- Tytuł:
-
Blizna po solidarności. Polski ruch antyłowiecki w świetle tradycji XIX‑wiecznej ekologii i praktyki nieposłuszeństwa obywatelskiego
The Scar over Solidarity. Polish Anti‑hunting Movement as the Successor of the Nineteenth‑century Nature Conservation Movement and Civil Disobedience Practice - Autorzy:
- Morska, Izabela
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1203010.pdf
- Data publikacji:
- 2021-05-11
- Wydawca:
- Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
- Tematy:
-
hunting
tradition
ecology
conscience
civil disobedience
myślistwo
tradycja
ekologia
sumienie
nieposłuszeństwo obywatelskie - Opis:
-
Spór pomiędzy zwolennikami myślistwa oraz jego przeciwnikami z jesieni 2019 i zimy 2020 roku dotyczył zarządzania dobrami publicznymi. Jego rozwój przybrał kształt swego rodzaju manewrów wojennych, które wraz z kumulowaniem się kolejnych zakazów mogły przekształcić się w replikę wojny domowej. Przeszkodził temu rozwój pandemii. Tym samym ruch antyłowiecki, zdobywający sobie coraz większą popularność wśród ludzi, dla których leśne spacery stały się pierwszym w życiu doświadczeniem aktywizmu, praktycznie przestał istnieć. Czy był zatem obcym implantem, jak sugerowały głosy mu przeciwne? Autorka tego eseju zakłada, że ruch antymyśliwski był projektem zarówno altruistycznym, jak i edukacyjnym, który za podstawę postawił sobie solidarność i empatię oraz gotowość do poświęceń na rzecz innych, w tym wypadku – leśnych zwierząt, do których strzela się metonimicznie, w zastępstwie obywateli praktykujących nieposłuszeństwo obywatelskie, z którymi wciąż nie wypada prowadzić otwartej wojny.
The dispute between the supporters of hunting and its opponents in the fall 2019 and winter of 2020 concerned the management of public goods. Its development took the shape of a kind of war maneuvers which, along with the tightening of the screw, as subsequent bans followed, could turn into a replica of a civil war. This, however, was hindered by the pandemic. Thus, the anti‑hunting movement, which was gaining more and more popularity among regular citizens for whom strolls in the forest become the first exposure to public activism, practically ceased to exist. Was the movement a foreign implant, as its adversaries implied? This essay assumes that the anti‑hunting movement was both an altruistic and educational project, based on solidarity and empathy, as well as the willingness to sacrifice one’s comfort for the benefit of others, in this case – forest animals which are shot at metonymically, instead of the citizens practicing public disobedience against whom it is still inappropriate to lead an open war. - Źródło:
-
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 1 (3); 1-24
2719-5767 - Pojawia się w:
- Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł