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z elity chłopskiej do lubelskiej elity władzy. Kilka słów o pochodzeniu i początkach kariery rodziny Konopniców
    From Wealthy Peasant to Lublin Local Government Elite: Some Remarks on the Background and the Beginning of the Konopnica Family’s Social Career
    Autorzy:
    Chachaj, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33770820.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Konopnica family
    Jakub Konopnica
    Tomczyk-Bąk family
    Marcin Tomczyk
    Konopnica village
    power elite of Lublin in the 16th century
    rodzina Konopniców
    rodzina Tomczyków-Bąków
    wieś Konopnica
    elita władzy Lublina w XVI w.
    Opis:
    Tekst dotyczy pochodzenia rodziny Konopniców, która wchodziła w skład elity władzy Lublina w drugiej połowie XVI i pierwszej połowie XVII w. Stanowi próbę uzupełnienia wiadomości dotyczących pierwszego znanego dotąd przedstawiciela tej rodziny – Jakuba Konopnicy – w oparciu o nieznane dotąd i niewprowadzone do obiegu naukowego wiadomości źródłowe zawarte w treści lubelskich ksiąg miejskich. Informacje zapisane w tym źródle wskazują, że Konopnicowie wywodzili się od Marcina Tomczyka, bogatego chłopa żyjącego we wsi Konopnica. Marcin oraz jego rodzina byli już nieco szerzej przedstawieni w badaniach prowadzonych przez Małgorzatę Kołacz-Chmiel. Dodatkowo udało się znacznie poszerzyć zakres informacji dotyczących żony Jakuba Konopnicy. Znane było dotąd jedynie jej imię, natomiast zapisy w lubelskich księgach miejskich informują także o jej rodzinie. Tekst zawiera jednocześnie pytanie o wiarygodność przekazów mówiących o tym, że Jakub Konopnica bogacił się w sposób nielegalny, prowadząc wyrąb drzew w lesie stanowiącym własność miejską.
    The text focuses on the origin of the Konopnica family, who was among the ruling elite in Lublin in the second half of the 16th and the first half of the 17th century. It attempts to supplement information concerning the first known representative of this family, namely Jakub of Konopnica. The paper draws on hitherto unknown, and therefore not present in any studies, information contained in the Lublin municipal books. Information from this source indicates that the Konopnica family descended from Marcin Tomczyk, a rich peasant who lived in the village of Konopnica. Marcin and his family have already been examined at length by Małgorzata Kołacz-Chmiel. Now an analysis of the sources under study has revealed some more information about Jakub Konopnica’s wife. Only her name has been known so far, and thanks to the Lublin municipal books, certain facts about her family have been discovered. The text also poses a question relating to the credibility of the accounts according to which Jakub Konopnica grew wealthy through illegal felling in the forest which was municipal property.
    Źródło:
    Res Historica; 2022, 54; 123-144
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stremouchowowie. Szlachta ziemiańska i aparat rządowy Imperium Rosyjskiego XIX – początku XX wieku
    Autorzy:
    Bogdanov, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041040.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    landed nobility
    state apparatus
    forms of participation of the nobility in the state administration
    service for the nobility elections
    administrative services
    transformation of the ruling elite
    the ruin of the old nobility
    szlachta ziemiańska
    aparat państwowy
    formy udziału szlachty w rządzeniu państwem
    szlachecka służba wyborcza
    służba administracyjna
    przemiany elity rządzącej
    ruina starej szlachty
    поместное дворянство
    государственный аппарат
    формы участия дворянства в управлении государством
    служба по дворянским выборам
    административная служба
    трансформация правящей элиты
    разорение старого дворянства
    пролетаризированная бюрократия
    Opis:
    Na przykładzie starego rodu Stremouchowów, należącego do szlachty prowincjonalnej, autor stara się zilustrować specyfikę relacji między aparatem władzy państwowej a szlachtą. Szlachta w systemie społecznym Państwa Rosyjskiego funkcjonowała jako klasa, która zmonopolizowała prawo do rządzenia państwem. Dobrobyt ekonomiczny i społeczny całej szlachty i jej poszczególnych członków był bezpośrednio związany z przynależnością do tej klasy i zajmowana w niej pozycja, jak również stopień dobrobytu, zależały od zajmowanego stanowiska w aparacie władzy i zasług osobistych przed nim. Załamanie się dawnego systemu stosunków między państwem a szlachtą na początku XVIII w. prowadzi do przekształcenia szlachty z klasy w stan, w którym przynależność była uwarunkowana prawem urodzenia. Ziemia, która była fundamentem ekonomicznym szlachty, przekształciła się z własności tymczasowej w dziedziczną. Chociaż szlachta uniezależnia się w ten sposób od ciężaru służby państwowej, służba ta zachowuje dla szlachty znaczenie egzystencjalne, co znajduje odzwierciedlenie w rosyjskiej heraldyce szlacheckiej. Upadek szlachty jako klasy związany jest z reformami aparatu państwowego pierwszej połowy XIX w., które otworzyły drogę wykształconym przedstawicielom stanów nieuprzywilejowanych oraz z kryzysem agrarnym drugiej połowy XIX w., który podważył fundamenty gospodarcze szlachty. Arystokratyczna szlachta ziemiańska zaczyna być wypierana z aparatu rządowego przez proletaryzowaną biurokrację, utworzoną z zubożałej starej szlachty i bezrolnych raznoczyńców, która stała się nową klasą rządzącą. Historia rodu Stremouchowów na przestrzeni pięciu stuleci ukazuje, pod wieloma względami wspólne dla całej szlachty rosyjskiej, procesy przekształcania szlachty moskiewskiej w prowincjonalnych właścicieli ziemskich, a następnie w zawodową biurokrację i zdeklasowaną szlachtę.
    Using the example of the old Stremoukhov family, which belonged to the provincial aristocracy, the author tries to illustrate the peculiarities of the relationship between the state power apparatus and the nobility. The nobility in the social system of the Russian state existed as a class that monopolized property rights to manage the state. The economic and social well-being of the entire nobility and its individual members was directly related to the membership in this class and the position held in it, the degree of well-being depended on the position held within the apparatus of power and personal merits, which a given member achieved for it. The collapse of the old system of relations between the state and the nobility at the beginning of the 18th century leads to the transformation of the nobility from a class to an estate, membership in which was conditioned by birth rights. The land, which was the economic basis of the nobility, undergone a transformation from being a temporary property to an inheritable one. Although the nobility gained in that way independence from the burden of state service, the state service continued to have existential significance for the nobility, which is reflected in Russian noble heraldry. The decline of the nobility as a class is associated with the reforms of the state apparatus in the first half of the 19th century, which paved the way into it for the educated representatives of the unprivileged estates, and the agrarian crisis in the second half of the 19th century, which undermined the economic basis of the nobility. The aristocratic local nobility begins to be removed from the state administration apparatus by a proletarianised bureaucracy formed by impoverished old nobility and landless raznochintsy, who has become the new ruling class. The history of the Stremoukhov family, spread over five centuries, demonstrates, in many ways common to all Russian nobility, the processes of transformation of the Moscow nobles into provincial landowners, then into professional bureaucrats and declassified nobles.
    На примере старинного рода Стремоуховых, принадлежащего к провинциальной аристократии, автор пытается проиллюстрировать особенности взаимоотношений аппарата государственной власти и дворянства. Дворянство в социальной системе российского государства существовало как класс, монополизировавший права собственности на управление государством. Экономическое и социальное благосостояние всего дворянства и отдельных его членов было напрямую связано с членством в данном классе и занимаемое в нем положение, степень благосостояния зависела от занимаемого положения в аппарате власти и личных заслуг перед ним. Распад в начале XVIII века старой системы взаимоотношений государства и дворянства, приводит к превращению дворянства из класса в сословие, членство в котором было обусловлено правами по рождению. Земля, являвшаяся экономическим базисом дворянства, превращается из временной собственности в наследную. Хотя дворянство обретает таким образом независимость от бремени государственной службы, государственная служба сохраняет для дворянства экзистенциальное значение, что находит отражение в русской дворянской геральдике. Упадок дворянства как класса связан с реформами государственного аппарата первой половины XIX века, открывшими дорогу в него образованным представителям непривилегированных сословий и аграрным кризисом второй половины XIX века, подорвавшим экономический базис дворянства. Аристократическое поместное дворянство начинает вытесняться из аппарата управления государством пролетаризированной бюрократией, формируемой из обедневших старых дворян и безземельных разночинцев, ставшей новым правящим классом. История рода Стремоуховых на протяжении пяти веков демонстрирует, во многом общие для всего русского дворянства, процессы превращения московских дворян в провинциальных помещиков, затем в профессиональную бюрократию и деклассированных дворян.
    Źródło:
    Res Historica; 2021, 51; 373-385
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies